Canones et decreta sacrosanti oecumenici Concilii tridentini sub Paulo 3., Iulio 3. et Pio 4. pontificibus maximis cum appendice Theologiae candidatis Perutili

발행: 1845년

분량: 445페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

omnes pari inter se potestate spirituali praeditos amrmet; nihil

aliud facere videtur, quam ecclesiasticam hierarchiam, quae I est ut castrorum acies ordinata , confundere ; perinde ne hi contra beati Pauli 2 doctrinam omnes apostoli, Omnes Prophetae, omnes evangelistae , omnes pastores , omnes sint doctores. ειω inde sacrosancis synodus declarat, praeter ceteros ecclesiasticos gradus, episcopos , qui in npostolorum loeum SueceSserunt, ad hunc hieraretii eum ordinem praecipue pertinere; et poSitos δὶ, sicut idem npostolus est, a Spiritu sancto regere ecclesiam Dei; eosque 4ὶ presbyteris Superiorra esse; ae 5 in Sacramentum confirmationis conferre; ministros ecclesiae ordinare; atque alia pleraque peragere ipSos poSSe; quarum iunctionum potestatem reliqui inferioris ordinis nullam habent. Docet inSuper Sacrosancta Synodus , in ordinatione episcoporum, Sacerdotum, et ceterorum ordinum , nec sin populi, nec cuiuSVis Saecularis pol Statis, et in

gistratus consensum , sive vocationem, Sive nuctoritatem ita requiri, ut sine ea irrita sit ordinatio: quin potius decernit, e qui tantummodo a populo, uut saeculari potestate, ae magistratu vocati, et instituti, ad haec ministeria exercenda adscendunt; et qui ea propria temeritate si hi sumunt; omnes non eoelesiae ministros T , sed sures et latrones, per ostium non ingressos, habendos esse. Haec sunt, quae generatim saerae gynodo visum est Christi fideles de sacramento ordinis docere. His autem contraria , certis et propriis canonibus in hunc, qui sequitur, modum damnare constituit; ut omnes, adiuvante Christo , fidelregula utentes, in tot errorum tenebris, catholicam veritatem sa-cilius agnoscere, et tenere POSSint.

DE SACRAMENTO ORDINIS.

CANO, 3. Si quis dixerit 8ὶ, non esse in novo testamento sacerdotium visibile et externum; vel non esse potestatem all- quam consecrandi', et osserendi verum corpus et sanguinem Domini si, et peccata remittendi, et retinendi; sed ossicium tan-iὶ can. 6. - 2ὶ i. Cor. 12, 29; h. 4. li; e. Cum ex iniuncto. de haeret. - M Act. 10, 28. - 4ὶ Caelest. l. epist. ad episc. Gall. c. I. - .ὶ Supra, Sem. 7. de musim. ean. 3; cone. Hispalen. 2. c. b. ba. et alibi. - 6ὶ Laodicen. Conci l. c. 13. - 7ὶ Ioan. 10; c. Ordinationes. l. q. I. et C. Relatum, de iure part. - 8ὶ Supra, cap. l. de hoc meram. - 9ὶ Matth. 16, 19.

Dan. 20, 2b. e. Manet, Cum se l. 24. q. l.

152쪽

DE RACRAMENTO ORDINIA.

qui non praedicant, prorsus non eSSe Sacerdotes; anathema sit. Axos II. Si quis dixerit, praeter sacerdotium i) non esse in ecclesia catholica nitos ordines et maiores, et minores, per

quos, velut per gradus quosdam, in sacerdotium 2ὶ tendatur;

anathema Sit. CANox rir. Si quis 3ὶ dixerit, ordinem, sive meram ordinationem non esse vere, et proprie sacramentum, a Christo Domino institutum, vel esse sigmentum quoddam humanum, exeogitatum a viris rerum ecclesiasticarum imperitis; aut esse tantum ritum quemdam eligendi ministros verbi Dei, et ineramentorum; anathema sit.

