Caroli Sigonii Historiarum de occidentali imperio libri 20. ... Cum indice copiosissimo rerum, & verborum

발행: 1578년

분량: 617페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

Liber Ouartus. Ios

Eo tempore Tricennalia Imperii celebraturus erat eo maiore, quam Vnquam, apparatu, quod haec prima vota in noua urbe Constantinopoli persoluebat, quam magnifica institutorum omnium nouitate decorari volebat . in iis tertium filium Caesarem appellauit, atque ei partem Occi, dentalis Imperii Italiam, Africam, Illyricum s mandauit. Eusebius episcopus Caesarientis Hierosolymis profectus 1blemnem in tali celebritate orationem habuit,in qua, ubi Conliannum egregie collaudauit,demum ita perrexit: In singulissectis, conuentibus decimo quoque amo celebratis simgu ly eius ad sedem Imperiν participandam a Deo designati fiunt. Itaque filius

eius natu maximus, quι patris nomine est aptellatus decimo regni anno serius Imperjcu patre renuriatus Q. qui mero ei proxime accedebar aetate, anno vicesimo adeundem honoris eradum euectus est. tertius deinceps hoc tris imo, quo nunc festu cel bratur, eadem Agnitate ornatur. & post Deus hunc conuentum eius causa curauit celebrandum,eum i victorem omnium hostium fecit. denique illum,ut pote egregiumerae pietatis exemplar,cunctis mortalibus propositit ad imitandum. Hic claro Caesarum iliorum suorum splendore homines ingenti locorum interuallo disiunctos illustrat. Itaque αν nobis,qui Orientem incolimus, siuam ipsius praesentiam non sine maximo omnium commodo impertiuit, οὐ altera hominum generi mersius Occidentem unum ex si s praefecit, γ alios duos in alijs locis collocarui. porro autem Imperj

quadrifariam dissertiti iugum quasi quattuor equis, ides sibi,sttribus fidis Caesiribus imponens,ipsi eos diuini animorum consensius, αν cocordiaestenis colligatos ca litus moderariis. Ibi Eusebius Nicomediensis unus pro omnibus Contiantinum acrius pro Athanasio contendentem ibstinuit. Constantinus,cum

fratres honoribus consularibus honestas let,inde ad assines quoque id beneficium transtulit . atque in insequentem annum Nepotianum Eutrinpiae sororis filium consulem declarauit. Per eosdem dies magnus ille abbas Antonius in Aegypto,ideli in extremis Imperii finibus, collocatus cuab aliis hominibus, tum in primis ab Imperatore, totaq; aula regia celebratus est. Nam de Coni tantinus Augustus, & filii eius Constantius, &Contians Caesares magnitudine virtutis, ac sanctitatis eius audita, multis eum litteris ad rescribendum prouocarunt. quibus ille acceptis haudquaquam elatus, conuocatos monachos ita est alloquutus: Reges sὰculi litteras ad nos scripserunt. verum quid Christianis hoc aestimandum Z nam licet diuersa sit dignitas, tamen eadem est nascendi, moriendiq; conditio. illas lint nobis magnifacienda, quod Deus hominibus legem scripserit,&quod per filium suum ecclesias propriis eloquiis exornarit. quid mon chus rationis habet cum regibus cur ego litteras eorum accipiam, quibus solita reddet e salutationis ossicia nesciam ' Monentibus aute fratribus,videndu esse, ne ille silentio suo animos regum aduersus se irritaret,

112쪽

is 6 De Occidentali imperio.

