장음표시 사용
121쪽
uo e dreae Ea axinui. Fred ranos auxilia, humanitatem, amicitias, omnia diutina pollicebantur. Pacta item conventa religiose confirmata, inter Imperatores & r gnum nostrum ea intercedunt quae caven ut hominibus ultro citroque commeantibus, liber pateat transitus ; taceo Legatis, quorum nomen apud Barbaras etlassi gentςs sancte colitur: quare nunc aliena experimur, prorsus ignoramus. Amici tuam terram ingredimur,
quod sectus Velut per vicini atria transimus, quod periculum 3 Regem quaerimus, quae ii stilitas , Nos quidem Magnos Orbis Mona
chas, Prins es, majorum splendore, rerum. gestarum gloria, virium potentia, opum magnitudine, vicinitatis commoditate, singuinis conjunctione subnixos , regnum nostrum appetiisse, fiteamur necesse est: Verum ad horum aliquem ut se tra n0stra deserrentur, non fuit arbitrii aut voluntatis nostrae; suprema e coelo manus Principes purpura in Dir .: sirpe Orbis conspexit regem, quem minimo speraVit, aut cui coronam daricredidit, alieni capitis ficta decus. Id verum esse re ipsa comperimur : Comitia eligendi regis a Senatu,
122쪽
more institutoque veteri, ordinibus indicta; adfuere competitorum Legati I in suffragia res missas alii ad sitae gentis honiin quem declinata invidiosa proprii nominis designati
ne P ni vocarunt) regnum deserebant ue caeteri externum cooptandum credebant. Post eam disparitatem sententiarum, quis credat univer rum animi velut divino instinctu cujus opem hoc in negotio sepius imploravimus in unum coaluere, unum omnes S sin guli nominavere Henricum. Neque vero hoc in Principe cooptando, vel inseriora aliis Principibus regnum ambientibus secutos esse nos existimamus , perspectam habemus Gallicae sentis antiquitatem, splendorem, rerum ge Harum gloriam , quae cum Romanis rerum Dominis certavit de imperio, eorumque amma graviter eXercuit . Romaque domicilio imperii capto, sepius armis litis Romana ce dere comi: Recentiora non repeto , quae in multorum oculis auribusque versentur. Quid . ultra opus 3 Regem elegimus, quem e Republica eligendum credidimus. Quia vero ad eum ducendum in Poloniam missi si us
123쪽
I1a es le ae e radici L A taboratores , per amicitiam postulamus, per se
dera obtestamur, ne iter nostrum coeptum, tu amicus nobis Princeps moreris, non magis
nostro quam Christiani Orbis damno. Nosti quam dationes nostrae immanibus Christiahi nominis hostibus indique septae stant; Scitis inquam, Turcis, & nunquam fidis nobis, imo vero haereditariis hostibus Moscovitis It quae si
in regiones nostras, Principe vacuas; Barbarorum colluvies, jamjam imminens, ingruerit,
procul dubio m&num damnum non nobis tantum , sed toti Christianς reipublici; dabita Ditiones nostrς finitimorum regnorum, qua & Germaniae vicina fiant ) pro intermedio pariete atque propugnaculo habendae sint, qui murus aut paries Christianitatis ruere non poterit, nisi eodem motu reliqua regna labestactata concidant; Rem perpende te an moreris nostra, cogita. Quod u vero non obtinemuS, Verendum profecto, ne nobis, squod Polono. nomine dignum sine stilato&sanguine imterire nolentibus, totus Orbis non necessario.
