장음표시 사용
341쪽
Hinc aspirante Domino, eiusque caelesti ope conscii, Salutare opus sedulo, diligenterque , ut rei magnitudo pastulabat, aggressi sumus; ac plurimas ex praedicto libro , iuxta supra r censitas respective editiones , fideliter extractaS, et tum gallico , tum latino idiomate expressas propositioneS a compluribus in s cra theologia magistris, prime quidem coram duobus ex henerabilibus fratribus nostris sanetae romanae ecclesiae cardinalibus accurate diseuti; deinde vero coram nobis , adhibito etiam aliorum plurium cardinalium consilio, quam maxima diligentia, ac maturitate, Singularum insuper propositionum cum ipsomet libri textu exaetissime facta collatione, plures, iteratis congregationibus, ope udi et examinari mandavimus.
1. Prop. Quid aliud remanet animae, quae Deum, atque ipsius gratiam amisit, nisi peccatum , et precati consecutiones , superba paupertas, et segnis indigentia, hoc est generalis impotentia ad lal, em, ad orationem , et ad omne opus bonum 3Εxtat haec propositio in observationibus moralibus Quisnelli
2. Iesu Christi gratia , principium emeax boni cuiuscumque generis necessaria est ad omne opus honum, absque illa, non solum nihil sit, sed nee fieri potest. Ioan . I S. v. 5. ed. lsis a. a. In vanum Domine praecipiS , Si tu ipse non das , quod praecipis. Αet. 16, 10.4. Ita Domine; omnia possibilia sunt ei, cui omnia possibilia lacis , eadem operando in illo. Marc. 9, 22.5. Quando Deus non emollit cor per interiorem unctionem gratiae suae, exhortationes , et gratiae exteriores non inserviunt, nisi ad illud magis obdurandum. Rom. 9, 18. ed. 1693. s. Discrimen inter foedus iudaicum , et christianum est, quod
in illo Deus exigit fugam peccati, et implementum legis a centi re, relinquendo illam in sua impotentia: in isto vero Deus peccatori dat, quod iubet, illum sua gratia purificando.
7. Quae utilitas pro homine in veteri laedere, in quo Deus illum reliquit eius propriae infirmitati, imponendo ipsi Suam Dissiligod by Cooste
342쪽
327 legem Quae vero selieitas non est admitti ad laedus , In quo Deus nobis donat, quod petit a nobis 3 Hebr. 3, 7.
B. dos non pertinemus ad novum foedus, nisi tu quantum participes sumus ipsius novae gratiae, quae operatur in nobis id quod Deus uobis praecipit. Hebr. 8, 10. s. Gratia Christi mi gratia suprema, sine qua confiteri Christum numquam possumus , et cum qua numquam illum nbnegamus. l. Corinth. 12, 3. ed. 1693.10. Gratia est operatio manus omnipotentis Dei, quam nihil impedire potest, nut retardare. Matth. 20, 34. II. Gratia non est aliud, quam voluntris omnipotentis Dei, iubentis, et laetentis, quod lubet. Mare. 2, II. 12. Quando Deus vult Salvare animam, quoeumque tempore, quoeumque loeo esseetus indubitabilis sequitur voluntatem Dei.
