장음표시 사용
121쪽
102 TUSCULANARUM DISPUTATIONUΜ
torem coeli ac deorum, ipsorumque cultorem atque hOminis utilitati agros omnis et maria parenti 70. haec igitur et alia innumerabilia quum cernimus, possumuSue
dubitare, quin hic praesit aliquis vel essector, si haec
tiata sunt, ut Platoni videtur, vel, si semper fuerunt , ut Aristoteli placet, moderator tanti operis et muneris 'sic mentem hominis, quamvis eam non videas, ut deum non vides tam eii, ut deum agnoscis ex operibus eius, sic ex memoria rerum, et inventione, et celeritate motus,
omnique pulchritudine virtulis, vim divinam mentis tignoscito. XXIX. In quo igitur loco est credo equidem in
capite; et, cur credam, asserre possum sed alias nunc,
ubiubi sit animus', certe quidem in te est. Quae est ei natura propria, puto, et sua sed sacigneam, ac spirabilem nihil ad id, de quo agimus. Illud modo videto, ut deum noris, etsi eius ignores et
locum, et aciem, sic animum tibi tuum notum esse opo tere, etiamsi ignores et locum, et formam. 1. In animi autem cogi itione dubitare non possumus, nisi plane
in physicis plumbei sumus, quin nihil sit animis admixtum, nihil concretum, nihil copulatum, nihil coagmenta
Legendum c. E. iis 2 Si c. Codd. D. - m. c. Edd. ante L. fuerint. s. dn. 3 Sic CmL. Lall. - Ern. c. aliis nunc tibi sit animus. 4 Ern. c. Gebi, omis eius. 5 Sic D e Codd. et Edd. vett. Ern. c. vulg. etiamsi tua. 70. Fector V nos in . . de gladiatoriis, quae magistratus alii- cic ph. p. 181 sqq. que populo praebent. m. l. elegans haec nata sunt si semper ter mundus dicitur munus dei, h. fuerunt Fuerunt Wolfius repo e quasi aedificium magnificum spe-suit pro vulgato fuerint v V. L.) ctaculis aut oblectationi destinatum. Si utrobique indicativus legitur, utri V. Ernesti. Clav. Cic. a. V. N. D. que et latonis et Aristotelis en II, 35. sic philosophi debuerunt tentiae Cicero idem pretium statu intelligere, inesse aliquem non so- isse censendus est; si vero legitur tum habitatorem in hac caeleagifuaerint, Aristotelis deisnndi aeter aedit in domo, sed etiam rectorem vitate opinionem ut dubiam sibique ac moderatorem, et tanquam archino probatam proponere voluisse tectum tanti operis antique mune- videtur quae ratio sane habet, quo ria. se commendet. me re ipsa cf. Acad. vim disinam mentis agnoscit II, 37. Plato ex materia in se om CL de . . quae congessimus innia recipiente mundum esse factum l. d. p. 182. 8, censet a deo sempiternum. Aristo Ap. XXIX. 1. plumbei obtu-
teles neque ortum esse unquammun si tardi, caecutimus Schueis. dum erit Lex Cic. s. v. Terent. Heautontim.
muneris Verbum muneris pro V. 1, 4. Quae sunt dicta in stultum, prie dicitur de ludis et spectaculis caudex, stipes asinus, Plumbeua. Di9jlias by Corale
122쪽
iuui, nihil duplex quod quum ita sit certe nec secerni, nec dividi, nec discerpi nec distrahi potest, nec intem ire igitur est enim interitus quasi discessus et secretio
ac diremptus earum partium, quae ante interitum iunctione aliqua tenebantur.
