Theologia DogmaticoPolemica

451쪽

4s. ARTICULΠS III. CONTROVER M II adscribere militiae pertinet ad Duces et Imperatore exercitus. Ergo etiam adscribere militiae Christi pertinet ad Episeopos , qui in Ecclesia principatum

geruntis

CDIV. Conclusio II. Simplex Saeerdos ex dispensatione Summi Pontificis potest esse extraordinarius Minister Sacramenti Confirmationis. Conclusio haec quamvis non sit de fide, est tamen modo ita certa, ut de ejus veritate dubitari prudenter nequeat. Prob. I. Authoritate Conciliorum, quae in casu necessitatis Ρro-sbyteris facultatem Rederunt Sacramentum hoo administrandi. Aratificanum I. A. 443. Can. I. ait: mere-

Icos in mortis discrimine positos, si Catholiri esse des derant . si desit Discopus. a Presbyteris cum chrismate et benedictione consignari placuit. Epaonanse A. 517. Can. XV l. Presbteros , Proseter salutem animarum,qinum in cunctis Utamus , desperatis et decumbentibus haereticis , si conuertionem subitam petunt, ChrLsmate petimus suboenise. Quod omnes confersuri, si sani sunt, ab Episcopo noverint e eten simia Florent num in Decreto pro A inlevis P O tquam dixit , solum Episcopum orditiaraum esge hujus Sacrametiti miti Strum, Sillico subjungit: Legimus tamen, aliqυando per Apostoliciae Seli s disseensationes eae rationabili et urgente admodum causa, simρlicem Sucerd tm chrismate Aer Discuum consseclo hoc administι asse Comsirmationis Sacramentum ..CDV. Pron. l . Auttioritate Pontiscum. Cum A. 3. S. Gregorius M Lib. IV. Ei, ist. lX. PresbJteris Calaritanis in Sardinia prohibuisset, ne Baptizatos

infantes signare in fronte chrismate praesamerent, Sed

eos ungerent i a pectore, ut Episcopi postmoduru uu-

452쪽

ng MIMsTRO CORFIRMATIONIR43 τgerent in lacin te 2 sequentique anno intellexisset, hao sua prohibitiona multos in Sardinia offensos fui ,e , Epist. XXVI. ita respondit : Et nos quidem secundum usum veterem Ecclasiae nostrae fecimus ; sod si omnino hac de re aliqui contristantur, ubi Discopi desunt, ut Presbyteri etiam in frontibus baptizettos chrismate

ungere debeant concedibus. Sermonem hic autem esse de Sacramento confirmationis Patet Iia ex eo , quia Epistola XXVI. concessit S. GregoriuS, quod Epist. IX. diserte prohibuerat, no nimiram Ρresistori baptizatos insantes praestimant tu fronte signare chrismate , id cSt, confirmare. II. Q aia si do caeremonia tantum lis fuisset, nullain S. Gregorias rationem habuisset, illam in adsentia tantum Episcopi Presbyteris permittendi; cura illi iure suo , tamquam ordinarii ministri Baptismi ,

omnes illius caeremonias peragant Exemplum S. Gr gorii M. plureς alii Romani Pontifices sunt seeati. Lu eas Massingus in Annalibus Minorum refert, nonnullos Fratres Minores, o privilegio fuisse donatos a Nicolao IV . Joanne XXI. Urbano Eugenis Im Leone X. atque Hadriano VI, cujus diploma in coenobio Fraucisoanorum Η ispali asservari idem Wa lingux asserit: ex quo colligere licet, Hadrianum a i Petri cathodram evectum a sintentia recessisse , quam antea Hadrianus Flore, cius Doctor Lovaniensis docuerat. Eamdem faculta-tεm Abbati Montis Casini concessit Sixtus V. Patri Gςtodi Terras Sanctae Ord. Manorum clemens XI. Custodi et Guardiano Sancti Sepulcri Ord. Min. de Observantia, Praesecto Missionum AEgypti, item S. R. I. Principi et Abbati Campidunensi Benedictus XIn

Quis autem tam serrae frontis et tam projectae audaciae

sit, Tui tot Pontifices scientia ac pietate conspicuos in.

