Appendix Codicis Theodosiani nouis constitutionibus cumulatior. Cum epistolis aliquot veterum conciliorum & pontificum Romanorum, nunc primùm editis. Opera & studio Iacobi Sirmondi presbyteri Societatis Iesu

221쪽

pyti PoNΤIFICUM ROM. cur non se a tali Untagio rcmoue runt,cum tam cuidenter aduerterent,

ideo Calendionem depulsum, ut hae reticis panderetur introitus 3 Quare hic nihil de Synodo, nihil de re, nihil de fide Christiana, nihil de person rum examinatione tractarunt i si vc- , ro 1lli corum se communioni voluntarie subdiderunt, ab Apotholica fe- de certe separati iunt, cum talibus &apud tales, etiamsi esset necesse fieri, nulla posci omnino Synodus prouenire. Quod si ignorasse se dixerint qualis Antiochiae post Calendionem sucςestisset Antistes, quid mirum, si qui in Oriente positi,quae in regionc sua contigerint scire nequiuerunt, ea quae apud Apostolicam sedem gesta fuerant ignorarentὶ Cur tamen,post eaquam ad eorum notitiam peruenit qualis esset sacerdos apud Antiochiam constitutus, non eius cons Or-

222쪽

tia continuo respuerunt 3 Quid excusationem de ignorantiae colore prae tendunt, cum hodieque & mantia stata contagia perfidorum,& a nobis saepius exprobrata sectenturΘQuo satis apparet, quia ne tunc quidem etiamsi cognoscerent refutarent, quando nunc etiam publicata non renuunt. Prorsus in quamlibet se partem causationemq; conuertant, manifestae veritatis ita laqueis suffocan tur, ut suis ipsi verbis possint actibusque concludi, nec niu solam perni ciem obstinatae perfidiae residuam

ventilare. Haec autem, quae de Calen

dione venerabili dicta sunt, & in

Ioannis ylexandrini conueniunt certa ratione personam. Immo,si causia eadem latius inquiratur, tantae illic tragoediae, tanti reperiuntur errores,

ut si ipsi sint iudices qui eadem per

petrarunt , cum euideter fuerint com

223쪽

1ρα PONTIFICUM ROM.futati, a sui damnatione non temperent. Palam enim illic aperteq; mon

stratur, nihil aliud quam quaesitaria causam, quemadmodum, catholico qualicumque dcpulso Pontifice, hae

retico Petro reseraretur accestus.T

istud nemo discutiebat, Synodum nenio poscebat. passim omnia lici to fieri a quibuscumque videbantur. nullum discrimen rerum, nulla CXaminatio postulabatur Ecclesiae: sed prout de uno quoq; venisset in men tem, de suis urbibus catholicus pelle. batur Episcopus, non solum Metropolitanus , sed etiam tertiae & secundae sedis Antistes. In his nulla rerum vestigatio quaerebatur, nulla facienda Concilia iactabantur. Subrogabantur haeretici, nemo resultabat: . sed velut muta pecora in captiΟΠem

ducta, subditis voluntatibus perfidiam sectabantur. Non mirum qui

224쪽

EPI si OL E. 193 dem, si nunc eos defendere molianutur, quorum indiscussam caecis me tibus secuti sunt vilitatem. Sed mi a- mur, cur eos non pudeat in istorum . damnatione de Synodo non facta causari, cum sciant tot tantos', pom

tifices nulla Synodo fuisse depulsos.

Si in istorum reiectione de non inito Concilio conqueruntur, cognoscant se,cur non & hoc in aliorum reiectio. ne quaesiverint, accusari. Si vero in ceterorum reiectioneConcilia necessaria non fuerunt,nec in istis necessaria fuisse cognoscant. An in catholicorum deiectione non fuit opus &fuit magnopere congreganda in pra uaricatoris danatione confessi 3 Quid igitur restat, nisi ut dicant haereticos non fuisseΘNon ergo de Synodo com

querantur, qui sePalam communionis externae perhibent sectatores.Cur

enim eis Synodus necessaria mille ub

225쪽

i94 PONTIFICUM ROM.duatur, qui se contra Calchedonensem Synodum Venire cognoscunt, qua Eutychianus error cum auctoribus generali Ecclesiae voce damnatus est 3 Nec dubium, quod sicut in unaquaque haeresi,quod incessabiliter repetendum est, quia firmum esse nullus ambigit Christianus,omnes conmplices, sectatores, communicatores damnatae semel prauitatis pari sorte censentur. Ideoque fit consequens,ut sicut Timotheus atque Petrus talium sectatores, secundum illius tenorem

