M. Tullii Ciceronis Tusculanarum disputationum libri quinque, ed. R. Kühner

발행: 1829년

분량: 426페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

seram enumerat multos; idque quasi constet, rationem cur ita sat assert. Quodsi tanta vis est ad habitum mentis in iis, quae gignuntur in orpore; ea sunt autem, quaecumque sunt, quae similitudinem faciunt o nihil necessitatis asseri, cur nascantur animi, similitudo . Omitto dissimilitudines . 81. Vellem adesse posset Irrunaetius vixit cum Africano quaererem ex eo, cuiuS Suorum similis suisset Africani fratris nepos facie vel patris, vita omnium perditorum ita similis, ut esset facile deterrimus cuius etiam similis . Crassi, et sapientis, et eloquentis, et primi hominis, nepos, multorumque aliorum virorum clarorum , uos nihil attinet nominare, nepotes et filii. Sed quid agimus oblitine sumus, hoc nunc nobis esse propositum, quum satis de aeternitate dixissemus, ne sicinterirent quidem animi, quidquam mali esse in morte A. Ego vero memineram sed te de aeternitate dicentem aberrare a proposito facile patiebar. XXXIV. 82. M. Video te alte spectare, et velle in coelum migrare Spero fore, ut contingat id no-8 Sic'. c. d. vet. Bouhierii L. - m. c. Vulg. facians quod sententiae repngna V. Adn. 1 Sic egregie coni. Benti pro Vulg. similitudines. 2 L. Lall. miti vel 3 r. c. Codd. Beuileii, SECVΜD.

dam. Nimirum, Cicero inquit, ri nasci autem animos, quod decla-stoteles ait, omnes ingeniosos me ra eorum similitudo, qui procreen Iancholicos esse. Ego vero nou sum tur quod quum sugeret non solum melancholicus, ergo non ingeniosus, librariorum, sed etiam criticorum nec tamen moleste id sero; nam aciem, enata est lectio cur naac

ego pauli tardior h. e. hebetiore tur animi similitudo. ingenio sine melancholia malo esse, i. Panaetius Nixit cum Afri- quam ingenii praestantia excellere, cano Sc. cum Scipione Africano melancholia laborans li modo maiore cum quo arcto amicitiae miram Aristotelis opinionem consu vinculo coniunctus erat Panaetius. tare voluisse videtur Cicero, per V va Lynden de Panaetio Rhodio suasum habens, a nemine sibi ingeni g. I. p. 38 sq. et alibi. um tardum tributum iri. Iam etiam Africani fratris nepos ,,Qui illud intelliges, cur addita sint ver fuerit, nescio. Africani rater Paul-ba enumerat multos; idque quasi lus aliquis fuit. Nec magis constat constet, rutionem, cur ita fiat, as de P. Crassi nepote. Ernesti. fert facie Ne patris Ad vocabulum cur nasca ritur animi, similitudo Nel supplendum videtur simiHimias. Sic Wolfius edidit cum anutio, primi hominis I . . primarii. Lambino, Oliveto Quam lectionem V Ernesti Iav. Cic. a. v. etiam rellius recepit, recte monens, Ap. XXXIV. M. M HI in 1aec verba referri ad superiora illa: eaelum migraro articula e saepe

132쪽

LIBERI. 34. li 3bis sed sae, ut isti volunt, animos non remanere post mortem vides nos, si ita sit, privari spe beatioris vitae M. Mali vero quid assert ista sententia fac uini sic animum interire ut corpus num igitur aliquis dolor, aut omnino nil mortem sensus in corpore est y-enio id quidem dicissi etsi Democritum insimulat Epicurus Democritici negant. Ne in animo quidem igitur sensus remanet ipse enim nusquam est ubi igitur malum est, quoniam nihil tertium est an, quoniam ipse animi discessus a corpore non sit sine dolore Ut credam ita esse, quam est id exiguum at salsum esse a bitror et sit plerumque sine sensu, nonnumquam etiam cum voluptate totumque hoc leve est, qualecumque est: sit enim ad punctum temporis 83 illud angit, vel potius excruciat, discessus ab omnibus iis, quae sunt bona in vita Vide, ne a malis dici verius possit. Quid ego nunc lugeam vitam hominum vere et iure possum sed quid necesse est, quum id agam, ne post mortem miseros nos putemus ore, etiam vitam essicere deplorando miseriorem secimus hoc in eo libro, in quo nosmet ipsos , quantum

