Andreae Maximiliani Fredro Gestorum Populi Poloni sub Henrico Valesio, Polonorum postea vero Galliae Rege

발행: 1652년

분량: 313페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

19o ndreae od axi L Fred, ο licet caetera desint tanto prae caeteris propior. Neque hi emptis auro honoribus dudum beatati ; non menus aut annus tempora Magistratus sunt, sed quantum temporis largior prosim sio succestaris indulserit . Ea ratione IV niam , quem alii aut Ivanum ligua Roxol na, aut quod est Joannem appellant) a S lymo Turcarum Principe nuper PalMinum, Valachiae designatum, Palatini itidem Transab nae Valaehiae, seu stiperioris) ambitus apud eundem Selymum subvertis . Sollicitabat assimodum Trans inum ut hoc nomine posthac utamur) sortuna Petri fiatris siti, vel ut

Verius rem perpendo, saties cum extra habere ducebat, quam iis em penatibus tenere, quisham sortunam avidius suspice et, propriam detestaretur. Inde suspicabatur dolum, ne postposito fratris amore, principatus cupidine, Princeps esse mallet, quam Principis fiater.

Haec negotium Palatino Transilpins Valachiqfacessebant, quatenus alicujus pro ciae Praefecturam pro Petro fiatre aucupari possetis. Nec alia offerebatur occasio,quam ut IVOniam recenter gubernationi Valachiae admotum,

202쪽

Henricis Primus Polono O. 19Ineque diutina loci possessione in jus gubernationis versi fultum, quaestibus in aula Turc rum Principis aggrederetur, auro praefeci mram emeret, & ultra pollicitationibus, avaras Tyranni spes ditaret; subdidit praeterea peris ciendi negotii spem, ejus in Ivonice ad primcipatum Valacniae via, cum non alia filisset, . praeter illustria munera, largiendi spes, tum mille verborum blandimenta; ut plerumque Oratione dites quihus obtinendi necessitas. Qin vero Ivonia fuerit recitare opus ; Roxol num fuisse nonnulli certo certius assirmant, ignota stirpe ortum , sed corpore decorum , robore seriem, animo magnam: is prima aet te in Valachiam se contulit, inde ad.Turcas. . Qi um ut animos sibi pararet, circumcidi Machometanum in modum passus, plς post mercaturς negotiationem sitscepit: uti me caturae .genus apud Turcas non ignobile) noli grave fuit ea ratione in notitiam Principum curiς, subi prςsertim accessit largitio,) irrepe re , Ea purpuratorum familiaritas, uti caetera

curiς secretae, sic illi suggessit consilium Sel mi, de imperio Valacnis a Bogdano qui a

203쪽

192 eandreae Fred, οZbor ii milite saucius in Polonia decumbe bat in alium transferendo. Tentat proindesertunam, non dubius magnam quandoque evenire, qui eam quaeritarent, qui negligerent , ullam ; purpuratorum notitia in sertunam uti,tur. Hiauthorita suam apud Selymum in terponunt, ad Iuoniam Valachiae principatum Selymi jussu deferun . Iis gradibus IV .nia Palatinatum inferioris Valachiae brevi oba 'tinuit, brevi amissurus, Judente suis muneribus aut superbiente irtuna, ne cum nimium serviverit quaerat, non quaeratur. Sic Donia a

cepta sib Imperium Valachia juramentum a Capitibus Valaciae poposcit & accepit, quos sibi e Valachis adversati vidit, ybices domin tionis pr sertim propinquos superstitis Bogd

ni plerosque trucidat, suae vero sertunae culi res e Christianis amicos sibi parat, imo ipse Christianus iterum fit, quo vero plus sita: d minationi deberent, nec desererent, quam suo damnodargius e publico ditat,plura munimemta S fulcra imperii in pluribus quaesivit amicis. IJςc omnia ἱ Transspino in vἴtium & occasi

nem accusationis accepta . Mittit ocius Com

204쪽

flantinopolim literas ad Primores Turcica: cmri Petrum fratrem duplo majus tributum d turum pollicetur, cum Ivonia LX millia

nummum aureorum daret) neque ea sui commodi aut ambitus causa, sed pro commodis &fide sui Imperatoris. Multa per se notari stiper haec in Ivonia malae fidei exempla, qui religio

