장음표시 사용
341쪽
322 TUSCULANARUM DISPUTATION UM
eesseris. Hic autem elegantissimus omnium philosopho rum et eruditissimus non magnopere reprelienditur, quum tria genera dicit bonorum vexatur autem ab omnibus,
primum in eo libro, quem scripsit de vita beata, in quo 'multa disputat, quam ob rem is, qui torqueatur, qui ermetetur, beatus esse non possit in eo etiam putatur dicere, tu rotam beatam vilam non escendere. Non usquam ii
quidem dicit omnino sed quae dicit, idem valent
25. Ossum igitur, cui concesserim, in malis esse dolores corporis, in malis naufragia fortunae, huic sue- censere dicenti, non omnis bonos esse beatos, quum in omnis bonos ea, quae ille in malis numerat, cadere o
sint Vexatur idem heophrastus et libris et scholis omnium philosophorum, quod in Callisthene suo laudarit
Vitam regit fortuna, non sapientia.
V. Adv. ἐσωυτο, εἰ μή τι καινον ἄλλο πε vulgatam lectionem contra Bentisi μειογαbro. . eundem ad Plat vindicare studet Breruius adria. i, r. Phaedou. 3. 33 p. 52. P. .
Hic autem Theophrastus non exatur i. e. vehementer cri ideo vituperandus erat, quod, qui itur, notatur. torqueretur, qui cruciaretur, eum rosam Rota instrumentum rolεb utum esse posse negaret: immo simile apud Graecos, in quo tot illa omnium Peripateticorum Seuten menti caussa servi extendebaniritia notanda erat, qua dicebant tria vel poenae caussa vel ad exqtilaeo genera esse bonorum quod si on dam veritatem; δογανον asio, ceditur, ei succensere non licet, qui στικυν, interprete Schuelato in L dicit, non omnes bono esse beatos, Cicer. s. v.
alterum ulteri consequens est. nitur,ntecedentibus pinatur a e.
n omuibns, in eo libro, quem seri amathene suo s. supra III. RP itis'Se. Idem male habuit Benileium 21. Cf. Iudic. Calmehene exqui sic rescribere iubet primum TheoPhraMu3. quod in eo libro quem iuscripsit De vitam rogis Est senarius iam vita beata, muti disputarit, yuam bicus qui graece sic se habet: Uobrem etc. Quid si saciliori adhi- τα θνητων πρωτιατ χυκ4vgoriiqbita medicina, locum sic scribas Legitur apud Plutarchum περὶ Primum in eo libro, quem scripoli I p. 97. et apud Stobaeum Cc οἴ uebis beata, quod multa dispu Phys. p. 14. et Chaeremoti tribai - , turit, quomobrem etc. Quamquam uti monet Davisius ad h. l. Diyiligo b Coosid
342쪽
Negant ab ullo philosopho quidquam dictum esse languidius recte id quidem sed nihil intelligo dici potuisse
constantius. Si enim tot sunt in corpore bona, tot extra corpus in casu atque fortuna nonne consentaneum
est, plus sortianam, quae domina rerum sit et externarum et ad corpus pertinentium, quam consilium valeret 26. An malumus Epicurum imitari' qui multa pras clare saepe dicit quam enim sibi constanter convenienterque dicat, non laborat Laudat tenuem victum philosophi id quidem sed, si Socrates, aut Antisthenes diceret; non is, qui finem bonorum voluptatem esse dixerit. Negat, quemquam iucunde posse vivere, nisi idem honeste, sapienter, iusteque vivat. Nihil gravius,
nihil philosophia dignius nisi idem hoc ipsum, honeste,
sapienter, iuste, ad voluptatem referret. Quid melius, quam fortunam exiguam intervenire sapienti sed hoc isne dicit, qui, num dolorem non modo maximum malum, sed solum malum etiam dixerit, tot corpore opprimi possit doloribus acerrimis tum, quum maxime contra fortunam glorietur 27. Quod idem telioribus etiam verbis Metrodorus occvao D, inquit , formnu, a que cepi omnisque adisus mos inferclusi, ut ad me radmirare non Posses. raeclare, si Aristo Chius, aut si Stoicus Zeno diceret qui, nisi quod turpe esset, nihil malum duceret vero, Metrodore, qui omne bonum in visceribus naedullisque condideris, et desilieris,
8 Sic b. D. Lall. - m. c. Vulg. inqui te. 2 6. quam enim articulam enim, q- ἄνευ eo φρονἰώως, καὶ κα- quippe quae impediat et corrumpat λως, καὶ δικαίως ουδε φροιίμως,
sententiam surcillis eiiciendam cen καὶ καλωρ καὶ δικαιως ἄνευ του se Benileius. mavisius substituere αἰδεως Adde Cicer de Fin Ι. 18, 57. malebat utem. At nihil nec moven ad Dio XV, 19. dum loco, nec mutandum Senten' fortunam exiguam interνonire
tiarum enim nexus hic est Epicu saniens' Diog. Laert. X, 144. rus multa praeclare saepe dicit quod ni immo τυν παρεμπίπτει. CL non exspectes ab eo, qui finem o Cicer de in I. 19 63.
