장음표시 사용
101쪽
totosque nos in contemplandis rebus perspiciendisque ponemus propterea quod et natura inest in mentibus nostris insatiabilis quaedam cupiditas veri visendi R et orae ipsae locorum illorum, quo pervenerimus, quo fa
ciliorem nobis cognitionem rerum coelestium, eo mai
rem cognoscendi cupiditatem dabunt 45. Haec enim pulchritudo etiam in terris atrisam illam et oisam
ut ait Theophrastus philosophiam, cognitionis cupidi-ditate incensam', excitavit praecipue vero fruentur ea, qui tum etiam, quum has terras incolentes, circumfusi
erant caligine, tamen acie mentis dispicere cupiebant XX. lenim si nunc aliquid assequi se putant, qui osti-
Sic R. b. D. - n. c. Vulg. omisit in V. Gerialiard ad cat. Μ. II p. 11. 1 Sic R. 1x et plures Edd. Vett. i. CVML. D. Lall. m. Nidondi probante Goerena ad in II. 14. p. 19, 2 Sic'. c. m. Nonio. r. revocavit vulg. patriam, alteram lectionem ideo reiiciens, quod adiungitur u ait Theophrastus latinus scriptor si laudareti , rendam ore necto nec alibi ap. Cic. legitur vox, ritus, et in Verri I c. . res patria et arrita dri meide coni incensus, prob. Wolfio in Prael. At v. Adn. vocis vim propriam illustrat locus, suppeditat Bamsborn. Lal. r. qui infra V, 3. eestvr. s. rem 6 159. p. 354 cum quo compa- ad Corn. Nep. Alcib. VI, 1. p. 113. randus est,rueger in Vnteraucis. Ut in hunc ciuem tractamus locum liber d. at Spr. III. est. p. 127. verbum Nisendi optime videtur qua H. - Πaec pulchriιudo ita dictum drare ita vehementer addubito, an est, ac si iam in antecedonio enun- idem cupidus eri misendi apto latione de pulchritudine sermo es- et e linguae latinae indole a Volsio et nec tamen quicquam aliud di- pro vulg. idendi repositum sit. tum est, nisi caussa pulchritudinis Recto quidem dicitur,isere, quid Sic crent. Andr. I. 1, 2. Omnes
Neriam ait sed vix credam, a Pro Iaudare sortituas meas. Hac fama his scriptoribus dictum esse Nisere impulsus Chremes ultro ad meo verum nit h. e. huius rei fama).45. Haec enim pulchritudos II. patritam- excitatrio Sententia re harum rerum caelestium pulchri caelestium rerum pulchritudo in ludo. Est nim elegans pronomi caussa fuit, ut maiores, cognitionum usus, ut sequente substantivo, ni cupiditate accensi, animum a quocum coniuncta sunt, quasi at plicarent ad philosophiam. Paullo tracta in eo casu, ne istud sub audacius dictum pHIosophia cogni- stantivum habet, ponantur. Vel, ionis cupidr Me accensa Pro Ph., ut clarius rem exponam, pronomina quae Orta eo e m. cupiditias et demonstrativa et relativa saepe nec tamen ita, ut lectio sollicitan ita se ad sequentia sunstantiva da esset. plicant, ac si in enunciat antece dispicere Huius verbi vitri ea dente vel uno nomine vel toto nun qua solet elegantia enodavit Ernectato notio eius expressa esset, quam stius Clav. Cic. s. v. quam non expressa est. Pronomen CAP. XX. aliquid asegia ae pu- igitur seqnenti substantivo applica tandi. o. rem maximi momenti.
