Theologia DogmaticoPolemica

431쪽

43o APPENDIX. AD CONTROVERSIAM Lcap. XXVII. Ut ab Discopis solis inungantur per m nus impositionem , ab Αρostolis assumptum est. Similia hanent Batramnus Corbejensis Lib. IV. contra Opposita Graecorum, Cap. VII. Do Carnutensis in opusculo de eonvenientia novi et vet. Testam. Rupertus Tuitiensis Lib. V. de Oaec. div. cap. XVI. Irago Victorinus Lib. 11. de Sagram. Parte XV. Cap. I. aliique complures. CCCLXXXVI. Prob. II. ex praxi Ecclesiae Gra

cae. Graeci a multis jam saeculis Sacramentum Confirmationis adminiStrant absque praevia illa extonsione manuum, qua Episcopus manus versus confirmandos extendens Spiritum Sanetum advocat; hujus enim ne tenue quidem vestigium deprehenditur in antiquissimis Graecorum EuchologiiS. Ergo praevia illa extensio minnuum non est de essentia Confirmationis. P. C. Certum est , etiam sine illa praevia manuum extensione valide a Graecis administrari Saeramentum Confirmationis; nullus enim Latinorum valorem Confirmationis a Graecis sic collato tu dubium umquam vocavit : neque um quam Eeclesia catholica in iis qui apud Graecos quaalatumvis Schismaticos confirmati fuerunt, ct postea re- Itoto schismate veniunt ad catholicam unitatem , Con-srmationem iteravit, etiamsi postea Promoveantur ad sacros Ordines. Ergo praevia illa manuum extensio non pertinet ad substantiam Confirmationis.

CCCLXXXVII. Prob. III. ex praxi plurimorum Episcoporum in Latina Ecclesia , qui in magno populorum

concursa passim ad unctionem chrismatis admittunt etiam eos qui aberant, quando Episco Pus manus e se tendens invocavit Spiritum Sanctum. Quo casu irrita dicenda esset Confirmatio , siquidem praevia illa manuum extensio Meessaria foret Beoessitate 5 aeramenti,

432쪽

DE MATERIA , FORMA, ete. C0NFlRV. 43 Verum quamquam haec ita se habeant, non diffiteor i men ob probabilitatem sente utiae contrariae, quam multi magni nominis Theodogi. Natalis Alexander, Toaru ely, I ueniti, Gotti, Le Drouven etc. detin tu ut, sollicite cavendum es Se Episcopis , ne quis ungendus accedat. nisi praesens adsuerit, quando Epi Scopus extensis super eo firmandos manibus Spiritum Sanctum invocat; quod sa-cile caveri poterit, si confirmandi in distinctos ordines distribuantur, ita ut integer Confirmationis ritus circa eos qui sunt primi ordinis expleatur; tum vero iis recedentibus repetatur Oratio cum manuum extensione et

reliquo ritu super eos qui sunt secundi ordinis , et stodii uceps. Ratio est, quia in Sacramentis administrandis et percipiendis nihil plane eorum quae observat et mandat Ecclesia, omitti debet; maxime quando, nulla praelucento Ecclesiae definitione, dubia est ac controversa inter Theologos Saeramenti alicujus materia vel forma: nisi enim hoe pendente dubio totam ii observes de quo dubitatur, periculum est, ne irritum ao nullum sit Sacra

mentum.

CCCLXXXVIII. Quaeres '. Q aaenam sit forma Sacramenti Confirmationis 3 R. apud Graecos esse illa verba : Signaculum donationis Diritus Sancti; apud latinos vero: Consigno te signo Crucis, et confrmo te chrismate salutis, in nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti, amen. Quare oratio illa, quam sandit

Episcopus cum extensione manuum versus confirmandos , antequam eorum frontem inungui, pia est equidem Ecclesiae caeremonia necessitate praecepti adhibenda ; at nullo modo pertinet ad sormam Confirmationis. Prob. assertio I. Authoritate Conciliorum. FI

rentinum in Decreto pro Armenis ait: Secundum Sa

433쪽

cramentum est Confirmatio, cuius materia est chrIsin, Arma autem est: Signo le s gno Crucis, et confimo te chrismate salutis, in nomine Patris et