Negat quemquam iucunde Diog. Metrodore De etrodori sen- Laert. X, 140 sq. v εστιν notos, tentia. v. Adnotata in II 6, 1 .
343쪽
324 Usc ANARO DISPUTATION sumnium bonum firma corporis assectione explorataque
spe contineri, fortunae aditus interclusisti ' quomodo listo enim bono iam exspoliari potes. X. 28. Atqui his capiuntur imperiti et propter huiusmodi sententias, istorum hominum est multitudo. Acule autem disputantis illud est, non, quid quisque dicat, sed quid cuique dicendum sit, videre. Velut in ea ipsa sententia, quam in hac disputatione suscepimus,
omnis bonos semper beatos volumus esse quid dicam bonos, perspieuum est omnibus enim virtutibus instructos et ornatos, tum sapientis, tum viros honos dicimus.
Videamus, qui dicendi sint beati equidem hos existimo, qui sint in bonis, nullo adiuncto malo 29. neque ulla
alia huic verbo, quum beatum dicimus, subiecta notio est, nisi secretis malis omnibus, cumulata bonorum complexio. Hanc assequi virtus, si quidquam praeter ipsam boni est, non potest aderit enim malorum, si mala illa ducimus, turba quaedam, paupertas, ignobiliu , humilitas, solitudo, amissio suorum, graves dolores e0 poris, perdita valitudo, debilitas, caecitas, interit usi, triae, exsilium, servitus denique in his tot et tantis ab que etiam plura' possunt accidere potest esse sapies .uam haec casus importat, qui in sapientem potest iucu rere at si ea mala sunt, qui potest praestare, sapientem semper' beatum fore, quum vel tu omnibus his uno tempore esse possitῖ30. Non igitur facile concedo, neque Bruto meo, neque communibus magistris, neque' veteribus illis, Aristoteli, Speusippo Xenocrati, Polemoni, ut, quum ea, quae supra enumeravi, in malis numerent, iden dicant,
Alii quos At recte or vulg. explici quid intelligam, quum bra tos dico. Ern. c. P. Gebh. D. quum V. Adn inti . . 72. 2 bis
plurea Codd. Ed. vet. Bouli. - Ern. c. vulg. atque etiam quia pl. p. si cidere. 3 r. c. si SVD seinper ap. ut 6 31. 4 r. c. SE . . nec otia talibus D. Regium alios l. Codd. praestantissimos et Victoriunt resecutus est , uti monet r. CAP. X. 29. potest esse Haec 16. quid potest esse in rerum vii iesitima horum vocabulorum apud iura tomine melius ubi v. hin Ciceronem est collocutio. . i. dors. p. 136. - contra mox σή e
I 41, 116. An quicquam eximium possis. potaea eo in ea natura. Ibid. II 6 praestare vadimonium sistere Dissiliae by Cooste
344쪽
semper beatum esse sapientem quos si uitulus hie delectat insignis et pulcher Pythagora Socrate Platone dignissimus, inducant animum, illa, quorum splendore capiuntur, vires, valitudinem, pulchritudinem, divitias,
