Musei Sanclementiani

221쪽

Pindarum vero , quam saepe laudantur, qui victores extiterant amni hoc nomine. Olymp. Ode II, et IlI legitur ΤPE-n EI TON AINΗΣΙΔΑ MOY Decet filium Aenesii mi. Ode X, et XI versibus celebratur Me statimus. Ode XIU O domus Pyth. Ode IV Diphamus, x vero Alexidamus et c. Vides e

go antiquitus hujusmodi illustrium virorum nomina in usu recepta fuisse. Positum autern est nomen illud vocativo casu cum apostrophe, veluti cum Desuncto loqriens, qui a pulchrum erexerat, transiens deinde, ut videbimus, ad ua rationem , cujus Plirasis praeclara extant exempla, ut apud Homerum sa versu 76: ἐν πω τοι Κριται λευγι osca. φάιδιιύ Aχιλλευ ΤIn hoc tumulo tibi jacent candida ossa illustris Achillest

Tum sequitur: Permixtim ararem Patrocli Menoetiadae clemortui. Separatim vero Antilochi, τ ἱζοχα τίεs α-ντυν, idest, quem eximie honorabas Omnium . Aliorum sociorum post Patrocliam Hefunctum, et post pauca sequitur: Iaudatum smialcrum extruximus Argiso

riam sacer exercitus et .

Ita apud Virgilium AEneid. VI, versu sos. Tunc egomet tiamturam Rhoeteo in littore inanem

Constitui, et magna manes ter Uoce vocaυi. Nomen, et arma locum servanir te amice nequivi Conspicere, et patria decedens ponere terra etc.

Cum Deiphobo inducitur Aeneas loqui, dum eidem suprema ossicia persolvit. Praemittitur sari addita aspirata H, ΩΗ ENEvΟVΔAM, quod apud Euripidem est adverbium vocantis, clamantis, dolentis , etc. Vid. Hen. Steph. Atque haec de primo versu, ex quibus emergit nitidas sensus, ejusque reeta versio, ut arbitror, in hunc modum.

Statuo tibi hoc sepulerum Iapideum o Metidam 'Di iis tred by Coos

222쪽

, In secundo versu uox AMΦΙΑΛΩΙ, ita docentibus singulis vocibus , ex quibus constat idem Uersus . non pro ad lectivo, ut ab Interpretibus supra memoratis factum est.

sed pro substantivo Procul dubio accipienda . Nam initio hahemus ΟΣ ΠΟΚ EN ante vocem AMΦIAAn I, in fine Iegi. tue EN EIT ΙΘΑΚΑΙ, praemissa metri causa, Praepositione EN. ΠΟΚ initio, pro ITOTE, significat quondam, aliquando ete. EIT in fine pro EITA, significat postea, deinde etc. Utrobique additur praepositio EN, idest EN A MΦIA AD , ENIΘΑ ΚΑΙ . Vox II PATΟΣ, Dorice pro nPΩTOΣ signifieandi vim habet Princeps. Praeses, Duae, qui summam habet po- restatem, et similia. igitur ut CPATΟΣ EN ISAXA I eum exprimit, qui in Insula, et Vrbe Ithaca ΕΙΥ postea . Dux .et Princeps extitit, sic ΠPΑΤΟΣ ΠΟΚ ΕN AMOIAAnI il Iumip um exprimere debet, qui quondam, antea etc. Primatum, Simileinque cum altera potestatem habuerit in Amphisse. sive Utha tanti m. sive Urbs . et Insula habenda sit. De singulis aliqua afferamus exempla. In epigrammate Alexandri, Satyri, et Calliope fit. Co cyren ., quod incipit MVPI ΑΠΟΦΘIMENDI in quinto versu haec habentur : τοῦ ποκα ληςαs: Quo quondam praedoneo etc. In Flori leg. lib. I. p. 6o .

Et illud

In toto etiamdam fulgente niger aethere volan/Scorpium etc.

