장음표시 사용
31쪽
ossendieulo est illis. Quaelibet aetas Amit1atem
phrasin habet: et voce eadem alluditur ad dive G ; ut sensus tantum distent, quantum a majoribus ipsi distamus. Praecipue vero scriptoribus Ecclesiae, sua verba sunt; quibus quo propius ad se accedunt, hoe longius a ceteris abeunti: Quod si de rebus, ac personis sit sermo , multa injiciunt moram, et pariunt dissicultatem improvisam, hac sola de causa ; quia nescit le-ictor, scriptorem cujusdam auctoritate deceptum, actumve affectu suxisse errorem: fors etiam sic Iocutum , cum res nondum discussa esset judicio Ecelasia; minus conceptis apud nos formulis adstricta. Itaque, quod toties est dictum, securius quam nos illi disputabant.
Ouam multa superiore saeculo de CLEMENTE
que vocata in dubium t Hodie, cum eorum omnia scimus, hoe uno transactum est, si damus, profanam philosophiam, cui assueverant ab imeunte aetate, Voces, et sensa varia affricuisse ilia. Iis, quae frustra cum Evangelic4 simplicitate componere quis allδboret. 1 TERTULLIANUS, sum esset acri, ac Veheme
te ingenio, tum exacerbamR a Romanis, Per aspexitatem vitae, et stili, ipsamque eruditionem, de-
ε mum' sed de hae infra uberius Capito septimo. eum de Graminmatica dicetur, et perlita linguae . quam ars critica reis quirit.
32쪽
Cognitio eautionum, quas Ars eritica ete. 2 saeram voces a Iurisperitis, et Philosophis petitas, velut aliud agendo ubique imminet opportunitati,
qua commodet rebus suis, hostique latenter pi . gam infligat. Quae qui nescit quomodo intelliget illum, cui assequendo aliunde vix ulla nimia . sive doctriua, sive attentio est 3 obscuratus nem pe his umbris delitescet magis, seque ipse recondet.
EUsEBIus Caes AHENAIs Arianorum patronus fuit: eorumque iactionem occultis artibus maxi me promovit.' Nil ergo mirum , si hoe fidem ejus passim elevat in rebus, quae spectant motus illos Bonaventura Argonensis , Patrum magnus cognitor, de optima methodo hos legendi Pariti II. ωρ. I a. selicite caret, ne quis imponi ab homine sibi patiatur. Quem enim ιatet, ait, in Origenam valde propensum, rebus Arianis omnibus interfuisse ; imo de hae hares suspectum , ingenio vomsatili , vafro , in animos facile irrepenti, praterea cumpidum fama , atque faream ad cuncta suscipienda, qui fervirent prasituto sbi sni: quem, inquam, hoomnia Iaten , regerrime vitabit laqueos, quos poseris tetendit captioso pila. enim ad fallendum tanto
magis accomodatus, quo videtur apertior, ac vetust iis, rerumque sacrarum cognitione pror ceteris instrumst. GREGORIUS NYSsΕNUS, atque alii, tam ejus . dem quam secutae aetatis terebant Origenem; a quo plura traxerunt, ac maxime studium allegoriae. RUFINUs non 1ndoctus, sed Origenis nimb
33쪽
e raptus, nusquam est fidus horum interpres, quae fecit latina: ac memoriae plura mandavit, quae requirunt cautissimum lectorem. SOCRATEs et soZoΜENUs, quorum est in multis laudata historia, pro partibus Novatians tam stant uterque. THEODORETUs, veterum doctissimus, praece . Forem Mopsissenum habuit, cui studet quavis occasione et sed neque vetexem amicum, et contubernalem Nestorium potuit ex anima penitua
Dieenda alia essent de DANNE CMSIANO, IOANNE MAXENTIO, CLAu DIO TAURINENSI, PHOTIO Patriarcha, atque aliis hujusmodi; V rum, quod spectas notitiam personarum, sussc re superiora omnibus possunt. Nunc istud versandum est, quod video mul tis imponere; necdum natis Arianorum, Pelagia- morum, Nesorianorinn, sed et ceteris controversiis, non potuisse hos omnia sensa, et verba sic po derare, uti nos solemus. esitatibus intenti futura minime prospiciebant. Atque id ostendit.
