Institutiones historiae ecclesiasticae N.T.

271쪽

tum ex verbo Dei 296), et S. Patrum sententiis adeo comprobari, ut nihil magis. Albigenses Icono-naachi erroris instauratores, hoc quoque nomine in

Ecclesiae judicium Ossendunt.

296 E imaginibus Cherubim quas super Arcam testimonii

Deus extrui jussit Exod. XXI. Veneratione qua veteres Patriarchae Arcam Dei prosequebantur. II. Reg. 6. Jos VII. aliisque et et ovi Testamenti locis Concilia catholicam veritatem firmabant Hum ex P. Tertulliano de Pudicit. L. X. Greg. Nyss. Orat de Filii et Sp. S. Divinitate, et in Theodorum Mart et Hieronym in Cap. IV. Jonae, ex S. Ambr. p. LIII., ubi loquitur de S. Gervasio et Protasio, ex S. Aug. de Consensu Evangelistar L. I. C. 40. et coni. Faustum L. XXII. C. S. ex S. Ioann Chrys. qui laudat Antiochenos sanctam Meleti inraginem .... in calicibus et Phialis et ubique exarantes; qui omnes, repugnaui quantumvis allaeo vel traditionem primaevae Ecclesiae lestantur, vel cultum Sanctorum relate ad Deum in Sanctis mirabilem commendant. Vid. at ab Alex in Panopita adv. Haereses VIII saec. diss VI pag. 405. T. VI edit cit.

272쪽

CAPUT V.

DE RITIBus ET DIs IPLINA ECCLEsIAE ET DE ΜORIBUS CHRISTIANORUM.

I. I.

Ecclesiae Ritus. Iinagines et Reliquiae Sanctorum.

Bellum inmane atrox venerabilibus iconibus Ico

nomachorum impietate illatum, earum cultum nedum infringeret, inutio potius accedente ConciliOrum et R. Pontificum auctoritate, apud deles omnes excitavit. Sacrae imagines ex aere aut ligno Vel marmore stantes, aeque ut tabulae pictae et anaglypta in Christianorum templis admissa, vehementiori, quam antea, ardore adamata excultaque sunt, Sanctorum reliquiae monumenta Virtutum, urbium propugnacula, quarum vim Augustinus 297 et Chrysostomus 298 prae caeteris tantopere extulerunt undique conquisitae altaria ac privatas etiam aedes exornarunt. Nec Ille admodum refert quod fraudes et ineptae superstitiones,

273쪽

CAP. V. S. I. 63

ut clamat leury 299 undique irrepserint, ne

que audiendi omnino sunt qui Monachorum avaritiam, Imaginum et Beliquiarum propagatricem quaestusque sordidos ab ementitis prodigiis quotidie invalescentes calumniantur 3oοὶ Verum hisco minim innititebatur Ecclesiae judicium, quae anctorum Imagines et Reliquias tamquam virtutis incitamenta, Deumque in Sanctis suis venerabilem fidelibus proponebat, nec ex fraude aut corruptione

aliqua quibus vero non idem pondus ac Scriptores illi, tribuimus pius ille culius depravatur.

S. II.

Peregrinationes Sacrae.

Honor Sanctorum monumentis et reliquiis collatus veteres Christianos impulit, ut itinera hanc ob causam susciperent, idque sibi Chrysostomus exoptabat S. Apostolorum sepulcra alloquens s 3οi corpore quidem longinquus animo inhaerens. Idem pium morem sepultura Apostolorum invisendi commendat 3 ouj. Idem ex Veterum aliorum testimoniis

299 Trois Diseour sur Histoire Eccl. Paris. 720. 500 Inter quos eminet Villersius. 504 Homilia 2 in p. ad Romanos p. 254. . IX. opp. edit. cit Paris vid Chrys. idem adu Iudaeos et Gentiles etc. p. 570. . I. opp. edit Paris cit ubi ait: si In regia urbe Roma missis aliis omnibus ad sepulcra piscatoris et tentoriorum opificis occurrunt Imperatores Consules Exercituum Duces. . 502 Hom. 26. in p. 2 ad Cor ubi ait 4 Ideo nemo est qui

