Josephi Ferrante olim advocati, et antecessoris in archigymnasio romano *elementa juris canonici

발행: 1854년

분량: 202페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

19 Armorum delatio elericis pariter interdieta est nisi justa

de causa excusentur. Multo minus possunt in acio dimi-

caro , nisi bellum sit de sensivum , et Laici pares non sint hosti repollendo. Can. Si quis 4. dist. 54. Volantur otiam

Clerici quasdam exere re artes , quibus membra inciduntur, vel aduruntur , quemadmodum chirurgia i cap. Senιenιιam 9. R. eleriei uel monaehil; itemque viles artes e . gr. cauponis, lanionis i Clem. s. h. t. . Sacris etiam canonibus adversatur, elericos in scena ludere , mimos et comoedos agere , larvis incedero et hujus generis alia cap. un. in 6. ). Praeterea licita quaedam et honesta negotia clericis interdicuntur , noa rebus divinis abstrahantur. Idcirco nequeunt obire munera vicecomitis, gubernatoris, et notarii a prinei po saeculari do lata can. 4. et 5. Ne eteriei vel monachi . Munera etiam advocati , procuratoris coram judicibus laicis , et in saecularibus negotiis, eamdem ob causam clericis prohibentur, nisi causas agant suae Ecclesiae, pupillorum, Viduarum , aliarum- quo miserabilium personarum. Similiter ossicio tutoris et curatoris clerici excusantur. Ei quidem Episcopi vel Monachi omnino esse nequeunte PresbJteri vero , colorique elerici

munus illud juro cognationis suscipere permittuntur , cogi non possunt Nov. 123. c. 3. . Nequo licet clericis famulatui personarum laicarum sese addicero , vel alicujus familiae administrationem suscipero. s cap. Saeerdotibus 2. ne eleriei ele. j; at iis licet puerorum

magisterium. Postremo eamdem ob caussam idest ne saecularibus negotiis se implicent, qui Deo militani , prohibentur eleri ei

praedia aliena conducero quaestus causa , et mercaturam exercere qua scilicet res emitur, ut ea immutata alio loco vel tempore carius vendatur: verum si clericus in ro sua

negotietur , aut victum et vestitum sibi comparet agricultura , vel artificio aliquo absque ossicii sui detrimento , id legibus Ecclesiao non repugnat. l Can. Clerici caus. 14. quaest. 4. Cum vero nil videatur Sominariis opportunius ut ab adolescentia clericalis vitao institutis assuescant clerici, atque in literis , pietate, et Ecclesiae muneribus exerceantur, Synodus Trid. sess. 23. can. 18. de reform. antiquissimum Seminariorum institutum prae octilis habens decrevit, ut inquavis metropolitana , aut cathedrali , aut majori Ecclesia seminaria instituerentur : atque si alii reditus deficerent ,

32쪽

20 veniam dedit Episcopas certa beneficia Seminario uniendi ,

atque ex omnibus beneficiis et ipsa Episcopali mensa partem redituum seu fructuum decerpendi, et Seminario applicandi.

TITULUS IR

DE Ias Qua PROMO ERI NON POSSUNT , SRu DE IRREGULARITATIBUS.

Cum jam viderimus , qua vitae ratione clerici se gerant oportet, facilius modo intelligemus, cur Ecclesia a cloricatu repellat eos , qui propter quaedam impedimenta , quibus detinentur satis suae expectationi sacere non possunt. Hujusmodi impedimenta dicuntur irregularitates. Irregularitas ost canonicum impedimemum , quod vetaι ne quis ordinetur, auι si jam ordinalus su ne in suscipιis ordinibus ministreι.

Oritur autem vel ex. delicto , vel ex desectu.

