장음표시 사용
61쪽
De Prima ιibus sev EXarchis. Fuerunt Primates , vel Exarchae tum in Ecclesia occidentali , tum orientali; illos oce identis facilius est cognoscere : erant enim illarum civitatum Episcopi , quos Sedes Apostolica suos legatos cum amplissima potestate constitue bai , ut erat Episcopus Thessalonicensis per IllJricum , Arelatensis et Viennensis per Galliam , quibus deinde plures alii additi sunt , id est Hispalensis , et Tarraconensis in Hispania, Cantuariensis in Britannia, Armachanus in Hibernia , Moguntinus in Germania etc. Iuribus igitur Primatus ii gaudebant Sedis Apostoli eao beneficio cujus vi eo langehantur. Ad Occidentem spectat etiam Episcopus Carthaginiensis , qui primatum habebat per Africam , quia Carthago metropolis erat totius Provinciae. At divisa Africa in sex provincias primatu gaudebat Senior Episcoporum. Exarchae seu Primales Ecclesiae orientalis quatuor sue runt , nimirum Episcopus Heracleensis , cui Dioeeesis Thraei a ; Caesareensis , cui Dioecesis Pontica ; Ephesinus, cui Dioecesis Asiae suberat. At saeculo IV. ex his tribus Exar-ehatibus eoaluit Patriarchatus Constantinopolitanus. Exarcha tus jure praeditus urat Episcopus CJpri , postquam Se a Pa
triarcha tu Antiocheno subtraxit. Exarchae seu Primates , et si Patriarchis essent inferiores , tamen Metropolitis praestabant: igitur 1. eorum jurisdictio erat in omnes Dioecesis Metropolitanos, quos ordinabant : 2. a Metropolitanorum sententia ad eos appellabatur : 3. eorum judicio definiebantur lites , quae inter Episcopos essent et Metropolitanos: 4. in Concilio post Patriarchas sedebant. Primates, qui modo supersunt, tales sunt titulo tenus uno excepto Lugdunensi , ad quom appellatura sententiis Metropolitanorum Turonensis , Senonensis , et Parisiensis.
De Meιropolisis , seu Irehiepiscopis. Metropolitae seu Archiepiscopi sunt Antistiles urbium quae primariae erant totius provinciae, certa praediti po- 4
62쪽
50tes lato in Episcopos suae Provinciae . Iura Metropolitarum sunt l. ut nihil, quod gravissimum sit, Episcopi possint
absque corum consensu decernere.
2. Antiquitus Metropolita aut solus, aut in nodo provinciali de causis judicabat Episcoporum , et in eos sententiam excommunicationis serro poterat. Sed hanc potestatem Trid. Concilium coercuit, causas Episcoporum graviores eriminales Romano Pontifici, minores autem Synodo Provinciae reservans : cumquo de causis Episcoporum civilibus
nihil statuerit, permanet jus vetus , quo Metropolitani sunt Suffraganeorum ordinarii judices. 3. Metropolita etiam poterat suo arbitrio Ecelesias Sunsraganeorum visitare, atque eo nomine procurationem exigere. Sed id modo Tridentinum iis non permittit, nisi suam Dioecesim anto lustraverint, et visitationis causa in Srnodo Provinciao sit probata. d. Potest Episcopos Provinelao ad Concilium provincia-lo quolibet triennio convocare , et inobedientes poenis coer
5. De eausis totius Provinciae per appellationem jud eat , etiam delegatos in loco causarum deputando. VerumcXcipiuntur causao , in quibus Episcopus procedit ut Sed is Apostolicae delegatus et tunc enim a sententia Episeopi appellatur ad delegantem. 6. Vicarium Capitularem constituit, si Capitulum infra octo dies ab Episcopi morte eum eligero neglexerit. 7. Demum Episcopos Suffraganeos tam ad residentiao legem compellit, tam ad Seminaria erigenda. Ex iis omnibus patet etiam jure novo Metropolitas aliquam habere potestatem tum in ipsos Suria ganeos , tum in eorum subditos tribus in casibus, idest in appellatione, in sacra visi talione, et in devolutione.