274쪽

comperimus. Verum nil frequentius peregrinationibus ejusmocli ad 88 Apostolorum limina saec. IX., ut declarat Nicolaus I. in p. X ad Michaelem Aug. 30J Becuperatis autem Claristianorum virtute Hierosolymis, in maximam fidelium religionem incessit loca Christi Domini, M. Matris, et Apostolorum operibus ac Vestigiis consecrata, et restitutae salutis incunabula ab extremis regionibus adire et coram revereri. Quidquid asperitatis ac molestiae in longo itinere offenderent expiandis admissis, propitiandoque Numini precationes quamplurimas dabant. Ingentem quoque Christianorum multitudinem Iacobi ajoris sepulcrum undique in Hispanias pertraxit. Ex quamvis nonnulla peregrinationes mala progignerent in majus a Fleury 304 , ut solet, accepta, praetermissos interdum a pastoribus greges, impunitatem, magnam utique peccandi illecebram, peccatoribus agis, et quaeritantibus oblatam, et id genus alia a pluribus tamen Conciliis consultum est, ut dum pia consuetudo atque ab

ultima vetustate comprobata retinenda esset, nimia hominum licentia coerceretur.

peregrinationem unquam inire Sustineat, ut Imperatorum aulas videat: contra mulli plerumque Imperatores peregre profecti sunt, ut hoc spectaculo fruerentur; η pag. 626. T. X. opp. edit cit Paris legatur p. 625.

275쪽

CAP. V. S. III.

Caetera quae ad Cultum Sanctorum pertinent.

Ante Festos Sanctorum dies inducta antiquitus pervigilia ex variis Ecclesiae monumentis deducimus, et hac periodo aucta esse nemo dubitet 305j. Orationi autem, quibus in pervigilio Fideles instabant, junxere jejunia 306j, quae vim orationis augerent, et quae innuit hisce verbis Bernardus u Sanctorum festa raec mu Patrum sanxit auctoritas Praevenienda jejuniis u 307j. Eleemosynas quoque et corporis castigationes caelitibus conciliandis adhibitas Ecclesiastici Scriptores tradunt Iisdem i. cabantur Missae eorumque nomine pervulgatae, non vero quibus illorum numina, ut Protestantes contendunt, propitianda essent, sed Deo, qui in Sanctis triumphavit, honor tribueretur 308j. Tum

505 CL Tractatus Nicetii Episcopi de vigiliis ei vorum Dei T. I. Spicilegii Lucae 'Acher p. 224. edit Paris 4225.

506 Vid. Nicolaus I. R. P. ad consuli Bulgar resp. . . IX. Concit. Labbei col. 4556. Eadem consuetudo firmatur a Concilio Erp- sordiens primo, an. 952 celeb in causa disciplinae ecclesiasticae sub Joanne XL an L . XI. Conc col. 809. legitur uit deinceps natalitia duodecim Apostolorum summa veneratione solemniter celebrentur. Et in vigiliis antiquitus si alutis atquct hactenus ab antecessoribus nostris servatis, ejuniorum Vota omni diligentia persolvere decernimus: quin quos caelitus sublimioris meriti scimus hoc et amplioris dignitate honoris a nobis colendos esse non dubitanaus.