De irregularitatibus eae delicto. Irregularitatem ex delicto secundum praesentem Eccl siae disciplinam , non q'aevis delietorum genera , sed duo solum inducunt. 1. Ea delicta , quibus illa speciatim in juro addicta est , qua do causa irregularitas ex illis nascitur si vo publica sint sive occulta. 2. Irregularitatem inducunt ea delicta quae infamiam irrogant seu iuris seu factit undo eum in iis delictis si occulta sint, cesset infamia , cessat etiam irregularitas. Prioris generis delicta sunt 1. homicidium , vel mutilatio membri quod tu corpore distinctum habet ossicium , ut est oculus , manus , pes etc.; 2. iteratio baptismi: 3. violatio censurarum: 4. indigna ordinis receptio , vel administratio et L haeresis , vel apostasia a fide. 0uadruplex distinguitur homicidium: voluntarium, quod deliberata voluntato perpetratur et eas te, quod neque praevideri potuit noc debuit: mιXιum , quod praevideri potuit et debuit, veluti si quis mandet aliquem solum verberari, et mandatarius illum occiderit, vel si praeceptor in puerum ita animadvertii, ut hic paucos post dies decedat: neeessarium , quod quis ad defensionein vitae committit, servvio, ut aiunt, moderamine inculpatae tutelae. Diuili do by Coral

33쪽

21 cum igitur irregularitas naseatur ex homicidio ob ipsam

delicii rationem , sequitur e 1. cam induci per homicidium voluntarium , sive facto proprio, sive jussu , sive consilio perpetratum et 2. induci etiam per homicidium mixtum: quamvis enim hoc homicidium sequatur praeter voluntatem, tamen culpa ejus fit , qui rei vel illieitae dedit operam , vel in ro licita, et periculi plena necessariam non adhibuit diligentiam : 3. eam non induci per homicidium casuale : 4. ne- quo per homicidium necessarium. Νulla enim vel in hoc, vel in illo homicidio est criminis ratio. Iisdem regulis facile potest intelligi , quando per mutilationem membri inducatur irregularitas. Alterum crimen speciatim adnexam habens irregularitatem est iteratio Baptismi scienter facta tam activa, quam passiva ; scilicet irregularis fit rebaptizatus, rebaptizans , et qui iterationi baptismi palam ministerium impenderite neque ab irregularitate excusatur qui levi dubio motus circa valorem prioris Baptismi , novum admisit, licet sub co

ditione collatum. Tertium est violatio censurae , id est si quis scienter in loeo interdicto celebret, vel cum sit extommunicatus majori excommunicatione ausus suerit ordinibus initiari, vel si excommunicatus , suspensus , aut interdictus ministret praesertim in ordine sacro. Quartum est tum indigna ordinis ministratio , id est siquis ritu solemni ministret in majore ordine , quo caret e tum indigna ordinum receptio, ex. gr. si quis illos suscipit surtive ab Episcopo suo. Quintum denique est haeresis vel apostasia a fide scan. 2.2. de haeret. in 6. Haec irregularitas permanet licet haereticus se cum Ecelesia reconciliaveriti et solum ex pictato quadam ei permittitur in ordine ante suscepto ministraro ;l Can. 24. causa l. quaest. 7. imo haec irregularitas saltem. quoad beneficia , allieit etiam filios et nepotes patris haereii et , et filios tantum matris haereticae, dummodo parentes in haeresi decesserint. Delicta alterius generis ex quibus nascitur irregularitas , diximus esse ea omnia , quae infamiam irrogant seu

lacti, seu juris. Infamia est privatio , diminutis bonae famae, idesspubliea et sinistra opinio , per quam fama eι Mistimatis hominis apud viros prudenιes graviter laeduur.

34쪽

22 Duplex distinguitur infamia laeti sei licet et iuris. Infamiam faeii dicimus eam , quam gravia delicis propris au elori inurunt , eum satis noιoria evaserunι , quin opus su , υι ulla leae , vel ullus juden hominem ea patransem deelaret infamem. Hanc insani iam ex. gr. patitur , qui notorio accedit domum meretriciam. Ea tollitur per notoriam morum

emendationem.