rescripsit,laudans eos primum, quod Christiam colerent,deinde monens, ne regiae potestati tantum tribuerent, ut praesentis Imperio carnis inflatisse homines esse,& a Christo iudicandos fore obliuiscerentur,& ut Elemetiae,ac iustitiae erga si abditos inseruirent. Quarum ex litterarum lectione summam principes voluptatem ceperunt. Romae III Kal. Ianuarias Rufius Albinus praesecturam urbis intuit. postridie vero Sylvester pontifex

cum maximo piorum moerore vita migrauit, Ecclesia Dei in optimo statu relicta,cum insigni, ac praecipuo Constantini beneficio auctoritatem pontificiae sedi maximam addidistet,& urbem Romam templis magnificentissimis instruxisset, & Ecclesiam Romanam opibus auctam legibus sanctisiimis temperasset. Initio inde sequentis anni Nepotiano,& Facundo consulibus, Marcus diaconus XVII. Kal. Februarias Sylvestro suffectus est. Interim Eusebius nunquam,nisi consecto Athanasio, quieturus ipsum apud Constantinum nouo crimine affecit, minatum esse multoruteistimonio insimulans, se prohibiturum,ne frumentum Alexandria, uti solebat, Constantinopolim deferretur. Quod ubi Constantinus accepit, Athanasium siue irae indulgens snam ciuitas maxima tum forte frumenti inopia laborabat siue quemadmodum scripsit iunior Constantinus)ipsum inimicorum crudelitati subtrahere cupiens Treviros relegauit. Athanasio, id quod iampridem tentabatur, tandem ecclesia deturbato

Arriani, quasi triumpho aliquo de Catholicorii parte relato inde ad Nicaena decreta labefactanda se contulerunt. Arrius Alexandriam reuersus, cum absente Athanasio ipsam ecclesiam deintegro permisceret, a Cons antino adire Constantinopolim iustus est. Vbi vero eo venit, repente praesentem adiutorem Eusebium nactus eodem urbem illam veneno inficere, quo Alexandriam, institit. & ab Alexandro ciuitatis episcopo ecclesiae propterea communione semotus grauia cum illo quoque certamina iniit. Quibus ut modum imponeret Constantinus, die quodam Sabbati ipsum in aulam vocavit,atque ab eo fidei suae formulam postulauit. & cum aliam ille fidem verbosellam mente professus esset, eundem sentire cum Catholicis arbitratus, Alexadro ut postridie in comunione reciperet,imperauit. Prioribus diebus Alexander praeualentibus aduersariorum se premi opibus conspicatus, humana ope deplorata ad diuina confugerat, atque in templo Pacis per multas noctes effusis lacrymis Deuorauerat, ut Ecclesiae suae periclinanti adesset, in primisq; , ut Artius tant

rum turbarum concitor meritas aliquado poenas expenderet. Cuius precationis votum haud irritum este Deus permisit. Nam Artius postridie cum ab aula Imperatoris digressus magna Eusebianorum caterua stipatus alacris ad Alexandrum, ut Ecclesiae sociaretur, contenderet, in ipso

victoriae

113쪽

Liber Quartus: IO7

victoriae suae articulo expirauit. Siquidem ubi ad Forum Constantini peruenit, laxata forte aluo locum latrinae quaesiuit. & mox cum in praemonstratum locum secessisset, diuina voluntate viscera simul cum excrementis eiecit, ac repente foedissimo genere mortis perculsus interi j t. Cuius rei fama per totam iiibito urbem peruagata ingenti omnes stupore defixit. in primisq; intolerandam iam Arrianorum insilentiam lab secit. Athanalius, antequam Alexandria cederet, Marcum Romae pontificem per litteras obteitatus et , ut, quoniam tabulae Concilii Nicaeni

corruptae ab haereticis essent, integrum, atque inuiolatum earum exemplum ad se remitteret,quae a Victore, & Uincentio legatis ad decessorem eius Sylvei rum miliae fuissent. Cuius ille voluntati obtemperauit. extat litterς VH Ucal. Octobris Nepotiano, & Facundo cons. ad Athanasium datae. I ple Marcus episcopum Olliensem honore pallii decorauit, cum eo, ut Romanum episcopum conisecraret . quo iure solus Ostiensis episcopus per multos inde annos est usus. Idem basilicas duas construxit, vina via Ardeatina, alteram in urbe ad Palatinas. quas Constantinus in suo erga Romanam Ecclesiam studio perseverans,& opimis sendis inii rudiit, & aureis inistrumentis ornauit. Inde pridie Nonas Octobris diem suum obiit. Post viginti dies Iulius diaconus locum eius tenuit. Constantius

