AntiLucretius, sive de Deo et natura, libri novem. Eminentissimi S.R.E. cardinalis Melchioris de Polignac opus posthumum; Tomus primus secundus

발행: 1747년

분량: 225페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

Fingit; & ipse suo, quae non sunt subdita, subdit

FIinc natae, Stygio tanquam de gurgite, VOceS,

Non dicto , non officio, pactisve ligari 28S Prudentem, sed temporibus servire paratum: Regnandi causa violari posse sacrum jus: Nec parcendum illi quem laeseris. Impia sane

Dogmata, corruptae praecepta nefaria Sectae lHaec Epicureis aconita oriuntur in hortis.

79O Indomitus veluti quadrupes ubi frena momordit, Par Ievibus ventis rapitur celerique sagittae; Exspatiatur agris, & fossas transilit audax ;Tum si forte tubam, aut equitis crepitantia flagra Audierit, cursum ingeminat, fugit ocior Euro , vs Inque leves nebulas volucri pede spargit arenam: Iussus restrictis tandem subsistere loris, Non equitem sentit, non lora; sed impete caeco Fertur, anhelantem donec fessumque relinquat Spiritus, ac tumidos vincat labor ipse furores. 8CO Haud secus illecebris diraque cupidine raptus, Pectore sacrilego qui Sanctum Numen abegit,

Dissimulat quidquid verax & conscia Recti. Atto corde monet Natura, neque audit habenas:

Exhaustus tandem jactante libidinis aestu SOS Concidit, incassum suspirans viribus aegris. E Τ Certe cum nullus homo sit solus in Orbe, Qui datus est cunctis aequali jure fruendus; Publica privatis praeferri commoda debent: Namque homines praestat simul omnes esse beatos Sio Quam delectari, reliquis moerentibuS, unum.

72쪽

LIBER PRIMUS.

Sic quivis aliena examine ponderat aequo. At quoties res nostra agitur, censere quod aequum est,

Haud minus ac si res aliena ageretur, & ipso Naturae ductu, & recta Ratione jubemur; Nec monitore opus est, qui suadeat ista docendo. Ecce ego sum & vivo; nil me mihi carius ipso est ;Hinc vitam servare mihi, & servare beatam Debeo, quantum in me fuerit: si debeo, justum est. Ast alii vivunt; his se nil carius ipsis; 8ao Vitam adeo servare sibi, & servare beatam Jure pari debent: quod si secere, probandi: Si damnes, eadem faciens , injustus es. Ergo

Quisquis justitiam sequitur, si judicat inter

Seque aliumque, hoc praestet idem discrimine nullo , 8a s Quod duo disceptans inter, neque nomine notOS. Quid faceret Iusto insistens & iniqua recusans lHaud dubie neutri permitteret alterius rem Aut vitam eripere. Hoc igitur sibi sentit & ipsi Non licitum. Sentit partem se totius Orbis e83o Quoque modo partem toto videt esse minorem, Hoc etiam humano generi plus, quam sibi certo Deberi. Lux est eadem quae pandit utrumque. Haec tibine satis; dicentur pluribus olim. EFFERA tantum igitur potuit suadere malorum 83 s Impietas, non Relligio; quae prava coercens Corda metu, spe recta fovet; cunctisque suum jus

Spondet, & humanas vetat obbrutescere mentes.

Quod si ductores Danaum, Calchante magistro, Tentarunt fato lacrymabilis Iphianassae

ὀ Grande nefas clatii celere. arcessere ventos,

73쪽

Ac laesum ultricis Numen placare Dianae, Non haec vera Dei fecit reverentia; fecit Caeca superstitio & vani fallacia Vatis. Sed talis nunquam immites cecidisici ad aras Hostia, vesani dira ambitione parentis Jusia mori, ni causa mali damnosa Voluptas Sacrilego Paridem prius inflammasset amore;

Ut jure hospitii violato, turpis adulter, Baptam Helenam, bellique faces in Pergama ferret. Sso V E R U Μ , ne speres arte hac te posse beari,

Quae laetis aeternum inhians & amara repellens, Libera jucundo tentat praecordia sensu, Dic mihi: num tibi res succedunt, optime Quinti, Ex animo semper, respondentque omnia votis