.ne Machometana 'rela,secundo Cnristianam sesciperet, malam inde in Turcas, maximam in Cnristianos fidem , seroque brevi, ut exemplum Boiani secutus, ad amicitiam Polon rum se conferret, quae inimicissima Turcarum Imperio gens nec segnius auxilia confert adversa bellaturis, quam illi quibus opus est otius petunt, Movit avaritiam purpuratorum, tum indignationem tam subita Ivonite in fide Maachomelana conversio 3 proclive credidere, ut

sectatores sperneret, quorum sectam repudias set; Reserunt ea Tyranno, petunt pro Petis, suadent & persuadent ut missa legatione, Iumniam ad se venire mandaret, & Valachico privaret Principatu. Venit ad Iuoniam Legatus, mandata refert, Ut potiora eligat prorent. 3Vel tributum sinquit) duplo majus in I Bb per

205쪽

19 ae e M aximit Friabra ' Rperatoris rarissin inferas, vel si renuis, cede loco, otius mecum Constantinopolim ad carusam dicendam proficiscere ue ni sponte sequeris, ire te coactum oportebit : At tibi legatus suaserim, dicto Imperatoris pareas, Obt peraqti Principatus demetur, renuenti Vita . Non magnitudo orationis , verum rei movit animum Ivoniae, perculsus improvisa legati . ne colligere verba non potuit, ut stibita daret legato respons Ducere Turcam in h Ltium jubet, rem esse majoris momenti imquiens, quam ut legatio audiri simul& serui

posset ad senatum Valachicum ea referri do here . Postquam secessit in hospitium legatus, jam trepidare ivonia, jam dicto parere, jam

contravenire anceps animi: Gentem Turcarum esse perfidam; non verbo, non seripto, non fide teneri; neque ea legatione tributum,

sed suum Principatum , sed sanguinem peti,

etiam tributo oolato non tutum haberi regimen, majora semper expostulaturum Turcam, si pro arbitrio majora obtinere L . ConUOcat Valachos , recitat coram legationem Turcicam, ac subjungitia.

206쪽

Ne utinam meo Principatu eam audiretis legationem Valachi, quos ego adamavi, prouti etiam debui , sic omnibus sertunis auctos, vos& incolumes , mei etiam capitis periculo fieri optavi , nunc quam dura sertuna Vos e cepit , non sine lachrymis video, Vos, inquam, alachos ; quid enim mea interest 3 Seugii tane nummum aureorum millia sprouti mictaque contulissis in duplum tantum Vel quadruplum tributi nomine a me petat Imperator meus ac vester ,Ἀvobis liberisque vestris pendendum est, meis manibus porrigendum. Nec certe mea vobis abeunte smouti avocor, ea mutabuntur jussa ue quod per me negatur si

adhuc negandum censetis) ab altero cedetur. Neque ut Constantipolim abeam , mors me territanis. Verum hoc graVius, quia moriente me, VobiStamen periculum restas . Cogitate an jam tutius sit grande tributum dc impar facultatibus vestris negare, aut dando in majus excreturam approbare Tyrannidem; ast damdo semper servi suturi, negando squis pro sertune belli loquatur bellandum enim certe nobis pro eo est) utrum non liberi evasuri: B b a malu-

207쪽

196 ndreae a Maximit Fred, ο malumus utique ambiguam libertatem, quis certam servitutem ; sed cur bellum: timeamus, Christiani sumus, Deum cauta habituri viam dicem ; rei justitia pro nobis stat, magnum Vbctoriarum omen, ni peccetur deputa tyram nide . Mavultis utique in Polonorum vos vin re dominium , quorum clientes nos Palatini Valachiae dudum fuimus, id nunc subesse, justo praestat popula ac regi, quam Turcae tyranno, si modo vultis grave jugum excutere ; Non datur nobis sanctior vitae tem nandς ratio, quam pro libertate mori, alium mors inlecho stabcatura manet, alterum altivortices absumpturi, illum rupium praecipitia

