Musei Sanclementiani

발행: 1809년

분량: 359페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

eultus muIiebris instrumentis dicam, quoniam singula quaeque egregie iam in sua erudita Dissextatione illustravit em Ieher Ennius Quirintis Vicecomes. Mihi unice propositum est Pauca quaedam hic animadvertere de inscriptione initio

memorata. Cum enim . adUerso utique casu evenisset, ut

ea Fossorum culpa frangeretur, atque in plurimas, minutasque partes, et fragmenta inter se disiuneta reperta fuissent , neque, quod maxime intererat, extremae utrimque partes initio apparuissent, occasionem Praebuerant, ut ea inscriptio pro profana acciperetur. atque ita vulgaretur.

Insuper vero ab ornatissimo Equite D. Seroux dAgineouri, quem paulo supra, et alibi in his libris debito elogio commendatum invenies , qui mox suis sumptibus Tabulam miro artificio delineatam, atque incisam de singulis spectabilis illius mundi milliebris figuris , vasisque edendam curaverat, inscriptio si prascripta, pro ut initio pariter inventa fuerat.

manc . et imperfecta rePraesentaretur.

Porro eum ipse vulgatis jam, editisque singulis. quae

hactenus commemorata sunt, primus detexerim integram

ieetionem Christianae illius inscriptionis. hoe loco breviter

exponere operae pretium duxi, quomodo id evenerit, ad uberiorem fidem faciendam de tam illustri monumento, quod novum affert Christiano nomini decus, atque splendorem . Rogatus itaque a spectatissimo Dynasta de Sehelle alietur, mihi dudum amicitia conjuncto, Ut universam illam spectabilem suppellectilem, quam si hi jam comparave Tat, ut secum una domi suae inspicere vellem, quamque gemel olim, vix a Fiseo, detecto furto, recuperatam apud immortal. inem. Pium UI P. M. congestis, confusisque ineon dite in vi inineo canistro, tanquam nullo in pretio habendis , Praeter argentum tot exim. saerae Vetustatis reliquiis, dolueram magis Principi sic oblatam, quam videre, et examini subjicere potueram. cum ad ejus ergo domum me contulissem , ab eoque singula fragmenta num. non minus, quam

212쪽

XV, ex quibus constabat laudata inscriptio, quaeque seposita apud se servabat, accepissem , eodem inspectante, atque adjuvante, ea , qua par erat diligentia simul aptanda . atque jungenda curavi. Quo facto integra emersit, aPPa xhitque inscriptio cum Christi monogrammate in principio , duabusque literis in fine RI, quae cum praecedentibus coniunctae nullum dubitationi locum relinquebant. quod de CHRISTO interpretandae essent . quanquam gres reliquae desiderarentur, quae nomini ipsius Christi absolvendo timservire debuerant. Nam eo loco cum magna operculi Por tione. eiusdem quoque Iabri pars non minima modo Periit, ac desideretur. ut videri potest in schemate Cl. Equit. d' Α-gincoura. In quo tamen ex invento modo Christi monogrammate Patet non suo loco incipere inscriptionem , de qua vomus . sed Iaeunam relinquendam fuisse pro suprR- dicto monogrammate. Obstupuit sane uterque nostrum, quod tam in principio. quam in fine apparuissent ea signa, et literae, quae Christianae acclamationis perspicuum adeo testimonium exhibebant, quaeque antea oculatissimos Viros Iatuerant. Sed ita res se habuit. Ipse vero, qui in ea sem-

Per fueram opinione . quod illa epigraphe pro Christiana hahenda esset, de qua testem appello ipsum praeclariss. Virum de Schellershelm, indicium mihi praebentibus Una eum ae clamationis phrasi antiqnis illis Christianae Religionis cui toribus adeo familiari , praepositione praesertim IN, et dua bus seqnentibus primis literis CH nominis CHRISTI, singularem in modum gavisus sum, quod meam coniecturamex insperato mirifice adeo confirmari viderim. Vt itaque habeas Erudite Lector monumentum, de quo tunc ipse testis , et scriptor extiti, Tab. XLI, sub lit. D . ns iptionem illam integram, ut ea in autographis stagmentis detecta, exhibeaee placuit. Addidi vero sub lit. A maneam illam, et imperfectam, quae primo vulgata, et tanquam