His et talibus rationibus adductus, Socrates nee p troniam quaesivit ad iudicium capitis, nec iudicibus supplex suit, adhibuitque liberam contumaciam, a magnitudine animi ductam, non a superbia et supremo vitae die de hoc ipso multa disseruit et paucis ante diebus, quum facile posset educi e custodia noluit et quum paene in
manu iam mortiferum illud teneret poculum, locutus ita est, ut non ad mortem trudi, verum in coelum videretur ascendere 7. XXX. 2. Ita enim censebat, itaque disseruit duas esse vias, duplicesque cursus animorum e corpore excedentium nam qui se humanis vitiis ' contaminavissent, et se totos libidinibus dedidissent, quibus caeca-6 R. et Cossi Schotti ne uti volebat Duher. V. Ger . ad cat. ai. p. 319. 7 r. c. . . escendere. V. do. 8 Benti coni immanibus. Sch de Elchstaedii coni humanis corporibus, ob lati haedon. c. m. ατε τω σωματι ἀεὶ ξυνουσα ceti. Utrumque male. V. dii. nec secerni nec distrahi ascendi in caelum quae lectio Haec vocabula, quae eandem sere etsi tantum non omnium librorum vim atque potestatem habere viden lectio est tamen rellius edidit tur respondent antecedentibus escendit quamquam , ut ipse dicit, concretum, copulatum etc. quae loco certo de Legg. II, 8 legitur: eadem tenui notionum discrimine adscensus in caelum. s. Ochsuer. inter se disserunt. AEL Goerena ad Ecl. Cic. p. 226. Fin I. 15 50. p. 69. CAP. XXX. 2. Ita enim cen- nec patronum V de Orat. I. 54, sebat omnes quae hic Proseruntur 231. et quae asseri Davisius ad h. l. Socratis sententiae haustae sunt et
nec supplex fuit, adhibuitque expressae ex Platonis Phaedone aliis Η. e. non modo non supplex suit, quo eiusdem philosophi scriptis. sed adhibuit etiam. V. Adnotata in Comparatu dignissima sunt quae idem c. 4, 7. Cicero in eandem rem in Somnio liberam consumaeian Nobis Scipionis disputavit, ut sub n. c. 9.edler rota, Stola de Rep. VI, 26. Nam eorum ani-αscendere Orellius reposuit mi, qui se corporis voluptatibus de-
escendere quod in hunc locum non diderunt, earumque se quasi mini- satis quadrare videtur Escendere, suos praebuerunt, impulsuque libi- et propria et tropica significatione, dinum voluptatibus obedientium, est nostrum reste en quod locum deorum et hominum iura violaverunt, habet, quum de altitudine et virium corporihus elapsi circum terram Contentione sermo est; ascendere ipsam volutantur, nec in hunc lo heste en V. remi ad Cornet cum, nisi multis exagitati saeculis,Nep. Themist. VIII 6 p. 53 Sic revertuntur. de Amic. XXIII, 88. Si quis in cae manis vitiis Plato Phaedon. lum ascendisset Parad. I. 2, 11. p. 84. B. νθρωπίνοις κακοῖς, h.
123쪽
ii, vel domesticis vitiis atque sagitiis se inquinavissent, vel re publica violanda fraudes inexpiabilis concepissent, iis
devium quoddam iter esse, seclusum a concilio deorum: qui autem se integros castosque servavissent, quibusque suisset minima cum corporibus contagio seseque ab his RSemper evocassent, essentque in corporibus humanis ἱ-
tam imitati deorum his ad illos, a quibus essent profecti, reditum sicilem patere. 73 Ila' commemorat, ut
cygni', qui non sine caussa Apollini dicati sint, sed quod
ab eo divinationem habere videantur, qua providentes quid in morie boni sit, cum cantu et voluptate moriantur; sic omnibus bonis' et doctis esse faciendum nec Verode hoc quisquam dubitare posset, nisi idem nobis acci deret, diligenter de animo cogitantibus, quod iis saepe usu venit, qui quum ' acriter oculis descientem solem in
Sio D. do egregia enti coni pro vulg. elut 1 Legendum
e. quibus homines plerique sunt de I. Heindors ad lat. I. d. p. 124. diti cicer Fragm. Hortensii p. 1098. laudat doctam I. H. Vossit disput Ern. quominus se animi admiscu tionem in Mytholog r. T. II. erint utque implicuerint hominum p. 98 sqq. Vitiis atque erroribus. Nihil igi Apollini dicati Hinc apud Platur correctione opus est. V. V. . toti. 1. d. cygni audiunt Apollivis dedidissens gravius est quam θεράποντες ubi v. quae contulit dedissent. CL Somn. Scip. l. d. Cat. Heindors. p. 124. Μai. 13. quum se voluptatibus de qua proDidentes Exspectabus diderunt qua provident. Verba enim Se- domesticis itiis Η. e. in