Sic, de coni. Vulgo ideo. Or scripsit de Benti sententia Democritii monens in his graeca sexiones servasse videri Ciceronem. Cf. uisa II. 22, 2. a Democritet ori Democrisi Sic W de Bouti. coni pro vulg. N. 7 D. de Benti coni. n me ipsi. Μale. V. dii in c. 30, 3. explicandi vim habet, et idem sero ditorem attentum faciat ad senten-vulet, atque id est. Infra II. 4, 11. tiam sithsequentem. In illud vis qui obtemperet ipse sibi, e decre inest ex oppositiones in qua formatis sui pareat Goerenet ad sed omitti solet de Fin Il. 34, 114. Academ. I. 5, 21. p. 35. meier ad Cyrenaici qnidem non recusarit ve- Osic. I. 10, 33 p. 75. et alibi atri haec verecundius ilia ortasse Democritum insi liat Epicurus constantius : ubi v. Goerena P. 291. Respexisse videtur Davisio Epicurus Vide, ne Formula moneruli et ad reririnscendi promissum Demo dubitandi, veteribus scriptoribus macrito vanisinem: de qua linius iam frequentata, quae respondet H. N. VII, 55. graeco ooc μή h. e. ων ne, Vel Ne in animo quidem Quur specta annon Apprime Ciceroni Sic do in V. M 91. me seges familiaris est haec loquutio. nisu quidem igitur est ubi cs Goerena. II. 18, 3. iniqui vide, ne , quum P. 647. omnes rectae animi assectiones vix- nihil tertium Scit praeter cor tutes appellentur, non sit hoc pro-Pus et animum prium nomen omnium etc. . . . quam es id exiguum Prono Muelle in Cicer de Oras: I. 13,55. men id ad totam antecedentem sen p. 42 Ramshom LM. Gramm.

tentiam spectat. g. 193 3 p. 606. M. illud angis Pronomen illud in eo libro) qui inscriptus erat Con- cum vi quadam praemittitur, ut au- olatio de quo supra ad c 26 65.

133쪽

potuimus, consolati sumus. A malis igitur mors abducit, non a bonis; verum si quaerimus. Hoc quidem' a

Cyrenaico Hegesia sic copiose disputatur, ut is a rege Ptolemaeo prohibitus esse dicatur in scholis dicere, quod multi, ic auditis, mortem c ipsi consciscerent. 84. Callimachi quidem epigramnia in Ambraciotam

Cleombrotum est quem ait, quum nihil ei accidisset adversi, e muro se in mare abiecisse, lecto Platonis libro. Eius aulem, quem dixi, Hegesiae liber est, Α καρτερωv, quod a vita quidam per inediam discedens, revocatur ab amicis quibus respondens, vitae humanae enumerat incommoda possem idem sacere etsi minus, quam ille, qui multi vivere expedire nemini putat. Mitto alios etiamne nobis expediti qui et domesticis isorensibus solatiis Ornamentisque privali certe, si ante

occidissemus, mors nos a malis, non assiquis abstraxisset.

XXXV. 85. Sit igitur aliquis, qui nihil mali habeat,

nullum a fortuna volnus acceperit Metellus ille, honoratis quattuor siliis at quinquagintatriamus e quibus