Mare. 2, 12. a. Quando Deus vult animam salvam sacere, eam tangit interiori gratiae suae manu, nulla voluntas humana ei resistit. Lue. 5, 13. ed. 1693.14. Quantumeumque remotus a salute sit pereator obstinatus,
quando Iesus se ei videndum exhibet lumine salutari suae gratiae, oportet, ut Se dedat, accurrat, sese humillet, et adoret Salvatorem suum. Mare. 5, 67. ed. 1693. 15. Quando Deus mandatum Suum, et suam externam locutionem mmitatur unctione sui Spiritus, et interiori vi gratiae suae , operatur illam in corde obedientiam , quam petit. Lue. s, 60. 16. Nullae sunt illecebrae, quae non redant illecebris gratiae, quia nihil resistit omnipotenti. Act. 8, 12.17. Gratia est vox illa Patris, quae homines interius docet, ne eos venire facit ad Iesum Christum, quicumque ad eum non venit, postquam audivit Vorem exteriorem Filii, nullatenus est doctus a Patre. I n. 6, 45.18. Semen Verbi, quod manus Dei irrigat, Remper assert smetum suum. Aet. 11, 2 l. 19. Del gratia nihil aliud est, quam eius omnipotens voluntas: haec est idea, quam Deus ipse nobis tradit in omnibus suis seripturis. Rom. 14, 4. ed. 1693. 20. Vera gratiae idea est, quod Deus vult sibi a nobis obediri, et obeditur; imperat, et omnia fiunt; loquitur tamquam Dominus , et omnia sibi submissa fiunt. Mare. 4, 39. Dissiliam by Corale
343쪽
vincibilis , utpote quae est operatio voluntatis omnipotentis, sequela, et imitatio operationis Dei incarnanti S, et resuscitantis Filium suum. 2. Cor. 5, 2 l. Ed. 1693.22. Concordia omnipotentis operationis Dei in corde hominis, cum libero ipsius voluntatis consensu, domonstratur lilico no- his in incarnatione, veluti sonte, atque nrchetypo omnium aliarum operationum misericordiae, et gratiae, line omningratuitae, atque ita dependentes a Deo sunt, sicut ipsa originalis operatio. Lue. 1, 38. 23. Deus ipse nobis idem tradidit omnipotentis operationis Suae gratiae, eam significans per illam, quae creaturas e nihilo producit, et mortuis reddit vitam. Rom. 4, 17. 24. Iusta idea, quam centurio habet de omnipotentia Dei, et Iesu Christi, in sanandis eorporibus solo motu suae voluntatis, est imago ideae, quae haberi debet de omnipotentia Sune gratiae in sanandis animabus a cupiditate. Lue. 7, 7. 25. Deus illuminat animam, et eam sanat neque, ae eorpus, sola sua voluntate; iubet, et ipsi obtemperatur. Luc. 18, 42. 26. Nullae dantur gratiae, nisi per fidem. Luc. 8, 18.27. Fides est prima gratia , et sons omnium aliarum. 2. Pet. 3, 3. 28. Prima gratia, tiuam Deus concedit peccatori, est peccatinrum remissio. MBre. 11, 25.
29. Extra ecclesiam nulla conceditur gratia. Luc. I 0, 35. 30. Omnes , quos Deus vult salvare per Christum, Salvantur insallubiliter. Ioan. 15, 40. ai. Desideria Christi semper habent suum essectum: pacem imtimo eordium inseri, quando eis illam optat. Ιωn. Io, i s. 32. Iesus Christus se morti tradidit ad liberandum pro semper Suo Sanguine primogenitos, id est electos, de manu angeli
exterminatoris . Gul. 4, 5. o. T.
33. Proh l quantum oportet honis terrenis, et sibimet ipsi renunciasse, ad hoc , ut quis siduciam habeat, ut ita dicam , appropriandi Christum Iesum , eius amorem, mortem , et my- Steria , ut facit sanctus Paulus dicens: Qui dilexit me, et tradidit semetipsum pro me. Oal. 2, 20.34. Gratia Adami non producebat nisi merita humana. 2. C
35. Gratia Adami est sequela creationis, et erat debita naturae Sanae, et integrae. 2. Cor. 5, 21. Dissilir oste
344쪽
32936. Disserentia essentialis inter gratiam Adami, et status innocentiae, ae gratiam christianam est, quod primam unusqui que in propria persona recepisset: Ista vero non recipitur , nisi in persona Iesu Christi resuscitati , cui nos uniti sumus. Rom. 7, 4.37. Gratia Adami, sancti strando illum in semetipso, erat illi prinportionata: gratia eliristiana nos sanetineando in Iesu Christo, est omnipotens, et digno Filio Dei. Eph. i, 6. 38. Peccator non est liber, nisi ad malum, sine gratia liberatoris . Lue. 8, Is .as. Voluntas, quam gratia non praevenit, nihil habet luminis , nisi ad aherrandum ; ardoris, nisi ad se praecipitandum; virium , nisi ad se vulnerandum; est capax omnis mali, et incapax ad omne bonuin. Matth. 20, 3, 4. 40. Sine gratia nihil amn re possumus, nisi ad nostram condemna
41. Omnis cognitio Dei, etiam naturalis, etiam in philosophis ethnicis, non potest venire, nisi a Deo , et Sine gratia non producit, nisi praesumptionem , vanitatem , et Oppositionem ad ipsum Deum , loco assectuum adorationis , gratitudinis , et
42. Sola gratia Christi reddit hominem aptum ad sacrificium fidei; sine hoe nihil, nisi impuritas; nihil, nisi indignitas.
