Institutiones historiae ecclesiasticae N.T.

281쪽

gellatio, quam ardor compescendae carnis jampridem suaserat, aluitque plurimum etri Damiani Liber, qui totus in eo est, ut duros ejusmodi paenitentiae labores extollat 319). Quoad missas attinet, licet apud Varias gentes varii haberentur ritus, qui in uno eodemque novae Legis Sacrificio versabantur, et ab hujusmodi precationum auctoribus, Basilio, Chrysostomo, issae

nomina eorum accepissent, magni tamen ea in re habitum est Sacramentarium, Ut Ocant, Gregorianum 3sto cui tota fere occidentalis Ecclesia saeculo XL consentiebat. Nullum sine amictu, alba, Stola, farrone, et casula ad litandum accedere jussit

Leo IV. 3ui nec absque cereis, qui lucem in Domino et filios lucis Ephes. . . ostenderent, lita-

349 Vid opusculum XLIII in editione Caietani p. 555. T. III.

Paris 4745. inscriptum me Laudibiis flagellorum et Put loquuntur)Disciplinae. . s. Joan. . Thier Critique de P histoire des lagellant Paris. 705 et Historia lagellantium anonymi Jacobi Boileates Paris. 700. 520 Videatur Zaccaria in Bibliotheca Bituali T. I. p. 59. et

seqq. et pag. 46 edit. Romae 4226. et nomastico ejusdem auctoris V. Sacramentarium.

52l Haec habentur in admonitione synodali quae cum antiquior sit Leone IV. salso ei tribuitur, ut satis ostendit alutius in notis ad Reginonem Quoad cetera quae reseruntur admissam vidd. h- servationes Ecclesiasticae Iosephi Vicecomitis edit Mediolani 1626. Vol. 4. opusc. inscriptum uiantica Disciplina della Liturgia ossia Messa celebrata colle sole Gerte per li tot e perui morti Vene-gia 4768. Thomas a Massa a Quaestio super ossertorio quod a S M. E. recitatur in Missa Desunctorum . Romae 4642.

282쪽

tum est, nec absque consessione 32 et ad ramquae consessio saec. X. XI et XII variabat Gloria in excelsis etc. cum soli antea piscopi 3.3 Sacerdotes tantummodo in aschate recitarent, hi quoque dominicis diebus, et Sanctorum estis saec. XI. recitare caeperunt Nicaenum Symbolum quod haereticis infrementibus per provincias nonnullas in

Μissa objiciebatur, ubique terrarum obtinuit 324).

Et cum ea esset apud Ecclesias Praefationum multitudo, quae estis responderet, decem tantummodo saec. XII. exoriente, redigebantur. Eodem seretempore Hostiam sacram a Calicem attollere cae

perunt Sacerdotes 325ὶ aliisque venerationis indiciis prosequi, ut blasphemantes in Eucharistiae veritatem Berengarii asseclas pudendum esset.

522 Vulgo Confiteor id Onomastico sup cit. 525 Vid ut supra voce Gloria in excelsis. 524 Vid ut supra voce Symbolum in Missa CT Jos M. Cari

in opere u Antiqui Libri Missarum Romanae Ecclesiae Romae 469l. et Andreas Bocquillo Trait historique de la Liturgi sacre Oredecia esse Paris 470l. 525 Ceterum adorationem sibi ab ineunte Ecclesia vindicavit Eucharistia, quod innuit rigenes hom. 5. in Evang. Ambrosius hisce verbis confirmat amaro Christi quam hodieque in mysteriis adoramus, et quam Apostoli in Domino Iesu adorarunt . lib. 5. de Spiritu S. c. l. col. 68 l. T. II opp. edit Paris 4690. Et enucleatius Augustinus u Nemo autem illam carnem manducat, nisi prius adoraverit . In Psal. 98 col. 065. T. IV. opp. edit Paris. 168l. CT Onomasticon Zaccariae Voce VSSα, et Petrusae Bruti in opere cui titulus Q legarione Letierale storicie dogmatica doli preci, delle cerimoni della Messa, tradotta in taliano a D. Anton- maria Donado C. R. Verona et 752. T. I. et II.

283쪽

S. I.

Ecclesiae Disciplina. Paenitentia et Indulgentiae.