tum vel eo quasi attractum positum Pari modo Graeci dicunt, Plata est Dro senitivo cuius dicendi ge Symp. c. I, 4. ἡμἁς τε τους ἔταμ neris largam exemplorum copiam χους λεω, ετ οδεσθέ τι ποιεῖν, Dissilia in Corale
102쪽
iam Ponti viderunt', et eas angustias, per quas penetravit ea quae est nonii nata Argo, quia
Argis in ea, delecti iri, Vecti, petebant pellem inauratam arietis;
aut ii, qui Oceani freta illa viderunt,
Europam Libamque rapax ubi disidit unda:
quod tandem spectaculum ore putantus, quum totam terram contueri licebit, eiusque quiana situ ni formam, circumscriptionem, tum et habitabilis regiones, et rursum omni cultu propter vim rigoris aut caloris vacantis 46. Nos enim ne nunc quidem oculis cernimus ea, quae videmus neque enim est ullus sensus in corpore:
sed, ut non solum physicis docent, verum etiam medici, qui ista aperta et patefacta viderunt, viae quasi quaedam sunt ad oculos, ad auris, ad naris, a sede animi persο- ratae itaque saepe aut cogitatione, aut aliqua vi morbi impediti, apertis atque integris et oculis et auribus, nec
O1 et b. de Bent . eoni. iderint. Probabiliter. 5 V. Adn. or. c. B. . est enim ectissimo. in . . aliisque codd. phFaiei solam. δεν ποιουπιες, h. e. magnum scriptura distinguantur ab iis, quae quiddam sacere. CL Wytionbach a Ciceron addita sunt, et quidem ad Plat Phaedon p. 233. Sic Ovid. hoc pacto: per quas Penetravit ea Trist. I, 2. aliquid. Sic ali quae est nominata Argo, quia sequi ei τὶς eximius aliquis, aliquis miri in ea magna auctoritate, dignitate, divi deIecti iritiis Dollens. Theocrit. XI, 9 δη Vecti petebant pdilem induratam
τις φαίνοuαι χιιες V. Viger. Expressicinni autem hi versus ex En- P. 152 ad eumque Hermann p. 731. ripid. Medea V. 5. νδοων ἀρέ- et cynders. ad Platon Sympos στων, es, πάγχρυσον δέοος II P. 5. Hoe ετῆλθον. De Ennii versibus angustias racii Hellespontum L H. Planch de Enniimedea, Got- et Bosporum Thracium ting 18m. p. 5 sq. Argiνix Sunt iambici trimetri Europam Idem versus Iaudatur acatalecti, ex Enniimedea desumti N. D. IlI, 10. Intelligitur autem nonnihil immutati, qui admeren fretum Ilerculeum a Gaditanum i ratum II, 22 et p. Priscian de termispaniam et Africam. Μetri com p. 1325. ita leguntur M. u non solum pisaiei Da- Argo, qua vecti Argii i delecti viri visius ad partes vocat Theodoret. Petebant illam pellem natiratam Therap. I. p. 15. κατα αὐτον arietis. In Emestii editione verba Ἐπίχαρμον, Ἀδν Πυθαγορειον, Argo quia trahuntur ad versus. Ipse ἐγ- Nova ὀρα καὶ νου ἀκουει
vero versus incipit a verbis delecti ταλλα κωφα καὶ τυφλά. miri Antecedentia igitur verba extra aperta et patefacta iderunt versum collocanda unt, ut tamen . . qui ista corpore aperiendo voces ab ipso poeta adhibitae diversa et secando perscrutati sunt.
103쪽
videmus, nec audimus ut sacile intelligi possit, animum et videre et audire, non eas partis, quae quasi senestrae sunt animi quibus tamen sentire nihil queat mens, nisi id agat et adsit. Quid, quod eadem mente res dissimillimas comprehendimus, ut colorem, saporem, calorem, odorem, sonum quae numquam quinque nuntiis animus cognosceret, nisi ad eum omnia referrentur, ut idem omnium iudex solus esset Atque ea profecto tum niuito riora et dilucidiora cernentur, quum, quo natura seri,iber animus pervenerit. 7. Nam nunc quidem, quamquam foramina illa, quae patent ad animum a corpore, callidissimo artiscio natura abricata est tamen terrenis com cretisque corporibus sunt intersepta quodammodo quum autem nihil erit praeter animum, nulla res obiecta impe
diet, quo minus percipiat , quale quidque sit.
