Disputationis de potestate ecclesiastica pars prima, secunda & tertia, in Moguntina academia anno 1586. ad Martij à Petro Thyraeo ... propositae. Ad quas responsurus est ... Rutgerus Randeburgh Botorpius ..

발행: 1586년

분량: 132페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

Genesi .

CAPUT SEXTUM.

O sensione omnis Ordinis hominum probatur Ecclesii

sticum potestatem esse superiorem ciuili.

QVOD naturam docuimus postulare, ut sub Ecclesiastica Ciuilis sitPotestas,id quoque omnium consensus,qui naturae quaedam vox est ,demonstrat. Eius tria egregium praebent testimonium. Primum est, quod omnes de hac sacrorum hominum Potestate magnificὸ sentiant: Alterum,quod extetanis argumentis status eorum dignitatem testentur: Tertium, quod maximis priuilegijs ornarint. VI egregie de huius ordinis hominibus senserunt, & in hominibus Eccle asticam Potestatem commendarunt, testes sunt omni fide maiores. Patriarchae, Apostoli,Ss. Patres, potentissimi Imperatores, Christianus populus, homines improbi ; denique gentes barbara & vera fidei luce destitutae. Priores forte ingenuus pudor, & pietas in illam sententiam induxerit;posteriores,s non ordinis dignitas,nescio quid mo

uere potuerit.

DATRIArcharum quemadmodum primus ta sanctissi-- mus est Abraham; qui quam praeclare de hoc ordinesen Ierit, probat, quod a Melchisedech benedictionem acceperis,ae eidem decimas omnium spoliorum ,dequatuor Regibus partorum obtulerit. Priori se illo inferiorem ; posteriori Dei se Ioco eundem habere testatur. 168 APO STOL V S Paulus,vbi eiusdem Sacerdotis men- . tionem aliquando secit,quam egregijs coloribus illumis depingiti Seioqubd Christi voluerit in ipsis commendare Sacerdotiundsed tamen hoc argumentum ita tractat,ut smul in Sacerdotis laude oratio instituta videatur. Vocat Dei summu Sacerdotem censet Patriarcha longe inferiorem;ὶ Patriarchaicommemorat accepisse decimas.

IN eodem ordine claruit Timotheus, eiusdem Apostoli io' - discipulus & huius apud nullum vult contemni authoritatem,

32쪽

ritatem,etiamsi ne ob adolescentiam& frequentes insirmi. i. Timar. actates abiectior videri posset ; hule, qua natura negebat, Eces fasti Potestatis dignitas addebat authoritatem. CVM prater omnem aequitatem in iudicio aliquando percussus esset idem Apost. atque ipsi, qui iniuriaeauror erat,male est precatus;vbi Sacerdotem ess e ab astantibus in- se tellexit, statim errati veniam petijt, indignum iudicans vel improbissimo Sacerdoti iustissimam ob causam male precari.

D B Anthonio scribit Athanasius in eius vita, quod &Episeopis & Presbyteris quasi humilitatis discipulus, III

ad benedicendum se. eaput siubmittere sit solitus. Resert Him cia, seronymus,B. Marcum Euangelistam sibi pollicem prascidisse, Mantiis ne in hune ordinem,quo se indignum iudicabat,aslumi posset. 'LFrancisti haec dicitur Mile oratio, prius ad osculandas se Sacerdotis manus accessurum,quam alicuius de coelo delapsi angeli, si uterque in via sbi obuius fieret. MARTINUS TLronensis Episcopus a Valentiniano Im- . , petratore inuitatus cum multis viris recumbentibus, priusi poculum accepisset cin quo circumserendo honoris ratio habebatur) eo gustato Presbytero post se hauriendum porrexit; neminem ex omni illo conuiuarum numero digniorem decernens,cui secundumhonoris locum daret, neipsum quiadem valentinianum. v v

. Augustino Saeerdotes in t sal terrae, lux mundi, Iucer 'na accensa,eiuitas in monte posita, columnae templi,li . , '

gnum scientiae in medio Paradysi positum, patroni & rectores irae Angelorum, ciues Paradysi, Prophetarum fili j,Partiare rum cognati, Apostolorumsuecessores, quibus datum est nostis mysteria regni Dei. QVAM multi, est B. Chrysetamus in Ecclesiasticorum 6hominum dignitalepradicandal Docetin rerum coea ΠΑ-lastium classem ordinemque reserendos;omnem coelestium re- M. encer. mPotestatem illi, a Deo concessam; manifestam esse insani-E am