CANON IV. Si quis dixerit per saeram ordinationem non dari Spiritum sanctum; ac proinde laustra episcopos dicere: Aeeipe tritum sanctum; aut per eam non imprimi characterem; vel eum , qui sacerdos semel ruit 4 , laicum rursus fieri posse; anathema Sit. CANOΝ v. Si quis dixerit sacram unctionem, qua ecclesia in sancta ordinatione utitur, non tantum non requiri, sed contemnendam , et perniciosam rese; similiter et alias ordinis eo, monias; anathema sit. CANos vr. Si quis dixerit in ecclesia catholica non esse hierarchiam divina ordinatione institutam, quae constat ex episcopis, presbyteris, et ministris; anathema sit. CANON VII. Si quis dixerit episcopos non esse presbyteris superiores ; vel non habere potestatem confirmandi et ordinandi; vel eam, quam habent, illis esse eum presbyteris communem; vel o dines ab ipsis collatos sine populi, vel potestatis Saecularis com Sensu, aut vocatione, irritos esse; aut eos qui nec ab ecclesiastica, et canonica potestate rite ordinati, nee missi sunt, sed aliunde veniunt, legitimos esse verbi, et sacramentorum ministros; anathema sint. CANon v III. Si quis dixerit episcopos, qui auctoritate r mani pontificis assumuntur, non esse legitimos et Veros episcopos , sed ramentum humanum; anathema sit.

13 In singulis, eum seq. dist. 77; supra , c. 2. de hoc satr. - 2ὶ Insra,

153쪽

Eadem sacrosancta tridentina synodus, reformationis materiam prosequens, haec quae sequuntur, in praesenti decernenda esse statuit, et decernit.

RECTOBUM ECCLESIARUM IN RESIDENDO NEGLIGENTIA VARIE COERc ET DR; ANIMARUM CRRAE PROVIDETUR.

Cum 1ὶ praecepto divino mandatum sit omnibus, quibus

mimBrum cura commissa est, oves suas agnoscere; pro his

sacrificium osserre, verbique divini praedientione, Sacrament rum nuministratione, ne Σὶ honorum omnium operum exemplo Pascere; pauperum aliarumque miserabilium personarum euram Paternnm gerere, et in cetera munia pastoralia incumbere; quae omnia D unquam nb iis praestari et impleri possunt, qui gregi suo non invigilant, neque nssistunt, Sed 3ὶ mercenariorum more deSerunt: sacrosancta synodus eos admonet, ot hortatur, ut diu, norum praeceptorum memores, lactique 4ὶ forma gregis, tu imdlelo, et Veritate pasesnt, et regant. Ne vero ea, Octe de residemtia sancte, et utiliter iam 5ὶ antea sub sel. ree. Paulo IV. sancita fuerunt, in sensus a Raer anctae synodi monis alienos trahantur, ae si vigore illius decreti quinque mensibus continuis abesse liceat; illis inhaerendo, declarat sacrosancta synodus sὶ, omnes patriarchalibus, primatialibus, metropolitanis, ae cathedralibus ecelestis quibuscumque , quocumque nomina et titulo praelaetos, etiamu nemo romanae ecclesine cardinales sint, obligari ta Personalem in sua e lesia, vel dioecesi residentiam, ubi iniuncto sibi OD selo defungi teneantur; neque abesse posse, uiu ex musis et modis infra seripus 73. Nam cum christiana charitas, urgens necessitas , debita obedientia , ne evidens ecclesiae vel respub. utilitas aliquos nonnumquam abesse postulent, et exigunt; decernit eadem sacrosancta synodus, has legitimae absentiae causas a beatis-1ὶ Ioan. 21, i5. Aet. 20, 28. - 2ὶ C. Ephes. 4. 12. et diu.; e. Sicut T. q. I; c. Qui episeopatum 8. q.; e. Praecipue II. q. 3; c. Gloria epi M. 12. q. 2.- 3ὶ Ioan. 10, II. Ia. - 4ὶ l. Petr. 5, 2. - M Supra κη . s. de reform. cap. l. - εὶ Vide bullam Pii IV. an. 1564. In suprema - 7ὶ C. De cetero ; . Inter quatuor; e. Tuae, et t. Relatum de eleri c. non residen.; c. Ad BuP-plicationem , de renunt.; e. Quorumdam 74. dist. ; e. Praesentium T. q. l. et e. PostuIasiis, de volo.

154쪽

DE REFORMATIONE.