profana illustrata suerat; postremo sub iit. B, et C. addi-

213쪽

tiones , quae in Tabula ornatiss. Equitis D Agineolari necessario extra ordinem inscribi debuerunt, edita iam ea Ἀ-hula antequam utraque extrema pars inventa esset. Quoniam vero, si excipias diurnas Ephemerides Homanas, nemo postea. quod scian cogitauit de asserenda scripto albquo , ac vindicanda Secrandi, et Projecine pia institutione , ae eatholicae fidei professione, erunt haec Pauca aut Ple menti loco pro debito encomio, quo illustrem illam, no-hilissimamque Familiam minime haudandam fuisse ius. sa que omne Postulabat. De altera illustri semina , quae nomen quoque Proi etae ferebat, quaeque in flore iuventae civi Romano, mine Primo in matrimonium tradita fuerat, eratque filia Flori , iam constabat ex veteri inscriptione metrica, quae iure S. Damaso Papae tribuenda, cujus nomen adhue legitur in marmore, quod ex Ecclesia S. Martini, et Silvestri translatum fuit tempore recolendae mem. Benedicti XlV. in sacrum Museum Vaticanum, quod extat prope cubiculum sappellatum: Dei Papiri. Ex laudatis autem versibus Patet hanc Pariter Projectram christiana pietate floruisse a quodque a teuera , Primaque aetate eandem Profiteretur . ex chrDatiana quoque Farnilia ortum suum habere debuisse. Eu elogium S. Damasi Papae, quo commendari meruerat. Projecta fuerat Primo, quae iuncta marito Pulchra decore stio, solo contenta pudore zEt aliquot versibus interjectis. sequitur zAetheream cupiens Coeli conscendere lucem Haec Damasus praestat etinctis lolatia flatus.

α Vixit annis XVI. M. X. Dies XXV αα Dep. Kal. Ianu. Fl. Merobaude, et Fl. Saturnino Conss. di Consulatus iste ex Fastis signat annum U. C. Varr. M- CXXXVI, AExae n. Uulg. CCCLXXXIII. Cum autem ex An. nai. Ecclesiasticis Damasus elogii auctor decesserit anno mollaequenti, qui fuit Grae V MO CCCLXXXIV, consentit equi-

214쪽

dem, quod ille Tevera, ipso praeeunt C rapide. eos vergris, ut de aliis pluribus similiter constat, confecerit, licet, im merito quidem, aliqui inventi sint, qui id in dubium revocaverint.

Quanquam autem idem sit nomen utririsque Proiectae . tempus etiam plus minus consentiat, ad quod suppellecti Ies argenteae referri queant, locus denique, in quo metrica inscriptio posita fuerat, in Aede nempe sacra, ut jam innuimus supra, DD. Silvestri, et Martini, non longe distet ob eo Esquilini loco, in quo argenteus thesaurus repertus fuit. pro certo tamen habendum, quod una ab altera ex his duabus eiusdem nominis Proiectis sit distinguenda. Fuit enim anterior illa versibus S. Damasi celebrata , ut paulo

ante vidimus, marito coniuncta . cui nomen erat Primus, insuper vero nondum exacto XUI suae aetatis anno, atque

ut ita dicam, nuptiis vix celebratis, ad Coeli gaudia eo scenderat; nulla ergo ratione intelligi, aut fieri poterat, ut prius . vel postea alteri marito nomine Secundo jung

retur . Itaque binas hahemus eodem nomine illustres Feminas . ac verisimiliter consanguinitatis vinculo, vel amnitate coniunctas. quae circa eadem tempora christianum nomen illustrarunt. Nam SuppelIectiles argenteae saepe memoratae, etsi non omnes eandem aetatem redoleant. sunt

enim aliquae miro artificio elaboratae, ut aureo Augusti saeculo convenire possint, inter quas videnda in Primis patera, quae sub n. ur exhibetur in Tab. laud. M. Agincouri; aliae etiam adhuc persecti operis , et anteriora Constantini

tempora referre videantur ἰ quae tamen occasione nuptia.