Filii et Spiritus Suncti. Et nullam aliam , praeter istam, tradit sormam hujus Sacramenti. Repon aut aliqui, tradi hic tantum formam integralem, non essentialem et adaequatam. At omnino id giatis et absque fauda ruento dicitur, nec sine injuria Florentini, quod PQ rquam absone egisset tradendo Arnaetiis sormam tantum Integralem aut aecidentalem, omissa essentiali. Prob. I l. ex ordine et Pontificali Romano,

atque autiquissimi, Ritualibus libris, qui praxit Ecelesiae Saccuti VII s. et posteriorum nobis Ostendunt, hancque ipsam sormam nobis exhibent. Ergo haec sorma prioribus etiam saeculis adhibebatur, cum illam a nullo Concilio aut Pontifice institutam legamus. Prob. III. Natione. Forma Saeramenti consistit in verbis quae Proseruntur a Mioistro in applicatione materiae. Atqui verba supradicta, Consigno te signo Crucis etc. proferuntur a Ministro Confirmationis , dum frontem inungit chrismate, quod est materia illius Saoramenti. Ergo verba illa sunt forma Confirmationis. CCCLXXXIX. Dices L Forma Confirmationis est deprecatoria, ut colligitur ex Cap. Vul. Ac tuam. Ora-ςerunt Pro ipsis, ut acc*erent Spiritum Sanctum. Atqui verba ista, Consigno te s gno Crucis etc. Doci sunt deprecatoria, sed iudicativa. Ergo non sunt forma. II. Patres, Praeci Pae S. Cyprianas, S. Ambro sius, S. Hieronymus, dicunt oratione et invocationcidari Spiritum Sauctum in confirmalisve. Ergo forma confirmationis reponenda est in precibus praeviis qua fundit Episcopus mauus ex udeus aute inietionem. III.

434쪽

DE MATERIA, FORMA. eie. cONFIRM. Ex verbis illis Iaeobi Cap. V. Et orent suPer eum, umgentes eum oleo in nomine Domini, recte insertae

formam extremae Unetionis reponendam esse tu orati

ne striete dicta. Ergo etiam ex verbis illis Aeti cap. Vt II. Oracerunt Pro is sis ut acciperent viritum Sasectum , Teute insertar sorma in Confirmationis esso deprεcativam. IV. Raee forma, consigno te signo G eis etc. non adhibebatur prioribus Ecclesiae saeo illis. ot patet ex silentio Scripturae et Patrum, qui primis εex saeeulis soripserunt. V. Episcopus frontem chr smate inungens, Saeculo VIII. his tantum verbiaritebatur, o nomine Patris et Filii et Spiritus Samcti , ut constat ex Aluuino et Amalario. Ergo. VI. Si verba illa, Consigno te signo Crucis etc. essendio ima a Christo instituta, invalida esset forma Graecorum , Signaculiam donationis Diritus Sancti; immo in ipsa Ecclesia Latina Sacramentum hOa per multasascula invalide fuisset administratum: magna enim in antiquissimis variarum Eoolesiarum Ritualibus libris est formae diversitas. Sic in Ordine Roma uo dicitur: Cυnsumo te in numine Patris etc. In Tolosauo: Signat te Deus sigillo fidei suue in consignatione fidei, in uomine Potris etc. In Petaviano: Signum Christi invitam acterniam, amen. Resp. ad I. N. min. Verba ill

quamlum vis sint indicativa, dici nihilominus possunt

oratio, quia sunt verba saera prolata a Ministro ut instrumento Christi. ae nomine Christi, et totam vi in suam ex meritis Christi habent, Deumque efficae iter movent ad confere uitam gratiam ; ideoque se habent per molirim orationis. Ad II. N. C. Ut enim prius

diutum fuit, verba illa Consigno te signo Crucis etc. a ministro proluta, vim habunt ex meritis Christi im- m. VI. IP

