C. Plinii Caecilii Secundi Epistolarum libri decem ; eiusdem gratiarum actio siue Panegyricus : cum adnotationibus perpetuis Io. Matthiae Gesneri qui etiam vitam Plinii et indices auctiores emendatioresque dedit

발행: 1739년

분량: 765페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

291쪽

C. PLINII LIB.bVΙ. mentum suum, quod Atticini manu scriptum esse dicebat. Hoc eniin & arcana familiaritas, ct querendi de eo, quem sic amasset, necessitas indicaba-4 tur. Enumerauit crimina foeda manifestaque: ille,

tuum diluere non posset, ita regessit, ut, dum de-

enditur, turpis, dum accusat sceleratus probaretur. Corrupto enim scribae seruo, interceperat commentarios, intercideratque, ac per suminumnetis utebatur aduersus amicum crimine suo. Fecit

3 pulclaerrime Caesar. Non enim de Bruttiano, sed statim de Atticino perrogauit. Damnatus & iri insulam relegatus: Bruttiano iussissimum integritatis testimoniiun redditum, qnem quidem etiam con-6 stantiae gloria secuta esst Nam defensus expeditissime, accusiuit vehementor ; nec minus acer, quam et bonus &sincerus apparuit. Quod tibi scripsi, ut te sortitum prouinciam praemonerem, plurimum tibi credas, nec cuiquam satis fidas: deinde scias, si quisiorte te, quod abominor, fallat, paratam vitionem: qua tamen ne sit opus, etiam atque etiam

vadere, intervellere nempe, i ter plura eiusdem generis eradere quaedam vel euellere;

idem etiam intercidere quid sibi velit, facile intelliget, nimirum de commentariis hinc inde aliquid excidere ' quas eastiare, quod hic secit Atticinus, rimi ut scripto suo conuinceret de quibusdam Bruttianum, tum ut probandi quaedam facultatem illi adimeret. Sic utebatur aduersus amicum crimine

suo h. e. instrumentis quae prinduci non poterant, quin perfidia ipsus una proferretur.

Sententias ct suffragia omnium a primo ad ulthnum rogauit, Vt damnatus ante Atticinus iam neminem, nisi fortunas suas et scelus accusare posset.

pus esse ut fatis hie dicamus idem eme quod ualde vel nimiradeo: ne fidas, quantum satis est ad hoc, ut saltaris.

292쪽

attende. Neque enim tam iucundum est vindicare, 8 quam decipi miserum. Vale.

XXIII. C. PLINIVS: TRIARIO SUO S.

Cutiessae defensiouem, quam rogatus fuerat, era Iege pro mittit, ut Rufo adolescens, quem in forum producturus erat, secum ageret.

Impense petis, ut agam caussam pertinentem ad curam tuam, pulchram alioquin & famosam: faciam, sed non gratis. Qui fieri potest, inquis, ut non gratis tu 3 Potest. Exigam enim inercedem honestiorem gratuito patrocinio. Peto, atque etiam a paciscor, ut simul agat Cremutius Ruso. Solitum hoc mihi, & iam in pluribus claris adolescentibus factitatum. Nam mire concupisco bonos iuuenes ostendere soro adsgnare famae. Quod si cui, praestare 3 Rusoni meo debeo, vel propter natales ipsius, vel propter eximiam mei caritatem: quem magni aestimo in iisdem iudiciis,ex iisdem etiam partibus,conspici, audiri. Obliga me: obliga antequam dicat. nam quum dixe- η rit,gratias ages. Spondeo, solicitudini tuae, spei meae, magnitudini caussae sus Buum. Est indolis optimae , breui producturus alios, si interim prouechis fuerit a nobis. Neque enitia cuiquam tam clarum uestiatim ingenium est, ut possit emergere, nisi illi materia, occasio, fautor etiam commendatorque contingat. Vale.

r ut non gratis tui in fendat, ubi fauere illi, suble-

sui in ca sis arendis non modo uare, laudare itium , testim pactione, dono, munere; verum nium ei perhibere liceat : cum etiam senti emper abstinuertis, si a diuersa parte agat, oppu-M, 8. gnandus sit omnibus machinia

s ex iisdem etiam par tib pro fide patroc.rui. Vt vel una accuset, vel una de- a , a

293쪽

C. PLINII LIB. VI.

XXIV. C. PLINIUS MACRO SUO S.

Famam in factis conditionem facientium senui , exempla municipis feminae, quae marito dux , comes msreis fuerat , ostendit.