Tum Projectae cum Merando, ut Arca, Ancillarum figurae etc. eatructae fuerant, ex iudicio quoque Peritorum ad su-Premum saeculi quarti finem. vel ad sequentis initia spe- Lare dicendae sunt. Vt igitur concludam. Praeter Proje-Ctam Damasi versibus commendatam, quae et ipsa, niea

quidem sententia, illustris, et nobilis habenda, eo iPso,

215쪽

aoου DE COEMETERIALIBUS

quod a S. Damaso laudari meruerit , haec nostra. quae exspectabili sane Progenie orta, sed citristiana pietate illustrior , caeteris merito ex nobilibus iamiliis Romanis erit adjungenda. quae primis illis felicissimis Ecclesiae temporibus, nec Parvo sane numero, ut falso quidam sibi suadere videntur, sacrae Christi militiae nomen dederant.

216쪽

Elegans hoc Tetrastichon necrologicum primus edide-xat Pockokius . apud quem pag. 42 notatur inventum illud fuisse in Insula vulgari lingua graeca dicta Θιακη, olim Ithaca, in Parva, quae vocatur Cephalenta . Deinde iIlud

vulgavit anno ir85 egregius civis , et sodalis meus Clem. Blasius ex Museo Naniano, in quod transierat: Montimenta Graeca pag. 297. Est spectatae antiquitatis, sed post inuem as literas , et in usum receptas S, Φ , X, quae in hoe marmore habentur . Servatur tamen in eo larma literae I Pro Π cum hasta secunda breviori, ut in antiquioribus m nument. , ut in Deliaco Corsi nil ex eodem Museo Naniano, et m numinis Insulae Cretae, nec non Vrb. Posidoniae, sive Paesti Lucaniae . Additur etiam in fine verborum non semel aspirata I. Quatuor fuere Viri Cl. . qui suam apud Blasium interpretationem addiderunt; verum cum illi neque inter se consentiant, et a recta versione longe a-

217쪽

aro DE NECROLOGICO

hierint; ipse vero ob tantam cum Blasio neeessitudinem pari cum amicitia Conjunctam unus ex tribus haberi posissim , qui in eo Lapide interpretando nomen silum reticuerunt, ac mihi quidem tetrastichon huiusia, odi satis perspicuam explicationem admittere videatur, illud hoc loco exponendum duxi. Praemittenda nutem initio singulorum interpretatio. Primus est Iacobus Mariorellius Graecarum literarum scientia , et eruditione praestantissimus, quo elogio merito eum commendat ipse Blasius qui Potestate sibi facta Pro pla vibus vocibus immutandis , sic illud exponendum , vertendumque PutaVit.

Hanc in inti arena infelicem Hlio Ioram uisqvis jam in littorea sepelivit Et consilio, et operibus ipsam honoravit quidem. fila

Reliquit et prae tam, atque decus immortale Ae metrice quoque sic exprimit Hanc in crena vi fati functam modoram uicianque aequorea conissidit ipse bonus Consilio atque manu ipsammet coluit, pueroque Praedia tot liquit, perpetuumque Hecus. Amicus alter ejusdem Blasii. sed anonymus non sine et ipsemitandi licentia, ita exhibet supradici. Tetrastichon:

Hic tibi hoc puravi c epitaphium laudem o Enevdo;

Quae tandem c laus a terminavit . quasi esset aliquid simile sedi mari cinctae,

218쪽

Quaeque adolevit cum ipsa Puella, dum tum prudentia,tiam operιbus se purgabat. Reliquit autem tum opes , tum gloriam immortalem. Notat Blasius nimiam in Iectione Mariorellii licentiam, in huius interpretatione obscuritatem . tum legum metri

Servo tibi hoc monumentiam terribilem OeneDiadam, Qui quonHiam in littore robur Venetiae indidit. Et consilio . et manibus ad Martem, Timii autem fila Reliquit et possessionem. et gloriam immortalem . Mutat iste τὰ λαῖνον in τὸν Κινὰν, ἰθακαι in θακαι , sumit κρατos pro πρατ os, denique ut alia omittam, legit TIMAI, qua voce censet eontineri nomen pueri, cui relictae

opes.