XXI. Quamvis copiose haec diceremus, si res postularet, quam multa, quam varia, quanta spectacula animus in locis coelestibus esset habiturus. M. Quae quidem cogitans, soleo saepe mirari nonnullorum insolentiam philosophorum, qui naturae cognitionem admiratitur, eiu
8 Nonnulli Codd. ains 9 Sic, cum plerisque Edd. vett. - 1M P. ι idem. R. b. COI. V. Gebh. . D. Em et s. ale. V. Oereuna Fin II 5. p. 139. Cod cantabri perviciat. nisi id agas Η. e. nisi animus ubicunque potuit, graviter repre-
ad rem attentus sit. Sic Terent hendit Cicero atque notavit. V. nos Andr. II. 5, 4. hoc agam, . . ad in . d. de Cic. h. . 78 sq. hoc attendam Eleganter hanc sor Ceterum facile quas quaerat, quo mulam enucleavit Hul ken in Di nam tanquam vinculo sevistitiae ctat ad Ter Andr. I. 2, 15 Nimia antecedentes cum iis, quae iam rum haec formula, qua qui spe sequuntur constrictae teneantur. ctant vel audiunt attento animo esse bimiruin superiore disputatione inde
iubenturi ex veterum sacris mana a c. 18, M. Tullius illud demou-vit. Nam sacerdos, antequam vi strare conatus est, ex cciiruta et clima immolaretur, clamabat hoc ase, diligonii naturae cognitione anim monens populum, ut huic rei in rum immortalitatem colligi posse. tentus esset. Contra alias res Etenim animos, quum e con ore agere est non attentum esse excesscrint, sublime latum iri et in
CAP. XXI. 47. Quiamvis copiose caelestibus regionibus nuturam sui amaria pro alia, seu De cum similem adeptos substituros esse. superlutivo Passim ponitur. Infra ' Ad hanc opinionem natiirae con Ili. 30, 7, stultitiam accusare quam templatione quum aperte adducavis copiose licet. s. Brenii ad Corn. mur prosecto non possumit , quiuNep. Dutam. IV, 3 ad Cic. in miremur Epicureorum usolentiam. II, 18 p. 182. et Reier ad luc qui tumetsi nuturae cognitioui glo-I. 25, 86 P. 197. riantur, eaque u omni superstitio-
. philosophorum Epicnrei in ne praeceptisque de statu suturo telligendi sunt, quorum disciplinam, opinionibus liberatos se dicunt, ta- Dissilia in Corale
104쪽
que inventori et principi gratias exsultantes agunt, eumque venerantur ut deum liberatos enim se per eum dicunt gravissimis dominis, terrores sempiterno, et diuiso ac nocturno metu. Quo terrore quo metu quae est anus tam delira, quae timeat ista, quae vos videlicet, si sic non didicissetis, timeretist
Acherusia templa alta Orci - Pallida Iesi, obnubila tenebris Ioea .
Non pudet philosophum in eo gloriari, quod haec non
Benes coni error Quo errora ob male intellectam vocem dominia. a V. Adn. me nihil aliud e naturae studio di p. 561 sq. umpl. 3. 67. p. 281. dicerunt, nisi se, quum tempus mor CL Adnotitia in c. 22, M.tis euisset, totos esse Perituro3. Acherusirim versiculi desumti Totam lianc de Epicureis digre38io videntur ex anni Andromacha. nem ab hoc loco alienam quodam allemand e tribus codd. Regiis modo esse vel certe longius aree.' edidit alia res vitari infera: sitam, negari non potest; sed, quod quae iiiiiii verba haud dubie a V. paullo aute monuamus, acero, ubi DD. illata sunt e Varr. L. L. VI.eunque occasio offeriur, Vanu utq p. 66 Scilicet Cicero sciens prae- inania huius disciplinae decreta, ermisit, quippe quae nihil ad rem
Pere et traducere studet suam facerevi, ut recte monet D muaque malentora os eum visita
Ad illi tinudum hunc locum egro se hi a mincres. I, 121. gio facit Lucretius V. - praeterea tamen esse, Λ
est e, uae Propria signincatione erat is ' ' μ' certum quouilam caeli spatium ab Nunc appellat sapientia οπη huelba lituo descriptum intra
Fluctibus e tantis tam inutisque V
