장음표시 사용
111쪽
is Menos, pusionem quendam Socrates interrogat quasdam geometrica de dimensione quadrati ad ea sie ille respondet, ut puer et tamen ita saciles interrogationes sunt, ut gradatim respondens eodem perveniat, quo sis geometrica didicisset ex quo esse volt Socrates, ut discere nihil aliud sit nisi recordari quem locum multo etiam accuratius explicat in eo sermone, quem habuit eo ipso die, quo excessit e vita docet enim, quemvis, qui
omnium rerum rudis esse videatur, bene interroganti respondentem, declarare, se non tum illa discere, sedi miniscendo recognoscere nec vero fieri ullo modo posse, ut a pueris tot rerum atque tantarum insitas et quasi consignatas in animis notiones, qua D ραις vocant, haberemus, nisi animus, antequam in corpus intravisset, in rerum cognitione viguisset. 58. Quumque nihil esset, ut omnibus locis a latone disseritur: nihil enim ille putat esse, quod oriatur et intereat, idque solum esse, quod semper tale sit, quale tog appellat ille, nos speciem:
5 Sic recte W. c. L. Tre. c. vnig. Memon. ale. V. Adn in c. 47, 113. Egregia Lambini coni. cod. R. firmata, pro vula gurari. m. IV. 36, 7. Sic D e Coda. Ern. α Vulg. qualem ideam Sinueta quales ἰδέαν. n. Susp. quam ideam. s. Adn. Meno d. p. 82 sq. c. XVI p. 34. in hanc vitam ab ipso nascenti Iio-
ed Butim. - o nisi recordari mine afferri censeret, Stoici eas oriri v. lat. Μen. c. V. p. 32. Phaedri ex perceptionibus rerum externarum, p. 249. c. Per corporis sensus lactis quus
in eo sermoney in Phaedone cabant ἐννοίας. V. Wyttenbach. p. 165. . . d. ip. p. 72. e. ad Legg. I, 22. p. 143. r. Hoc si T. p. 74. d. Ildri . igitur loco videtur Cicero Platonis
notiones, quia ἐννοίας ocam decideis doctrinam cum Stoicorum Boier ad Onic. III. 19 76. ex hoc de notionibus inuatis quodammodo Ioco et e Divin. I. 57, 131 ex intel consociasse.
ligi posse censet, Stoicis probatam m Quumque nihil esse' Supple
suisse Platonis illam νάανησιν, do ex parenthesi quod oriretur et in- qna conferre iubet Stalibuum. Pro teriret.
logg. in Phileb. p. XXVI. LXXIII. quod semper ati sis, quiae Quod mihi qui tum non sane pro ἰδέαν appella itu concisius di-
habito videtur num in his Tuscu- tum pro quod semper tale sit, quale Ianis multis locis Cicero decreta est quod seu quam ἰδίαν appe platonica stoicis admiscuit Quare at illo. AEL Academic. I. 8, M. cum magna cautione circumspectis quia mens sola cerneret id, quod simoque iudicio versandum est in semper esset simplex et uniusmodi, Stoicorum sententiis ex his libris et tale quale esse, hanc illi ideam libandis Scilicet et Plato et Stoici appellabant nos vero speciem
notiones innatas osso, a deo men-- possumus dicere. - ceterum. Pro
tibus nostris inditas esse statuerunt quale vulgo legebatur qualem quae sed Plato ita , ut eas e priori vita sectio nescio an praeferenda sit. In Dj9jlias by Corale
112쪽
non potuit animus haec in corpore inclusus agnoscere: tognita attulit ex quo tam multarum rerum cognitionis admiratio tollitur neque ea plane videt animus, quum
repente in tam insolitum ' tamque perturbatum domicilium immigravit; sed quum se collegit atque recreavit, tum agnoscit illa reminiscendo ita nihil aliud est discere,
nisi recordari 50 Ego autem maiore etiam quodam modo mem
riam admiror quid est enim illud, quo meminimus aut iam habet vim aut undet Datam' Non quaero, quanta memoria Simonides fuisse dicatur quanta heodectes' quanta is, qui a Pyrrho legatus ad Senatum est