Sed ad postremum veniamua, qui pariter anonymus sic habet z

Hoc quidem monumentiam Iapidem eius Qui olim missus fuerat in Ithacam circumfruam Et consilio, et manu. filio Reliquit, et opes, et gloriam immortalem. Iste Prae caeteris voces singulas, demptis omissis, i xta But graphum recte exhibuit, nam ubi legitur initio a eundi versus μοκ , errore typographi factum puto. loco non Non aeque tamen prospere interpretationem adjecit, quae etiam manca, et imperfecta ob verba omissa, ut ex dicen-

219쪽

s Ist

dis palam set. Sed antea subjicere praestat PraecIari liuius Τετραστίχου singula eius verba sine ulla mutatione, pro ut jacent in ipso autographo lapide inter se tamen distincta, ut uniuscujusque sensus requirit... TΗΝo TOI ΤΟΔΕ ΣΑMΑ ΤΟ Λ AINON CH ENEv ΔAMΟΣ ΠΟΚ EN AMΦΙΑΛΩΙ ΠΡΑTΟΣ EN EIT ISARAI ΚΑΙ ΒΟΥΛΑΙ ΚAI XEPΣIN ΕΣ ΑΡΕΑ TIMEAI ΔΕ ΠΑΙΔΙΕΛAIn E XAI I THΣlN ΚΑΙ ΕΛΕΟΣ ΑΘΑ NATON . Ad rectam porro ipsius intelligentiam, facilioremque ex plicationem haec , quae sequuntur Praenotanda existimo . Initio primi versus ob Lapidem parumper dissi actum, deficiente margine literam Unam modo desiderari oculis ipsis testibus fit manifestum . Prima enim litera Τ nune in maris more Perpendiculariter respondet primae lit. Ο subsequentis versus Pentametri, ex quo Sequitur in praecedenti versu aliquam literam in marmore olim extitisse, quae antecederet , ut in subsequenti mox tertio factum conspicitiar. Supplendam itaque arbitror literam Σ, neque enim aliam invenio, quae apta milii videatur ad ea in lactinam implendam , legendumque esse ΣTHNC, quod verbum ducitur ab IzTHMI, III AN D, IITAn, atque ab inusitato nunc ΣTAn, quod pono statuo significat. Apud sol lucem in Onomastic. ναι Pίζαs radices ponere sublata per aphaeresi in lit. I in Principio, et mutata I it. A in H dialecto Dorica , cujus usus manifestus in hoc saepe Tetrasticho. Voces quae sequuntur TΟΔΕ ΣAMΑ ΛΑINON procul du-hio vertendae spuIertim, vel montimentum Luid iam, si Ne marmoreram, quorum exempla passim occurrunt BPud Veteres Lapides, atque Auctores , praesertim Poetas, ΣAM A

vero Dorice pro ΣΗMA . Apud Moschum Idyll. IV versu Αε in Epitaphio Bionis :

litans circa MPIIIcrtim lugubriter ploravit Memnonio

ales a

220쪽

Apud Anacreont.

Fortis in bello Timocritus, cujus hoc sepulcrum. De ΣΗMA autem pro ΣAMA , quod commune, unum hoc sufficiat exemplum apud Laertium Lib. IV in Arcesilar ΣΗMΑ ΔΕ rOI ΤΟΔ EPEEEN APIΦΡΑΔΗΣ EUΔΑΜΟΣ. Septilertim atitem hoc illiastre ethi fecit Evilamus. De voce vero ΛAINON en quaedam exempla. In epigrammate Antipatri in AINON ΑΣΣYPIΗΣ xnMA ΣEMIPAMIΔΟΣ laeum Assyriae monumentiam Semiramidis. Asud Athenaeum Dipnos. Lib. IV.

Instillat se MICro , Saxisque pratiat monumentum lapideum patris. Et apud eundem in Hercule sur. versu 133a ait, Athenienses Herculis cadaver decorare velle r

Lopiueisque tramialis. Postrema vox nomen continet Enetidami, eui sepulcrum illud lapideum, sive marmoreum erectum fuit . ut jam ex ipsis vocibUS Praecedentibus. explieatis clare patet. Simile sere nomen paulo ante attulimus ex Laertio, Miamiam nem re Plurima vero alia passim inveniuntur apud vetustiora cuimque generis monumenta, et Scriptores. In antiquiss.

Lapide apud Furmontium Memoires d Academie Tom. XUInominatur ΑPxlΔAMΟΣ ΑrΕΣΙΛΑΟΥ. In Psephismate Atlim Diensi apud Plutarch. mentio fit Gratoclis ΕΥΘΥΔΗΜΟΥ; ΠΟΛΥΔAMΟΣ vero inter socios recensetur, qui auXIlia at tulit contra Agamemnonem, caeterosque Graecos. APud

SEARCH

MENU NAVIGATION