. Or e R. ecquidem Col. aliisque dedit Et quidem hoc quod sane placet. 9 Ern. c. aliis his Male. 1 r. c. . diis D ei nihil. 2 Sie R de Eru s p. pro vulg. ιd. a Sic coni. Benu pro vulg. honoratus. Cyrenaico egestah Vuler. Lucem nostro loco assundit Non-Μaxim. VII. 9, 3 ollegestus Cyre nus ad Gregorii Nagianzeu Stetit. naicus sic mala vitae repraesentabat, I 16 Moo ροτος 'Auβρακμότης ut, oriun miseranda imagine ait ἐντυχῶν τῶ Φαίδωνι, ταν περὶ πυ-dientium pectoribus inserta, multis qς διαλore Πλάτωνος, καὶ μα- volunturiae mortis oppetetida cu- θων eo ααεινή ἐστι τῆ puri δpiditatem ingeneraret. Adeouue a oooισub του σώματος εμι.εν rege Ptolemaeo ulterius hac de re αυto - του τείχους, καὶ τε- disserere prohibitus est. Hinc θνnκεν. Davisium, qui nostrum πεισιθάνατος dictus est Da- locum docte illustrare studuit. vis ad h. l. et Teunomaun. Grund 'Aποκαρτερων Hac voce signi ris de Gesch. d. Phil. 3. 128. ficatur is, qui cibo abstinci, ut p. m. t eata. d. hi T. II. a vita per inediam discedat. p. 13O. q. domesticis et Drensibus OM M. Callimachi epigramma ast ilia ornamentisque) mmeati, sΡΕ- ep. XXIV. liis verbis : ctat ad solatiis, jorensibus ad Orn Eιπας, Πλιε χαιοε, Κλεόώβρο menιis Alterum ad Tulliae mor- τος ω 'μβρακιωτης tem, ultorum ad illud tempus rele- πιατ φ υψnλου τει νεος εἰ rendum cst, quo republica Per Cu ἁχην sarem oppressa, Ciceroni omnis Αριον ουδενίδων θανατου κα- adempta erat civitatis gubernanduo κδν, ἀλλα Πλάτωνος potestas.

134쪽

LIBER I. 35. 15

septemdecim' iusta uxore nati ci in utroque eandem latabuit ortuna potestatem; sed usa in altero est. Metellum enim multi silii, filiae, nepotes, neptes, in rogum ina posuerunt: Hamum tanta progenie orbatum, quiani in aram confugisset, hostilis manus interemit. Hic si vivis siliis, incolumi regno, occidisset,

adstante ope barbarica, Tectis caelatis, laqueatis:

utinam tandem a bonis, aura malis discessisset rum profecto videretur a bonis at certe ei melius evenisset, Deciam flebiliter illa canerentur:

Si plures codd. - Ern. c. Gebh. Lali septem et decem. Vulgo de om et septem. 5 Sic b. et plures M. et Ern. c. R. VII. Gebh. a. natis. AE Sic'. c. Db. - m. c. Vulg. Stanto. tellus tris filios consules vidit, e qui cedamus, esse, ni nihil mali habus tinnm etiam et censorem et eant, nullum a fortuna vulnus ae- triumphantem, quartum autem prae ceperint et huc quidem elicitate torem. Alii scriptores, etello usus est Metellusci ut tales sortunati sex misse filios, narrant. V. locos homines sunt paueissimi ii iii a Davisio laudatos poni possunt multi homines, uui, quinquaginta V. l. VI, 244. antea in rebus florentissimis coli Virgil Aen. II, 503 Quinquaginta cati, posthac maximis agitati sunt illi thalami , spes tanta nepotum calamitatibus. Ergo , si discesseris septe-decim iusta uxore Scit a paucis illis fortunatis, certissi- legitima Hecuba ceteros filiostria muni poni potest, mortem nos amus e pellicibus procreaverat. Ἀ malis, non a bonis abducere. Cicero memoria Iapsus est. mome hostilia manus Pyrrhi seu Neoru eniim canit n. XXIV, 95. ptolemi Achillis filii. ulcherrimo Πεντήκοντά uo πισαν, et hau Priami caedem descripsit Maro Aen. θον vis 'Aναιων ' Ι. 550 sq. ' νεακαίδεκα μεν οι ἰῆς ἐκ adstante ui et sequentes ver-τηδοος Θαν, sus desumpti sunt ex Ennii Andro οὐδ' ἄλλοος μοι ἔτικτον ἐνὶ macha. Sunt autem anapaestici μεγαροισι γυναῖκες. dimetri: de quibus v. Hermanni Τheocritus quoquo Id. XV, 139. Element. Ocu meu p. 385 sq. dissentit ab Homero, viginti com p. 389. memorans. V. Messiing ad . l. ope barbarica Virgil Aen. II 504.

p. 441. Ceterum sacile aliquis quae ,,Barbarico postes auro volitaquerat, cur,etelli exemplum hoc loco superbi Procubuere. Barbaricam. Cicerone allatum sit. Metellus e PhrIgia, uti certe explicat Sc enim usque ad mortem maxima, quae ius ad Virg. l. d. πας μὴ Ελλην ei contigit, elicitate perfruebatur. βάoβαρος nam et Homerus Phry-Scilicet sententiae ita inter se co gas barbaros appellat.