Iuria infamiam is palitur, qui erimen injure eonfessus fuerit, aut rite damnatus. Cum enim ex praesenti disciplina exceptis criminibus ante explicatis cetera crimina irregularitatem pariant, si publica sint , non occulta et certe omnia crimina , quibus superveniet infamia vel laeti, vel juris, publica et manifesta esse debent. Iuris infamia non tollitur , nisi per apostolicam dispensationem vel purgationem canonicam.

S. II.

De irrestulariιalibus eae desecια Alterum genus irregularitatis oriri diximus ex desectu, cujus plurimae species enumerantur. Prima est ex desectu animi , quae nascitur 1. ex desectu usus rationis , ut in insantibus , dementibus , furiosi S , energumenis r 2. ex desectu scientiae pro ordinibus requisitae : 3. ex desectu fidei in parentibus, et hujusmodi est irregularitas in filiis haereti eorum ut paulo supra diximus r4. ex desectu fidei obfirmatae , ut in Neophitis , idest adullis ad sidem recens conversis a Paganismo, aut Iudaismo. Altera est ex desectu corporis , scilicet ex tali corporis Vitio, propter quod munera Ecclesiastica aliquis set omniano exercere non possit vel minus graviter, et decore. Hac de caussa irregulares sunt 1. Muli, surdi , et caeci. 2. Qui oculo carent sinistro ob indecoram vultus conversionem. 3. Epileptici. 4. Εrmaphroditae , et qui sponto sua nulla c gente necessitato , virilia sibi inciderunt. 5. Qui vel manus habent amputatas, vel carent digitis pollice et indico, non autem si carent digitis aliis , nisi id eorum culpa evenerit. 6. Abstemi qui sic abhorrent a vino , ut nil vomitum pro ocentur , eademquo ration o , qui tremulas habent manus , ut sacile ea licem possint ossundere. 7. Domum, qui corpo-ro sic deformes sunt , ut ad risum et contemplum moveantrerius delarini talis judicium Episcopi prudentiae relinquitur. Disiliam by Coral

35쪽

Tertia est ex desectu natalium , quam patiuntur illegii lini onines , id est extra nuptias nati , vel etiam nati ex legitimis conjugibus , postquam ii mutuo consensu castitatem erant prosessi. 1 Can. Liιeras l4. de siliis Presbyterorum. Haec irregularitas tollitur legitimatione , qua o fit per

rescriptum summi Pontilicis; vel per professionem religiosam , nisi agatur de praelaturis sive saecularibus , sive regularibus ; vel per subsequens matrimonium e tollitur secundo dispensatione , quam Papa solus pro sacris ordinibus , beneficiis curatis , et dignitatibus capitulorum impartitur; Episcopus autem pro prima tonsura , minoribus ordinibus,

ei beneficiis simplicibus. Quarta est ex desectu libertatis , qua tenentur 1. Servi , illi scilicet , qui ex iuro gentium subeunt servitutem. Cum enim ii servilio domini sint mancipati , non possunt saeris Ecclesiae ministeriis inservire , quin dominorum iura

laederentur e at rite ordinantur , si manumissi suerint, vel si dominus eorum ordinationi consenserit. 2. Tenentur ii Omnes , qui ex munero publico obligantur suae administrationis reddere rationes , nisi illud munus ante deponant, redditisque rationibus , ab iis laurint absoluti : cujusmodi sunt tutores, curatores, frudici universitatum.

3. conjugati, qui ordinari nequeunt, nisi uxores consentiant eaeque religionem profiteantur, vel saltem castitatis perpetuo Servandae votum emittant, approbante Episcopo. 4. Nonachi, Seu regulares prosessi , nisi superioris , cujus voluntati sunt obnoxii, consensus accedat. Quinta est ex desectu aetatis, quam sacri canones requirunt ad tonsuram et ordines ecclesiasticos , vel beneficia assequenda. Si quis ante legitimam aetatem promotus sue rit ad majores ordines ; ipso facto suspenditur tum ipse promotus , tum Episcopus, qui eum scienter ordinaverit. Sexta irregularitas est ex desectu sacramenti, idest ex bigamia , quae triplex est, vera , inιerpretaιiua , et almiliat inaria. Vera est, quando quis duplex matrimonium licet successivo contraxit, et utrumque consummavit.