Caesar Eusebiam mulierem nobili, ac splendido loco natam tibi despondit. Ea sponsalia pater summa hilaritate, ac magnificentia celebrauit.na& ipse siponsis in manu duxit, dc conuiuium splendide apparauit, ac separatun lingulos virorum , ac mulierum choros muneribus eximiis coluit.

Ab eodem Indorum etiam legati dona ferentes, benigne excepti. & ossa Sanctorum Lucae,& Andreae,& Timothei adducta Constantinopolim. de quibus sic D. Hieronymus aduersiis Vigilantium di Constantinus sanctas, elliquias Lucae, Andreae, et Timothei transsulit Constant hi l . apud quas ctim nes rugiunt m inhabitatores illorum se sentire praesentiam constentur. Urbe Constantinopolitana in magnam rei frumentariae difficultatem adducta,n, ues in diuersas dimissae partes suerunt, quae frumenta deueherent. Hae cuonustae rediissent, appelli ad littus deficientibus ventis non potuerunt. Quo cognito populus ad theatrum saeua famis stimulatus labie conuin lauit. Tum Constantinum cade re animi anxium, & teinpellatis aduersae rationem exigentem aemuli Sopatri, qui vir propter sapientiam in aula Constantini conspiciebatur, in primisq; Ablauius praefectus praetorio

adierunt, atque ita dixerunt: Quod ventos votis refragari tuis vides, id scito Sopatri,quem tu tantis honoribus extulisti, pemiciosa nobis sapientia fieri. is enim arte sua ventos devinxit, de quo minus nauibus aspirent, inhibuit. Raa re audita, illi assensus Sopatrum propere comprehendi, ac securi

114쪽

io 8 De Occidentali imperio.

securi percuti iussit. Huius rei auctor Eunapius. Constans Caesar Romae

secunda Imperii Tricennalia egit, eodem Albino praefecturam urbis administrante. Titiano inde Maximo, Feliciano consilibus VI Idus Martias Valerius Proculus urbis praestectus intuit. Hoc demum anno scribit Eusebius Conitantinum iacio esse baptismate expiatum . cuius , quoniam ab Ecclesiae Romanae auctoritate dissentit, ne mendacii arguamur, verba referemus: Sapor, inquit, Persarum rex. , qui Constantis sire limitem tuente saepe irrumpere, sed frustra, conatus erat, in Mesopotamiam incurμιιι. Vuo cognito, Constantinus hanc μι superesse de Persis --

cloriam iactans, exercitum contrahere properauit, atque episcopos de expediti

ne fuscipienda admonuit. ac nonnullos secum educere cupiens, tabernaculum im lar templi construxit, ut in eo Deum cum episcopis Funbcaret . Euo apparatu tercepto Sapor exterritus oratores vltro de compositione misit. quos ille ben gue aut tui, latos cum pace remisit, eo die,quo solemne Paschatis agebatur, quod ipse cum ceteris pernottam, ac Deo vota faciens celebrauit. Inde sepulchro sibi opportune in Apostolorum templo conseructo, morbo repente iactari carpit . quem cum ferre sevientem non pos et, remesi causa Soteropolim ad aquas calidas es egressus. 3uibus non proficientibus Helenopolim in Bithyniam adyt , ut earum aquarum beneficio iteretur. Ibi vota Deo in Martyrio facientem salutaris admodum c

titatio subir, extremum vitri si finem sisse, opportunum tempus, quo peccata deleret , quae ipsa humanitas contraxisset. δεα , persuasius arcanorum med tam τί, m salutari lasacro animum expiari, positis humi genibus, Deo funplicuer peccata sua confessus per manus imposivonem precatione dignus habitus s. inde Acironem Nicomediae suburbanumse deferet isset, atque aduocatis episcopis ita dicere cavit Hoc est tempus salutis, quod dudum a Deo con sequi exoptatu.