Sic Codd. et Edd. cit pleraeque. - . m. tam m. in tam ina. Em. c. Gebh. tam op in λε Sic coni L. et Iegitur tu Codd. aliq. pro vulg. naturam, quod etiam . . habent. r. vocem natam uncis,
quibus eam inclusit'. liberavit. 1 L. coia Themiasocias. Et sic Cod col. At v. Adv. vulgus enim notum est illud attra dictum est agnosci illa remis
euouis genus , quo pronomen rela Scendo. uvum genus suum non ad unicCe neque Η. e. neque Vero, nec
dentis, sed acquentis substantivi ge tamen Lael. V, 1 Sed hoc prianius consormat, ut Lem. I, 7. Aut mum sentio, nisi in bonis amicitiam mal hoc providum, - quem voca esse non posse. quo id ad vimus hominem ubi v. Ochsucr in um reseco V. Λdnotata in c. q. Lel Cic. p. 30 sq. et qui hanc iacentque a Semper. veterum linguetivum proprietatem se 59. memoriam Duplicem se paratim pertractavit, Κmeger in L n tentiam nomini memoriae Cicero tersuta uber . las. pr. III llen tribuit Primum enim per eam in- , 36 sqq. tellexit eam discendi acultatom, agnoscere cognitia attulit quae secundum Platonem constat in noscere h. l. idem vulet, quod cog recordatione earum uerum, quas noscere. Agnoscere enim dicimur animus, antequam in corpus intrares, quarnm cognitionem vel notio vit, cognitas habiti et e priori vitanem ante perceptam habemus; Ἀ- in hanc attulit tum eam animici nouere niuino res, in quarum no cultatem, quae vulgo hoc nominetitiam primi uri venimus. 3. Ochs comprehendi solet, qua, quac in hacner. cl. Cic. p. 48. qui apposite vita disclarus, custodimus, et, ubi
eomparat agnosco tutum tuum, Pus est, revocare Possumus.
duum studium tuum tale esse repe Simonides artem memoriae prino, quale prius illud esse intelle mus tradidisse dicitur. AEL. Quintil. Ieram cognosco, quum illud nunc Inst. r. XI 2, 11 ibique pal- primum animadverto. Verum haec ing. Plin. II. N. VII, 24. Aelian. duo vocabula non solum a librariis V. H. VI, 10 Cic. do Diviv. I, 27. V. Gemhard ad Lael. c. I, 5. p. 12. de orati II. 74, 299 ubi plura sed ab ipsis veteribus scriptoribus suppeditavit ueller D. 385.
aepe confusa sunt atque permixta, Theodectes Quintil. l. d 3 51. et quidem crebrius cogno3cere, quod ,Quin semel auditos quamlibet mul- generaliorem habet significationem, os versus protinus dicitur reddi pro agnoscere, quam hoc pro illo disse Theodectes : quem memortuo positum reperitur. Paullo post recte artem tenuisse, uuctor est Aeliau. Di9jligo b Corale
113쪽
missus, Cineas quanta nuper Charmadas quanta, qui modo fuit, Scepsius Metrodorus quanta noster Hortensius de communi hominum memoria loquor, et eorum maxime, qui in aliquo maiore studio et arte versantur: quorum quanta mens sit, dissicile est existimare; ita
XXV. 60. Quorsus igitur haec spectat oratioqquae sit illa vis, et unde, sic intelligendum puto non
est certe nee cordis, nec sanguinis, nec cerebri, nec tomorum anima sit, ignisne' nescio nec me pudet, ut istos, lateri nescire, quod nesciam illud, si ulla alia de
re obscura assimare possem, sive anima, sive ignis sit animus, eum iurarem esse divinum. Quid enim obsecro te, terraue tibi, aut hoc nebuloso et caliginoso coelo, aut sata, aut concreta videtur tanta vis memoriae 8
Si quid sit hoc, non vides at quale sit, vides: si ne
Sic SD. - m. c. nig ne .male. Gr. κινίας. 3 Sic recte P. et D e codd. pro Vulg. quorsum quod retin. m. V. Gemb. ad Oss. III. T. pr. et ad Cat. Μ. XII p. 6. Besor. ad Ost. III. 16. P. 306. Inte p. ad Legg. I. 24. p. 150. r. 4 Sic, de Bouli.
