장음표시 사용
441쪽
possessionem, Vel eo saltem tempore quo paratus est dominus ipsum effectu aliter inducere, Ne alioqui sit in potestate noui emphyleutae numquam apprehendendo possessionem, neque petendo subscriptionem, & approbationem, domini
directi ius tollere, cui quaesitum ius sit ex eo die quo contractus perfectas est,qui plerunque, ut emptio, consensu solo perficitur. Respondeo enim,prius esse,ut nouus emphyleuta velit podessione apprehendere. quam ut elim in pssessionem suscipere dominus debeat,ut velit. Suscipiendi namque verbum praesupponit acceptionem possessionis ex parte noui emphyleutae, qui si nolit eam accipere,neque ut accipiat cogendus est, neque intritus posselsor fieri potest sola domini directi voluntate, Cum possessio nulla possit acquiri sine animo, nec quemadmodum corpore ita,& animo alieno possit
quis incipere possidere l.quemadmodum 8.& pass D deae-quir. poll. Dominium quidem acquiritur aliquando is nora ti ut ex causa legati l .cum pater 77. 3.surdo deleg. 2.adeoqτ interdum etiam i nullo, puta per seruum quem in potestate habeamus l. etiam inuitis 72.D.de acquir .rer.domin. item qς suis,& necessarijs h redibus, aut necessarijs tantum l.in suis I r.D deliber.& polia .necessarijs 37.D de acquir.hqred. sed possessionii quam nisi volenti l .ei qui in .eod.l. I. s. vlt. D.de separat .l.facta os .D.ad SC.Trebe I ad eb ut etiam aequisita possessio amittatur solo animo statim atq; possessor costituit
nolle possideret quod in domino diuersu est si non sit babitares proderelicto l.si quis vi 17. 3.disterentia D.de acqu.post Ergo quavis contractus emptionis solo eonsensu perficiat, cum tame neq; dominus neq; possessor fiat is qui emit ante- qua sit secuta traditio aut quid aliud quod aequipolleat traditioni, No pol bona es e cosecutio ut ob ea causa quasi iadominus,& possessor factus laudimia praestare teneat:Satitaque domino directo esse debet,quod laudimii petedi ius ha. biturus sit statim atq; emptor in possessionem induci volet,
quodq; certus sit emptore tauquam sine onere soluendi Iaud imis possessorem fore. Plan3 si venditor irrequisito domino directo emptoresuum in possessionem induaerit non et illud
442쪽
exigemus ad inducendam laudi mi j prεstandi obligationem, ut secuta sit subscriptio aut depositio domini di redii. ini denim si eam nolit petere emptor iam possessor factus Θ inicis emptionis instrumentu cui subscribendum esset, proteri enolii λ Q is dicat laudi in tu eo minus debeta domino directo per quem no stet, ut subscribat Θ Placet ni hi hac parte ratiocinatio interpretum , ut pro domini direrii subicriptione si peremptorc ipsum stet,susticiat voluntas subscribendi quia
se .subscriptionis non minus petende quam concedendς necessitas imminet ex quo instanti apprehensa posi essio eit per nouum emphyleutam . . inimis ii contra utrumque emphyleutam sumnao iure agaretur, dic edum esset ex eadem iustiniani constitutione cad re rem v eduam in comissum, Cum etiam a venditore exigat constitutio, ut requirat an domi nus directus nouu emphyleutam suscipere velit, necne, Ut si nolit, & requisitus hoc facere intra duos menses supersederit,possit venditor etia non consuetudine dominos,ad aliosqtioslibet suum ius, vel emphyleumata transferre. Sequi rurnamque in fine Constitutionis sin autem aliter fuerit versae. tus qui nostra costitutio disposuit iure emphyleutico cadat. Verum ab hoc summo iure paulatim recessum est percoluetudinem cotrariam ubique fere gentium, di locorum inta odiaciam, ut non tam exacte, dc accurate requirendus sit tinet
directus,sed possit eo irrequisito,& vendi res emphyleutica ει emptor in possessionem induci,duin ne qua, vel praestando laudimio, vel si quod aliud ius ipsius est, mora ei fiat. Et
cum ex r,tione iuris scripti, cu i lustiniano constituti in citct. I. vltim. duplex consensus domini necessarius sit. Primus ut Possit emphyleuta rem emphyleuticam alii vendere,aut ius suum in alium transferre, si non malit ea dominus pro iure scio retinere , quod nos vulgo ius praelationis appellamus:
AIter ut postquam licitd, ac domino permittente alij facta venditio est, possit emptor nancisci, & ingredi postesiionem, ut his ita peractis nulla supersit causa dubitandi, quin ει noMus emphyleuta in possessione sua tuendus sit, & tau aimium domino debeatur. Nos utrumque consensum istura
443쪽
negligimus, & ius domini hactenus tuemur , ut se faven ditione aut alia qualibet alienatione laudimium ei praestari .
