장음표시 사용
31쪽
erutteret, experta olim quantum detrimenti iuuentus Catholica cepisset in Rami scholis. Nimis sim plixus si quae de Iacobi Stur-m ij, Conradi Pelicani,&alioru Protestanti uni Scriptorum probitate Thuanus habet: que iure putet aliquis non alio consilio historiam sui temporis conscribendam suscepisse, stit libere Catalogum seu potius Bibliothecam haereticoru aut horum conteXeret, addito cuiq; per honorifico elogio Nisi forte fallimur cula reticosesie dicimus,quos ille pro Orthodoxis habet. Nam apud eum laec notare me comemini apto quodam Leontio dictu olim, Lib. an Hac maestura multu coietur luti: verba sunt L conti Pseudoepisco is .pi Antiocheni, Arian ς haercsi perqua addicti test apud Sorom num 'uare μνημον ν ἀμ άρτηρια putarem esse Thuani, nisi eum utiq; animaduerterem Protcstantibus Pietatis, morum sanctim niae, virtutum deniq; omnium palmam decernere itaq; antiqua fissunt apud eum Leges veteres quae haereticorii libros damnant, flammisq; addicunt: sanciuntq; eum capite lucre qui apud se habuerit, illa viri Nagian Zenus o limur, aspidii oua, non sane ina Orat. a
niavi sub uetanea, sed e quibus basiliscus semper aliquis erumpit.
Thira mea quadam loquendiformisti.
I modo , a philosopho dictu est, verba quibus Vtimur, D. In d fencημειαεινα τῶν ἐν χῆDνο-ν, tuas gnomon si deici ad explorada sensa animi tui Thuane, intelligemus f eii ri non procul ab iis ab erroneis opinionibus Caluin istarum, quoi ucidio ma tam libenter usurpes Sua cuiq; genti dialectus est; Itaq;44onismos in Herodoto, in Theocrito Dorismos a ne quentes de praehendimus: Nec aberrauit muliercula illa quae inctu Petrii ex Idiotismo Galilaeum esse dixit facit enim assuetudo, ut eoru quibuscum versamur diutius, & loquendivi pronunciandi morem hauriamus Thuanus is est qui sic a puero libris harieticorum assuevit ut quos penitus imbibit, stylo referat Paucos de multis huius generis idiotismos referam. hcligiosi scilicet Calii in istae veriti ne Christi laudibus detrahant, Apostolois neminem aut Maityruatio ritu quos Ecclassi pie colit, sancti nominec hones at. Id solenne etiam Thuano nostro tasset v, Dionysium. Quintiau, nominat, licet materna lingua Muci Ecclassiaemo, cu doceat
32쪽
doceat honoris centius esse compellandos: siue sanctor appellatione abstinuerit ut G cneuensibus quibus scribebat potissimum,
gratior csset: siue ut veteres Iconomachos expressius imitaretur.
Theophilus qui de certe Imperator, sui saeculi Nero vetans edica sanctos dici Petru Paulumve, aiebat id praenome Christo, ni deberi. Sed nos illo me tuta olim liberauit Tertullianus, admones Christu ipsum affcctasse chalis Timo discipuloru defiguris suis peculiaritc nomen comunicare Itaq; qui sancitu Petru, Petram, Pastorem, Ecc si fundamentu dixit, non aegre feret sanctu etiam nominari Et B.Paul sanctos vocabat primos Christianos Quin Syri etiamnu non ἀαλως Petru Pauluue ut haeretici, sed Mat Phetras, Marshaulos, Domini in Petrus Dia, Paulus, de more veteri indigetant neq; nescimus priscam Graecoru loquendi rationem curae sanctis viris loquebantur ο ἐν άγιο e, si vix credo ignotam fuisse Thuano.Quid ergo causae est cur semitam haereticorum alit insistere3curaconomachorti, Leonis Isaurici MConstantini Copronymi ab Ecclesia ia olim proscriptoru placitis haeret, quos Glycas refert vetuisse Beatis Martyribus sanctorii nomen addi vetiam Iconoctastarii pseudosynodo decretusuisse reperio Anno Domini DCC. LIV. Nisi forte,ut astu a vipera,quemadmoduLi s..ap.ro loquitur Tertullianus, ita Iconomachia veteribus Gnosticishoe virus hauserunt, ut Irenaeus refert. Profecto enim serendum non est aiebat S. Chrysostomus, cu sine praefatione honoris Dominu seruus non appellet, homulos istos e limo Geneuensi nuper effictos gigantum instar in coelum pugnare, leatos qui cum Christo aeuum agunt, meritissimis titulis velle spoliare. Olet etiam haereseos scholam illud familiare loquendi genus Thuano, cum haereticorum Ministros Pastores Ecclesiaru vocat. Chandaeus Ecclesiae Parisiensis, inquit, Pastor. Falleris Thua ne grauiter, fallis impudenter, si tu eos esse Pastores putas ac non potius fures, quibus nec est commi agregis cura ab summo Pastore&Episcopo animarum, ut loquitur Apostolus, nec per portam patet aditus in ovile, sed ascendunt aliunde, utPrinceps Pastorum ait. Itaque tantum abest ut illi gregem pascant& tueantur, quos diuina scriptura testatur nihil aliud moliri, quam ut Christi oues ab auocent, cui suprema pascendi gregis cura in terris est demandata. Et tu mihi hos Thua ne pro Pastoribus Ecclesiaruven
