장음표시 사용
111쪽
Barnaba assumpto& Tito,& eontuli eum illis Euangelium quod praedieo in Gentibus; seorsim autem eis, qui videbantur aliq uid esse,id est, ut scholia G t aera habent,qui erat Coriphaei. OV v N QVE in rebus fidei controuersia orta est,ean Populi aut Politici Magi stratus uisiragijs; sed ex
Episcoporum atq; Eeclesiastiaorum hominum sententia definitam legimus. Pro diuinitate Chiisti contra Arrium pugnarunt; i8 Episeopi in Concilio Nicaeno primo. Pro diuinitate Spiritas,contra Macedonium iso Epistopi in Constantino politano primo.Pro una Christipersona contra Nestoriam vocem m tu auersantem 2oo Episcopi in Ephesino. Produabus Christi naturis contra Eutychen d Dioscorum Episcopisso in Chalcedoneris. Pro Christi Matre,contra Anthemium negantem ipsam esse deiparam i61 Episcopi livionstantinopolitano II. Pro duabus Christi voluntatibus conrra, Monoth litas 36i Episcopi in Ill Constantinopolitano Pro imaginibus, .contra iconomachos Episcopis asin Nicaeno II.
II im exempla vel solus oriens in generalibus Conediis.
'uatoti v s Ecelesiae vox sunt,eo tempore, quo G risu tia Religio maxime floruit, praebet Non paueiora exhibere potest in identalis E esa in s milibus Concilijs : quae, qui omnibus nota sunt, omittimus libenter. VOT pro Fidei negot js, di definiedis dogmatibus ha-- ti ita sunt ncilia Pio uicialia,in Hisipania,Italia, GH-Ha,An i ,Germani a & matq ; haec non , Populo,secularibusq; Piineipibusited ab Episcopis, & viris Eces asticis relebrata fuerunt;in ijs praeter eos,qui diuinis ossicijs deputati fuerunt, nulli qui vocem ius definiendi habuissent,inuenti sunt. FUR I E suo iure cessit tum Populus aut Magistratus se- eularis Posset id de aliquibus concedi: ut omnes ubiquet I aeorum cedere voluerint,quis credet' An tanta ipsorum impetricia,& ignorantia filii;i vinon debuerintlii doctrina Fidria imbeli'Sed hoc quis sib: persuadebit; praesertim tot semii, Ru unpostum est iras ab Ecclesiastieis viris; ερ dolo nato a
112쪽
orum sibi partes hi assumpserunt;aut Orte aliorum vota,qu edebuerunt, audire noluerunti Verum de hac iniuria sibi facta nullas unquam conquestus et .
FORSITAN non suo , sed Populi & ciuilis Magistratus
. uo ne Ecclesiasticis Comitiis interfueω;de dogmatia Abus sider cognouerunt & definiuerunt. Pulchrὸ , ut apparet. Verum id probandum esset.Si Populi & Senatus secularis nomine Venerv nt; cur ipsorum nomine se millos esse nossint testa Cur ad ipsos,non verδ ad Populum aut Civilem Magistratum litterae datae ab ijs, qui iussabuerunt conuocandi' Denique cur suo, non Populi nomine ijs,quae determinata sunt suta seripserum' igitur neque Populus neque Civilis Magistratus adhibiti titerunt'Respondeo quod res est;quia adhiberi nec debuerunt, nee potuerunt, nec voluerunt. Putauerunt suas partes esse audire ; non loqui: discere;non docere: pacem dc tranquillitatem procurare ae tueri: cognitionem verb atque iudicium de Causis Religionis aliorum munus ossiciumque
iudicium Sacerdotibus. In eandem sententiam loquitur Ponlisex. Si, inquit, Imperator Catholicus est,filius est. non Praesul
pet. Ad sacerdotes enim Deus voluit,quet Ecclesiae disponenda sunt, pertinere, non ad seculi Potestates. quas, si fideles sunt, Ecclesiae suae Saeerdotibus voluit esse subiectas. Non sibi ven dicet alienum ius,& ministerium, quod alteri deputatum estine contra eum c5tendat abrumpi, quo omnia constituta sunt, α contra illius benificia pugnare videatur, a quo propria con- P sed
113쪽
aeutus est Potestatem. Non 2 Iegibus publicis, non a Potestatibus seeuli, sed a Pontificibus de Sace dotibus omnipotens Deus Christianae religionisClericos & Sacerdotes voluit ordinari dediscuri,&recipi de euore remeantes.