Quae jam alicubi invaIuerat consuetudo, ut manifesta crimina, exacta palam paenitentia expiarentur, eadem per occidentem omnem suscepta est, et si qui vim illius judicii detrectarent, regia potestate ad officium redigebantur. Distinctionem inter manifesta et occulta crimina firmavit Concit. Oguntinum 326). Parricidis et fratricidis annus paenitenter adimplendus erat, antequam sacra Synax donarentur, idque ex ormatiens Concilio 3 a ), a quo

526 An. 47. celebr. an. l. p. 4046. et seq. T. IX. Concit. Labbei ubi egitur . Modus tempusque paenitentiae peccata Sua Onfitentibus, aut per antiquorum canonum institutionem, aut Per Sanctarum Scripturarum auctoritatem, aut per ecclesiasticam consuetudinem imponi debet a Sacerdotibus. Nam qui pro peccatis gravibus leves quosdam, et inusitatos imponunt paenitentiae modos, consumunt consuunt' pulvillos secundum propheticum sermonem sub omni cubito manus, et iaciunt cervicalia sub capite universae aetatis ad capiendas animas. Sed discretio servanda est inter paenitentes, qui publice, et qui absons paenitere debeant. Nam qui publice peccat, oportet ut publica mulctetur paenitentia, et secundum ordinem canonum pro merito suo, et excommunicetur, et reconcilietur etc. i527 Celebrato n. 868 in canone XXX. legi iur a Statuimus ut patricidae et fratricidae per unius anni curriculum ante sores basilicae orantes Domini clementiam perseverent. Complet autem anni curriculo introducantur in Ecclesiam tamen inter audientes, usque dum unius anni spatium finiatur, lent, cum ad Missarum solennia vel alia sacra audire ossicia venerint. His ita peractis, si paenitentiae ructus in eis conspicitur, corporis et sanguinis Domini nostri Jesu Chri-

284쪽

etiam tempus paenitentiae Episcoporum judici per

mittebatur, ut secundum conuersationem illorum paenitentium aut extendero uel minuere possent 328). Sane consultissimi ejusdem judicii fuit pecuniariam paenam aliis paenarum generibus sufficere, quae invitos affligebant, jejunia etiam, peregrinationes Sa Cras, oblationes, eleemosynas indicere, variisque ad animorum salutem institutis, veterem disciplinae severitatem mitigare Accedebant ad humanae conditionis solamen Indulgentiae ex ipsa solvendi potestate deductae, quae amplius quam antea, patere caeperunt. Proficiscentibus ad Hierosolymam vindicandam saec. XI. exeunte, Urbanus II concessit, ut plurimi de dierum paenalium numero XPUDgerentur 329 j idem saec. insequenti iis etiam, qui nonnullas Ecclesias aut aras Visitarent.

si participes lacit, ut desperantiae non indtirentur caligine Carnem non manducent omnibus diebus vitae illorum, et jejunent usque ad horam nonam diei quotidie, exceptis estis diebus atque dominicis. Abstineant a vino, edone, atque cervisi mellit tres dies per hebdomadam Arma gerere non audeant vel sumere nisi contra paganos. Et ubicunque ire maluerint nullo vehiculo deducantur, sed pedestri more proficisci studeant. . p. abheum . . conc col. 64. 528 Vid ut sup in eodem cit canone XXX et perlegantur canones universi eiusdem Concilii ormatiensis.

529 Vid. T. XII. Concit. Labbei in syn Clarom. Legatur Ma-hillonius in diss do indulgentiis ext T. III. Icur Discipi. Pop. Dei edit. Ven. 782 pag. 52.

285쪽

CAP. V. A. VII.

S. VII.

Pontificalis auctoritatis indicia.

Eadem quae antea viguit in hac periodo Romano Pontifici auctoritas et amplitudo, neque meliori auspicio ad gubernacula accedere posse existimabant Imperatores Occidentales, quam si diademate ipsis

supremi Antistitis manibus ornarentur hoc pacto insigniti sunt Carolus agnus, ac Uccessore Sui, qui argentea corona Acquisgrani, ut Germaniae Reges ferrea ediolani, ut Reges Longobardorum, aurea Romae, ut Imperatores donari consueverunt. Alia

honoris ac religionis insignia viri principes a Romanis Pontificibus referebant, atque ita a Silvestro II. Hungarorum eges de religione per annoniam egregie meriti, jus praeserendae crucis sUmpserunt. Α Romana Sede exornabantur pallio Archiepiscopi, quo statis diebus utuntur, quodque inter caetera ab Anastasio III. Ticinensibus Episcopis

datum est. Sacrorum communione iis interdictum,

qui sacri honoris insignia a prosanis Principibus peterent, et qui Ecclesiae munera ambitiose assectarent decretis innumeris coerciti item cautum saec. XI. ne Imperatorum nutus in eligendo Pont. Maximo eXpectaretUr Frequenter autem saec. XII. piscopi ad Pontificis oracula confugerunt, et Uno mestiturarum nomine Otho Bambergensis, Anselmus Cati-tuariensis aliique, Paschalem II auxilium rogarunt.