ditas Lupos debueras dicere,si verum dicere voluisses. Et
33쪽
Et prophanum nescio quid achaereticum in illa tua vulgari loquendi formula inest, cli Ecclesias Deo positas, Malicuius saneti viri nomine insignitas, tu elegantioris styli studio Fana Pauli. E-gydij, Quintini nominas. At meminiae tame debueras S. Augustinum, bonum opinor loquendi magistrum, monuisse, Falsorum Deorum seu dolorum fana recte dici cur ergo profano hoc nomine sacra illa loca dehonestas; cum pleri te veneranda antiquitate petitis abundares Nec abludit ab hareticorum seu phrasi seu ingenio, quod statuas elasimulachra plerunq; nominas, quas Christiana omnis antiquitas , synodiq; saeras dixere Imagines. Iniicis suspicionem Thuane, ne sensa eorum animo penitus lia seris quorum voces ac loquendi morem tam lubenter usurpas. Quid Z quod Catholicosispenumero Pontificios appellas quod unde tandem nisi ex hareticorum habes ossicina qui se nobis magnam facere iniuriam putant, si Pontificios, hoc est Romano Pontifici obnoxios vocent. Nolo hic Thuane veterum annales replicare, quil, perfacile confirmarem, eos demum olim pro Catholicis habitos qui Romano Pontifici litterarum formatarum commercio coniungerentur. Nescio an Augustanus an Geneuensis dici malis, nos certe v omani sumus, hoc est, antiquae
fidei depositum a beatis Apostoli Petro lauto Ecclesiae Romanae commissum custodimus Orsendit quoq; non leuiter Catholicas aures petitii e Geneuens schola Coenae nome pro Augustssimo Sacramento, quo tu tam sepe ulcris Thuane, ut vide ris a prophanis harreticorum mysterijs non esse alienus. Iam verbquod de haereseos seu architectis seu fautoribus agens, iactas eos plerumque Theologicis studij apprime imbutos
fuisse, pluresq; annos Theologiam Basileae, Tiguri, Geneuae, docuis quis Catholicorum ferat; Faciunt fauos ve*ae,ait Tertullianus, habenti Ecclesias Marcionitae: Dicam pari iure, docentac Theologiam Ministri haereseo , cuia Thuano placet. Erras Grammatice, neq; Theologia quidlit intelligis: Qui enim fidem discripturam sacram euertunt in uertuntq; quibus tame fundamentis nititur sacra illa de Deo scientia qui possunt Theologi nominari Eorum Theologiam si saperes Thua ne, sataeologiam diceres, quae de Deo nec bene sentit, nec recae loquitur.
Huic assine est quod sepe inculcas, o Religionem supplicio
effectos, quos constat ob haeresim damnatos esse. Erras enim si
34쪽
I NOTATIONE IMperuersam Deo opinionem , dici Religionem putas posse et
Deus unus, una fides, unica Religio ea non alia qua in Catholica Apostolica Komana, extra quam te ima sunt S Hieronymi non mea quisquis agnum comederit priis anus est; si querat extra hanc Arcam dilhiuium depramen clerit, ait idem, peribit Cur insectarios ab Ecclesia, solaque vera religione dili cetos, asseris ob Rcligionem multatos esse ii si forte hoc intestigi voluisti, quod apertius cloqui non es ausus, ob R elig onem spretam atq; violatam ess punitos. Sed alia est tibi mens Thua ne sexcentis alijs lo-ο t ρ μω cis eqprcssa Tu religionum omnium capax, sorte cu Themistio ' censes Deo cordi esse immensam illam vanissimarum religionuVarietatem neq; a Turcat tam opinione magnopere distides, qui in sua religion quem l seruari dicunt posse Catholicorum alia
mens est,is sententia, qui quid tu sentias non morantur. Neq; d .ssimulari poteit aut lat ne parum aut parum vere abs te dictu centes de Piotestantibus ob haeresim supplicio aliaetis rEossumma constantia mortem poetite: Pervicaciamri contumacia debueras dicere non constantiam in js fuisse, qui obfirmato animo in haeresi ad mortem usque perstitere: aut iam nihil est quod vetet nos virtutum nominibu Steterrima quaeq; vitia cohonest re, si perviciacem haereticum, constantem dicere liceat.
