장음표시 사용
311쪽
praeesserant eanoninae sanctiones, sieut olim aperte distinximus, et nune meri approbatione concilii confirmamus. Legitur enim
in evangelio, quod villieus ille, qui dissamatus erat apud dom num suum quasi dissipasset bona ipsius , audivit ab illo i): Quid hoe audio de te 3 redde rationem villicationis tuae ; iam enim non poteris villicare. Et in genesi Dominus ait 2ὶ : D
seendam , et videbo, utrum clamorem, qui Venit ad me, opere compleverint. Ex quibus auctoritatibus manifeste comprobatur, quod non solum eum subditus, verum etiam eum praelatus e cedit, si per clamorem et famam ad aures superioris pervenerit,
non quidem a malevolis et maledicis, sed a providis et honestis; nec Semel tantum, sed saepe quod clamor innuit, et dissam tio manifestat) debet coram e etesiae senioribus veritatem diligentius perscrutari: ut, si rei poposcerit qualitas, canonica districtio culpam seriat delinquentis, non tamquam sit auctor et iudex, sed quasi deserente fama, vel denuntiante clamore, ossicii sui debitum exequatur. Licet autem hoe sit observandum in subditis , diligentius tamen observandum est in praelatis 3j, qui quasi signum sint positi ad sagittam. Et quia non possunt omnibus complacere , cum ex ossicio teneantur non solum arguere , sed etiam increpare; quin etiam interdum SuSpendere, nonnumquam vero ligare, frequenter odium multorum incurrunt, et insidias patiuntur: ideo sancti patres provide statuerunt, ut ae- .cusatio praelatorum non facile admittatur, ne concussis columnis corruat aedilicium; nisi diligens adhibeatur cautela, per quam non solum salsae, sed etiam malignae criminationi ianua prae- eludatur. Verum ita voluerunt providere praelatis, ne criminarentur iniuste, ut tamen caverent, ne delinquerent insolenter, contra morbum utrumque invenientes congruam medicinam; videlicet, ut criminalis necusatio, quae ad diminutionem eapitis id est, degradationem J intenditur, nisi legitima praecedat imscriptio, nullatenus admittatur. Sed cum super excessibus suisquisquam suerit infamatus, ita ut iam clamor ascendat, qui diutius sine seandalo dissimulari non possit, vel sine periculo tolerari, absque dubitationis scrupulo, ad inquirendum et puniendum elus excemus, non ex odii lamite, sed charitatis procedatur assectu, quatenus si fuerit gravis excessus, etsi non de gradetur ab ordine, ab administratione tamen amoveatur omni
312쪽
PER CONC. TRIDENT. INNOVATAE. 297
no: quod est, secundum evangelieam sententiam, a villientione villleum amoveri, qui non potest villieationis suae dignam reddere rationem. Debet igitur esse praesens is contra maem facienda est inquisitio, nisi se per contumaclam n entaverit: et exponenda sunt ei illa eapitula, de quibus fuerit inquirendum, ut sa- cultatem habeat defendendi seipsum. Et non solum dicta, sed etiam nomina ipsa testium sunt ei, ut quid, et a quo sit dictum appareat, publicanda: nec non exceptiones et replicationes legitimae admittendae, ne per suppressionem nominum infamandi, per exceptionum vero exclusionem, deponendi salsum, amdaei a praebeatur. Ad corrigendos itaque subditorum exoresus, tanto diligentius debet praelatus assurgere , quanto damnablitus eorum ossensas desereret incorreetas: contra quos, ut de nostris excessibus taceatur, etsi tribus modis possit procedi, per neeusationem videlicet, denuntiationem, et inquisitionem eorum, ut tamen in omnibus diligens adhibeatur mutela, ne sorte per leve compendium ad grave dispendium veniatur ; sicut necusationem legitima praecedere debet inscriptio, sic et denuntiationem charitativa admonitio, et inquisitionem elam a insinuatio praevenire : illo semper adhibito moderamine, ut luxta sormam ludieii, Sententiae quoque sorma dieretur. Hunc tamen ordinem circa regulares personas non crevimus usquequaque servandum, quae, cum causa requirit, facilius et liberius a suis possunt administrationibus amoVeri.