Interpretativa est , quando quis ducit uxorem viduam, eam quo jam a suo marito priore agni tam , et ipse agnoscit; aut mulierem ab alio fornicario corruptam ; aut virginem quae autequam a viro suo cognosceretur , ab altero corrupta

36쪽

cst, ut matrimonium in utroque casu consummat; aut si quis duplex inierit conjugium utrumque ex impedimento dirimento invalidum. Similitudinaria vero est si quis saero ordine , aut s Iemni voto castitatis obstrictus audeat matrimonium contrahere et consummare Can. l4. causa 2. quaest. s. l. Si irregularitas sit ex polygamia similitudinaria dispensat Episcopus cap. l. et 4. de clericis eonjugatis . Si a vera vel interpretativa solus Romanus Ponti sex. Septima et ultima irregularitas est ex desectu lenitatis, quam is contrahit, qui voluntarie et proxime, licet juste, ad necem vel mutilationem hominis concurrit. Cum enim clerici ministri sint incruentae ac caelestis victimae , quae pro suis etiam interfectoribus oravit ; maxime decet , eos Inites esse ac mansuetos , et idcirco abstinero vel a iusta et voluntaria proximi sui neco , vel mutilatione. Multiplici modo potest aliquis concurrere ad necem vel

mutilationem alterius.

1. Posiιive quod sit vel physiee ut carnifex ejusque adiutores , vel moraliter idest, mandando, consulendo , adjuvando , consentiendo , ut advocatus, Vel procurator accusatoris , testes , notarius , iudex in causa criminali, et domum ipso accusator , nisi ipse cxpresso protestetur so viv- dictam seu poenam sanguinis non intendere , sed emendationem tantum vel remedium , ne in posterum similia patiatur. Qua protestatione adhibita licet clericis absque periculo irregularitatis reos delicti eapitalis accusare cap. Praelusis 2. de hom. in 6. l. 2. Negαι ive si se ilicet homicidium, vel mutilatio sequatur ob negligentiam eius, qui non ex eharitate sola , Sed ex ossicio , et justitia tenetur impedire. Cui erum hanc irregularitatem non contrahit. 1. Qui non proximo sed remoto ad homicidium vel mutilationem eoucurrit, ut qui in bello milites hortatur ad sortiter pugnandum , vel armorum artifex aut venditor nisi certo sciat , cum eui arma conficit , aut vendit, his usurum ad illud homicidium vel mutilationem. 2. Qui non voluntarie , Sed necessario caedit , vel mutilat , ex. gr. moderatus suae vita o defensor adversus aggressorem , quemadmodum supra diximus. 3. Nec quivis corum , quos an tu diximus positive, negati e , in0raliter , vel phrsice ad homicidium vel mutila-

37쪽

tionem concurrero , nisi revera mors , vel mutilatio fuerit

Sequuta.

4. Demum neque ii , in quibus nullus lenitatis do sectus argui potest ex mutilatione , ut medici, et chirurgi, qui secundum artis suae regulas alicujus membri mutilationem consuluere , Vel operati sunt. Quod spectat ad irregularitatem sive ortam ex delicto, si vo ex defectu , praeter id , quod de lacultato dispensandi jam adnotavimus , tenendum est, irregularitates si oriuntur ex temporaneo desectu aetatis , libertatis, scientiae , ipsas per se extingui , cum primum eessaverit ipse desectus e sinoriantur ex vitio permanente , opus esse dispensatione e secundo hanc illi etiam esse necessariam , qui dubitat num certum actum commiserit , sed plano constet irregularitatem

illi actui annexam osso , id quod dieitur dubium laeti I cap. 12. de homicidio . Tertio dispensationem non requiri in dubio juris , nam irregularitas nulla contrahitur , nisi in casibus a iuro statutis.

TITULUS V.

DE CLERIcIs in MINORIBUS ORDINIBUS CONSTITUTIS.