43. Primus esseetus gratiae baptismalis est sacere, ut moriamur peccato; adeo ut spiritus, cor, sensus non habeant plus vitae pro peccato , quam homo mortuus habeat pro rebus mundi. BOm. 6, 2. ed. issa. 44. Non sunt, nisi duo amores, unde volitiones, et aevones Omnes nostrae nascuntur; amor Dei, qui omnia agit propter Deum , quemque Deus remuneratur; et amor, quo nos i PSOS, ac mundum diligimus , qui quod ad Deum reserendum est, non reseri, et propter hoc ipsum sit malus. Ioan. 5. 29. 45. Amore Dei in eorde peccatorum non ampliuS regnante, ne-eesse est, ut in eo earnalis regnet cupiditas , omnesque aetiones eius eorrumpat. Luc. 15, 13. ed. 1693. 46. Cupiditas , aut charitas, usum sensuum bonum, vel malum laetunt. Matth. 5, 28.
47. Obedientia legis prosuere debet ex fonte, et hie sons est charitas. Quando Dei amor est illius principium interius, et Dei Dissilir Corale
345쪽
aao gloria eius finis , tum purum est, quod apparet exterius; ali quin non est, nisi hypocrisis, aut salsa iustitia. Matili. 23, 26.
48. Quid aliud esse possumus, nisi aberratio, et nisi peccatum sine fidei lumine, sine Christo , et sine charitate 3 Eph. 5, 8.
49. Ut nullum peccatum est sine amore nostri, ita nullum est opus bonum sine amore Dei. Marc. 22, 23.50. Frustra clamamus nd Deum , Pater mi, si spiritus charitatis non est ille, qui clamat. Rom. 8, 15.5i. Fides iustineat, quando operatur: Sed ipsa non operatur, nisi per charitatem. Α t. 13, 39. 52. Omnia alia salutis media continentur in fide, tamquam in suo germine, et Semlne ; sed haec fides non est absque amore , et fiducia. Aet. 10, 43.53. Sola eliaritas christianos modos lacit saetiones christianas in per relationem ad Deum , et Iesum Christum. Colos
54. Sola charitas est, quae Deo loquitur, eam solam Deus audit. I. Gr. 13, l. 55. Deus non coronat, nisi charitatem ; qui currit ex alio impulsu , et ex alio motivo , in vanum currit. I. Cor. 6, 34. 56. Deus non remunerat nisi charitatem , quoniam charitas sola Deum honorat. Matth. 25, 36.57. Τotum deest peccatori, quando ei deest spes; et non est spes in Deo, ubi non est amor Dei. Manli. 27, 5.58. Nec Deus est, nec religio, ubi non est charitas. i. Ioan. 4, 8. 59. Oratio impiorum est novum peccatum, et quod Deus illis concedit, est novum tu eos iudicium. Ioan. 10, 25. ed. 1693.50. Si solus supplieii timor animat poenitentiam, quo haec est magis violenta, eo magis ducit ad desperationem. Matth. 27, 5. 61. Timor non nisi manum cohibet, cor autem tamdiu peccato adducitur, quamdiu ab amore iustitiae non dueitur. Luc. 20, 19. 52. Qui a malo non abstinet, nisi timore poenae , illud committit in corde suo, et iam est reus coram Deo. Matth. 21, 46. 63. Bapti Eatus adhuc est sub lege sicut Iudaeus, si legem non adimpleat, aut adimpleat ex solo timore. Rom. 6, 14. 64. Sub maledicto legis, numquam ni honum, quia peceatur, sive faciendo malum , sive illud nonnisi ob timorem evitando. Gal. 5, 18.65. Moyses , prophetae , Sacerdotes, ot doctores legis mortui sunt Diqiligod by Cooste
346쪽
331 absque eo, quod ullum Deo dederint stilum, cum non esseeerint, nisi mancipia per timorem. Mare. 12, 19.66. Qui vult Deo appropinquare, nec debet ad ipsum venire ecum brutalibus passionibus, neque ndduci per instinctum naturalem , aut per timorem sicuti bestine, sed per fidem, et per amorem sicuti filii. Hebr. 12, 20. 1693. 57. Timor serillis non sibi repraesentat Deum, nisi, ut minum durum , imperiosum, iniustum, intractahilem. Luc. 19, 21.