33쪽

-am tantum principatumdespicere;sine ipso neque silutis, n que promisserum a Deo bonorum compotes nos fieri posse; ipsos Principibus atque Regibus magis reuerendos;Nihil ecse purpuram nihil diadema, nihil vestes aureas ; omnia haec Vmbras esse,& vernis flosculis leuiora, si cum sacerdotii diagnitate conferantur. ORDINEM hune non cotemnendum esse sanctissimus Martyr Ignatius pluribus,ex sacris litteris desumptis, exemplis demonstrat. Exemplis,inquam, Core, Dalaia, Aby- - - ψιλ ron,&ducentorum quinquaginta hominum,qui,quodisce doti Aaron se aequa illant,terrae hiatu absorpti sunt populi Israelitici , qui ob postulatum Regem & reiectum Sacerdotem, grauem Dei expertus est rram:Salomonis,qui post Deum, d cet sanctificandosSacerdotes:B. Pauli,qui quod in improbum Sacerdotem grauius quaedam dixisIer, ignora nita se excusauit: Christi , qui usque ad extremum vita diem sum im seiu uit Sacerdotibus honorem,quamuis illinec timciem Dei nee Christi cognitionem seruatant. I OCET RGregorius Sacerdotes esse nobilissi a Eccle sia membra, de quosdam inter homines Deos. Anas tus summum ipsis, & praecipuum censet honorem deferendum. Polycarpus ijs sibiectos esse oportere, sicut Deo & Chii- Diluti.i. sto. Martialis in omnibus esse obedienum, tanquam a Deo Ad Phil . constitutis Principibus. Ignatio dc Alexandro honorabilius Ad Burdeta. in Ecclesia nihil est Epi scopis. Eosdem Clemens vult diligen-E .ad. Smin dos ut Pastores, metuendos ut Reges, honorandos ut Domi- Epist. nos. Eiusdem sententia tanto grauioribus supplieijs dignilis. a. conss.e. simi, qui contra Sacerdotes insurgunt,& ipsis vel nutu ocul et . rum aduersantur; quam qui contra Reges ; quantoSacerdo-ιb 6. st. cin. tium regno praestat,& anima corpori. Ambrosius ipserum subi, pastorat. limitatem nullis comparationibus putat posse aequari. Idem ιαιμ. . aliquandoindignum iudicauit,ut qui locus Sacerdotum esset, eum etiam purpuratus eodosiua occuparet. i

34쪽

mus igitur,num ab horum Patrum sententia dissentiant VIImperatores & Reges. Constan tinus Magnus oblatos ab Episcopis accusationis libellos noluit legere; quod de Dijs s se S cerdotes vocabat) iudicare non debeant mortales Imperat res. Idem pijssimus Imperator legem tulisse dicitur, qua plus honoris deferendum sanxit Sacerdoti, quam ulli quacunque m usi etiam dignitate excellenti.

LIBET asscribere, quod de eodem recenset Eusebius. ipse porro, inquit, Imperator Dei ministros accerser cultu & obseruantia honorifice complecti;& tum re,tum ver- Fbis tanquam viros Deo consecratos humanitus excipere, cimaxima beneuolentia prosequi capit. Quippe licet homines fuerint ipsus formae habitu ad aspectum abiecti, ab eo tamen non eius generis aestimati sunt: Sed quia non hominem, qui sub aspectum oculorum cadit ; sed Deum ipsium, qui in ipsorum animis insidebat, con siderare visus est; illos sua men ta fecit participes;illos,quocunque iter capiebat,secum duxit; a que ea de re Deum , quem sancte colebant, sibi credidit fore propitium. Haec Eusebius. - THEODOSIus Augustus Mediolani ab Ambrosio, quod grauius in Thessalonicenses aduertisset,&Ecci da aditu prohibetur,& publice reprehenditur. Sed utrunque patienti fert animo, hoc ipso declarans, quanta Sacerdotum dignitas esset;cui etiam, inspectante populo, tantus Princeps

cedere

ab his aliud de Ecelesastica Potestate Christianus po Iropulus sentire potuiti Si aliter sensit, vulgi iudicium nemo Patriarcharum, nemo Apostolorum, nemo Regum,nemo EcclesiaeDoctorum sententiae praeseret. Primis illis Christianis hoc testimonium dat Apostolus,quod se tanquam Angelum Dei ex perint; de si fieri potui taxi ocillo eruissent, ipsque dissent, E 1 R stat

35쪽

111 R EST AT improborum proliuius Potestatis dignitate

se asserenda testimonium. Pro multis fiunt servi Saul, qui. etiam ab iniquissimo Rege iussi,manus in Dei Sacerdotes inis ijcere ausi non fuerunt. Maluerunt mori potius, quam ministros Dei occidere:furentis Domini iussioni reuerentiam pH- tulerunt Sacerdotum.

ira IMILE exemplum proet Clementinus Constanti j Imp.

