장음표시 사용
31쪽
Nunquid semper tacebis3 Et nunc eruis de hoc immanissimo profundo quaerentem te animam, oc sitientem delectationes tuas: & cujus cor dicit tibi: Quaesivii vultum tuum , vultum tuum Domine requiram, Nam longe a vultu tuo ieram, in affectu tenebroso. 2. Non enim pedibus & spaciis locorum itur abs te,aut reditur ad te. Aut vero filius ille tuus minor,equos aut currus vel naves quaesivit, aut avolavit penna visibili, aut moto poplite iter egit; ut in longinqua regione vivens, prodige dissiparet, quod dederas proficiscentiὶ dulcis Pater, quia dederas, de egeno redeunti dulcior. In aflectu ergo libidinoso; id enim est tenebroso .atq; id est longe a vultu tuo. VideDomine Deus, id patienter,ut vides,Vi- .de ; quomodo diligenter observent filii
hominum pacta literarum & syllabarum, accepta a prioribus locutoribus, di a te iaecepta a terna pacta perpetuae salutis uegligant ; ut qui illa sonorum vetera placita teneat aut doceat, si eontra disciplinam grammaticam , sine aspiratione pri-imae syllabae ominem dixerit, magis displiceat hominibus, quam si contra tua praecepta hominem oderit, cum sit homo. Quasi vero quemlibet inimicum hominem perniciosius sentiat, quam ipsum odium, quo in eum irritatur : aut vastet quisquam persequendo alium gravius, quam cor suum vastat inimicando la. Et certe noa est intelior literarum
32쪽
scientia , quam scripta conscientia, id siealteri & facere,quia nolit pati. Quam tu secretus es, habitans in excelsis in silen tio, Deus solus magnus : lege infatigabili
spargens poenales caecitates, super illicitas cupiditatesi Cum homo eloquentiae famam quaerit , astans ante hominem , judicem, circumstante hominum multitudine , inimicum suum odio immanissimo insectans, vigilantissim E cave ne per linguae errorem dicat, Inter hominibus di ire per mentis furorem, hominem au ferat ex hominibus, non cavet. CAPuT XIX. in Od pim curavit vitare barbarisiium,
I II Orum ego puer morum in limine 6 Iacebam miser, di hujus arenae pa- Iastra erat illa: ubi magis timebam barbarismum facere: quam cavebam,si facerem, non facientibus haec invidere. Dico haec,& confiteor tibi Deus meus, in quibus laudabar ab eis, quibus placere, tunc mihi erat honeste vivere. Non enim videbam voraginem turpitudinis,ln quam projectus eram ab oculis tuis. Nam in illis iam quid me foedius fuit: ubi etiam talibus displicebam, fallendo innumerabilibus mendaciis & paedagogum , tam agistros, & parentes amore ludendi.
studio spectandi nugatoria , & imitandi ludicra inquietudine λa, Furta etiam faciebam'cellatio p
33쪽
3o Cores EssIO NuM rentum,ic de mensa: vel gula impetitan . te, vel ut haberem, quod darem pueri s , ludum suum mihi, quo pariter utique delectabantur, tamen vendentibus. In quo etiam ludo fraudulentas victorias, ipse vana excellentiae cupiditate victus, saepe aucupabar. Quid autem tam nolebam pari, atque atrociter, si deprehenderem,arguebam,quam id quod aliis faciebam : & si deprehensus arguerer, saevire magis quam cedere libebat. 3. Ista ne est innocentia pue illis Non est domine, domine non est, oro te Deus meus. Nam haec ipsa sunt, quae a paedago
gis & magistris, a nucibus, & pitulis &
passeribus, ad prasectos &. reges, aurum praedia, mancipia: Hac ipsa omnino sucis cedentibus majoribus alatibus transeunt, sicuti ferulis maiora supplicia suci cedunt. Humilitaris ergo signum in statu- ira pueritiae, rex noster probasti,cum aisti: Talium est regnum calorum. C A P u T XX.
Pro bonis veribus sibi eatratu , Deo
1 QEd tamen domine, tibi excellentiti limo atque optimo conditori & r Dori univerinatis , Deo nostro gratias, Miamsi me puerum tantum esse voluisses. Eram, enim, & iam tunc vivebam atque sentiebam , meamque incolumitatem. vestigium secretissimae unitatis, ex qua e-
m. cura habebam: custodiebamini riore
34쪽
LIBER I. 3rriore sensit integritatem sensuum meorum et inque ipsis parvis, parvarumque rerum cogitationibus , veritate delectabar. Falli nolebam,memoria vigebam, locutione instruebar,amicitia mulcebar,fugiebam dolorem, abiectionem, ignoran
tiam. Quid in tali animante non mirabile atque laudabile a. At ista omnia Dei mei dona sunt: non milii ego dedi haec e bona sunt, &haec omnia ego. Bonus ergo est qui fecit me,& ipse est bonum meum,ic illi exulto bonis omnibus , quibus etiam puer e-Iam. Hoc enim peccabam , quod non in ipso,sed in creaturis eius, me atque caeteras voluptates, sublimitates, veritates quaerebam atque ita irruebam in dolores, confusiones,errores .Gratias tibi dulcedo mea, & honor meus, & fiducia mea, Deus meus. Gratias tibi de donis tuis,sed tu mihi ea serva.Ita enim servabis me S dc augebuntur,& perficientur, quae
dedisti mihi: ti ero ipse tecum e quia ecut sim, tu dedisti mihi.