68. Dei bonitas abbreviavit viam salutis claudendo totum in fide, et precibus. Aet. 2, 21. sis. Fides , usus, augmentum , et praemium fidei, totum est donum pure liberaIitatis Dei. Marc. 9, 22. 70. Numquam Deus amigit innocentes , et niuietiones semper Serviunt, vel ud puniendum peccatum, vel ad purificandum peceatorem. IOnn. 9, 3.71. Homo ob sul conservationem potest sese dispensare ab ea lege, quam Deus condidit propter eius utilitatem. Marc. 2, 18. 72. Nota ecclesiae christianae est, quod sit eatholica, comprehendens et omnes angelos caeli, et omnes electos, et iuStos terrae, et omnium sareulorum. Hebr. 12, 22, 23, 24. 73. Quid est ecclesia, nisi metus filiorum Dei, manentium iueius sinu , adoptatorum in Christo , subsistentium in eius per-Sona , redemptorum eius sanguine, viventium eius spiritu, agentium per eius gratiam, ex expectantium gratiam futuri sareuli 3 2. Thess. 1, 12. ed. 1693.74. Ecclesia, sive integer Christus, incarnatum erhum habet, ut caput, omnes vero sanctos, ut membra. i. Tim. 3, 6. 75. Ecclesia est unus solus homo , compositus ex pluribus membris , quorum Christus est caput, vita , subsistentia , et per sona ; unus Solus Christus compositus ex pluribus sanetis, quin rum est sanctiscator. Eph. 2, 14, 15, 16. 76. Nihil spatiosius reclesia Dei, quia omnes electi , et iusti omnium Saeculorum illam componunt. Eph. 2, 22.
77. Qui non ducit vitam dignam Filio Dei, et membro Christi, cessat interius habere Deum pro Patre. et Christum pro ca
78. Separatur quis a populo electo, cuius figura fuit populus iudaicus , et caput est lesus Christus , tam non vivendo Secundum eVangelium , quam non credendo evangelio. Act. 3, 23. Disii od by Cooste
347쪽
79. Utile, et necessarium est omni tempore, omni loro , et omni personarum generi studere, et emi Oseere spiritum, pietatem, et mysteria saerae seripturae. 3. Cor. 34, 5. 80. Lectio sacrae seripturae est pro omnibus. Aet. 8, 29. 81. Obscuritas saneta verhi Del non est inicis ratio dispensandi se ipsos ab eius lectione. Aet. 8, 13. 82. Dies dominicus a ehristianis debet sanetineari lectionibus pietatis , et super omnia sanctarum seripturarum. Damnosum est velle christianum sth hae lectione retrahere. Aet. 1, 21, 5. 8a. Est illusio sibi perfundere, quod notitia mysteriorum religionis non debeat communicari seminis lectione sacrorum librorum. Non ex seminarum simplieitate, sed ex Ruperba vi
mrum scientia ortus est scripturarum nhusus, et natae sunt haereses. IOAn. 4, 26.84. Abripere e christianorum manibus novum testamentum , seu eis illud clausum tenere, auferendo eis modum illud intelligendi, est illis Christi os obturare. Matth. S, 2. 85. Interdicere christianis lectionem sacrae Scripturae, praesertim evangelis, est interdicere usum luminis illiis lucis , et lacero, ut patiantur speciem quamdam excommunicationis. Lue. i ,
86. Eripere simpliet populo hoc Sotalium, iungendi vocem suam voci totius ecclesiae, est usus contrarius praxi npostolicae , et intentioni Dei. l. Cor. 14, 15.87. Modus plenus sapientia , lumine , et charitate , est dare nnimabus tempus portandi cum humilitate, et sentiendi statum pereati, petendi spiritum poenitentiae , et contritionis, et in-eipiendi ad minus, satisfacere iustitiae Dei, antequam re n- eillentur. Aes. 8, s. 88. Ignoramus quid sit precatum , et vera poenitentia, quando volumus statim restitui possessioni bonorum illorum , quibus nos peccatum spoliavit, et detrectamus separationis istius serre
confusionem. Lue. 17, i l. 89. Quartus decimus cradus conversionis pecentoris est, quod eum sit iam reconciliatus, habet ius assistendi sacrificio re-elmiae. Luc. 15, 23. ed. 1693.so. Ecclesia auctoritatem excommunieandi hal,et, ut eam ex r ceat per primos pastores de consensu saltem praesumpto totius eorporis. Matth. 18, 17.91. Excommunicationis iniustae metus numquain debet nos im- Dissiligod by Cooste
348쪽
pedire ab implendo debito nostro, numquam eximuS ah mel sia , etiam qunndo hominum nequitia videmur ab ea expulsi, quando Deo , Iesu Christo , atque ipsi ecclesiae per charitatem astixi sumus. l Oan. 9, 22, 23. 92. Puti potius in pace excommunieationem, et anathema iunctum , quam prodere veritatem , est imitari sanctum Paulum:
tantum abest, ut sit erigere se contra auctoritatem, nut scindere unitatem. Rom. 3, s.
