Pro sacro deposito fidei catholicae et apostolicae, fideliter a Romanis pontificibus custodito, apologeticus. Aduersus nouatorum calumnias, et praesertim nouissimi M. Antonij de Dominis archiapostatae Spalatensis. Authore p.m.f. Dominico Grauina ..

발행: 1629년

분량: 558페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

so Caput septimum .

candi m issione, tamdiu duraturos, quamdia EuangeIisivsque in finem praedicabitur .a A posterioribus ergo Pastoribus, & Doctoribus, hoe est a praesentibus atque futuris desumi quoque potest, si consentiant in aliquo dogmate firmum argumentum, ijs conditionibus, O legibus,ut de Patribus dictum

est i nempe si concorditer,firmiter, perseueranter, tradendo, fit mando, consignando aliquid edocuerint. At haec inter se se connexa sunt , traditio Patrum sensus, posteriorum atque prςsentium pastorum,atque doctorum consensus,ut inuice se statuant,ac firment. Nam ut

ordinate a primo ad ultimum descendimus, sic ab ult, mo ad primum ascendimus:& recurrentibus partibus in controuersiis fidei,ad legitimos iudices; ad inuestigandum posteriorum,& pr sentium pastorum,& magistrorum doctrinam, ad sciendum Ecclesiarum consensum quod fit in Cocliijs generalibus,& in consultationibus Romanorum Potificium cum aliquod dogma definieduest mox ipsi animati controuersiarum iudices currui ;a posteriorum P P. & doctorum sensu ad praecedentium

Patrum documenta inspicienda recurrunt, ex Patribus depositum traditionis venantur inde multa dogmata ex traditione finiuntur, scripturae consignantur,sensus verus ex eadem traditione praescribitur.3 Horum Pastorum primo, & DD. quos unoquoque tempore praesentes habet Ecclesia, sensum infallibilem esse, & certam viam ad Apostolicum depositum reptariendum,& argumenta firmissima ministrandi quod si ne errore negari non potest dicimus,& fatemur. Nam cum fides Ecclesiae ex doctrina Christi dependeat, &haec per Apostolos eius comites descendat, eaque per apostolicos usque ad cuiustuaque statis pastores,&doctore1

102쪽

it Poster. DD.co sensus, index depositi. s r

ctores perueniat,& per hos magistros populus in dogmatibus instruatur,non est possibile aberrare a veritate eos,per quos populi sunt saliendi,& illustrandi. Cumq;

sint Ecclesiae oculi, non est credendum eos coecutire a vero aberrando alias essent caeci ducesque caecorum. unde a sancto Spiritu continuo influxu restaurantur, ne

caligent. Et licet omnes DD.& Pastores secluso Pontifico non sint infallibilis regula credendorum, sicut est summus Pontifex, vel Concilium a Pontifice approbatum, tamen,verum est quod si non sunt primaria regula, ita ut ex illis per se dependeat Summus Pontifex, cet rum sunt regula secundaria; quatenus talis cocors doctrina non promu Igaretur ab ipsis,nisi e scripturis, tradition ς,vel definitionibus Ecclesiae descenderet, quam idcirco etiam definitiones Pontificum, & Concilium suspiciunt, in quantum ex his sontibus originantur. Sed de hac rein 3. tomo nostrarum praescriptionu diffusius. 6 Hunc vero sensum non solum intelligimus illum que aperte in scriptis eorundem legimus,sed rationabiliter

etiam eum, quem in eorum cordibus cernimus exaratum: non enim nisi a Spiritu sancto potest fieri, ut omnes DD. 2 pastores idem sentiant,atque concorditer in eodem sensu conueniant. Quamobrem cum idem sentiunt, ab illo est qui gratiarum est fons, ut ex gratia gratis data quae fides vocatur ab Apostolo. I.Cor. I a. hoc est supereminens quaedam cognitio,& certitudo sine potentes in actu primo exhortari in doctrina sana,& eos qui contradicunt arguere. unde tunc etiam de his Doctoribus verificatur, quod de Patribus scripsit S. Hieron. in c. I . ad Galatas. Doctores Eecissa non tam i docent, quam in eis Deus, qui ad sanctos loquitur, & propterea

b. Prosper. a.de vita contemptat. c. a. bos vocat Fund D a tores

103쪽

Caput Septimum:

tis assertores, prava doctri -G.Rationabiliter ve-m tuemur, eos Ecclesiam decipere non posse, quia nec ipsi uniuersaliter decipi possunt:& ex quo conuincimus Ecclesiam tota errare non posse, nec pridicando, nec falsum dogma sentiendo, ita similiter non solum non possunt errare in docendo quod certissimum est sed nec in sentiendo,quod rationabilissimum est: & miracula multiplicare non est necesse asserendo, quod contrR veritatem omnessentire polsint, & tamen vera docere contra suum sensu in valeant.