Pallium hie dieitur proprium illud Metropoli larum
insigno , per quod pastoralis ossicii plenitudo cum archiepiscopalis nominis appellatione consertur : itaque illud non alia auctoritato potest dari quam occlesiastica , justequo fuit in concilio Lateranensi IV. sancitum , ut Patriarchae a Pon-Diuiti reo by Corale
63쪽
bltifieo pallium accipiant, ab iisque Metropolitae : decet etiam ut pallium hujusmodi peculiarem babeat formam , par lieulari modo fiat. benedicatur et tradatur. Formam habet fasciau nigris crucibus distinctae , quac humeris imponitur tu formam circuli auto pectus, et in humeros deorsum pendens. Fit ex lana, qua o abraditur ex duobus candidis agnis , qui in Ecclesia , et susto D. Agnetis solemni ritu benedicuntur dum in missa canitur versiculus Agnus Dei; deinde Subdiacunis Basilicae Vaticanae alendi, et custodiendi causa traduntur. Pallia ex eorum lana consueta una nocte in altare , sub quo jacent corpora SS. Apostolorum Petri et Pauli, reconduntur, Subdiaconis interim vigilias ducentibus ; demum servantur in eapsa , quae Ponitur super Cathedra, in qua D. Petrus Rotnae sedit. In Pallii iraditiono haec servantur e l. cnixis precibus
illud in Consistorio Cardiualium debet personaliter postula-ro Metropolita , si adsit ; absens vero per Procuratorem , qui tunc jurat eum reverentia illud delatum iri : 2. Non conceditur nisi praestato ante fidelitatis et obedientiae erga summum Pontificem iuramento: 3. Electus praesens in Urbe pallium a primo Cardinali Diacono accipit, absens ab aliquo Archiepiscopo , cui Papa id delegaverit. Esseelus Pallii accepti sunt: 1. ut nomen consequatur Archiepiscopi ; anio enim Metropolita solum poterat appellari r 2. ut possit exercere tum actus potestatis Archiepiscopalis , ex. g. eon VOeare SInodum Provinciae , ea in visitare; tum actus majores potestatis ordinis , eos nempe, qui inter Missarum solemnia vel in pontificalibus geruntur , ex. g. conficero elirisma , dedicare Ecclesias , conferre ordines , benedicero Abbates, et virgines. Ante pallium acceptum potest solum exercero actus minores potestatis ordinis , quinem po fiunt extra Missam , et cum Stola tantum , e X. g. benedicero calices , coemeterium.
Usus Pallii iis limitibus coercetur , ut sit lanium intra provinciam in Ecclesiis , inter Missarum solemnia , in solemnioribus sestis. Praeterea usus Pallii personalis est, certaeque Ecclesia o intuitu coneeditur: hinc sequitur 1. ut Archiepiscopus nequeat pallium suum alteri concedere: 2. ut Archiepiscopus desunctus eum suo Pallio sit sepeliendus : 3. ut Arelli episcopus ab una in aliam Eeclesiam Archiepiscopalem translatus antiquo nequeat uti, novum qiue debeat petere, ejusquo
Successor alio iudigeat pallio. 4 μ
64쪽
Cum igitur Pallium sit Patriarcharum , Exarcharum , et Metropolitarum insigne ; sequitur quod peculiari Sedis Apostolicas privilegio illud habeant quidam Episcopi, idest Episeopus Ostiensis, sambergensis, aliique.