honores, opes contemnere, eaque, quae his contraria sunt st, pro nihilo ducere tum poterunt clarissima voce prosteri, se neque fortunae impetu, nee multitudinis opinione, nec dolore, neque paupertate terreri, omniaque sibi in sese esse posita, neque esse quidquam extra suam potestatem, quod ducant in bonis. 31 neque enim et haec loqui, quae sunt magni cuiusdam et alti viri, et eadem, quae volgus, in malis et bonis numerare, concedi ullos modo poteSt. Qua gloria commotus Epicurus exoritur, cui etiam, si diis placet, videtur semper sapiens beatus. Hic dignitate huius sententiae capitur sed numquam id diceret, si ipse se audiret quid est enim, quod minus cotiveniat, quam ut is, qui vel summum, vel solum malum dolorem esse dicat, idem censeat, Quam hoc suao est tum quum dolore crucietur, dicturum esse sapientem Non
igitur ex singulis vocibus philosophi spectandi sunt, sed
ex perpetuitate atque constantia. XI. 32. A. Adducis me, ut tibi assentiar sed tua quoque, vide, ne desideretur constantia. . Quonam modo A. Quia legi tuum nuper quartum de Finibus. In eo mihi videbare, contra Catonem disserens, hoc velle ostendere, quod mihi quidem probatur, inter Zenonem et Peripateticos nihil praeter verborum novitatem interesse. Quod si ila est , quid est caussae, quin,
Ern. c. Gebh. e Codd. aliq quod si in Ern. c. aliis sinι r. c. aliis nec Sic . e Benti coni. - Vulgo neques hunc et haec
M. itulus Scit sapientis semper dicitur in re mala, quae inducant animum . . decer diis placere uo potest. V. Ruhnhen nant, sibi proponunt. V. Schueta. Dictata in Terent. Eun. V. 3, 1 Lexic Ciceron. s. v. inducere. veller ad Cicer de Orat. III. 24, M. omniaque sed omnia. Sic saepe i. 487. nec , neques excipit voculi que uti Quam hoc suaν est V supra si pris monuimus. II, 7, 17. 31 si diis placeto Formula iro CAP. XI. 32. de Finibu 0 Lib. IV, Dica indignantium et contemnentium χ. 20.Dj9jtia i Cooste
345쪽
si Zenonis rationi consentaneum sit, satis magnam vim in virtute esse ad beate vivendum, liceat idem Peripateticis dicere rem enim opinor spectari portere, 0n
33. M. u quidem tabellis Obsignatis agis mecum, ei testificaris, quid dixerim aliquando, aut scripserim.
cum aliis isto modo, qui legibus impositis disputant:
nos in diem vivimus; quodcumque nostros animos probabilitate percussit, id dicimus itaque soli sumus liberi.
verumtamen, quoniam de constantia paullo ante diximus, non ego hoc loco id quaerendum puto, verumne sit, quod
Zenoni placuerit, quodque eius auditori, ristoni, bd-num esse solum, quod honestum esset sed, ni ita esset, num hoc totum, beate vivere, in una virtute potierent ly34. Quare demus hoc sane Bruto, ut sit beatus semper sapiens quam sibi conveniat, ipse viderit gloria quidem huius sententiae quis est illo viro dignior nosci,
men teneamus, ut sit idem beatissimus.