453쪽

praxim institutio ut divinae contrariam consensisSe as

serat.

CDVI. Prob. III Authoritate et exemplo Ecclesiae Graecae, in qua jam longe ante Photiamim schisma,

simplices Saeerdotes infantis baptizatos statim sacro ebris male inungunt, ne sorte immatura morte praerepti sacri illius Mysterii fiant exsortes: idque ab eis saetit, tum est consentientibus totius Orientis Episcopis, atque aecedente etiam consensu Romani Pontificis. Atqtii oe tum est in Ecclesia Grastea valide administrari Sacramentum Confirmationis. Ergo certum est, ex delegati ne Romani Pontificis simplicem etiam Sacerdotem extra Ordinarium esse posse Sacramenti Confirmationis Ministriam. Major propositio constat tum ex Graecorum Euchol giis, tam ex iis Scriptori hus, quibus Orientis mores explorati sunt. Min or prohatur. Graecorum confirmationem , eiqi a simplici Sacerdote collatam Latini Patres in Concilio Fl orentino ratam habuere. Cum enim Grae- ei inter undecim quaestiones sibi a Latinis post unionem propositas, ad hanc quoque iussi suerint respondere : Quare Episcopi non inungunt sacra chrismate, sed Sacerdotes , cum hoc Ponti cibus sit datum Τ Huic quae tioni Mitrienensis Praesul Graecorum nomine satisfecit; legitur enim post undecim illas quaestiones: Haeca Latinis obiccta Mitylenensis canonice omnia legiti- meque dissoluit, praeterquam duo, de quibus Paρα -- peratoris signi carit, cur scilicet matrimonia dirimantur , et Patriarcha non eligatur. Magis diserte eius lorurei testimonium nobis praebet Gregorius Protosyncellus, qui Florentino interfuit tamquam Legatus Patriarchae Alexandrini. Is creatus postea Ρatriarcha Constantinopolitanus scribans adversus Epistolam Marci Ephesiui ait:

454쪽

DE YsNIRI RO C0ΝFIRMATIONIS. Verum Latini etiam nostros consignabant. et chrismatos appellabant. Sed haec non fuisse ex aequo et bono Iucta, Cori Stat ex eo , quod in nostra unione nihil habuerunt quod nobis objicerent; sed cum essemus orthodoxi, habiti sumus ab 'orthodoxis orthodoxi. CD VII. Caeterum dictum fuit I. in conelusione. Simplex Sacerdos. dequit enim id muneris demandari inferioribus clericis, v. g. Diaco uis aut S ubdiaconis. Soli enim Presh3teri ratiotio sui ordinis habent radi

salem, inchoatam et incompletam potestatem confirmare

di , quamvis ligatam et impeditam, quae nou nisi Per Iegitimam di pensationem libera, completa et eXPqdita e vadere potest. At veto Diaconi et Sabaiaconi eam ueradie alti m quidem et inchoatam habent. II. Ex diven-siatione Summi Pontisicis ; irrita enim atque omnino invalida soret Confirmatio a simplici Latino Pressi,ditero collata ex deLgatione Episcopi Latiui , quia Sedes Apostolico tu Latina Ecclesia id iuris si hi uni reso

xavit. Posita aulem reservatione Potiti fiuia hujuscemusti facultatis Episcopus Latinus nec valide nec licite potest hanc.saonitatem Sacramentum Confirmationis conserem di simplici Presbytero concedere. Nam quamvis confirmare sit actus Ordinis Episcopalis, cujus firmitasol valor a Ponti scis nutu non pendet; delegare tametasimplici Presbytero ejuscemodi autum potius ad jur dictionem quam ad Ordinem pertinet. Episcoporum vero Jurisdictio, sive sit immediate a Christo, sive a Romano Pontisce, ita seni per huic subest , ut ejusdem authoritate et imperio limitari, alque etiam justis gravibusque de causis omnino auferri alicui possit. Igitur Confirmatio a simplici P. esbrtero admini, t ala .di .