tempus est, o insigni immortalitatis, ac sigillo salutis aflictar. Hoc in amne Iose lane facere si ueram, in quo etiam Saluator ad nsrum exemplum lauacrum udi tus esse dicitur. Vuoniam tamen Deus, quia tile es, mi lens bis nos hoc in loco dignatur,nulla dubitatio relinquatur. Si enim qui vitae, mortius dominus est,ma superstitem esse , , cum populo conuenire, stuprecationibus una cum omnIbus intere se moluerit, et uendi leges Deo conuenientes inibi confiituam. His dietis illi selemitibus adhibitis caeremonist instituta diuina explerunt, ij arcana communis runt. It olus omnium asculo Lmperatorum cinctantinus in Christi martyr p regeneratus initiatus est, ac diuino sigillo dignus esseolus. Oremomst merὸ omnibus absolutis nitidus ille,ac regus vestibus indutus candi disimo m licio recubuit, purpuram amplius volens attingere. tum mero clara voce, cum gratias Deo egisset, haec intulit. Nunc vero me beatum e se,nunc immortali vita di num euasisse, nunc di-ume lucis participem factum es intelligo. miseros autem illos, qui his bonis orbarisium, duco. rateram tribuni,ac centuriones ingress varios questus iactare, semet dos tutos

115쪽

Liber Quartus. O9

stitutos fore deflentes carperunt, et .vitam longiorem precati sunt. rubus ille r θondit ,si merae vita compotem alum esse, solum , quantis bonis potiretur, cognostere . quamobrem se ad Deum Fumsine cunctaἐione migrare. Deinde t flamentia rite condidit. Ac Romanis quidem annua munera dedit, fast mero,tanquam patrimonium aliquo regni hereditate distribuit,nempe Gallias, Hssamas,

οὐ Britannias On tantino permittens, Thraciam, Asiam, Aeraptum, π Orientem Gnstantio ; stabam, Africam, ιlyricumi senstanti. uin etiam Albanasium, bcet Eusebio praestente, ac contradicente, tanquam omnis expertem culpae r situi iussi, ac testamentum presbytero, de quo diximus, Arriano commisit. neque ita multo post tertio die Pentecostes XL. l. Iunias decesit e mira, cum annos aetatis sexaginta quinque complisset, um c τ' triginta regnasiet. Haec de Constantini baptismo, & morte a nobis allata in vita eius ab Eusebio Caesariensii ad verbum scripta reperiuntur. quem, ut Unum omnium, qui de Constantino scripserunt, antiquissimum , sequuti sunt apud Graecos Socrates, Sogomenus, Theodoritus, & Euagrius . quae reticenda esse, fidelis scriptoris ossicio seruientes in re, & controuersia vulgatisiima non putauimus, fide apud auctores relicta . Ceterum Constantinus vir magni animi, & virtutis eximiae fuit, atque inter omnes Imperatores hoc uno nomine maxime memorabilis, quod primus ex Imperatoribus non solum Christum amplexus sit, sed Christianos etiam Imperatores reliquerit. atque hoc eis, quod D. Ambrosius in laudati ne Theodosij dixit: Theodosius Constantino adhaeret , cui licit bapti'atis gratia in ultimis confiituto on a peccata Deus dimiserit, tamen quoὰ pr mus Imperatorum credidit, post se hereditatem fidei dereliquit, magni meriti locum reverit. Quod si Augustum iure admiramur, quod eo regnante ad unum Imperatore, unumq; Deum omnium terrenarum , caelestiumq; rerum summa redacta sit, multo iustiore itudio ipsiam suspicere Constat

trium debemus,cui Deus concessit,ut tam

religionem, quam Imperium gentium constituerit. Eius mortis nuncia stella crinita seerat, quae permultos ante dies tiarissime

116쪽

CAROLI SIGONII HISTORIAR V. MDE OCCIDENTALI IMPERIO

Liber Quintus.

