Lampas, sive fax artium liberalium, hoc est thesaurus criticus, quem ex otiosa bibliothecarum custodia eruit, & foras prodire jussit Janus Gruterus. In eo infinitis locis theologorum, jurisconsultorum, medicorum, philosophorum, oratorum, historicorum

발행: 1751년

분량: 408페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

331쪽

Gottifredo per literas meas abunde satisfactum est: qui jam intelligit, M agnoscit egregiam tuam erga se voluntatem . Dignus est omnino benevolentia tua : atque etiam cum sua si quam habet ) morositat ferendus, & amandus. Tu mi Princeps adeo in scribendo excellis , ut non modo mihi mira e Iegantiae felicitate rescribas, sed mecum etiam selicius disputes, ut quem validissimis quoque rationibus convincas: viderisque , di in physicis prosecime, postquam tibi inter physi- eos per hos dies versandum fuit. Sed ne mentiar, totum hoc Ciceroni acceptum reserre debes, quem si te amas nunquam sinas abs te divelli reaque numen illud eloquentiae pietate prosequaris, qua Aeneas, qui fessum aetate parentem suis humeris dicitur sustulisse. Vale , & in.

genium , ut facis, cum corpore exerce, nostri memor . Quarto Cal. 1ept. ex ΜOronio tuo .

P. G. PALENIO COMITI.

EPISTOLA XLIV.

Literalem effert, urgetque ut adventum maturet.

A Mantissimi dignitatis tuae dici non potest, quantum ceperint, voluptatis ex liberalitate , qua in Cosmum cubicularium tuum nuperrime usus es. Malum eli enim sub eo Principe vivere, sub quo nemini cuiquam concessum sit ; sed multo pejus sub illo , qui cum nihil

commodi in quempiam conserat, pessimum pastorem imitatus miseria rimas oves non modo tondet, sed aeglubit. Tu vero Princeps candidissime nullam de hac re calumniam times: qui verae liberalitatis rationem secutus, non de rapinarum manubiis quemquam ditare conis suesti, sed de tuo in illum conferre beneficium curasti, cujus diligentia , fides, taciturnitas tibi jamdiu fuerant spectatissimae . Vale, de ad nos anhelantes conspectum tuum propera. octavo Idus sept. ex tuo Murcinio.

P. G. PALENIO COMITI.

EPISTOLA XLV.

Eloquentissimi viri Principis amore , proximoque adventu oblectatur, Tranquilli scriptionem offert videndam. A Mari abs te Principe, qui tot virtutibus, quibus ornatus CS, et gantem quoque facundiam adjecisti, inter rarissimas felicitates numerandum puto et amor enim erga me tuus id mihi a fieri commodi , ut alii quoque tuo illustri exemplo admoniti de me bene sentiant,& loquantur. Quantum igitur ob id ipsum tibi debeam , tu ipse judica. Respiravimus omnes, ubi audivimus adventum tuum ad nos appropinquare . Quis enim post tempora nubila , & longas pluvias , solis radios non expectet ρ Veni igitur mi Princeps , veni, nostraque gaudia

D noli

332쪽

a 6 PETRI GRAVINAE

noli quaeso remorari: neque committas, ut properationem tuam potius Pelignis nivibus, quam comitati tuae acceptam reseramus . Hoc tamen non praeteribo, tantum me tuarum literarum elegantia oblectari, ut vel hac una ratione absentiam tuam quam caeteri, patientius feram . Vale, & quae Tranquillus ad me rescripserit, vide . Sexto Idus sept. ex tuo Muronio .

EPISTOLA XLVI.