Ceptura, ac, ut omnia percurram, moriem

dum sersan sine mortis praemio. Nobis o cumbentibus sat grande praemium futurum svelle Patriam defendisses. Haec postquam dicta, tacitus maeror ac prinfundum silentium occupavit purpuratos. Tum . in furorem versi: mori se malle conclamant,

quam barbari imperata pati ; dudum se in libetitatem aspirasse, verum desitisse auctorem aut ducem 3 vel Ivonia Magnanimo Princiis se

208쪽

: Hemim 2 mus Isr, sere liberos. Nec longiu)verbis provecti, comi cionem selvunt, baium loquuntur, bellumi parant, nec segnius Ivonia. Ac ut remus sibi , constaret Valachorum fides, sea enim ultra quam aliorum Populorum lubrica est, pollia . centur, negant, derendunt, ossendunt ; omnia simul praestant, sacramento sibi obligat. cum vero libenter manus dedissent, Legatum Tum cicum excedere dc Valachia ju,t pse parando. se bello accingita . Verisi infirmae viciebantur domesticae vires Hrcis resistendo, de extemnis auxiliis cogitavit, ac nullae afferebantur quam Polonorum, quorum arma tapius d mno sito proba it Turca Inde plus in Barbarum terroris, plus fiduciς sitis partibus. Eaque de causa Legatum Craco viam ire jubet ad Henricum de quo liac res Regem Polonorum coronatum, De statu rerum Ualachicarum, quam periculosa sibi,quam intuta Polonis imminerent, nunciat:Petiit contra Turcam auxilia, iisdem praesidiis Poloniam Valachiam defenfiim iri: qui sitos finitimos oppressiam iret,

eum ulteriora ambire esse credibile Neve omita terent occasionem Poloni, pericula Valachin

209쪽

198 eandreae e saxinui. Fredrorum irinii tutelam v tere: Mallent Valachis pauca ope subvenire quam Turcam in viciniam recipere, cui resistendo magnis viribus opus haberenti . Plus crevisse imperia pro S ciorum , quam pro suis finibus pugnando, quide*nduntur, amici parantur, si deserantur, pro amicis fiunt inimici, dc propriis finibus hostis sentitur, quem alienis tenere tutius erat. Felicem esse Niremfamilias ; qui in vicinia ignem grassantem extinguit, sero de extimguendo cogitari, cum situm techium flamma adurit, nec si extinguatur, integra domus restato. Cogitabunt Poloni Vatialios Regum Poloniae semper clientes sitisse , in Polonorum fidem dudum jurata , nunc si deseserentur , gravi id alios Populos in .amicitiam cessuros, qui tam faciles serent deserendo, & nisi in pa- ce amicitiam ostentarent: Neque se orare ut Polonicis stipendiis miles sua castra subiret ;sufficere, si viri non negarentur; stipendi rum sibi sat stiperque esse; manus Zc virtutem Polonorum quaeri, praemia a se expectari deber . Quare daretur sibi Leopoli aut Cam neciae ficultas, tum aliis in urbibus in situm

nomen

210쪽

Henricis Trinam Polonorum. 199

nomen scribendi Poloni militis , quid minus sectis, clientibus periclitantibus concedi pos Audiit legationem Rex & Ordines , petitae

de eo sententiae, tum responsum datum: R gem Polonorum non posse Ivoniam juvare, nec ad promovenda Valachorum stipendia Polonis dari facultatem, ne qua ratione supra

centum annos antiquata QMera inter Reges Poloniae Turcasve servata, viciarentur. Pol

nos alienos esse a dolo dc deceptionis mach, nationibus , nihil fide servata sibi sanctius esse, violata flagitiosius ; ubi bellaretur, justi iam armorum plus victoris suae contribuere, quam proprias vires: Dolere tamen Regem & SNnatum eam Valachorum sertunatan, & felicia optare a. Multi Scriptorum, Oi curiosius res gestas Populorum investigant, non modico errori ducunt Polonis, illud tam acre ad legationem Valachicam res γnsiam , praesertim cum in ausis Principumaliquorum similia raro praeticari visa, ubi posthabentur omnes pactorum rationes, Occa ne acquirendi. Ego e

SEARCH

MENU NAVIGATION