de vires sortiri nequiι, quam a delu. vcne si ι ς -

455쪽

454 ARTICULUS III. CONTR0VERSIA II. Pressa sive tacita Romani Pontificiq eidem simplici

Presbytero facta. CD VIII. Ex his quae modo diximus, necessario Consequitar , Confirmationem a simplici Presbytero collatam, irritam atque omnino invalidam esse reputandam iis in locis, in quibus certo novimus Graucis, alteriusve Orientalis ritus Sacerdotibus talem facultatem ab Apostolica Sede suisse ademptam. Praeter Sacerdotes autem in Bulgaria et regno Cypri , quibas olim

hane saeuitatem abstulerunt S. Nicolaus I. et Innocentius IV, Sacerdotibus Italo-Graecis severe interdixerunt Clemens VIII. et Benedictus X lv. ne baptizatos chrism te consignarent. Quod si quis Sacerdos , etiam Gra ous, in Italia ae vicinis Insulis, contra expre,sam Apostolicae Sedis prohibitionem chrismate baptizatos iu- ungeret, non illicite modo, verum etiam invalide Confirmationem administraret. Vide Pros erum Lambertianum, seu Benedictum XIV. Lib. VII. de Syn. Dioeci cap. VII. VIII. IX.

OBJECTIONES.

CDIX. objicitur L contra I. conclus. Authoritas Scripturarum. Apostolus I. ad Timoth. cap. IV. Serivit : Noli negligere gratiam quae in te est, quae da ta est tibi per prophetiam, cum i Opitione manuum Presbyterii. Ergo temporibus Apostolicis Presbyteri

imponebant manus, Seu administrabant Sacramentum Confirmationis. II. Act. cap. IX. Ananias, quam Visnsu esset Episcopus, manus imposuit Saulo, et quIdem . rit ipse I. c. ait: Ut uideas , et implearis Diritu Sancto. Ergo. Resp. c. A. N. c. Apostolus I. e.

456쪽

DA MIMATRO CONFIRMATIONIs. 465 non loquitur de Sacramento confirmationis, sed de Ord natione Episcopali. quae sit per plures Episcopos , ideoque Pro luterii nomine non intelligit Sacerdotes sedit di ordinis, sed cunventum Epiescoporum. Ad Il. ResP. Impositio illa manuum facta ab Anania, antequam bapti Zaretur Saulus non fuit conlisinatoria , sed curatoria , iit nempe visus illi restitustretur. Verba autem ibia , Et implearis Diritu Sancto, non referenda sunt ad illam manuum impositionem , sed vel ad fidem Sauli , vel ad Baptismum , quo paulo post ablutus fuit. Caeterum an Anautas fuΡrit laicus, vel simplex Saco

nos , aut omnino Episcopus , incertum est.

DX. Objicitur II. Authoritas S. Hieronymi. S. Doctor Epist. LXXXV. ad Evagrium scribit: Quid facit excepta ordinatione Episcopus, quod non faciut Presbyter Τ II. in Dialogo adversus Luciferianos ait: Quod si hoc loco quaeris, quare in Ecclesia butizatus, nisi per manus Discopi non accipiat Spiritum

Sanctum, quem nos asserimus in ςero baptismate tribui : disce, hanc obseruationem ex ea authoritate descendere , quod post ascensum Domini Spiritus Sanctus ad Apostolos descendit , et multis in locis idem factitatum reperimus, ad honorem potius Sacerdotii

quam ad legis necessitatem. Ergo S. Hieronymus sensit , Episcopos non vi ordinis, sed ex dispositione Ecclesiae esse ministros ordinari OI Coti firmationis. R. ad I. S. Hieronymus Presbyteros cum Episcopis cousere non quantum ad alia munia , Sed quantum ad Consectionem corporis Christi, et quae ad illam pertinent; aitque Presbyteros hae in re ab Episcopis in eo tantum differre, quod hi per Sacram ordinationem potestatem oonficiendi corpus christi aliis possint communi are,