haerent: Si quis, Inquit Cicero, terata caelatis, laqueatis T mihi obiicere velit, mortem idcirco ta caelata, quibus signa arte illi-

in malis esse censendam, quod ea gata sunt, ut an tota, aut dimidiata omnibus iis, quae sunt bona in vita, emineant Ernesti lav. s. v. privamur: respondeo, Mortem a caelatus Tecta laqueasa, vel Ia- malis nos obducere, non a bonis quearia vel lacu raria intelliguntur Nam vita humana referta est innii tricliniorum, cubiculom tecta La-merabilibus incommodis. At con cunar enim graece φάτνωμα Ῥi-

135쪽

116 TUMULANARUM DISPUTATIONUM

Haec omnia vidi inflammari, Mi illi

Priamo vi vitam evitari,

Iovis aram sanguine turpari.

Quasi vero ista vi quidquam tum potuerit ei melius accidere. Quodsi ante Occidisset, tum eventum omnino amisisset hoc autem tempore sensum amisit malorum'

86.lompeio nostro semiliari, quum graviter aegrotaret 'Neapoli, melius est factum coronati Neapolitani fuerunt;

nimirum etiam Puteolani volgo ex oppidis publice gratulabantur ineptum sane negotium et Graeculum; sed

Sic coni. Petrus crassus. Egregie. m. vulg. ista,es qui uom. Sic plures Codd. L. - m. c. vulg. tamen C Goere . udain. II. 15 49. Benu coni talem Sic R. D. - m. c. vulg. mal amisit. Or. c. R. d. vet. Bois Lall. m. aegros seceitur interstitium tignorum in caelo corcinati Ju--0 Scilicet ad an ex Deche cubiculi seu alterius laetitiam suam de recuperata Pomaedium membri, quod cameratum ei valetudine testificandam. geWoles non sit ex eo dictum, nimirum Η. e. noli mirari, -- quia inter tignum et tignum veluti politanos coronato fuisse, etiam Iacuna est item ipsum caelum seu Puteolani, quorum urba Neapolido tabulatum, sive conti3natione con ge distabat, coronati suerunt. De aret, sive tabulis aestixis, et inter ironica, quae voci nimirum i plana intervalla caritates seu lacus est, vi diximus ad G 22 42. C habentibus, sive etiam aequato ope terum sucile quis offendi possit tem- re coagmentatis . Huiusmodi a porum enassage primum Positum est cunaria picturis aliisque ornamentis persectum fuerunt. iam aequitur apud ditiores expoliri solebant grasulassiantur sed hac temporem Vitruv. VII, 2 exu. Orcellini Thes permutatione Cicero significareo Latin a. v. lacunar. AEL Ernesti luit, Neapolitanorum actionem h-Clav. cicer. s. v. et Intemp. ud Ho via temporis, dortasse inius diei

rati Carm. II. 16, 11 et ad Cic. suisse gratulationis autem actionem de Lem. I. 1. p. 155 sq. r. ex multis oppidis per longius tem- evitari Verbum antiquum a visa Pu Perdurasse. deductum, significans ineam eripi νου - gratulabanιur m. e. Sic infra IV. 8, 19. ex Ennio: α omnia, Vel certe pleraque oppidapientiam ex animo expectorare. Mutulabantur. Caesar B. C. I. 28.

tumer entum Ommno μει eι e passim, a magna parte donaba- Sententia est haec: Bene actum erui tur: ubi v. rem p. 115 - Dod Priamo, quod amissas aura ipsa Vellei Paterc. II, S uinIs, uesus est; ac certe non rem iso Pompeius si gravissima ten-plina sensat mala, quae sibi accide latus valetudine decessisset in Cam-xunt At melius actum fuisset de pania quo quidem tempore unive eo a in amplissuma forinua oc sa Italia vota pro statute eius, primi civisset; nam tum non adu3et, omnium civium, suscepit) demis- quam miserum et Ipse et Ut sua et Fortunae destruendi eius locus, gens et regnum haberet eventum et , quam apud superos habuerat 86. melius ea actum H e con magnitudinem, illibatam detulisset valuit ad inseros. Di9jlia πιν Corale