Uitea veterum in conscribenda historia prima cura equacunq; grauiter a lapientibus viris dicta fuerant colia ligerent, ut eo posteritati ad virtutem praelucerent. liam prorsus rationem Euanus iniisse videtur Collegit enim fere quaecunq; aut ridicule aut etiam impie vel dicta a Principibus viris, seu de ijs ficta a malevolis Quo vero id conis silio fecerit, cogitationum nostrarum arbiter ille IDeus nouit. Itaq; non ab re virum quedam grauem dicere solitum memini.
Historiam Thuani quasi supplementum quoddam Rabclesiij sibi videri Adeo crebris crspersa est dicterijs siue Apophthegmatis quae Lucianicum quiddam olent. Seligam eius generis pauca quaedam mam plura me pietas vetat.
35쪽
Summonitium a Pontificibus maximis. Refert Hadrianum varium dicere consevisse , Non iderest quomodo qui fastigium Pontificatara maximi tenerent, siluti suae consulere possent Et id etiam ali- suando a Marcel7 Coruino deplorante miseram Pontificum Romanorum conditionem esse repetitum. Nam vir optimus Thuanus, de omnius alute sollicitus timet parenti communi omnium nostru , cui magna illa totius Ecclesiae cura incumbat, quem tot undiq; premant, peneq; opprimant negotia B. Petrum Moronariam cuperet omnes imitarentur, ponerent infulas, clauum abij cerent, ventis&procellis Petri nauiculam permitterent, sibi suaeq; saluti cauerent, captata secretioris loci quiete, quod ut ille vult, in illo rerum summo fastigio omnis ad salutem via sit interclusa. Recte mones Thua ne, cui cum tertius in Senatu gradus occupationum satis de periculorum non afferrct, principem in eo locum maximis dimicationibus expositum omni ratione conatus cs assequi. Sed hoc alij in caneris elogijs tuis ponent, nunc quod coepimus agamus. Neq; cnim tam ab Hadriano dictu quam conti istum a Thuano, aut haeretico aliquo crediderim bellum illud apophthegma. Ain' tu Nullam Pontataci Romanos alii tis conseque lae reliquam esse
viam Qui in Ecclesiae specula vigilat, qui lupos ab ovili Christi
arcet, qui morbidas pecudes ab integras secernit, qui grege suum a noxio pabulo avocat Dicam planius ut me intelligas Qui vc bi Di uim praecones lia Geri inaniam, Anglam, Hollandiam, erudiendo populo, confutandis haereticis, di pensandis Christi Sacramentis in dies submittit: qui ad indos usq; Mad ultimas o ibis pari s Apostolico spiritu astatos homines amandat, exterminanda Idololatriae, serendi Euangelii causa qui Nomae, qui tota Europa, euin plerisq; Asiae Somericae partibus seminaria iuuentutis Christianae fidei praeceptis imbuendae, summa liberalitate fundat, qui libros haereticos quasi pestilentes noxias herbas. censurae Ecclesiasticae virgula submouet, qui assidue pro domo Dei contra haereticos caecabat, huic tu salutis spem nullam esiis reliquam censes An vero splendor ille dignitatis Pontificiae qui, sat scio, perstringit oculos tuos, quorundam noctuarum tibi similium, vetuit quo minus Damasus, Leo, Gregorius, Zacharias,
Adrianus, pleriq; ali praeclarco: Scio fungerentur Audirem libens quid de Aarcne Pontifice sentias quem si tu quoq; ut ille cruondam Alexander Magnus in Iaddo successore vidisses, lamina
36쪽