457쪽

quam Presbyteri aliis communicare neque l. ad II. N. C. S. Doctor per ea verba nihil aliud intendit, quam munus ordinarium confirmandi ad solos Episcopos Pertinere , non θX natura rei , quasi vero Spiritus Sanctus aliter accipi non possit quam per manus Episcopi; sed propter voluntatem et institutionem Christi, qui summum Sacerdotium specialiter honorare voluit certas Episcopis attribuendo Praerogativas, quas non attribuit Preshyteris. CD XI. Obiicitur III. Authoritas cono illorum. Tolεtanum I. A. 40 . Can. XX. ait: Statutum est, Diaconum non chrismare , sed Presbyterum, absente DAscopo ; prae ente pero, Oi ab ipso fuerit praeceptum. II. Concilium Rigense A. 439. Can. V. Visum est, omni Presbtero per familias, Per Ogros, Per pripiatas domos, pro desiderio fidelium , Iacultatem benedictionis aperire, quod nυn nullas jam Propincias habere succurrit. In Ecclesia quoque, in qua ordinattis fuerit , consecrandi uirginem , sicut confirmandi Neophytum , jus habebit. lv. Barcinoneuse II. A. 5eci. cau. II. ait: Gimili etiam statutum conditione est, ut

cum chri, ma Presbyteris dioecesanis pro sopb is confirmandis datur , nihil pro liquoris pretio acc*ia tur ; ne gratia Dei Pretis benedictionis Q fecta, s Amonii cum in te itum emeralibus Mendi ratibusque associct. ὶV. Hispalense is . A. 619. Capitulo VII. Quaedam tamen auctsi itate peleris Legis, quaedam nopellis et E elesiasticis rogulis sibi prohibita risuerint: siciat Presbyteroium et Diaconorum. GC Virginum consecratio; Siacui constitutio aliut is, benedictio oel unctio : siquidem nec licere eis Ecclesium , cel altui tum consecrare , nec Pel impositionem manus fidelibus baptizatis, vel convcisis ex

458쪽

aeresi Paraclatum Diritum tradere, nec chrisma comscere . nec chrismate baptizatorum frontem signare. Ergo Episcopi iure tantum Ecclesiasti eo sunt Ministri ordinarii Confirmationis. Resp. ad I vel de unetione verticali in Baptismo , non autem cle Confirmatoria unctione ibi sermonem esse ; vel si posterius id contendas , id unum sequitur , Tolbianos Patres hane veniam secisse Pr ShFteris, ut possent tamquam ministri extraordinarii. absente vol jubente Episeopo, Sacramentum confirmationis conferre. Iis autem temporibus , quibus Romani Pontifices hane delegationem sibi nondum regervarant , licitum erat Episcopis et Conciliis halio facultatem Pre-εbyteris tribueris justa et rationabili de causa. A l II. Besp. Fuuultatem cμtiscerandi Virgines et confirma alideophytos soli Armentario Ehredunensi Episcopo , va- ide quidem stit illicite orctinato s cerunt Regenses Patres, quem Episcopatre suo motam tini praefecerunt Parochiae. Manifestum id est ex verbis citati canonis;

illico enim subjungitur: Et ρer omnia, ut sit indui gentiae testimonium, semper se inferiorem Discopo , susteriorem Presbytero agat. Ad lit. Resp. Barcinonem sem illum Canonem ab aliquibus intelligi vel de unctione verticali in baptismo, vel de unctione caeremonialiae reconciliatoria. Neque desunt qui putant factam fuisso Presbyteris sauultatem, ut ipsum Sacramentum Confirmationis, tamquam illius Ministri extraordinarii, conserre νγ Ieant; aut denique sermonem ibi esse de chrismate, quorieophyti inungantur, non a Presbyteris, sed ab Episcopo Dioecesim suam lustrante. Ad IV. N. C. Hispalense Nooellas regulas vocat. quia illae in novo Testamento a Christo praesuriptae sunt; Ecclesiasticas vero, quia institutioni ae praecepto divino etiam Ecclesiae Lex et praeceptum adcessit

459쪽

4Ss ARTIeums III. CONTROVER IA II. nempe Innocentii I. in Epist. ad Decentium. et anteriorvae conciliorum. Profecto si per regulas nouellas intelligerentur novae seu recens induetae . Sequeretur, ordia nationes Preshrterorum et Diaconorum novo dumtaxat

iure solis Episcopis fuisse reservatas, quod a veritate alienissimum esse ostendimus Tomo III. Articulo IV.