V. Mn. 33. tabellis obsignatis me scri si Peripateticus sive Brutus ipse quo-
ptorum meorum testimonio redar que agnosceret cum Stoicis, bonum
guis. Metaphora ductu est a syn- esse solii quod honestum esset, is graphis annulo vel nou signatis, Peripateticus totum hoc beate vi-quus in caussarum actione proferunt vere in uua virtute poneret nunc Icti Dadiis. Sic Cicero pro Muren vero ubi hoc quidem ponit, sed sic. 17 princ dicit: augurem ex a se ut alia bona statuit, ipse secumgmpha agere cum Populo. V. Erue pugnat. Ῥro poneret legere malitati. Clav. s. v. Fragrapha. Oneretur, quod comparere videtur nos in diem xiνi D, Academici Oxonn aliq. Equidem cum Bern et P. enim nulli uni disciplinae dediti omittam ut post tum Ni bonum esset erant, sed ex diversis scholis ea de solum . quod houestum esset. crota sua faciebant, quae eos mu Peripatetici enim, cum negarentis xime specie veritatis moverent. V. Ium bonum esse, quod honestum nos in libr. d. de Cic. phil. p. 68 - 4. esset, tamen vitum beatam una vidi et Proles in hos libros tute confici censebant. ae ni ita es,de Sic de Bonileii M. teneamus , it tibi post sententia Jocum constituit olfius verbum tenendi sequitur accusat. . ,,Quae quidem Primo adspectu blun ins. si quidem res aut esse aut diuntur, sed sententiam eniciunt a suisse, aut sutura esse simpliciter Tulliana plane diversum , minusque nunciatur hoc autem Ioco povitur huic loco convenientem. rellius, ut ad rationem significandam, quaqni cum mestio retinuit vulg. ed, quid cogitandum, animo inlcimnan a ita esset, tum tit Otum hoc, beat dum sit. Cf. Adnotata in III 3, trivere, in una irtute ponerct, id Qui Nero probari potest, Me etc. Sirui que sic explicat Sod postuInudum liter mox c. 2. haec Oriati -- puto quod facillime elicitur e v. palia est, u etc. quuerendum tuto ut tum cinum, idem Scit sapiens.
346쪽
XII. tsi Zeno Citieus , advena quidam', et ignobilis verborum opifex insinuasso se Vin antiquam phil
sophiam videtur huius sentetitiae gravitas a Platonis auctoritale repetatur apud quem saepe haec oratio usurpata est, ut nihil praeter virtutem diceretur bonum velut in Gorgia Socrates,inlinia esset ex eo quaesitum, Archelaum, erdiccae filium, qui tum fortunatissimus haberetur, nonne beatum putaret 35. Haud scio, inquit:
numquam enim cum eo collocutus sum. - in tu an
aliter id scire non potes Nullo modo. ou igitur De de Persarum quidem rege magno potes dicere, beatusne sit - An ego possim, quum ignorem, quam sit doctus, quam vir bonus Quid tu in eo sitam vi
tam beatam putas ita prorsus existimo bonos, beatos improbos, miseros. - Miser ergo Archelausi Certe, si iniustus. Videturne omnem hic beatam vitam
in una virtute ponerei 36. Quid vero in Epitaphio quo
Ern. c. aliis paucis Cittieus. s. oeci ad in V. 20. P. 489. Em. c. Guels. d. 158 . quidem. Male. 3 1x et Nonius omati ae, probb. Rouli et arat Phil. 5. 3. p. 1m. in or uncis inclusit. Sic VLD. Seqq. - Vulgo re tu alifer omisso in v. - Baho ibi cris. 3 p. 9 in tu aliter, ut supra I. I. 39 de Rop. I. 13, 19. Hinc Or.
an uncia cinxit. Cam. XII. Etsi Mno M. 37. nonum putaret Ernestius ten- manabi oratis Solam virtutem heu tabat an re vel annon, putares, tam vitam ilicere, hoc non Zeno nulla iuvitante necessitate, uti recte primus docuit, sed Plato, e quo tun monet Ochsner Ecl. Cic. p. 274. quam fonte haec omnis doctrina erit Acad. II. 24, 6. ex me quaesiems, haurienda. - Zeno dicitur advena, nonne putarem de in III 4, 13. i. e. peregrinus, quia ex Citio urbe quaero, nonne tibi faciendum idem quadam Cypri, cuius incolae eraut sit. Orat. 63 214. Quaero, noui uphoeniciue originis, oriundus erat id numerus essecerit. V. Goereua ad
Eandem ob caussam Cicero eum iu lI. 18, 58 p. 210. Poenulum appellat Mide. 35. AH up Tl αἱ V. Ad verborum opifex de Fin. III. 2, 5. notatu in I. 17, 39.