Eae lib. 5. decretalium , tit. 33. de privilegiis et eaeres. privilest. cap. 16.1ὶ cum capella dueis Burgundiae gaudere dicatur huiusmodi privilegio, quod nullus archiepiscopus vel episeopus in pedisonas canonicorum eiusdem capellae suspensionis, Vel excommmnlcationis, aut interdicit, sententias audeat promulgare: quidam capellae supradictae canonici, qui parochiales reclesias a te tenent, occasione privilegii praelibati, in his etiam quarum lurisdictio ad te pertinet, ita se dicunt exemptos , ut quantum-
eumque graviter interdum excedant, tuae eorrectioni recusent et sententiae subiacere. Quocirca mandamus, quatenus in quam
tum exempti sunt eiusdem ratione capellae , apostolicis pri-
lὶ Sem. 24. de resorin. cap. li.
313쪽
vllegiis deseras reverenter, sed in quantum ratione par hialium ecclesiarum, vel alias, lurisdietionem tuam respicere dignoseum tur, officii tui debitum in eosdem libere prosequaris.
INNOCENTIUS III. IN CONCILIO LATERANENSI.
Eae lib. 5. decretalium, tit. 38. de poenitentiis et remissionibus, cap. 12.1ὶ Omnis utriusque sexus fidelis, postquam ad annos discretionis pervenerit, omnia sua solus peccata conssteatur fideliter, Saltem semel in anno 2), proprio sacerdoti; et iniunctam sibi poenitentiam studeat pro viribus adimplere, suseipiens reverenter ad minus in pascha eucharistiae saeramentum, nisi sorte de consilio proprii sacerdotis, ob aliquam rationabilem muSam, ad tempus ab eius perceptione duxerit abstinendum: alloquin et vlvens ab ingressu ecclesiae arceatur, et moriens christiana careat sepultura. Unde hoc salutare statutum frequenter in ecclesiis publieetur, ne quispiam ignorantiae eaecitate velamen exeusationis assumat. Si quis autem alieno sacerdoti voluerit lusta de causa sua confiteri peccata, licentiam prius postulet et obtineat a prinprio Sacerdote , cum aliter ille ipsum non possit solvere Velligare.
INNOCENTIUS IV. IN CONCILIO LUGDUNENSI.
Ea Mala demetalium, lib. 2. tit. 15. appellationibus,
eap. 3.3ὶ Romana ecclesia et insta. Cum suffraganeorum rhemensis ecclesiae, suorumque officialium i qui generaliter de causis ad ipsorum forum pertinentibus eorum vices supplendo eo Oscunt unum et idem consistorium, sive auditorium sit censendum: ab ipsis ossicialibus, non ad dictos suffraganeos Ine ab eisdem ad se ipsos interponi appellatio videatur j, sed de iure ad
- 2ὶ id est parocho, e. Ut dominicis de paroch. C. Nuper de sent. ex . c. Vices de umg. in extravag. comm . et eap. Inter cunctas, de Pri . eod. Verum ad episcopum extendi docent C. Et temporis i s. q. I. U. Ilelatio 2 i. q. l. C. Licet, de seriis, et c. Nullus, de paroch. quippe cui totius plebis
animae sunt commi M. C. Quacumque 10. q. l. et c. Praecipimu8 12. q. I. quin et i,arochi nomine venit in conc veron. passim g 8. 18. de reform. c. a. - Σὶ Sem. 22. de reform. P. T.