CAPuT I. dolescentia aetatem o litia ingreditur. Irim Ecordari volo transactas foedit Me tes meas, & carnales corrilptio nes animae meae: non quod eas a-mciuised ut amem te,Deua n eua.Amo
35쪽
ga C ON FEss I p Nubire amoris tui facio istuci, recolens vias meas nequissimas, in amaritudine recogitationis meae: ut tu dulcescas milii, dulcedo non sallax, dulcedo felix & secura:ςolligens me a dispersione, in qua frustratim discissus sum : dum ab uno te a-
a. Exarsi enim aliquando satiari in inferis, iri adolescentia: θc silveicere ausus sum, variis ec umbrosis amoribus t &contabuit species mea, & computrui coram oculis tuis, placens milii , di placere cupiens oculis hominum.
ET quid erat,quod me delectabat,ui
'u amare dc amari 3 Sed non teneba-qur modus ab animo usque ad animum, quatenus est limosus limes amicitiae. Sed exhalabantur nebulis de limosa concupiscentia carnis,& scatebra pubertatis; dc obnubilabant , atque obfuscabant cor meum,ut non discerneretur serenitas di-Jectionis a caligine libidinis . Utrunque in confuso aestuabat, dc rapiebat imbecillem aetatem per abrupta cupiditatum, atque metiabat gurgite flagitiorum. In- .valuerat super merita tua, Sc nesciebam. obsordueram stridore catenae mortalitatis meae, poena superbiae animae meae: de
ibam longius a te,& sinebas: & jactabar, di effundebar, di diffvebam, di ebul Iie-
36쪽
L et B si it I I.' . 3 3bam per fornicationes meas,& tacebas. O tardum gradum meum i Tacebas timc,
ει ego ibam porro longe a te, in plurinaruta plura sterilia semina dolorum , superba deiectione & inquieta lassitudine.
z. Quis mihi moderaretur aerumnam: meam, dono vi Imarum rerum fugace; pulchritudines in usum verteret, earumque suavitatibus metas praefigeret : ut uiaque ad conjugale littus exaestuarent fit ctus aetatis mea:si tranquillitas in eis no poterat esse, fine procr ndorum liber rum contenta, sicut praetcribit lex tu 3 domine : qui formas etiam propaginem imortalitatis nostrae, potens imponere lenem manum , ad temperamentum spinarum, a paradiso tuo seclusarum 3 Non e nim longe est a nobis omnipotentia tua, etiam cum longe sumus a te : aut certEsonitum nubium tuarum vigilantius adverterem. Tribulationem autem carnis
habebunt hujusmodi. Ego autem vobis pirco. Et, Bonum est homini, mulierem non tangere. Et, Qui sine uxore est,cygiatat ea M. quae sunt Dei, quomodo placead Deo. Qui autem matrimonio junctus est, cogitat ea, quae sunt mundi, quomodo
placeat uxori. 3. Has ergo voces exaudirem vigilanitor , dc abscissus propter regnum cadorum, felicior expectarem ampleXus tuos,
Sed efferbui miser,sequens impetum fluxus mei relicto te:& excessi omnia legitiam a tua, nec evasi flagella tua. Quis eni,
hoc mortalium L Nam tu semper aderam G miserin
37쪽
CONFEss Io Nurimisericorditer saeviens , & amarissimis aspergens offensionibus omnes illicitas iocunditates meas, ut ita quaererem ii. ne offensione jocundari. Et ubi hoc possem , non invenirem quicquam , praeter te domine: praeter te, qui fingis dolorem in praecepto: N percutis,ut sines, & o
cidis nos, ne moriamur abs te. Vbi eram,
di quam longe exulabam a deliciis domus tuae , anno illo sexto decimo a talis carnis meae:cum accepit in me sceptrum. Et totas manus ei dedi, vesaniae libidinis, licentiosae per dedecus humanum . illicitae autem per leges tuas 3 Non fuit cura
meorum , ruentem excipere me matrimonio : sed cura fuit tantum , ut disceis rem sermonem facere quam optimum. persuadere dictione. CApuT III. Deperegrinatione studiorum causa, ct parentum proposito, et UT anno quidem illo intermissa e- 'Drant studia mea, dum mihi, reducto e Medauris, in qua vicina urbe iam coeperam literaturae atque Oratoriae percipiendae gratia peregrinari, longinquioris apud Carthaginem peregrinationis sumptus praeparabantur , animositate magis quam Opibus patris , municipis Thagastensis admodum tenuis. Cui naris ro haec 3 Neque enim tibi Deus meus sed apud te narro haec generi meo,generi hum O, quRutulacunque ex particula in-- cidera
38쪽