CONITANTINUS IUNIOR, ET CONSTANS AVGG.

E i N g p s acta filiorum, posterorum s Constat lini expediemus, ut consequi ingenio, diligentia impoterimus. qui tantum a paterna ani mi indole in omni genere laudis,atque ossicii recesserunt, qua tum ille stiperiores principes omnes pietate, atque animi magnitudine praestitit. Neque enim Comstantino filio quisquam ad vitam incautior, Con-ltante ad indecoras voluptates procliuior, Constantio aut leuior, aut ad arrogantia intolerantior fuit. Accessit,quod ut Constantius a Catholicis ad Arrianos, sic Iulianus fratris filius a Christianis ad gentiles inaudita ante impietate se rettulit, ac plurimum ipsi tum primum se corroboranti Ecclesiae nocuit . ambo tamen Imperium multis tempestatibus hostium, tyrannorumq; iactatu staccesssoribus integru, atque incolume tradiderui. Constantini morte coperta, milites,qui custodiς corporis assistebant, abscisueis vestibus, humi corpora proiecerunt, atque illisis muro capitibus

nullis questibus pepercerui, quos in tali casu ingens suggerere dolor posiset. Quos praefecti,& centuriones, atque omnes subinde milites sunt sequuti, flebilibus vocibus identide coseruatorem, custodem, ac parentem se amissilie testantes. quin etiam ciues per urbem vagi,ac furentibus sim, les altissimis eiulatibus moerorem suum, cuius magnitudinem capere non poterant,ediderunt. reliqui demisso vultu incessere tanqua attoniti, singuli praecipua se calamitate assectos querentes,ac semet tanquam tum demum omnibus humanae vitae spoliatos muneribus, deplorantes. Vbi l ctus resedit, paullatimq; moeror elanguit, milites sublatu cadauer aureo loculo incluserunt,ac purpurea velle contectu Constantinopolim deportitarui. atque in Palatio, loco,ut ab omnibus c6spiceretur,excelso deposuel rut. ac luminibus circu access vigiles, qui diurna, nocturnas custodiam. agerent,addiderunt. Ibi cu estet, pristina regiae species est seruata. nam &llComites,&ceteri principes,quibus Imperatore venerari consuetudo suelli at,subinde ingredientes ipsum eodem, quo viventem,ossicio salutarunt. Quin etiam eadem reuerentia a senatu, & magi liratibus est adhibita, reliquisl priuatis, quorum incredibilis turba repente sime honestoll

117쪽

Liber Quintus. m

ipietatis ossicio, liue curioso rari in terris specta li studio conuolauit.

Interim fidi nuncii ad sitos Gesares misit in diuersas terrarum partes tristem famam Constantini obitus distulerunt. Qua accepta exercitus, qui ubique erant, extincto patre, filiis se obtemperare velle dixerunt, ac continuo ipsos pro Canaribus Augustos appellauet unt, breuit, spatio sua

inter se decreta communicarunt. Romae autem, ubi Constantinum

Augustum vita excessiste,percrebuit, nullus dolori, mallitices a senatu, populoq; modus est factus. nam & balneas occluserunt, & soris, ac ludis abitinuerunt, de omnino omnia, quae prosperis, laetisq; temporibus celebrari solita erant, intermiserunt. Caeterum, ut se longe omnium miserrimos, qui tanto Imperatore orbati essent, sic ipsit in beatissimum, iudi cabant,qui vitam tanta cum gloria terminasset. Itaque ad ceteros honores,quos illi habuerunt, hunc quoque praxipue tribuere, quod pictis excolentes tabellis ipsiam super caelestes orbes in aethereo coetu considentem secere. Mox cum Caesares Augustorum nomine decorassent, legatos ad Constantiu delimarunt, petentes,ut cadauer eius ad se remitteret, atque