435쪽

Petrandi essectum Sacramentalem, ad eoque juxta P tres sunt oratio et invocatio Spiritus Sancti. Atque hae de causa S. Cyrillus Calech. III. formam Eucharistiae appellat invocationem : Quemadmodum panis Euchari-sliae post Sancti SρIritus inuocationem non amplius est panis communis, s d est corpus Christi. Et S. Ausu,tinus Lib. V. de Bapt. contra Donat. Cap. XX. dicit hominem per deprecationem haptinare, et Eucharistiam eonficere perinde ae confirmare, quamvis formae ill rum flacramentorum sint indicativae Quomodo exa

dit c Dous homicidam deprecantem , pel sui'er aquam Baptismi , uel super oleum , vel super Eucharistiam , oel super castita eorum quibus manus imponitur 3 Quae omnia tamen et furit et palent etiam per homicidas. Ad Ill. Resp. id non tam colligi ex verbis S. Jacobi, quam ex Traditione et praxi Ecclesiae, quae semper

deprecativam Armam tu extrema unctione usurpavit.

in Confirmatione vero indicativam. Ad IV. N. A. Forma haec adhibebatur Saeculo VIII., ut constat ex Pontificali Romano. Ergo etiam prioribus saeculis usu Dabatur, cum nullus Pontifex, nulla lus Synodus assignari possit, a quo primum fuerit instituta. Neque

obest hic silentium Patrum et antiquissimorum Scriptorum, cujus geminam rationem Proserre possumus. Prima est, quia saepissime contingit, quae magis vulgata sunt, usuque communi trita, praetermitti, quod propter usum quotidianum et vivam traditionem igno

rari nequeant. Altera est, lex et disciplina arcani. Christiani enim sollicite cavebant , ne Fidei nostraomysteria vulgarent, sicquae illa Gentilium ac Iudae Tum irrisioni ac Profanationi objicerentur. Ilino S I nomulius I. Epist. ad Decentiam, cap. III. de Saρα-

436쪽

DΕ ΜΑTERIA ; FORMA , ete. CONFIRM. 4 smentorum sermis loquens scribit: Verba pero dicere non possum , ne magis Prodere ι idear, quam ad consultationem re ondere. Et prosecto nullus adversariorum formam Baptismi, Ego te baptizo et c. in dubium trahit, quamvis eam nullus Patrum ante S. Gregorium M. integram exhibuerit. Ad V. Resp. vel AI- cui ui et Amalarii editiones mendosas esse, vel Alcubnum, ex quo dein errorem illum exscripsit Amularius , usum fuisse codice mendoso ; ditat enim ordinem Romanorum , in quo tamen clare ha o verba exprimuntur: Confrino te in nomine Patris etc. Ρraet rea lom

ge verisimilius est, librum illum do Divitiis Officii,

Non esse Alcuini, sed sarraginem quamdam ex diversis is ius Aleuini, aliorumque Authorum posteriorum Scriptis eoilectam, ut ostendit natalis Alexander iuHist. Eccles. Saeculi VIII. Cap. III. Art. VII. Ad Vs.

F. A. Forma Graecorum, eaque quae in variis Euci si is opud Latinos adhibebatur , substantialiter non dis- ferunt ab ea quae in Rituali Romano habetur: utro- , hique enim exprimitur Confirmationis effectus et causa principalis, nempe Spiritus Sanctus. Tota igitur

varietas illa est mere aecidentalis, substantiam ipsam non attingens. Ex quo consequitur, Christum noudeterminasse confirmationis formam quoad verba ; sed tantum generatim instituisse, ut adhibeantur verba quae hujus Sacramenti essectum furficienter exprime- Tent, eaque ab Ecclesia determinarentur. CCCXC. Quaeres IV. Quodnam sit subaeetunt idoneum Confirmationis 3 Resp. soli, omnesque baptizati . Prob. I. Pars assertionis, I. Exemplo Apostolo rum , qui non aliis hoo Sacramentum administrasse