quidem quod nos aversan ur) sed tamenn Dis non contumeliose, bello implicetur; ad quae,
124쪽
H eis Primus Io Tummim. II 3 quae, ne inviti trahamur, prudentiae tuae, Primceps , est providere, cujus quidem ςxcitandi facilis est ratio , restinguendi vero nonhisi ejus partis, quae victor Deum vero justiori cause opem serre, re ipsa compertum est. Motus praesentia, & gravi sermonu Legati Dux Saxoni , ac veritus ne res facesteret difficultatem,Polonς gentis parando sibiossensam, praesertim cum Legatus serio ageret: Varias ad
1peciem facti causas attulit, ne indecora Primcipi temeritate rem secisse videretur. Nec moratus liberum transitum dedit Oratoribus, ibium qui coram aderat amplexatus,cum honore dimisit. Acceleravere iter Oratores,ut moram celeritate redimerent . Parisios ingressi, cum tumultuose obviantium multitudine, viros,
habitum,mores,gestus,arma Polonorum ant
hac occidenti incognita, admirantibus Gallis, salutavere Regem ; tum Henricum Fratrem electum. Ea dies usitat Legatorum pQ qdata, necessaria Legationis in posteram transi ta lucem. Oratores inito comito, properavere in curiam electi Regis, cui oblata pacta comvema : Acceptavit ille lubens , & assensit; P P
125쪽
iandria be uri L Fredro Petiit tamen ne tam stricta lex sibi poneretur de educendis e Gallia hominibus quibus ad domesticum Palatii obsequium opus haberet Respondere Legati: non suae potestatis esse ali qua ratione infirmare, quae a Republica lata
procuraturoS tamen omnimode, ut in futuris comitiis coronationis, mollius Status deceranerentis. Sed nova oborta inter Legatos dissicultas , de servanda pace inter dissidentes in religione, cujus causa superiora recitare in rem fieri Cum in Comitiis Convocationis com foederatio , seu pax dissidentium in religione, antiquis legibus nusquam habita , gliscente haereticorum potentia, stabiliretur, assurrexere plurimi Episeoporum , certam sui vocant protestationem interponentes, ullas consted rationes se velle nostitare., si tacere sibi leges
antiquas , neque ejus loci & temporis esse, novas condere, pr sertim cum interregni tempore nullum negotium agi oporteret, praeterquam electionis, ad tempus rem disterri oportere, quoad novus Rex eligeretur ue si item
quolibet interregno , pro arbitrio Sc licentia populi inequoquam tuente Regum Majest,tem
126쪽
tem) conderentur Ieges, brevi nullus Rex haahendus seret j. Sed cum multitudo dissidenatium obstreperet, imo Catholicorum nomnulli rem addissidium inclinari viderent, magisque audaciam accendi, dum, in tanta dissidentium multitudine, parva legum ρppareret contra gladium authoritas, pendasere potius infulatis , quatenus supersederent, meliora desuper speraturi: Nonnunquam prudenti conniventia, ubi prohiberi scelus non posset; citius voluntatem peccandi hebetari, aut dum sicietas vitios e licentiae peccantes caperet , aut
tandem placeret virtus: in rem ac rationem esse Belgarum tumultus, quos aut importunus, aut saltem cx eo quia serus, inquirentium eraeivit rigor; cum praevalidae haereticorum numerarentur manus,quos satius serezper legum
conniventiam stabditos habere, quam prohibitis petendo, quae servari per fiduciam avitae
potentiq non poterant, contumax insinuare non sequium . Motus tandem iis rationibes conticuit Clerus , tamen non ut concedere ,
sed dissimulasse videretur: Neque pamos nam desti consilii iam fructus carpimus. Sine i
127쪽
. eandreae Fredro pulse & armis , Ontaneo se restituentibus singulis verae matri ecclesiae, qui per peregrina fidei dogmata, ablati erant in divena, ut v rum sit , ductu, non impulsit flecti , non frangi hominum animos. Cum ergo Parisiis pacis dissidentium in religione fieret mentio, tres