L 1 n E K II. 3seidere potest in is as meas literas. Et, ad quid hoc Z ut videlicet ego , & quisquis haec legit, cogitemus de quam profundo clamandum sit ad te. Et quid propius
auribus tuis, si cor confitens & vita ex fide est Quis enim hominum non extollebat laudibus tunc patrem meum , quod ultra vires rei miliaris suae impenderet filio , quicqn id etiam longe peregrinanti studiorum causa opus esset Multorum enim civium longe opulentiorum nullum tale negocium pro liberis erat: Cum interea non satageret idem pater, quali crescerem tibi, aut quam castus essem reum modo essem disertus vel desertus potius a cultura tua Deus,qui es unus,ve' rus & bonus dominus agit tui cordis mei. a. Sed ubi sexto illo decimo anno, in terposito ocio ex necessitate domestica feriatus ab omni schola , cum parentibus esse coepi, excesserunt caput meum vepres libidinum , & nulla erat eradicans manus. Quinimo , ubi me ille pater in balneis vidit pube stentem, & inquieta indutum adolescentia, quasi jam ex hocia nepotes gestiret, gaudens mairi indicavit et gaudens, vinolentia, in qua te iste mundus oblitus est creatorem suum , &ereaturam tuam pro te amavit, de vino
invisibili perveris atque inclinatae in ima voluntatis suae:Sed matris in pectore, jam
inchoaveras templum tuum: & ego dium sanctae habitationis tuae. Nam illQ. adhuc catechumenus, bc hoc recens erat.
Itaque illa exilivit pia trepidatione ac tre-
39쪽
3s C ON F E s s I o Nir Mmore: quamvis mihi nondum fideli, timuit tamen vias distortasue in quibus ambulant, quiponunt ad te tergum lia non
3. Hei mihi,& audeo dicere tacuisse te
Deus meus,cum irem abs te longius. Itane tu tacebas tunc mihi r Et cuius, erant,
nisi tua verba illa per matrem meam fidelem tuam, quae cantasti in aures meas Nec inde quicquam descendit in cor meum,ut sacerem illud. volebat enim illa, & secreto memini, ut monuerit curri solicitudine ingenti, ne sornicarer, maxi meque ne adulterarem cujusquam uxorem. Qui mihi monitus muliebres videbantur , quibus obtemperare erubescerem. Illi autem tui erant,& nesciebam: de te tacere putabam,atque inani Ioqui, per suam mihi tu non tacebas,& in illa coi temnebaris a me,d me silio eius,filio ancillae tuae servo tuo. Sed nesciebam: de
Praeceps ibam tanta caecitaterat inter coaetaneos meos puderet me minoris dedecoris,quam audiebam eosjactantes sagi-xia sua; oc tanto gloriantes magis,quanto magis turpes essent:& libebat tacere non
solum libidine facti, verum etiam laudis. . Quid dignum est vituperatione, nisi vitiumὶ Ego ne vituperarer,vitiosio; fie-ham: & ubi non Gherar, quo admisso a quarer perditis , lingebam me fecisse,
quod non seceram,ne viderer abiectior . quo cram innocentior: & ne vilior haberer, tuo eram castior. Ecce, cum quibus
40쪽
LIBER II. M Ioniae: & volutabar in coeno eius, tanquam in cinamomis & unguentis preciosis ; dc in umbilico ejus,quo tenacius haererem. Calcabat me inimicus invisibilis, ta seducebat me , quia ego seductilis eram. Non enim & illa, quae jam de medis Babylonis fugerat,sed ibat in caeteris ejus
tardior, mater carnis meae , sicut monuit
me, pudicitiam ita curavit, quod de me a viro suo audierat. Jamque eestilentiosum , de in posterum periculo lum sentie-hat , coercere termino conjugalis affectus , si resecari ad vivum non poterat. Non curavit hoc, quia metus erat, ne impediretur spes mea compede ulloria.Non
spes illa, quam in te futuri secuti habebat
mater; sed spes literarum, quas ut nota sem,nimis volebat parens uterque. Ille, quia de te prope nihil cogitabat, de me autem inania; illa autem , quia non so- Ium nullo detrimento , sed etiam nona ullo adjumento ad te adipiscendum profutura aestimabat usitata illa studia doctrinae. Ita enim conjicio, recolens, ut possides,mores parentum meorum. R Iaxabantur etiam mihi ad Iudendum habenae,ultra temperamentum severitatis , in dissolutionem affectionum variarum ;& in omnibus erat caligo, intercludens mihi Deus meus in serenitatem veritatis tuae; & prodibat,tanquam ea adipe, iniquitas mea.