437쪽

conciliorum, atque ex praxi Ecclosiae. III. Ratione Theologica, eaque triplici. I. est. Confirmatio se hahet ad Baptismum, sicut augmentum ad generationem temporalem. Atqui impossibile est crescere hominem, quin prius conceptus sit; prius est enim esse quam augeri. Ergo impossibile ut quis ante Baptismum valide confirmetur. II. Bomo per Confirmationem fit plene persecteque Christianus. Porro prius est rem misquam esse persectam, quia ad persectionem non subito, sed quibusdam veluti gradibus pervenitur. Ergo Baptismus , per quem quis incipit esse Christianus, Necessario praecedere debet confirmationem. III. Baptismus est janua Sacramentorum , primusque in do in innDui introitus. Ergo. CCCXCI. Prob. etiam altera para assertionis ox usu et praxi universalis Ecclesiae , quae antiquitus una cum Baptismo Confirmationem et Euoharistia parvulis etiam ministrabat. Hic uSus Per complura saecula permansit in Ecclesia Latina, ut colligitur ex antiquis Ritualibus, atque etiamnum viget in Graeca Luclesia. caeterum quamvis spestata institutione Clis isti omnis aetas censeatur esse capax hujus Sacramenti:

Confirmatio tamen in Ecclesia Latiua jam ab aliquot saeculis dissertur iisque ad usum rationis, tum quia

Sacramentum hoc ad salutem necessarium non est D

oessitate medii, adcoque insantes sine illo salvari pos-xunt : tum quia illud suscipiendo cum actuali devotione, cuius nemo ante usum ratio uis caPaX εSt, majori cum utilitato suscipitur: tum denique quia sic certius vitatur perientum iterationis; hujus et i in Sacramenti a se suscepti facile meminisse Possant, qui illud post usum rationis suscipiunt. Septimus itas a

438쪽

ssetatis annus apud Latinos nune eXpeetatur; Praeveniri tanton potest haec aetas justis de causis, si nimirum parvulus vel credatur Postea aut omnino non , aut non nisi difficillime habiturus occasionem hoo Sacramentum suscipieudi; aut si Iethali morbo oppressus sit morti proximus, ne careat perfectione majorissu Ornatu gratiae quam secum consignatio askrt, cuigra

splendidior in eoelis gloria respondet. CCCXCII. Quaeres VII. Q aaenam confirmationi praemittendae sint dispositiones 3 Resp. ad valorem com firmationis ex parte suscipientis requiritur I., ut eo firmandus Ecclesiam jam ingressus suerit per Bapti, sinum. II., voluntas recipiendi Sacramentum, saltem interpretativa, quia Ecclesia iudicat vel praesumit, iailiis fidelibus, qui tunc vel ob amentiam vel gravissimum morbum rationis compotes non sunt, dari intentionem saltem habitualem. Ad licentiam quaedam requiruntur dispositioncs eX parte animae, quaedam ex parte corporis. Ex parte animae requiritur statur gratiae; confirmatio enim non est instituta ad dandam primam gratiam, Aed ad eam augendam. Non ergo damda ost iis Confirmatio, qui per peccatum gratiam Baptismi amisere, nisi eam reparaverint per Poenitentiae Sauramentum, Aut contritionem persectam. Quamvis vero non existat aliquod praeceptum sive divinum sive Ecclesiastiuum , quo adultus peccator teneatur confirmationi praemittere confessionem Sacramentalem; in Praxi tamen curandum est, ut quicumque sibi mortalis peccati conscius est, prius confiteatur quam confirmationem accipiat, quia satis incerta et difficilis est persecta contritio in plerisque hominibus. Ad uberiorem fructum ex hoc Sacraruento percipiendum requi-