coni. Et Cod. Bernensis. - r. rediit ad lectionem Edd. vcit et plurium Codd. ait Bectissime. Ern. c. Codd. Gebh. ali omisit sit 5 Sic W praeeunte L. V. Adn codd. anima sit ignisνe Ern. c. Vulg. anima si animus ignisi e Benti coni an aninia ait igniaνθ. Quaeri scit. hic quae vis sit memoriae et unde, non, quid sit animuα V. H. VI, 10. - Cineas. Senec. ignisne Vulgo legebatur ima Controv. Prooem. Cineas mis Ne v. V. L.); sed recte cum Lam-sus a Pyrrho legatus ad Romanos, bino Wolfius reduxit ignisne Ut postero die novus homo et senatum ite lectio diversam ahc sentenet omnes 4rbanam circumfusam iam. Si ignisve legitur, utrumque plebem nominibus suis persaluta in medio relinquitur, an anima, anuit. CL Plin. H. N. VII, 24. - ignis sit si vero wnisne, alteru-Do Charmada, Scepsi Metrodoro trum ponitur: ut in sequentibus: v. Quintil. l. d. g. 26 et X. 6, 4. si1 e anima sit e ignis ais animus. Hortensius Brut. c. M. Hor V ochsner Ecl. Cic. p. 49. tensius memoria tanta, quantam in u istos Scit pudet, qui, nidnullo cognovisse me arbitror, ut, sit animus, intelligere se dicunt.
qna secnm commentatus esset, a d verbum nescire supple me. -- sine scripto verbis eisdem redderet, nomina me, te, Se eum, e S, quum quibus cogitavisset. Hoc adiumento non magna quaedam vis in iis posi- ille tanto sic utebatur, ut sua et cost in constructione quae dicitur commentata, et scripta, et nullo Accusativi c. lns. saepe, inprimis reserente omnia adversariorum dicta a posterioris aetatis scriptoribus meminisset. s. Senec. Controv. Pro omissa esse, in vulgus notum est.
oem. Quintil. X. 6, 4. XI 2, 24. V. Baminora. M. Gr. S. 168 p. 432. Cάν. XXV. 60. Quorsus Quid sq. et Ochiner. I. d. p. m. qua recte Cicero de animorum natura senserit, monet, hanc pronominum omis exposui nus in . . de Cic. h. sionem a Cicerone non facile a p. 210 414. missam esse, nisi quum Di9jlias by Corale
114쪽
id quidem at quantum iri profecto vides. 1. Quid
igitur utrum capacitatem aliquam in animo putamus esse, quo, tamquam in aliquod vas ea, quae meminimus, infundantur absurdum id quidem qui enim undus, aut quae talis animi sigura intelligi potest aut quae tanta omnino capacitas an imprimi, quasi ceram, animum pu
tamus, et memoriam esse signatarem rerum in mente ve
stigia quae possunt veri,drum, quae rerum ipsarum esse vestigia quae porro tam immensa magnitudo, quae illatam multa possit effligereῖQuid illa vis quae tandem est, quae investigat occulta, quae inventi atque excogit alio dicitur ex hacne
tibi terrena mortalique natura et caduca concreta ea vide
tur 62. aut qui primus, quod summae sapientiae se thagorae visum est, omnibus rebus imposuit nomina' aut qui dissipatos homines congregavit, et ad societatem vitae convocavit aut qui sonos vocis, qui infiniti vide-
hantur, paucis litterarum nolis terminavit aut qui e rantium stellarum cursus, progressiones', institiones
6 Sic vulgo Or. . . l. sec. Praegressiones, comparat N. D. II, 20. Em recep. coni. Davisi regressiones, ob vocem cursus. 7 Sic Μ. D. - . . Camerario institionesque Vulgo c. Codd. institutionesve institutionesque. s. dia. pondeat a verbis fatori, dicere, minari, similibus. Ioc quidem loco pronominis me omissio eo miniis potest octondere, quod praecedit ma pudet.