S ue s Nam, si respondent, felix sane unus in Orbe es;

Concessoque hominum nulli te munere jactas. Quanquam haud adlcribes proprio bona tanta labori, Aut Sophiae: neque enim rerum creat illa suturos

Eventus, at serre monet quicunque creantur;

86o Nec dat Fortunae legem, sed dogmata menti. . Sin tibi dissicilem vitam sors dura paravit,

Continuo jam te miserum nimis esse necesse est; Qui lenociniis rerum ac dulcedine captus, Moeroremque soles & quaeque molesta vereri. Namque parem aerumnis mala inexpectata ferendis Te non invenient: fracto, luxuque fluenti Non aderit, quae praestet opem, constantia firma Pectoris adversum casus quoscunque parati, Prorsus ut impavidum feriant stantemque ruinae.1 o Nec solamen erit, Superum tibi nota voluntas. Pluribus

74쪽

LIBER PRIMUS.

Pluribus ille malis obnoxius esse videtur, Qui mala perpetuo formidat, avensque bonorum Non didicit curis animum durare serendo. Ceu tener arboribus cum flos adolescere coepit, ST , Quem verni humectant rores, aC sole tepenti Mollibus in ramis pubescens educat annUS :Ahi si post Zephyri flatus aura ite salubres ,

Intempestivo noctes Aquilone rigescunt, Uritur, & foliis inimico frigore laesis, S So Tabescit moriens, ac foedo vulnere languet. A Τ me non animi fallit quid ad ista reponas. Pauca peto, dicis; non me tenet ardor habendi; Non ego divitias, non vastas Regibus aedes Invideo, neC quos miratur vulgus honores: S8s Νon mihi regna velim curis mordacibus emta;

Non celebres magno mercari angore triumphos.

Sed, quae justa sinu fundit Natura venusto, Η is fruor; abstineo nullis ; nec me pudet usquam Sugere mellitos genitricis ab ubere succos, Syo Obvia cum steterit coram; quosque ipsa benigne

Porrigit invitans, teneros decerpere fructus. 'Non me gesta movent aliena, nec anxius error

Humani generis, cum se desaevit in ipsum Omnia percupiese avide, metuensque vicissim. S.9s Desipiant alii; caput objectare periclis

Non dubitent, atque innumeros ambire labores; Et pretiosa terant operosis tempora nugis: Ipse mea me involvo satis virtute beatus; Et mihi vivere amo, donec breve transeat 32Uum,sOO Innocuam & facilem, sine luctu oc crimine vitam.

75쪽

SIC 3is: at mecuin, quae sint ea dicta, revolve, Si vacat. Hoc primum: non te talem esse negabo Qualem te perhibes, seliciter hactenus usum Sorte tua; scopulos vitasti, non tamen omneS:9Os Longum forte tibi superest maris aequor arandum:

Sunt & adhuc nimbi, Scyllae sunt atque Char bdes. Esto; viam institeris quae sit tutissima vitae, Multa quidem effugies aliis funesta pericla; Sed tibi quae impendent non declinabis, & unas Io Elapsus, confestim alia mergere procella. Nusquam certa quies. Inviti, quot sumus , alto Volvimur Oceano; & cunctis suus imminet imber. NEMPE sames auri quae turpes Urit RVarOS, Et quae tecta solet Regales ire per aulas

si s Ambitio, famaeque sitis, per tela, per ignes

PIeroum stimulus, nullo te vulnere pungunt. Nobile servitium sic te, nec dives egellas Τurbabunt: neque te miserum illa ex parte putabo. Sed si, qua inieris jam nunc, formosa juventus, 9-O Firma valetudo, tranquillaeque otia vitae, Et quae sui sciunt genio non multa petenti, Protinus avellentur, uti sert alea rerum; Florida nam sunt haec, & florum more labascunt;

Si te desuetumque pati, & nil tale timentem a s Corripient morbi, lites, incendia, bella;

Aut subito vinclis oneratum in carcere tetro Includet saevi lex imperiosa Tyranni, Si , cui sidebas, nequam te prodet amicus; Sive placens uxor misero abducetur amanti;

ao Immatura tibi rapient seu lanera natos;

76쪽

LIBER PRIMUS. 3

Si premet insontem grassata calumnia vitam ;Morsuque invidiae si aegrescet fama vacillans:

Quid facies t Quid tunc nunquam luxisse juvabit to Quinti l Quid aget tecum Natura Novercam

93 s Certe, non matrem dices; frustraque vocabis Multa gemens. Adcrunt elapsae gaudia vitae Ante OCulos; memoremque animum, ceu spicula figent. Tumque recrudescens oppresso in pectore vulnus Dejiciet tandem invitum, cogetque dolere.