3 Ex praxi Ecclesiae quod dictum est manifestatur,nutilum enim dogma ait noster Magister sapientissimus C no in lib. g. de locis c. 3. quod comuni DD. Scholasticorum consensu tanquam de fide receptum est , quod ab Ecclesia tanquam de fide non sit approbatum e necvIlu est quod uniuersaliter a DD.sentitur etiam si non doceatur quod ex iisde sontibu S non prodeat,quando sciIicet non opinatiue, sed firmo assensu in aliquo dogmate, eoque ad sanam doctrinam spectante,co spirant. Quare ex tali consensu possunt quaestiones fidei absq; vllo dubio terminari. 5 Communem vero cosensum inteIligimus Pastorum,& DD. qui varijs aetatibus floruerunt, quos, quid docuerint non est dissicile enumerare, & cognoscere,cum indefinito sint numero, & famigeratissimi sint eoru libri. Sunt autem praecipue inter hos Scholastici DD. qui eadem doctrinam Patrum distinctius,& apertius enuclea- .runt,& quq illi de religione tradiderun t distinctiori meis

thodo explanarunt.Numerus vero eorum in suis seculis viventium,qui unum eumdemque sensum habuerutia aliquo dogmate non potest cognosci,si ut nunc nec

104쪽

Poster. DDaedlensus,index depositi. s s

omnes Episcopi,& DD. congregari possunt, nec interis rogari quid sentiant.Quare dissicile ex horum omnium

sensu,potest sumi argumentum,si mathematice res expendatur: celetu moraliter, omnium consensus consetur, quando auctores graues recensentur,consideratis,& attentis omnibus qualitatibus v.g. sanctitatis, pieta tis, eruditionis, ut non tam steratores attendamus,sed

Duces,& DD. classicos; non nouos aed veteres potius Scholasticos&c. ut alit respectu eoru , discipuli potius, quam Magistri habeantur, S tunc firmum praestatur ar gumentum. Vnde,sicut dixit Letinensis c. consen nemiequemur loquendo de Patribus μιn ima veιν

te Sacerdotum omnium,aut pene omnia desinitiones,jem

tentia uesectemur; ita & de iis doctoribus dicendum est, qui pro Patribus nobis dati sunt,posteriores scilicet

Episcopi, Patres,& Ecclisiarum doctores. Cum hac tamen differentia , quod consensum Patrum sine errore ante Ecclesis dc finitionem reiicere no possimus,Scholasticorum vero dogmata communia, ne grauiori nota inuramur, saltem sine erroris proximitate. 7 Sed an omnes prssentis seculi Doctores,& Patres Gue seorsim, siue simul iuneri accipiamur, postint,in albqua ad fide pertinente quaestione,decipi, tenendo non

pie, vel opinatiue, sed certo, & infallibiliter aliquid umuit de fide quod sub fi de non est , & repudiare aliquid quod sub fide est,ea sus est impossibilis. Primo quia impossibilς est errare omnes oculos Ecclesiae,& columnas Ecclesiam sustentantes. Secundo quia quod ita firmiter sentitur, non aliunde nisi ab antiquitate potuit de-stendere secus sino firmiter,sed pie,& opinatiue qua- .re id impossibile eit falsu esse, nisi antiquitatem velimus idatauare, cui consensio tes imonium perhibet.

D 3 8 Hinc

105쪽

3 Hine deducitur, quod impossibile est ut omnes P

tres cum antiquitate in aliquo dogmate sint cocordes,&, ex cosensione, posteriores conuenientes,a Patribus discordent. Primo, quia fides respicit uniuersalitatem personarum, locorum,& temporum: quod ergo ab omnibus, ubique,quod semper est creditum,tanquam dogma accipiendum, & ex hoc retro seculorum fides optime demonstratur, quia scilicet antiquitas non contradixit, ut supra explicatum est. Secundo, quia a Spiritu sancto contrariae non possunt prodire sententiae,cum qῶSpiritus sanctus sit locutus per os sanctorum, & nuc loquatur per Pastores,& DD. impossibile est,ut omnes a vero aberrent, sicut impossibile est PP. nostros in tradendis dogmatibus errare potuisse.Tertio,quia insipietis est praetendere Patres veteres a praesentis seculi doctrina Theologica discordare ut salso existimauit M. Antonius de Dominis inconsilio profectionis suae cap. I . infra allegandus & illos a prs senti magisterio esse secretos. unde merito argui potest contra ipsos,sicut co-tra Iu Iianum Augustinus disputabat. Si Episcoporum Θnodus ex toto orbe congregaretur, mirum si tales possent illic facile sedere tot, quia nec si rec uno tempore fuerunt: loquebatur autem Augustinus de Chrys omo, Basilio, Olympio, Irqneo, & alijs Pastoribus vita . sunctis,quorum testimonium nihilominus,etiam si vita functi essent,adeo Aug. magni fecit,ut ijs de Iu Iiano P