507 Ii S. Abbas sermonem exorditur in vigil Andreae Ap. col. 4065 opp. edit Paris 4749. 508 Ita Concilium ridentinum sess. 22. c. 5. . Et quamvis in

276쪽

magis magisque mos illo apud Fideles invaluit quo

natis suis sanctum cognomen jampridem dede-xe 309j. Quin et vota iisdem nuncupat Arae illorum honori addictae, empla quam plurima sub eorum titulis posita; Urbes denique ipsae ac regna

in Sanctorum fidem ac tutelam commendata. Dies tandem festi instituti sunt, sollemnia praesertim Sanctorum onmium 3io et Michaelis Archangeli 3 11)

honorein et memoriam Sanctorum nonnullas interdum Missas Ecclesia celebrare consueverit non tamen illis sacrificium offerri docet, sed

Deo soli qui illos coronavit unde De Sacerdos dicere solet offero tibi sacrificium Petre, vel aule, sed Deo de illorum victoriis gratias agens, eorum patrocinia implorat, ut ipsi pro nobis intercedere dignentur in caelis, quorum memoriam sacimus in terris; si 182. edit. Rom. 4752. Ι isdem sermo verbis Augustinus utitur contra Faustum lib. 20 4 Quis enim ait Antistitum in locis sanctorum corporum assistens altari aliquando dixit offerimus ibi Petre, aut Paule, aut Cypriane sed quod offertur, offertur Deo qui Martyre coronavit, apud memorias eorum quo cui Onavit etc. col. 547. T. VIII opp. edit. Mauritiae Sup. it. s. S. Isidorus Hispalensis lib. I de ossiciis capp. XV. et XVIII pagg. 579 et 382. T. VI opp. edit. Romanae 802. 509 . Insum enim nomen scita vel sua aetate Chrysostomus

et ornamentum cognationis, et aedium tutelam, et ita vocatis salutem, et amoris Solati uiri SSe existimabant. , o milia encomiastica in S. Metelium . . pag. 49. . ΙΙ. opp. edit Maurinae sup cit.

Si 0 Id sest 1ia Gallia et Gei mania iusserat rogorius IV ut reserunt Ad Viennensis in imartyrolog. xl. T. XVI. Bibl. PP. Lugd. p. 850. et Sigebortus ad an. 55. alibi cit Anteriori sacculo de hoc

sest in Britannia celebrato mentionem sacit Beda et Romae a Bonifacio IV itistitutum fuisse tradit iistoria. Vidit. Gulielmus Durantius in per inscris, to . Rationales ioino uim es clomim. Ilomae Per Georgium Laur de Herbipoli 4 422 sol. 220. Jos M. Cari in pure insci pio evo iso talia e A iliphonaria Romanae Ecclesiae a S. Gre

gorio M. ivosita Ι oina 4686. Morcelli iv Kalendario Ecclesiae

277쪽

Cultus Mariae Deiparae.

Enituere hac aetate Fidelium studia erga Virgi-ginem Dei Genitricem, et longus esset sermo qui cultus hujusmodi amplitudinem majestatemque prose

queretur. Omittimus Templa innumera ingenti opere ubique terrarum extructa, iugies et Simulacra, qUae Iconomachorum furore eversa ac profligata, si-delium pietas excepit exornavitque Illius itaque honori sacrificia salutaria oblata sunt, quae Missae D. Virginis appellari consueverunt, Ut DeUS magnae omnium parentis ornine exoratus facilius concilietur. Sabbatum diem Virgini recolenda addictum confirmavit Urbanus II. 312 invaluitque in omnem Ecclesia mi icium ar iam, ut vocant, . VirginiS, cujusce rei e trum Damianum auctorem nonnulli 3 13), alii vero instauratorem, et praeConem sa-

Constantinopolitanae ed Romae 4788. Joan. B. Thier tu p. de mestorum dierum imminutione Lugduni 1668. I. M. Thomas Codices Sacramentorum Romae 4680.

Sal CT Bollandiani ad diem XXIX. Septembris p. 4 et Seqq. Martyrologia, Honoratus Augustod L. ΙΙΙ. c. 467. Gulielmus Durandus L. VIII. c. 2. sol. 265 sup cit edit et quoad Ilios dies se-stos saeculo IX. celebratos vid Martene in Thes Anecd. T. V. c. 595. et seqq. ut Paris. 747. ubi Flori Lugd. Ecclesiae Diaconi opuscula quaedam poetica perleguntur. bl 2 In concit Claramontano an. 4095. celebrato T. XII. Onc. Labbet.