re quentia cum cantu et Olπιαισbus privatis, in vita privata. . moriantur rescrenda sunt ad Pra Nox fraudes sunt sucinora, sagi gressa verba ut rani. Cicero igitia scelera, vel sceleris impie com tu structura excidit quam Lambi- missi noxa Divin. I. 4, 7 impia frau- nus restituturus legendum couiecit de obligari. Legg. I. 14 40. angore u σ3nis qua vero emendatio conscientiae fraudisque cruciatu ab huius loci sententia alienissimara ut o gno laton 'Phaed. est. D. M. e. p. 124 ed. Ηdrs et p. m. quod iis saepe a Menid II. e. b. p. 125. H. οἱ κυκνοι - του quod iis saepe accidit proiario est 'Aπόλλωνος υντες μαντικοί τέ εἰσι quod se usui vel experientiae nominis καὶ ποοειδότες τα ἐν αδου γαθὰ oster sive in bonam, sive in malam caedovo τε καὶ τέρπονται ἐκείνην partem, uti recte explicat Gernhard. τὴν hμερα διαφεροντως γέ τι ad Cat. Mai. III, T. Pro ua venires
προσθεν χρονι De cygnorum in passim in veterum scriptorum exem- morte cantu, antiquitus minime e plaribus legitur usu Denire interlebrato, multos e veteribus scripto utramque loquutionem Goerena ad
ribus testes excitavit Davisius ad h. in V. 2, 4. p. 534 id statuendum Dissilia πιν Corale
124쪽
tuerentur, ut adspeetum omnino amitterent sic mentis acies se ipsi intuens, nonnum vani hebescit ob eamque caussam contemplandi diligentiam amittimus. Itaque dubitans, circumspectans, haesitans, multa adversa
reverens , tamquam rate in mari immenso nostra vehitur ratio .
s Si recto D e Codd. V. Adn. 7 Sic L. 1566. D. x El. teri et
Med. - Ern vias revertens resim Idem susp. refugiens. 8 Sic ABSE. Recte. R. r. b. C. Gebh. Em umquam in rate. Alii tanq. rasis. Sic, de camer coni. Recte in restituit vulg. Oragio, addens dis plicere sibi . l. lusum verborum rate et oratio quae ratio mihi non probatur. AEL Platon locum in Adn. censet discrimen, ut usu mire di se ipsc h. e. non latius reprehen- cantur, quae certis quibusdam condi dit contra se ipsum reprehentionibus, semper sere, et certa qua dit scit non adium. Perperamdam ex regula eveniant, quod secus igitur iusta c. M. M. Davisius do se in verbo composito. Verum, enuei coniectura scripsit in quo quum in omnibus sere illis locis, in nosmet ipsi consolati sumus ubi quibus usu ea mire legitur, altera loci sententia necessario requirit quoque lectio usu mire optimorum nosmet ipsos. Infra c. 46, 111 nocodd. auctoritate munita reperiatur, nosmet ipsos amaro videamur. Sem- vix dubitandum videtur, quin lectio per enim casus pronomiuis ipse causi enire ex interpretatione loquu sui pronominis personalis accommotionis usu venire per adscriptum datur, si et enclitica me adhaeret. vocem er/enire prosecta sit. V. Bremi s. IV. 33, 1 quid denique homi- ad Corn. Nep. Hann. II, 3. p. 346. nos doctissimi et summi poetae de Beter ad Ossic III 3, 15. . 206. se ipsis et carminibus edunt et ca Cum nostro loco comparari potest tibiis ubi Ernesti cum aliis temere
N. D. I. 21 quod in illo mihi usu edidit de se ipsi V 26, 3. Epi-
saepe venit, idem modo, quum te curus sibi ipse non alius nomen audirem, accidebat philosophi inscripsit. Exemplorum qui quum acriter inluerentur in quibus ipse recto casu ponitur Haec ad crbum paene expressa nubem coegerunt Cortius ad Sallusti sunt e Platotiis Phaedone. AEL . 34. Catil. 20. Oudendo . ad Caes. B. πάθοιμι με οἱ τὸν ῆλιον ἐκ- G. I, 25. Vestertiov. ad Terent. uinoντα θεωρουντες καὶ σκοπου Andr. III. 1, 15. Burmanu ad Ovid. τοι πάσχουσι διαφθείρονται γαρ etam. X, 23. alii. Sed hi ple-
ενιοι τα δειματα. ἐαν ιλι ἐν δα rique omnes magnis in erroribus vernil τιτι τοιουτω σκοπωνται τὴν aut . Nostra demum memoria εἰκόνα αντου. Ceterum si huius utriusque structura discrimet rccte loci lectio, qualis in Edd. vulgo ex constitutum est. Ut alios omittam, hibetur, vera est, Cicero coeptam in primis comparaudi sunt Ernesti verborum consequutionem deseruit. Clav. s. v. ipse. cum quo os Schueis. Dicendum enim erat quod iis sae Lex Cic. Bremi ad Cic. de Fatope usu enit, qui acriter intus c. 11. p. 47 sqq. Ochsuer Ecl. Cic. rentur , ut vectum Omnino amit p. 33 sq. Beter ad Ostic. I. 32, 115. terent. Cf. . . p. 246. H. Ramshorn Lat. r. 3 158.