ALENS Constatijtam in Imperio, quam In Haeresi successor B.Bars Edessae Epistopo in exilium pulliis;&Lupo Arriano in eius locum suilecto, Presbyteros atque Di conos vi ac minis, ut haeresi Arriana fauerent, cog reccepit. This ιά. mqtRd Eulogium Praesectus Zixisse cum munica cum Im- κω ici ' ' petr xose, respondit facetὸ Eulogius, Numquid eum Imperio es Sacerdotij dignitatem consecutus 'Rursus eum Praesemis. Non illud dixi o stupide; sed vos hortatus sum, ut communi cetis cum isdem,quibuscum Imperator commun icat. Subiungit Eulogius, se habere Pallorem, cuius nutum sequeretur: si- nificans fidem non ab Imperatoribus,sed ijs,qui Christini eria dispensant,petendum esse.
4 λ FI l NC egregiam, & se dignam sententiam protulit v
e. . lentinianus seniosiquando Episcopis petentibus ut λe.'octrina fidei rectε constituenda, in unum conuenire permitteretii respondit;sibuqui unus enumeroLaicorum eci,no IIcere eiusmodi negotija se interponere:Et ideo, inquit,
1i pii libitum fuerit,in unum conueniant. ET IIaeodosius Iunior quae tum suarum , tum Ece lesi Alex. intom. H,--α ' προ HV En 'd ornensiubi quidem mmit, Vt v. rit. Rutςm rerum Ecclesiastic Lum disceptationem dc iudicium relinquit. Eius verba haec
VmR par icipesfuturi sint,siue non sint, qui a Patrib
114쪽
I Iridem sententiae filii sui debuit sm ctissima tamIna
i Pulcheria, quae cum tedulo curasset, ut undiq; multitudo Epiiscoporum congregaretur, primum in Nicaea, deinde lib. r. ctus Chalcedone ; scripsit ad Consularem Bithyniae strategum, ut Metiar. e. . Monachos atq; Laicos, quos nulla vi loquitur) ratio ad Con-DdM- cilium vocat, omnimode de ciuitate dc ipsis locis expelleret; ut cimi omni disciplina, con sidente Sancta Synodo sne aliqua
commotione atque contentione, quae a Domino Christo reu lata suerint,communiter ab omnibus confirmentur. .
. NEC aliud sensit Imp. Martianus in VII. Caleedonensi φῖδSynodo; quandoq uae fidei erant, iudicauit definienda Mect.6. Syraeue per Patres Synodi,non suis Iesibus eonstitui. Idem imp. se synodo interfuisse testitus est; non ut potentiam ostenderet, sed It veritate per Episcopos inuenta, multitudo non vl . tra prauis doctrinis attracta distordaret.
OGNO VII idem imp. Basilius: qui ingrauissima illa,
quam in VIII. Synodo orationem habuit, sic inquite vobis, Laici, tam qui indignitatibus, quam qui ab suu te versamini; nullo modo licet de Eccles asticis causis sermonem mouere, neque penitus resistere integritati Eeesesia, dc uniuersali Sunodo aduersari. Hac eadem inuestig.inr de quaerere Patriaria charum,Pontificum dc Sacerdotum et i;qui regiminis ossicium sortiti; qui sanctificandi, qui soluendi deligandi Potestatem habent qui Eeesesiasticas dc coelestes adepti sunt claues, non nostrum, qui pasci debemus, qui sanctificari, qui ligari, qui a
ligamento , olui egemus. antaecu aque. n. religionis dc sapientiae Laicus exillat, ves etiam si uniuersa virtute interius polleata ouis vocari no cli sinet. R ursus: Episcopus quantacunq; si irreueretia plenus de nudus omni virtute, donec Antistes est di veritatis verbum recte praedicauerit; Pastoris vocationis de dignitatis damna non patier ur. Quae ergo nobis ratio est in ordine ovium constitutis Pastores verborum subtilitate discutiendi, dc ea, quae super nos sunt quaerendi dc ambiendi habent. Oportet nos ergo cu m ti more dc fide syncera hos audire.
dc facies eorum vereri cum sint. Ministri Domini Omniporantis L huius formam possideant dc nihil ampliusiquam ea, quae sunt nostri ordi uis,requitere. P a Cum
115쪽
. 1ὰ CVM praedictis consentit Valentinianus,quando eam sa
- Fidem tenere profitetur,quam ab Apostolis&eorum inst. ζ m. Christi Ecclesia successoribus se dieitacoepisse. idem Imp.in fia, i , d*i dogmatibus nunc se Sacerdotes, nunc Ss.Patres fatetur se M D. qui;& horum sententia satis munitum esse aduersus eos, qui diuisionem diuinae dispensationis impiἡ faciunt.
