장음표시 사용
191쪽
a. iro 'ubd lumen eget substantἰa spiritualis, hine August. dixit m In syIratualibus merior et remnes in adii- tior lux est, quod Christus non sic dicitur lux, quomodo lapis, sed illud proprie, hoe asit ς sigurative . Et D. Dionysius Areopagita quoque posuit lumen inter nomica intelli. Q, hori Dei, P non esset nisi lumen suillet subitantia spiritualis. Vnde aliqui l dolai, ε' adorabant ipsum tanquam Deum. Alia ui fuerunt asserentes lumen esse sortitam sub stantialem solis, eui ut opinionis suit Emp. quia causa est potior essestu, ti lux corporis et testis. eausat in illis inserioribus sormas substantiales: sequitur, τ ipsa sit nobilior format. serit. Risi. substantialis. Aliqui dicebant lumen ei te sormam intentionalem , sicut species colorii, a i. εe 1 . di qua videtur ipse color, & isti fuerunt ex secta pia tonica, quos sequuti sunt Scotur. α Egi. dς mma lius, &Caiet. Genensis, quorum argumenta sunt adducta ab Auctore lare. U Istis tamen γ γ' non obstantibus est vera sententia Arist. P lumen no est corpus, contra primam opinio. nem extrema, quia nec corruptibile corpus. nec incorruptibile est: non corrupti bile, quo niam ex corruptione eius, nihil generatur, non incorruptibile. quia extincto eorporei minoso, puta alicuius eandet , extinguitur lumen, nulla igitur pacto est eorpus. Nearationes huius opinionis aliquid concludunt, non prima, quia illet proprietates metapho. rice attribuuntur lumini, sicut etiam pollent attrivui calori, & sie intellexit D. Diony Lux aeeipi- sius. D. Augustinus accepit lucem pro corpore lucido in actu scilicet pro igne. quod inter u liqv-n quattuor elementa est nobilissimum. Arist. quoque lumen nominauit igne in propria potetaeido naateria, sicut ignis in materia aerea dicitur fiamma , dc in materia terrea dicitur ea, .
Deinde etiam Philos adduxit illud gratia exempli, nec etiam est verum, P secunda opianio dicebat lumen esse substantiam spiritualem , quia tunc non potuisset videri ab oculo . de anima corporali. quod est salsum, d dictum Aug.& Dionysij ii militudinarie , 3d metaphorict in Tea. ιέ. nit intelligendum . Tertia opinio est etiam falla.cum nulla forma substantialis sit resse sensibilis, quia quod quid est, est obiectum intellectus, lux autem est secundum se Visitalis: ergo&e. Et ratio quam adducit, est nullius momenti, quia sicut calor agit ad formaiuignis, 'uasi instrumentaliter, in virtute formae substantialis, ita Iumen agit quasi insiti
mentaliter in virtute corporis rilest re, ad producendas formas substaciales. Quarta o QVor' Q nio satis reprobatur ab auet. in q. sua, non oportet immorari circa improbationeipsiui.
i. tuta is ' 'ergo gomana opinio Arist. P lumen est accidens, scd non eo pacto, quo aliqui in relfi dueeniti l ererunt, P non sit in subiecto, quia dependet tantummodo in conseruari a sole, vel quod eorporis prs migret de iubiecto in subiectum, ut etia nonnulli alij asseruerunt, sed P si accidetis tui, seu i , vidς quam qualitas activa conlequens substantia corporis ea se lucentis,& m neq; habet esse pum dio vis re intentionale, neque naturale, ut distinguitur contra intentionale, sed habet esse ali iiiij tui. pra habens in se virtualiter, quod spectat ad est e naturale, & intentionale, ita p est utrum que, & neutrum, & alterum scilicet naturale, vir que,quia hoc ostendit et ficatia eius. reci Vide Averr. piunt . n. in organo,& non impedit, immo iacit sensatione, & sic habet esse intentionale. 3: ς ii Gm quia causat transmutationes reales in rebus inanimatis cales aciendo, propterea habet este
nisu,ta reale, neutrum siquidem est, quia non h-bet esse naturale, vidistinguitur contra intenti Loibii. ubi de nate. & haec est sent. Philoponi, D. Th. & Albeta quos videre poteris, si placet, di praeei
et arat quo- pue Alber. in hoex. de anima tract. 3. cap. it. ubi ponit disterentiam interlucem, lumen, 'dψ iv & radium. N splendorem .vide quoque D. Tho. 2. sent. disi. y. q. I. art. 2.& q. senta distin. hem e lata 4. q. a. art. I. Vide quoque A uctorem A. coti gen t. cap. 1 . Vbi de luat quoviodo lui ilieit vi appa- qualitas per se vis bilis, sicut scilicet quo aliquid videtur &ci
ADDITIO QUINTAE DECIMAE in UAEST.