136쪽

lamen fortunatum. Utrum igitur, si tum esset exstinctus, a bonis rebus, an a malis discessisset' certe a miseris non enim cum socero bellum gessisset non imparatus arma sumpsisset non domum reliquisset non ex Italia fugisset non exercitu amisso, nudus in servorum se rum et manus incidisset non liberi deleti non fortunae omnes a victoribus possidereretur qui si mortem tum ob

isset, in amplissimis fortunis occidisset is propagatione vitae quin, quantas, quam incredibilis hausit calamita

ita XXXVI. Haec morte effugiuntur, et laΠis non eve

nerint, tamen, quia possunt evenire sed homines ea sibi accidere posse non cogitant. Metelli sperat sibi quisque fortunam perinde quasi aut plures sortunati sint, quam infelices aut certi quidquam sit in rebus humanis aut sperare sit prudentius, quam timere.

ineptum sane negotium et Grae lius relin deleti addens: dici hocciatim Graeculum negotium con poterat de Cn. Pompeio, filio inter- temtim dicitur de summo Graecorum secto , de Sexto tunc omnibus opibus

Pompeio placendi et blandiendi spoliato.

studio. Fortunarum negotium est hausi calamitasea Pulchra meres ouam alicuius fortunam signia taphora verbum hauriendi dicitur deficans. Greuius explicat Sed in doloribus et calamitatibus, quae sub-men et sanatio omneli, et gratu euntur et Perseruntur. Cicer Sext. latio ista fortunae tribuebatur. 29. Iuctum nos haustinus maiorem, eum socero Caesare, cuius filia dolorem ille animi non minorem. V. Iulia Pompeio nupta erat. Neide. Ernesti Clav. Ciceron. s. v. Davis ad

non liberi tacti Sic reposuit . . Mibi hac vi ponitur verbum com Darisius in Edit. II ex no Cod positum ex urire, ut Livius XXI. Urs. et sic habetur in v. pro 1 quies inter labores aut iam ex- vulgata deseu, quam egregie tui haustoa , aut mox exhauriendos re ius est Benileius et restituerunt Da novavit corpora. Sic Graeci dicunt visius in M. sequentibus et Ese ἀντλεῖν , ἔαντυῖ πονον τυχην, nestius. Rectissime. Eu Veis ci βίον unde manavit Minum Iab cer h. I. loquitur de iis calamitati res exantiara. s. alchen ad En-hus, inuas ipse hausit Pompeius. U. Hippol. 1048. Sic Eurip. DA filii Pompeii, naeus et Sextus, lop. 10. ἐξαντλῶ πονον. post obitum patris demum deleti Cis. XXVI. perindo quase

sunt quorum alter, Sextus Pompe- lii, ut Darisius , munt proindsvra Ciceroni ipsi superstes suit, quaai. Ubique fere particulae peret per multos annos rerum gesta aude et pro des confunduntur inrum gloria floruit. Hinc intelligitur, codd. NSStis Proindo proprio lectionem dei si a Ciceronis manu significat idcirco dea men dem proficisci non potuisse. contra de auso et ponitur tamen interdum fleti sententiam huic loco praebet pro perinde haud aliter e Laccommodatissimam. Deses enim Muci prosae orationis scriptores usus sunt a Pompeio liberi, utpote iam particulae perinde iunctae partio omnibus praesidiis nudati , et ruinis lis ac, ac si, quori ut crebrior est. patria sine dubio obruendi. Oret V. Bremi ud Corn. Nep. Lysand. Disjtia ' Corale

137쪽

87. Sed hoc ipsum concedatur, bonis rebus homines morte privari ergo etiam carere mortuos vitae commodis idque esse miserum certe ita dicant necesse est.