Praefectus,quod ad longum ex Isidoro asscribimus.Osus Lo Cordubensis Ecclesii Episcopus post longum senium vetustatis accersitus a Constantino Principe,minusq; perterritus me. mens,ne senex dc diues damnaretur & exilium pateretur, illio A rrianae impietati consensi cuius quidem vitam, Ut meis ruit exitus erudelissimus finiuit. Nam post impiam Osj praeuaricationem dum S. Gregorius Eliberitanus Episcopus in Cordubensem vibem iuxta Imperiale decretum fuisset adductus. ac minime vellet illi communieare, commotus Osius dueit Clementino Constanti j Praefecto Vicario, ut mitteret eum in exilium. At ille,non audeo, inquit, Episcopum in exilium mittere,nisi tu prius eum ab E piscopatu deieceris. Viautem vidit S.Gregorius,quod Osus vellet dare sententiam, appellar Christum totis fidei suae visceribus exclamans: Christe Deus&e. Quibus dictis, ecce repente Osius residens fastu quas Regalis Imperij,eum sententiam conaretur exprimere, os vertit distorquens pariter,&ceruicemac de sessu in terram eliditur

atq; ilico expirauit die. I22 VID,quod Gentes,quibus tamen ulla religionis, ulla

, t is, uminis cura extitit, non minus praesarE de hocOGki . , ' senserint,& summis Potestatibus aut aequarint, aut prae-O M Apud Actgyptios ex Philosophis sacerdotes,ex Saceti Hς μ d. dotibus probatissimus in Regem eligebatur. Apud Phoenices solus Sacerdos veste auro & purpura varia manuleata ad imos pedes siuxa incedebaUidem tanquam splendoris signum & amplissimam honoris prerogatiuam coronam ex aurogemmi mi serebat. Apud Athenienses nullis praeterquam Sacerdotibus

eandida licebat serre calceamenta. Dodonei oraculi Pontilia

36쪽

ces pedibus semper illotis orant,& tanquam saeroancti mper

nudam humum cubueco rebantur. Romani leges duodecim tabularum interpretandi licentiam solis concedebant Pontifi-bus. In Aritia Artemisiet Dianet sacerdos Rex vocabatur. In Cumanis bis singulis annisgestabat diadema. In Meroe ea erat auctoritate, ut nonnunquam misso nuncio necem Regi aethiopiae demandaret,n ullo detrectant aut mandatum iussioneue abnegante. Apud Germanos nulli verberare, aut vincire, aut

animaduertere 'aliquando,nis solis Sacerdotibus permissum fuit. Apud Gallos digni censebantur, quoium fidei publicare

priuata committerentur.

E T prosecto Gentes naturali ratione tanquam magistra eo pertingere potuisse mirum est. In alijs autem qui ad εῖπVeri numinis agnitionem peruenerunt, non ita est nouum: siquidem multae grauissimaeq; eauset este potuerunt, qua tam im nem in ipsorum animis parerent existimationem.

'R IMO cognouerunt Ordinem hune a Deo institutum 12ς

esse,quoniam, ut B. Chrysostomus habe non mortalis ... , quispiam, non Angelus, non Archangelus, non alia quaevis creata potentia; sed ipse ParacIetus Ordine huiusmodi disposuit,qui mortalibus hominibus etiamnum in earne manentibus author fuit, ut Angelorum ministerium animo comeiperent.

COGNO RUNT eos Dei vices in terra gerere. Quod I 26&olim exemptu famuelis reiecti docuit,quo se Dominus reiectum esse eoquestus est;& post saluator probauit,qua- iodo in Apostolorum voeesse audiri nipsorum honore se honore assici; incontumelia sibi contumeliam inferri, in persecutione se persecutionem pati testatus est. OGNOVER vNT tertib ea ipss beneficia commissa ... . esse,qriae nulli creaturarum quantumcunq; excellenti ,3 'eoncredita. Qui terram ineolunt inquit BChrysiostomus)atq; in ea versantur,ijs commissum est, ut ea, quae in caelis sunt, duipensent: Iis datum est, ut Potestatem habeant,quam Deus odi inu Max. neq; Anaelis,neq; Archangelis datam esse voluit.