quanti reserat, cujusque auctaris aetatem nosse; imo inter legendum, de quo saepe dicemus, ordinem temporum magis, quam rerum sequi. Quibusdam accidit, ut aestu certaminis abrmpti, fide optima nec cogitantes. ferrentur in OPupositum. Quod videmus in hodiernis concioni bus; ubi orator in avaritiam vel luxum sic inve
hitur, ut jam prodigis videatur patrocinari, jam
34쪽
cognitis mutionum, quas Ars eritica ete. avaris. Atque se fert rhetorum stilus, quo Patres utriusque Ecclesiae ad morem temporis ejus utebantur. HIERONYMUS laudans virginitatem
parum abest, ut damnare nuptias Videatur et ac ideo necesse habuit palam se expurgare. Ita AmGUsTINus, quam subtilis, quam cautus dis uti tor, errorem Semipelagianum, quem post actrr me est insectatus, olim ipse incurrit. Cunx erim nondum Episcopus, tamen sacerdos, confligetet quotidie eum Manichaeis, pronissimum fuit, ut i- hero arbitrio plusculum daret. Quando manis conseruntur, et pugna evrahitur longius. , Dollicet pluribus commodare mentem ; minus ad sperrvictoriae sibi temperare. Sententia, adversumquam decernitur, vehit norma debet haberi omnium, quae negant et assirmant. Haec regit, flectitque indicia animi omnia; sed maxime Voςes, quibus eum Haereticis videntur sacere. Quare hic locutra habet, quod legitur apud Jureconsultos: Quisquae' interpres Dorum verborum. Recipiunt enim b nam et malam mentem a neque ex se haeresim sciunt; quando, ut recte H LARI Us PICTAVIEmsIs Libro II de Trinitate pag. mai 782. sensu , nousermo fit crimen. . '
Porro quid facilius, quam in dogmate nee expenso, nec sancito ςxcidere illa, quae reprehen sonem nunc iocurrunt, certe excusari apud Theomlogos nullatenus possunt 3 Ejusmodi scriptorum fuit idem institutum, quod tenet nauarchus ii mari scopuloso. Inter duas oppositas cautes, ex u
35쪽
tantem unam, atque conspicuam, alteram deprina sim . imo si1b undis latentem agens suam Onella viam, dum magis ab hae cavet, quae Oculos incurrit , apud alteram cito potest sic offendere, ut navem non dico frangat, sed . quatiat tamen ac laedat tantisper. Ad similem modum Pater orth Maus , quem scopuli priorum haeresum haud i sterent, quod alios, naufragio necdum infames Prum nosset, laborabat maxime in Fugiendis, a quibus metus erat, parum solicitus de ceteris, a quibus nildum perieuli vidit imminere. Quae cum omnia dicantur apposite, et rem, de qua agitur, Velut ob oculos statuant, non est tamen
jucundior similitudo, ae illa, quam legimus apud
THEODORETUM Dialogo III. cap. 3o. editionis Simmoridi: Hebemens eum adversariis contentio secit, lamodum excederent. Quod et iis, qui arbores colunt, εvenire solet. Ciam anim incurvam plantam viderint, non solum ad rectam formam exigunt, sed in alte ram quoque partem ultra irinum infe ι; ut pressimiam in contraWium in xionem ad rearum flatum
perducatur. Alia alii, qui de ritribus , et Haeresibus scripserunt: atque ipse DALLIgus Libro I. da a Patrum; qui in rem eam imo suam γ mulia . eumulavit capite quinto. us est ergo, ut scriptoris vita legatur ante
libros; imo judicia quoque de his lata; quod il-Ii nullo negotio constat, qui instructus est proba editione. Reliqui debent adire quemdam, qui , . agit de his scriptoribus; puta ALEXANDRUM,