De Praepositione vero EN, quae seiuncta praemittiturae voce, ad quam spectat, modo adverbio, modo adverbio, et conjunctione, modo insuper etiam interposito Verbo suo Sufficiant exempIar Demosthenes pro corona ἐν γαρ τοῦ ρεδ, . Moschus IdyII. q. v. E'ν ιλεν ευ χρυσδιο τετυγιλε νηInerat autem eae auro faeta Inachi fila Io. Vbi

223쪽

α16 DE NECROLOGICO

vides praeposit. Enon modo antel oni alteri αἰν, Verum. etiam verbo εην. Niliit ergo luculentius desiderari potest. quam ut ex duplici adverbio no X. et E T. at ille ex iterata Praepositione EN utrobique, nempe EN AMO IAAΩΙ , EN ISAEA I in secundo versu duplex substantivum Agnoscere Oporinteat. et quemadmodum in secundo certum e t exprimi, et

desimari Ithacam Insulam , ejusque Urbem Vlyssis natalibus illustrem; ita in primo aliam Vrbem, et sorte etiam Insulam notnine Amphiarum. Amne huic Amphialo nomen habet Anchialus graece Arxi ΑΛΟΣ Urhq Thraciae ad Pontum Euκinum , cujus exotant nummi inseripti Ar XIA AEnN. Strabo eam vocat, ΛΓXI-

raciae. Ad idem nomen accedunt alia quoque loca, Ur-hes, et oppida, ut ΑΙΓΙΑΛΟΣ inter Sicyonem, et Buprasium apud Steph. Aegialus alter Ponto vicinus locus Post Carambim promontorium , habens vicum eiusdem nominis teste laud. Steph. de quo Homerus Iliad. a. κρουαμ, τ' Αἰγιαλ oae Cromnam I se Aιγιαλumque. AMΦlMAΛΛΙON denique Vrbs Craetae, cuius civis ipso Steph. teste Amphi mallieus, et Amphimallius dieius. Ut igitur de his Vrbibus, locisque vecte dativo singulari diceretur EN AMΦIMAΛΛΙΩl , ΑΓΚΙ- ΑΛΩΙ, ΑΙΓΙΑΛΩΙ. ita etiam recte in nostro Tetrasticho scriptum AMΦΙΑΛΩΙ. Quod vero attinet ad huius Urbis, vel Insulae locum in obscuro equidem versamur, de ejus sede, et nomines quoniam de eo silent Geographi. At vero quis ignorat tot Insulas antiquitus evanuisse, Urbesque extinctas penitus, ut nulla modo superesset memoria, nisi ex terrae Visceribus eruerentur Lapides, et Numismata, quae nobis de illis men tionem facerent. Paulo ante pag. 166 descriptum inVenies nummum meropolitariam, de qua Urbe nulla plane mentio extat apud Geographos, atque ignoraremus Plane tam eius nomen , quam locum, ubi quondam sita esset, nisi in ha

224쪽

insmodi nummis adderetur figura. et inscriptio Pνrami L ι vii , ex quo jure intertur ad Ciliciam spectasse. Plura alia exempla invenies apud Numismaticos , et in hisce quoque Ithris . Certum autem pracbent hujusmodi numismata testimonium ad Geographiam augendam , et illustrandam . De Insulis quoque , quae etiam laina celebres extiterunt, quia nostrum dubitat . alias desertas Plane jacere, ut vix nomen

antiquum retineant, aliarum vero certo constare, quod plane intcrierint g Sufficiat exemplum apud Virgilium lib. a

Eneid. Inquit enim: Est in conspectu Tene Ios notissima fama , Insula Dives optim dum Troiae reena manerent, Nunc tantum sinus , et statio male fida Carinis . Plinius vero e contra de Insialis subito enatis, ut de Delo, quae sic dicta constat. lib. a. cap. 83 scribit Matinasoquas, et Institas in Campania subito terrae motu enatas, de quibus etiam Statius Lib. 3. Sylvae Carm. V. Aenariaeque lacus medicos, Matinasque renatas. Ithaea ipsa tam celebris Vlyssis natalibus nunc non modo laeet, sed etiam apud Geograptios ejus incerta sedes; aliis enim est ea, qtrae nunc vocatur Valla di Compare Graecis Thiachi, circuitus sto milliar. Sed alii existimant Illi eam Insulam esse , quae vocatur Iathaco minoris multo circuitus , nempe Deto milliarium in iis viciniis, quae plan modo deserta; huic autem convenire potius videntur, quae de ea hahet Tullius scriberis r Ithacam in asperrimis sa lis tanquam ni stilum GT-m fuisse, quam tamen patriamatiam sapientissimus vir inusses immortalitati anteponeret. De sede autem , in qua constituenda videatur Amphialtis nostra, inanem minime esse aibitror conjecturam, si Pra eunte Strabone non longe a Promontorio Amphiala eanderusi tam fuisse statuamus. Haec enim habet lib. IX. In Salm