a ipsa intuens Si recte edi p. 335. Zumpi. g. 84 4. p. 483.
est Davisius pro se parem. Supru tanquam rate in immenso marisci 23, 54. recte entleius correxit In hac quoque comparatione Tullius suae se ipsa - mor eas pro vulg. noster Platonis vcstigia impressit. ipsa n. Aulinus enim ipse non alius Phaedon. F. 23. δεῖ τὸν uirιστον Aemovet. Cornel. Nop. Datum V, 1. των ἀνθρωπίνων λογιον, λαβοντα Di9jlia πιν Corale
125쪽
74. Sed haec et vetera, et a Graecis Cato autem sic abiit e vita, ut caussam nioriendi nactum Se esse gauderet. Vetat euini dominans ille in nobis deus, iniussu hinc nos suo demigrare quum vero caussam iustam deus
ipse dederit, ut tunc Socrati, nunc Catoni, saepe multis; nae illo, medius fidius, vir sapiens laetus ex his tenebris in lucem illam excesserit nec tamen illa vincla carceris perit, leges enim vetant; sed tamquam a magistratu, aut ab aliqua potestate legitima, sic a deo evocatus atque emissus, exierit. IOI enim philosophorum isa, ut ait idem, commentatio mortis est XXXI. 5. Nam quid aliud agi
mus, quum a Voluptate, id est a corpore, quum a re familia-
καὶ δυσεγλεγκοτατον, ἐπὶ του- eris Huius generis exemplorum του dro vi ενον- ῶσπερ ἐπὶ largam copiam suppeditat Ramshorn. σχεδiας, κινδυνείοντα τὸν βίον Tas Gramm. F. 164. p. 403, quam omnino maxime blandita est vele autem in hoc dicendi usu explican-ribus scriptoribus haec imago, quam do inivit rationem, parum idoneam
variis modis expressere. s. locos esse puto. latinis poetis a Darisio excitatos. '
sciplinae stoicae addictus, in bello
Iecto antea Platonis de animorum tota enim philosophorum ita, immortalitate libro, qui Phaedo in ti ait idem, commentatio mortis scriptus est manum sibi intulit es, Sententiarum nexus hic est vir Multae enim veterum philosopho sapiens, a deo evocatus, ex his t rum, veluti Pythagoreorum, Pla nebris in lucem illam excedet ani-tonicomm Stoicorum scholae sta mo laetissimo; nam per totam vi- tuerunt, nisi iusta caussa ab ipso tam id egit, ut secerneret a Cose deo data, hominibus non licere e pore animum, . . mori disceret. vita demigrare. Pulcherrime de ea Comrnontatio Droprie dicitur de ora-dem re e Platonis sententia Cicero torum meditatione. V. SchuetE Lex. disserit in Somn. Scip. de Rep.VI. 15. Ciceron. s. v. Tum vero ad aliarum CL dc Seneci. c. 20. 21. Ita com quoque rerum cogitationem, medi- paravit Davisius ad hunc locum tutionem atquc exercitationem trans-q um re dederit is nae sertur. Sic DaII. 18, 2 de exe ille excesserio Duplex futurum citatione, et consuetudine et com- exactum a veteribus scriptoribus mentatione sc ferendi doloris dixi. Ponitur, quum res in apodosi ex Cr. III. 16, 34 commentatio a- Pressa, eodem quo altera in pro rendi. rit graecum ελετη, ε λέ-ias expressa temporis puncto even τηαα. V. Passo . GHech LeriC. s. v.