lagiano triumpharit. Vnde,eodem lib. I .c. 2.circa med. dicebat, Tantum ne apud te posiunt Pelagius, ct Cael stus , O d solis ortu visue ad occasum tot ac tantos Catholicae Fidei DD. O defensores, antiquos,o nosVaetati contiguos, dormientes, O manentes, nonsolum deserere, verum etiam ManIchaoι audeas appellare / ecce quomodo

106쪽

Poster.DD.consensus index depositi s ς ,

modo antiquos cum contiguis, dormientes cum ma

nentibus Doctoribus Augustinus copulavit; & quod impie tanquam Manichaei fuerint traducti, obijcit Iuliano. Sed& S.Hilar. eo titulo Constantium sugillae contra eunde scribens) quod veteres Patres mortuos putabat aduersari sui aeui Doctoribus . ceteri ait Pquidem mortale emper cum visis bella ge erunt, dum

homini ad hominem ultra mortem nihil causa est. Tibi vero inimisistarum nullus est is, receptos enim inueter nam requiem Patres lacessis, ct in decreta eorum pem uersus irrumpis . Apostolus communicare nos memo rijs.SS.docet,tu damnare coregisti. Non ergo, quia

mortui,eorum sensus a prssenti sensu discordare pu

tandum . - ia

s Huius rei rationem assignauit Cassanus lib. 7. de Incarnat.Verbi cap. 28. eleganter, dicens . Loco fides non imminuitur, O quid i quis,non ubisit considerandumsraesertim eum religio omnes uniat, O bi qui in fide una funt, in corpore quoque Uno esse noscuntur; de alle-8ans S. Greg. Nangiang. vita functum , sic dicit. aut cum iam vita functus sit, O nunc autoritate , ct fide uiuis: ct cum iam olim in eorpore absit ab Ecclesiis , tamen magisterio. voce ab Ecclesia non recessit. Io His annectitur fidelium consensus in dogmate aliquo, vel cultu; nam ut signum consensus Ecclesiarum ,& Pastorum adducitur. Pastores enim & DD.

sic sentire arguimus, quia eorum oues cum a Pastoribus & DD. erudiendas se tradunt, a Pastorum voce non recedunt.Sectis autem quando contra Pastores,&DD. insurgunt, & sentiunt. Et in hoc sensu dixit Magnus ille V ualdensis a. lib. doctrin. fidei ca. ao. Ecclesiam, cuius est determinare doctrina fidei, testimoniu

107쪽

s6 Caput septimum.

omnisi fidelium non excludere , sed includere. Quod

testii nonium, quando ,& quibus circumstahitis sit efficax, vel inessicax sit nempe Populi Christiani consensus,inserius in proprio titulo discutietur. II Satis ergo expositae sint viae, per quas incedendum est ad Apostolicum depositum inuestigandum, nempe traditio, antiquitas,uniuersitas consensione contestata. Quia vero contingit in multis posteriores a prioribus Patribus atque Doctoribus dissentire , inquirendum est quibus nam magis sit imhaerendum prioribus, vel posterior,bus Doctoribus ubi hos ab illis scontingerat in rebus si uibus discor.

108쪽

s C A P V Τ VIII.

Eorundem Doctorum posteriorum sensus atque consensus in fidei rebus cum veterum doctrina conspirans, ad depositum attinet. Non praeponendi autem vetustioribus, nec moderni Scholastis i

antiquioribus , ubi hi ab illis dissident.