IR CA quaestum hoe de identitate voci , occurrit dubium pulcherrimum de
surdo a natiuitate, num omnis talis sit mutus, & arguitur 9, non , quia sicuti se habet mutus ad surduin, sic surdus ad inutu, haec est manifesta de se, sed nouomnis mutus est surdus ex necessitate, quia potest impodiri in lingua ,state a u. diiu: igitur nec omnis surdus est mutus. Adde etiam quia ille qui habet naturalia instru merita requisita ad formationem Vocis, no est necessario mutus, sed surdus a natiuitate est
in , ' igitur die. Huic dubit tioni quidam dixerunt, P haec propositio est conuertibili sociivle. videlicet 2 omnis surdus in mutus, di e atra: quia quando aliqua virtutes babet conne
, Monem Dubitatio de surdo, fi
192쪽
In secundum librum de Anima. Is 3
Honem ad inu Ieem, si fit impedimentum in una, erit de in alia, sed istet sunt homirigitur
Bde Sed haec opinio non placet, quia licet surdus a natiuitate sit necessario mutus. quandoquidem ille qui no potest addiscere formationem sermonit significatiui ad placitum, ne cellario est mutus illo modo. haee propositio est manifesta de se: quia scire formatione ser inonis significatiui ad placitum, non inest nisi per eonsuetudinem, de eonvicium eum hominibus, sed iurdus 1 natiuitate nri potest alluefieri in expresseione sermonis significatiui. quia hoc requirit m audiitur huiusmodi sermo si in eius expressione debet aliquis ait ues-ri, oc hoc est manifestum: unde Arist. ait si surdis a natiuitate necessario fit impedimetum
in pulmone. Ic tracbea arteria, quare impeditur materia vocis. quae est aer, dc non po. est deserti debito modo per palatum, de tracbeam arteriam. 6c per loca narium, propter oppil tionem factam in transitu, unde existente impedimento in instr umento auditu , existit nccumentum etiam in instrumento linguae, de non econtra ratio quam adducit illa opinio nulla est: quia quando argui Phet virtutes habent connexionem. concedo. sed negatur Phabeant connexionem conuertibilem, quia vis assativa dependet. quantum ad exercitium suum, per accident ab auditu aliqua litet, non autem econuerso. Usoluitur quoqῆ principalis dii fieultas, quandoquidem similitudo non eurrit, cum loqui praesupponat auditum. Scnon econtra. ad confirmationem dicitur 9, vera est , nisi accidat aliud impedimentum, sed surdus quamuis pollet habere naturalia instrumeta loquendi, tamen habet alium desectu, sue impedimentum alicuius necessario requisiti ad sermonem significatum exprimendu . Sed tune oritur grauior difficultas,quia dictum est,mquia talis mutus non audiuit aliquem sermonem significatum, propterea no poteli aliquem exprimere,quid de puero qui nutriretur in nemore a matre muta , ubi nunquam audiuisset aliquod idioma. ut tum i queretur aliquod idioma. ad quod respondent aliqui diceres P loqueretur. hebiaice, quod expertus est Paulus tertius Pontifex maximus. sed hoc reputo sabulosum esse . quia tue omnibus hominibus conueniret, de omnes hebraice loquerentur, quod est absurdum, de ideo dico P non loqueretur aliquo idiomate , sed bene pollet ex appetitu naturali formare voces nulli tamen idiomati conuenientes. nisi poli ea conuertaretur cum alijs.lc instrueretur informatione sermonis. Wi Dubium etiam mihi occurrit ei rea principale quaesitum propter auctoritatem Arist. dicentis P sonus ina tu habet elle in medio, & in auditu. sed certum est si una sorma numero non habet este actu in duobus sublestis: ergo alius sonus in actu erit in aure unius, ct in aure alterius, sed sonus in actu, est qui semicur: ergo adiuersis alius, te alius sonus auditur: Nisi dieamus ad hoc. m soaut potest dici in actu dupliciter, uno modo quando species eius auditii informat, Sc sic sonus in actu est in auditu, alio modo pro ut actu habet propriam naturam, dc forma in subiecto naturali, per qua seu tiri potest. de hoe modo habet este in aere moto . Vel dicamus P una forma numero no a lia. bet esse actu in diuersic subiectis secundum esse naturale : potest tamen una forma numero materialis esse in pluribus secundum esse intentionale, inquantum una forma naturalis
potest plurimis ea usare diuersas intentiones. Addamus ad haec P sonus in actu primo modo idest similitudo soni quae est in auditu, no est illud quod auditur. sed id quo aliquid auditur, unde non sequitur si in pluribus auribus lint plures similitudines, m sint plures
soni qui audiuntur: sonus autem in actu secundo modo idest sorma, de natura soni habens esse in aere percusso, est id quod auditur, licet etiain dc eorpus sonans dicatur audiri, unde una existensa vluribus au litur inquantum in auribus plurium suam similitudinem ea u. sat Vide D. Tho. 2. sent dist 2. q. 2. ar. 2. dc p. p. q. 8s .ar. ι. ad 3. ars. ubi habes quid sign i si cat , Or, vide etiam s. coni. gent. cap. I o s. ac Auctorem in expositione illius .
ADDITIO s EXTAE DECIMAE MAEs T.
Quid de puero qui in nantiore e na
Simplietum hoc in loca ubi digredi
Alexand. Vox feminarum, senum egrotum,est
ammor vo ee mari uiri, iuuenum idc
OBILI SsIM A, de antiqui si ima quaestio est inter hos tres sensias, nempe opinio P
visum, tactum, de auditum, quis illorum sit nobilior. inulti voluerunt visum h- . . esse nobiliorem tactu, dc auditu: quia visus plures disserentias rerum nobis demonstrat, qua tactu , de auditus,ut ait Arist. per visum enim cognoscimus cor 'ὀφpora superiora, εἰ inferiora: per tactum qu λtuor qualitates tangibiles, per auditum vero opinio M. natum ibuu sequitur ergo P visus est uobilior tu,& auditu. Alij praetulerunt au- mccim.
193쪽
ditum, quia per ipsum homo potest de sensibilibus. de insensibilibus disciplicari, non at
rein per visum, nec per tactu ira, hinc multi Philosoplia se obcecauerit t. quia piar vitum tinvoleorum pediebantur idiiciplina. led nullus sese essicit surdum . At i simplicita r tactum Pr x tu
ri lerunt dicentes ipsum elle magis amandum. 3c propter citae necessitatem. 3c pio pici delectationem, dc propter cognitionem. propi r vitae quidem necessitatem. quia animal no in animal. nisi ob talium. propter delectationem , quia cum delecta uli. simum operum vi. uentium sit generare, tale quale ipsum ea, de hoe ut per sensu tactus: ergo lec propter c gnitionem quoque quoniam tactus e i fundimentum c et rorum se actuum , dc sic est prin. co. cipalior de nobilior ceteris: igitur Sc. Pro dilucidarione huiu, dissicultatis , iciendii est primo, P homo potest coli de ara dupliciter. uno modo ut homo est, dc rationis capax. alio modo ut homo est animal, cui simplici er est necellarius tactu . de gustus, e quibus Decet si . talem. dc voluptatem sui cipit. Secundo eli sciet dum 9, duplex est amor, aut concupiscentiae, aut dilectionis. id amatur amore dilectioni , quod in se eli bonum . dc nulla ratio mali in ipso persi icitur, quo amore vis tuae . de Deum amare solemu,: amor concupiscentiae in utili. x delectabdi ei te potest, amamus enim tutores ain te concupiscentiae in re utili quia bonos . obis sui ut calceos, auarus vero amat picuniam, quia in postes sione illi