36쪽
Quod monui de phrasibus, et ratione propria loquendi, minus est in expedito. Talia nequeunt in antecessum a lectore sciri, verum usu paulatim discuntur. Quamquam non de nihilo dixi, etiam hanc notitiam praemittendam esse generatini. Nam cum cujusque saeculi sit certa acceptio verborum apud Graecos, et Latinos, per se consequitur, debere ordinem temporum servari in legendo. Quod qui facit, velut ducitur a primo, ut hie secundum, secundus tertium, tertius quartum ex plicet. Hujus varietatis in acceptione Verborum dabo unicum exemplum , nee Valde obvium. Quod nobis Sacerdos est, veteribus , ac maxime RYSOSTOMO, Episcopum significat; unde libri ejus excellentes de Sacerdotio, id est EpiscopatuuQuod eum multi nescirent, gravissime hallucina ti sunt, tribuentes cuilibet rem sacram facienti, quod solius est Antistitis. Unus, cum legisset, dicere Chrysostomum, suo judicio paucos sacerdotum consequi salutem, emisit librum: Sare dor aut sanaus, aut reprobus ; quo ab Ecelesiasticis rudibus metum, et admirationem retulit, ab erudi tis contemptum. Repetiit id nuper quidam ab eo deceptus, quamvis mΘderatius, atque restrictius, Perperam tamen, ac praeter mentem sapientissimi doctoris.
Quod si obseurius nonnulli seribunt, haben, que, ut dictum de TERTULLIANO fuit, dictio.
37쪽
nem peculiarem, quae Valde recedat a ceteris, eoninfusendum ad Lexica Critica, quae hie utramque paginam faeiunt et Re suo loco curate a nobis Inadicabuntur.
III. Diligestier nosia mutationes, quae occu=runt pasim in servulis superioribus. Mutationes autem dico in disciplina, ratione explicandi, usu moeriorum, admini auda potestate. Nam in ipsa doctrina non fuisse hoc magis patebit, quo quis Iongius erit progressus in legendo.
t,is ἰηιεν sic olim Baptismus non nisi festis diebus Eplainis .ia phaniae, Paschatis, Pentecostes collatus., Confirmatio recentibus a Baptismo data. Harsis speeie utraque: et quod magis mi tere jam infantibus distributa.
. Rumitentia facies longe alia, et quidem in pi xibus capitibus. Extrema Gmo non tantum praeinissa viatieo, verum etiam intra eundem morbum repetita. In Matrimoriis novata quam plurima, tam quod spectat QIennitatem, quam impedimenta ejus. Hie vero lector, solitus prisca suspicere, si eausas expendat, non ideo repudiabit, damnabi que usus praesentes, quomodOeunque conVer S, Ee variatos; verum habebit ob oculos ROBERTI PAULuLI sapientissimam hortationem: Non per ,,levitatem esse introductas noVas Praxes, Veteresinoantiquatas. Patres suo tempore fecisse, ordinas- - ' Dseque,
38쪽
seseque, quod e bono Fidelium fuerat; gesesiam
,,autem, mutatis etiam rebus, ae littera, spiritum tamen Canonum antiquorum conservasse; eum nee commode fieri possit, ac saepe nec expediat, revocare priorem patrum disciplina nova aboli. sesta: firmiterque credendum sit de illis, quibus . ecclesiasticae disciplinae cura incumbit, antiquar,,rationem sic habituros, ut nee hodiernam eos. ,,temnant. Libro II. de Sacramentis cap. Ia. AD opera Hugonis Rctorim.
IV. quando ejusmodi est mutatio, ut habeat disse , tatem, illa obIata , etiam extra ordmem consulit aqualium scripta, quae assundant lucem. Nam saepe nec opinantem ab his tristi expediem.