13ssimo romano pontifico, aut metropolitano, Vel, eo absente, suffraganeo episeopo anRulori residente, qui idem metropolitani absentiam prebare debebit, in scriptis esse appmbandas ; nisi cum absentia inciderit propter aliquod munus, et reipub. ossicium, episcopalibus

adiunctum: eulus quoniam causae Sunt notoriae, et interdum repe unae, ne eas quidem significari meimpolitano necesse erit: ad eumdem inmen cum concilio provinciali spectabit iudicare de liuem tila a se, vel a suifraganeo datis, et lucre, ne quis eo iure abutatur, et ut poenis canonicis errantes puniuntur ij. Interm meminerint diseessuri, ita ovibus suis providendum, ut, quantum neri poterit, ex ipsorum absentia nullum clamnum accipi nnt. Quonium nutem, qui aliquantisper tantum absunt, ex veterum canonum sententia non videntur abesso, quia statim reversuri inui; Racrosancta synodus vult, illud absentiae spatium singulis annis, sive mutinuum, sive intorruptum, extra praemetas causas, nullo γcto debere duos, aut nil summum tres menses exeoclem; et haberi rationem, ut

id aequa ex causa fiat, et niaque ullo gregis detrimento: quod an ita sit, abscedentium conscientiae relinquit, quam sperat religiosam, et timoratam sore 2 , cum Deo eorda pateant 33, cuius opus nou fraudulenter ngore, suo perieulo tenentur. λε- dem interim admonet, et in Domino horiatur 4 , ne per illius temporis spatium, dominici ad vcntus, quadragesimae, nativitatis , resurrectionis Domini, pentecostes item, et corporis Christi diebus, quibus resel maxime , et in Domino gaudere pastoris praesentia oves debeant, ipsi ni, ecclesia sua enthedrali ullo pacto absint, nisi episcopalia munin in sun dioeresi eos alio vorent. Si quis autem, quod utinam numquam eveniat, contra huius decreti dispositionem abluerit; statuit saemsancta synodus praeterialas poenas, adversus non residentes sub 5 Paulo III. imp sitas et innovatas, ne mortalis peceatl reatum, quem incurrit, eum, pro rata temporis absentiae, fructus suos non sacere, nee tuta conscientia, alia etiam declaratione non secuta, illos sibi delinere posse; sed teneri, aut, ipso cessante, per Superiorem clesiasticum illos fabricae Melestarum, aut pauperibus loci er gare : prohibita quacumque conventione, Vel compositione, quae

1ὶ c. Cum ex eo, de elocti in ε; cap. Beneficium de regul. eod. et cap. I. in fin.; fiupra , aras. 6. de reform ; Sarilicen. Conc. cap. 14. - 2ὶ Psal. 7, lo. - 3 Ierem. 48,10. - 4ὶ C. Si quis in clero 7. q. i. ex cone. Agathens. - Sinyra fiess. g. de relam. c. l. e. 2; t. Conquerente. et sere per totum, de elee.

non revid.

155쪽

pro fructibus male perceptis nppellatur; ex qua etiam praedicti fructus in totum, aut pro parte et remitterentur: non obstantibus quibuscumque privilegiis cuicumque collegio aut fabricae

Eadem omnino, etiam quoad culpam, amissionem fructuum, et poenas do euratis inferioribus iin, et aliis quibuscunque, qui beneficium aliquod ecclesiasticum, curam animarum habens, obtinent, sacrosancta synodus declarat et decernit 2j; ita tamen , ut, quandocumque eos, causa prius per episcopum cognita et probata, abesse contigerit. Vicarium idoneum, ab Ipso ordinario approbandum, cum debita mercedis assignatione relinquant. Discedendi autem licentiam , in seriptis, gratisque concedendam, ultra bimestre tempus, nisi ex gravi causa, non obtineant. Quod si, per edictum citati, etiam non personaliter, contumaressuerint; liberum esse vult ordinariis, per censuras ecclesiastieas et sequestrationem, et Subtractionem fructuum , aliaque iuris rem dia , etiam usque ad privationem, compellere; nec exsecutionem hanc, quolibet privilegio, licentia, familiaritate, exemptione, etiam ratione cuiuscumque beneficii, pactione, statuto, etiam Imramento, vel quacumque auctoritate confirmato, consuetudine, etiam immemorabili, quae potius corruptela censenda est, sive appellatione, aut inhibitione; etiam in romana curia, vel vlgore 3 Eugenianae eo titutionis Suspendi posse. Postremo, tam decretum illud sub Paulo III. 4ὶ, quam hoe ipsum in conciliis provincialibus, et episcopalibus publicari, sancta synodus praecipit: cupit enim, quae tam ex pastorum munere animarumque salute Sunt, frequenter omnium auribus, me tibusque insigi, ut in Sterum, Deo iuvante, nulla temporum iniuria, aut hominum oblivione, aut desuetudine a Ieantur.