Synodi, nulla recenti favi pontificum congregatione damnati sunt: sic & qui Petro communicauit Acacius,ut criminis particeps, ita consors sit factus & poenae. Quid igitur ambagibus & nebulis ista praetexunt, Vt impudentiam suam, mentemque VC sanam inanibus potitis fabulis velare letaliter,qua prodendo medicinaliter

226쪽

E p 1 s Τ Ο L AE. Insanare contendant Z Nihil enim nobis commune cum hQminibuS COmmunionis exterrue. Ideo votatur ad iudicium certe quaecunique persona, ut aut fateatur obiecta ut conuinca tur obiectis. Post confessionem porro literarum tenore depromptam, cur aiu iudicium vocaretur Acacius,

qui se confessus est Petro, quem petita sedis Apostolicae praeceptione

damnarat,communione sociasse: nec ei credi iam externae communionis

effecto, vel pro sua, vel pro illorum, vel pro Petri defensione iam posset,

cui se prius miscuerat nefando consortio, feceratque se cum eius causa sine dubitatione communem λ Cui examinatione praemissa, & legitima si ita esset purgatione suscepto, regulariter misceretur. Sed cum eodem nondum legitime discusso atque purgato communione sociatus, quam

227쪽

adhuc reo se miscuit, tam pro eodem non habuit loquendi fiduciam. Nam cum Acacius nullo priuilegio fulci retur, ut de secunda sede posset fer

re iudicium, non potuit iure quem quam damnare, Simili modo, nisi primae sedis auctoritate percepta,nec examinandi Petri ius habuit, nec recipiendi penitus potestatem. Quo

regulariter constituto, nec apud nos Petro ullatenus absoluto,quem da nasse nos nouimus, examinasse vel absoluisse nescimus: restat ut illud etiam demonstremus, eundem Perrum, quem se purgatum communione recepisse praetendit Acacius, nunquam ab haereticae communionis contagio cessasse: ac non solum ipso tempore quo communicauit Acacius, sed etiam post communio- , nem praeuaricatoris Acacii, semper Alexandrinum Petrum in haeretic

228쪽

rum collegio perdurasse. Atque ita& per hunc Acacium perfidae com munionis suscepisse contagium, &per eandem illis haereticis,quibus P truS communicabat, eadem peste coniunctium. Qui praesumpsit non seruato ordine Petrum suscipere, nec examinatum eum, nec cognoscitur recepisse purgatum : & ideo praeter sedis Apostolicae notitiam,non legitimam sibi eius receptionem usurpare voluisse, vi examinationem eius &purgationem posset pro sua volun

tale mentiri, atque eum nec ex minatum, nec reciperet omnino purgatum. Quem si reuera vellet examina rum purgatumque recipere,ordine in eius examinatione & receptione potius custodisset, ne videretur magis, quam Veraciter posset iure purgate. Sicut ergo ante non prius dana nauit, quam & referret, & posceret

229쪽

Apostolica potestate damnandum: sic de in recipiendo modum seruare debuisset, ut priusquam se ei communione misceret, per sedem Apo-sholicam posceret examinari eum, &legitima ratione pur ri r cum nec examinandi aut recipiendi eum haberet ipse pontificium, & non nisi per illius sedis auctoritatem consen-ssemque hoc posset implere, sine

cuius auctoritate eum non potuerat

ipse damnare, & cuius pri*cipali di ligentia, &discuti potuit & purgari,& ad communionem conuenienter admitti. Cum enim constet, semper

aut sedis A postolicae auctoritate huiusmodi personas, aut discussas vel esse purgatas, aut sic ab aliis quibus competebat Episcopis absolutas, ut tamen absolutio earum ex sedis Apostolicae consensione penderet : ubi utrumque defuit, nec discussionem

230쪽

legitimam, nec pugationem firmam, ac per hoc receptionem fui sie constat indebitam. Si tu absq; mea communione Petrum iudicasti esse catholicum, meque despecto tuo cum iure recepisti, quid causeris, si illum

ego a communione me quam tu Voluisti contemptam, tanquam absque tua notitia vel consultat1one repulerim Z Vis adquiescere Z meuS eS. non vis adquiescere Z non es meus. Qui enim mecum non est, contra me esti& qui mecum non colligit, spargit. Quaero abs te, Petrum haereticum fidisse putas, an catholicum, an ab haeresi postea esse correctum λ Si hae reticum , nullatenus eidem communicare debuisti, SI cidem communicando, haeretici te manifestum est factum fuisses,articipem,& eiuS consequenter ex Synodi tenore veniente damnatione conitringi. Si catholi-

N iiij