Oratorum, videlicet EPIs Copus, PALATNNus, N MARs CHALCus CuRIAE LITH V MN AE, protestatum esse contra,dixere 3 nec Posse . inter pacta conventa acceptari. Ad ea res mdit Rex: Se in eo nihil concludere posse, in quo Legati non convenirent: Tum J0ΑNNEs . ZBORO VIus unus ex Legatis, isque diversae religionis homo, obversias ad Monluccium, qui nomine Henrici Legatum in Polonia egerat:) Utique inquit ;ὶ Ni vos Legati nomine Principum hanc conditionem acceptassetis, hisce Princeps nobis contradicent, bus in Regem non poterat eligi: Notavit Hen ricus Monluccium cum ZBORovio acerbius collQqui, sed cum verba sermochiantium, in Parte audire non posset: Quid tecum loquitur ad Monluccium conversus,inquit ;ὶ hic pol nus Orator) Tum ZBoROVIus praeoccu-
128쪽
pans responsum Monluvii , nec quidquam cunctatus: Ajo inquit Rex Serenisiime ; Ni hi
Oratores tui hanc con sitionem dissidentium de religione, situ caetera omnia , nomine tuo acc tessent; nobis contradicentibus, Rex est gi non potuistis,imo ni jam amotaveris,Rex Poloniae non eris. Pupugit adstantium Gallorum aures VOX, eoque magis, quiasiib dominis nati, liberam molibertate vocem, periculo offenia, in praesentia minime audiri posse spera bant. Credebant ideo Regem electum L B GRo v 11 res γm in sim; Verum , qui sciebat se liberum Populum sub imperium acceptare,dictum ea maestia tulit,ut placuisse videretur , . addito ad' prudentiam responssi: Oratorum potius in eo causam, quidquid mi tuo consensu apportaretur,non improbaturum se, inirent potius consilium , ut posteriori die
concordes accederent. Tandem condes endo re Oratores Cum cautela, ne, in praejudicium
Catholicς Romans fidei, ea Lex extendi posset. Difficultatem unius quaestionis altera exce pit, de importando in Poloniam proventu EPatrimonio Henrici, quam conditionem eo
129쪽
sensit interpretabatitur Oratoro, quatenus dapecunia, in aerario Reipublicae sub cura suprea mi Thesaurarii ponet et Sed i iilavit Heliaricus ; sufficere sinquiens, si sequeretur vim& sensiim conditionis, suaque in Poloniam importaret ac velut privatumi ita sub siliun1us libera potestate & dishendio habere . . Non ultra pertinaces stetere Oratores, nam pro amore patriq potius cestabant , quam ut
Emanavit in vulgus Gallicum fama, tam strietasa PolotaVHentico scribi leges ; Unde varie a variis ac se . . Nonnulli ut gnari le-. gum liberi populi, & Rerumpublicarum, ubi
Reges non nascerentur, verum eligerentur, sine admirationei rem tulere reliqui vero roetorem populorum non posse fieri nisi Monaracham , forte sua nascendi metientes , varia mussitaver .n Henricum non Regem, sed legum Polonarum mancipium futurum, non majori in Republica potestate usuriana, quam Princeps Venetiarum uteretur, Sufficere Heri . rico stras opes, nec alienas, quibus libera Priiscipum ligaretur potestas, oportere quaeritare .
130쪽
Haec passim per urbem pasiim in curia Regis agitabantur. Delata rei fama ad Oratores Poelonos, suti invigilavere ne sibi incognitum foret, quid in urbe; quid in curia, de seduaque Republica rumor ferret, neve ignorarent , quid facto opus esset, nequidquam cunctam dum rati, in quo populi Poloni dignitas gra
viter verteretur, ad Henricum per Xere, nemora damnum res sua pateretur. Saepe Vero. accidit, ut fallax fama, si septiis eadem loquatur, in assensiimprudentiores quoque trahat. Cum stetissent coram Eleeho , cum CoNAR-s C Ius EPIs Copus Pos NANIENSIS, Pri mas Legationis eo usus est sermone :Equidem, Rex Henrice, dolentibus anumis ad te Regem nosti um accedimus, tua n straque causa ; tua, cum te Regem maxilium a nobis Polonis nuper eleetium, VidemuS nonnullorum acerbioribus diei is peti ; nostra, cum tantum authoritati Reipubli deesse videmus; quantum Regunt nostrorum nomini derogatur, ea Vero credere Perquam iustissimum est
Ajunt enim aut purpuram Phlonarii non esse tanti, quq a te petatus, aut tuae per Μ condin