Quam multum interest, quid a quo fiati Eadem

enim facta claritate vel obscuritate facientium aut tolluntur altissiliae, aut humillime deprimimitu . a Nauigabam per Larium nostrum, quum senior amicus ostendit mihi villam, atque etiam cubiculUm, quod in lacum prominet. Ex hoc, inquit aliquando municeps nostra cum marito se praecipita-3 uit. Caussam requisiui. Maritis ex diutino morbo circa velanda corporis, ulceribus putrefiebat: uxor, ut inspiceret, exegit: mque enim quemqrsam 4 melius indicaturum , possetne sanari. Vidit, de- sperauit: hortata est, ut moreretur, comesque Us mortis, dux immo, exemplum, G nec stas fuit. se cum marito ligauit, abiecitque in lacum. s Ouod factum ne mihi quidem, municeps, nisῖ proxime auditum es; nou quia minus illo clarissimo

arriae facio, sed quia minor es ipsa. Vale.

Cui patria nostra, Comum, ad

iaceat.

3 fidelius indicatinum

Sie lesendum ex Mediceo libro potius, quam indicaturum. In hac enim re non tam est, quod indicium corrumpat, quam quod retrahat aliquem a fideli iudicis. Videt medicus , videt familiaris & iudieat, sanari non posse ulcus: recte iudieat Agrippa , curari non posse fistulam putrem Attici , sed tamen non fideliter indicat, quia ma uult amico, Attico, vel ad horas aliquot vitam prorogare. In simillima caussa quemquam meliustindicaturam negat uxor; quod euentus etiam cosnpro hauit. Ior.

294쪽

De Robusto, qui peregre profectus in patruerat, promis, rit se quae turum sis: ex finiti autem exemplo n-

met , frustra sis. scribis, Robustum, splendidum equitem Roma

num , cum Attilio Scauro, amico meo, Ocri--lum usque commune iter peregisse, deinde nusquam comparuisse: petis Vt Scaurus Veniat, nosque,

'E si potest, in aliqua inquisitionis vestigia inducat. Veniet ; vereor ne frustra. Suspicor enim tale ne- ascio quid Robusio accidisse, quale aliquando Meti

lio Crispo, municipi meo. Huic ego ordines im- 3 Petraueram, atque etiasn proficiicenti quadraginta. millia nummum ad instruendum se ornandumque donaueram; nec postea aut epistolas eius , aut aliquem de exitu nuntium accepi. Interceptusne si a 4 sitis, an cum suis, dubium: certe non ipse, non quisquam ex seruis eius apparuit. Utinam ne in Robusto idem experiamuri Tamen arcessamus Scau-Fi rum. Demus hoc tuis, demus optimi adolescentis shonestissimis precibus, qui pietate summa, mira et-a iam sagacitate, patrem quaerit. Dii faueant, ut sic se inueniat ipsum, quemadmodum iam, cum Fo

la filisset, inueniti Vale. XXVI.

π, y orae es) Legitur edi duem gradum notare, his

iam ordinem, quod ipsum quois Uit Cortius. Ad centurio hic osten iam orarnem, quoa iplum quois Git Ortius. OG centurionatum. que rectum esse, ' non minus & primi praesertim pili, perti, 'main ordines, militarem ali. nere, alias ablaruamus.

295쪽

C. PLINII LIB. VI.

XXVI. C. PLINIUS SERVIANO SUO S.

Gratulatur illi generum.

Gaudeo, re gratulor, quod Fusco Salinatori fi

liam tuam destinasti. Dolnus patricia; pater honestissimus; mater pari laude. Ipse est shidiosus, literatus, etiam disertus: puer simplicitate, comitate iuuenis, senex grauitate: neque enim amore dea cipior. Amo quidem est use ita ossiciis, ita reuerentia meruit) iudico tamen, & quidem tanto acrius, quanto magis amo: tibique, Ut qui explorauerim, spondeo, habiturum te generum, quo melior fingi. 3 ne Voto quidem, potuit. Superest, ut atauin te quam maturimine similium sui faciat. Quam felix tempus illud, quo milii liberos illius, nepotes tuos, Ut meos vel liberos vel nepotes, ex vestro sinu sumere, & quasi pari iure tenere contingetl Vale.