ZENO non iam rerum ini entor An ego possim Graece καὶ
Ibit, quam a erborum novorum, mul ἀληθῆ γε o si is γα οἶδα παι- tisque aliis locis Cicero hoc Zenonis δεέας πως ἔνι καὶ δικαιοσυνης. novandi studium exagitat. sitam itam eiatam De hoc tua Post particulas concessi παοηχηματι v. Adnotata in IV. 17, vas, ut etδi, quamquam, quum sub M. et quae exempla cumulate sui'- itide omittitur tamen de sic. I. 22, pedita Brem ad in Il. 5. p. 121. 75. Quamvis , Themistocles iuro 36. in Epitaphio seu Menexeno laudetur non mitius praeclarum Platovis T. V. p. 302. ip Graecuhoes iudicandum es V. Ramstior sic se habent: τω γα ανδο εις
347쪽
modo idem Nam cui viro, inquit, ex se ipso apta suntoninia, quae ad beate vivendum serunt, nec suspensa aliorum aut bono casu aut contrario pendere ex alterius eventis et errare coguntur, huic optime vivendi ratio om
parata est hic est ille moderatus, hic sertis hic sapiens; hic et nascentibus, et cadenti Lus quum reliquis ommodis, tum maxime liberis, parebit et Obediet praecepto illi veteri:
Neque enim laetabitur umquam, aut maerebit nimis, Quod semper in se ipse' omnem spem ponet sui.
37. Ex hoc igitur Platonis quasi quodam sancto augustoque sente nostra omnis manabit oratio. MIL Unde igitur ordiri rectius ' possumuS, quam communi parente natura quae quidquid genuit, non modo animal, sed etiam quod ita ortum esset e terra, ut stirpibus suis niteretur, in suo quidque y genere persectum esse volui Itaque et arbores, et vites, et ea, quae sunt humiliora, neque se tollere a terra altius possunt,
V. Adn. rare, de Benes coni. - r. c. V. Gebh. D. Lall. Ern nec Alii neque 7 Sic plures Codd. D. Lall. - m. c. vulg. Φao quod praefero. V. Adn in I. 30, 3 8 Sic, de Benti coni.
Em. c. Vulg. monet. r. c. . reponit. 9 Sici et D. - m. c. vuls. ius ora. a Sic OD. - Ern. c. vnig quodque. κως πραξαντων πλανῶσθαι ηναγ- ros recidit, scribens nec et reponet.'κασται καὶ τα ἐκείνου, τουτω ose retii. στα παDεσκευασται ζῆν κ τ λ. 37. Platonis V. nos in libro dicto de Cic. phil. D. N. m.
temn, sed ab interiit, emetuisquis ' inm'st tam coufica, concludare
vo b ha.d. nuit, non modo animalia, sed etiam
plantas, in suo quidque genere per nec a Densa Locus geminus e sectum esse voluit plantarumgitur ad Div. , , non aliunde autem bestiarumque persectione, ins pendero, nec extrinSecus SuSpousas quam a minori ad maius, concludi hubere rationes bene maleque Vi debet, hominem, cui non solum seu vendi. f. supra III. 17, 37 virtus sus, uti hostiis, sed animus divinu
extrinSocu religata etc. a nutura datus sit, omnium per se Neque enim Male haec pro ver clissimum esse. Summa autem ii siculis habuerunt Victi L. Gebh. D. minis persectio consistit in mente iii Ed pr. Benti Mn. . Sch. Recte persecta s. obsoluta ratione. Ab cum codd. Edd. vett. et anuli soluta autem ratio virtus est. At uno cum ceteris tenore dederunt Da. qui beatum est id, cui nihil deest, et Db Lall. Pedestris est oratio, ut et quod tu suo genere summum perrconstat ex Platonis Μenex. p. 248. A. sectionem adeptum est virtus ' Steph. Similitudinem autem quan tem est persectissimum quidque ex dam cum ligata oratione consulto go, qui virtutis compotes sunt, Ru qua ivit Tullius ipse tamen nume sunt.