Literarum Iaudes , de Dorcade gratias , pugnandi cum Ursis modum , de Patrui casu dolorem, Camoetiae nomen edocet. J Ernis tuis literis, quas mihi Iulius Cursor tuus abs te reddidit, mirifice sum delectatus : video enim te tantum in latinis literis pro secisse, tantumque in scribendo praestare , ut jam texere hili viam possis: nec modo Iatinitatem .assecutus es , sed etiam , quod me maxime capit, miram in scribendo venustatem: ut si fieri possit , nil aliud abs te exigerem , nisi ut in doreadum dissicillimis venationibus , in Ellieuli sudore, in equitatione, in coena , in omnibus deniquo actionibus semper latine scriberes: de ut rem etiam ad summum perducam , in lecto, in somnis scribere etiam somniares. Dorcas ipsa , quam fueras venatus , mihique pro tua immensa erga me benignitato destinaras , ac si ad me pervenisset , fuit gratissima: Erat enim illa non modo signifieatio tui strenui laboris , sed etiam ut eleganter

scribis) locorum, in quibus hoc tempore commoraris , asperitatem suam testantium. Cum insis , quaeso te mi Princeps, non minus caute quam audenter agas et teque ipsum honestioribus certaminibus serva. Hic valemus. Doleo vicem tui patrui, viri omnino insignis et utinamque ita vivat, ut de illo ad me in tuis literis elegantissime perscripsisti. Nam illud quod, quoties reddit causam , α pro quoniam accipitur, non modo non refugiendum , sed a viildissime in literis reponendum . Patruo si ViXerit, me commendabis . Camortia vulgo, graece dorcas, latine caprea, quae alio modo sera capra nuncupatur . Virgilius in quarto Ecce ferae saxi dejectae vertice caprae deincurrere jugis ) . Dorcades a Graecis dictae sunt, quod acutim me via deant e a latinis caprae ob ea rarum similitudinem. Tibi strenuas manus exosculor. Quinto Idus sept. ex tuo Muronio .

EPISTOLA XLVII.

Ad carmina in ejus Sororii Ferdinandi obitu est prolusi. ΡΥrrus Epirotarum Rex ter aut quater eum Romanis acie conflixit. victus post. emo, & ab Italia fugatus in Gmeciam navigavit: ubi

333쪽

eum Argos oppidum vi coepisset, illud ingressus a vetula quadam aegre ferente sortem patriae, dejecta e tecto tegula in capite ictus interiit . Hanc ego occasionem nactus , exitum Ferdinandi Sororii tui antepono tamquam seliciorem. Hoc est hujus carminis, quod i gratiam tuam c'mpositum est, argumentum . Scriptor qui siquisχm

frustra Iaborat, nisi racta dictis exaequaverit: ut apud Sallustium t potuisti facile admoneri. P. G. PALENIO COMITI. est,

tuum

De Ferdinandi morte. O Cui conlatis bis , terque amigere signis Romanas acies bellica palma dedit: Et eui post captum vetulae implacabilis Argos Divisit medium testa cruenta caput et Quam cuperes te morte tui gentilis ademptum Pyrrhe ferox , simili sorte obiisse diem. Te vetula , hunc Regis pugnantis dextra peremit a Tu tegula, hic magno strenuus ense cadit. Ad Tieinum validis dum miscent praelia turmis Galloium hinc Regis , Caesaris inde manus. Tu Rex dignus eras dextra decumbere Regis, Hunc docuit Regni sceptra tenere tui.

P. G. PALENIO COMITI.

EPISTOLA XLIX.

Suam ineolumitatem ei refert 'acceptam .

V Ide quantum mihi exhibuerit benignitas tua , ut his praesertim temporibus, quibus & pestilentiae , & belli suspicio viget, alii

infra votum , nonnulli intra votum , ego te indulgente, te praesi. de supra votum vivam. Tibi habe igitur hoc qualecumque carmen, mei in te animi argumentum . Vale.

EPISTOLA L.

De suo illum ubicumque sequendi Studio. ENnius aestivo injetam sydere adibat rScipiade quoniam grata erat illa suo. Dulcis erat magno Campania laeta Maroni: D a Hin

334쪽

rs PETRI GRAVINAE

Huius enim summus Caesar amator erat. Cesserat in Tuschos Μoecenas krte propinquos: Servabat Vaccus principis ora viri. Sic ego te veteres imitatus & ipse poetas, Per tua, Paleni, praedia sponte stquor.

Explicat cur ad ii Ium non venerit , Chirurgum vult a se removeri.