314쪽
PER CONC. TR DENT . INNOVATAE. 29s
rhemensem est tui Iam nppellandum. Ab archidiaconis vero allisque inserioribus praelatis suffraganeis sublectis eisdem, et eorum
omela libus, ad suffraganeos ipsos debet, et non ad eamdem euriam lomissis oletis instra ganessὶ appellari; nisi aliud rhemensi e lesiae de eonsuetudine competat in hae parte. Cum autem ad praefatam curiam ab eorumdem suffraganeorum Ves suorum omelalium audientia suerit appellatum, rhemensis Brehiepis pus qui pro tempore suerit , ves omelails ipsius nullatenus
in appellationis causa interpositae ante desinitivam sententiam cirent partes, nee etiam allis illam committant, appellationis eiusdem eausa probabili seu legitima non expressB. Si vero voeatis partibus, uri nullatenus, aut non intra decem dies post interlocutoriam vel definitivam sententiam appellatum suisse, seu aliquid aliud simile, sicque non eve Per stinpellationem ad eumdem archiepiscopum, vel elus ometalem devolutum negotium, proponatur; lidern nisi prius ipsis eonsil- terit eausam ipsam ad eos totaliter fuisse delatam prohibere, ne in causa illa, vel ne ad executionem procedatur sententiae,
Quod si obitelatur ex iniusta causa, seu minus legiuma, ante sententiam appestationem interpositam extitisse, et eo non esse appellationem huiusmodi admittendam ; nequeunt praedl-cti archiepiscopus vel elus ometalis prohibere, ne procedatur in causa, nisi prius appellatione recepta velut emissa ex causa probabili, Ggnoscere inelpiant de causa huiusmodi, an sit vera. Si autem post sententiam in easibus a iure prohibitis sutpote a sententia super mBnifesto et notorio erimine, vel de quo quis in iure consessus extitit, promulgata , vel consimilibus appellatum fuisse dicatur: possunt, ne sententia executioni mandeturl postquam emnoseere coeperint, utrum sit recipienda, vel non, appellatio ad eo interposita j inhibere. In altum quoque, qui eirearem, de qua inter appellantem et appellBtum eontroversia vertitur, aliquid post eorum inhibitionem attentat; non valent oe- easione huiusmodi iurisdictionem aliquam vindicare. Cum vero his, qui ad rhemensem euriam super aliqua causa Vocem nopellationis emittit, nihilominus in causis aliis ordinarii sui l risdictioni subliciatur; rhemensis archiepiscopus vel officialis ipsius nequaquam iurisdictionem ipsam in aliis impediant, ut ab eiusdem ordinarii potestate totaliter eximant taliter appellantem. Debet autem ad eos ab episcopis praelatae provinciae Super Pau- Duili reo by Cooste
315쪽
sis, in quibus temporalem iurisdictionem exerrent, nisi sorte de consuetudine nut privilegio, sive iure alio speciali sit appellandum ad alium, appellari. Seniuntias quoque interdicti vel su- sponsionis seu excommunicationis in uppellantem ab eo, a quo appellatum proponitur , promulgatas , nullaiunus, nisi vocatis partibus, et de appellatione legitime cognita, revorent, Rut denuntient esse nullas. Cum aulam ad rheniensem archiepiscopum ab audientia suffraganei sui super aliqua causa suerit ante semientiam appellatum; idem arehiepiscopus t postquam de appellatione cognita constiterit eam minus rationabilem extitisse causam ad eumdem Susis meum remittere non postponat.
INNOCENTIUS IV. IN CONCI .IO LUGDUNENSI.
seam decretalium, lib. b. tit. 7. de privilestiis, cap. 1.1ὶ Volentes libertatem l quam nonnullis apostolica sedes privilegio exemptionis indulsiti sic integram observari, ut et illam alii non infringant, et ipsi eius limites non excedant, Melarati ne irrefragabili desinimus, quod quantumcumque sic exempti gaudeant libertate, nihilominus tamen ratione delieti, sive contractus, aut ret, de qua contra ipsos agitur, rite possunt coram locorum ordinariis conveniri, et illi quoad hoe suam in ipsos iurisdictionem prout ius exigiti exercere. umquid ergo carent omnino in his commodo libertatis Τnon utique; quia nec coram ordinariis ipsis, dummodo sit inlom exempto commissum delictum, vel contractus initus, aut res litigiosa; nee ubi domicilium habent, si alibi delinquant vel contrahant, aut res ipsa consistat, conveniri possunt aliquatenus super istis: nec domiciliorum praedixtu, locorum dioecesani istula deliquerunt, vel contraxerunt, aut res ipsa consistit, ill eonveniantur remittendi eos illuc, vel ipsis, ut illic respondinant, iniugendi habeat aliquam potestatem; salvis nihilominus easibus aliis , in quibus eos episcoporum iurisdietioni subesse canonica praecipiunt instituta. Et idipsum decernimus circa illos, quibus, ut non nisi sub uno iudice teneantur de se conquerentibus respondere, apostolico privilegio est concessum. In Dosnulam, quibus, ne interdici, Suspendi, vel excommunicari a quoquam valeant, a Sede apostolica est indultum sicut sunt
316쪽
religiosi quamplures in quorum privilegiis eontinetur, ne quisquam episeopus vel arehiepiScopus monasteriorum suorum monachos pro ulla causa, ullove loco interdicere, suspendere, Vel exeommunieare praesumat: lidem ordinarii iurisdietionem suam, quantum ad ista, ubicumque illi luerint, penitus exercere non possint ; nisi sorsan ipsi monachi ad monasteriorum Suorum prioratus ordinariis lisdem sublectos fuerint destinati. Tune enim etsi libere possint ad eadem monasteria revocari, ne tam illorum, quam ipsorum prioratuum monachi reputentur eum non sit in veniens aliquem utrobique locum habere monachicum , unum alteri subesse monasterio vel ab ipso noscitur dependere; ratione tamen eorumdem prioratuum dicti ordinarii sua lurisdictione
in ipsis, etiam quoad praemissa quamdiu morantur in iis ὶ, li-ella uti possunt.
