장음표시 사용
101쪽
toriam re et institutum, egibus A si uitam h pere; eodemque portinet Ciceronis olegans diolum i
, ut lex est multis magistratus, ita magistratum esse legem loquentem. quae ceterum esset muta iners que jaceret, si ei Praetor vocem non adderet. imirum Praetor hie actionem exceptionemqMMahat, vi
jurisdictionis suae, de quibus in ego nihil seriptum
legebatur, easque Iureconsulti dein do elahorahant uti ex diverso cum hi tum illo exceptionem accommodaro solebant, quoties id hominum utilitas exigore videbatur, in his caussis, in quibus lex aut Senntusconsultum ipso jure actionem petitionemque omnem aperto denegaret a Idem quoquo post Iegem Poetoliam evo-nissa videtur quum en in II, qua ratione eroditori addicorsentur hona debitoris, haud declarasset, Praetor, quo fungebatur officio, modum, sormam et ordinein . quem in jure esset servaturus, edicto suo de tendi, prooedendi sormam, quam iti honorum exsecutione sequerentur Romani, constituit nae vero qualis tum suorit, tacentibus scriptoribus, ignoramus hodie. Eadem lamon dein eops di plicuisse videtur Puhlio Rutiliori qui praetura fungens aliam constituit sorinam introducenda nimirum honorem venditione
102쪽
quae diu in usu mansit. De hac igitur paucis videamus. Si quis igitur vat in jure eonfessus, vel damnatus, judicatum facere nolebat, Praetorem adibant reditores, et ut debitoris ona pocsidere sibi liceret, postulabant. Quod maximo rei servandae caussa lielmi, ut ne dehilo in fraudam creditorum quae adhuc sibi restarent bona, dilapidare vel absconderet. Quumque
hona per legitimum tempus, id est per triginta dies
possedissent, iterum conveniebant Praetorem, eumque rogabant, ut sibi liceret aliquem tonstituere, qui debitoris otia divenderet eteraque perageret. Bio igitur ex creditorum numero delectus, magistrum eum vomea solebant T curabat, ut proscriptio in illustri hiis urbis partihus fieret, hae significans illis debitor noster in caussam venumdationis incidit, nos reditores patrimonium huius distrahimus emtor, qui volet, adesto. Paucis deinde diebus elapsis tertio, quomodo possidere de herent, ex edicto irae tora: monet Cie. Pro otiinet. c. dii otii ex edicto meo in postaeaaionem penerint, oc tabidetur et Rogaesiona sare oporrere quod ibissem reel eua offire poteruist, id ibidem euato dicini,sitio non pol runt, id Verre et ah Getera Iicebit Interim olei debitor . utpote suspeeta pers uari sati dure deheb L, o doeetsi j v I v. s iovidi Magi tram tune a curatore honorum posterioris iuris probe distinguendum esse doeret euhaus ad . PotiII D. M. Dot k ci m m ea n l. l. p. MI atque in primis , Le- heri des honorum mitonae apud et Hom. Lips. 18 dii. i. I p. 6 sqq.