tum habere dicitur. 3. atthiae Verba ipsius Platonis, quem mma IV. r. in Catil. 6, 11 Beter xit Cicero, sunt in Phaedon 3 12. ad sic. II 6 30 p. 232. In μελέτημα αμι τουτό Dτι των Π, 6, 16 quam quis ignominiam φιλοσοφων, λυσις καὶ χωρισuos non pertulerit, ut effugiat dolorem ψυχῆς ἀπω σωματος cum quos id summum malum esse decre loco multa contulit Davisius ad h. I. Di9jlias by Corale
126쪽
ri, quae est ministra et famula corporis, quum a re publica,
quum negotio omni sevocamus animum quid, inquam, tum agimus, nisi animum ad se ipsum advocamus, secum esse cogimus, maximeque a corpore abducimus secernere autem a corpore animum, nec quidquam aliud est mori discere δ. Quare hoc commentemur 'mihi credes disiungamusque nos a corporibus, id est, consuescamus mo
ri. Hoc et dum erimus in terris, erit illi coelesti vitae sintile: et, quum illuc ex his vinclis emissi seremur, mi
nus tardabitur cursus animorum nam qui in compedibus corporis semper suerunt, etiam, quum soluti sunt, tamdiu ingrediuntur ut ii, qui erro vincti multos annos fuerunt. Quo quum venerimus, tum denique vivemus. nam haec quidem vita mors est quam lamentari possem,
, liberet. 76. A. Salis tu quidem' in Consolatione es lamentatus quam quum lego, nihil malo, quam has res relinquere his vero modo auditis, multo magis. M. Veniet tempus, et quidem celeriter et sive retractabis sive properabis'; volat enim aetas tantum autem abest ab eo ,J
Sic . . . de Benes coni. R. enim et alter antiquissimus Benseti aliud emori discere Mn. c. vulg. ea quam emori diacere. Apertum gloss. 2x habent nisi pro quam 2 Gebh et Em. c. Codd. aliq. quidomtu 3 Codd. aliq. et plures Edd. veit retardabis. At L. Adn. i. susp. parebis. At V. Adn. 5 Ern primus uncinos addidit Sch. duo verba plane exterminavit. r. ea et reduxit et uncinis liberavit, auctore Betero
ad OTI. 14. p. 107. C p. XXXI. 75. mihi crede 76 has res Θεικτικῶς
Formula asseverandi,εμοὶ πιθου, πι- sum pro res in his terris, hanc vi-θου μοι. Observanda est autem haec tam. verborum collocatio, quam srmiter et ait e retractabis, siνε prop- Cicero tenuit, ut evitaretur exitus rabies mententia horum verborumpentametri crede mihi. AEL inis videtur esse haec sive invitus hac c. 43, 103. II. 4, 20. in VI 2, vita excedes, sive tempus mortis 34 V, 30. Divin. II, 16 cf. Rams cupide exspectabis. Retractare est horn. αι. r. f. 197 3 p. 628. recusare, tergiversari. Ernesti ΑΓ scriptores, inurimis poetae, et Clav. Ciceron. s. v. et orcellini iam crede mihi dicebant. V. Ochs Thes Latin s. v. In verbo Prusener Ecl. Cic. p. 231. randi inest notio expetendi, o Quo quum enerimus ita cupiscendi. exoptandi Sic Virg. mors est Geminus locus legitur in Aen. IX. 401. - an sese medios Somitio Scipion de ep. I. 14. moriturus in hostes Inserat, et pu Immo vero ii vivunt, es ex cor chram properet per vulnera moseporum vinculis tanqnam e carcere tem Particula et huic lococtvolaverunt vestra vero quae dici aliena videtur esse atque adeo extur vita mors est ubi cs. H. pungenda. Facile ea ex ultima syl- p. 319 Adde avis ad h. l. laba vocis praegressae celeriter exsi-
127쪽
ut malum mors sit, quod tibi dudum videbatur, ut verear,
ne homini nihil sit non malum aliud, certe nihil bonum aliud potius st: si quidem vel dii ipsi, vel cum diis suturi sumus. A. Quid reserti M. Adsunt enim, qui haec non