Hac in re vehementer est aberratum ab supe- Hammost Hori aetate. Plerique , cum stadium Theologiae essent emensi, iat habebant tenere speeiosas ratio. ρ nes, quibus ingenia perspicacium hominum d clinant potius, quam tollunt obJecta. Nam mulis j ta sunt hujus generis, quae scholastieam subtilit tem sic torserunt, ut praesidio familiarium disiu- istionum in quaestione implexa exitum alium norareperirent. Atque hoc egregii scriptores, ac praecipue illustris GoDovius in sua Historia reclesia s
: Exemplum obvium praebet Canon Gelasi Di e stinae a. apud Gratianum da Consurat. ' qui habet
Inter opustula Gala sit voeatur Deeratum innua RDNic. n.
39쪽
hune in modum : Comperimus , quod quidam sumpta tantummodo corporis sacri portiona a calice sacri fruoris abstineant; qui procus dubio, quoniam nescio qua supersitione docentur obfringi, ara integra saer menta percipiant, aut ah integris arceantur ἔ quia di visio unius, ejusdemqua moerii fine grandi sacrilegio non potes provenire. Hic deprehensi doctores scholarum , quando carent notitia antiquitatis, ideoque ad argutias delapsi, ne deberent usum casuis, quem Vocant, sacrae mensae convivis Omnibus cedere, non habent quo confugiant, quam epulas ipsius sacerdotis. Nec enim quid amplius extun di ex his verbis illorum praecipui responderunt.' verum periti Historiae, et cognitores aetatis ejus inierunt aliam viam , quae accederet propius ad Veritatem. Nam Canonem, qui aures eatholicas, vehementer pereellit, sic declarant. Illa terrip state, quando una in templo ara stabat , unumque de die fiebat saerum, sub quo omnes eum Episcopo sacerdotes divinam rem faciebant haud secus ae hodie feriis ordinationum tandem omnes et clerici et Lalai, qui aderant, partem sub oetio. utraque panis et vini simul capiebant. Ita diserte: Critiei ex documentis antiquis referunt. Atque hae minime sucata animadversione, quidquid A. aessebat negotium , continuo sub latum est. Una mirari licet summorum Pontificum ad id aetatis insignem solertiam , qui hoe indicio latentes in - urbe Manichaeos detectum ibant. Nam isti ma-
gnopere hyrrebant vinum, et phrasi domestica δει .
40쪽
Cognitis mutionum, quas fra critica ete. 33
Frincipis tenebrarum vocabant. En superstitionem a Gelasio notatami cui certissimum addit sum gium Sermo S. LEONIS quartus de Puadragesma rauctorque Libri Ponti alis , de ipso Gelasio memorantis , cum hie sacris praeesset, Manichaeos repe tos Romae, quos jussisset in exilium deportari. Ita qui haee objiciunt, non nostris, Verum suis rebus incommodant, atque una riserantia , quam clamant, vulnus gravissimum infligunt. Quod dictum est de Manichaeis, illustrat Gur- LIELMA CAVR ad annum 44o. Hisoria Litteraria Eecis ineorem Scriptorum. Ait enim: Anns 44 quamplures Manichaei a Vandalis ex Afrisa fugati Roma latebras quar ante et quo tutius laterent, Catholi corum in seriis se immiscuerunt. Hoc oreo indisio tanquam sorices se prodebant, quod sumpto pane pom Iram Euehariβιρ- reis tanti Monuit id plebem mom
Leo δ quaque nota exereMiles haeretiei essent distemendi. . En ν ius vectae Cum ad tegendam infidelitatem
suam nostris audent interesse mysteriis, ita in Sacramentorum communione se temperant, ut interdum , ne penitus latere non possint, ore indigno Christi eorpus aecipiant ; sanguinem autem redemptionis nostrae , haurire omnino declinant. Quod ideo vestrae notum facimus sanctitati, ut
vobis hujusmodi homines et his manifestentur in diciis, et quorum deprehensa nerit sacrilega sim Iatio , a sanctorum societate sacerdotali auctorita-
te pellantur. In Quadrag. Sem. pag. 2IT. - Ω'i'hus subdit: me Quin tempora in Eaissa Romanac fidelis