IVissem ad te hoc mane, mi Princeps, quod nihil facio libentius,

nisi importunus imber offuisset. Sed misereat quaeso te Gravinae tui, qui cum nullo laboret vulnere , nullo crucietur ulcere tameria quotidie a Chirurgo conficitur: de quod me magis macerat, dum me validum vident amici, nec unquam a meo latere chirurgum divelli, in his praesertim temporibus ac perditis moribus, suspicantur me cultiori aliquo morbo vexari, oro te igitur mi Princeps, si me amas,& chirurgum a me dimoveas , & me ipsum hac infamia liberes. Vale.

P. G. PALENIO COMITI.

EPISTOLA LIL

Declarat qui Priori aegroto praesto esse debeat, Pelignorumque vicistitudine ferre constanter. LAborat pituita Prior noster Carthusiensis: non tamen sine spe recuperandae pristinae valetudinis. Curatur a tribus medicis non imperitis. Si judicium meum expectas; non despero , quin visuri simus incolumem . Tu interim quaeso Princeps humanissimo mitte aliquem ex tuis , qui hominem ex te vicat, α salutet . Posti quam e colle descendi, audivi certos esse nuntios de multis Pelignorum oppidis, quae jam venerint in hostium potestatem . Timeo non sine summo dolore , non modo cineribus Nasonis tui , sed oppidanis tuis Palentis . Tu vero , ut fortem virum decet, immo ut jam tibi insitum semper intellexi, constanter feres, teque cuicumque fortu

335쪽

EPISTOLAE. PALENIO COMIT IEPISTOLA LIII.

Solatur tristem , eruditque de vitae ratione per ejusmodi tristitiam servando. SChedula certe tua multis de eausis mihi fuit Iuctosa, sed eo magis quod tibi Principi iucundissimo fustissimum moerorem praesentis tortunae iniquitas affert. Sed quid aliud agendum , nisi ut diei solet

in tempestatibus fortiter clavum teneamus p Vide quam Parvo tem-Podis momento humane felicitates si modo aliqua est inter homiues foelicitas convertuntur . Tibi vero , mea quidem sententia, nil aliud hoc tempore co venit ἡ nisi certiorem nuntium e Xpectare , sie 'penitus fuerit deploratum in promptu erunt ossicia , quae peragenda sunt: si mel ins quod Dii faxint evenerit laetabimur . Sed timeo clima laticum . Interim destinendi quicumque Nuntii hos rumores Muronium afferre possent . Vala, & te ipsum cura . Cras mane te coninveniam , cui manum exoscuIor, di exopto meliora .

P. G. PALENIO COMITI.

EPISTOLA LIV.

Amici aegroti statum , amicas alter quando invisendus, vitae genus per hoc tempus tenendum enuntiat. N Ihil tua schedula elegantius, dummodo Carthusiensi nostro be. ne potius , quam male ominata sit. Si hausta potione non habuerit se meliuscule , de amico actum puto, quo extincto magna certe jacturam faceremus . Sed querelae quid nosunt Dixerunt veteres, Deos etiam ipsos necessitati subjacere . Amicus alter non est hodie pransurus domi. Cras summo mane conveniam . Vale e & te malo tuba quam tibia commoveri, in hoc praesertim tumultu, qui neminem saltem animo otiosum esse patitur. Iterum vale.

P. G. PALENIO COMITI.

EPISTOLA LV.

De se , sui sque rebus est tota. Conveniendus est mihi Minturnus , ut quid consilii captet , intel-

ligam. Ego enim ad hoc aetatis perveni, ut tamquam Delphin Thynnos in caetariam inducam . Adeundus Gottiseedus , cui me expurgem , cum apud eum, ut cupiebat conviva esse non possim . Vult me comitem Cardinalis Neapolitanus hora vigesima ad obsides

336쪽

go PETRI GRAVINAE

Bamines . Negare non audeo et esset enim subrusticum , de mihi insolense quando mutuis ossiciis benevolentia continetur . Ecce , ego ille omnium solutissimus, factus sum obligatissimus. Sed hoc me plus angit, quod te adire non possum . Tu autem id ipsum parvi feceris . Dux enim, qui Papyrios cursoreS secum habeat, Claudios non curat. Vale

P. G. PALENIO COMITI.

EPISTOLA LVI.