probent 7 ego autem numquam ita te in hoc sermone 'dimittam ulla uti ratione mori tibi videri malum po sit. 77. A. Qui potest, quum ista cognoverim M. Qui possit, roga, catervae veniunt contra dicentium,
c. vias ulla uti ratione, ut mora. stere potuit. Loci enim sententia sic constituenda Tempus mortis celeriter venit et ei, qui invitus hac vita excedit, et ei, qui Ortem expetit; volat enim aetas. Si vero partices et retinetur, haec exit sententiaci Tempus mortis et celeriter venit, et, sive mortem su-pis, sive cam expetis, venit. ac igitur ratione verba volat enim aetas nihil habent, quo reserantur. Ad vocem celeriter reserri non possunt; nam interiecta est nova seu-tentia, quae ad temporis celerem decursum non spectat. Locus igitur, abiectu particula et interpungendus est hoc modo: Veniet tempus, et quidem coleriter, sive r tractabis, sive properabis; volat
enim tempuS. tantum autem abest Nexus sententiarum est hic: Quoniam Cicero supra animorum immortalitatem argumentis demonstrare, et sal sas de animorum natura opiniones refellere conatus est sequitur, ut redeat ad quaestionem propositam: mortem non esse malum. Sed a tequam eum pertractare ggreditur,
Stoicorum , qui auimos diu quidem
post mortem permanere, sed nousemper statuerunt, sententiam resi
tandam putat. Quo facto, oratio cap. XXXIV. revertitur ad propositum. ut malum mors sit - bonum
aliud potius Sententia his verbis
consignata est haces: ora non o lum malum nullum est immo praeter mortem quaecunque alia res
malum est, certe nillil aliud bonum praeatabilius est ipsa morte. - Θ- Sic L. b. Lall. - n. ctio autem, quam dedit Wolfius, su-xit e coniectura Ilottingeri. rellius restituit lectionem omnium Codd. et Edd. ne homini nihil sit non selum Miud cenis, sed nihil bonum aliud potius eius sententiam sic explicatisci das ich denke, nichiaso fur de Menschen in grO3S res Gut .enignens nichis set jurthn Dic aehr kein GebeL d-ditque, verba ipsa tam artificiose coularmata esse, sive potius implicata, ut vix intelligas, quomodo, si sau non sint, Codd. omnes in
quod ibi dudum videbatur H. e. quod tibi modo vel paullo ante
videbatur. V. Schucis Lexic Ci-
Quid refert ' c. utrum dii ipsi,
an cum diis suturi simus. Adsunt enini Ernestilis verba: Adsunt probent auditoris personae tribuit. Lambinus, euileius et Davisius utramque personam tolliint,
Marci personae adscribantur. rum turbarum caussa sui haud dubie parti enim : quae non rationem reddit proxime praegressarum Vocum interlocutoris quid refert, sed res renda est ad sententiam aliquam suppressam, eluti A non omnes eadem sentiunt adsunt enim Elc.
De quo elliptico particulae enim usu
Scit fieri. Academ. II. 38, 121. Negas sine deo posse quidquam. V. Goereng. ad Academ. I. 7, 29. Dj9jtia i Corale
128쪽
nec solum Epicureorum, quos equidem non respicio',J sed nescio quo modo doctissimus quisque acerrime autem deliciae meae, Dicaearchus, contra hanc immortalitatem disseruit is enim iris libros scripsit, qui Lesbiaci vocantur, quod Mytilenis sermo habetur in quibus volt efiicere, animos esse mortalis Stoici antem usuram nobis largiuntur, tamquam cornicibus diu mai
suros aiunt animos semper, negant.