Plures in Romani Pontisseis persona uniuntur gradus
ot dignitates. Is enim est Romae Episcopus , Metropolita , seu Archiepiscopus Romanae Provinciae , Exarcha , seu Primas Dioecesis Romanae sic dietae , ut ab Italica distinguoretur , decem provincias continentis, totius Occidentis Patriarcha ; denique totius Ecclesiae supremus Pastor et caput in ea divino iuro primatum habens honoris et jurisdietioniRDo hoo tantum nos dicturi , investigabimus et s. quo jure t 2. quomodo ei competat is primatus t 3. qui sit ejus sinis r 4. quae sint praecipua Romani Pontificis iura , tum quae natura ipsa primatus continentur, tum quae Romani Pontiscea ob suum primatum sibi justa de causa reserva
Divino iuro et eompetit , ut definitum fuit in concilio
Florentino , et Tridentino , et clarissime prohatur lum ex Saeris Scripturis Matth. 16. et Ioan. 21. , tum eX Perpetua Εeclesiae traditione. Nodus est suceessio Romanorum Pontificum D. Petro in episcopatu Romano ; scilicet Romano Pontifici competitis primatus , quia D. Petro succedit in episcopatu Romano. Cum enim Christus Dominus primatum in universa Ecclesia instituisset pro bono ipsius Ecclesiae , eumque contulisset Petro ob praeclaram ejus consessionem de sua divinitate ; voluit sane , ut is primatus in Petri successores transiret, rie aliter Suae Ecclesiae quae usque ad consummationem saeculorum erat duratura , perpetuus etiam Pastor deesset. At certissimum est Petrum postquam Antiochenam Ecelus iam per plures annos gubernasset , illius Urbis Episcopatu relicto sedem suam Romam transtulisse, ejus Urbis Episcopum obiisse. Itaque cum Romani Episcopi sint successores Petri in Episcopatu Romano , per hanc in Episcopatu successionem succedunt etiam in illa D. Pe-fri primatu super uuiversam Ecclesiam. Diqiligeo by Gorale
65쪽
Finis primatus est unitatem Eeclesiae, quam Christus voluit, et in qua bonum ejus situm est , servaro et desundere e quamvis enim Ecclesia innumeris sero membris constet tum iis qui praesunt, tum iis qui reguntur; quia tamen omnium fidelium una debet esse fides, iidem mores,
eadem sacramenta , idem aeternae beatitudinis assequendae finis, omnes suis Pastoribus subesse , Pastores autem mutuo inter se communicare ; Ecelesia profecto assequitur ex eo certam moralem unitatem ; quae sane unitas peculiaris e
sentialisque est hius character. At haec unitas a pluribus in tot tantisque servanda , nemo non videt , quam laetio infirmari , vel scindi possit. Ut igitur unitas illa servaretur, et fracta aliquando restitueretur , necesse prolaeto fuit, ut unus omnibus fidelibus, particularibusque pastoribus praeesset cum potestate deerela et leges ferendi , quibus ea firmetur, ac restituatur , iudicandi vero , et puniendi infraetorem , eum maxime , qui praeter Romanum Pontificem
nulli alii subjicitur. Hoc sine primatus statuto patet iam quaenam sint praeeipua iura , quae Romanus Pontifex habet necessario ex natura ipsa primatus : 1. jus habet in causis Fidei , nempe est supremus omnium controversiarum fidei iudex , eu-aus judicio omnes Christi fideles obtemperare coguntur. Hic autem non eas intelligimus controversias , quae sunt palam haereticae apud omnes, vel dubiae quidem simplicibus, manifestae vero sapienti hus ac peritis. Utramquo enim istarum causarum cadit etiam sub Episcoporum potestate e sed eas intelligimus quae pro se Doctores habent eum rationibus ad utramque partem probabilibus. 2. Ius habet in causis disciplinae, idest potestatem leges diseiplinae condendi , non solum eas , quae ita a fidei regulis pendent, ut credendi regula constituat etiam legem agendi, quemadmodum esset lex vetans , no baptietatus rito ab haeretico rebaptizetur , cum ea lex oriatur ex fidoi d gmate linum esse Baptismum : sed etiam illas quibus sidet, morum et regiminis Eeelesiastici integritas servatur , licet haud necessario prostuunt ex ullo dogmate, eaque do causa mutari possint.
3. Ius habet in causis Episcoporum , idest quaecumque ea res sit, in qua judicium ferri debeat de Episeopo, cujus causae judicium ad Romanum spectat Pontificem : id quod verissimum est, attenta forma ecelesiasti eao hierar-
66쪽
chiao a Christo instituta , qua nempe nullus gradus medius est Papam inter et Episcopos. Verum postquam instituti sunt gradus Metropolitarum, Patriarcharumque , causae quidem Patriarcharum , quippo qui nullum alium superiorem agnoscunt quam Romanum Pontiscem , huius iudicio necessario compei uni , et causae Episcoporum relinqui potuerunt judicio Metropolitarum , vel Patriareharum ut facium novimus in antiqua disciplina , in qua et causae Episcoporum , et plura alia ecclesiastica negotia iudicabantur , et constituebantur a Metropolitano , vel a Patriarcha , vel ab ipsis Episcopis. Sed novissimo jure plurima istarum rerum Romani Po lifices sibi reservarunt , non modo jure ob suum primatum , sed etiam justas ob causas , quas brevitatis causa praetermittimus.