oporteat, aut si qua in eo, vel fraus, vel contumacia e lapiOris alteriusve acquisitoris interuenerit, c ommisso locus aperiatur, & res ad dominum reuertatur: quam pragmatici
vocant consolidationem dominij utilis cum directo. Idque nimirum est quod iactari solet, Non tantum emphyleusas de quibus solis nunc agimus, sed etiam nuda redacta esse ad instar patrimonio tu, ut de iis possit emphyleuta disponere pro arbitrio perinde ac de aliis quibuslibet bonis proprijs, divi vocant, allodialibus. Quod ius consuetudinarium ex 'magna, & duplici aequitate, & utilitate inductum fuit, quarum altera est, quod ita postulare videtur usus, ac necessitas commerciorum, ut & facilius domini directi emptivi eutas
inuenirent,& emphyleutae reperirent, emptores tanto citius , quanto libera s rem emptam aliis possent venderer Altera quod iuri communi derogatum fuerit primum per dominos directos qui non contenti quinquagesima parte pre- cij quam Iustinianus pnescripserat, longe maiorem portio nem praestari sibi voluerunt,& ut plurimum sextam partem, apud alios quintam, aut quartam, apud nonnullos etiam tertiam imo,& dimidiam: Adhibitis scilicet priuatis in eam re pactionibus,quq iuriscripto derogarent. Nam,& ipsa Iustiniani constitutio excipit conuentiones , quq in contrarium factae sint in contractu ipso emphyleutico, quarum causa in semper vul t esse potiorem ut euenit in caeteris quoque contractibus sed in hoc maximὸ, cuius natura non alia esse creditur,quam quae per conuentionos in scriptis habitas indu catur l. I. C. eod. tit. Quemadmodum itaque iuri communi
derogatum est in fauorem domini directi, ut longe maiora ei laudimia debeantur quam Iustinianus praescripserit, Ita di in fauorem possessoris, &empliyleutae eidem iuri conmini a derogari oportuit, ut non adeo esset obstrictus in requirendo duplici co sensu domini, Trasiitque tande ius hoc conuetionale in consuetudinariu, Vt alias solent quae frequenteraduciuturin cotractibuMetiamsi expressano sint haberi pro expressu
444쪽
expressis,aut ex constitutione aliqua, aut ex consuetudine, . in qua frequentia conuentionum degenerauerit , ut in l. vlt.