LEO X. IN CONCILIO LATERANENSI.
Sess. 10. de impressione librorum.13 Nos, ne id, quod ad Del gloriam, et fidei augmentum,
ne bonarum artium propagatisnem salubriter est inventum, in contrarium eonvertatur, ac Christi fidellum saluti detrimentum pariat, super librorum impressione curam nostram habendam fore duximus, ne de cetero cum bonis seminiuns spinae coa-Imeant, vel medicinis venena intermiseeantur. Volentes igitur de opportuno super his remedio providere, hoc sacro npprobante concilio, ut negotium impressionis librorum huiusmodi eo prosperetur selielus, quo deinceps indago solertior diligentius et cautius adhibeatur; statuimus et ordinamus , quod de cetero perpetuis suturis temporibus, nullus librum aliquem, Seu aliam quamcumque scripturam, tam in urbe nostra, quam aliis quibusvis civitatibus, et dIoecesibus, imprimere seu imprimi sacere praesumat, nisi prius in urbe per vicarium nostrum, et saeri palatii magistrum , in aliis vero civitatibus et dioecesibus per episcopum , vel allum habentem peritiam selentiae, libri seu seripturae huiusmodi imprimendae, ab eodem episcopo ad Id deputandum , ae inquisitorem haereticae pravitatis civitatis sive dioecesis, in quibus librorum impressio huiusmodi seret, diligenter examinentur, et per eorum manu propria Subscriptionem ,
IJ Sess. . . deer. de edit. et usu sacr. libror. et reg. X. de libris pro-llibitis, myra.
317쪽
sub excommunicationis sententia, gratis et sine dilatione imponendam , approbentur. Qui autem Seeus praesumpserit, ultra librorum impressorum amissionem , et illorum publieam combustionem , ae centum dueatorum labri eae principis apostolorum de urbe, Sine spe remissionis, solutionem , ae anni continui exereitii impressionis suspensionem , excommunicationis sententia innodatus existat: ac demum ingravescente contumacia, taliter per episcopum suum, vel vicarium nostrum respective per omnia luris remedia castigetur; quod alii eius exemplo similia minime attentare praesumant. Nulli ergo, etc. Si quis autem, etc. Datum Romae in publica hasilica solemniter celebrata anno inea nationis dominicae 1515. 4. mali, pontificatus nostri anno tertio.