Ita tuo Romanus Pontifex vel ox natura ipsa primatus, vel etiam accedento reservatione sibi saeta : l. causas Episcoporum citin inales cognoscit, eos deponit, interdum ad pristinum gradum restituit , do una in aliam Ecclesiam transfert: 2. Novos Episcopatus erigit, existentesque de loco ad locum transfert, vel dividit, aut conjungit: 3. Generalia Concilia indicit , praeost , confirmat , eorumque leges abrogat, vel ab iis dispensai: 4. Ad eum licet appellaro , medio iudi eo praetermisso: 5. Λb illius sententia nefas ostappellare, nee ad ipsum. generato Concilium sub poena Ox- communieationis ipso laeto incurrenda o r 6. Ecclesiasticas personas a Superiorum iurisdictio no eximit: T. Inferiores Eeclesiarum titulos , et beneficia in nonnullis easibus sibi reservat: 8. Semper et ubi quo Pallio uti iur: 9. Servos Dei in Beatorum album , vel Sanctorum refert: 10. Indulgenitas plenarias elargitur: 11. Drcviarium, ac Missale corrigit , atque mutat: 42. Ordiues Regularium eorumque regulas approbat: 13. Enormia crimina absolvenda sibi unice adscribii: 14. Dispensat ab irregularitatibus: 'S. Vola solemnia relaxat, illaque simplicia castitatis perpetuae, ingrediendi religionem approbatam , et sacrae peregrinationis in Hierosolrmam, ad limina Apostolorum, et S. Jacobum Compostellae: 46. Dispensat locum aliquem a Quadragesima: T. Dispensat in ne tale et temporibus ordinationum , itemque in impedimentis matrimonialibus dirimentibus ete. Dissili eo by Corale
67쪽
Caedinales Bomani Ponti si eis Sonaium constituunt , , illum eligunt, et episeopalem iurisdictionem habent in suis
Ecclesiis. cardinalium nomen in Ecclesia antiquissimum est; quivis enim Episcopus , Presbrter , aut Diaconus , qui certae Eeclesiae fixo et immobiliter erat adscriptus , Cardinalis dicebatur , ideo quod ita eam regeret et administraret, veluti cardines fixi ipsi et immobiles januas regunt et volvunt ; igitur hujusmodi Episcopus , Presb3ter, Diaconus distinguebatur ab eo , qui nullius Ecclesiae ministerio erat mancipatus, proindeque dicebatur ad ventitius, subsidiarius, visitator. Itaque hoc sensu aliae etiam Ecelesiae suos habent Cardinales ; eaque tantum de causa nihil prae reliquis habuissent Romanao Ecclesias Cardinales. Isti autem suerunt initio solum Diaconi et Presbrieri. cardinales Diaeoni in solemnitatibus Pontifici sacra peragenti ministrabant, et Diaconias regebant, idest Oratoria aedibus quibusdam eo uueta, in quibus pauperes , viduae,
aliaeque hujus generis personae ex communibus Ecclesiae bonis alebantur , quae tamen Diaconiae progressu temporis in veras Ecclesias abierunt. Cardinales Presbyteri erant ii, quorum curae Urbis Ecclesiae perpetuo erant commissae , Conventus et Saera in iis iacientes ut modo solent Parochi in suis Parochiis. .