Eximias scribentem literas magnificat, Dominaeque solatio invitat ad reditum. TVarum literarum mira iucunditas nos omneis tua moerentes absentia reddidit laetiores. Nam ubi te incolumem cognovimus istic non insuavem vitam ducere , respiravimus . Scribe mi Princeps, atque rescribe , dc ut facis elegantiores musas amplectere e nam iri albo doctorum procerum non adnotaberis modo , sed etiam hrevi inter primos adnumeraberis . Iam in hanc incidisti necessitatem , ut te ipsum in bonarum literarum studiis longius promoveas: quando,& Hadriensium Dux vir summus, &caeteri, qui elefantioribus studiis inserviunt, hoc de te sibi pollicentur, ut Musas sabiturus sis indulgentissimas . Domina sine te nunquam laeta est , cogitabis igitur cum tempus anni patietur de reditu: Sic enim nos omnes beaveris.

Vale

P. G. PALENIO COMITI.

EPISTOLA LUIL

I lius Iaudandi ratio est. EX carmine cognosces, quibuscum te contulerim I dc quatenus v ritatis ratio passa est , pene fecerim superiorem . Quid enim ossicii pietas mea adeo cumulatum tibi unquam praestiterit, ut non restet semper aliquid , quod debeat cumulatius p Si quaeris quid de his versibus sentiam , nisi me foeturae nostrae amor decipit; videor, si cum illis alteris comparentur , quasi gemellos genuisse . In his vero, ut in aliis meis omnibus excutiendis non tam benevolentiam tuam, quam censuram requiro. Vale.

337쪽

EPISTOLA LUI IL

Fortem hominem plurimi ducit. I Lle sui domitor eongestis Seaevola flammis

Torruit errantem Rege pavente manum et Et Marius variees immoto erure recidit, Absque tamen gemitu victus uterque dolor. Quid iactare duos iuvat ambitiosa vetustas pUnus erit noster, nec tamen ille minor . Qui ferrum flammasque tulit patientius, & qui C us laniandum acribis medico exhibuit. Par tribus haee fuerit constantia , gloria dispar, Unus enim gemino vincit honore duos.

Nam quod in his robur semel illud grande refulsit, Hoc his Paleni clara Iuventa dedit.

FINIS LIBRI PRIMI.

338쪽

PETRI GRA VINAE

EPISTOLARUM

LIBER ALTER.

P. G. TRANQUILLO GRAVINAE SUO.

EPISTOLA L

Cautiones commonet.

NDE quaeso didicisti, ut causa incognita, incognito etiam juveni absque ulla absentis depositarii veniata , nullo chirographo depositum redderes oppigner verat revera mihi Lucanus ille Iuvenis quosdam Libros tribus nummis argenteis, quos abs te Parum circumspiciente, ne dicam imprudente dolo abstulit. Convenit me domi postridie, de veluti sibi conscius coepit statim causari nestio quid, & errorem potius fateri, quam culpam. Exarsi ego in illum contumeliis, atque eonviciis , ut par erat, tua potius causa , quam mea : dolebam enim , & te ab illo de ceptum, mihique occasionem liberalitatis praereptam fuisse Erat enim in animo libros reddere , nec nummos reposcere et quoS mihi renuenti Iaehrymans obtulit. Quod autem ita evenerit, lucrum existimavero , dummodo tu inposterum fias cautior. Vale.

EPISTOLA II.

Alienae fraudulentiae devitanda est Auctor. FActu4 es venator murium e nee injuria et quandoquidem , & libros,&vestes, & edulia , dc ingenii foeturas erodunt. Sed cave, ne maiori tu muscipula capiaris; unde tibi liber regressus non detur . Quoties auceps , dum capiendis avibus nimium intentus est, calcat aspide demorsus interiit 3 Quoties piscator dum hamo captum piscem pronus e mari extrahere studet, in mare devolutus vitae Periculum adiit 8 Quare te hortor muscipulae nostrae inservies , & alienum devites. Innumeri sunt hominum doli. Vigilandum semper est ι multae enim insidiae parantur bonis et quas tamen eludere summum OPerae praetium est. Vale. P. G.