urbem Romam clarissimis augustisiimi regis exequiis honestaret. Is,cusolus ex filiis, ut qui propius aberat, Antiochia aduenisset, atque accepto ab Arriano presbytero testimento, Imperium Orientale inisset, patrem sepeliri Constantinopoli voluit. Elatus eli funere magniscentissimo, ac plane regio. praetere,ipso duce Constantio, peditu ordines. inde longo agmine armati milites successere. ut vero ad . ede Apostoloi u est ventu, cadauere ibi relicto abiere. reliqua officia sacerdotes cu astante populo diuinis precibus adhibendis se leni caeremonia pei soluere: Constantius inde tuitis solemni Christianoru ritu peractis no contentus, ipsiun etiam

numero Diuorii ascripsit. Fama,eaque no obscura manavit, Constantinum Augustum fratrii insidiis esse peremptu, ideoq; eum scripto comentario filiu monuisse, ut non solum eos caueret, sed etia vindicaret . Eum coi Uentarium Conllantius poli quam ab Eusebio Nicomediensi episcopo,cui creditus erat,accepit, ac testameto aperto Dalmatium Caesare,de Aniballianu nobilissimum piletu fratre eius sibi cohaeredes relictos inuenit,odio incitatus de illoru cogitare pernicie coepit, atque Ablauio praesectura ademit. Ceterum cu Constans in Italia, & Conflatinus in Gallia Impertu ex testamento patris inisssent, rebus ceteris ex partibus ad diuturni spem ocii tranquillatis Conilantinus tumultui, qui post grauis exarsit, nouam materiam praebuit. Nam Impςrii portione sibi a patre tradita non contentus, litteras ad Constantem statrem misit, quibus ab eo Italiam, Africamq; poposcit; equum esse interpretans, ut qui ceteros aetate anteiret, idem etiam Imperii dignitate, ac latitudine stiperaret.

118쪽

ii 1 De Occidentali imperio.

Cui Conflans respondit, se te itamento patris itare velle, atque ipsinnextremam illius quoque voluntatem tueri oportere . qui si aetati aliquid tribuendum esse putasset, nimirum pro summa sua sapientia detulit let. Hoc modo utriusque animi tacita simultate infecti . nihil tamen tum hostile moliti sint. Interi in Eusebius, ceteriq; Arrianorum principes in spem certam ingressi caussam suam intermortuam excitandi, quod prebbyterum Amanum, qui apud Conflantiu primas auctoritatis,&gratiae obtinebat,ibcium,adiutorem, haberent,omne 1ludium intenderunt,ne Athanasius Alexandriam se referret. verum proposito exciderunt. Nam Coni tintinus praeclara patris in Catholica fide tuenda vestigia persequutus,ipsum intim eccletiam suam repetere iussit,ac litteris Conliantio fratri, dc Alexandrino populo commendauit. Hae XV Kal. Iulias Treueris erant datae in haec verba : gem nem mestrum ignorare arbitror, Athanasiua patre meo in Galliam ad tempus ablegatum se se, ne nefario improborum hominum si lire periculum aliquod aut saturis, aut diuitatis adiret . ius m in mea ditione manere, ne quidquam ei deesse quod admitae nece ales pertinere: . Cum a tem idem tum ecclesie siue restituere in animo habuerit, neque morte praeuentus portuerit , moluntatem eius mihi exquendam existimavi. quem quanto honore com