278쪽

ciunt, qui illius vestigia a Jo Damasceno libentius repetunt διέ).

S. V.

Rilus alii, necnon Caeremoniae MiSSarum.

Facilen Cantus Ecclesiastici rationem inivit Guid Aretinus, eumque Benedictus VIII. Romam advocavit, ut Clericos ad illum informaret 315) Iis

514 Ab idino praeterea Dominiciano in christianam universitatem propagatum est Rosarirem, quindecim nempe Angelicarum salutationum decades per Dominicam orationem distractae, et cum pia mysteriorum meditatione conjunctae, cum jam ante medio nempe saec. I. Monachi quorum plurimi praesertim in Britannia et Hannonia Mariam Virginem angelica salutatione statis horis invocare caeperint. abillonius autem reser ex illelmo almesburiens lib. . de Pont. c. 4. Godivam quamdam eOsrici comitis Conventriae uxorem thesauros suos Conventriensi Ecclesiae assignasse, jamque morituram, circulum gemmarum quem filo insuerat, ut singularum contactu singulas reces numeraret, collo imaginis Mariae mendi jussisse. Praedictum circulum gemmarum, prosequitur abillonius, ad quarum contactum singulas reces odio numerabat, genus quoddam rosarii fuisse eri simillimum est tum quia nobilis haec mulier beatae Mariae, otissima crat, testante Rogeris Hopcderio, idque Probatur ex eo quod circulum collo imaginis beatissimae Virginis a mendi jussit: tum quia jusmodi rosarii recitatio jam tum in usu erat Mabillonius T. IV. Atin Ord. S. Benedicti p. 24. ad an. 4044. 69. 20. edit Luca 4759. s. idem i. auctor in praefatione ad acta Sanctorum Saec. V. n. 25. et seqq. p. XL qui ex adductis non satis liquere Dei para salutationem Trinat sed potius originem Coronae tribuondam esse ibi iratur initio duodecimi saeculi, pag. LXII. id lamen Onelia o De Origine sacrar. Preciam Rosarii Romae 4225. 5s 5 Vid. Martinus Gerbei liis in opero me Cantu et Musica Sacra a Pima Ecclesiae ac lal usque ad praesens tempus . 774. et

279쪽

qui in Christo quievissent admissorum expiationem Ecclesia vel a suis initiis est comprecata, ut colligimus inter P P a Tertussiano 3i 6 et a Cyprian. 317ὶ

Emmanuel de Age vedo in diss de cantus Ecclesiastici origine et sorma. T. III. Discipi. Pop. Dei edit. Ven. 4782. p. 45. Si 6 Cap. . de colona militis ait . blationes pro destinctis pro natalitiis annua die acimus . pag. 655. edit. Lutetiae Paris. 624. 5l7 In ep. I. quae est 66 ap. Pamefium juxta edit Oxon. 4682.