225쪽

μενον λατῖαιον . idest dein promontortam Amphiale , cui sinpereminet Latomia, ne e lapidum excidendorum locias , ee sinus freti ad Salaminem, quem cum Xerses iniecta terra exaggerare conaretrar, praeoccupante praesto navali fugam eum Persis capessere coactus fuit. Plura antiqMitus erant Oppida , et urbes, quae circa radices alicuius Promontorii eodem nomine vocabantur. Ut Lilybaeum Vrbs Siciliae ad Promontorium eiusdem nominis a Romanis excisa . Aliae ferebant idein nomen cum InsuIis, ut Zacynthus, Corcyra, Rhodos etc. Quod Amphialtis, sive oppidum, siυe Insulacum oppido aliquando extiterit iam supra probatum est ἔquod non longe abesse debuerit ab Ithaca, quam Eneudamus deinceps summa cum potestate tenuit, forte ejusdem civia, eo quod Lapis . de quo agimus, ibidem repertus su rit . probabili conjectura inferre licet, eum et Promontorium eius sere Dominis in iis proxime regionibus ex allato Stra honis testimonio situm esset. Paulo supra ex citato Strainhone vidimus eandem Urbein. quae Arx IAAΟΣ nominatur, ab eodem ArXIΛΛH appellari. ita de aliis plurihus extant exempla, in quibos modo ΟΣ mutatur in H , modo H in A . Itaque quid simile de nostra Amphialo merito cogitare licet. Vlyssem Heroicis temporibus summam in Patria sua r Tum Potestatem Obtinuisse , eandemque etiam erercuisse in Insulis Zacynthi, et Cephaleniae ex veteris historiae monumentis explorata res est. Itaque mihi faciIe persuadeo, et Amphialum in eisdem regionibus sitam fuisse, quondam Iahitatoribus frequentatam, cui regendae PrincePs. Praeses electus fuerit Eneudamus noster, postea vero ex rerum hu manarum vicissitudine interierit, quin ulla modo extet me. moria, ut de pluribus aliis certo constat. atque etiam exempla superius attuIImus . Nihil denique attinet dicere de umse s quae in eo secundo versu reliqua est uPATOΣ. quae

226쪽

Dorice eadem est . ac ΠHTos, quaeque ut notum est, significat, qui primum locum tenet, qui Draest, summam hahet potestatem et c. Genuina igitur, et ad verbum hujus peta- tametri versio ex demonstratis esse debet rQui quondam in Amphialo Princeps, Praeses, deinde in

Nihil . veI parum dim cultatis offert postremum Disti-ehon. Nam illud ΕΣ APE A, ἐς quidem poetice pro εἰς, Α εα

vero ab A Ins, quod Martem non modo significat, sed pro Praelio etiam, et hello latine, et recte accipitur . In λ dere Smyrnaeorum, et Magnetum Lydiae pro salute Seleu-

ei II Regis, quod attuli iam in Disserti de Numismate Ciceronis Pag. Br, tam Smyrnaei, quam Magnetes jurant per Terram. Solem . . ABHNAN APEIAN Minervam Belligeram. Et in meo Nummo Antonini Pii, quem in serie Imperatorum reperies sub Epheso, nominatur ΑΘΗNA APHA, et in altero Atheniensi Urbico fit pariter mentio ΑΘΗNAΣ ΑΗ ΙΑΣ. Quod vero sequitur verbum TIMEAI eum aspirata I lafine, ducendum puto a Tιμαω et honoro; sicut autem Ionice dicitur oblis pro O, ω, de quo vide Henric. Steph. in Lex ,

et apud Herodot., ita et Tιμε ei pro Τιμα ω , passive Τιμέ- λαι. Itaqrie Tιμεῖ, Pro secunda persona Praesentia

passivi, sive indicativi , sive subjunetivi, Dores enim utum tur suhjunctivis pro indicativis . Si sumatiar igitur in Pra tenti passivo, sic verti poterit: in laude versaris, honore inceris. ete. Poterit etiam commode reddi imperfecto passivo, quod est, ut Grammatici appellant praesentis extemsivum: in Aonore flabittis eras , in omnium ore , et fa- abaris , et similiter. Denique dum subiungitur ΔΕ ΠΑΙΔΙΕΛΛ III E Per minaesim sectum est, transeundo ad aliam pedi onam , quod Homero non infrequens, ni vidimus jam in ejus versi hus supra de sepulcro Achillis r is τοῦ τοι κδιται ete. Caetera in eodem disticho nitida sunt, et perspicua. Quare praeclarum hoc Tetrastichon non aliam interpretationem e Ee fi

227쪽

Poscere Puto, quam quae sequitur, et ad verbum quidem sic: Statuo tibi hoc sepularum lapideum o Eneudam Qui quondam in Amphialo Praeses , vel Princeps, de-ἐnde in Ithaca. Consilio, atque manu in bello inhonore habitus es, veshahebaris; filio vero reliquit, et opes, et gloriam

immortalem.