103쪽
adibant Praetorem, postulantes, ut legem bonorum vendundorum si hi facere ieeret id fit ut conditiones, quihus hona venirent, Constituerent, easquct pro-
eriptionis libello adjicerent. Remittebant autem vulgo dehiti psirtem, me tetentos, ne cognita steris alieni eo pia nullus reperiretur, qui patrimonium illud me ret. Tandem certo praeterito tempore, rursus triginta dierum, ut eomplerentur sexaginta dies, per quos addictus ex XII tabulis a creditore in vino alis tenebatur ij emtori addicebatur patrimonium, qui honorum emto appellatus, debitori succedebat, et omnes actiones, quae illi ompetebant, quaeque adversus illum erant, nanciscebatur, licet plenum dominium tantum usucapione acquireret. Jquao do triplico aditione Praetoris, duo maximo Theophilo disputavimus, pro parte negantur a Stie horo, a qui ex Hi verbis nonnisi his Praetorem aereditoribus conveniendum, eiusque fidem longe longeque Theophili auctoritati praeferendam ess docet. Attamen, si quid video, apte uterque Iocus ihi invicem conciliari potest. Hus enim dicit , siquidem vivi bona veneunt j et ea Praetor per dies continuo
104쪽
xxx possideri e proseri hi . . . Postea jubet Ponvenire creditores, et ex eo mimor magistrum ereari, id est. per quem bona veneant . vivi hona xxx dio hi j diutori addidi jubet. , Quibus verbis furecolis ultus non totam stragendae bonorui Eintionis sormam
describere voluit, sed legitimam tantum definie lempus iatrant tu bona et possideri et vendi debebant, et discrimen notare, si vivi et si mortui bona veni rent. Neque his ad orsatur Theophilus possideri hona dicens miserae se hac. Et antequam patrimonium publico veneat, praetereundum esse N is spop Biso tamen non contentus, lium totius processus sormam deseribero vellet, post creatum magistrum paucisa lapsis disthua tertiam Praetoris aditionem fieri nariarat ad faciendam legem bonorum vendandorum. Ne- quo hae Theophilam suo Mario adjecisse, ex Ciceronis Ioco probari potest, ubi in edieto suo egisse dieit Ionia dissidondis, apistris faciendia, en iι- , quae et odiolo ot postulari t fori olent. Rino etiam explicandum, quare Iustinianus o Theophilus per multas amhages inultosqa circuitu honorum emtionem illi quilus tacitam esse dixerint. 31 G j. III si s.
105쪽
Cuius autem hona ita a creditoribus vendebantur, utrum mus existimatio ni iuueretur necne magna in ter viros doctos controversia est. Dabel ovius enim nonnisi des in faenia facti cogitandum esse docet, quum ille, qui honorum emtionem passus e sot, a civibus suis fere sperneretur neque talis haheretur, quocumrito contraherent. Iuris tamen infamiam hi Ioeum hahuisse locupletissimus auctor est Cicero, variis locis capitalem eam caussam Hisso dicens et Idemquo moneres videtur Tertullianus, hi per honorum proscriptionem capitis poenam in pudoris notam conversam esse dicit, licet nonnulli propter vitia et pudoria oppositionem, hi do levi ignominia sermonem fieri existimeoi 3 Sed animadvertendum capitis o nam illo Ioeo non infamiam significari, sed poenam, quavita alicui aufertur, quum de sectione corporis dehi
a etiis iam fortuna ademit, ut i licuiust eripuit injuriati tamen, dum existimiatio est in f grvi, facile eonaotatur Aoneata a rege Isstem. - uiuae per hora abente- Aereti Iesu eutas hora edieto Oa identur hujus omnis fama at xiat matto iam bonis simul Poaaidatur. - L. L. S. s . . Probo , nam eum in Huc eam oliva
ave eaediat, Pro mortia Aiahetur.
106쪽
toris agatur atque ita rite procedere Ilam opposstiuisnam si pudoris notam de infamia intelligas. Idque etiam Tertullianum voluisse, sequentia docent, ubi dieit , suffundere maluit hominis sanguinem quam e
107쪽
quum ego Datolia ad dietionem debitoris sublatam, inque eius loeum bonorum proscriptionem suc-eessisse, ex antiquorum testimoniis demonstravimus. illud nobis disquirendum restat, quae deindo eiusdem fuerint fata Lesentibus autem seriptores, qui postea vixerunt, mirum videri possit, laribus locis do ad-diotis et vinctis dehitori hus sermonem haberi, quum id lego nostra, quominus fieret, prohibitum tuerit Livius enim edictum Iunii Perae refert iii capita Iem traudem ausi, quiquo secvnia judicat in incvlia essent, qui eorum apud se milites fierent, eos noxa pecuniaque os exsolvi iussurum oui adstipula
i Liv. XXIII. xl. - Anno V. 6 . iteruncaeditio Romae laeta, ii qua plebs iis lauieulun secessit, euius raum sui se
108쪽
tu Valerius Naximus M. Iunii opera addicto mini et Papitali erimine damnatorum sex millia consoripta osse dicens G Terentius autem , dueent damnatum domum. Istro nolunt hominem edacem. et Cicero ae
vii verba assert, ubi qui scitidicarum duci videns, per cunctatur quanti addictus 3 idemque alio ocori cum judicatum non facieret, addictva emippo et ab eo duetus est equo tantum libera repuhlica, sed et postea su Imperatoribus, addictionem locum habuisse, multis testimoniis probari potest Lex enim Galliae
CisaIPinae et , quique cum quo duumvir. . . eum, qui ita quid onfessus erit, neque id solvet satisve faciet. .