Ea lib. 3. eatravastantium communium, tit. de reliquiis,
et veneratione sancto rum, cap. 1.1ὶ Cum praeexcelsa meritorum insignia, quibus regina ea lorum, Virgo Dei genitrix gloriosa, sedibus praelata aethei eis, sideribus quasi stella matutina perrutilans, devotae considerationis indagine praescrutamur, et infra pectoris arcana revolubmus, quod ipsa, utpote via misericordiae, mater gratiae, et pietatis amica, humani generis conSolatrix, pro Salute fidelium, qui delictorum onere gravantur, Sedula oratrix, et pervigil, ad regem, quem genuit, intercedit: dignum, quin potius debitum reputamus, universos Christi fideles, ut omnipotenti Deo sculus providentia eiusdem Virginis humilitatem ab aeterno respiciens , pro concilianda suo auctori humana natura, lapsu primi hominis aeternae morti obnoxia, eam sul unigeniti habitaeulum sanetl Spiritus praeparatione constituit, ex qua carnem nostrael) Sem. b. decret. de pecc. orig. Vide bullam Pii V. quae incipit. Super Dpecula, 1570. I auli V. quae incipit, Regis pacifici, i Sisi. eiusdem decretum in generali congregatione. 1617. 1l. Augusti. Ne quis publice ammare audeat. Virginem Peccasse in Adamo ; extensum postea ad actus privatos a Gregorio XV. in generali congregatione 24. maii 1622. data tamen saeuitate fratribus ordinis praedicatorum per bullam, quae incipit, Eximit, atque Simgulares, eiusdem anni, privatim, et inter se dumtaxat eam quaestionem agitandi. Iain ante concilium basileense, eos qui Virginis conceptioni immaculatae detraherent, solemniter admodum damnatos ab episcopo, et universo clero parisiensi auctor est Ioannes Iuvenalis Ursinus, archiepiscopus rhemen Ais, lib de rebus gestis Caroli Vl. regis sub anno 1387.
318쪽
mortalitatis pro redemptione populi sui assumeret, et immaculata Virgo nihilominus post partum remaneret de ipsius immaculatae Virginis mira conreptione gratias et laudes reserant, et instituta propterea in ecclesia Del, missas et alla divina o nela dicant , et illis intersint indulgentiis et peccatorum remissionibus invitare, ut exinde sant et dem Virginis meritis et intercessione divinae gratiae aptiores. Hae igitur consideratione inducti, eiusdem omnipotentis Dei, ae beatorum Petri et Pauli, apostolorum eius, auctoritate consssi, auctoritate apost llea hae in perpetuum valitura constitutione statuimus et ordi-nmus , quod omnes et singuli Christi si deles utriusque sexus, qui missam et omelum conceptionis eiusdem Virginis gloriosae, iuxta piam, devotam et laudabilem ordinationem dueetl filii magistri Leonardi da Nogarolis, clerici veronensis, notarit nostri, et quae desuper a nobis emanavit, missae et omeli huiusmodi institutionem, in die festivitatis conceptionis elusdem virginis
Mariae, et per octavas eius, devote celebraverint et dixerint, aut illis horis ea nonicis interfuerint, quoties id laeerint, eamdem prorsus indulgentiam, et peccatorum remlMlonem consequantur, quam luxta felicis recordationis Urbant IV. in eonel- 'llo vlennensi approbatae, ne Martini V. et aliorum romanorum pontineum praedecessorum nostrorum constitutiones consequuntur illi, qui missam et horas canonicas in sesto corporis et sanguinis domini nostri Iesu Christi a primis vesperis, et per illius Oetavas, iuxta romanae ecclesiae constitutionem , celebrant, dicunt, aut missae, omelo, et horis huiusmodi intersunt, praesentibus perpetuis temporibus valituris. Datum Romae Bpud s. Petrum, anno incarnationis dominicae 1476. 3. kalen. martii ,
IJ Grave nimis gerimus et molestum , cum sinistra nobis de quibusdam ecclesiasticis personis reseruntur. Sed in eorum, qui ad evangeliZandum verbum Dei sunt deputati, excessibus praedi ando commissis, eo gravius provocamur, quo illi periculosius remanent incorrecti; cum facile deleri nequeant, quil Sem. a. decret de peccato originali.