XXXV. Num vis igitur audire, cur, etiamsi ita sit, mors tamen non sit in malis A. Vt videtur sed me nemo de immortalitate depellet 78. M. Laudo id quidem etsi nihil nimis oportet considere movemur enim saepe aliquo acute concluso labamus, mutamuS-que sententiam clarioribus etiam in rebus in his est enim
1 Sic R. 3x. b. D. 4rn c. vulg non. 2 V. Adn. 3 Sic Μs. Μanutii. m. c. vulg. quisque contemnit, ex antiquissima interpolatione, eri despicio ducta, uti recte monet r. 4 r. c. Cod. Schotti Numne. Sic Oxonn utiq. ΜLD. - rn. c. vulg. animis. ule. Epicureoruns Vid nos in I. d. tale sit ubi v. quae Iandat Creuger. de cic ph. p. 78. q. p. 535. N. D. III. 13, 34. Quo equidem non respieio Ro Stoici autem usuram nobis ar-spicio dedit Wolfius e coni. Bouhe- ιμινο sura proprie dicitur dein pro vulg despicio quod reduxit rebu3, quae nobis sui. vel fru- Oreuius, abiectis uncinis, quibus tui commodantur. IIanc eleganter Wolfius inclusit verba quoi ro hoc loco dicitur de Stoicis, qui post vicio, monens, verbum despieio mortem eo oris superstitem ni εἰDωνικως accipiendum esse, ut mum dicunt, sed non in aeternum. est sere in II 3, T. ut senten V. rnesti claV. s. v. Sic infratia exprimatur haec: sine solum c. 394 93 At ea natura dedit Epicurei, quos tametsi non do uεm am V1tae, tanquam pecunaae, CUMimos, non tamen despicio, sunt illa praestatuta die ubi cs. Α videlicet viri boni, simplices: sed notata. Simali modo dicitur usu quod peius est, etiam doctissimi r m luci dare e eripers, exi- Peripatetici contradicunt. mi temporis tauram postulare. Cuius eueris exempla permulta sup- sed nesca quo modo doctiδει peditat Forcellini lies Latin s. V. - quisque Neidiua suoplet re Stoici autem alii statuebant,vavit, magnifacιt, ac si sententia cunctorum animos post mortem diu esset Epicureos equidem non respi mansuros. alii stultorum brevi, secio, sed doctissimi homines magni pientum vero mentes cum mundo faciunt. Insigniter lapsus est Vir sinis interire quos ad h. l. doctus in explicando hoc loco, cu laudat Davisius et medemann S ius sententia et simplicissima est et iem de s ischen Philos T. II. apertissima. Non solum Epicurei, p. 1M qui philosophia elegantiam resor amquam cornicibus Cornices madant, sedi, qui doctissimi haben enin novem saecula viveres, Pinio tur, Contradicunt erat antiquitus latue sparsa. Davis. Muti e cere, animos esse moria laudat Hesiodum p. Plutarch deIes Alibi e cere M. N. D. III. 12. Orac des p. 415 Ovid. Amor. II. it enicitur, ut omne corpus mor 6, 35 et Plin. II. N. VII, 48.
129쪽
aliqua obscuritas id igitur si acciderit , simus armati. A. Sane quidem sed, ne accidat, providebo. M. Num quid igitur est caussae, quin amicos nostros
Stoicos dimittamus eos dico, qui aiunt animos manere, corpore quum excesserint, sed non semper A. Istos
vero qui, quod tota in hac caussa dissicillimum est, u
cipiant, posse animum manere corpore vacantem illud autem, quod non modo facile ad redendum est, sed eo concesso quod volunt, consequens, id certes non dant, ut, quum diu permanserit, ne intereat M. Bene reprehendis et se isto modo res habet. 79. Credamus igitur Panaetio a Platone suo dissentienti quem enim omnibus locis divinum, quem sapientissimum, quem sanctissimum, quem Homerum philosophorum appellat, huius hanc unam sententiam de immortalitate animorum non probat volt enim, quod nemo negat, quidquid natum sit, interire nasci autem animos quod declaret eorum similitudo, qui procreetitur 7 quae etiam in ingeniis, nou solum in corporibus appareat alteram autem asser rationem nihil esse quod doleat, quin id aegrum esse quoque possit quod autem in morbum cadat, id etiam interiturum dolere autem
6 R. r. . idcirco non dant. Hinc D de Benti sententia consecuens idcirco, non . Sed idcirco sic positum non placet rellio qua susp. consequens, id cur non dant Nihil mutatione opus est. Cf. Adn. Sic R. r. b. . D. - Ern. c. Vulg. procreantur. Male.