pastorum sestinatio instigit, sine ipsius mandato. Iesus rest,tuit, quod ipsi inconsiderato Zelo rescindunt. Ioan . l8, 11.s4. Nihil peiorem de eeelesia opinionem ingerit eius inimicis, quam videre illi e dominatum exerceri supra fidem fidelium, et foveri divisiones propter res , quae nec sidem laedunt, nee mo
95. Veritates eo devenerunt, ut sint lingua quasi peregrina plerisque christianis , et modus eas praedicandi est veluti ldioma incognitnm , adeo remotus est a simplicitate apostolorum, et supra communem captum fidelium; neque satis advertitur , quod hic desectus sit unum ex signis maxime sensibilibus senectutis ecclesiae, et irae Dei in silios suos. l. Gr. l4, 2 l. d. 1699. 96. Deus permittit, ut omnes potestates sint contrariae praedicatoribus veritatis , ut eius victoria attribui non possit, nisi divinae gratiae. Aet. 17, 8. 97. Nimis saepe contingit membra illa , quae magis sanete, ae magis stricte unita Melesiae sunt, respici, atque tractari tamquam indigna, ut sint in ecclesia, vel tamquam nb ea Separata , sed lustus vivit ex fide, et non ex Opinione hominum. Aet. 4, 11.s8. Status persecutionis , et poenarum, quas quis tolerat, tamquam haereticus sagitiosus , et impius, ultima plerumque prο-batio est, et maxime meritoria, utpote quae facit hominem magis consorinem Iesu Christo. Lue. 22, 37. 99. Pervicacia , praeventio, obstinatio in nolendo, aut aliquid Xaminare, aut cognoscere Se suisse deceptum, mutant quotidie quoad multos in odorem mortis , ld, quod Deus in sua eccle- Sia posuit, ut in ea esset odor vitae, v. g. bonos libros , in Structiones , sancta exempla etc. 2. Cor. 2, 16.100. Tempus deplorabile, quo creditur honorari Deus, perse quendo veritatem , eiusque discipulos, tempus hoc adVenit . . . Diuitiam by Corale
349쪽
Haberi, et tractari a religionis ministris inmquam lmpium , et indignum omni eommercio eum Deo , tamquam membrum putridum , rapax corrumpendi omnia in societate sanetorum, est hominibus piis morte eorporis mors terribilior. Frustra quis sibi hianditur de suarum intentionum puritate, et Zelo quodam religionis , persequendo namina , ferroque Viros probos , si propria passione est exenecatus, aut abreptus alienn, propterea, quod nihil vult examinare. Frequenter credimus Sacrisseare Deo impium , et sacruleamus dinholo Dei servum. Ioan . is, 2.101. Nihil spiritui Dei, et doctrinae Iesu Christi magis opponl-tur , quam communia lacere iuramenta in eoelesia ; quia hoc est multiplicare occasiones peierandi, inquens tendere infirmis, et inlotis, et emeere. ut nomen et veritas Dei aliquando deserviant consilio impiorum. Matth. 5, 37. Auditis itaque tum voce, tum scripto nobis exhibitis praesatorum cardinalium, aliorumque theologorum suffragiis , divinique in primis luminis, privatis ad eum sinem , publicisque etiam indictis precibus , implorato praesidio; omneS et Singulas propositiones praeinsertas, tamquam salsas, captiosas, male sonRntes , piarum aurium ossensi vas, scandal BS, pernici as , temerarias , ecclesiae, et eius praxi iniuriosas , neque in peelesiam Solum, sed etiam in potestates saeculi contumeliosas , seditiosas, impias, blasphemas , suspectas de haerest, ne haeresim ipsam sapientes , nec non haereticis , et haeresibus , ne etiam schismati faventes, erroneas , haeresi proximas , pluries damnatas, ne demum etiam haereticas , variasque haereses, et potissimum illas, quae in lamo-sIs I senil propositionibus, et quidem in eo sensu, in quo haec damnatae suerunt, aereptis, continentur , manifeste innovnntes, respeetive, hac nostra perpetua valitura constitutione declaramus,