In tam tranquilla et tam elisa ' Nw- ος longura: et
Nidelicet m. videre licet, obnubila enebrι Ioca Sic haud dubie, non obscurum est, uti Metur m R. xonu plerisque D. uue Probe tenendum, nunqnam hane uti. - nisi Quo mo ex nonnul- voculam simplici explicandi vi poni, codd. Nesat urit prono semper adiunctam habere quan Mἰς Ernesta cum vulgata edidit: clam ironia notationem. Iulia, O ubia obauci tenebras Ioca. Vox 36, 103. sed apud alios loqui in Q uo haud pauca Codd. abest cleticet didicerat Demosthene' non Veraucagatur hos modo dispescendi multum ipse secum s. II. 4, 11. Ulantur: H. 124 26. Eandem sere vim ha Acherusia templa vita res bent particulae scilicet, nimirum, υ nempe qui re V. ei ors ad O-ω- , Pallida Dei. O Mila Horat. Sut. l. 10, 1. H. 3, 106. Tenebria DC - 4 - - - - et alibi. Raminora Lat. r. . lG. -.di Cooste
105쪽
timeat, et quod salsa esse cognoverit ex quo intelligi potest, quam acuti natura sint, qui haec sine doctrina credituri fuerint. 49. Praeclarum autem nescio quid adepti sunt, quod didicerunt, se, quum tempus mortis venisset, totos esse perituros quod ut ita sit , nihil enim pugno; quid habet ista res aut laetabile, aut gloriosum nec tamen mihi sane quidquam occurrit, cur non 'thagorae sit et Platonis vera sententia ut enim rationem Plato nul
lam asserret, vide, quid homini tribuam, ipsa auctoritate
me frangeret tot autem rationes attulit, ut velle ceteris, sibi certe persuasisse videatur. XXII. 50. Sed plurimi contra nituntur, animosque
tas, nisi quod nequeunt, qualis animus sit vacans corpore, intelligere et cogitatione comprehendere. Quasi vero intelligant, qualis sit in ipso corpore, quae conformalio, quae magnitudo, qui locus ut, si iam possent in homine
or cum R. aliisque e quo V. Adn. 5 R. odi quoniam. Sic D. qui mox credituri fuerunt, uti R. 4x Rom. 1469. r. conferre iubet ph. p. 19. Garati ad mlon. p. 1O5. Bon. i. c. multis Edd. veri. qui. Quod equidem praeserum. 7 Codd. aliq quod us sis. Sic Da. HLV. Gore ad Acad. II. 17. p. 104 in Legendum c. S. E. ι .ex quo melligi potesη Sic ubi toto esse perituros nihil est, in quo sere Ciceroni dicitur ex quo quo isti glorientur. Nec tamen il- ά citu Orellius autem nostro lud concedendum est. Nihil est enim, Ioco e R. aliis ue Codd. scripsit quod nos cogat, ut in hanc disce
quo De discrimine, quod inter dentes opinionem, ullis austultam Pruepositiones e et ex apud Cicero rationibus, Pythagorae et Platonis ne intercedere solet, .moerena sententiam, bc animos immortales ad in II 5, 15. p. 136. et Rams esse), quae firmissimi nititur rati horn αι. r. f. 150. p. 283 sq. nibus reiiciamus. 49. Praeclarum autem - adepti ipsa auctoriam me frangeret sunt Particula autem continuandi . . me convinceret, a mea Seuten- vim habet, et quidem ita, ut inter tia in suam adduceret Ernesti ruptam orationem resumat. s. su claV. Cic. a. v. Decio ipsa cs. Aspru Adnotata in c. 18, 2 et Beter notata in c. 17 4 ad Osic. I. 4, 11. p. 26. rem ad CAP. XXII. 5 Quasi ero λιεμ Corn. Nep. Attic V, 4. p. 366. Gen ligans Salsa ironia. Similiter protentiam enim ordo hic est Qua Milone XXXI, 84 pulcherrime di- quidem cogitans soleo mirari n. i. et Tullius: Esto est profecto illa Ph. qui venoruntii ut deum, et vis neque in his corporibus atque praeclarum,cscio quid adepti sunt in hac imbecillitate nostra inest qui s ciba liberatos- credituri fuerint dum quod vigeat et sentiat, et παρενθετικῶς interiecta sunt non iurat in hoc tanto naturae tum Quod vi ita siι Si concedamus, praeclaro motu Nisi fors idcirco quod 'picurei philosophi dicunt, esse non putant, quia non aPPRTEM uos, quum tempus mortis venisset, nc curiatur proinde quasi vostram Dissilia πιν Corale