C.quae res pigmobl. postst. vlt. C.de fidei usi. quod si nolit 3 r. ν quia assidua D.de aedit .edict. Vnde etiam rationem petere soleo, Cur vix ullus hodie sit usus iuris praelationis quod dominis directis Iustinianus concesserat, nisi apud quos, vel ex longa consuetudine retulum fuit,quod de plerisque Galli 1-rum populis,& prouinciis pragmatici Galli testantur, aut ex edicto Principis, ut apud nos ab aliquot duntaxat annis restitutu . Nempe si a non est hodie in arbitrio dui directi,ve alienatipni per e phyleuia facie dae factaeuὰ consentiat,sediumnimodo consentire cogitur, nec nisi vel laudi mi j,vel sper fraudem laudimium denegetur, commissi petendi ius haebet, Praelatione enim dederat iustinianus eo ipe, quo nondum venditio facta eslet non post perfectam venditionem . Sed, di quibus in locis hodie ius hoc praelationis saluum est domino directo,non prohibetur tamen possessor emphyteu-ta vendere irrequisito domino.Nec si ita secerit, viam com misto aperit, sed post factam irrequisito domino venditione perinde saluum domino ius est rei pro eodem pretio habendaen retinendae,dum intra tres menses, aut aliud praescriptum tempus voluntatem suam declaret ac si nulla dum vε- ditio, nec traditio facta esset. Nullus igitur hodie domini consensias exigitur non solum, ut emphyleuta possit re vendere, sed neque ut emptorem possit in rei venditae possessi nem inducere: Unumq; hoc ius domino superest, ut vel rem sibi pro eodem pretio retineat s praelationis iure uti possit, di velit , . Vel laudimium soluat quale quantumque, Vel pactione aliqua conuentum, vel 4onga di recepta consuetudine definit Mn est . ad milio, defendi certe multominus potest hodie, quod nostri volunt, ut statim atq; pei secta ue dixi' est,ius sit ac qiii situm domino petendi laudi mii ' etiam Prius quam emptor inductus sit in possessionem . Nam siue ad Iustiniam constitutionem respicimus 3 Dat illa ius coiri-hussi,& caducitati; non laudim ij domino directo, si eo irrequisito alisnurmn factu sit,aut uenditio, aut trauatio posses
445쪽
sionis. Nemo autem dixerit posse laudimium deberi quamdiu in eo res est ut eommisso, Neaducitati locus fieri queat.
siti e ad consuetudinem quam diximus obtinere, antiquata ex maiori part ' Iustimarii constitutione, non plus iuris habet dominus directus cum irrequisito eo nouus emphyteu- ta in pollessionem mi ilus est quam si consensum suum ante .miationem accommodasset,ac utroq; casu sola laudim ij petitio competit,non etiam commissi ut antea. eterum sicut ex liis uitani lege tum quoque cum duplex ille domini j co- se usus exqui litus est, no ideo tamen laudimium deberi omni modo incipit sed eY quo tantum die induxerit dominus nouum emphytemam in possessionem, aut saltem ipsus polia sessioni consenserit, Adeo ut ii per duos menses hoc facere sit persederit liceat emphuleutae ius suum in quemcunq; voin tuerit transferre, nedlecto dc mino,id est absq; metu ullo vel commini vel prauandi laudi mii, Ita&ex consuetudine qua -νUmur dicendum eli, nullum posse deberi laudimium prius uam notatis emphyleuta post etar factus sit, cum multa in- έ idere possint per quae fiat ut possesiionem ille numquam
ccipiat , Aut quia rebus omnibus integris malint contra-Aientes a contractu discedere, Aut quod ab alio ea res euin-
cpior si non dominij saltem pignoris iure, Aut ne lingulos