37쪽

Neq; enim ad illos dictum est. Quae unq; alligauerilli interra, erunt alligata Sc in coelo. abent qui idem & terrestres Principes vinculi ootestatem, verum corporum soliam. Id autem quod dieo Sacerdotum vinculum i psam etiam anim am contingit,atq; ad coelos usq; pervadit: Usque adeo, Vt quaecunque infern E Sacerdotes confecerint, illa eadem Deus supernε rata habeat,ac seruorum sententiam Dominus confirmet. Etenim quidnam hoe aliud esse dicas, nisi omnem recum ecelestiumpntestatem illis a Deo concessa MQuorumcunq; enim,ait,pe cata retinueritis, retenta sunt. Quaenam, obsecro, Potestas hae. una maior esse queati Pater omnifariam filio potestatem dedit: Caterum video ipsam eandem omnifariam potestatem a Deo

filio illis traditam.Nam qu asi iam in coelum translati, ac supra naturam humanam positi , sic illi ad principatum ilium per ducti sunt. o OVARTO eognouerunt egregia esse, quae ab ipsis expe- Iari sectare possvnheommoda; Quae illa' Quia per ipsos inlucem spiritualem eduntur;per ipsos gratia diuina confirmantur; per ipsos corporis δc sanguinis Christi Sacramentis refi-.eiuntur; per ipsos Speccatorum vinculis,quibus tenentur irretiti, luuntur 3 peripsssis verbo Dei uentur. Deniq; ipsos veluti quosdamediatotes habentapud Deu;per quos causam siuam agant,& Dei ad se beneficia transferant. DORRO ex hac tanta omnium,quam de virorum Ecclesiasticorum Potestate habuerunt, opinione profectum est quod eorundem dignitatem quoq; commendat &quibusvis praesert)quod dignissimum iudicarint Maiores nostri, ut externa symbola essent,quae sta tus huius amplitudinem testarentur. In quo genere primum omnium continentia est,quae cum propemodum diuina sit virtus,ijs inprimis fuit commendanda, tui supremum in terris locum Potcstatemq; obtinerent U ODEM pertinet , quae in ipsis requiritur vitae in- . tegritas atq;etruditio; de quibus se habet n. Hierony- η'DI nius,a at ira debet esse,inquit, conuersatio& eruditio Ponti j- eis, ut omnes motus &ῖ ssus, ct uniuersa eius opera notabi- . E.

38쪽

lia snti Veritatem mente c.ocipiat, Eceam toto habitu ressinet

ec ornatu; ut quidquid agit, quidquid loquitur, doctrina sit

populorum. -

E ODEM , quam in vertice gestat, eorona; quae exemplo D.Petri sui testatur venerabilis Beda; in hune ordine invecta est.Illa verδ non tantum datur in telliti Ecclesiastiem homi nes, humanis & superfluis rebus abiectis, dulinorum e templationi vacare debere ut Christi coronati personam sustinere sed dc regiam quandam, eamq; spiritualem Potest

rem obtinere. OD E M habitus,quem vel in nullo ordine, cuiuscunq; status ille fit, urgent, vel non tantum, quantum in hoc Ecclesiasticorum, urgent tot omnibus fere temporibus conia stituta leges. Quem quianoluerunt esse communem propha nis hominibus, huius status prae reliquis amplitudine probata E ODEM. quod quacunq; nota, etiam lisne erimine illa contracta esset, infames in hunc ordinem non putarint admittendos, ne vel hine ipsus dignitas, alioquin tot nomi

nibus commendata, laederetur.

E ODEM,quod tot gradibus ad superiora loca voluerint . in hocOrdine perueniri. ut in hoc,quemadmodu habet n y T ,-

NὸZiamnus, Iegem nautarum videantur imitati: quae prius' μ' 'gubernatori remum in manus dat ndeq; in proram deducit, 'α ulteriora eoncedit;& tandem super gubernacula cum multa maris experientia dc ventorum statuit cognitione.

EODEM,qu bd quibus temporibus in sacros Ord nes ex laicis assumendi, sacrisi initiandi sunt, ieiunia olim Α-postolorum temporibus obseruata sint, et Ecclesiae postmodupraecepto indicta. Quia scilicet con ueniebat, ut communibus totius E esiae votis a Deo peterentur Ministri , qui totius Christiani populi atq; etiam Regum & Imperatorum in sec salutem ; fulciperent. IF O D E M. quod pluribus Iegibus tam Civilibus quam Ecclesiasti eis nequis ipsis violentas manus inijcere V xitum sit;quodq. in ipsorum percussores grauistima,qua potςstr uesia animadueruone utatur. Eod

39쪽

rem.