106쪽
MBERI. 22. 87mo eerni omnia, quae nunc tecta sunt, casurusne ineonspectum videatur animus, an tanta sit eius tenuitas ut
fugiat aciem. 51. Haec reputent isti, qui negant, animum sine corpore se intelligere posse videbunt, item in ipso eorpore intelligant mihi quidem naturam animi intuenti, multo dissicilior oecurrit cogitatio, multoque obscurior, qualis animus in Orpore sit, tamquam alienae domi, quam qualis, quum exierit, et in liberum coelum quasi
domum suam venerit nisi enim , quod numquam vidi-aeus, id quale sit, intelligere non possumus certe et doum ipsum, et divinum animum, corpore liberatum, gilatione complecti possumus*. Dicaearchus quidem et
Aristoxenus, quia dissicilis erat animi, quid aut qualis esset, intelligentia, nullum omnino animum esse dixe
runt. Sic menti coni. D. - Era vvlg. - retinuit. 1 contra Codd. CVML. Si enim. 2 Sic R. b. aliique Codd. prob. Senti. D. - n. --tia vulg. non P aum . emime. V. Adn. ipsam mentem, qua sapimus, qua et Bo erit, particulam negati- providemus, qua haec ipsa agimus a post meuigere delendam et ac dicimus, videre aut plane, qua post complecti reponendam cense lis aut ubi sit, sentire possimus iis opinionem, a Midio probatam, et Xenoph. Μ. S. I. 4 9 Cyro perversam esse existimandam. paed. VIII. 7, 17. me articulis Dicaearchus quidem Η. e. Diquari et ero, quae in ironicis sese mearchus certe. Particula quidem tenuis locum nabent, . Aer ad respondet graeco vi quod dicituronte. III. 9, 39. p. 248. Sic infra solitario quod ita ponitur, ut mem-t. D. 85. Mucia vero ista vi quic brum oppositum omissum mente 'am tum potuerit ei melius acci supplendum sit qui quidem usus i uere primis obtinet in pronominibus pers.
fugia ariem Sic saepe fugere et demonstr. in nunciati initiopi e geres dicitur, , φευγειν collocatis, veluti Xenophoni. 'pro ἐάφευγεια inc id me fugis rop. II. 2, 10. να μὲν οὐκ οἶδα. cloeret . ad in I. 10, 36. et olous τινας ron αλλον εὐξασθαι ηuelleri ad de Orat. III. p. 491. φ τοιουτους Ἀτρατιώτας ἔχειν.
51. nisi enim cogitatione com Sic Cicera paullo aut Mihi quiplecti possumus Ego quidem multo dissicilior occurritis inro inquit, animum cum corpore gitatio: ubi cogitatione supplent iunctum difficilius cogitatione dum quid Nero alii sentiam, ne-ζ0mprehendere possum, quam eun acio. De graeca particula v. Zeunium m orpore liberatum. At enim, ad Viger. p. 537. Heindors ad Pla- liquis obiiciat quod nunquam ton Pliaedon. . . lasso Gr. 'dulis vidimus, id quale ait, nec ex s. v. ἐν 2 0. Inprimis autem gitatione complecti possumus. At illud quidem a Ciceron addi solet x pondet Tullius certo deum, quem nominibus propriis, ut saepe expli R inquam vidimus, cogitatione com cari possit per: eluti u in exem p et possumus. - Particulae nisi plum afferam, exempli caussa. im inserviunt obiectioni. Ex hac CL infra c. 33. Aristoteles quidem huius loci interpretatione sponteia est. c. 34. Callimachi quidem epi-Di9jlias by Corale
107쪽
52. Est illud quidem vel maxinium, animo ipso animum videre et nimirum hanc habet vim praeceptum Apollinis, quo monet ut se quisque noscat non enim, eredo, id praecipit, ut membra nostra aut staturam s=
tibi haec dicens , corpori in dico quum igitur, Nosce te, dicit, hoc dicit, nosce animum suum nam corpus quidem quasi vas est, aut aliquod animi receptaeulum: ab amimo tuo quidquid agitur, id agitur a te hunc igitur nosse nisi divinum esset, non esset hoc acrioris cuiusdam animi praeceptum, sic ut tributum deo sit .