Mandamus omnibus utriusque sexus Christi fidelibus , ne dedictis propositionibus sentire, docere, praedicare aliter praesumant , quam in hac eadem nostra constitutione eontinetur ; ita ut quicumque illas, vel illarum aliquam eoniunctim, vel divisim doeuerit, defenderit, ediderit, aut de eis , etiam disputative , publiee, aut privatim tractaverit, nisi forsan impugnando, e lesiasticis censuris , aliisque oontra similia perpetrantes a iure statutis poenis ipso laeto, absque alia declaratione, subindeat. Ceterum per expressam praelatarum propositionum reprobationem , ulla in eodem lihim contenta nullatenus npprobare in-Disiti oste
350쪽
landimus ; eum praesertim in decursu examinis complures alias in eo deprehenderimus propositiones istis , quae ut Supra, damnatae fuerunt, consimiles, et aut nes, iisdemque erroribus imbutas : nec sane paucas sub imaginario quodam veluti Erassantis hodie persecutionis obtentu, inobedientiam, et pervicaelam nutrientes, easque salso christianae patientiae nomine praedicantes; quas propterea singillatim recensere, et nimis longum esse duximus , et minime necessarium, ac demum , quod intolerabilius est, sacrum ipsum novi testamenti rextum damnabiliter vitiatum comperimus, et alteri dudum reprobatae versioni gallicae mori-eensi in multis consormem : n vulgnia vero editione, quae tot saeculorum usu in eoelesia probata est, Atque is orthodoxis om-nthus pro authenti ea haberi debet, multipliciter discrepantem, et nherrantem , pluriesque in alienos, exoticos, ac saepe noxios Sensus, non sine maxima perversitate detortum.
Eumdem propterea librum, utpote per dulem sermones, et benedictiones, ut Apostolus loquitur, hoc est, sub salsa piae institutionis imagine, seducendis innoeentium cordibus longe accommodatum , sive praemissis, sive ullo quovis titulo Inscriptum, ubi eumque, et quocumque alio idiomate, seu quavis editione, nut versione hamnus impressum, aut in posterum quod absit imprimendum, nuctoritate apostoli ea tenore praesentium iterum prohibemus , ne similiter damnamus; quemadmodum etiam Mios omnes, et singulos in eius defensionem tam Scripto, quam typis editos , seu sorsan quod Deus nvertat edendos libros, seu libellos, eorumque lectionem , descriptionem , retentionem , et usum omnibus , et singulis Christi fidelibus sub poena excommunieationis per eontrafacientes ipso saeto incurrenda, prohibemus pariter, et interdieimus. Praecipimus insuper venerabilibus fratribus patriarchis, archiepiscopis, et episcopis , aliisque locorum ordin striis , nec non haereti eae pravitatis inquisitoribus, ut contradictores, et rebelles quoscumque per censuras, et poenas praesutas , aliasque iuris , et laeti remedia, Invoeato etiam ad hoe, si opus fuerit, brachii
Saecularis nuxili O, Omnino merceant, et compellant. Volumus autem etc. Nulli autem hominu in liceat ete. Anno incarnationis dominime tria. 5. idus septembris. Pontificatus