286쪽

Causa denique Antistitum Coloniensis et Moguntini apud Eugenium II L delata, Lusitanum regnum in Lucii II fide susceptum, aliaeque permultae obsequii significationes a Principibus ontifici Maximo editae, huic auctoritati testimonium praebent 33ο).

Canonigalio Sanctorum.

Primis Ecclesiae saeculis Populi et Cleri suffragiis caelestes religiones iis qui vitae sanctitate excelluissent, decerni solebant, quod ut ab sallacia Ususpicione longius esset, ad Synodos delatum fuit:

denique, ut potissima in re tanti momenti emineret fides, atque omnis errorum aditus praecluderetur, saec. ccl. X. 331 postulata est ontis cum Romanorum auctoritas. Ita Udatricum Antistitem Augustanae Ecclesiae Joannes XV. an. 993 sollemni ritu

caelitibus Sanctis accensuit 332ὶ, quem tutulphus

550 Legatur caput I de regimine Ecclesiae et Ecclesiastica hierarchi pag. 5. hujus partis interioris Historiae. 554 Vid. Daniel Papebrochius in diss. XXXV. l. XX. De So- nmiam Canonietatismim initiis atque Progressibus ext pag. 277. conatus chron historic ad catalogum Pontificuna in propyleo ad acta Sanctorum Maii. Aniuersia 4742. t Joh. abillonius in diss doca noni patione Sanctorum ext T. III. Fleurit in Discipi. Pop. Dei edit. Zacc. Von. 4782 pag. 70. 552 Vid ut supra, et Laabbeus T. XI. Conci L col. 995. tibi ad rem refertur concilium Romanum, cujus excorpta referre opei ne pretiui ducimus, ut primae canonigationis forma appareat uium ConMentus esset factus cita p. Lubbeum col. sup cit.' in Palatio

287쪽

CAP. v. q. VIII.

in Episcopatu successor apud varias provincias Venerabilem reddiderat. Idem praestiterunt Callistus II. pro Conrado Constantiensi 333j, Alexander III. pro Thoma Episc. et Martyre, et Bernardo Abbate, Caelestinus III pro baldo Eugubino ordinis Cann. Reg. S. Augustini, atque aliis Licet autem apud nonnullas Ecclesia Caroli Magni cultus invectus sit, num

quam tamen Romani Pontifices Sanctorum honores

eidem tribuendos existimarunt 334 .

Caetera quae disciplinae sunt.

Plura hac periodo sapienter jussa fuere quae

Lateranensi pridie Kalendas Februarii, residente Ioanne sanctissimo Faya cum Discopis et Presbyteris , adstantibus Diaconibus et cuncto Clero, Surgens reperendissimus Luito hus Augustae Episcopus inquit Domine sanctissime Praesul, si obis placet et omnibtis isco is et Presbyteris residentibus , libellus quem prae manibus habeo, coram obis legatur de ita et miraculis enerabilis Udal-rici sanctae Augustanae Ecclesiae dudum Discopi et quid libitum Oobis fuerit, decernatur. Perlecta epistola, et enarratis miraculis, romanus Pontifex concludit Quatenus memoria inalrici jam prae fati penerabilis Discopi dioino cultui dicata existat, et in laudibus Dei deostissime Persoloendis semper aleat Arqficere. Si quis interea quod non credimus' temerario ausu etc. Cf. Praefatio abillonii in Acta S. saec. . . . pag. LIV. et LII. edit. Venel.

555 Css. abillonius in sup cit praes pag. LIII. et Seqq. et laudatus Papebrochius in diss cit nec non Benedictus XIV. de eatificatione, et Canonigatione S. et pro cultu Sanctorum id opus eruditissimum Ioannis Chrysostomi Trombelli Can Reg. inscriptum De cultu Sanctorum. . Bononiae 4750. i554 Praesertim cum nunquam voluerint eam Caroli M. relationem adprobare, quam peregit Paschalis III. An lipapa.