3 Siem e pluribus codd. - rn. c. vulg. sibi dicens hoc. 4 SieW. m. D. - Vulgo additur sub uncis hoc eat , s ipsum p a cognoacere. Apertum glossema. gramma - est. Lib. II princi eo oculos, credo, quia magnitudine co ptolemus quidem. Ibid. . . e poris animum aestimantibus modi-trodorus uidem, et passim alibi cus haudquaquam famae par id CL Heiudori u N. D. II 6, 16. buturi Sic apud Graecos Isiora. p. 135 sq. V. Μοὐ ad Eurip. Alcesti v. 363. 52 nimirum Noli mirari no o, . - nesue nos corpora sumuH Somn.
III. 14, 30 et nimirum haec est ili, xx ra Die.t. praestatis et divina sapientiaci ubi, quum itur Haec nausta sunt e Adn. III. 30, 74. AEL Beter ad os Platonas Alcib. I. P. 131. a. c. M. M. fio. II. 20, 71. p. 136. et supra Ad Butim. ψyνῆν Οὐήμας κελευει not. in α 21, 48. γνωρίσαι, ἐπιταττον γνωναιβαυ- Praeceptum Apollinis Lug. I. τήν. 22. Haec enim philosophia una nos hunc igitur nosse V. Plat.
Cum ceteras res omnes, tum quod . p. 129. a. α 50 But . Senten- est,ussicillimum docuit, ut nosmc tia designata est haec: Nisi cognitio ipsos nosceremus: cuius praecepti sui divina esset, illud praeceptum, tanta vis, tantu sentetitia est, ut nosce se, non datum esset ab homine ea non homini cuipiam, sed det acrioris ingenii quod quidem praephico deo tribueretur ubi cs Turneb. oeptum tam praeclarum est, ut a duo p. 693. Cr. s. in V. 16. prosectum creditum ait Ex qua expi non enim, credo Credo, puto, catione illud'noque facile erues, cur vero , Saepe extra nexum orationis dictum sit sic ut tributum deo ait, ponuntur v. vlinum iu Terent non set Nimirum haec verba non Andr. l. L. 13. saepe habent vim pertiueut ad ipsam sententiam condi- ironiae. Infra III. 17, 37 2s, M. tionalem, antecedentibus verbis ex-Ita credo, de honore aut de digni pressam sed coniungenda suu cum late contondimus. Curtilis VII SAE. vocabulis acrioris cuiusdam animi Admissi legati Scytharum iu a praθοπιι- ita ut praedicati debernacillum, iussique considere, in his vocabulis niluoluti vices su&
108쪽
LIBERI 23. 8953. Sed si, qualis sit animus, ipse animus nesciat dic, quaeso, ne esse quidem se sciet ne moveri quidem ses ex quo illa ratio nata est Platonis, quae a Socrate est in Phaedro explicata, a me autem posita est in sexto libro de re publica. XXIIl. ,Quod semper movetur, aeternum est quod autem motum asser alicui, quodque ipsum agitatur aliunde, quando sinem habet motus, vivendi finem habeat necesse est solum igitur, quod se ipsum movet, quia numquam deseritur a se, numquam ne moveri quidem desinit quin etiam ceteris, quae moventur, hic fons, hoc principium est movendi. 54. rincipii autem nulla est origo nam e principio riuntur omnia ipsum autem nulla ex re alia nasci potest nec enim esset L principium, quod gigneretur aliunde quod si numquam oritur, ne occidit quidem umquam nam principium exstinctum nec ipsum ab alio renascetur, nec a se aliud creabit, siquidem necesse est a principio oriri omnia. Ita sit, ut motus principium ex eo sit, quod ipsum a se movetur id
autem nec nasci potest, nec mori vel concidat omne coelum, Omnisque terras consistat necesse est, nec vim ullam nanciscatur, qua L primo impulsa moveatur. Quum paleat igitur, aeternum id esse, quod se ipsum moveat, quis est, qui hanc naturam animis esse tribulam neget 'inanimum est enim omne, quod pulsu agitatur externo:
Ern qua primo impulsa. Sio R. b. L. Vulgo qua primo impulsu. nisi praeceptum deo dignum a p. 318. . . d. Bip. M. 5 l. p. 245.