vessalius p delectatur. Quibus statibus dicimus P visus est nobilior c teri, sesibus,quod patet prisima uu po mo et p irte sensori j ad quot produceisdum miro artificio usa est natura . uestiendo ipsum his ii iii A multiplicis defensii O. Tum etiam ex parte medii. quod est diaphanum . quod non solum inuenitur Hi istis inferioribus, sicut media aliolum sensuum, ted etiam in caelestibus, dc quanto simplicius, de purius et t. tanto per sectius per ipsum Isit vilio. Tertio ex parte obiecti quod est eolor, qui est qu edam lux. licet non pura, de lux est nobilior inter omnes qualitates sensibiles: quia inuenitur in nobilissimo corpore. Etiam ex parte ipsius vi. sionis, quae ei iactus rure spiritualis . eo i ad ipsam non concurrit aliquis ino us. aut mutario realis, sicut Je in alijs adtibus sensuum . Rationes adductet soluuntur, sed no prima, quia facit pro opinione nostra, de ex illa etiam tequitur , si visum etiam magis diligiamus, ut ostendimus in quςstionibus metapbysicilibus nostris contra Amon tu Andr. Sc cistam . Ratio pro secunda opinione s. luitur , quia licet auditus coserat ad doctrina ramum ς ε vel disciplinam. cum sensus disci linae nominetur, non tamen ad scientiam , quae habetur hi uia . r in uetitione ad hoc enim maximc facit visus. Ratio tertiae opinionis soluitur,quiici si loquimur de amore concupiscentiae, quoad necessitate vitς, dc de homine ut animal est. Vide Alber. sic debeo. us mag s amare tactu in N gustum, de sic quoque ad vitae voluptatem, quo adeo in hae stea renitionem dictum est . Sed nota dilige ter ch quodli et animal excedit aliud in aliquo
in visu lib. 3. de linea visitati . Ar. lib. . de uis . an .c scalen ut libro. de usu
dispu, .ic sensu, unde in Aquila visus persectior te peritur, quam in alijs animalibu , in neois i ii δὴ cius. in Apra auditu , in Aranea tactus in simia gullus quo facit quasdam gesticulas ovet Atina . se quibus fraesert magnam delectationem in gustando. hinc Homerus dixi t Nolsius auditu. e u tu. Linx vilii Simia gultu. vultur odoratu praecellit, Aranea tactu. Vide D.Tho. in lib. de Ai: iid a sςnsu S. Set se in lect 2 vide quoque Averr. 3. collecet cap. 37. ubi docet quo fiat auditu, uderiti vi phantasticus. de Themisti uin in hoc lib. cap. αῖ . ubi habebis argumecum de incolumi au
facisi'. v. de dita Ie est quando aures insonant, dc tiu uiuat, nam .unc consta. aeri coῖnito naturalem vi Ar . lib. o. ootem dc utilitatem inelle.
l R C A b quaesitum. posset quis dubitare de subiecto odoris, num sit hum
hi alti, dὰsu duro, i ccum: quia prima sacie apparet, ct sit , umidum, quandoquidem nab.elio odo. trita entum est subiectum odorum, nam Mores ordinantur ad nutrimentum. α, ansii hu d designant nutrimenti conuenientiam. vel disconuenientianae sed nutrimetitum mi duro vel est hu mi dum ergo Soc Praeterea videm ux sentibiliter, in corpora, quae non sunt hum μ' - - lion sunt odorabilia, ut congelata' sed hoc non esset nisi sumidum ellet subiectum o rium: ergo dec. Adde etiam P ii odor esset passio licca, 5c non humidi, tunc unu corpus esset sic uin Ze humidum a dominio, nam idem est subiectum saporis ratione humidi . ac odoris ratione sicci, de tune in eodem dominaretur siccum. x humidum, quod est omni
πια is . ab ur .ec tame M. curiale scri Psit is, hoc lib. I, sicut sapor est humidinc odor est sic
194쪽
In secundum Librum de Anima. .
Pro solutione horum , dico, qu bd odor est in aliquo mixto, quia omnis qualita a seeun.
g. eth in corpore ni xto. quia sequitur formam mi xcionis primarum qualitatum . ut seribit Averr. . diuinorum,s: haec mixtio non est nisi in aliquo mixto. namque simplicia eorpora non liaben o lore, sicut aer purus, aqua pura, quod dico propter aerom cum quo vaporabiliter potest esse admixtus aliquis iunius sitiatus. dc corruptus, δέ tunes tet, sed ni nest iunc corpus si inplex, & similiter aqua maris ictet , propter commixtionem aliquarum exhalationum terri strii. m. di ideo patet odor est passio mixti,quia odor cii passio illius in quo semper iuuet Mur. Id non in alio. hoc etiam habeo ex hoc, quia omne habens odo rem. habet dc tapo ii aliquem ut scribitur in lib de sensu Sc lentili, scd sapor cum sit pas. fio nutrimenti, i oti est a si in mixto, cum simplex non sit nutrimentum ut dictum est, attamen illud mixtum sit bstat o sol ratione sice.& hoc vult Arist. hic, si licu i sapor est pacco humi .li. sic odor eli pallio sicci . Ρ tςtcrea odor debet esse cotrariae dispolitionis suo sensitivo.cum comparetur ad apium. sic ut .ictium a ia i Passivunt, constat autem es le h umi. dum, propter hoc P est sit uatum uix a cerebrum humidis imum eos lem Adde etiam. quia aut est subiectum ratione humid , aut licci . ii ratione sicci habeo intentum, si humidi hoc trire non potes , quia racione humidi est iubiectu in saporum , sed idem ratione unius. de ei uidem non est subiectum diuersorii quod persuadet etiam Alexand. hoc signo, quoma in tempore calido, de licco rerum odori ferarum odores multi percipiuntur, & similiter in calidis, Ic siccis regionibus . plus qua in aliis. S Rationes in contrariu non sunt alicuius momenti, quia .' Prima soluitur per hoc, o non secundum idem mixtum cst nutrimentum, deo doli serum. Ied ratione humidi est nutrimentum, & rone licet est subiectu odoris.' Addes, non omnis c dor est passio nutrimcnti, immo quidam sunt secundum se delecta biles. nota propter resationeiri ad con emens nutrimetum . Secunda ratio quoque ol- uti ur per hoc, cp ii aliqua humefacti odorant, quae prius Lon odorabant, hoc non est ratio ne humidi, ted ratione calidi dis loluentis, de aliqualem sicci latem generantis, quam consequitur odor. 5e cii qua didunditur, ut patet in dii solutione thuris ab igne, se in limit bas. H Ultima loluit a per hoc m vnia in & idem corpus esse his nudii ,& siccum a do nimo simnjiciter. 5e ab olute. non est possibile; sed secundum P refertur ad diuersas qualitates . ni hi est inconuenien , cp requirat humidum. dc siccum, de babrat virumque i storum aliqua. I iter. sicut lus ficit illi qualitat , 5: sic dicimus iii propolito , xl mixtum, de saporosum erit subi in una odoris ra ione licet, Scin i plo dominabitur siccum, quod refertur ad odorem. deerit subiectit in taporis ratione humidi, re in ipso dominabitur humidum. secundum p refertur ad saporem. An siccum & humidum secundum P sunt in eodem mixto, sint diueri et quali, ates essenii aliter, vel una simplex qualitas media inter siccum , de humidum virtute habens utrumque, si vide D. Tho. in ii, de lentu. Ic sensi li leca s de iii hoc 1 de amma Iect i '. de quomodo erit in eorporibus beatorum in suinino, de percipietur ab olfactu sine aliqua evapora'ione. lege lib sent. dist. 4. q. v. ar i. quomodo etiam odorabile con. iungitur nobis per aliquid iiD. iicut visibile. 3c audivite, lege 3 . lib. sent. dist. 1 s . l. L. M 3. quod habetur etiam in . seat. diit. η'. quaest. s. art. s.