6i absurdum id quidem . D. II, 53. At id quidem absurdumost. III, 17. At id quidem repu-cliandum. 3. Ochsner. l. d. Quid polia is quae tandem ess Divin. I. 27. Quid illa duo
somnia, quae creberrime comm morantur a Stoicis, vis tandem Potest contemnere 7
primus omnibus rebus nomina imposuit, isne tibi ex haci terrena natura concretus videtur Eadem verborum consequutio Divin. I, M. Quid vero Phoebi sis ut cum Aut cum 7 quod summae sapienιiae 'thagoras insum est II. e. id quod summam sapientiam declarare Pythagora visum est. De re ipsa Theodot iu Eclog ex Script Pr
μονον λογιωτατον ὰλλα καὶ ποε- σβυτατο--γεισθα των σοσγων τον αετον τα δνδιιατα τοι πραγuα- σιν. arisius, hunc locum maximo eruditionis dispendio pertractans : Inde nata est, inquit, nae opinio, quod nomina vim cuique rei insitam declarare censuerint, adeoque non hominum institutione, sed natura significare decreverint. Andiamus Gellium . A X, 4. ,Nomina Veseborum non positu fortuito, sed quadam vi ratione naturae facta esse
P. Nigidius - docet, rem sane in philosophiae disquisitionibus et brem quaeri enim solitum apud philosopnos, φυσει τα -ματα sint an θεσει. oc priorem quidem sententiam lato in Crais mirifice amplexatus est, itemque Stoici. s. locos amavisio prolatos.
115쪽
notavit Omnes magni etiam superiores, qui fruges, qui vestitum, qui tecta, qui cultum vitae, qui praesidia
contra seras invenerunt a quibus mansites acti et exculti, necessariis artificiis ad elegantiora defluximus nam et auribus oblectatio magna parta est, inventa et temperata
varietate et Datura sonorum; et astra suspeximus, tum ea, quae sunt infixa certis locis, tum illa, non re, sed vocabulo errantia quorum conversiones, omnisque motus
quis vidit, is docuit, similem animum suum eius esse, qui ea fabricatus esset in coelo. 63. Nam quum Archimedes lunae, solis, quinque errantium molus in sphaeram illigavit effecit idem, quod ille, qui in imaeo nautidum aedificavit latouis deus, ut tardilale et celeritate dissimillimos motus una regeret conversio. Quod si in hoc mundo fieri sine de non potest, ne in sphaera quidem eosdem motus Archimedes sine divino ingenio po-8 rn. c. vulg. qui animus . r. aninima uncis cinxit. - Αlii coni. qui rinis, et sic Oxonn aliq. alii qui prinuus. institiones CL acl. Cic. p. 15. et Bamshom m.
V. L. Egregie hunc locum illustravit Ernestius in Clav. s. v. institio. Planolue enim non solum progredi, sed interdum otiam insistere h. c. sturc. s. N. D. II, 20 et 40. vi dentur unde stationes planetarum dicuntur, et ipsi plianetas ιαιiOniae ap. Plin. II. 15. 16. superiores It e priorIbus temporibus viventes, non, ut Neidius
vult, aura, antea Commemorati,
ut reterrentur ad illos , qui dissipalos homines congregaverunt, et ad
ad elegantiora dessuximus Venuste dictum pro vulgari ad magis Iecta, exquisitiora artificia, ut musica, philosophiam, mathematica, sensim sensimque delapsi sumus. De voco elegantiora v. Ernesti in Clav. s. v. Verbo de suendi similiter utitur Quintil. Inst. r. I. 8. 9 in omnia deliciarum genera vitia dicendi quoque ratione defluximus.
Gravius per figuram, quae dicitur Τν διὰ δυοῖν , pro varia naturusonorum Iulia II 4, 12 inani levitate et iactatione IlI. 16, 35. longinquitas ct dies. V. Odisner.
Gr. 3. 203. D. M. et f. m. p. 714. AEL Adnotata in III. 18, 3.
non re, sed Ocabulo erranticii Vocabantur illae stellae, quae circa solem simul cum terra m Ventur, ab antiquissimis πλανηται h. . e runtes, quia motus eorum titillis legibus obnoxius esse idcretur, uti monet Neidius Plutonici contra docebunt, stellus erraticus non vago motu, scd certis legibus agitari. II in Cicero . D. II, O. Μα-xime vero sunt admirabiles moti earum quinque stellarum, quae salso Vocantur errantes nihil enim e rat, quod in omni aeternitate conservat progressus reliquosque motus constante et ratos. Eandem nostri quoque astronomi sequuntur Sententiam.