94O Et desiderio quis erit modus, atque pudori lAb vobis equidem didici sinem esse malorum, Spes ubi tota fugit, laqueum, tristemve cicutam: Pulchra Voluptatis sane solatia raptae, Praeclarum auxilium, dolor additus ipse dolori lsi s Sic miser A ssyrium Regnator Sardanapalus Post epulas, Venerem, levium & genus omne bonorum, Languentis vitae impatiens ac sortis iniquae, Struxit in urbe rogum, seque & sua tradidit igni. En Epicureae dignissima meta palaestrae. y so Ν o N ita, qui firma nixi morumque magistrhRelligione super. Nam praetereuntia rerum, Iam quasi praeterita hesternoque smillima somno,

Despiciunt: aequo pede calcant & bona vitae, Et mala, Fortunaeque vices utriusque caducaS.

sues Νil breve, nil vacuum, nil quod marcescere possit

Illos mente quatit solida: non aspera frangunt, Dulcia quos primiun non emollire valebant. Communi quamvis hominum jactentur in unda Mortales, propriis quoque tempestatibus acti, o 6o Stant contra; medioque tenent vel in aequore portum,

77쪽

36 ANTI-LUCRETIUS,

Praesagi vitae potioris: emuntque libentes Immensam aeternamque brevi sudore Coronam , Et scite cupidi aeternis fugientia mutant. NEC tamen est, illos adeo ut virtutis avarae

Insimules, tanquam spes esset sordida lucri, Et quasi damnosae fuga mercenaria culpae. Namque hominis natura bonum sibi semper & ultro Prosequitur, quoque instinctu desiderat esse, I Ioc etiam esse bene. Id fateor, summamque bonorum s o Esse Voluptatem ; modo scilicet inde petatur, Unde potenda Venit; sitque inconcussa Voluptas, Sincera & vcra, & nullis obnoxia damnis.

Nam quid velle potost homo, ni vult esse beatus Aut quid amat, nisi quo sperat se posse beari

Is Hoc unum variis quaerunt in moribus omnes:

Vos per delicias , & lenimenta dolorum; In quibus, ut vento, fluviique fugacibus undis, Ut molli pelagus quam saepe volutat arena, Ut sumo stipulis qui se flammantibus effert, 98o Nil stabile ; ubi se Veri spes conscia fundet.

Illi, aspernantes aevi quae falce metuntur, Quodque Deo minus est, non famam extendere pulchro Contemtu rerum, atque oculos percellere plebis, Ut Cynici, cupiunt; non, ut Zenonis alumni, 8S Se torvis onerant virtutibus, unde superbiIncedant, & se tacita Venerentur acerra: In Virtute Deum, atque Deum in mercede requirunt. A C velut integros fontes ducturus in hortum

Nequaquam fodie. puteos in valle palustri,

78쪽

LIBER PRIMUS. 37

99O Limus ubi, stagnansque lutum, graveolensque bitumen; Sed potius rupem herbiferam, seu frigida colli

Viscera tentabis ferro, qua parte latentem Juncus, &ad nascens venam signabit arundo; Limpida tunc demum quaerenti se exerit unda :99S Sic ad sinceros tantae mercedis amantes Pura venit, frustraque aliis quaesita Voluptas; Quam violare dolor nequit, aut Corrumpere luctus et Constantisque boni tot sunt in amore sapores, Illecebraeque, tuis ut Bacchanalibus etsi QOO Vel centum vigeas juvenisque valensque per annOS, Illo pervenias nunquam aut accedere possis,Nedum aequare piae momenta brevissima vitae.