plexus sim, ex ipso facile,cum aIerit, elin ceris. Atque ita Athanasius poli

duos annos,ac tres menses, qua in Treuiris exularat, Alexandrinam ecclesiam summa populi voluntate recepit. Vrso inde, Polemioq; consulibus atque Hilariano privsecto urbis, Conllantinopoli regia variis principum cladibus eii foedata,eorum nimirum, quos Constantius Augustus parum aut patri amicossitisse, aut sibi esse idoneos censuit. Milites ad hoc parati, ac spe, pr.emiisq; impulsi tumultu in urbe concitato, Constantium Constantii Augusti patruum adorti trucidarunt, ac si ab- inde Dalmatium Caesarem, & cum eo optatum Patricium confiderunt, &, cum quidam de industrias icclamasset, neminem se, nisi Coni tantini filium Imperantem esse passurum , Annibaliano etiam fratri Dalmatii manus intulerunt. quin etiam Gallum, & Iulianum Constantii filios impetus aggrediendi cepit, sed Gallum morbus neci subtraxit,

Iulianum aetas, quippe miros octo tantummodo natum . nussi ctiam

spatharii sunt ad occidendum Ablauium, qui post praefecturam a Con-ltantio abrogatam in Bithynia priuatus vitam in octo traducebat. quorum primores, Vt iussi erant,cu se, vi in salutado Imperatore assolebat, ad genua inclinassent, litteras reddiderunt. Quibus lectis ille erectus vestem purpurea, quae mittebatur a Cotillantio, flagitauit. Cum aute illi subiecissent, se litteras tantum de dignitate afferre, qui vero pro sori bus starent, trabeam habere, intro uocati illi pro purpurea velle necem

119쪽

Liber Quintus. IIJ

purpuream intulere. Ita Constantius, Imperio crudeli suorum caede si malo, Antiochiam se recepit. Interim Sapor rex Persaru audito Constatini excessu erectus animo, in proximam Mesopotamiam multo, quam ante,insolentius incursavit, ac duobus mensibus Nisibi in oppidu circun- sedit. Qua re accepta Constantius sese in Mesopotamiam rettulit, atque armis conatus eius reprimere pro virili contendit. Constans in Pannonia aduersus barbaros trans Danubium habitantes insedit. argumeto est,

quod pridie Idus Iunias Viminacii ad Celsinum praefectu praetorio scripsit. Conllantinus item aduersus, Transrhenanos holies consiliens rebus Galliae ordinandis incubuit. quae ex annalium memoria exciderunt.

Sequenti anno Augulli Constantius Aundum, Constans prirnu iniit 3 3 consulatum .pridie Idus Iulias L. Turcius Apronianus, VII Kal. Nouembris Ti. Fabius Tatianus praefecturam urbis. Eo anno Athanasio Alexandriana reuerso, principes Arrianorum se victos interpretati ingenti dolore exarserunt, ac Romam ad Iulium pontificem , & ad Imperatores Constantinum, S nitantem legaros cum litteris grauissime de illo scriptis miserunt. quos profectos, quia legati ab Athanasio missi vana,atque

mania ea omnia ollendere, Imperatores cum ignominia reiecere. Iulius

autem se daturum concilium utrique parti, ubicunque vellent, respondit, ut tuto crimina & inserre inuicem,& refellere possent . id enim legati eorum,ubi se victos arbitrati siunt,pollularunt. ac presbyteros duos Ebpidium, de Philoxenum ad eos misit, certam diem praestituens,Vt aut praesentes Romae se sisterent, aut se omnibus suspectos fore cognoscerent. Arriani, ubi audiuere conuentu Romae futurum, ubi nec Comes praesid ret,nec satellites pro foribus excubaret, neque ex Imperatoris praescristo

quidquam fieret,quibus illi praesidiis ante Catholicos debellassent, usque

adeo consternati animo sunt, ut presbyteros ultra diem condictam usq; ad mensem Ianuarium retinue lint excusantes, se propter bellum PersicuRomam aduenire non posse. Ceterum, cum episcopi ad quinquaginta Romae coissent, Arrianos communione remouerunt, quod citati prae isto

non assuissent,& Athanasium omni crimine liberarunt. Sequens inde 3 6O annus bello ciuili fratrum Augustorum est insignitus. is fuit a Christo nato trecentesimus quadragesimus, Proculo,& Acindino consulibus. Cum Constans in Dacia, teste Zonara, versaretur, id quod testantur etia resicri pia ab illo Naisso mense Ianuario,& Februario data, Constantinus e Gallia,idest ex Imperii ibi finibus exiit, ac contento cursit per Noricu in