T melius intelligatur Eoe quaesium, videndum est illud quod Arist. ponit lil
de sensu de sensato ea p. v. in fine, de lecundo de partibus animalium cap yo. dcl b. x cap. i. 3c primo lib de hist. animalium cap II. de 3. lib. cap. s. de Pro cipue quod Plinius libro I i. cap . 7. lcribit de gustu hominis, de Λib. I. tra. huius lib. OP. 6.
I R C A hoe qu stum nota diuersit item loquentium .dum aliqui multiplicant
tactum forin liter, quia in uno de eodem stri orio ponunt multas potentias t
ei Hias distinctas quarum una era ad percipiendum sigidum 3c calidum,altera vero ad percipiendum humidum di siccum.& haue o. in ton 'in sequitur auctorvae est opinio D. Tliam. leci.' 1. dc lauduvi quaest. 17. oc Apollinar. quaest. O. de Caieti Cc 1 Tu. .isis
cli, differen Daeclorumh5 sunt araniani l sicut dirien
primens pomta .revi pie in se odorti vide fliramoni viri de Boe
Ante prin. Quoiti a odor sit qualitas seeunda proximela seeo cti Ptelieni Eteli umidu im
195쪽
- ιον. Errores immo si ii Arist.
1 Cana de locis Theol xicis. Lib. l. de
a. Pitysiciar. innumero angelorum. Cal. lib. ae vis par.
Tienensis quae etiam est opinio Themist. inter grςcos cap. 3'. de etia Alexan. eomen. I r. te etiam Averr. ibidem, nec non & Avicennii lib. 6. cap de tactu, dc etiam ipsius Alberti in sua lum . nota his quomodo aliqui non bene loquuntur de D. Tho. dum volunt te retractat te P. p. o. 73. art s. ad s. quod tamen non est verum ut latius ostendi ia quadam peculiari quaest.
N T E R alios errores suos multi Philosophi tribuunt Arist. unus est iste quidis p utatur in hoc quae si to, quandoquide ponit in hoc secundo de anima quos
caro est medium in sensu tactus, quod tamen saliuin in t quia est organum, ac non medium , ut ipsemet dieit x. de partibus animalium. Secundum err iem impingui Arist. in libro de somno de vigilia, quo loco negit Deu immittere somnia. redditque eius rei causam, quod si Deus eorum ellet auctor, sapientibus vel maxime de his quidem vigilantibus ea immitterentur. Peritu errorem fallus est Arist. in lib. de . ni fortuna, ubi res fortit: tas diuini gubernationi, ac directic ni subtrahit, duobus ars mentis persuasus, uno mes secundae praura obueniant quorum Deum habere curam non sit vero simile, altero quod Deus potius dirigeret in effectu sortunae homines sapientes, eum contra sere videamus imprudentis, imos quoque esse fortunatissimos. mi artumor rem posuit primo de ealo. ubi quicquid genitum ellet, id corruptibile asseruit. nec incor ruptibile quicquam quod non ellet ingenitum voluit. Quintum errore docuit qui to, rursumque duodecimo metaph. quibus locis definit Deum animal esse perpetuum, de optimum, vocat autem Deum communi nomine substantiam qua neumque e testem. R dia uinam, nam post haec incipit inquirere an illa substantia sempiterna una vel plures sint. Sextum errorem posuit eodem lib. I x. ubi substantijs intellectualibus virtute tribuit infinitam,qubd infinito tempore moueant. Septimum errorem posuit in tota docui na sua, in qua Dei prout lentiam, praemiaque, Oc supplicia quae probo . N improbos insit ma vita manem, fabulas esse signin cauit gratia vulgi continedi in officio confictas. reliqua iit, sabulose iam sunt allata ad persuasionem vulgi. atque ad usum legum viteq. humanae viil: tatem . hinc absurdum este docuit Deum de quibusdam intelligere qubd pr stet no sidere aliqua quam videre. haec de non alia loca notant aliqui doctissimi viri in quibus volet
Arist. in doch, i na sua plurimum errasse. Si quis tame haec scalia loca in quibus alij volunt Philosophu dely rade, profecto videbit eos portu, liuore aut sorte in lania plenosiqua
Aristotelis doctrinam in his locis citatam aliquem errore continere, nolo enim modo dilatare fimbitas , ut Averr. ait, quod nullus in eius verbis errore alicuius quantitatis ad- inuenit usque ad lepus eius quod est mille. 3c quingetor u annorum ab Arist. obitu, ac t lem virtutem esse in uno indiuiduo miraculosum. S extraneum existii, de hςc dispositio in uno homine quod reperiatur disnus est esse diuinus magis quam humanus,quia pro comperto habeo in errorem prolaalum fuisse, led non quo ad haec loca citata qua doquide primum locum diuersi diuersimode volunt ipsum veritati este consentaneunt,dum aliqui P tant carnem esse medium, & neruum sensorium. alij vero dicunt medium esse earnem neruosim. sed istis de alijs opinionibus relictis ostfiditur hunc locum no esse erro neu per hoc quia sicut in oculo est duplex, diaphanum primum in exteriori parte oculi, de secundum in glaciali interiori.quorum primum medij, secundum organi ossicio fungitur. ita in tactu duplex caro distinguenda est, interior de exterior: prima qua primo animal vivit habet
rationem organi, secunda vero tenet rationem medij secundu quoque locum non e roneum arbitratur Albertus. sed verissim, ut patet intueti ipsum in lib. de somno 3: via gilia, cuius doctrinam recitat D. Tho volens quoque totalem causam somniorum risi esse Deum. dc hoc quoque concedit Arist quandoquidem somnioru caula aliquando potest esse interius aliquando exterius. interior potest esse duplex. na quidem animalis inquitum se licet ea occurrui hominis pbatasis in dormiendo circa quae eius cogitatio. 3c affectio sua immorata in vigilando. quandoque vero causa intrinseca somniorum est corporalis, nam ex interiori dispolitione corporis formatur aliquis motus in phantasia conuenies tali dispositioni. caula etiam lomniorum exterior est etiam duplex scilicet eorporalis de spiri .