439쪽

MPENDIx AD CONTROVERSIAΜ. I. Titur I. prompta. ct devotae animi assectio erga sing*λlare illiin donum; quod haud dubie fiet, si confirmani us explicitam habeat cognitionem tum Mysteriorum fidei , tum Evan gel icae regulae, secundum quam mores Christiani efformandi sunt, ae praesertim eorum omnium quae pertinent ast Baptismum et Confirmationem , in qua renovatur initum olim in Baptismo foedus cum Deo. II.. Penoverantia per aliquod dies in oratione et meditationo praesertim huius Mysterii ;hoc enim diligentiae et pietatis exercitium ipsemet D minus praescripsit Apostolis donum Spiritus Sancti r cepturis Lucae cap. XXIV. Vos autem: sedete in C Citate , quoadusque indusimini uirtute ex esto. Et Apin stoli i l exercuerunt Act. Cap. I. Ut omnes erant Per

seperantes unanimiter in ora sone cum muliermus, et Maria. Matre Iesu. Ex parte corporis requiritur I. ut mares. tam ii qui confirmandi sunt, quam qu. confrinantis Patrini clatitur, veste simplici, et ad minde tiam composita acce Iant : s eminae vero sine fuco et piamento, non immoderato capitis corpmriSquo ornatu decorate. II. Duodecim prioribus Ecclesiae saeculis 10 11 Disi ieiunis dabatur Confirmatio , postea vero etiam non jejunis. dat in suisse testatur S . Thomas Pa

te lil. Quaest.. LXXII. Art. XII. ad Il. Laudabilis

tamen est ea consuetu lo, et quantum fieri potest, ob- 'i varula, ut si Coufirmatio matutino tempore administrotur,. et a jejunis Episcopis detur , et a jejunis fidelibus percipiatur. CCCXCIlI. Quaeres VIII. Quinam sit esse tus

Confirmationis 3 Resp. tripleX. l. . est , augmentum gratiae sanctificantis: est enim. verum Sacranae utam novae Legis at christo. institutam, et teste Scriptura, PeP

440쪽

DE M1TERIA . FORMA , etc. CONFIRM. 439 confirmationem confortur Spiritus Sanctus ,. qu no mine intelligitur plenitudo et abundantia gratiae- Dixi, Gugmentum grotiae sanctifcantis confirmatio enim primam gratiam jam praesupponit, atque a Christo instituta e3t ad augmentum et persectionem primae gratiae. LI. est, gratia propria Sacrameuti Conffrmati nis , id est, gratia roboris et virtutis, seu auxilia supernaturalia gratiae, merito hujus Sacramenti conced, a tempore Opportano ad fidem intrepide ac fortiter propugnandam , et superandas quare a luersus eam insurgunt , daemonis ac mundi tentationesia uino a Patrihus et conciliis vocatur gratia muniens, consertans, roborans, gratia persentionis, consummationis, seu

augmenti spiritualis, ad discri inens gratiae Baptismatis quae est spiritualis insantiao. Atque ideo S. Thomas Parte III Quaest. LXXII. Artie. V. scribit: Per Sacramen tu in Gormationis datur homini potestas spiritualis ad quasdum tilius actiones Sacras, praeter illas ad quas diatur ei μυtestus in baptismo - Aam in bu-ptismo accipit homo Potestatem ad ea agenda quae ad ρrορi iam μ'rlinent sialutem , prout scilicet secun- ἀιm se ipsum ςiuit. Sed in Corarmatione laecipit homo Potestalem ad agendum ea quae ρertiner ad pugnam viritualem contra hostes Adei, sicut pater ex exemρlo Aροstolsrum , qui antequam ρ enitudinem . Aritus Sancti acciseerent, erant tu coenuculo Perse eran- res in oratione : Postmodum veco egressi non ςErebantur Publice Idem Iutori , etiam coram. inimicὶs indei

Chilarianae. st l. effectus est, character spiritualis animae impressus , ut Osteulimus Artic. . I. Controv. IV.

ideoque Sacramentum hoc iterari nequit. Hi ne per inaractemu num confirmatus distinguitur ab alio fi-