63. Archimedes Haec sphaera erat machina, in qua planetartim
Conversiones repraesentarentur. Et
gante Ovidius Fast. VI, 277. Arte Syracosia Suspensus in aere
116쪽
tuisset imitari. XXVI. 64. Mihi vero ne hae quidem
notiora et illustriora carere vi divina videntur, ut ego aut poetam grave plenumque earmen sine coelesti aliquo mentis instinctu putem undere, aut eloquentiam sine quadam vi maiore fluere, abundantem sonantibus verbis, uberibusque sententiis Philosophia vero. omnium mater artium, quid est aliud, nisi ut lato ait ἔ, donum, ut ego, inventum deorum 8 aec nos primum ad illorum cultum, deinde ad ius hominum, quod situm est in generis humani societate, tum ad modestiam magnitudinemque animi erudiyit eademque ab animo, tamquam ab oculis, caliginem dispulit, ut omnia supera, insera, prima,
65. rorsus haec divina mihi videtur vis, quae tot
res emciat, et tantas. Quid est enim memoria rerum et
verborum quid porro inventio profecto id, quo nec in deo quidquam maius intelligi potest non enim ambro
Sic ABL. Gebh. Ern. - r. c. B. ECVII. maior quadam et L R. Oxonn omnes, D. Omitti ait Or uncis circumdedit. Recte. posuisse imitare Attendas ad modorum rhythmi suavitatem. Sic singularem conditionalis nunciatio dicitur plenabo pro canora. ni formam, qua in protas praesens poetam fundere pro Arch. indicativi, in apodosi plusquamper c. 8. poetam natura ipsa Valere, sectum subiunctivi positum est: cu et mentis Viribus excitari, et quasi ius generis exempla licet rariora sint, divino quodam spiritu inflari. in eorum tamen ratio rectissime sese clare cecinit Ovidius Fasti VI, s. habet. Nimirum conditio in protus serit Deus in nobis agitante cale- ut certa indicativo effertur; quae scimus illo, Impetus hic sacrae s antem ex hac simpliciter posita con mina mentis habet. Alia suppedi-inione essicitur consequutio ποθε tat avisius ad h. l. et ad Divin. τικως exprimitur, h. e. ita, ut sub I, 37. eertis quibusdam conditionibus su donum deorum lat. Timaeus tura scusset Sententia igitur huius p. 533. D. p. 338. T. IX. M. Bip. loci aliis verbis ita potest exhiberi: L. Cicer de Univ. c. 14 de Legg. Quod si pro certo ponimus, hoc in I, 22 ubi ci. Davis Academ. I. 2, 8. mundo, fieri sine deo non posse se ibique Goerena. p. 14.quitur , ut Archimedes, nisi divi eademque Partices affixa manum ingenium habuisset, eosdem saepe vim colligendi habet, ut idem motus non potuisset imitari Graece valeat, quod ut paucis complectar
hic Iocus sic exprimi potest εἰ μεν Lura), monente Goerengio ad Legg. o. τουτο ἐν τῶ κοσua ἄνευ θεου I. 7, 15. p. 125. Infra c. M. M. νίπεσθαι et δυναται, υνῶν Ut credam ita esse, quam est id is ei σφαίρα τὰς τοτας κινήσεις exiguum a sessum esse arbitror: ὁ ' χιιιηδη ἄνευ θείου νου-ι et fit plerumque sine sensu , non-Mῖσθαι εἰ νή σατ o. nunquum etiam cum voluptate: CAP. XXVI. M. Ma- plenum tumque hoc leve est, qualecunqueque Graves reserendum Vicietur ad Gis fit enim ad punctum temporis. sententiarum ubertatem, plenum ad . 49, 118. Nos vero, nihilque
117쪽
98 TUSCULANARO DISPUTATION si deos, aut nectare, aut Iuventate pocula ministrante,
laetari arbitror nec Homerum audio, qui Ganymedem a diis raptum ait propter formam, ut Iovi bibere mini
straret non iusta caussa, cur Laomedonti tanta seret iniuria singebat haec Homerus, et humana ad deos transferebat divina mallem ad nos. Quae autem divina vigere, Sapere, invenire, meminisse.