, conserendus satis superque issicere dicebat, ut Episco- σων ' pali sententia Haeretici Priscillianime iudicati Eccle*s pellerentur: Nouum esse & inauditum nefas, ut causam Ecclesa. ludex seculi iudicaret. L A UD AT hoc nomine Imp. Gratianum in Aquileiens Concilio D. Ambrosius; quod iniuriam noluerit facere sacerdotibus, & ipsos interpretes constituerit Episcopos. C mendantur quoque Commissarij Imperatoris, quod in Chalcedonensi Coneilio petiuerinta Patribus discere,quid in Fidei negotio sentire debeant. FUERUNT qu iis propter authoritatem aliquid tissibuendu censuerut Maiores; ut scilicet inter Episcoposio eum haberent; licet eum Epistopis in Fidei eausa sententiam non serret: sed quod sui omeij esset, di sertis verbis testati sunt. Sic Constantinum Magnum in Nicaena illa3i8.Patrum Syn do oblatum honorem recusasse scribit Theodoretus, ultimo ex omnibus ingressum, ab Epistopis postulasse, ut sella paru in medio posita sibi consdere permitteretur. FUERUNT quorum arrogatia egregiE repressa est, quod in hac causa iussbi aliquod usurparent. Demostheni Valentis Haeretici culinae Prasecto barbarEde rebus Fidei dic
M e ij . V . UR Vr tecto narbarede rebus Fidei dis Guitatis LM . M/gnm, testeTheodorere, Tuum,in quit, est rusculorum curare condimenta: Nam cum aures lia' 'ppletas sordibus,sacrosancta audire non potes. Com ditium cum aliquando Leontius Episcopis praesidenteminet, & caeteros applaudentes & approbantes, tacuit. J taceret: respondit Constantio: Miror qui fiat,
si cum ala a curandis destinarisialia tractes. Clar enim
116쪽
scribis,quae ad solos pertinent Episcopos. Eundem Imp. quiad Fide cognoscere voluit, Antichristum pronunciat Athana n. , , te M sius. Reprehendit Ualentinianum Iuvenem adhuc B. Ambrosus, o od Iustinae matris impulsu sibi iudicium de Fide usur
pare contra Patris exemplum conaretur. Pater,inquit,tuus
vir maturioris aeui dicebat: Non est meum iudicare inter Epuscopos. Tua nunc dicit Clementia Ego debeo iudicare. Etruriasus.Nolite grauare,inquit, impetitor, ut putes te in ea,quidμ .uina sunt, in periale aliquod ius habere. Noli te extollere, sed nsi vis diutius imperare,esto Deo subiectus.Scriptum est: Quae Dei Deo,quae Caesaris Caesari. Ad Imperatorem palatia pertinen ad Sacerdotem Ecclesiae. Publieorum tibi moenium ius commissum est,non Lacrorum dc
ATQUE ex his patet totius orbis consensu Causas Fidei
non ad Lateos, sed Ecclesiasticos deferri debere; illorum sontentiam audiendam, definitioni standum. Ius hoc ratio Quoque aequitasq; confirmat. Constituamus ita esse,ut in Fidei cremate iudicium sit penes Politicum Magistratum. Quaero tamqua ratione,si res quaedamin disputationem veniat, definiri debeat. Num unus aliquis Magistratus, quiin Vna V. g. Ciuitate aut Prouincia Ius dicit, u sam definiet;an opus est omnium, qui Christi Fidem ubivis gentium profitentur, eo sensus accedat'Prosecthnullum potest dici. Ptim hillud hacte nus nullus asseruit. Si enim est aliquis talis Magistratus;quis quae est' ubi gentium sedem habet . quid aliquando in fidei negotio definiuit;quis ab eo dogmate controuersis sententiam peti jt'Fidei negotium omnibus commune est, necaliud potest Italia,aliud Gallia; nec aliud οι iens,aliud occidens profiteri. δQuemadmodum unum Baptisma, unus Deris; ita fides una: Qxiapropter permitti non debet, ut unus aliquis Magistratus toti Christiano orbi,quid credendum si . praescribere possit.