bitum, vel am praeclarum, vel ed. ildrLDCL Soinnium Scitii iris c. 8.tum acria animi, ut deo tributum Ciceronis intorpretationem cum Pla- sit. Proinde extra conditionalis ora iovis verbis comparuvit urctustioni noxum positu sunt. -- me ro . .. IlI, 3.
Cap. XXIII. 3. in Phaedrox acondum V. Ocbsucr Ecl.Cic. P. 265.
109쪽
φiod autem est animal , id motu eietur int ore et suo. nam haec est propria natura animi atque vis, quae si est una ex omnibus, quae se ipsa semper moveat neque
nata certe est, et aeterna est
55. Licet concurrant plebeii omnes philosophi, sic enim ii, qui a latone et Socrate et ab ea familia dissi dent, appellandi videntur non modo nihil umquam tam eleganter explicabunt, sed ne hoc quidem ipsum quam
subtiliter conclusum sit, intelligent. Sentit igitur animus se moveri quod quum sentit, illiad una sentit, se vi sua,
non aliena moveri nec accidere posse, ut ipse umquam a se deseratur ex quo emcitur aeternitas nisi quida bes ad haec. A. Ego vero facile sum passus, ne in
mentem quidem mihi aliquid contra venire ita isti faveo
XXIV. 56. M. Quid illa tandem num leviora
censes, quae declarant inesse in animis hominum divina quaedam quae si cernerem quemadmodum nasci possent, etiam, quemadmodum interiretit, viderem. nam sanguinem, bilem pituitam, ossa nervos, Venas, omnem denique membrorum et totius corporis siguram, videor posse dicere, unde concreta, et quo modo acta
1 r. c. Somn. Scip. anima est, auctore Betero ad Osf. I. 8 p. 8. Sic D et sqq. dementi coni pro vulg. a ipsam V. Adn in c. 30, 3. 3 Recte Or. c. IV in Ed priori interpunxit Quid priua tandem num cotti V. Goere . ad in V. 22, 74. Brem com Nep. Attic. IX, 2 p. 374. is, qui eligere scit, qui accuratum Ramshorn. μι. r. 3. 169 p. 442. ac dili3entem rerum delectum ha-54. quae si ea una ex omni bet. Sic Terent Eun. III. 5, 18
hus Η. e. si ex omnibus una animi elegans sermarum spectator. V. natura hanc habet vim, ut se ipsa Buhnken in Terent Eun. III. 1, 18.aemper moveati et Schelleri Praecepti Stili lati T. Lneque nata, et II. e. non o p. 10. et alibi. Ium non nata est, sed etiam aeter CAP. XXIV. 46. anguinom, na es Adnotata in c. 4 Z bim rideor posse dicere unae Verbum substantivum a Paucorum concresci ain' Est graeca consis intervallo verborum iteratum is otio, attractionis nomine nota, qua φασιν quandam habet subiectum enunciationis secundariae 55. tam eleganterim e subii sit obiectum niviciationis primariae, litor et acute, et cum delectu quo uti h. l. pro sanguis, bilis Ἀλdam. Sic in II. R in hac divisio deor oras dicere unde concrctitano legantiam desidero. - sino μι Haec graeca constructio re- elegantia disserendi. Accurate ha quentissima est apud Platitum trum vocum vim enucleavit Ernestius Terentium, apud ,osterioris aetatis Clav. Cic. s. v. Elegana dicitur scriptores rarior est Vcrba autem,
110쪽
sint animum ipsum, si nihil esset in eo, nisi id, ut per
eum viveremus, tam naturae putarem hominis vitam suste