Quae etiam versibus ita reddi posse arbitror rme Tibi marmoretim statuo mendame sepulcrum Qui quondam Amphitili, Praeses, et inde Ithacae, Consilio, sique armis praestanti Diade refulgens, Liquit opes nato , Perpet Munque Hecus. Atque in allatis hacterius tricis grammaticalibus diutius immorari necesse fuit, ut interpretationis meae rationem xedderem , quoniam mihi dissentiendum erat ab egregiis illis Quatuorviris, quos initio memoravi. qUosque in inter-rretando eo Lapide in ambages . syrtesque conjectos fuisse existimo, eo quod non animadverterint in principio statim

Is τρας ου lacunam, uriae conspicua est, unamque in ea literatn si pylendam requirit ; tum vero quod ptitaverint x cem in secundo verari pro adiectivo sumendamae se, cum sit statistantivum Vrbis, et verisimiliter etiam InsuIae Amphialas nomine, aeque ac erat ithaca. Non erit abs re hoe postremo loco quaedam adnotare de orthographia . qua scribuntur aliquae huius Lapidis dictiones. Articul. vo in primo versu sic scriptum M o; et Emeu-

tum autem illud accedit ad similitudinem Iod Hebraiei , , di Disrt tamen ob angulum acutum , com iuerae Iod itinerio

Sit Curva, non acuta . Vide, ut caeteros omittam , Catalog.,

et Alphabet. apud Eclihelium Ioin. IlI D. N. Vet. Pag. . Eius sormam Plane aequalem potius invenies in cit. iam BuPra celebri . et antiquissima inscriptione pariter Naniana a PraeaIamissimo Eduardo Corfinio egregie illustrata in

228쪽

Dissert. , cui titulus : Diegarione in Ge antieriissime Derietioni Grec te sta are in Roma An. II 56. In Priina enim quae continet elegans Distichon, saepe legitur sic Π AF, , MC6 etc. Pro ΠΑΙ. ΔΙΟΣ, et ΣOI, idest Fili , Io Dis, Tibi, ex quo patet eam lit. habere potestatem signifieandi nostrum I, consentiente cum cl. Corfinio, Hieronymo Franc. Zanetli primo earum Inscriptionum editore, et interprete. Reperta fuit ea Inscriptio, de qua sermo est. insculpta columnae striatae marmoris Parii in Urbe, et Insula Delo, quae, ut obiter hic animadvertam, Prirna extitit Insula, quae Diluvii Ogygis tempore inter alias ab aquis emersisse scribitur a Plinio, ac propterea ab ea manifestatione appellata Delos . Vide supra ubi de Insulis subito enatis, vel submersis locuti sumus. Praeeunte igitur Distiacho Naniano etiam in nostro lapide lit. s. S. 6 interpretanda videretur de latino I. Sed vetat sensus dictionum, qUΘe D Becedunt, quaeque subsequuntur TOI --ΟΔΕ ΣAMA-ΛAI ON, quae cIare indicant elementum illud interpretan . dum esse de litera Ti Statuo Iibi hoc sepulcrum Lapideum etc. Vbique in hoc Tetrasticho lit. I scribitur . communi forma, Sicut etiam Λ, ut neque de ea suspicio oriri possit. Con cludendum itaque ibide in , vel admittendum esse σφα λι- Lapidarii Artificis aut duplex concedendus modus scribendi lit. T ab Ithacensibus in usu habitus, ubi marmor inscul-Dtum . quod ibidem repertum . In nostra quoque lingua latina . quam saeIae . non eadem serυatur forma uniuscuiusque scribendae litera , . id saepius etiam iactum n Graecis, ut ex plurimis ejus linguae alphabetis eruitur. Exemplum esto ex ipsa Ithaca Urbe depromptum. In nostro Lapidererpetuo scribitur Κ communi scribendi more. In meo ari. tem eximio Vlyssis nummo, quem vide Lib. I. in Serie Pop. Pub voa nomen Urbis Ithaeae diversa piarie ratione scribitur elementum, quod in Lapide est, ut diximus, K com