c at Us alios conquiramus , quod dominus directus venditionem laudare, & approbare nolit , Quo saltem casu non est qui negare posit permittendit emptori ut ab emptione recedat irnpune, si modb venditor quoque cosentiat.Cur ergo uestionem habeamus pro apprehensa per nouum emphy- .leutam ob hoc solum quod paratus sit dominus consentire Ut emphyleuta eam apprehendat 3 Nam nee utilis dominii, ut vocant,utilitas vlla est sine possessione quam ideo a promietate seiunxit hominum exea cupiditas, ut Seneca con- querebatur.Ergo quod superiore capite diximus, & proba uimus, Ex subbatiationibus etiam nulli ter factis deberi laudimium, non ita intelligi volumus ut omnimodo debeatui,
etiam prius quam emptor in possessionem inductus sit, aut quod eiset absurdius , etiamsi pollegionem apprehendeta
446쪽
numquam velit, sed videbeatur ii secuta sit missio pia ponsessionem, & semestre illud intra quod redimi bona debuerunt, etfluxerit. Neque enim prius deberetur etiamsi subhas1tiones valuissent. Et id quidem indubitate procedit eo iura quo utimur, ut non prius semestre illud incipiat currere quam authoritate iudicis missus suerit emptor in possessionemr Nam cum non ante incipiat deberii audimium quam semestre praeterierit, necessarium antecedens est ut missibin possessionem praecesserit. Sed inspecto iure vetere quod .a, Statiuo nostro obtinebat, ut sex illi menses inciperent currerat a die eapeditionis non expectata missione in posses.sonem dissicilius videtur, ut dicamus obligatione prestandidaudi mii, set hoc casu potuisse ex apprehensione poisessionis. Enimuero dicendum potius ethita obtinui si e propterea
. quod cum statuti potestate dominium in emptorem tran-laat citra ullam traditionem, parum intereste videretur an missus esset emptCr in possessionem, necne, dummodo esset
alius d inii utilis irrevocabiliter quaestum, ut exinde saltem laudimium debere incipere. Neque rursus existimanduest missionem in possessionem usque adeo necessariam esset emptori non prius posse r fieri possit,quam authoritare iudicis in possessionem inductus sit. Nam traditio calanii, de quarin praecedentibus aliquid diximus,licet non, sit modus pransseundae possessionis, Emptori tamen facit pote . intem Vpreheddendi post Ilionem propria auilioritate,'ristiam suctus ex re vendita possit percipere, in quibus praecipvino possesipuis commodum. N emolumentum c5sstit. Nequeesset necessaria missio in possessionem quae ex iudies lauthoritate pxr apparitorem fieri solet , i si non congrue
. Hus,di comi sit, tius videretur, ut quemadmodum subhastatione: omnes. fiunt ex mandato iudicis, ita per iudicemo postfacto confirmentur r quod fit primum sed summat id, de causa non cognita,permissor m in possessionem Dei n- , de adhibita causae cognitione pleni ssima,per deereti inter sitionem Hodie autem ad hoc utilis,&Kecessaria est miniolo possessionem, non vacmptor magis postidor, fiat si
447쪽
os AN T. FABRI DE LAUDI MI Is .
rei venditae fructus iam perceperit, sed ut iustius, & authore Praetore, Itemquempraecipuu est, ut semestre currat Walioqui eurrere nunqua inciperet: Vnde fieret ut neq, laudi mi avnqua deberentur: Quae licet non ita facile tam cito deberi aeqvsi est ne hoc inco modo miser debitor oneret ur,si qnque bona vendita volet redimere cu iam debito soluedo impari sit. Attamen aliqu tandem deberi necesse est , ne dii eonsu- . lere debitori volumus,dni ius extinguamus Eo nimirsitae quo emptori datum irrevocabiliter acquisitu fuerit, aut acquiri potuerit, P contingit post elapsum semestre, siue subia hastationes valuerint,siue no valuerint,& siue decreti interpositio aliqua probetur secuta,sive nulla secundum ea, qu diximus in praecedenti b. At in priuatis venditionibus, quia dominiu sine tradition: non transferiur necessaria semper est,aut inductio aliquae in posessione,aut saltem apprehesio
alia possessionis,ut laudimru deberi incipiat, & peti possit'.