Controversia V.CDXII. Objicitur IV. Ratio. Qui potest maius,

Potest etiam quod est minus. Atqui Presbyteri possunt Eucharistiam donficere , quod est maius quid Confirmatione. Ergo. II. Si soli Episcopi administrare possunt Confirmationem, valor Sacramenti penderet a dignitate Ministri , ut olim contendehant Donatistae. III. Prestinteri non minus succedunt Apostolis quam Episcopi. Ergo si Episeopis licet frontem baptizatorum inungere. Iicebit id εἱIam Presbneri. P. c. Apostoli hoc Sacramentum administrarunt tamquam presbyteri. Ergo. R. D. M. Potest etiam quod est minus in eadem specie, O .M. In diversa specie , N. M. In his quae ex sola pendent voluntate Chr.-sti infirmum est id axioma . nisi admittere velis Di conum posse eonfirmare, immo laicum etiam posse his Sacramentum administrare , quia potest baptizare. Ad II. D. M. Valor Sacramenti penderet a dignitate ministrἱ Ecclesiastica, sive a certo gradu Ecclesiastigo, C. M. Valor Sacramanti penderet a dignitate ministri morali, id est, a fide et probitate , ut olim contendebant Donatistae. N. M. Ad 1lI. N. A. Fideles distergo citodo succedunt Apostolis. Nimirum Chrutiani omnes succedunt Apostolis tamquam primIs Christianis : Sacerdotes omnes succedunt Apostolis ut primis Sacerdotibus; Episcopi vero ut Summis Sacerdotibus et PastoribuaE Iesiae : atque ita Episcopi succedunt Apostolis in

460쪽

DE MINISTRO CONFIRMATIONIg.

tota eorum ordinaria potestate , in qua non eis similiter succedunt simplices Sacerdotes. Ail probat. N.A. Apostolos Sacramentum Confirmationis ad iniuistrasse tamquam Episeopos et Pastores, constat tum ex eo, quod ad confirmandos Samaritas a Philippo baptizatos missi fuerint Ρε trus et Ioannes; tum ex divina Traditione potissimum, cujus iastes irrrefragabiles sunt Concilia et Patres, solis Episcopis ordinarium confirmandi

munus v iudicautes.

DXIII. Objicitur ' contra II. conclus. Authorbias Pontificum. S. Nicolaus L exorto vix Schismato Photiano , eum intellexisset Graecos PresbFleros auth ritate et suasionibus Photii Sacramentum C snfirmationis Per Bulgariam administrasse, misit illico Episcopos Pat Ium Populoniensem et Formosum Portuensem Legatos suos, qui Omnes Bulgaros a praedictis Presbyteris ina- Diter confirmatos , iterum saero chrismate rite consignaretit, ut constant ex Epistola Nicolai- ad Hinc marum, Phutii ad Episcopos Orientales, Metrophanis Smyruensis ad Manuelem Patricium etc. Ergo S. Nicolaus ce fuit. Confirmationem administrari non posse a simplici Presbytero tamquam mini stro extraordinario. Resp. N. C. S. Nicolaus Bulgaros iterum consignari Voluit, tum

quia Presbyteri illi CPoIitani cum ip o Photio Pseudo- Patriarcha illegitime intruso, cui proinde legitimi Patria

chae iura non conveniebant, a Sacris suspensi erant: tum denique quia Bulgaria pertinebat ad Patriarchatum Occidentis; atque ideo delegatio a Romano Pontifico Graecis Presbyteris sive expresse sive tacite faeta minis strandi Confirmationem in Patriarchatibus Orientis, ne

quaquam iisdem Presbyteris id ipsum in Bulgaria per gere permittebat. Ergo confirmatio ab iis fuit invalidα