Uta fuit, solennis poenitentia ijs imponi non potuerit, etiamsi enormia peccata perpetrasse iat;quod puluint,non nisi

cum quadam gradus Ecclesiastici ini uria hane suscipi posse. Δ MPLISSIMA etiam priuilegia huic ordini concessa

magno argumento sunt, multo ipsum Ciuili Potestate superiorem esse. Nis enim eximium quid in illo, &quod in alio quocunque non reperitur,obseruassent; non prae caeteris multis oneribus,quae alioquin in Republica communia sunt, liberassent; non tam amplis priuilegijs exornassent. QVIB VS recensendis ne longum faciamus, unico contenti sumus,quod nostram causam Vehementer probat, α Ecclesiasti eos viros quibuscunque Politicis Magistratibus superiores constituit. Hoc est,quod Ecclesiasticas personas,e rundem causas atque controuersias a foro & iudicio Ciuili ex imant non sacrae solum; verum etiam a potentissimis Imper toribus constitutae leges;quodque iniquum censeant, secularitaum ipsos iudicio stare debere, quibus diuinorum mysterior tun administratio a Deo concredita stiaeOD dicimus dubium,non Q. CaiusPontifex ante annos mille trecetos omnibus, ne Clericos apud seculares Iudices accusare praesumant, prohibuit. Idem non multo post Caiumvetuit Marcellimus. Bonifacius Vero his decretis non obedientes templi aditu vultprohibendos. A Ponti fieum sententia non dissentiunt habitasynodus. Μatisiconensis poenam grauissimam verberum aut catieeris in eos,qui has leges violant, statuit. Mileuitana vult cat saradat,& , fidelium communione talis separetur. Cartha nensis III. proprio honore decernit priuandos. CVM his consenti lint Romani Imperatores. Valentini

ni, Theodosj & Arcadij haec constitutio est. Continua Iege sancimus inquiunt Ut nullus Episcoporum, vel eorum. qui Ecclesia necessitatibus seruiunt, ad Iudaica sue ordinari-

40쪽

ti v orum lueextraordinariorum Iudicum protrahatur : Habent

enim illi suos Iudices; nec quicquam his publicis est eommune ' 'itata cum legibusAn eandem sententiam loquitur Instinianus A inquit in contra aliquem Clericum aut Non ii.σi eis .i,4 - Gum aut Draconissam,aut Monasteriam, aut ascetriam habet rela .liqua mactionem;doceat prius sanctissimum Episcopum.euinorum unusqu isque subiaceat. Ille vero inter eos causam diiudicet; oc siquidem utraque pars his, quae iudicata sunt, non ae- quieuerit; Iubemus per loci Iudicem executioni perfecte mandari. TIDE M reipsa prastiterunt Romani Imperatores. Constan- T a tanus cum in media Episcoporum Synodo apud Nicaeam tederet,&Episcopi quidam ultro ad eum querelas deferrent,nac ad ipsos usus dicitur oratione: Deus inquid vos costituit Sace opotestatem vobis dedit de nobis quoque iudi candi ideo nos a vobis recth iudicamur: vos autem non potestis ab hominibus iudieari. PropterquodDei solius inter vos expectate iudicium. vestra iurgia,quaecunque siunt,ad illud diuinum reseruentur examen. vos etenim nobis a Deo datienis Dij ; Et conueniens non est, ut homo iudicet Deos, sed ille fotus, de quo scriptum est, Deus stetit in Sunagoga Deorum, in medio autem Deus discernit. Haec Constantinus. Sic Con- ntius Arrianus, teste Suida reprehensus a Leontio Tripo - Θ' β' sit Lydiae Episcopo, quod ea in causis spiritualibus tractaret, quae ad solos Episcopos pertinebant, verecundia quadam ast eiusmodi edictis abstinuit. Conuocat Theodoricus Rex Arrianus Episcopos, ut nescio quid contra Symmachum P pam moliretur: ubi intellexit ab ijs Symmachum ob praer gatiuam Sed is non posse compelli, ut minorum iudicio se subiicere omnia Episcoporum iudicio relinquit, nec adsequi quam de rebus Ecclesiastieis pertinere ait, nisi ut eos, qua pareu, reuerentia prosequatur. caleta illi ai

O CIRCA merito reprehendit Donatistas B. Augu- Enu quod apud terrenum Iudi maccusarent Epic

SEARCH

MENU NAVIGATION