An potest is, qui non est, re ulla carere triste enim est nomen ipsum carendi, quia subiicitur haec vis habuit, non habet desiderat requirit indiget haec, opinor',

incommoda sunt carentis caret oculis odiosa caecitas: liberis orbitas. Valet hoc in vivis mortuorum autem, non modo vitae commodis, sed ne vita quidem ipsa, quisquam caret. De mortuis loquor, qui nulli sunt nos, qui Sumus, num, etsi cornibus caremus aut pennis, si qui

id dixerit certe nemo quid ita quia, quum id non habeas, quod tibi nec usu, nec natura sit aptum, non careas, etiamsi sentias, te non habere M. Hoc premendum etiam atque etiam est argumentum, confirmato illo,

Sic plures codd. Ern. c. vulg. Opinor, haec Male. 3 Sic b. S a. ex El. sec. Vulgo num aut si Ern ex Edd. Vetti iam aut. II. p. 93. Ruhinen in Rutil ut utrumque negetur, utque adeo Lup. I. p. 31 et Dictat in Terent maius necessario Praecedat, aepe Neauton I. 1, 13. Beter ad Cicer dicitur non modo pro non modo

ossic. III. 33, 121. p. 417 et Zumpi non quod quidem sit aut ne Liat Gramm. 3. 63 p. 238. quidem quod idem est, atque etiam 87. non modo secum qui non aliasqne negatioue in alterodem Ante ne quidem particulae membro. Instas. 33, 3. Epic

non modo valent non modo non rus cupiditates quasdam, quod - Α perversa est multorum hominum sent plane inaues, neque neCestitu- doctorum opinio, qui statuunt, in tem modo aedis naturam quidem verborum non modo non, ae iun attingerent, unditus eiicieiicias Pnctura perinde esse, utrum dicas non lavit. Exemplorum nubem coegit modo non aec an non modo, sed Ramshom αι Gramm. 4. 1Z1. veteres enim scriptores utroque di p. 36 sq. Eruditissimam deis cendi genere promiscue usos esse rum particularum usu Rdnotationem Hanc sententium sequi videtur Ochs conscripsit Buter ad Onic. I. 21, 1.

ner Ecl. Cic. p. 259. Quid, quod p. 165 sq. et ad II. 29, 1m. fuerunt, qui, ubicunque apud e P. 382. q.

leres scriptores legeretur non modo m. times argumentum Scit. non alterum non exterminandum nos eo non carere, quod uouia Deccenserenti mea ita animo informali usu, nec natura sit aptum, Vel nioseda est. Tota res vertitur in diverso tuos, quia nulli sunt, aliqua re Carum membrorum oppositione. Nan rere non posse. modo non, o dicendum est, ubi confirmas illo Sc argumento, maius et minus ita oppouuntur, ut tantum interitum in morte esse , ut minus praecedat, veluti de sic ne minima quidem suspicio sensus III. 18. Qualis habendus est is, qui relinquatur. Adnotandum est, o, non modo non repellit, ae etiam conjirmato illo sequi debuisse tac- adiuvat iniuriam de Orat. II. 47, cusativum c. ius. positum autem 196. non modo on miserabilis, sed esse quin c. subiunctivo, perinde acetium irridenda - oratio contra, si nunclutio, per hunc particulurn ubi maius et minus ita opponuutur, inserta, pendexet ab nunciatione Di9jlias by Corale

138쪽

LIBERI. 37. 119

de Wio, si moriales animi sunt, dubitare non possumus, quin tantus interitus in morte sit, ait ne minini quidem suspiei sensus relinquatur hoc igitur probe stabilito et fixo illud excutiendum est, ut sciatur, quid sit rere, ne relinquatur aliquid erroris in verbo Carere igitur hoc signiscat, egere eo, quod habere velis inest enim velle in carendo nisi quum sic tamquam in ebri dicitur alia quadam notione verbi dicitur enim alio modo

etiam carere, quum aliquid non habeas, et non habere te sentias, etiamsi id sacile patiare carere in malo' non dicitur; nec enim esset dolendum dicitur illud bono carere, quod est malum. Sed ne vivus quidem bono e rei, si eo non indiget sed in vivo intelligi tamen potest, regno te carere dici auten hoc in te satis subtiliter non potest posset in ariminio, quum regno esset expulsus at in mortuo ne iiii Di quidem'. carere enim

sentientis est nec sensus in mortuo ne carere quidem

gitur in mortuo est XXI VII 89. Quamquam quid

opus est in hoc philosophari, quum rem non magnopere

philosophia egere videamus Quoties non modo ductores nostri, sed universi etiam exercitus ad nou dubiam mortem concurrerunti quae quidem si timeretur, non L.