196쪽
abula desinenti .veI ex impressione ceti estis corporis spiritualis vero cau si est quandoque Deo, sed non immediate sed mediante milii sterio angeloru , & se intelliguntur verba Arist. quod Deus non est totalis causa somniorum neque immediata. Tertium quoq; errorem nullius momenti existimaritus iuxta doctrina Alberti, quia Arist. ibi impugnat illos qui pueriliter imaginabantur fortunam esse quandam Deam separatam. habentem duas sicies, qua D rum una est bona de beneiactiva hominibus,altera vero est mala de malefactiva, de cum satum sit ordinat o secundarum causarum ad esse ius diuinitus prouisos, propterea quaecun
rue causis secundis subduntur.ea subduntur Se iato.si qua vero sunt quae a Deo immedia te s. .esui. unt,cum non subdantur secundis causis non subduntur fato. sicut creatio rerum glorifieano spiritualium substantiarum. Sc alia huiusmoli: unde ea quae sunt propinqua diuini- rati ,excedunt ordine fatalis mobilitat s,oc ideo quanto longius aliquid a prima mente ditiscedi r nexibus sati maioribus implicatur, quia magis subiicitur necessitati causarii, de hoe est secundum veritatem salsum quoque est Arist negasse diuinam prouidentiam, ut ostendimus de mente eius in quodam peculiari tracti tu de Dei prouidesia. Ad id quod quar pilinoe in loco adducitur de facili evadimus, ex progrestu quem habet ibi Arist. qui progressus in t --ε.
tus cst contra Platonem ponentem mundum genitum ex elemetis 5 aeter no dura turum, di
contra hoc direxit argumen iam illud, quod genitum ex materia & esenietis necesse est esse corruptibile,& habere principium atque finem, de hoc expresse fatentur omnes boni interpretes, de praecipue D. Tlio. qui dicita, loquitur de inceptione, de productione per m tum . quicquid incepit per motum desinit esse, de quod per generationem producitur,generabile, A. corruptibile est, G boc est consentaneum veritati. Nee valet quod ex quinto metaph adducitur, quia ibi per Deum n6 intelligit primu principium , sed idolum quod s antiqui colebant in templis pro Deo,dc est erpositio D. Tho. dictum autem desii pium ex x x. metaph videtur babere quandam a parentiam, nihilominus non discedendo ab expo. rex. it. stione Sanc . Tho nec in eo aliquem errorem comisit Arist. cum postqi iam secundit mea tem eius dixerit de Deo quod mouet. ut desideratum 6c amata,cuius vita est optima, Se eius operatio quae est intelligere est sua substantia quae est actus purus. 8c se bibet Ut semper vigilans Ac numquam dormiens subdit postea secundit opinione hominu Deum esse animal optimum dc sempiternum. unde patet,qubd no loquitur secGndum propriam sententiam, sed prout erat in simo a hominum,& pr.ecipue quia vi'. apud nos in sol s animalibup a paret manifeste,inde dicebat vulgus qubd Deus erat animal quia et eo petit vita, nec est verum quamlibet substantiam coelestem esse Deum in doctrina Arist eu expresse habeat pluralitas principatum mala . Vnus ergo princep Ac licet in rex. i. εἰ 1 1. metaph. perquirat in fine u. Philolophus, utrum autem ponendu unam talem substatiam. aut plures quibus verbis a r 'eipiunt aliqui Arist. ponat Deum esse unamquamque coelestem substantiam, quia ante haec verba declarauerat quid sit Deus , hoc tamen non est verum , ut patet intuen ii textusti seriem verborum , quia haec verba reseruntur ad immediate praecedentia, in quibus po- fuit intelligentiam esse an corpoream , & de hae quaerit num sit una susstantia incorporea an plures, non autem quetrit quo ad omnes persectiones ei petemes primo principio, ut pura esse actum purum,de infiniis persectionis intensiue dec. Ex quibus etiam habetur veritas illius quod sexto loco adducitur, i Arist. tribuerit omnibus intelligenti js virtutem infinitam. boeenim non est verum nisi extensue. vel si unaquςq: intelligentiarum sit infi. nita intensiue in specie non simpliciter quia esse vigoris infiniti intensiue, de ensitatis infinitet est proprietas primi principi j. oc si dicis quia Arist. postquam in tex 4 . probauit m uens et ternum non esse in magnitudine eo quSd virtus infinita no est in magnitudine suta in specie. sequitur in tex. 62. virum autem unam ponendum talem substatiam, aut plures de quod sunt dec. ly talem resert qualem lupra dixerat scilicet potentiae infinitae inalterabilem, ii passibilem dcc. δέ concludit quod tot sunt quot motus coelestes : ergo esse virtuti infinitet attribuit non solum primo principio, sed etiam omnibus alijs intestigenti j s. aliter textus Philosophi non bene continuaretur . dicimus qubd ly talem refert qualem supra quo ademnes conditiones possibiles conuenire intelligent ijs, scilicet mouere semper astu esse aeternas, immateriales. sine magnitudine, inalterabiles impassibiles quia esse infinitas sinpliciter repugnat intelligent ijs,ut alias ostendimus, deo non est necesse T reserat illa con- - ἀ-.-ionem, Nini eis repugnate. I inod xlvino loco obicitur st Arist. negii Dei proui r. demiam
197쪽
intra ravdetri sapiente quia E suus
dentiam & praemia ae supplicia hominum. hoc quoque salsissimum esse ost imus Inu