mune, in nummo enim legitur ISAM CN, ubi vides diastici

229쪽

DE NECROLOGICO

lineola orizontali, et paralleIa transversa scriptum illud elementum , quod lit. Κ significandae inservie. Atque haec de Iiti supradicta , . Postrema litera in eodem versi cum hasta seeunda hreviori, et obliqua, Prima vero ejus linea recta. et pedivendicularis , esse nequit Λ, quae semper in Lapide lineis aequaliter diagonalibus. et inter se distantibus scribitur.

Dicenda potius scripta in nexu, ut coniuncta cum Praece

denti Α, simul exprimat AM . quod non in requenter ira nummis etiam occurrit, sicut in Indicibus horum Labrorum videri Potest. Error autem Lapidarii Artificis manifestus, ubi initio te tit versus legitur ΚΑΙ pro ΚΑΙ . Denique in Pentametro sequenti prima vox ΕΛΛΙΠΕ cribitur geminato Λ Λ metri causa, cujus frequens usus Poetis. In Disticho Naniano Deliaco apud Corfinium in fine Penta metri legitur TEΛEMMEI POPHON pro ΤΕΛΕΣΕ ΤΡΟΦON . Hisce conscriptis, eadem qualia clinque essent, tradidi Praestantissinais aliquot Viris graecae lingriae peritissimis, ut de mea interpretatione quid sibi videretur, quidque sentirent libere proferrent. Summopere autem gavisus 1Um, quod illi mecum consentientes invenerim , scriptoque etiam signis ea verint: sibi videri me Dertim senstim, Nera IIe ma moris lectionem assecutiam esse. Id autem praecipue a m -

mabant de duobus primis versibus, in quibus potior dissicus tas sita erat: de Ievibus vero quibusdam mutationibus. quas egregii illi viri in primo versu iaciendas proponunt, quae

sensum non immutant, nec turbant opportunius dicemus infra a

De tertio tamen versu, et de voce TIMEA I in eodem , aliter quam ego, se sentire fassi sunt praestantes iIli Uiri, eamque dictionem interpretandam potius censere de Eneudami defuncti filio, ejusque nomine proprio, quam de Verbo, qao ipse Eneudamus tu honore habitus significetur.

230쪽

Quam quidem difficultatem, nec levem . nec contemne dam esse fateor. Sed antequam de ea dicam breviter mihi licent exponere causas, rationesque, quae me impulerant, ut aliter sentirem. In comperto est. non tam ex Platonis Praeceptis. quam re ipsa docenter Monumenta, et Lapides NecroIogicos, qui cuique vita funeto rebus in vita prae clare gestis constituantur, peculiare, Propriamque ipsius elogium continere debere . Hoc admisso principio mihi via debatur ab hoc Lapide , de quo sermo est, abesse quidquid ad Delancti elogium designandum pertineret, nisi vox ΤΙ- MEA I de verbo, non de nomine explicaretur. Praeterea singulorum versuum huius epigrammatis nitidum, rectumque sensuin in suspenso manere, si ea dictio TIMEAI de n mine accii latur. Per Partes sing Ios quosque Uersus ad ex

Primus versus unice refert monumenti dedicationem Eneudamo laetam ab eo, qui sepulcrum posuit, quique cum eo veIuti sermonem instituens, illud eidem erectum con- Secratumqtae indicat. In eo igitur versu nullum defuncti elagium continetur. Versus secundi, et tertii usque ad vocem TIMEAI, haec est interpretatio ad literatne

Qui quondam in Amphialo Primus . vel Praeses, ac deinde in Ithaca. Et consilio, et manibus in bello, sive praeliis. Nullum sane hic verbum, quod sensum regat Praece dentium dictionum, nullum insuper verham, quod exprimat Proprium Defuncti elogium. Equidem pronum est, Ni subintelligatur fuit, fuisti etc. Sed id prodesse quidem PQ terit ad nectendum, regendum qiae sensum praecedentium dictionum; nihil autem adhuc expressum video, quod ad Pro Prium Eneudami encolnium reserri queati Quod enim De su Detus summa cum potestate praefuisset, Primo quidem in Amphialo, ac deinde in Ithaca, tum etiam res, tam P3cis,