C p. XXXII. 78. in his essenim Cogitatione supplenda est sen
tentia aliqua: Mutamus sententiam
clarioribus etiam in rebus multo igitur facilius mutabimus sententiam in his rebus; nam eue non clarae sunt, sed obscurae. Re quo particulae enim elliptico usu modo . 76. mentionem fecimns. De sede particulae enim v. supra Adnot. in . , Samicos nostros Stoicos Stoicorum enim disciplinam in multis philosophiae locis mirifico amplexatus est Cicero. V. quae diximus in . d. de Cic. phil. p. 76. q. Deos seri . . est profecto, cur dimittamus Stoicos; nam sibi non constant. Ver h. l. propriam suam vim habet. s. supra Adnot.
id certes Pronomen id redundare videtur, praegresso Pronomine illud, sed saepe pronomina demo strativa et in latina et graeca lingua vel ob maiorem vim, vel perspicuitatis caussa iterantur. - Particulaceri cum ironia quadam Ponitrir. ut idem sere valere videatur, quod scilicae, idelicet. 79. Panaetio) V. F. G. Van Lyriden de anaetio Rhodio p. o. et p. 60.
nasci autem animos να- rea' . . animos non esse, sed
130쪽
animos ergo etiam interire. XXXlII 80. Haec refelli
possunt sunt enim ignorantis, quum de aeternitate animorum dicatur, de mente dici, quae omni turbido motu semper vacet, non de partibus iis, in quibus aegritudines, irae, libidinesque versentur quas is, contra
quem haec dicuntur, semotas a mente et disclusas putat. Iam similitudo magis apparet in bestiis, quarum
animi sunt rationis expertes hominum autem similitudo in corporum sigura magis exstat et ipsi animi, magni refert, quali in corpore locati sint multa enim e
corpore exsistunt, quae acuant mentem multa, quae obtundant. Aristoteles quidem ait, omnis ingeniosos melancholicos esse; ut ego me tardiorem esse non moleste
ra non solum corporum, sed etiam mili animorum habitu, sed simili ingeniorum similitudo , quae inter corporum temperatione ut, quum cedit inter homines procreatos et inter filium et parentem similitudo parentes aliqua mentium intercedit, inde CAP. XXXIII. 80. semotas a concludi non possit, hanc similitu- mense, et disclusasuvias Plato inde exstitisse, quod filio enim rationem ponit in cupite iram arente non solum corpus datum, sed in pectore cupiditatem subter prae 3imul auimus ingeneratus sit. Nam cordia. N. Adnotata in c. 10, 20 eti minae animorum similitudo na-
. ta est ex simili corporum tempera- Iam simιtitudo Iam acer re tione multa risis, e corpore exsidit ad Stoicorum conclusionem, quR, tun etc. animos interire, demonstrare Cona Aristotelesy Proullam. m. s. bantur. Nimirum dicebant, Ric Senec de Tranq. c. 15. AristO- quid natum esset, interire animo teli millui magnum ingenium sine autem nasci, ergo etiam Interire mixtura dementiae riuit. Plura Hanc Stoicorum conclusionem Ou comparavit Davisius ad h. l. latare studet Cicero , quum argu quidem V Adnotata in c. 22, 51. mentum, quo minorem yllogismi me tardiorem esse Interpretes animos naac irobare studebant, germanici verbum tardiorem ad san- repetitum illud ex procreatorum'. guinem trahentes vertunt, ac si Ci- manum cum eorum Parentibus ama cero hanc sententiam exprimere,olitudine, non solum in corporibu , luisset ut ego me tardiorem Sanata etiam in ingeniis appurente, guinem habere, h. e. me melancho' aggreditur. mominum enim inter licum esse non moleste seram. At o se similitudo magis apparet in cor hae interpretatio duplici ratione forum figura, quam mmorum videtur reiicienda primum, quod habitu nam animi procreatorum et vocem tardus de sanguine alias diciparentum . saepe sunt di imillimi non memitii , tum , quod sententia Negari quidem non potest corpori exit satu et insu7sa Vix enim temtierationem magnam Vim habere credi potest, Ciceronem, quamvis ad habitum mentis inde non magnifice de se et ingenii sui vir- necessario sequitur, ut animi R tutibus senserit, tam illepide de sescantu et Procreentur praedicare , et ingeniosis se adnues ipsi animi Hominum simili merare voluisse. Itaque ego arbitudo in corporum figura magis ex tror, verbum tardiorem propriam stat, et, si in ipsis animis similitudo quidem suam habere vim inesse ta- deprehendituri, ea essicitur non si men in tota sententia ironiam quan '