tari, quam vitis, quam arboris haec enim etiam dicimus vivere item, si nihil haberet auimus hominis, nisi ut ap
peteret, aut sugeret', id quoque esset ei commune cum bestiis. 57. Habet primum memoriam, et eam infinitam rerum innumerabilium quam quidem Plato recordationem
esse volt vitae superioris nam in illo libro, qui inscribu
Sic Dav. e Codd. - te legebatur per animum Pessime. Em. per uncis inclusit. V. Adv. o. Adn. in quibus id attractionis genus ob quasi attrahitur antecedentis versustinere solet, inprimis sunt eu qua constructione: μνη σου dii. ας ὲν insevisendi, acendi, Optandi, me ἐπὶ σφέτεDα σκίδνασθαι νωλει. tuesnd notutionem . habenti Cicer haec enim V. Adnotata III. N. D. I. 26. 33ud quasi corpus et , 7. - De voce vivere f. Fimquasi a nguinem, quid sit, intelli V, 14 Earum enim rerum quas terragis p ubi multus est Davisius in hoc si ui educatio quaedam et perse-ς exemplis e latinis et graecis scri ctis est, non dissimilis animantium, ptoribus petitis illustrando Thucvd itaque et inυere vitem et mori di-VII, 6. ita μέλλον ας αα cimus, arboremque et novellam et αυτων λόγους δεισαντες vetulam , et vigere et senescere. αννυμα πιέσωσιν. Doctissime sub fugeres Sic legunt VD GII.
tilissimeque hunc et graecae et Ia cum Codd. - Ernestius retinuit vultinae grammaticae Iocum persequu gatam refugeret Quum sermo est tus est et illustravit rueger in de universa illa animi iacultate, qua Untersuta. ub' d. lat. Sprachi alias res appetimus, alias aversamur,
IlI. est 3 5, D. p. 133 179. vectum simplex fugere locum habe-
CL chsner Ecl Cic. p. 42. q. re solet quum vero graviora mala, animum ipsum Vulgo legebatur quae evitare studemus, commem per animum ipsum v. V. L.): at xantur, Verbum compositum refu- prvepositio per sine dubio a glossa ger poni solet. AEL in V, 10. tor additum est ud accusativum ex appetendi fugienda, fugere plicandum. Ruminorii Lat. r. appetere N. D. III, 13. omne ani-
, 132. Noti p. 235. hunc accusati mal appeti quaedam et fugi avum pro absoluto habitum explicat quibusdam. contra . D. II, 47.
per quod attine ad. Ego vero, ut a pestiferis et nocentibus ref Dostro loco accuratius examinuto, gere dicuntur. - Verum lectionem ad eam magis inclino sententiam, refugere tuetur . D. III, 13. ut hunc accusativum antecedentis omne animal appetit quaedam, et enunciationis consormatione quasi fugit a quibusdam quod autem attractum et ad eam conformatum fugit, id contra naturam est, set
esse putem. ExempIa a Davisio e in I, 12. appetendi et refugiendi
latinis scriptoribus ad ah lusi ac initia Quare nunc lectionem ut eseeusativi usum illustrandum collecta quisitiorem retinendam Ase cum re longo sunt alienissima. Eadem Ochiner in Ecl. Cic. p. 44. censeo.
attractionis ratio statuenda videtur 57. Habet primum V. Adnotata infra II. 16, 37. militi ,ero, ubi tu IV. 35, 4. v. Adnotata, et Homeri Odyss libro Liber est quodcunque vel α. 275. μητέρα δ', ε οἱ θυμὸς miliam ambitus scriptum. s. re- ἐφοραατα γαuέεσθαι, i ἴτω εἰς mi ad Corn. Nep. Lysand. IV, 2. μέγαρον ubi accusativo μητiρα P. 6.