Appendix Codicis Theodosiani nouis constitutionibus cumulatior. Cum epistolis aliquot veterum conciliorum & pontificum Romanorum, nunc primùm editis. Opera & studio Iacobi Sirmondi presbyteri Societatis Iesu

발행: 1631년

분량: 276페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

201쪽

i o PONTIFICUM ROM.

EPISTOLA VIII

PAPAE.

I etiam ponit exempla epi larum S - ρβαν Py.e atque felicis, quod Timothei Aeluri, 'vel Petri Alexandrini impietatemesim diognouerint, vel vis fuerint iud : Hsse. Postea propriis prosequitur dictis,

memens. quid aduersus Graecos .debeat resonderi. NEx EpisTOLA SIMPLICII PAPAE ad Acacium.

ΙLiud, inquit, me non mediocriter 'fa,cit attonitum, quod iisdem literis suis Petrum, qui haereticorum dudum socius extitisse probetur M princeps,quod conscientiam dilectionis tuae me minimus non latere, instructioncsque ipsas, quibus fuerit confutatus, nosse confidimus,

202쪽

quemque etiam dubium non sit adhuc extra comunionem durare catholicam saepeque nos de eadem ex illa urbe petilendo scripsisse sit certum, ad prietatae Ecclesiae regimen existimet pyrauehen νdum: eumque promittat rectae fidei definitionibus conuenire, a Cuius Vtique, sicut superius dixi, consortio tam degit traneus, quam ab eius communione discretus est. Ad quam si nuc redirecom tendit. nisi per satisfactionem Christianis regulis competentem non potest introire. ae perinde non ad fastigium sacerdotalis dignicatis accedere, sed medelae, quae post poenitudinem praebenda esti conseque er aptari: animae suae cupiens reconciliatu auxilium, non gr- dum summi honoris assectans. Qui diu

conuincitur fuisse peruersus. Ne piar speciem remeantis non remedium sincerae saluationis inquirat, sed faecestatem pro-

pagandae prauitatis inueniat. Quo tacto non hunc magis ab errore detrahimus, quam perniciem fidelibus irrogamus. CQque modo . Caelchedonensis Synodita tuta violantes , aditum fama cupula-xione. grassandi in Ecclesiam lupis rUa-

203쪽

1 1 PONTIFICUM ROM.

Cibus aperimus. Denique ab eisdem ipsis, cum ciuibus olim a catholica participatione clivisus est, pontifex dicitur postulari. ut satis euidenter appareat, non eos rectam fidem velle, sed in praesule proprio nefandi dogmatis quaerere potestatem. neque inter ipsos, & veraciter sentientes, pax inde possit fida generari, Vnde haereticarum mentium crescit se nesta damnatio, & catholicorum mis randa captiuitas. . Ex EPIsTOLA FELICIS P 4 PAEad Zenonem Imp.r R. a. V B I esse, inquit, iam consequens proeuldubio pervidetis, Alexandrinae Ecclesiae peruasorem, funesta diu impunitate grassantem, Vestris praeceptionibus, quibus merito dudum probatur eiectus, esse nihilominus addicendum. An non ipse est,qui per xxx. annos catholicae desertor Ecclesiae, inimicorumque eius sectator 8e doctor, de ad fundendum sanguinem semper velox fuit & promptus Nunquid adhuc Si istam dissimulationem quadam sumus ex Conhibentia re-Cepturi. In quo reuera non est opus dic.

204쪽

EPISTOLAE. incussione subtili, quia eius aperta sunt

crimina.

MuLTA similia in diuersis epistolis eorum diligens lector,si requirar, inueniet. Praetermitto iam scripta &admonitiones Papae Simplicij, quae plerique vilia aestimant, & iudicant contemnenda. Illud consideremus attentius, quod de eodem Petro tunc cum adhuc sanum forte sapere iudicarit Acacius, qualemque de eo sententiam ad Apostolicam sedem

direxerit.

DOMINO SANCTO, ET BEATISSIMO

patri, Archiepiscopo Simplicio

Acacius. SOLLICITUDINEM omnium Ecclesi rum secundum Apostolum circumferentes, nos indesinenter hortamini,quamuis sponte vigilantes ac praecurrentes. Sed

vos diuinum zelum solito demonstratis, statum Alexandrinae Ecclesilae certius rς-

205쪽

i 4 PONTIFICUM ROM.quirentes,Vt pro paternis canonibus sus cipiatis laborem, piissimo stillantes sudore pro his, sicut semper est adprobatum. Sed Christus Dcus noster, qui diligentibus se in bonum cooperatur, nostris cogitationibus insidens,& unam nobis in his mentem, atque eandem pro gloria

sua esse cognoscens, omnem victoriam esse perfecit,contortes noS cum tranqU1llissimo principe faciens, & Timotheum quidem decessorem spirantem procellas,& Ecclosiasticam tranquillitatem, sicut apparuit, conturbantem vitae subduxit humanae, dicens ei, Tace M obmutesce. Petrum quoque, qui ab Alexandria more similiter procellae surrexerat, dissipauit, atque in aeternam fugam Spiritu sancto flante conuertit, unum 8c ipsum de his qui olim fuerant & ante damnati. Sicut enim in nostris archiuis inuentum est , de vestris scriniis, si dignamini requirere, poteritiSagnoscere,qua in tempore de eodem subsecuta, ab Alexandrino Episcopo Romam ad alterutrum sint relata. Qui Petrus filius noctis existens, operum diei lucentium alienus apparens , Omnino tenebras ad latrocinium