Ju6niam singulis ordinibus tum minoribus, tum majoribus quaedam munera sunt tribula , clericique illis insigniti potestatem habent illa exercendi, haec certe explicemus oportet in hoc libro ubi agitur de jure persona

In Εeclesia Latina quatuor sunt minores ordines, ostiariatus , lectoratus, exorcistatus, acol3thatus , quorum ordinum institutionem aequo ae subdiaconatus ab ipso Eeclesiae initio, se ilicet ab Apostolorum tempore repetit Synodus Trid. sess. 23. cap. 17. De Reformaι. At Graeca Ecclesia licet usum habeat primae tonsurae, qua fideles Latinorum more ad ordines disponit, tamen ex iis minoribus ordinibus unum habet lectoratum. Ceterum Subdiaconatus graeco ritu collatus , acolrihatum , et ostia-rialum includit. Ostiariorum ossicium est claudere et aperire templum Dei . omnia quae sunt intus et extra custodire , fideles recipere , excommunicatos et infidelus ejicere, se ilicet tempore sacrificii, non eoaetonis, vel ieetionis scripturae. Hac

38쪽

do causa ostiarii , cum ordinantur , claves Ecclesiae ab Episcopo accipiunt. Lectorum ossicium est sacras Seripturas in Ecclesia reeitare et explicare. Idcirco ei, qui lector ordinatur , sacra Biblia tradit Episcopus. Exorcistarum o inicium est invocare nomen Domini super eos , qui ab immundis spiritibus vexantur , ut ab his liberentur e quare in sua ordinatione librum exorcismorumaeeipiunt ab Episcopo. Λcolythorum ollicium est urceolos deserre Subdiacono, cereos accendere ad missae sacrificium , coroserarium deserro ad Evangelium ; quaro Acolythi cum ordinantur accipiunt cero serarium cum cereo, et urceolOS vaeuos. Antiquitus putant quidam scriptores necesse haud suisse , ut omnes minores Ordines singulis conferrentur , et potuisse aliquem ex. gr. ad Episeopatum promoveri qui Pre byterum , Diaconum et Lectorem ante egisset; sed hac quaestione omissa jamdudum disciplina invaluit ut gradatim de inferioribus ad superiores ordines clerici ascendant , nullus que ordo praetermitti possit. Quamobrem Srnodus Trid. statuit sess. 23. cap. 11. et 17. De Reformat. l. minores ordines, nisi aliud Episcopo magis expedire videatur, per temporum interstitia conferri oportere ut clericorum moribus et doctrina per illorum graduum exercitium et tempus probatis , ii qui digni reperiuntur possint ad altiorem gradum

promoveri.

2. Minorum ordinum lanctiones in Ecclesia per cleri- eos illis insignitos exerceri debere, ne inanis sit iam sancta eorum ordinum institutio. 3. Si minorum ordinum ministeriis exercendis clerici caelibes praesto non sint, sussici posse etiam conjugatos probatao vitae non bigamos , habitumque et tonsuram deserentes clericalem. Ex hac nova disciplina sequitur, 1. ut qui uno ordine praetermisso alium superiorem acceperit ipso facto suspensionem iucurrat et 2. ut idem nequeat ad alium qui sequitur' ordinem promoveri, nisi antea suppleatur ordo praeteritus. Duiliaco by Corale

39쪽

TITULUS VI. 27

DE cLΣRIeIs QBI SUNT IN MAIORIBUS ORDINIBUS CONSTITUTI.