Pannoniam iter armatus intendit,sive,ut colloquio cu Constante fratre inito, litem de patrimonii diuisitone transigeret, siue, quod etia traditur, ut Pannoniam illi per arma eriperet. Conflans aute cognito illius aduentu ---- Κ 3 facti

120쪽

34 I

ii 4 De Occidentali Imperio.

facti nouit ite perculius exercitus partem obuiam misit, atque ipse cum

alteralisbsequi coepit. Qui vero praemissi duces erant, Conliantiu non longe ab Aquileia aduersus se venientem, nullo praelato signo amicitiae, nacti, homulem improuidum insidiis tanquam hostem appetiuerunt. commista pugna,cum simulatae se fugae mandassent,ia locum, in quo armatos disposuerant,attraxerunt. Quo pacto erumpentibus insidiatoribus interc*ptus,cum sortiter pugnans equo eliet excussus, ipse una cum maiore tuorum parte oppressus eli. Cadauer a militibus inuentum in flumen Aliaua proximum Aquileiae deiectumeli. Superueniens inde Con-ltans iuila et Aquileiae persoluit, ac Diui dignatione cohonestauit. suit autem Aquileiae VIII. Idus Aprilis. siquidem eo die ibi rescripta dedit. Tatianus praefectus urbis III Nonas Maii ad Augullum prosectus est. Iunius Tertullus vice illius cognouit. Tatianus IIII Idus Iunias reuersus nugili ratum continuauit. Profectus inde in Italiam Conitans Medi lano VII. Kal. Iulias ad Tatianum praefectuin urbis sic scripsit: Si pus in demoliendis si pulchri uerit adprehensius id sine dot vi conficientia factat, metablo adiudicetur itero domim auctoritate, vel iussionem eluti relelatione plecta tur . Inde ad Galliam, Hispaniam, & Britanniam, quae Constantini fuerant, obtine Gas, atque formandas nussiste existimo. nam prodiisse ipsi , non reperio. Eodem anno Alexander episcopus Constantinopolitanus Nicaeni concilii vindex acerrimus vita cessit, cum duos viros populo commendasset doctrinae, ac vitae laude praeliantes, Paulum,& Macedoniam . Itaque populus,comitiis episcopo creando indictis, in duas abiit partes, quarum quae sanior erat, Paulum, quae corrupta, Macedonium legit. eaque de re magnus in urbe tumultus est concitatus. ad quem sedandum cum se Conitantius Antiochia recepi siet, re cognita neutrum eoru probauit,sed conci lio episcoporum Arrianorum coacto, Eusebium Nicomediensem tantorum incendiorum auctorem ad falligium illud evexit, atque inde repetiit Antiochiam. Ea de re Eusebius ardentior in caulla factus, ut qui maiore,quam ante , auctoritate ornatus esset, plus gratia apud Imperatorem valeret, sese totum ad Consubstanti se labefactandum, Se Nicaenum concilium in lirmandum conuertit. ac conuentum Antiochiam in insequentem annum indixit, verbo, ut templum consecraret, quod dccem ante annos a Coni tantino fuerat institutum, atque hoc denique ex eius rei lamento a Conitantio consummam, re vero, ut

Nic*nuna copcilium, quo se victum magno dolore serebat, abrogaret, at tu illius vindicem Athanasium ab Alexandrina ecclesia ablegaret. Itaque i item anno, qui consules habuit Marcellinum, do probiniun,&poit V. Kgl.Mditias praefectum urbis Celsinum, conuenere Antiochiaeceiscopi

SEARCH

MENU NAVIGATION