348쪽
alia semper virent alia hieme nudata, verno tempore t pes acta frondescunt: neque est ullum, quod non ita vigeat interiore quodam motu, et suis in quoque seminibus inclusis, ut aut flores, aut fruges undat, aut acas; omniaque in omnibus, quantum in ipsis sit, nulla vi imp diente, persecta sint. 38. Facilius vero ei iam in bestiis, quod his ' sensus a natura est datus, vis ipsius naturae perspici potest. Namque alias bestias nantis, aquarum incolas esse voluit alias volucres, coelo frui libero se pentes quasdam quasdam esse gradientes earum ipsarum partim solivagas partim congregatas immanis alias,
quasdam autem cicures nonnullas abditas, terraque tectas atque earum quaeque, Suum tenen mutauS, quum
in disparis animantis vitam transire non possit, manet
Et ut bestiis aliud alii praecipui a natura datum est,
quod suum quaeque retinet, nec discedit ab eo sic homini multo quiddam praestantius etsi praestantia debentea dici, quae habent aliquam comparationem humanus autem animus, decerptus ex mente divina, cum alio nullo, nisi cum ipso deo, si hoc fas est dictu, comparari potest. 39. Hie igitur si est excultus, et si eius acies ita curata est, ut ne caecetur erroribus, sit persecta mens, id est absoluta ratio quod est idem virtus. Et si omne beatum est , cui nihil deest, et quod in suo genere expletum ataque cumulatum est, idque virtutis est proprium certe omnes virtutis compotes beati sunt. Et hoc quidem mihi cum Bruto convenit, item cum Aristotele Xenocrate Speusippo, olemone.
Legendum c. S. iis 3 Sic codd. aliq et D. c. plurib. Edd. vett. R. r. h. aliique Codd. ABSE Gebh. m. caecaretur quod haud scio an magis conveniat tuuianae consuetudini. V. Adn iura. 4, T. 4 Error
typogr. Pro M. 5 r. c. R. 5M id es pro vulg. item, vel, quod alii
habent, idem. et arbores et ues, excolant ad summam persectiouem
diantur, s. si ipsarum interioris
tura rilla vi impediatur s. si quan absoluta ratio V. Adnotatu intum in ipsis sit nulla vi impedientes IV. 15 34. Diyitia ' Corale
349쪽
330 TUScULANARUM DISPUTATIONUM
40. Sed mihi videntur etiam beatissimi quid enim deest ad beate vivendum ei, qui considit suis bonis aut, qui dissidit, beatus esse qui potest a dissidat necesse est, qui bona dividit tripertito. XIV. qui enim poterit aut
corporis firmitate aut sortunae stabilitale considere al- qui, nisi stabili et lixo et permanente bono, beatus essenem potest quid ergo eiusmodi istorum est ut mihi Laconis illud dictum in hos cadere videatur qui glorianti cuidam mercatori, quod multas navis in omnem oram maritimam dimisisset, Non sane UIahius quidem ista, inquit, rudentibus apta fortuna. n dubium est, quia nihil sit habendum in eo genere, quo vita beata completur st, si id possit amittit nihil enim interarescere, nihil exstingui, nihil cadere debet eorum, in quibus vita beau consistit nam qni timebit, ne quid ex his deperdat, bea
tus esse non poterit. 1 volumus enim eum, qui beatus sit, tutum esse, inexpugnabilem, septum atque u nitum non ut parvo metu praeditus sit, sed ut nullo.