OC pallio suam apostasiam colorare studuit M. Antonius de Dominis Archia postata Spalatensis, mentiens,quod distrepantiam inter Theologos,& Patres deprehendisset. Sic ergo ait cap. . Convsilii profectionis suae. Obseruabam hine in rheoritas dicta PP. valde communι doctrina , qua imbutus in Scholis fueram , is multis aduersantia, ct ea vel praetermi a a meis maguris, et non fideliter adducta, Vel non tu rienter,aui extam perperam explicata . Futilis causatio, ad tuam colorandam apostasiam. Dato enim quod Magister tuus Antoni quςdam dicta Patrum non explicasset, deerant sorte in Ecclesia Christi doctissimi,& eruditissimi viri, qui tibi laboranti suppetias serrent Cur pietate, doctrina, de er ditione prςstantes Patres Societatis Iesu cui nomen dedisse inaniter gloriaris,in illa non perseuerando ini. que criminaris , qsi lacte Catholicae docti inae, botiis moribus, adolestentiam tuam informare curarunt, quam postea tua instabilitate notasti, di tua denigra

109쪽

s 3 Caput Octauum.

sti turpitudine senectutis verum ha e non tua noua ἰsed vetus suit, quoque Nestorii fiaus; sie enim Leo

Bizantius lib. I. contra Nestorium,& Eutychetem scribit. Eos xl estorianos eonari Theologos ad contradiactionem adducere, O dicere, ἀβ i s dissentire. His c natuis ceptus non es contra nos ,sed contra illorum gloriam iam vero contra Paulum, O adhuc contra Spiritui sancti autboritatem, o Chrsum, qui in Paulo loquebatur e post enim sinolos, ct Prophetas, DD. posuis in Eccle a Deus,fecundum prouidentia Spiritusiancti incomprehensam in opus minister ad ad canonem corporis christi. Ita a simili cum Patres,& Scholastici secundum suorum temporum successionem, diuinitus sint prouisi ad aedificationem corporis Ecclesiae, eos conari ad contradictionem adducere,seu asserere,quod in dogmatibus ad inuicem discordent, est Spiritui sancto contradicere,qui illos ad docendu destinauit. Unde recte Gregorius eiusdem , & aliorum Nouatorum t

meritatem corrigens lib. 36. Moral.cap. I 2. ait. Duum hac nescientes, quia omnipotens Deus Ecclesiam suam

digna sine adminiuratione non deseris ,&c. quibus eicem Sancta Ecclesia dicitur: Pro patribus suis nati sunt tibi stu&c.in virtute quippe antiquorum PPAEqui postmodum praelati sunt, subrogantur; quia,O cum an

nos arbusta succiduntur, in eorum robore tenera vis

gusta succrescunt. Pro patribus ergo nati sunt filij, nempe Scholastici, in eorum haereditate, & deposito conseruando succedentes . Et lib. 3 6. cap. .exponens illud :βs auferissius uuia, &c. ait. Cum Prophetas absuιιι, eorum vice Dominus Apostolos misis, qui in lutumne gurgitum pluerent . Et mox . Reductis a verna Aposolis, per expositorum sequentium lin

110쪽

DD. post. sensus in Depos seruatur.

guas luinafluent ascientiae diu abscondita largiori e fu-yone patefac13. Nam quod illisub breuitate loculinunt,

hoc exponendo multipliciter auxerunt.Vnde,& non immerito ipsa expositorum Praedicatis, gurgitibus comparatur , quia dum multorum pracedentium dicta collia

gunt , ipsi in eo, quod ad ruunt profundius dilatarunt, nam dum testimonia tesimonijs iungunt,quasi ex gutiis gurgites faciunt. Vbi nota, quod dc uti guttae, & gumgites eiusdem substantiς, & naturae rationem participant,ita eandem doctrinam Apostolicam retinent Patres cum Scholasticis, ut in substantia posteriorum sapientia,a priorum doctrina non sit in dogmatibus absimilis,sed consormis. a Sed non propterea, quia Apostoloru doctrina guttis, gurgitibus vero assimilantur Apostolici Patres, &Doctores, existimandum est extitisse Apostolis sapientiores ; sed tantum habetur, quod quae guttae strictius sunt Iocuti,gurgites dilatarunt, hoc est, quod pressius Apostoli, uberius Apostolici explicarunt. Vnde, subdit idem Gregorius, ad hanc obiectionem distatuendam . Sed nequaquam se eisdem Apsolis expositores inscientia preserunt, cum exponendo unus loquuntur: meminisse quippe incunctanter debent,pe

quos eiusdem scientia inuentiones acceperunt.

3 Ita,& de Scholasticis , & posterioribus Doctoribus

dicendu est per comparationem ad primos Scholastucos, Albertum,Thomam, Alensem, Bonaventuram , Scotum , &c. qui Patribus suere proximiores , quod nullo modo & si illi sint veluti pluuiae, hi veluti gur-- gites sint vetustioribus illis praeponendi, praesertim in controuersijs grauioribus, quς pietatem, & religionem concernunt et nam, & si posteriores respectu anti. qui

SEARCH

MENU NAVIGATION