Tardius Romana Ecclesia habuit Episcopos Cardinales. Quamvis enim antiquissimo instituto et more proximiores Romae Episcopi frequentes adessent in Urbe , ac invitarentur cleri Romani conventibus , ubi gravius aliquid esset agendum , eaque de causa unum cum Romanis Prosisteris veluti collegium jam constituero viderentur: tamen haec cooptatio proprio laeta est saeculo VIII. , quo primum septem o finitimis Episcopis idest Ostiensis , Portuensis , S. Businae , seu Silvae eandidae , Albanonsis , Praenestinus , Sabinensis , Tusculanus , designari coeperunt, qui statis solemnibusquo diebus coram Summo Pontifice saerum sacerent, aut eidem sacrum facienti adessent. Ex eo igitur tempore merito ii Episcopi existimati sunt Romanao Ecclesiae Cardinales , tum ob eam designationem et munus , tum Dissiligod by GOrale
68쪽
etiam quia eorum opera consilioque non minus ac cardinalium Presbo terorum et Diaconorum Romanus Pontifexuleretur in Ecelesiasticis negotiis, et eos suburbicarios epi eopatus Romanae Ecclesiae ministri tantum optarent Quamvis autem in Cardinalibus magna et multiplex suerit immutatio pro numero, insignibus , praerogativis , privilegiis , modoque illos creandi , tamen patet ex dictis eos etiam hodie esse , qui antiquitus fuerunt. Siquidem Cardinales olim erant ut etiam nunc qui Romanao Ecclesiae membra serent , unum aliquem titulum , vel episcopalem ,
vel prestri loralem , vel diaconalem assequendo, ut sie constituerent Romanae Ecclesiae collegium.
Et si vero Cardinales Presbaleri et Diaeoni in suis titulis seu Ecclesiis non illud idem gerant, quod antiqui ius rtamen allius nunc munus in illis exercent , cum in propriis titulis jurisdictionem habeant episcopalem , possinique in illis ea omnia peragero, quae Episcopi in Dioecesibus,
exceptis tantum iis, quae pendent ab episcopali charactere. Quare verissimi sunt earum Ecclesiarum rectores, qui nobiliorem modo Romani Cleri partem eniciunt , soli succedentes juribus antiqui Romanae Ecclesiae Presbrterii. Praeterea patet , duo insigniora cardinalium munera , nempe Romano Pontifici opera , consilioque adesso in Ecclesiae administrationo , cumque eligere , vero quidem stare tam in antiqua , quam in nova disciplina ; nam ut alia laeeamus , Sanetus Syrteius Papa epistola septima testatur, se laeto Presbyterio, idest congregalo Clcro Romano, condemnasse doctrinam Joviniani, ejusque foetorum e ob idem munus a Divo Bernardo Cardinales appellantur colla torales, consiliarii , et coadjutores Romani Pontificis , qui eum eo Ecclesiam curant; et Tridentinum decrevit, ut ex omnibus Ct,ristianis nationibus Cardinales assumantur, Synodum vel uli occidentalem repraesentantes , iisquo dotibus sint orna-ii , quas sacri Canones in Episcopis requirunt. Nequo res multo seeus se habet in altero munere Papam eligendi. Nam an liquissimus ordinarius modus fuit, uta populo et Clera cum vicinioribus Episcopis instar aliorum Antistitum eligeretur di deinde a solo Clero omnibus laicis exelusis. Quamvis autem a saeculo XII. quo Alexander IlI. in Concilio Latera non si statuit , quod is ab universa Ecclesia Romanus Ponlisex haberetur qui a duabus partibus Cardinalium concordantibus eligeretur , jus Romanum Pon-Diuitiaco by Cooste
69쪽
iiseem eligendi speetet ad solos Cardinales , reliquo Clero
excluso: tamen patet, in hac nova forma electionis summi Pontificis , aliis tantum exelusis, remanaisso eos , qui primam partem vel antiquitus in ejus electione habuerunt. Cum igitur Cardinales semper Bbmanae Ecclesiae Collegium formaverint, in Romani Pontificis electione partes modo praecipuas , modo totas habuerint, et de eorundem collegio tum Papa eligeretur , tum assumerentur legati ad
Concilia , ad Ecclesias , vel aὸ Principes t jure quidem magna semper in existimatione habita fuit eorum dignitas vel ab antiquissimis temporibus. Sed neque mirum esse debet, quod eorum dignitas gradatim eo devenerit, ut Episcopis , et Patriarchis praeferrentur , licet ipsi jurisdietionem in Ecclesia habeant , qua illi earent. Id enim in coteris societatibus etiam merito usu- venit , ut qui sui muneris ratione supremum eligunt prin-eipem , eique sunt a consiliis praeserantur iis ipsis qui regimen habent civitatum, vel - provinciarum sibi subje-
Cardinales autem primum ilIud munus praecipue explent in Consistorio , et in Congregationibus. Confluorium
est consessus Cardinalium in Curia praesentium in formam senatus eoaetus , praesidente summo Pontifee. Antiquitus in eo minores etiam agitabantur causae , quas Romanus Pontifex ipse per se , auditis partibus , definiebat: at modo
graViora in eo tractantur negotia , quae forensem sormam
non babent, sed gratiosam et politieam , ut supremi Principis senatum decet. Illud autem duplex est ; ordinarium seu seeretum , in quo soli Cardinales eum Papa assident ;alterum extraordinarium seu piissileum , in quo alii quoque Praelati , et ministri intersunt.