ECCLEs IIS PRAEFECTI CONSECRATIO XIA MUNUA INTRA TREA MENSES SUSCIPIANT; CONSECRATIO QUO LOCO PERAGENDA.

elestis 5ὶ cathedralibus seu superioribus, quocumque nomine , ae titulo praesecti, etiamst sanctae romanae G Iesiae caris

in Supra, se . s. de relarm. c. 2. - 2ὶ C. Benes de regul. in ε. - δὶ C. Divina de privilegiis in extrav. coni. - εὶ Supra, Ress. 6. de re iam . e. I. - Σὶ Concit. Cliale. actio 16. e 25; concit. Vormatieu. c. 7si;

156쪽

l4ldinales sint, si munus consecrationis intra tres menses non susceperint, ad fructuum perceptorum restitutionem teneantur. Si intra totidem menses postea id sacere neglexerint ; ecclo. si is ipso iure sint privati. Consecratio Vero, si extra curiam romanam sat, in ecclesia, ad quam promoti fuerint, aut . in provincia, si commode fieri poterit, celebretur.

EPIsCOPI EXTR AEG RITUI IN EM PER SE ORDINES CONFERANT.

Episcopi per semetipsos ordines conserant: quod si aegritudine fuerint impediu 1j, subditos suos non aliter, quam iam prO-hatos et examinatos, ad alium episcopum ordinandos dimittant.

uLI PRIMA TONSURA INITIANDI.

Prima tonsura 2ὶ non inittentur, qui sacramentum confirmationis non susceperint, et fidei rudimenta edocti non fuerint; quique legere et scribere nesciant, et de quibus probabilis com lectura non sit, eos non saecularis ludieii fugiendi fraude, sed ut Deo fidelem cultum praestent, hoc vitae genus elegisse.

ORDINANDI QUIBUS INSTRUCTI ERSE DEB ANT.

Ad minores ordines promovendi, bonum a parocho et a m gistro Seholae, in qua educantur, testimonium habeant. Ill vero, qui ad singulos maiores erunt assumendi, per menSem ante Ordinationem episcopum adeant, qui par ho, aut alteri, cui magis expedire videbitur , committat, ut nominibus , ne desiderio emrum , qui volent promoveri, publice in ecclesia propositis, de ipsorum Ordinandorum 3ὶ natalibus, aetate, moribus, et vlta ando dignis diligenter inquirat 4ὶ; et litteras testimoniales, ipsam Inquisitionem factam continentes, ad Ipsum episcopum quampr,mum transmittat.

157쪽

Nullus prima tonsura initiatus, aut olim in minoribus oris dinibus constitutus r), anto decimum quartum annum beneficium possit obtinere I). Is etiam fori privilegio non gaudeat, nisi benenelum ecclesiasticum habeat; aut clerIcalem habitum, et tomsuram deserens, alicui ecclesiae ex mandnto episeopi Inservist, vel in seminario elericorum, aut in aliqua seliola, vel universitate, de licentia episcopi, quast in via Bd maiores ordines suin seipiendos versetur. In clerieis vero coniugatis servetur consuistulio Bonifacit VIII., quae incipit 3ὶ, Clerici, qui cum unicis: modo hi eleri et, alicuius ecclesino servitio, vel ministerio ab episcopo deputati, eidem ecclesiae serviant, vel ministrent; et eler catl habitu et tonsura utantur: nemini, quoad hoc , privilegio vel consuetudine, etiam immemorabili, Suffragante.