Ergo animus', ut ego dico, divinus', ut Euripides audet dicere' deus est et quidem, si deus aut anima aut ignis est idem est animus hominis nam ut illa
natura coelestis et terra vacat et humore, sic utriusque harum rerum humanus animus est expers. Sin auteni est
quinta quaedam natura, ab Aristotele inducta primum :
haec et deorum est, et animorum. Hanc nos sententiam
secuti, his ipsis verbis in Consolatione haec expressimus: XXVII. M. Animorum nulla in terris origo inveniri potest nihil enim est in animis mixtum atque con
cretum, aut quod ex terra natum atque fictum esse vide
atur: ibi ne aut humidum quidem, aut sabile, aut
Sic R. L. Lall. Vulgo animus qui Ern qui uncis inclusit 3 b. V. Gebh. D. m. irrinus est, . . a. d. deus. Alii diarinus, M. E. m. d. deus est. 4 r. c. R. aliisque Codd. dicere aude 5 Sic disti guunt, D. - m. c. vulse inducta primum ceti. in malis ducamus ceti et passim sum esse, adnotant Interpretes. Non alibi enim Laomedonte prognatus erat Ga-65. G-nt te poetida ministran nymedes, sed Troe: qui quidem, te Luνensa est graeca Mn, Io auctore Homero, tris filios habebat vis et Iunonis filia, quae ante Gany Ilum ossaracum et Ganymedem. medem in caelum raptum pocula Ili fillius erat Laomedon Verum,
diis ministrabat Iliad. o princ O ut de raptore, sic de patre Ganyme- δὲ θεοὶ πα Ζηνὶ καθηαενοι syo dia magnae sunt discrepantiae, uti Ooo ντ δευσέω ἐν δαπέδω, ετ monet avisius, qui multus est in δέ σφισι ποτνια Ηβὐωκτα ἐφ defendendo Cicerone. νοχοει. Euripides Exstat fragmentum nec Homo in Iliad. v 233. Eurip. 188. θεὸς γαρ τιλέων μῖν. αντέθεος Γανυμήδnς 'ος δν κάλ- Multi alii quoque eandem consigna- λιστος γένετο θνητῶν ἀνθρώπων ' verunt sententiam ut ipse Cicero T. καὶ νηρείψανeo θεοὶ in e Platone in Somn. Scip. de Rop. οἰνοχοευειν, κάλλεος εῖνεκα ose, VI, 24 Deum te igitur scito esse; ' θανατοισι εeεέη. siquidem deus est, qui viget, qui bibere minias reo a graeca sentit, qui meminit. Plura congeκ- constructione dictum pro potum sit Davisius. ministraret. V. B nhen in Terent quinta quaedam natura Scit. Andr. III. 2 4 dare bibere. ἐντελέχεια , supra c. 10, 22. eur Laomedonti tantasieret in in Consolasioris V. nos in . . iuria 'ullium . I. memoria a de cic. h. p. 50 sq. Di9jlias by Corale
118쪽
LIBERI 27. Migneum his enim in naturis nihil inest, quod vim mem riae, mentis, cogitationis habeat, quod et praeterita teneat, et sutura provideat, et complecti possit praesentia: quae sola divina sunt nec invenietur umquam, unde ad hominem venire possint, nisi a deo. Singularis est igitur quaedam natura atque vis animi seiuncta ab his usi
tatis notisque naturis. Ita quidquid est illud, quod sentit, quod sapit, quod vivit', quod viget et coeleste et
divinum ., ob eamque rem aeternum sit necesse est. Nec
vero deus ipse, qui intelligitur a nobis, alio modo intelligi potest, nisi mens soluta quaedam et libera, segregata
ab omni concretione mortali, omniaque ' sentiens et movens, ipsaque praedita motu sempiterno. 67. Hoc genere, atque eadem e natura est humana mens.