XXVII. C. PLINIUS SEVERO SUO S.

Rogantem designatum conmens, quid in laudem principis adferret, docet exemplo suo, qui faciendum et aaedit nouam ex nouis rebus gestis materiam.

Rogas, Ut cogitem, quid desgnatus consul in Ii

norem principis censeas. Facilis inuentio, non facilis electio. Est enim ex virtutibus eius larga materia; scribam tamen, Vel, quod malo, coram indicabo, Da7, 2 eenseas Τanquam nouus, statua. titulus, tem- primam sententiam dicas in Se- Plum, tΠumelius, decemitur. Natu. Designatus enim Consul Denique Plinianus Panegyricas primus rogatur sententiam: Ρ'n a designato Contule, sea porro qui dicit sententiam, ille nito iam mam stratu, auct*P- censere dicitur, cui verbo eo late Senatus habitus est. magis hie locus est, quia in ta- scribam tamen) Sie restili sententia fere honor aliquis tuit ex Mediceo libro, cui alia adstipu-

296쪽

EpIs T. XXVII. cabo, si prius haesitationem meam ostendero. Dubito, nuin idem tibi siladere, quod mihi, debeam. Desgnatus ego consul, omni hac, etsi non adula- atione, specie tamen adulationis, abstinui: non tanquam liber & constans, sed tanquam intelligens principis nostri: cuius videbam hanc esse praecipuam laudem, si nihil quasi ex necessitate decernerem. Recordabar etiam, plurimos honores pessimo cui- 3que delatos; a quibus hic optimus separari non alio modo magis poterat, quam diuersitate censendi: quod ipliun di stimulatione & flentio non praeterii, ne sorte non iudicium illud meum, sed obliuio videretur. Hoc tunc ego: sed non omnibus eadem 4 placent, nec conueniunt quidem. Praeterea, faciendi aliquid vel non faciendi vera ratio cum hominum ipsorum tum rerum etiam ac temporum conditione mutatur. Nam recentia opera maximi prin- scipis praebent facultatem noua, magna, Vera cen

sendi: quibus ex causis, ut supra scripsi, dubito, an idem nunc tibi, quod tunc mihi, suadeam. Illud non dubito, debuisse me in parte consilii tui ponere,.

quod ipse fecissem. Vale. XXVIII.

adstipuIantur, Cortius. Vulgo legebatur , materia; tamen, quod malo quidem, indicabo.

I suntio non 'aeterii

Hoc ita intelligo. Designatus Consul Seeundus interrogatus a Consule Senarumhaberue.8Mι cerisses Secunde' exordio tali vinius est, uti diceret, se studio ab-stisiere hie a Iaudibus principit, V sti felicitata tempor-, Ψηo etiam de veris Leoribus Impera

toris tacere liceat &c.

nec conum. ' Malim,

Ne conueniant: prima vocis p sterioris litera temere adhaesisse videtur praecedenti.

rumpit, de ipsum consilium in

illud tempus reiicit, quo coram suadere posset. Hinc confirmatur emendatio supra proposita, in verbis coram indicabo.

297쪽

a o C. PLINII LIB. VI. Q

XXVIII. C. PLINIVS PONTIO SUO S.

Ex ationem Abur admittit; fructus quos miserar, m derandor in posterum , denuntiat.

Scio, quae tibi caussa fuerit impedimento, quo

minus praecurrere aduentum meum in Campaniam posses: sed, quamquam absens, totus huc migrasti. Tantum milii copiarum tam urbanarum quam rusticarum nomine tuo oblatum est, quasa omnes improbe quidem, accepi tamen. Nam me . tui, ut ita facerem, rogabant; & verebar, ne&mihi & illis irascereris, si non fecissem: in posterum, nisi adhibueris modum, ego adllibebo. Etiam tuis denuntiaui, si rursus tam multa attulissem, 3 omnia relat Iros. Dices, oportere me tuis rebus ut meis uti: etiam; sed perinde illis ac meis parco. Vale.

SEARCH

MENU NAVIGATION