Aum ordo saeor is sit , qui habeι aliquem aeιum Hrea

rem aliquam eonsecratam , quique speciali modo hominem Deo conseerat , et devovet; merito inter sacros et majores ordines recensentur Subdiaconatus , Diaconatus , et Presister tus : nam sacerdos et diaconus babent actum circa corpus, et sanguinem Christi, et Subdiaconus circa vasa consecrate. Eorum singulis quotidianum divini osseti pensum imp

nitur et praeterea continentiae lex ut ad saecularia vota nequeant amplius reverti. Subdiaconatus quidem diu stetit in numero minorum ordinum in utraque Ecelesia latina et graeca , in qua etiamnunc talis habetur e nam subdiaconis graecis vetitum est saera vasa deserro ad aram , et solum ea parant in mensa minori , quam vocant propositionis. At in Ecclesia latina omni dubitatione sublata pro sacro ordine est habitus , saltem a saeculo XII. Subdiaconorum ossicium est panem et vinum ad solemne sacrificium praeparare , calicem , et patenam ad aram deserro , diacono inservire , epistolam canere , linteum corporale , et linteola calicis , et purificationis abluere. Diaconus graece , latine minister dicitur : est enim minister Episcopi vel Presbyteri saera solemniter iacientis. Diaconorum ossicium est assistere Sacerdoti vel Episcopo , eisque ministrare in omnibus , quae aguntur in sacramentis

Christi, evangelium in missis solemnibus legere. Antiquitus etiam praedicabant, baptizabant, dispensabant laicis eueha ristiam ; quae duo postremo nunc diaconis licent solum vel deficientibus Presbrioris, vel ipsis licet praesto sint jubentibus ; tamen ea saeero nequeunt nisi ob aliquam necessi

tatem

Presbrteri graece , latine seniores , prudentiae et gravitatis causa magis quam ac talis , ita appellantur: dicuntur etiam Sacerdotes a rebus sacris , quibus Operantur. Duplex praeeipua est eorum potestas , altera scilicet conficiendi corpus ei sanguinem Christi , altera poenitentes reconciliandi in Sacramento poenitentiae. Verum hanc potestatem exercere nequeunt ex desectu iurisdictionis , nisi vel beneficium habeant parochiale , vel ab Episcopo examinati deputentur ad fidelium confessiones recipiendas et praeterea ossicium eo- Duiliaco by Corale

40쪽

rum est praedieare , et bapti raro , quibusdam rebus solemniter benedicero ; omnia deniquo sacramenta praeter Confirmationem et Ordinem fidelibus administrare.

TITULUS VII.

COMMLNIA ΜAIORLΜ ΕΤ ΜINORUM ORDINUM ET PRIMAE TONSURAE.

Sive quis Cleri tum per primam tonsuram , sive majores , minoresque ordines rite velit recipere, plura servari debent e 1. ut ea quis recipiat ab illo Episcopo, cui justa saeullas sit ea dandi : 2. ut qui promovetur justum habeat titulum , quo ordinetur e 3. ut ea accipiat tempore legitimo et ut on modo aetatem , sed alias etiam qualitates

habeat pro singulis ordinibus requisitas. Breviter de singulis. S. I. De proprio ordinationis Episcopo. Nemo potost ordinari nisi a proprio Episeopo , idest ab

eo eui est subditus : alienos enim subditos ordinare semper suit vetitum Episcopis. Antiquitus autem plano diversa erat ratio , qua quis uni subjiciebatur Episcopo , ut ab eo tantum ordinem poSSet recipere: tunc enim qui Ialeus erat, a quovis Episcopo poterat ordinari , quin certae Ecclesiae servitio adscriberetur, cui scilicet inserviebat in ordine suscepto. Fiebat quidem ut eum Iaicus ex prima illa ordinatione , qua reserebatur in Clerum particularis Ecclesiae servitio manciparetur, idcirco ejus Episcopo subjiceretur , et ab eo tantum reliquos lardines posset recipere. Sic res stetit donee Bonisaeius VI ll. cap. 3. De ιerv. ordinationis in s. triplicem distinxit modum vel eausam , qua quisque uni Episcopo ita subjieeretur , ut ab eo rito possit ordinari. Causam nempe originis , beneficii , domi ei lii , quibus deinde accessit causa familiaritatis. Itaque proprius ordinationis Episcopus modo est Episcopus originis , seu nativi

latis , vel beneficii, vel domicilii , vel samiliaritatis juxta Bullam Innoeentii XII. Speeulatores. Episcopus originis est is in cujus Dioecesi quis natus

SEARCH

MENU NAVIGATION