Ubi igitur, aut qualis est ista mens Ubi tua, aut quali. potesne diceres an si omnia ad intelligendum non habeo, quae habere vellem, ne iis quidem, quae habeo, mihi per te uti licebit Non valet tantum ani
mus, ut sese ipse videat at ut oculus, sic animus, senon videns, alia cernit non videt autem, quod minimum
6 Alii uti Male. 7 Sic, solus. r. c. vulg. omisit et 8 Sic R. r. b. P. D. - Ern. c. vulg diarinum est. 9 Sic m. tacite. r. r stituit omnia sent. In Ern praefigitur Amale Ern. c. av. e. CAp. XXVII. 46. in naturis floribus, plantis CL insea V. 13, H. e. his in corporibus, elementis. 37. N. D. II, 15 aether semper agi- N. D. II, 57. quod in his naturis rela latur et viget. Corn. Nep. Alcib. v amplificatur sonus III, 14 con V, 5 qui paullo ante victores vi- creta est ex pluribus naturis. n. M. uerant ubi cs Brenui V. Oolisner. naturia his, ex quibus omnia con Ecl. Cic. p. 42. atant. Nec Mero deus ipse Locus pul- quae sola dirina sunt N. e. cherrimus ac plane platonicus. Quam quae solam divinam originem a praeclare ac magnifice Cicero debent. Vox sola igitur non cum ivina natura senserit, exposuimus quae , sed cum dii in coniungenda in . . de Cic. h. p. 177 sqq. est. N. D. I, 34. quae sola divina 188 sqq. natura sunt contra II, 58. quae T. quae habere,euem ' ροτο- hominum solum aulibus iudicantur. θετικως expressum, ut, si nunci V ochsner Ecl. Cic. p. 41 qui lau tio plena esset, sequeretur, at feri dat Goerenatum ad Fin. I. 13, 44. posse in fieri non potest. Ergo P. 61 qui, quid discriminis inter nec velle possum Graece ηβουλό cedat inter adiectivum solus et ad μην ἄν et contra olim βουχοίμην verbium solum, subtiliter enucleare ἄν. minc apparet, Ernesti conie--det. AEL Ger aes adissic. I. cturam Bathio probatam, elim pro 7 22. p. 29. Ne m legendum esse, abhorrere ab quo ringet Verbo ingendi cori huius loci sententia. Etenim intinetur notio motus mutationis, nunciationibus conditionalibus pra crescendi. minc proprie dicitur de sens vel persectum subiunctivi poni-
119쪽
est, formam suam quamquam fortasses id quoque; sed relinquamus vim certe sagacitatem, memoriam, motum Α, celeritatem videt haec magna, haec divina, uXXVIII. 68. Ut, quum videmus speciem primum, candoremque coeli deinde conversionis celeritatem tantam, quantam cogitare non possumus, tum vicissitudines dierum atque noetium commutationesque temporum quadripartitas, ad maturitatem frugum et ad temperationem corporum aptas eorumque omnium moderatorem
et ducem solem lunamque accretione et deminutione stluminis quasi fastorum notis signantem dies tum in eodem orbe, in duodecim partis distributo, quinque stellas
ferri, eosdem cursus constantissime seriantis, disparibus inter se motibus nocturnamque coeli sermam undique sideribus ornatam tum globum terrae eminentem e mari,
fixum in medio mundi universi loco, duabus oris distan-
. 3 Sic, de coni. r. c. vulg. fortasse quamquam id quoque: quae ultima verba a philosophastro quodam prosecta censet. 4 D. de Benti coni. Otua celeritatem, compar. c. 28 70 5 r. c. R. r. D. - Sic R. L. D. Ern. c. ceteris diminutione. V. Adn. tur de re, quae fieri potest imper di et temperatio ad quem Iocum π.sectum vel plusquamperfectum sub- acrob. I, 20. iunctivi de re, quae non est, Vel deminusionex Vulgo legebatur fieri non potest. AEL Zumpi at diminutione v. V. L.). Qe D Gr. F. 78. . 393 Supra c. 11, 23 minui enim dicuntur res, quae in perem equidem utrumque, ipο- diversas partes minuuntur, h. e. disses; ae es difficile confunaere secantur discinduntur atque adeo c. 33, 1. Neuem ad seis ore destruuntur; deminui autem res, Panaetius a Panaetius iam obiit . quae decrescunt quidem et attenu- c. 41 equidem ave emori, sisteri antur, sed ita, ut non plane dissol- p 3M, vallem. V. 7, 20. Noairium vantur. V. Ocriner Ecl. Cic. p. IO. praemio elicere, semus qui laudat Oudendona ad Sueton. c. XXVIU. 68 m, quum in cara c. 5. demus Particulae uirespondeis. 70. orbe N. D. II, 20 dicitur O si mensem hominis etc. bis signifer divin. II, 42. Vim commutationesque - quadri quandum esse signifero in orbe, qui partima V. N. D. V, 19. graece ζωδιακος dicitur. - πι- emperationem 'orporum orbis duodecim partium nomina re- In IV. 13, 30 Ut enim corpo dacta sunt in hos versus:
riacie eratio, quum ea congruunt Sunt aries, taurus, gemini, Can- inter se, e quibus constamus, sani oer se, virgo,
tam sic anuni dicitur, quum eius Libraque, scorpius, arcitenens, iudicia opinionesque concordanti caper, amphora, Pisces. moderatorem Somn. Scip. 4. quinque stellas Planetas, exce- Sol dux et princeps et modera ptis sole et luna. tor luminum reliquorum mens mun in medio iandi Deo Ni riam Di9jlias by Corale
120쪽
tibus habitabilem et cultum quarum altera, quam OS
Sub axe posita ad stellas septem, unde horrifer Aquiloni stridor gelidas molitur nivis;
altera australis, ignota nobis, quam vocant Graeci D- et θεια 69. ceteras partis incultas, quod aut rigore rigeant, aut urantur calore hic autem, ubi habitamus, non intermittit suo tempore
Coelum nitescere , arbores frondescere,
Vites laetificae pampinis pubescere, Ilami bacarum ubertate incurviscere', Segetes largiri fruges, florere omnia, Fontes scatere ' herbis prata convestirier:
tum multitudinem pecudum, partim ad vescendum, partim ad cultus agrorum, partim ad vehendum, partim ad corpora vestienda hominemque ipsum quasi contempla-
7 m. c. Ah mitescere. 8 Sic O1x L emonio Gobli Mn. - r. recte praetidi duoιοτελευτον incuri escerct quae est actio plerorumque Codd. 9 eier ad T. II. 3. p. 29. herbis pro gloss. habet. Sed recteor monet, acmor hic penultimam corripere. Cf. --, quot posthac infe eo transiit Sic atrius, strideo; erga tergeo. perverSa veterum ast nomorum mas regionec inhabitabiles atque
opinione. AEL Somn. Scip. 4. 5. incultas videmus, quod pars earum di. D. II. 36 39. appulsu solis exarserit, pars ob mduabus oris distantibus racii. guerit nive pruinaque a Ionginquo
media inter has duas temperatas solis abscessu.zonas erat torrida. Ionarinnare Caeliam nitescere Iambici senavem et elegantem descriptionem de rii. Eleganter dicitur caelum it
dit Ovidius Metam. I, 48. M. Sunt acere. iucrct. I, 9 Tibi Veneri
quinque plagae vel zonae suaveis daedala tellus Summittit no Quarum quae media est, non est res, tibi rident aequora potiti, Placa- habitabilis aestu: tumque nite diffuso lumine caelum. Nix tegit alta duas totidem inter Vites laetificae m. e. non la utrumque locavit, titiam inspirantea, sed omnino Ia Temperiemque dedit, ista cum se, ut Lucret. II, 1157 vineta frigore summa laeta Vox laetiscus anticue dicta
Sub axe posita Sunt iambici est, ut inis II, 9 ναεtiscua, 10. senarii ex Attii Philocteta desumti luctificus III, 19. regifice, IV, 16. quos irimus entietus constituit tabificus V. Ochsner Ecl. Cic. P. 13. Prius enim, nec aliter in Ernestii Moscere Virgil. Georg. III, editione prosaico tenore legebantur. 126 et Aen. IV, 514 pubentes her-ειeu optem Septemtriones ae Sic Theocrit. V, 109. Μη ursam minore . . D. II, 41. Quas εο λωβάσησθε τὰς uπέλος Ἀντι nostri septem soliti vocitare Triones. γα αβαι b e. ηβωσαι καὶ ἀκμά- ἀντίχμθονα Somn. Scip. . in toυσαιὶ ubi V. Interpretes.
gulos, in quo qui insistunt, adversa bacarum Bacae saepe dicuntur nobis urgent vestigia. de quovis arborum frugum genere. 69. incuti Ex veterum opi Cat. 2. iii arborem accis terraeque Dione. N. D. I. 10. Terrae uxi frugibus.