206쪽

peragendum congruas eorum cooperaiator inueniens,media nocte,adhuc iacente cadauere illius, qui paternos canones subuerterat, insepulto, subrepsit in sede, sicut ipse arbitratus est, uno dc solo praesente, & eo qui consors illius insistebat insaniae ita ut propter hoc maioribus sup pliciis subderetur. nec quod sperabat es-fectum est. Sed ille quidem de se ex parte ve, minima iudicans nusquam penitus

omnino comparuit. Timotheus autem paternorum canonum custos, qui Dauidicae mansuetudinis exemplo subditur,& usque in finem patiens,atque potestati propriae restitutus a Christo, propriae seridis honore laetatur: M spiritualium filiorum voces accipiens, gratiam curationis expectat, multiplicato in se honore a Christo principe sacerdotum.

ECCE testimonium Acacij validissimum, quid de Timotheo, quid de Petin senserit. Vere enim, sicut scriptum est in Evangelio de Caipha illo Pontifice, euenit Acacio. Dici tur enim de illo, quia cum esset prin-

207쪽

r 6 PONTIFICUM ROM.ceps sacerdotum anni illius, de Do- mini dixerit passione, Expedit etivnus homo moriatur pro populo, ut nata

tota gens pereat. Et subiungit Euangelista beatus Ioanncs, Hoc,inquiens, a. semetipso non dixit , sed cum esset princeps sacerdotum anni illius prophetauit. Ita & hic, cum in summi esset facerdotij dignitate locatus,virum nolens an inuitus, dubitare quippe nos eius varietas & inconstantia recit, verissi mam de inimicis Dei tulit sciaten tiam. quam si seruare voluisset, procellam , quam ab Ecclesia veraciter depulerat, rursus in Ecclesiam ipse non reuocasset: & de quo dixerat, Tace re obmuteste, rursus Petri perso nam loqui in Ecclesia minime permisisset. Quem similiter procellam a sancto Spiritu dissipatam esse prae dixerat, quemque filium noctis as seuerauerat, & quem ab opere lumi

208쪽

ni lienuin, amantemque tenebras latronum operibus cogruas esse nar arabat. qui falsum sacerdotij nomen, ab eo qui paternos, Ut ipse ait, cano nes subuerterat, artibus dolosis sibi ipse imposuerat. Hic Petrus, de quo beatae memoriae Timotheus catholiiscus, ut ipse dixit, paternorum cultos nonum , Qexandrinae quondam Ecclesiae pontifex,ad sedem Apostolicam multa retulit deteriora, quam superius continentur,asserens specialiter & assirmans inimicum fidei, inii micum Calchedonensis Synodi per omnes extitissilia infelicitatis conarus. Quid igitur nobis faciendum est y Non credimus tot & tantis tantarum sedium saeerdotibus, qui omneS V ore, uno cbnsensu, publicam & fera tem humanae salutis bestiam Petrum

esse dixerunt, in cuius se communio ne, pernIciosa coniunctionesuaden-

209쪽

1 8 PONTII ICUM ROM.

clauerat Acacius, male rursus aedifi

cans quod bene destruxerat Θ Nec opus plura hinc dicere, cum timen tious Deum ,& formidantibus diem iudic1j, & Ecclesiae unitatem diliguntibus, satis aperteque causa sit clara. Haec enim sola ratio est, quae Unitatem diuidit, & concordiam dissipat: quia quamdiu praeuaricatorum no mina de Ecclesia non auferuntur, pacis vinculum nullatenus redintegra re permittunt. Si enim licet sectatorum vel communicatorum Eutychcris, ut fuit cius sectator Petrus, &Communicator Acacius, in Ecclesia nomina recenseri, cur de sectatori bus & communicatoribus Arrij, vel ceterorum haereticorum, simili sorte non liceatὶ An minoris impietatis &perfidiae Eutyches fuisse putatur, quam Arrius: Nemo hoc quidem

210쪽

sani eapitis audebit dicere. Si ergo par est impietas , par si & virorumque detestatio. ne si semel talis fuerit . intromista licentia, omnibus exinde omnia liceant, fiatque, quod absit, tam passim rerum confusio atque commixtio, ut nulla inter mundum& immundum sit secundum prophetam certa discretio. Non est quidem nostrie humilitatis, de totius orbis dissensione ferre sententiam: est ta-

men nostrum de propria salute esse sollicitos.quoniam Vnusquisque pro se rationem redditurus est ante illud , tribunal iudicis & regis aeterni,in quo

etiam de verbo otioso, minimoque quadrante, sumus nostrorum rati nem actitum prςstituri.Vnde & opi, mus, qualiacumque & quantacumque super nos importauerit inimicus, tolerare discrimina in saeculo pretessenti, tantum ne causas incurramus

SEARCH

MENU NAVIGATION