Ex AMINANDI SUNT ORDINANDI A VIBIS PERITIA Iun Is DIVINI ET HUMANI.

Saneta synodus 4ὶ antiquorum mnonum Vestigiis inhaerendo, decernit, ut, quando episcopus ordinationem sacere disposuerit,m omnes, qui ad sacrum ministerium accedere voluerint, seria quarta ante ipsam ordinationem, vel quando plκορο Videbitur, ad cibvltatem evorentur. Episcopus Rutem, sacerdotibus, et aliis prudentibus viris, perlus divinae legis, ac in ecclesiasticis sanctioni-hus'exerella Is, sibi adscius, ordinandorum genus, personam, aetatem, institutionem, mores, doctrinam, et fidem 5ὶ diligenter investiget, et examinet. :

QUOMODO , ET A QUO UNUSQUISQUE PROMOVERI DEBEAT.Ordinationes εὶ saerorum ordinum , statutis a iuro temporibus , ne in eathedrali occlesia, voeatis, praesentibusque ad id

i C. Indeeorum de aet. et qual. - 2ὶ C. Ioan . de cier. conivg. - δὶ Vide insta XXVII. - 4ὶ Quando, 24. dist. - b) snpra eap. 5. - sin Gelasius i. epist. l. cap. 13. c. uti. 7b. diu. c. s. eum seq. de temP. ordia.

158쪽

DE REFORMATIONE.

14 areelestae emonteis, publice relebrentur: si autem in alto Ioecesis loco, praesente clero loci, dignior, quantum fieri poterit, ecclesia Remper adeatur. Unusquisque autem a 1ὶ proprio episcopo ordinetur. Quod si 23 quis ab alto promoveri petat; nullatenus id es, etiam euiusvis generalis nut speetalla reseripti, Vesprivilegii praetextu, etiam statuus temporitas pcrmittatur, nisi elus probitas ac mores 1ὶ ordinarii sui testimonio commendentur. Si meus stat, ordinans a collatione ordinum per annum, et D mnatus a suseeptorum ordinum exseentione, quamdiu proprio Ordinario videbitur expedire, sit suSFums.

EPISCOPUS FAMILIAREM ORDINANR, CONFERAT MATIN BENEFICIUM RE IPSA.

Episeopus lamniarem suum non subditum ordinare non possit, nisi per triennium secum fuerit commoratus 4ὶ; et Mnestelum, quaeumque fraude cessante, statim re ipsa illi conserat: consue. tussine quacumque, eum Immemorabili, in contrarium non obstante.

EPISCOPIS INPERIORES PRAELATI TONSURAM VEL MINORES ORDI NES NE CONFERANT , NISI REGULARIBUS SIBI RUBDITIs ; NEC IPSI, AUT CAPITULA QUAECUMQUE DIMISSORIAS CONCEDANT;

Abbatibus, ne aliis quibuscumque, quantumvis exemptis, non limat in posterum, intra fines allevius dioeresis consistentibus, etiamsi nullius dioecesis, ves exempti esse dicantur, cul- quam, qui regularis subditus sibi non sit, tonsuram, vel minores ordines eonferre: nee ipsi abbates, et nili exempti, aut collegia, vel eapitula quaecumque, etiam ecclesiarum eathedralium, litteras dimissorias aliquibus clericis saecularibus, ut ab aliis ordinentur , concedant: sed horum omnium ordinatio, servatis omnibus 5ὶ,

13 concit. Carti . a. e. II. - 2ὶ Supra gess. 14. de resorin. cap. I. et s. - 3ὶ Supra, cap. 3; cone. Aurel. 5. e. 5. c. I. 2 i. q. a. s. q. 2. Per is iam c. I. cum seq. de tempor. ordin. in ε. - 4ὶ c. Non liceat de praeh. - bὶ Supra, cap. 5. eum seq. et infra 11. tum εχ.