319쪽
multorum cordibus sic publice praedicando dissusius et damnabilius imprimuntur errores. Sane eum sancta mmctnct ecclesiade intemeratae semperque virginis Mariae eonceptione publice sestum solemniter celebret, et speetale ae proprium super hoc ossi elum ordinaverit: nonnulli, ut accepimus , diVersorum ordinum praedicatores, in suis sermonibus ad populum publice per diversas civitates et terras affirmare hactenus non erubuerunt, et quotidie praedicare non cemant, omnes illos, qui tenent, aut Serunt, eamdem gloriosam et immaculatam Dei genitricem absque Originalis peccati macula fuisse conceptam, mortaliter pedicare , vel esse haeretilos: eiusdem immaculatae conceptionis ossicium celebrantes, audientesque sermones illorum, qui eam sine huiusmodi macula coneeptam esse nUrmant, peccare graviter: sed et praelatis praedicationibus non contenti, consectos super his suis assertionibus libros in publicum ediderunt, ex quorum assertionibus et praedicationibus non levia scandala in mentibus fidelium exorta sunt, et maiora merito exoriri sormidantur in dies. Nos igitur huiusmodi temerariis ausibus, ne perversis assertionibus ae scandalosis, quae exinde in Dei eccle- Sia exoriri possunt, quantum nobis ex alto conceditur, obviare olentre, motu proprio, non ad alicuius nobis super hoc oblatae petitionis instantiam, sed de nostra mera deliberatione et certa scientia, huiusmodi assertiones praedicatorum eorumdem, et MIO-rum quorumlibet, qui ammare praesumerent, eos qui crederent aut tenerent, eamdem Dei genitricem ab originalis peccati macula in Sua conceptione praeservatam suisse, propterea alicuius haeresis labe pollutos fore, vel mortaliter peccare; aut huiusmodi officium conceptionis celebrantes, seu huiusmodi sermones audientes , alicuius peccati reatum incurrere , utpote salsas et erronras, et a veritate penitus alienas , editosque desuper libros praedictos id continentes, quoad hoc, auctoritate npostolica, tenore praesentium reprobamus et damnamus: ac motu, scientia, et auctoritate praedictis statuimus et ordinamus, quod praedicatores verbi Dei, et quicumque alii, cuiuscumque status, gradus , aut ordinis, ac conditionis suerint , qui de cetero ausu temerario praesumpserint in eorum sermonibus ad populum, Seu alias quomodolibet affirmare , huiusmodi sie per nos improbatas et damnatas assertiones veras esse, aut dictos libros pro veris legere, tenere, Vel habere, postquam de praesentibus seientiam habuerint; excommunicatiouis sententiam eo ipso ineurrant, nDi siligod by Gorale
320쪽
PER CONC. TRIDENT. INNOVATAR. 305
qua ab alio quam a romano pontistoe i nisi in mortis artieulo
nequeant absolutionis benestelum obtinere. Item motu, scientia, et auctoritate similibus, simili poenae ne eensurae subiicientes eos, qui ausi luerint asserere, eontrariam opinionem tenentes, videlicet gloriosam virginem Mariam eum originali peccato sui se conceptam, haeresis crimen, Vel peccatum incurrere mortale, cum nondum sit a romana ecclesia et apostollea sede deelsum: non obstantibus constitutionibus et ordinationibus apostolleis comtrariis quibuscumque, quibus communiter vel divisim a sede apostolica indultum existat, quod interdi et, suspendi vel exeommunieari non possint per litteras apostollens, non facientes plenam ne expressam , ne de Verbo ad verbum de indulis huiusmodi mentionem. Et ne de praemissis aliquando valeant ignoruntiam allegare, volumus, quod locorum ordinarit requisiti, praesentes litteras in ecclesiis consistentibus in eorum civitatibus, et suarum dioeresium locis insignibus, dum maior ibi multitudo populi ad divina convenerit, sermonibus ad populum mandent et faciant publieari. Praeterea, quia dissicile foret praesentes Iitteras ad singula loca, in quibus expediens fuerit, deserre; etiam volumus, et dicta auctoritate deeernimus, quod earumdem litterarum transumpto, manu publiel notarii consecto, et authentico alieulus praelati ecclesiastiet sigillo munito, ubique stetur, prout staretur eisdem originalibus litteris, si sorent exhibitae vel ostensae. Nulli ergo omnino hominum liceat hane paginam nostrae reprobationis, damnationis, statuti, ordinationis, voluntatis et deerest instingere, vel et ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei, et beatorum Petri et Paull, apostolorum elus, se noverit
incursurum. Datum Romae apud sanctum Petrum anno ineam tionis dominicae 1483, pridie nonas septem ., pontificatus nostri anno decimo tertio.