Di ili sci

339쪽

EPISTOLA II L

In aegrotantem Amici filium jubet esse officiosum. TRanquille illud est omnino vegetum ingenium, quod muIta. desere omnia circumspicit. Hinc mirantur Caesarem variis argumentis eodem temporc amanuensibus plura dictasse. Tu is es, can. tum dispicio, qua ubi libros evolveris, caetera negligenda existimes.

a Medicis . Visi adolescentem, & hene spem. Sine nota utriusquo nostrum fieri non posset, nas tu quoque fueris ossiciosus: atuue eomahis mater de te fatis amanter sciscitata est. Seis te aliquid illi Familiae debere r nec posses tu me hujus rei conscio instar inscitiam causari. Vise agitur relictis rebus omnibus aegrotantem ami-e1 flaum , dc te cavit orem praesta. Vale .

EPISTOLA IV.

Prolis adolescentis est commendatitia . TRanquille ex faeie hujus adolescentis concipies quantum illi tribuerit natura ; ex habitu, quantum fortuna ademerit. Cupit augere cultum ingenii, sed industria sua sibi victum, ac vestitum quae-rcre . Is est, qui commode potest unum vel duos pueros instituereo . Siquem habes ex tuis nobilibus , quos tibi obligasti, cui hic adhaerere possit, curato illi, & vitae commoditatzm exiguam , & mercedulam Tibi omnia reseret accepta. Dignus est, pro quo aliquid laboris vel sola humanitatis ratione suscipias. Vale .

Herbas acetariis idoneas ab illo petit. TRanquille nescio qua appetentiae novitate stomaehus sibi hodie

acetarium cupit. Si igitur tibi non ex anni tempore, sed ex diligenti irrigatione supersunt adhuc herbulae, quaeso ad me tantillum ex illis mittas , quae quidem mihi supra caeteras teneritudine placuerunt. Quod si penitus exaruerint, sortem meam pariter & ignaviam tuam , 1eu potius te alias reS agentem incusavero, qui attentius Oppositam fenestram, quam moenianum tuum curaveri S . Vale.

P. G.

340쪽

34 PETRI GRAVINAE

P. G. TRAN UILLO.

EPISTOLA VI.

Et de Fortuna seeunda gratulatur , insertunatum Montanum deplorat. ΙNselicem Montani horoscopum amieorum diligentia eorrigit: ita ,

eum Barone illo constitutum est, ut Montanus remigret patriam, .nπε De Batonis literas in Lucaniam profecti eo confirmato animo qui Montanum secum omnino habeat, cui pro stipendi trigin- in nummos ureos quotannis erogabit. Video communis amici sortem duriusculam: quam nescio a coelo ne , M'. :-- stine neceperit: sed an omnia ad Coelum reteramum hi eum rus eireumfldu tegantur cuncta , motuque omnia movean Tu tamen tibi gratula , cui tanta est Astrorum indulgent sui inter lartunatos hoc tempore habearis . Vale.

EPISTOLA VII.

Secum, unaque cum amicis ad genialem diem asendum invitat. ΗΕsterno die convenit me domi noster stipior. constituimus diei solis in quodam suburbano Albii aIumni sui extra cryptam Nea politanam rusticari: non tamen sine te, quem μωςsi , Vi RV et ...,

sima non odit. Afferam ego panem siligineum , duas anseres, re ioenophorum non acescentis. Scipio non erit asymbolus, novi hminis diligentiam. Haec tamen ad te, ut admoneam, non ut urgeam so aecumque ego collaturus sum, tecum sunt communia , ut mea Omma. Reliquum est , ut te ipsum his delictis serves, oc equum, vel mulum , quo veharis tibi quaeras. Vale.

EPISTOLA VIII.

Diei genialis locum, & tempus designat. TRanquille mutavimus consilium cum Scipione . Nosti diminis

maturum ingenium, nec longus pulvis, nee aestus vexabat nos die crastino, nec crypta subeunda , nec somni quies minuenda , nec regressius molestiam afferet . In suburbano, quin potius ιn suburbi Baldasini insignis viri, quod est in via Capuana prope Dina Antonii Templum rusticabimur . Tanta est viae commoditas , tantum ConD

SEARCH

MENU NAVIGATION