Si venditor ex cuius contractu laudi rem petitur, nolit rem tradere PPAREBIT'euidentius quim grauis sit error ille interpretu quem refellimus existimantiumr Ex contractu simplici damne inualido,& nullo laudimia deberi,si r5nes quibus mouentur,&limitationes quas adferunt, subtilius expendamus. Mouetur autem maxime ex eo,P putant ,& supponunt pro vero, ' d.di nos aliqn eredebamus; Venditorem eius rei e uitis trado dae potestatem habeat,teneri praecise emptori, ut ea tradat, nec liberari pstatione eius,u, interest: e 3 is nostrorum lata est post Bart.& alios adit.D.de actio. empl. lnde nae; inferunt, et prius quam rei vendita traditio ulla secuta fit, habenda in eam pro tradita & consequenter eode iii re ce-sendum emptorem diimque directum. quo esset uter'; sires tradita proponeretur Q secv o dubitandi ea nulla essest quin ab emptore laudimia dia o deberentur.Nam,& dici solet, Eum qui acticae habet in rem aliqua, rem ipsa ii h a herb
448쪽
videri,i .is qui actione M. derig.i r eo saltem casu indubitate P cedit, quo quis liet actionem i i re m aliqua, ad eam rem praecis d consequenda . Itaq; si en contingat ut v editor non sit praecise obligatus ad traden tu, sed liberari possit p- Rando id qd intersit emptoris. Vt puta inquiunt f seudum, vel emphyleusim vendiderit sine consensu diri, fatetur nulla eoc asul audimia deberi, Quasi cossante rone, quae facere posset, videberent, Ex Bald .in s. si factati t. si de Dud suer.
interesse cu facta venditio est,qua non debeat subsequi absoluta necessitas traditionis. ii sola mutatio emphyleutae illast,quae essicit, ut d ni interesse videat Sed totaro haec, si propius inspicias neq; vera est, neq; accomodata. Non vera, falsum est ut illi pro vero habent, Venditore teneri praelsiae ad hoc, ut emptori re tradat, quoties eius trade de facultatem het. Vt nos i a saepius, 3 plurib probauimus inpcede-tibus,ta ex d. l. I.de ach. empl. quae gii rati iter ait, si res v edita
non tradatur agendu esse ad id θ intereri non adhibita di- sinctione illa quam interpretes de suo ingenio comini seu notur,An facultatem habeat rei tradendae, an non Ramexl. si traditio 4.C.eod. tit . ubi tractant Imperatores de endito-
qui per procaciam suam nolit rem tradere, id ea qui dolo malo recuset traditione qua secere positat si vellet, Alioqui
nulla esset procacia venditoris qui rem tradere tametsi maximi vellet, non posset, P eius rei tradendae potestatem non haberet .Et in eo quoque ea se rescribui,N0'volunt inter-Pretes,codemnandu esse prscis 4 venditore ad trade dii, sed nos defendimus, Quanti interesse compleri emptionematbitratus fuerit Pi etesias prouinciae tantu in codem nationis
pagationem deducere illum debere. Nee dissimiliter ijdem
amperatores in i .cum venditorem I O. eod. tit. rescripserunt,
V editot e qui si de conuentionis rupta carnem quam vendi. derat placi tye no exhibuit, proposita actione ex empto quanti emptoris intereis si tunc praestita fuisset,conti emen
449쪽
argui potest venditor, qui rem venditam ideo non tradit, quod eius tradendae potestatem non habeat, sed is demum,
qui cuni tradere possit si velit, non vult tamen. Alterum quod non de condemnatione, aut condemnationis taxatione loquuntur Imperatores, ut in d i ii traditio, sed de actione ipsa clim aiunt conueniendum elie venditorem hoc casu
ad id quod interest emptoris. Vt significent nullam competere abionem ad rem praecise tradendam, sed ad pecuniam duntaxat, & ad id quod interest quod semper in quantitatis consistit. Vt rei traditio sit iii praeitatione potaus, quam in obligatione. Rem enim ipsam tradere quidem venditor