Ut enim innochus is dicitur, non qui leviter nocet, seiqui nihil nocet sic sine metu is habendus est, non qui parum ' metuit, sed qui omnino metu vacat quae est enim alia sortitudo, nisi animi assectio, tum . in adeundo
Sic de egregia Benti coni. - codd. plerique quo ν. b. complectitur. d. pleraeque quod . b. complectitur. s. c. 16, V. de in III. f. l. extr. 7 V. Adn. 8 Recte sic'. nec aliter 1x pro vulg. cum Adn infra c. 2, 72. 40. etiam beatissimi Si vero istorum, qui praeter virtutem etiam id beatum est, cui nihil deest, se corporis et fortunae bona statuunt. quitur etiam, ut, qui virtutis com est immo haec bona ita comparata potes sunt, etiam beatissimi sint sunt, ut etc. Nar qui virtute praeditu 00 tidontibus apta fortima H. e
fidit suis bouisci qui aitem confidit suis bonis , ei nihil deest ad beate dens. Supra 12 36. ex se aps apo
visendum se ipsa est contenta. - neeessitate erae,
Cunuri et equin aptum emtu iussit. et fortunae boua statuuntur, ita
beata una virtute sic non potest; uam qui dissidit suis bonis, et ne quid ex iis deperdat timet, beatus l. non qui parum metuit bis esse non potest ut dissidat necesso Codd. aliq. D. .all. Ernestio, est, qui tria bonorum gener po Vulgo non qui parνα metuit unctuit quia et corporis et fortunae bo Ursitius rescripsit non qui Q ua fluxu sunt atque fragilia non motuit. Dubitabam, ut dici porquid ergo Quid ergo eiusmodi et parum metuere. N. aduolai. i. st stabile et fixum et cmanens in IV. 16, 39. Diyitia ' Corale
350쪽
periculo, et in labore ac dolore pallens, tum procul ab
omni metu t42. Atque haec certe non ita se haberent, nisi omne bonum in una honestate consisteret. Qui autem illam maxime optatam et expetitam securitatem securitatem autem nunc appello vacuitatem aegritudinis, in qua vita
beata posita est habere quisquam potest, cui aut adsit, aut adesse possit multitudo malorum qui autem poterit
esse celsus, et erectus, et ea, quae homini accidere possunt, omnia parva ducens, qualem sapientem esse volumus, nisi omnia sibi in se posita censebit An Laee- daemonii, Philippo minitanti per litteras, se omnia,
quae conarentur, prohibiturum, quaesiverunt, num Seesset etiam mori prohibiturus vir is, quem quaerimus, non multo sacilius tali animo reperietur, quam civitas universa quid ad hanc sortitudinem, de qua loquimur, temperantia adiuncta, quae sit moderatrix omnium commotionum quid potest ad beate vivendum deesse ei, quem sortitudo ab aegritudine et a metu vindicet temperantia tum a libidine avocet, tum insolenti alacritate gestire non sinat haec efficere virtutem ostenderem, nisi superioribus diebus essent explicata. XV. 43 Atque quum perturbationes animi miseriam ; sedationes autem, vitam esticiant beatam duplexque ratio perturbationis sit, quod aegritudo et metus in malis opinatis, in bonorum autem errore laetitia gestiens libidoque versetur quum haec omnia cum consilio et ratione plagnent his tu tam gravibus concitationibus, tamque ipsis inter se dissentientibus atque distractis, quem Vacuum, solutum, liberum videris, hunc dubita-t,is beatum diceres atqui sapiens semper ita assectus est. semper igitur sapiens beatus est. Atque etiam omne botium, laetabile est quod autem laetabile, id praedicati-
Ern emens coni minia-ω quod miror et a W. et ab Or esse spretum. Ern. c. aliis miseram.
M. Qui a Mem Virtute uti vita CAP. XV. 43. -yue quum Qui
continetur beata na enim vir perturbationibus animi liber At, ius ab ae3ritudine nos et u me beatus dicendus est. Porturbatio- tu , et libidine et insolenti lacri nibus autem lina nos virtus liberat: tate vindicare potest ergo virtus vitam beatum efficit.