VI verb eredat fieri posse; vis snguli Mugistratus suis Prouinciis, Regnis atq; Vibibus in fidei Causa iudiciui' a serant,
117쪽
nrant,omnes omninocolantianisdemq; doceani'Hactenus ubi uotium hoc dc prioribus seculis inauditum ius inualuit, tot sententias in negotijs Religionis inuenia quot prope dum non dico Regna atq; Prouincias; sed ciuitates, atq; utina non etiam familias numeraueris.
COMMVNI ergo omnium suffragio opus est. Sed hoc
ex eorum genere est, quae omnino fieri nequeunt. Pimmum enim omnium quis singulos conuocabiti Deinde, ubi conuocauerunt quomodocunque tandem id fiat, non moror; quis singulis sita loca designabic'quis,ubi sederint, primus se-tentiam dicet ' qui sarrogantiori 6c forsitan vel sori flentium imperabit. 'quis ubi diu multumq; disputatum fiterit,iudicium extremum fere linter authoritate dignitatevepares quis
priori ON semel habita sunt mitia ab iis,qu i hoc nouoiure
gaudere desiderant, & penes se contra teporia praeteritorum historiam in doctrina fidei iudicium est . volunt. Dic sutatum est multis saepe diebus atque acriter: verum quod i ibus hominibus euenire nece lIacium eli, in unam aliquam doctrinam conuenis hactenus nequiuerunt. Vt DR 'od nec sibimet tales consentiant, & nouos sae- . iis disii mos iuxta atq: crassissimos errores quotidie 'pariant;fidemque suam etiam svi ipsi s bi mutuo obiici im' in hebdomade septies commutent ψ ut pulchre dixisse iudicandus sit uiuili sis inius Saxoniae Dux Georgius; nescire hodie Lu- thera nos, qiiid sequente die sint credituri: quod coplures haud obscure Imperi j Ciuitates reipsa memoria tradiderunta
d rebus indie tur, diligens scripturarum colla
λ ἡ μὴ ,Πος smςst praesentena industriam. &praeterea sensus ad hoc exercitatos requirit. Nam pei sectorum, id est, in doctrina fidei peritorum est solidus cibus;eorum, qui pso ipio
118쪽
MELIOR Es Magistros fides,apisoresq; in fidei cotrouersis ludices Christianus populus habere non potest, quam quales primis temporibus habuit institutores di fidei a pud quascunque gentes propagatores. At in horum numero non fuit promiscnum Vulgus,non Principes,non Magistratus seculares:fuerunt vero Apostoli atque illi, qui in Apostolorulocum suilecti sunt. Horum igitur iudicio,nisi grauiter halIu -DAE . l. cinari velimus,omnino standum esse nobis pei l uadeamus. cv.zo. s.
tenditur propterea apud Laicos esse non posse potestatem Ecclesiasticam; quod ex priorum temporum historia nou penes ipses, 'sed Ecclusiasticum Magistratum demonstret fuisse omne iusserinum cistus alami praescribendi.
Ex iam dictis colli itur, quid ad aIiud caput restranden- 4 2I
dum si,quo quaeratur, quis formam Inuocationis , dc Cultus diuini & Administrandi Sacumenta praescribere de- Νbeat. Cum enim haee res cum fidei doctrina definitioneq; controuersorum Ecclesiae dogmatum, adeo coniuncta sit, ut magis esse non possit profecto conueniens est hanc ijs prouinciam d feramus, quibus priora deberi, praecedenti capite multis αgrauibus causis demonstratum est. Quapropter & hinc eolligiatur Potestatem Ecdlesiasticam apud Laicos & Politicum Maagistratum esse non posse. .