288쪽

Parochorum residentiam quam niaxime Commendarent sublati autem sunt Chorepiscopi qui piscoporum potestati se se arroganter aequabant. Et quantopere ad laborarint Pontifices, et Ecclesia omnis, ut Simoniacos sacri honoris captatores, ac degenereSClericos coercerentur, ita perspicuum putamia e XΡontificum o Conciliorum historia, quam attigimus, ut ab iisdum retractandis libenter abstineamus. Cradus consanguinitatis, Ut ajunt, canonici constituti sunt, et filii ac filiae fratrum et sororum in secunda generatione, nepotes in tertia, pronepotes in quarta et sic deinceps. t perdiligenter de Monachorum claustro, de Caelibatu Clericorum, et de aliis quibus Sacricolarum honor augeretUr Consul

ium fuit 335 .

Christianorum mores.

Consulentibus hujusce periodi historiam ipso

in limine occurrit ea, quam toties doluimus, Clericorum depravatio, non aliunde profecto exorta, quam a Principum arrogantia vel potius libidine itin egotia Ecclesiae. Cum enim sacri honoris insignia Principum ingeniis versari caepissent, hinc actum est, ut Clerici demissius quam par erat, regiae Volun-

555 icleatur Labheus T. IX. X. XI. XII. XIII. Concilior et sit p. capita de Romanis Pontificibus et Conciliis.

289쪽

tati obsequerentur, et in aulam adducti, atque aulicis artibus insecti, suos populique mores contaminarent. Quae enim morum integritas et castigatio, ubi Vitae moderatores praeceptoresque vidisses, deliciis omnibus apud Principes indulgere, et affluere, sacros honores assentationibus, aut donis, aut pretio ertiere, saepe etiam ad eosdem capitali fraude aut flagiti irrepere quia obscuratum est aurum Thren. Hierem. IV. I. , Sacerdotalis nempe innocentiae nitor ac splendor, haud mirum est si mutatus

sit color optimus, primaeva Christiani populi virtus,

quae insensissimos hostes in sui admirationem perduxerat. Verum nec caligines illae omnem lucem auferre potuerunt cum et Ordines arctissimi instituti, et homines innumeri vitae innocentia ac disciplinae severitate spectabiles, vetera Christianae pietatis exempla revocarint, et numquam saepius, numquam Vehementius Concilia tum particularia tum Oecumenica in perditos Cleri Populique mores animadverterint. Instarunt huic rei Romani Pontifices, instandoque tandem evicerunt, ut turpes Sacricolarum quaestus, lapsae consuetudines vel intermitterentur vel deciderent, et Ecclesiae rationes a Principum conatibus vindicarentur. Qua in re princeps omnino habendus est Gregorius VII. cujus Epistolae sane permultae veteris disciplinae studio flagrant, cujus vita immanibus undique telis proposita, norma et regula successoribus suit, quam hodierna die

290쪽

vel heterodoxi homines adversus profanae dominationis ausus suadent 336).

Vulgares probationes et varia earum genera.

Medii hujusce aevi ignorantia superstitiones

quam plurimas aluit, atque Ut praeteream US O tem Sanctorum 337 , sortem Biblicam, sortilegium Patrum, quibus etiam veluti auspiciis, in Episcoporum electione uti consueverant, cum quis in crimen Vocaretur experimenta, et Probationes, Ut Vocabant,pulgares adhibebantur, corporis nempe divexationes, quarum discrimine Veritas Deo serente, pate

ret 333j. Multiplex autem sui ejusmodi quaestio

n Um genus, qUibus nocens ne esset aliquis an innocens eliciebatur. Ac primo erat Purgati aqua fri

gidae, in quam precibus nonnullis adhibitis, judicio

556 Ut nonnulla ad rem videri possint, conserantur Ratherius Veronensis pisc. T. I. Spici legii 'Acher in opusc. u ad Hubertum Parmensem piscopum de contemptu canonum, η pag. 45 et seqq. Paris 4225. S. Petrus Damiani acta Conciliorum quae hac periodo celebrata sunt, et Fleur in disciplina populi Dei T. III cap. 5. pag. 225. editionis accariae , Venet. 782. 537 Vid. Dum ange in Glossario, voce, a Sortes Sanctorum, p. 605. T. VI edit Paris. 756. 558 optime in eam rem Card Gerdillius ut ignorance merede a credulite et de la superstition, n et in Pas a curiosite, ut desi de fauose, si naturetra homme mais elle ait chercherle orat a des outes detournees , qui ' ont aucun VPOrt, et qui te plus sonoen condulsent a Perreiar. . Traii des Combal singuliers, ch. IV. l. pag. 40. . . opp., in Bologna 290.