Sic b. E. - Ern. c. c. arer enim. 5 V. Adn. 6 Sic Ed. v t. Bouli. Et D e plurib. Codd. - Ern. c. vulg. ιε omis. 7 Ern de coni potui33M. ale. 8 Sic D e Codd. - m. c. Edd. veti quidem potest. 3. Oerena ad in I. 18, 58. ad cad. II. M. P. 185. interiecta, , quo dubitares m lionis interiectae, recte sic er-Possumus. Constructio igitur est gere potuerit: Sem, si propriam quodam modo ἀνακόλουθος verbi notionem spectamus, carere Isic igitur probe stabilit sc mor in malo dici non potest. Ἀlii Codd. iacis ullum sensum habere. De et Edd. pro in malo praeserunt in Particula igitur . oerena ad in morte quod rellius, qui tamen III 5, 17. p. 331. alterius lectionis patrocinium sus-tanouam in febro ad Divv. XVI. cepit, sic explanari posse censet: 15. in nuntiavit te plane febri Nemo sacile dixerit morte careo, carere deam. I, 11 carere dolore eo ipso sensu 3 quo minus proprie tisi a III. 18, 40. malo carere. Sic interdum dicimus febri careos Carere morbis, suspicione malis etc. quippe quum mors ne eo quidem carere in mali non dieitur sensu O malum sit, neque igitur Haec verba sane quam mira videra dolendum, morte non carere, ut lebent, quum panilo ante legatur: sebri non carere. M, nisi quum sic, tanquam in labri, Sed ne Ni us Μο recurrit sed: dicitur, ulla quadam notione verbi. nod male nos habere non debet. Sed haec verba quasi παρενθετνκῶς Sic repetitur de Fin V. 29, 9 ubi insoria sumenda sunt, ita ut Cicero, Goereu p. 45 comp. de Onio. nulla ubiui ratione huius euuticia I. 184 60.

139쪽

120 UsCULANARUM DISPUTATIONUΜBrutus, arcens eum reditu tyrannum, quem ipse expulerat, ii proelio concidisset non cum Latinis decertans

pater Decius, cum Etruscis sidius, eum yrrho nepos, se hosti a telis obiecissent; non uno bello pro patria cadentis, Scipiones Hispania vidisset, aestuin et Gemitanum Cannae, Venusia Marcellum, Latini Albinum, Lu-eani Gracchum. Num quis horum miser hodiei ne tum quidem post spiritum extremum nec enim potest esse

miser quisquam, SenSu perempto.

90. At id ipsum odiosum est, sine sensu esse. Odiosum, si id esset carere. Quum vero perspicuum sit, nihil posse in eo esse, qui ipse non sit quid potest esse in eo odiosum, qui nec careat, nec sentias Quamquam hoc quidem nimis saepe sed eo, quod in hoc inest omnis animi contractio ex metu mortis qui enim satis viderit, id quod est luce clari 12 animo et corpore consumpto, totoque animante deleto, et sacto interitu universo illud animal, quod fuerit, factum esse nihil is plane perspiciet, inter Hippocentaurum, qui numquam uerit, et regem Agamemnonem nihil interesse nec pluris nunc sa

cere M. Camillum hoc civile bellum, quam ego illo vivo.

secerim Romam captam.

Cur igitur et Camillus doleret, si haec post trecen-

C p. XXXVII. m. cum P rrho credo. Goereng. ad Academ. II. nepos Sic in II 19 61. neque 23. 4. p. 137. Beter ad Onic. III. porro ex eo natus, cum mih bel 9, 39. p. 249. 33, 121. p. 17.