Congregaιiones sunt eoetus aliquorum cardiniatum, quibus Pontifeae nonnulla negotia peractenda commuιu, eι Cardinalis aliquis praesteuur ; excepta illa supremae Inquisitionis , cui ipso Pontifex praeest. Quindecim Congregationes instituit Sistus V. quibus tres adjunxit Clemens VIII., aliasque alii Pontifices , quae omnes sunt perpetuae , partim pro
Ecelesiasticis , partim pro saecularibus negotiis destinatae. Sunt etiam quaedam extraordinariae , quae pro rebus praeter consuetudinem incidentibus , instituuntur , unde negotio expleto dissolvuntur. Congregationes Ecclesiasticao sunt
supremae Inquisitionis , Propagandae Fidei, Interpretationis
70쪽
58 concilii Tridentini , Saerorum Rituum , Indicis, Indulgentiarum , Immunitatis Ecclesiasticae , do negotiis Episcoporum et Regularium etc. In altero Cardinalium munere , idest Papam eligendi, plur1 sunt specialia , quae proinde omitti non debent : 1. post 'lapsos ab obitu Pontificis decem dies inchoanda est eleetio a Cardinalibus praesentibus in loco , ubi delanetus habebat curiam : 2. ultra id tempus expectari non debent absentes , quemadmodum nec vocari: 3. nulla eensura nequo impedit Cardinalem electorem a serendo suffragio: 4. neque obstat Eligendo , aut Electo in Pontificem : 5. Eleelio seri debet in Conclavi elausis r 6. ut sit eanonica electio, requiruntur Cardinalium, qui sunt in Conclavi , duae tertiae partes votorum e T. satisque erit , ut non sit simoniaca , vel metu extorta.
Legatorum sedis Apostolimo triplex genus est : alii sunt a latero , alii missi , alii nati.
Legasi a latere ceteris dignitate praestant; sunt enim semper Cardinales , qui vel ad regendas provincias Romani Pontiseis dominio subjectas mittuntur, vel ad supremos Principes pro bellis componendis , aliisvo publicis, gravissimisque negotiis gerendis, vel praesidendum Conciliis. Legatorum a latere praecipua iura sunt: l. Intra snes suae legationis cognoscere causas Ecclesiasticas , non quidem in prima instantia , quia ad Episcopum spectant, sed appellationo interposita di 2. absolvero excommunicatos etiam non subditos qui censuram incurrerunt ob clerici pereussionem : 3. concedere indulgentias centum dierum , quandocumque voluerint, et unius anni in dedicationo Ecelesiao : 4. dispensare in iis omnibus . in quibus Episcopi , et Arcbiepiscopi dispensant : 5. conferro omnia beneficia , in qua tamen ro concurrunt eum ordinario , et datur inter eos praeventioni locus , nisi beneficia sint Apostolicae Sedi reservata: 6. Legato praesente Archiepiscopus nequiterucem ante se esserre etc.
Legati missi, seu Nuntii sunt , qui apud supremos Principes Romani Pontificis nomine degunt: quare isti non mit-Disiti od by Corale