ctatu nostro de diuina prouidentia. quia in multas locis suet doctrinet Philolopbus luce meridiana clarius ponit Deum benedictum curam de prout lentiam horum inferiorum habere,ut est ille locus q o utitur eontra Empedoclem nrgante Deum cognoscete litem, arguit Amst quia fi Deus non gnoscet litem , si queretur Deum elle minus prudetem l omin bul. 3c prrino metaph. proclamabat, sapientis est prouidere. at Deus in omnibus sapie. ior: gitur de omnibus curam gerit, I primo meteor aieba . necesse est mundum hune inferiorem contiguum esse s u periori, ut ind. ornrix vitius guber. tur. & io Ethi vult nise iis, imam prouidentia omnium singulariu sub propriis elle. d. latione qua singulatia sunt Deum hinere. haec verba protulit ibi qui secundu mentem o aetatur . N eam colit.opus est dis polirus, oc amicissimul D js videtur esse . nam si Dij curam aliquam babent lut e sistimatur di creditur rationabile est eo pausere optimo I cognati s uno: igitur Deorum eundemq: seel ici lsinium esse. dicem. est Daque de hoc modo sapiens utiq; erit inarime sit . Ac Auerr in comen: o ait 9 Deus gaudet decoqui nititur ei as imitati.& benefacimi qua amant ipsum l hilos ut honorificet eos.& visitat illos sicut est di politio amici cu amico tuo , eo quod actio eorum est actio nob lix x sana. quinto quoque Elli docet o an selle Deos ut nobis bona tribuant. ad quid igitur d. . ceret orandos ei te lis os nisi i pii nobi prouiderent & alibi affirmat Averr. tollicitudo diuina cum no potuerit facere ipsum bominem permanere se dum in d viduum. miseria est dando ei virtutem. qua possit rem nere in specie Ic infinita sunt alia loca in doctrina Arist. quς breuitatis caula relin zono ergo sabulose haee ab Ar dicta lunt, sed serio Ic diligetis, i .ne: ea autem quae dicit Arist. esse tabulose dicta, sunt ut exponit D. I h . ea quae dicebantur a geri libit, & a p .is Deo cile conformes horinibu , & quibusda aliorum anamat: um, puta Saturnum. iovem, zDcurium dcc este Deo .& quosdam alios homines ςdificatos .& non ei que spectini ad id a ram vitam, de qua non inepte asserere polIumus Arist. mentionem frui si e p. metapli de intellectione sub laciarum separatarum differens ait intelle lum nostrum ea ignoratu, haec tamen ignorantia non est talis priuatio sicut c citas quae est priuatio ro enta x. uΠς ignorantia si mi is ci citati est, quando aliquis non habet uim intellectivam ad attingerunsubst ntias separatas, ac si dicat V licet in hac vita non possimus intellis re iubilant a forat. t. , in alia tamen autelligenius, an quid litatiue, vel non, nihil rescit ad , toposui: iu: si nobis modo φ in doctrina Arist. datur alia uva. mrod au tem asserat Philosoplio D Um qilaedim non meditari, hoc enim non absolute a firmat Arist. sed eum conditio at si meditando vilia retraheretur a dignior ibias in . illigendis , mel lux esset illa vilia non tae ditari , quam neditari, quod esset quando Deus sulci erit scientiam a r bus. intellis tu alia a se in sei sis, sed non cit ira, quia Deus tanti seipsum in teipso H1tclligit, id st rei p. ellentiam, alia a se no i in seipsis. sed ut contenta,& reprς 'emata in sua citentia, qui it sc 'siani perrecti si mea melligit. ut probauit Arist. ergo intelligit omne contentum in seisin ali:er non se persectissime intelligeret .sed in i eo continem ut rericctone, omnium ictusa licua ex s. metaph. ergo intelligit perscctiones omnium r. rum exist iii uim si per io Des omnium rerum, ergo de res,quoniam pet sectio includia hali nudine ad id cuiu, est pς
s esto: ergo si in elligit persectionem quae est in hontiue ex eo quod emi neuter est iu D iii relligit hominem . oc sic de alijs, ex quibus omnibus ratet loca adducta nullum coauo
ADDl Tio VIGESIMAE PRIMAE QV AEs T.
E G Ehie Alexand arbitrantem medium non esse neeessarium in omnibu sis libus, vide etiam Averr n comentario Oε.& Themist. in hoc libro. cap ti nec non Romanum i gidium , rn expositione tex iαι. dc Νuellanum, Ioanne - tanduit quaestione sua 29 vide Ioa .rem de Pallori, . senti dist qν quis Hac Gresorium Arimincnsem et sent. disi. 6 quaest 3. lege quoque D. Tho. r. p. qui si art i. ubi loqui tui de distinctio e sensuum exlcriorum. I i. sent distinct. 1 qu st. ticulo secum O. de tu dii putatis in quaest. de anima atticulo a s. in quibus locis lauu bis Verita e .u huius quasi u. ib.
198쪽
I R C A d sim ionem ipsius sensus, pollet aliquis dubitare. an sensus cognoscat singularci tanquam suum proprium obiectum, an uniuersale. persua j et aut boritas Aristi pruno Poster. dicentis. sensus est uniuersalis , ut hominis entire est singulari , ut Calliae fit Persuadet quoque x ratio ipsa, quia sicut potentia materiae respicit formam ut ibrma . recipit tamen, hinc vel illam sorinam . sic sensus, Puta visus, relpicit colorem ut colore, setitit tamen hunc vel ii tu colorem. Adde etiam, quia illud quod est crul de rationis in omnibus, non v:detur elle ratio sentiendi in aliquo 'sed singulariti seli eiu Idem rationis in c lore. Sc sono tergo nullius illotum er: t ratio sentiendi. sum etia quia xe' haec tinsularitas est ratio sentiendi, vel quae ab omnibus a strahitur . non haec, quia tunc no nisi unum lingulare sentiretur, si autem illa quae est omtribus com utras, i rgo uniuersale est ratio sentiendi, A tam e nullum uniueriale est ante sensum, quia tute luctus est qui facit uniuersalitatem in rebus ut scripsit Averr. ix. diuinoribi nuurnilial in quantum uniueriale , potest cile obiectum sensus. Pro solutione huius ait ficultatis, Sciendum est, quod obiectum dicitur illud quod aut recipit a potentia, aut agit in potenriam, aut intenditur principaliter a potentia. tanquam id quod terminet actu Potenti e. dicitur qua tem lignum obiectum combustibile,qua enus recipit ab igne: sonus dicitur obiectum auditus, quia abit in illum, de quia duplex rst obiectum, primum, de adqqirat uni,de est illud. qa non ea cedit. nec erceditur a potentia. de est id ratione cuius unumquodq; mouet, vel mouetur a potentia ut color in viis,aliud secundarium Id est omne contenturii sub obiecto . dxqirato, vel omne illud, quod non tantum agit, vel patitur a pota. ciendum etiain quod uniuersale, aliud cli in causando, ut Deus,qui non tantii est unius causa, sed omnium , dc hoc dicitur uniuersale ante rem. & causa uniuersalis, aliud praedicando. siue mora semando, siue significando. ut homo in mente. vel in voce, aliud dicitur u Diuersale in ellendo ut forma uniuscuiusque, verbi gratia animal tu animaidc cor porei tis corporum. Addamus quoque quod in termino alicuius actus sunt duo, scilicet tertii inus. 5: ratio terminandi, terminitus est ipla res ad quam cognitio terminatur, ratio autem terminandi. cst id quo formaliter terminus ipse, habet quod terminet actum illum, verbi pratia cum video hoc album, terminus est res visa. scilicet album, ratio termina si est eius