debet ex natura contractus, ut fidem tuam liberhi, nec de ea rupta argui possit,quomodo accipi debet, quod scriptum est inleg. exempto II .f. I. D. eodem titui. Sed si non tradat, conueniendus est eo nomine ad tradendum quidem, ut in t .si pater Io. in fila Cod eod. at non praecise sed disiuncti inue,& alternatiue, vel ad tradendum, vel ad praestandum id quod interest, quod disertis verbis Iustinianus exprimit in L contractus II. versi c. adeo ut nec in huiusmodi venditionibus. Cod. de fid. instrum. Est et que ineptus libellus emptoris, qui venditorem urgeret praecis ξ ad rem tradendam. moniam qualis libellus est talis quoque sententia e sedebet,l. vi fundus I9. D. commvn.diuidundo. ubi ratio redditur, quia ultra id quod in iudicium deductum est, excedera potesta s iudicis non potest. Et stultus dicitur Iudex qui speciem aliquam petenti diudicat aettimationem, l. vltim. C. de fidei commis liberi. Atqui non posset in condemnatio nem deduci ut cogeretur praecis P venditor rem tradere. Cutraditio sit facti l .consilio 7 S. vltim D.de curat. furi octi mo autem praecise cogendus sit ad factum, quod citra vim di impressionem fieri non posset: Ideoque nimirum in omnibus faciendi obligationibus necesse est in vicem facti succedere obligationem, δέ praestationem eius, qψod interest, i. si quis ab alio is in fini D. de re iudi c. l.stipulationes non diuidiamur. a.l. quoties his alium g I. l cum stipulatus et s: ν. vltim. D. de verbor, obliSat. Neque remedium aliud iuperestet
450쪽
peresset exequendi utilicati ii condemnatus venditor ad repraecise tradendam recusaret satisfacere iudi*ato, quam uxmanu militari res et aufferretur, ta in emptorem transferretur. Sed esset hoc remedium iaciuile, de alienum a ratione iuris quae licini vim omnem execrarur, & coercet, ita αab omnibus ijs abstineri vult qua ut v n fieri potest, quae vi Olenitae speciem aliquam praesei erant . in quorum numeros ne dubio sunt ea, quae per manum militarem expediuntur. Et quamuis eo iure utamur hodie in actionibus arbitrariiss iussis reus arbitrio indicis rem aliquam restituere, parere nolit, poliquam ita Triboniano placuit inuita vetere iurisprudentia in i qui restituere 6 s. D. de rei vindicatio. Non tamen facile debet ius tam nouum , & durum trahi ad consequentias, ut in actionibus quoque personalibus , .quae non
arbitrariae fit sed bonae fidei, idem observetur, & quae ad dandum competunt non ad restituendum. De illis enim solis actionibus siue in rem siue in personam sint, & de in terdictis illa lex loquitur, ex quibus arbitratu iudicis restitui quid oportet. In quo grauiter Castrensis errauit ad d. l. traditio, S ad . . l .contractus II. C. deiid. instr. nu. I 2. vi dicemus in Error 6. De cad. seq. Imo id potius sequendum est, quod Impp. Arcadius,& Honorius praecipiunt executoribus ipsis , & exactoribus tributorum, ne cui per terrorem militarem inferant formidinem in l. I. C. de execut.&exactor. Iib. i 2. tir.63. Sed & si hoc admitteremus, ut cogendus esset venditor praecise ad tradendum, ut veram faceremus rationem quae a isertur ab interpretibus, non tamen esset accommodat a. Finge enim quantum voles cogendum esse vendito irem ut tradat: nunquam tamen facies ut tradat inuitus , nec si adhibeas manum militarem, quia potest quidem manus mihi aris facere ut res ab eo aufferatur,& inemptorem tracfera tar, ut indu .qui restituere. Sed novi dominium aliquod a venditore t eam feratur in emptorem a quoties de dominio transferendo agitur, concurrat oportet affectus ex utraque parte contrahentium,&nis animus utrius lue consentiat, perduci ad effectum id quod inchoatur, noci potest..