lum gerens, consul cecidisset in nec pluria Lucere Η. e. nec ma- Proelio, seque e contineuti genere is nunc Camillo curve esse hoc tertiam victimam rei publicae prae vile bellum, quam mihi Camilli a huisset. Cetorum tertii Dccia, qui tale curae fuerit Roma, a Gallisse devoverit, praeter ZOuaram An duce Brenno capta. nai. II. ceteri scriptores nullam men Cur igitur e Canullus dolorestionem faciunt et ipse Cicero alibi etc. Sententiarum nexus hic est: binos tantum Decios commemorat. ortui nulli sunt, nec sentiunt qui CL de sic III 4, 16. Parad. I, 2. quam V. c. Cumillus nunc non ma- Cato mai XX, 75 Rem enucleare is afficitur hoc civili bello, quam conati sunt Goerena ad Fin. l. d. ego Camilli aetate assectus fuerim,

p. 214 et Beter ad Ossic. I. d. p. 208. Roma a Gallis capta. Quodsi igi-m nimis saeps Sc a me di tur, animo et coryore consumto, nul-citur; sed ea de caussa id saepe dico. Ium amplius habituri sumus sensium. Particulae quamquam sed saepe quomodo fieri potest, ut hac imbuti sibi respondeui. Inlia III. 22, 52. opinione res moliamur, quae nou N. D. III. M. Quamquam Pytha ad nos nostraque commoda γ-goras, quum in geometria quiddam tant, sed ad posteritatem, cui novi invenisset, usis bovem im sensum habituri non sumus, pertia

140쪽

LIBER I 38. 121

tos et quinquaginta sere annos eventura putares et ego doleam, si ad decem millia annorum gentem aliquam ur- hem nostram ' potituram putem Quia tanta caritast

triae est, ut eam non sensu nostro, sed salute ipsius,

tiamur. XXXVIII. 1. Itaque non deterret sapientem mors, quae propter incertos casus quotidie imminet, propter brevitatem vitae numquam longe potest abesse, quo minus in omne tempus rei publicae suisque consulat et posteritatem ipsam, cuius sensum habiturus non sit, ad se putet pertinere. Quare licet etiam, mortalem

esse animum, iudicantem aeterna moliri, non gloriae cupiditate, quam sensurus non sit δ, sed virtutis, quam necessario gloria, etiamsi tu id non agas, consequatur. natura vero sic se habet, ut, quo modo initium nobis rerum omnium orius noster afferat, sic exitum mora ut nihil pertinuit ad nos ante ortum, sic nihil post mortem pertinebit in quo quid potest esse mali, quum mors nec ad vivos pertineat, nec ad mortuos alteri nulli sunt; alteros non attingit.

V. Adn. 1 m. c. D. de Bens coia, modo in medium protuli, exemplis libris ΜSS. invectus est. Nec pauci ut arx et Camillum , si sibi persua reperiuntur loci, qui librariorum

sisset, se post mortem totum dele i norantia interpoIut sunt. Poste- tum iri, doliturum fuisse, si post mori demum aetate maxime coepit obitum rem publieam bello civili ve esse usitatum, ut hoc verbum a xatum iri putasset, et me, eadem lativo iungeretur Bremi ad C imbutum persuasione doliturum es cer de Fato c. T. p. 31. et ad corn.

se, si post obitum a gente aliqua Ner mltiad. II, 1. p. 15. Bela ad urbem nostram captum iri putem. Ollic. . 23 81. p. 156. Prosecto et Camillus doliturus suis cip. XXXVIII. 91 licet etiam

set, et ego dolerem iterum ' iudicantem Supple aliquem, quem. piens, quamvis inortalem βο uni Saepe apud Romanos quais, apud Gr. mum iudicet, tamen non gloriae, a quae pronomina sunt vicaria sub sed virtutis cupiditate agitatus οβ ieeti, omittuntur de Orat I. 8 neque aeternas molietur vero mihi quidquam praestabilius, urbem nostram Potituram Sic detur, quam posse dicendo tenere legitur in Codd. et Edd. Vetti tan hominum coetus, mentes allicere, tim non omnibus. At M. Ol. voluntates impellere, quo velit --E . praeserunt urbs no3να quod de autem velit, deducere. oclis- Ernestius male reposui . Tenendum ner Ecl. Cic. p. 149 et 182. est enim verbum potiendi aurea aetate raro construi cum abla ConSequmu' Η. e. una sequesur. tivo, crebrius cum genitivo, ereber V. Adnot. in . 16, 36. e cum accusativo ocio quem alseri nulli sum Neidius expliquis expugnat vel capiti multis a cat Tertium non datur Vix cremen locis in Ciceronis scriptis ab dihil est, in loco planissimo virum lativus ab Editoribus, refragantibus doctiun ita caecutire Potuiose.

SEARCH

MENU NAVIGATION