albedo, ex ea enim formaliter habet hoc album . quod visione terminet. Natura quo'. dupliciter sumitur in comuni, icilicet adnerbialiter . de notia maliter. adverbialiter quide, ut cum dicitur, quod color in communi est obiectum visus, non enim color communis. aut uniuersalis, sed color communiter. 3c uniuersaluer est obiectum visus. quoniam visio non terminatur ad colorem uniuersalem, hic enim solo intellectu attingitur, sed ad colo. xem uniuersaliter . i. in quocunque duandocunq; Je ubicunque inuenitur: nominaliter autem cum dicitur, quod color in communi in relligitur. scitur, diffinitur, dce. quoniam color uniuersalix, ideii abstractus ab indiuidua tibus conditionibus haec terminat. Ex his sequitur resolutio veritatis quod obiectum tensus cit uniuersale adverbialiter, non nominaliter. Vel aliter obiectu sensus est uniuersale, non actu. t id potestate, per quod distinguitur ab intelle tu obiecio qd est uniuersale in actu,quia intellectui attingit suu subiectu sub rone univcrialis, sensus vero iub rone singularis. quonia est ratio qua sensus apprehendit suu obiectum : dc sic soluuntur rones in contrarium quia ait horitat Arist. intelliritur sic, sensus est uniuersalis . . uniueri aliter, quia visus non est deterruiuatus ad hue,vel iuuin colorem videndum, sed potest quecunq; tibi oblatu videre, vel dicamus utor etenus audiuimus a Thomitano cuellemus i atavij, sensus est uniuersa is quo ad actu prim v. non autem secundum. Et sic quoque sol nuur ratio secunda, quia sicut materia respicit se inam uniuersaliter, re large sic sensus visus respicit cc lorem uniuersaliter, sed non uniue salem. Solvitur ει tertia, quia licet singularitas sit eiusdem ra ionis in omn: bus obi Ois sensuum, non tamen secundu eande speciein sensibilem, uia singularitas in specie senfibili soni, est ratio attingentia, in auditu. singularitas cum specie sensibili coloris in visue e. Vide D. Tho. p. z. q. xy. ar. o. oc Caieti Card. primo post. cap. 23. dc Alber eode lib. cap. 13. tract. I. lege Averr. xpoli. circa finem Romλnum Egia. 1. de anima super ier. 63.
plex. Vniuersata multiplex. In terminoactus fiat id
quod . de idquo. Natura in e5muni sit mitur Dominatrier, de
199쪽
Namnnfiis bile habeatia reale, vel
i. de animasimen. VI. ntia realia dicarat,qus non sum facta per Opus intellectus. Huius x. de
Em trale disingimur cotta em iam eorroreum dieituransnale.
ADDITIO VIGESIMAE TERTIAE QVAEst
V IT antiqua eo trouersia & non tacta ab authore in Eoe libro. num sensibile habeat esse reale. vel intentionale in medio, & quod non habeat esse reala, Pr batur se, quia forma quae recipitur in materia sine coatrario, ita quod rio habeat contrarium in ea non potest recipi secundum esse reale in illa materia in istii in serioribus, nam in hoc disteri materia istorum in seriorum a materia caeli,quia materia coeli habet sormam contrarietate carentem . & ideo caelum est ingenerabile, & incorruptibile: sed materia istorum in seriorum recipit sorinas habentes contrarium, li recipit eas realiter, & fi no habet contrarium non pollunt esse in materia istorum in seriorum s eundum elle reale, quia sensibilia seeundum esse quod habent in mediis, nullu habent comtrarium. Quia tune non fierent in instanti,cuius oppositum patet ad lenium, saltem de lum: ne & colore: ergo &e. Adde etiam quia ubi sensibile non est materialiter, nee in re liter, nam sensibilia sunt formae materiales: sed in medio. oc in organo sensibile no est Oterialiter, quia sensus est susceptiuus specieru sine materiar ergo &e. η Adde secudo qui forma quae non remanet remoto generante, n5 habet elle reale in illo in quo no manet m. moto generante. nam talis forma non habet elle fixu D stabile. & tale est eε reale. sed sorma sensibilia in medio no manet amoto generante, saltem color oc Iun ε ut patet ergo Ita Rursus nulla qualitas realit secunda potest esse in simplici elemento, ut scripsit Averr. sed eo lor est qualitas secunda, & medium est simplex elementum, vel esse potest: igitur dic. Adde quoque,q, si color esset in medio,& organo realiter, aut esset eiusdem speciei cum colore obiecti, aut alterius speciei, non potest dici primum, quia tune sicut album . &nigrum in corporibus terminatis contrariantur. sic albedo & nigredo secundum esse in medio. & rLano essent contrariς, & tunc non possent esse in una.& eadem parte med ij simul quod est falsum : cum per eandem partem aeris videri ur albedo. & nigredo. si haberet esse reale alterius speciei nci posset ducere in cognitione ipfius coloris obiecti, quod claret tabsalsum. Contrarium huius apparet manifeste, quia quod est in medio circus cripta omni operatione intellectus est ibi realiter, na talia dicuntur entia realiter existEtia quae saeoperatione intellectus sunt.& habent ei te circumscripta omni operatione intellectus: i tur &c. I)rae te rea forma quae ab agente reali educitur de potentii subiecti realis. est in
illo subiecto realiter, quia cuius caul et sunt reales illud est reale, sed esse seafibiliti in memdijs & organis educitur ab agente reali scilicet ab ipsis sensibilibus formis de potentia materiae realis scilicet de po: entia ipsus medij: igitur &e. Huic dubitationi res podendum est derelinquendo ea quae dicit author in quaest. decimaquarta de lumine num habeat diletantum in tetionale in aere, & id quod etia dicit in quaest. decimaseptima, de odore, de quo quaerit si habeat esse naturale in aere medio inter corpus odoriserum, & oliatu.distinguendo P esse reale tripliciter capitur , primo prout distinguitur contra esle in anima, ut dixit Artii. distinguendo res ab his quae sunt in intellectu, & per consequens este reale ab eme quod est in anima . S alibi clarius dixit 2 verum & salsum non sunt in rebus sed in mete,& se seu sibile habet esse reale in medio: quia illud quod est in aliquo subiecto quod n6 est