Nam quod amant, & semper habent, & semper habebunt τQuoque magis redamant, magis & redamantur ab illo: IOOs Nec finis metus est : neque quidquam surgit amari Floribus ex istis, atque hoc de fonte leporum , Conscius unde animus se se ipse remordeat unquam 2 . Verum ut Crescit amor, jus causaque crescit amandi. Si tibi praeterea non formidanda videtur pio Mors, hominum terror, quanto hanc animosius illi Expectant ' Vitae illae tibi, postremaque rerum Meta est: his vitae poterunt quam saecula nulla Claudere, principium. Tua spes, nil funditus ut sis, Atque omnis moriare: Fovet spes laetior illos, IOI S Mercedem meritis amplam post fata parari. Haec spes ipsa sibi merces, certumque salutis Augurium , aeternique boni praecepta Voluptas. Ut videas, vol dum in terris hoc ducitur aevum,

79쪽

Naturae donis potiora occurrere dona; ZOaO Cultoresque Dei jam te magis esse beatos. Q U i D si autem invenios quod credimus , ultima cum te Sustulerit tenebrisque perennibus obruerit nox,

Nempe Deum ultorem, quem non CognoveriS ante,

Vel potius notum fama neglexeris ' Eheu l Ioas Horresco reputans: tibi luditur alea, Quinti, Magna nimis. Quoquo te vertas, sit tua pejor Conditio nostra. Neque enim, si fallimur, hujus Erroris dabimus poenas: sors aequa manebit Nos omnes; uno simul involvemur inani : IO3o Tu, si deciperis, contra; sine sine suturus Iclalix. Cur tanta igitur discrimina tentas tINIUCUNDA haec sunt tamen atque obscura; reponis et Nec patior dictis me duci, ut gaudia certa Quae me circumstant, & qualiacumque satis sunt,ao3 s Posthabeam dubiis; amensque horrore suturi Obvia dimittam; jussus quodcunque dierum est Projicere, incerti spe foenoris, & mihi longam

Accelerare necem, Vivusque intrare sepulchrum.

Nec sum is, cui sapiant peregrinae, quas mihi jactas , Iogo Deliciae; non me pulcherrima somnia tangunt. ET quid suademus dimittas' Vincula, Quinti, Vincula; quae non res tibi, sed te rebus amatis

Subiungunt. Quid projicias ' Quae tu ipse potitus Fastidis plerumque, novis in rebus id ipsum Iois Perpetuo captans, quod te jam sepe fefellie

80쪽

LIBER PRIMUS.

Expertum, liquitque avidum , & meliora volentem. Ceu lectum peragrat membris languentibuS aeger, In latus alternis laevum dextrumque recumbens: Nec juvat: inde oculos tollit resupinus in altum:

OSO Nusquam inventa quies; semper quaesita : quod illi

Primum in deliciis fuerat, mox torquet & angit ;Nec morbum sanat, nec fallit taedia morbi: Sic tibi spem elusam irritat, non corrigit error. Hydropi ut misero sitis arida postulat Undam , Et vocat unda sitim. Sic perdita defluit aetas: Et vacuus rerum excedis, pertusaque semper Dolia nequicquam Vexas fugientibus undis Tormenti genus, Omnis amor: si servidus optes, Emoreris; vel si tepidus, nil carpis amoeni. 3Q6O Quid memorem curas , ipsoque in lacte venenum , Quod mixtum illecebris dolet, invitusque fateri Cogitur, ac tanta deflet Lucretius arte lCuram horrescenti non est quaerenda Voluptas 2 Ambarum genitrix, ambarum causa cupido

Iosue Dulcibus illiciis captos ad tristia ducit. Saepe bitumineis per stagna vaporibus ignes

Accensi noctu volitant, Oculosque videntum Alliciunt: captus malesuada luce viator

It quo flamma vocat, Villam ratus; inque paludemao o Praecipitans, alta miser irretitur in ulva. Hos igitur laqueos fugiens, quo denique damno Justus eris, prudens, castus, fortisque, piusque Tanti-ne esse hominem constat i vel, si illa probari Non possent, quae certa voco, quae somnia dicis ;

SEARCH

MENU NAVIGATION