amo fraude sua duo jubeto quiqua eorum quem ad quem ea res pertinebit, duaestat, id ei fraudi poenativa no esto. collius autem' is addici nun et sine iri multos videmus. Apud Quinctilianum tam frequens do addiolis mentio fit, ut, quin ipsius aetate adhuelae
alienum , si fide hsibenda est ri v. pil. lib. XI, quod uti dvarosimile est; etenim ex elii Lo, me, Nat. XVI. S
ea opportunitate legem Hortensiam latum sau memorante, quae utum ci plebiseita etiam Patres tenerent, aliam illius aeditio tiis ecussam suisse mitigeres
109쪽
ssrint, dii hilari nequeat . 1 lmo in Digesti, hie illio
de iisdem sermo habotur. Licinius usus enim si victum vel stratum insore quis judicato non patiatur. utilis in eum poenalis actio danda est. Elpianus autem , ait Praetor inva vinculis esset. . . Fieri enim poterat, ut quis in vinculis praesens esset, volturi,ublica, vel in prioata duetus. Ito Paulus . lege Iulia de vi publiea excipiuntur . . . iudieati et eo stasi et qui ideo in ea moram ducis ahentur, quod jus die oti no obtemperaverant. Gavius is interdum autem etiam Ithororum hominui furtum fit, .... velut si judieatus vel auetoratus meus subreptus suerit. Alexander Severus . in eo hoc beneficium scessi honorum iis prodest ne judicat detrahantur in arcaram. JEx his rigitur locis, aliisque qua huc referri possint, et evidentissimo patet, postea rursus invaluisse
110쪽
addictionem, equo tantum hona sed et orpus debitorum delatis obnoxium fuisge i et quoniam legem Poetoliam non alia lege abrogatam legimus, statuendum
est, legem illam haud diu viguisse, ae sensim in de suetudinem abiisse. Qui tamen id fieri potuit Z -- modo plebs id, quod per tot seditiones, per tantam virium contentionem, tandem a patrihus impetraverat, sibi eripi, et gem, quae ipsi volui aliud initium libertatis fuerat, quaeque eam contra injurias Patriciorum vindicabat, temporis decursa vim suam amittoro, per ii potuic quod vix ereditate videatur. 3 quo-oire Ni vhrius, avitans alii lege Poetelia non ad-dietionem, sed nexum sive oppignorationem corporis ille, hi vero nexum imaginarium sublatum esse si tuerunt, ut supra exposuimus, indequo explicara si dueracit, quare post reddistorum frequens, nulla verone rum apud scriptores mentio fiat. Eorum tamen sentemtiam non est Procedero, supra ostendere honati sumus; equo etiam, si vera esset, summoveretur illa difficuItas, quum de nexis apud posteriores etiamnunc sermo habeatur. Varro enim dicit , Ither, qui suas operas in servitutem . . debebat, ex boeatur,
ok. Sei. e. I ile quibus tamen eonf. v. S. v iam Cl. I. r. 3 sqq.i CL hae de re ab elom I. I. p. r.et vaero, da T. L. VII. io,. d. Mitu. Addit autem et hae euhlatum ne feret, ut omnia , oui honam co-