159쪽

sESSIO EX II.

quae in huius sanctae synodi decretis conlinentur, ad episeopos, intra quorum dioecesis sines existant, pertineat: non obstantibus quibusvis privilegiis, praescriptionibus, aut consuetudinibus, etiam immemorabilibus. Poenam quoque impositam iis, qui contra huius sanetae synodi ij sub Paulo III. decretum, a capitulo episeopali, sede vacante, litteras dimissorius impetrant; ad illos, qui easdem litteras non a capitulo, Sed ab aliis quibusvis, in iurisdictione episcopi loco capituli, Sede vacante, succedenti bra, obtinerent, mandat extendi. Concedentes autem dimissorias contra formam decreti, ab officio et beneficio per annum sint ipso iure suspensi.

INTERSTITIA IN SUSCEPTIONE NINORUM ORDINUM , ET CERTA ALIA PRAECEPTA OBSERVANDA .

Minores ordines iis, qui saltem 2ὶ latinam linguam intelligant, per temporum interstitia, nisi aliud episeopo expedire magis

Videretur, conserantur; ut eo accuratius, quantum sit huius disciplinae pondus, possint edoceri δὶ, ae in unoquoque munere, iuxta praeseriptum episcopi, se exerceant; idque in ea, evi adseripti erunt ecclesia, nisi sorte ex causa studiorum absint, atque ita de gradu in gradum aseendant, ut in iis cum aetate vitae meritum, et doctrina malor accrescat: quod et bonorum morum exemplum, et assiduum in ecclesia ministerium, atque maior erga presbyteros, et superiores ordines reverentia, et crebrior, quam antea, corporis Christi communio maxime comprobabunt. Cumquo hine ad altiores gradus, et sacratissima mysteria sit ingressus, nemo iis initietur 4 , quem non scientiae spes maioribus ordinibus dignum ostendat. Hi Vero non nisi post annum a Susceptione postremi gradus minorum ordinum ad sacros ordines promoveantur ; nisi nee sitas, aut ecclesiae utilitas, iudicio episcopi, aliud

160쪽

AETAS AD MAIORES ORDINES REQUISITA : DIGNI DUMTAXAT ASSUMENDI.

Nullus in posterum, ad subdiaconatus ordinem ante vigesImum secundum, ad diaconatus ante 1 vigestinumtertium 2ὶ, ad presbyteratus at ante vigesimum quiuium neratis suae annum promoveatur. Sciant tamen episcopi, non singulos, in ea aetate consi, tutos , debere ad hos ordines msumi, sed dignos dumtaxat, et quorum prohata vita senectus sit. Regulares quoque noe in minori aetato, nee sine diligenti 4ὶ episcopi examine ordinentur: privblenis quibuseumque, quoad hoc, penitus exclusis.

CAPUT XIII.

SUBDIACONI ET DIACONI ORDINATIO QUALIS, ET EORUM Mureus; NULLI ORDINEA SACRI DUO CONFEBANTUR EODEM DIE.

Subdiumni, et diaconi ordinentur 5ὶ habentes honum testimonium, et sil in minoribus ordinibus iam probati, ne litteris, et iis, quae ad ordinem exercendum pertinent, instructi. Qui Sperent, Deo auctore IJ, Se conlinere posse; ecclesiis, quibus adseribentur, inserviant; sciantque maxime decere, si saltem diebus dominicis et solemibus, cum altari ministraverint, saeram communionem perceperint. Promoti ad saerum subdiaconatus ordinem 8j, si per annum saltem in eo non sint versati, ad altiorem gradum, nisi aliud episcopo Videatur , aseendere non permittantur. Duo Sacri ordines sin non eodem die, etiam regularibus, conserantur; privilegiis, ne indullis quibusvis concessis, non obstantibus quΙ-buscumque.1ὶ 2. Toletan. e. I; et a. Cartilag. c. l. et Agathen. - 2ὶ: Annum 30. requirit e. Si quis, et c. Presbyter. 70. diu.; et concit. 4. Toletan. c. I S, et l9. - 3ὶ C. Generalem , de aetat. et quai. in Clem. - 4 Ordinarium loci debere esse decrevit Clem. VIII. IS96. - bὶ l. Timoth. 3. - εὶ Com. 4. Tolet. mP. I9; c. Quicumque, dist. 77. - 7ὶ C. A multis de aetat. et quia . - εὶ Supra, cap. 1i. - M c. Litteras, et c. Dilectus, de temP. Din. Is

SEARCH

MENU NAVIGATION