SED tamen quod dicimus melius per*Icletu si quae olim β
in Ecclesiam ad cultum Sumum paὸ religioseque pera- pendum inuecta fuerunt, ostenderimus singula a viris Eccle Masticis aut prosecta,aut abii fide esse approbata &'confirmata: Magistratus secularis aut exiguas,aut nullas partes fuisse. Id ex Persenis,Locis, mporibus atm Rebus. quorum incultu diuinovsus est colligitur. I tiv
119쪽
IN personis quadam sunt,quae a diuinis functionibus aracent;quaedam quae,ut suo ossici probE fungantur, requiruntur. Priora illa ad tria genera reuocari possunt, quorum primum desectus est;ob quem rei jciuntur, qui seruitutem seruiunt; qui aetatem legi timam non habent;qui ratione sunt destituti;qui ob membrum turpemq; corporis aut generum culam, aut illegitimam natiuitatem infames simi. S E C V N D O arcent,quae eum Eucharistiae Sacrament' ad quod conficiendum, offerendum dc dispensandum sacri homines assumuntur non ita,ut dece conueniunt. Cum enim hoc singularis Christi erga nos amoris grauissimum sit symbolum,Verbiq; unionem cum carne significet, constitu tum est,ne autBigami, qui vitamChristi vitionem;aut Iustitit in eausa sanguinis Alministratoresueui Christi mansuetudine non ita reserre possunt,ad sacros Ordines Sc Ecclesiasticas iu-
S UN T tertiis, qui ob grauia quaedam erimina non apri
censentur; uti a Fide atque item a Religione, quam pro sessi sunt,Apostatae: Issi etiam, qui Ordines nondum habito exercuerunt: quique oti notorium crimen infames: deniquo quicunque hominis illicita aut caede aut mutilatione nori
U T verδ suo officio probe sungantur, alia atque alia nς' necessaria sunt.Quadam ab Episcopis; quaedam ab illi Ii aliorum curam susceperunt, dc Paroelii dicuntur; qua iijs,qui hae cura vacant, dc sacrificiis atque orationibus ta- tum salutem proximi promouent, requiruntur. Sed tamet omnibus his commune est,ut Horarum pensum quotidie soluant; ut caste vivant; ut vitae honestate atque integritate alij prael uceant;Vt sancti sint, id est,ab Ke peccato mortali, dum sancta vasa ferunt, et his similia. AN vero in his omnibus eonstituendis aliquat sbipa te. Ren p. Principes tribuerepossuntl An non omni
120쪽
ab Ecclesiastico Magistrarii definita fuerunt reconstituta iri.
gula demonstrare difficile non est:sed quia hieomnes consentiunt, & singulorum probationem breuitas instituta non pe mitti quod de Personis certum est, inquiramus in Locis. I CCubi ad diuinum euitum facere; ia natura, & vetus lex,&omnium temporum,quibus Christiana Religiosioruit, probatconsuetudo. Non omnibus locis conuentus si eri habiti sunt; neque ubivis sne discrimine diuina mysteriaeelebrata. In veteri lege templum Hierosolymis erat,vbi ad rare Deum oportebat. Et conuenit, ut quemadmod u certa sunt Personae diuinis ossicijs destinatae,ita certa sint Loea,in quibus diuinus cultus peragatur. Vtru verbhle ritu habeatius aut hactenus habuerit, Ciuilis Magistra.autin posterum praescribere possit , ex quatuor potest deprehenda;vsu templorum;eorum consecratione; profanatione & immunitate.
IT SVS templorum est, ut orationes Deo ibidem fiant, verbum Dei populo explicetur; offeratur sacrificium Missae; Sacramenta administrentur. Et haec quidem dignissi- A AE Lma esst,qui si in sacro loco peragantur omnia,snguli iudicant; rsed ut fiant,constitutum est Ecclesiasticis sanctionibus. 'vo Dautem ab Episcopo consecrentur; quδd variis Mationibus prophanentur; quod his se seruare Rei poc Ad ssnt; quorum quaeso voluntate sancitum est' Non negamus πτquin Principum secularium etiam hac in causa egregia suppetant exempla, insignes leges,graues constitutiones: veruntamen hic non tam constituere quicquamquam quae Ecclesiasticus Senatus iam pridem constituisset, rata haber' atque sua sententia confirmare voluerunt. φφ6 WEMPORA, qua diuino cultui seruiunt apud Christianos duplicia sunt: quibusdam sacris ossi ijs vacamus:
quibusdam ut vacare possimus, nos comparamus. Epriorum
genere sunt festi dies, quibus se totoschristiani saeris iunctionibus impendul: posteriora sunt, a quibusdam cibis abstinen-α si'