animatum, habet esse reale prout reale distin uitur contra esse in anima: sed sensibilia ipsa sie sunt in medio i igitur sensibilia habent este reale in medio, ut distinguitur eontra esse in anima. Secundo modo rapitur esse reale pro est e praedicamentali. di sie etiam sensi bilia habet esse in medio secundum esse reale. quia illud est realiter in aliquo subiecto, ea. piendo esse reale pro esse praedicamentali, quod est ens in actu lecundum se circumscripta omni operatione intellectus sed sensibilia lunt quaedam entia in actu circumscripta omni operatione intellectul.quia etiam quod nullus homo intelligeret ad huc albedo immutat diaphanu. & se de alijs sensibilibus: igitur seusibilia habenteile reale in medio. Tettia rapitur este reale pro esse corporeo .c erisio exiesione qualitatiua illius medij, et sic senti. bilia non habent esse reale in medio, sed spirituale, quia illud quod totum est in aliquo sabiecto toto & totum in qualibet parte illius subiecta,est in illo spiritu liter, & no realiter. cipiendo esse reale prociIe ex teso extensione qualitati ua: sed intentio formae sensibilia est tota in toto medio. & in qualibet parte illius: ergo illa intentio non est in medio realiter
Loc tertio modo realitatis. Licet loqueta absolute polluatus etiam dicere, si sens bderi midio
200쪽
ta medio non liabet esse intentionale pure neque reale pure sed utrumq; de neutru ut ostendimus in additione quit st. quartaedecimae, Ee tu vide ibi. Ex quo soluuntur obiecta init. de anima contrarium. N primum quod est Romani Egidi j soluimus dicendo P conclud: tis, lumente alia sensibilia non habent esse reale tertio modo in medio, sed liabet esse reale, primo de 'secundo modo: vel l habet neutrum & utrumque de e. Ad illud quod additur, primo dicimus ' sensibile elle materialiter in aliquo potest intelligi dupliciter. uno modo si penitus sit separatum a materia, & si e concedo P in quo sensibilensi est materialiter, idest omni no separatum secundum subsistentii a materia, in isto non est realiter. alio modo potest intelligi no materialiter, id est non eum dispositionibus materialibus quas habet in obiecto, & sic non oportet si forma sensibilis non fit materialiter in aliquo, 2, non sit ibi reali ter, si eut licet in medio no sit albedo realiter idest eum dispositionibus materialibus quo Labet in obiecto scilicet eum ex telione& terminatione,& huiusmedi. no oportet i in medio non sit realiter quocunque modo, sed bene verum in q, non est ibi realiter, capiendo esse reale, iuxta tertiu modii dictum sed non iuxta primum , M secundum &e. Ad illud etiam 2, secudo additur dicimus quod concludit lumen, de colorem non ei te in medio realiter tertio modo. quia illud esse est esse fixum x stabile, & remanet remoto generante: sed de alijs modii esse realis non concludit,&e. Ad secundum argumentum dicimus quod Medium dissmzdium non est purum elementum, quia ubi sunt corpora colorata, & sonantia, non sunt rit ruta ela
si implicia elementa omnino , sed dato Sc non concesso Pellet simplex elementum , adhuc illibus coloratu videas, quam constat pAd id ui additur , dicimus m petit unam difficultatem quae est extra principale proposis nihil prohiberet mediatibus ipsis formit sensibilibus coloratu videri, quia susciperet immuta tionem a colore ratione diaphaneitatis, quam constat posse esse in simplici clemeto. tum, num illud quod eausatur i colore obiecti i medio,sit eiusde speciei specialissimae cum i pso vel non & ad hoc dicunt: aliqui I, intentio albedinis existens in medio est eius de spe ciei specialissimae cum eo lore obiecti. sed disteri secundum esse minus persectum ab ipso, de ideo nullum est inconueniens. cy lit simul cum intentione nigri, quia contraria secundit esse rcna illum. R diminutum possunt esse simul: attamen ego sustinerem 2, sunt alterius speciei specialissimae, quia constat quod albedo obiecti eonsequitur mixtionem lucidi cu hisia, A opaco in corpore terminato. intentio autem illa quae est in medio non consequitur Ialem elui in Erio mixtionem in ipso medio, quod est suum subiectum : exquibus patet quomodo sensibilia rio iut eius. dicuntur habere esse reale in medio. de quomodo non e sed vide inadd. quaest. l . dςm ijscipi
ADDITIO VIGESIMAE QI ARTAE QUA EST. Zi I R C A illud dictu quod habetur in responsione ad primu arg. P potentiae alae
intellecti ut sunt proprietates eius, esset pertractandum illud quaesitum arduit
teridentificari eum suis potent js, quia hoc etiam tenuit lsidorus. Quidam δlij s Nauis rationes D. Tho. Se tenent partem oppositam recitando plurimas sententias, sed quia ego in manuali non assiipsi prouincia tractandi haec quaesita perexi um , sed tantia citare doctores tractin eiani stiri tes de rebus ipsis, susticiat tibi, prudens lector, videre quaest. non a Francisti Tholet & sol xR uere ration ex sua quet sunt nullius momenti. lege etiam Gregor. Arimin. v. sent dis . t quaest. 3. de Marsilium t .sent. diae 6. q. 7.
Finis Additionum in ausiones libri secundi de mima. ADDITIOVE S INTERT IVM LIB. DE ANIMA
IRC A hoc quaesitum pol esse dubitatio, si sensus cois percipere possit conisibilia diuersorum penerum sub unica actione, an sub diuersis
cum traria, vel senactionibus, quia ea intellectus non possit hoc sacere, multo minus Je sensus: quod autem intellectus non possit,adcst dictu Arist. q. metaph. qui unii non Tex. io. intelligit, nihil intelligit. nunc sic magis videtur de intellectu.qua de sensu, sit effractor tu cogne Iccndo. sed latellectu. hoc agere non Psit, igitur neque sensus.