pag. 5. ubi legi tui . Quod piscopi antecessores nostri religiose considerantes et salubrile providente censuerunt, ne quis rater excedens ad tutelam vel curam Clericum nominaret ac si quis hoc secisset, non offeretur pro eo De Sacrificium pro dormitione ejus celebraretur . . Non erit ab re perlegere caput 55. Rationalis Divinorum ossiciorum Gulielm Durandi jam sup cit sol. 220. Licet ex universa antiquitate habeamus , susas pro desunctis preces semper suisse aut a paretitibus, aut ab peculiaribus nonnullis Ecclesiis Vid. Mahilton saec. . S. Bened. p. 46. in Vita . Columbae Ahb , amotiante dilonem Cluti iacensem Abbalem qui in exitu saec. X. floruit, nullam extare memoriam videmus de aliquo die universim specialiter statuto pro desunctorum animis piandis. Quod primo in suis Onasteriis odilonis pietas statuit. Ita autem se res habuit, ut legitur iuchronographia Sigeberti Gemblacensis ad an. 998 p. 824. T. I. pui, te 2 edit. Ratishonae 4226. . Hoc tempore quidam religiosus ab Hie-solymis veniens in Sicilia cujusdam humanitate aliquandiu recreatus didicit ab eo inter caetera, quod in illa vicinia essent loca eructantia flammarum incendia quae loca vocantur ab incolis ollae Vulcani, in quibus animae defunctorum luant diversa pro merito tum qualitatu supplicia ad ea exequenda, deputatis ibi daemonibus, quorum Se crebro voces, iras et terrores saepe etiam julatus audisse dicebat plangentium, quod animae de manibus eorum eriperentur, per eleemosynas, et preces fidelium, et hoc tempore magis per orationes Cluniacensium orantium indes esse pro requie defunctorum. Hoc per illum Abbas dillo comperto constituit per omnia monasteria sibi subjecta, ut sicut primo die Novembris solennitas omnium Sanctorum agitur, ita sequenti die memoria omnium in Christo quiescentium celebretu . Qui ritus ad multas Ecclesias transiens, fidelium desunctorum memoria soletinietari secit . . Petrus Damiani in Vita . Odilonis A et

280쪽

Campanae rite lustratae sunt et sancto alicui cognomines dictae 3 18). Habuit religionem praeterea fla-

Cons ait: - Aliquanto post homo regressus in patriam quidquid ex viri Dei relatione didicerat, beato Patri, et sanctae Congregationi fideliter narrat. Tunc venerabilis Pater dilo per omnia monasteria sua constituit generale Decretum ut sicut primo die mensis Novembris, iuxta universalis Ecclesiae regulam, omnium Sanctorum solemnitas agitur ita sequenti die in Psalmis, o eleemosynis, et praecipue MiSsa rum solemniis, omnium in Christo quiesce talium memoria celebretur; πpag. 485. . II opp. S. Petri Damiani odit Paris. 1665. s. abil- Ionius Acta S. Ord Bened Saec. VI P. I. p. 584 edit. Venet. Post haec universis defunctis Deo commendandis diem ipsum, postridie Kal. Novembris, instituit Ecclesia. Vidd. Lamberlini de estis Chr. et Mar. L. III. c. 25. Joannes Nicola in libello . De Luctu Christianorum seu debilibus ad sepulturam pertinenlibus . Lugduni Batav. 4759. quem librum caute perlegat lector et Car. Barth. larga in sua Necrologia sive Discors dei Misteri et Sacri iti emeremonio Ecclesiasticho nes ριnerali ed sequie Roma Pal. 538 Campanarum majorum mentio ante saeculum VI non Occurrit. De iis primum egimus in Vita . Columbae Abbatis yensis in Britannia , Tum proinde media nocte pulsante an an seSlinus surgens ad Ecclesiam pergit. Apud Mabillonium saec. I. SS. Bened. p. 546. Insequentibus saeculis usus campanarum percrebuit. Inter Leonis IV. gesta numerat Anastasius Cani paralle, et campanam Ecclesiae S. Andreae . Fecit otiam hi in occlesia B. Andreae Apostoli ipsum campanile, et posuit campana in cum Naalle aere et cruce exaurato η pag. 526. D. 25. T. I. Anast odit Romae 4718. In oriente non ante saec. IX. in usu erant. Vid. Zaccaria uinomasticon ituale selectum . . Campana Faventiae 4287 pag. 57. Baptismum Campanarum jam ante saeculum VIII in sunt suisse ex nuctoritate Alcuini inseri l. accaria in sup cit Onom. V. Bapti- Smus Campanarum quare errant qui Joannem XIII primum putant auctorem hujusmodi aptismi Vid. r. a v. Zech in diss de Campanis et Instrumentis musicis p. Fleur in Discipi. Pop. Dei edit. Zaccariae T. I. p. 422. Ven. 4782. t tandem Ioan B. Thiers in p. Trait de Cloches Paris. 72l.