aurea, tiara magnifico podere decentissimo, rationali pulcherrimis gemmis inte luce te, ut obstupuisses λ an tu etiam manib'i crilegis aut scripto virulento, sacrii in illum habitum a Deo Institutum definitum auderes violares Ad Iudaica me prouocas, inquis, Cultum hunc omnem respuit Christianae religionis modestia. Ain tu λ qui nescias S.Ioanni Euangelisti πεταλον aureum ut pote Episcopo Asiae fuisse, quemadmodum olim S. Polycarpus eius discipum apud Eusebium retulit: aut vero non audieris ex Di f. σή Dan. S. Hieronymo, ut olim ad pedes S. Epiphani Salaminat Episcopi populus accidere consueuerit osculi gratia aut ignores veterem morem Christiani populi religiose manum Episcopi dissuauiantis Eum te, si nescias, S. Ambrosius docebit. Quod si tam avide S. Hieronymum legires quam studioia incubas libelli famosis exodilossicin ad promptis, scire S .imasti m cnius ille amanuens Loinae fuit, tanta circum nil sisse gloria in illa summa Pontificia dignitate, ut longe omnibus gentilium flaminibus, adeoque ipsi faciorum regi anteiret. Quod si prophanis autoribus quam
S. Hieronymo mauis credere, habes Ammianum Marcellinum referentem Magni Athanas,Alexandriam ineuntis gloriosissima triumphum Fuit olim tempus,cum nemo his offenderetur, statuerentq; omnes dignitati a Deo tot immimitatib cohonestat
satis ab hominibus deserri non posse Eruperant non ita pridem ex inferiantris Myopes4 tenebriones quidam , qui splendorem dignitatis Pontificiae ferre nullo modo possunt, in eam furenter
inuehuntur, helluam septi frontem, Vaticanam,diadematam per summum scelus vocant. Fgo tibi te Thuane, hoc est tuos versiculos commodiore loco obijciam, ut quid de sacra Pontificum dignitate cum haereticis sentias, omnes ex te ipso intelligant Expectasne tamen dum Sol radios suos subtrahat, quod a Caeculis nescio quib' Vulcani filijs improbe lacessatur; scimus a S. Chrysostomo dictum esse, G τὸμυρον πνίγειν εἴωθε, υμVenio iam ad aliud dignu Thuano apophthegma: Cum ci
neu quidam antami raude in hostium manus deuenisset, fertur Iulius Tertim, inquit ille, dicteriose, Cornea digno facta ad Samacis nomen, quod Italica lingua,Obscuνum ac nti vivi ,rirtutissanctumbonati lusi ione, tristem nuncium moresuo excepisse Miraris nimirum quIComnem qui minime croι sanctosae tu Deum lsum quidem crιderet, se e
37쪽
HIs TORIAM THUANI.2Imeres antacio credidisset e fidem eius promi tam inconsiderate adhibuissset. Haec Iulius, aut ut verosii milius est Thuanus de Iulio commentus est: nam Caluinisticu quiddam olet iocus iste Nec enim agnoscit Ecclesia Santactos seu sanctulos istos, quos e Ca lendario suo petijt Thuanus, Mobscuros ac nullius virtutis anctos esse definit.Cauesus amabo Thuane maledictis sanctos acet-scre, ne quid virium ac virtutis habeant, tuo malo edoctus scias: Nam si periculosum fuit in eum scribere qui potuit proscribere. quato inconsideratius est in eos maledicum stylum exerere quorum apud Deum summa potestas est Monet Gregorius ille me In s.c ritissimo cognomento Theolo glosior, A παντα δυναται κυπροανου - κόνι illaq; si sapis luxuriantem illum stylum tuum,& ex vicinia haereseos irreligiosum nescio quid haurientem, paulisper stringe: Suorum persaepe grauiusquam suam Deus ulciscituri uiuriam.
Neque religiosius est quod Thuanus retulit,dietum a nescio Lib. s. quo Ioanne Mendoeta regiorum dispensatorum principe Sorb nensi, Theologis, cum hi Petro Castellano controuersiam mouissent, quod de ignibus expiatorijs dubitare visus esset. Quibus autem te laetitij et ferri credam hic tuis athea dicteria narrantem' quanta porro animi voluptate censes Ingentes trepit dare Titos, cu grauissima scilicet illa tua apophthegmata tam studiose collecta, perlegunt nec tam opinor suum cuiq; nomen cognitum est quam illud mendacissimi Mendoeta dictu de ge Franciscod currente quouis Ocyus Euro loca expiatoria Te doctore scilicet Maltero saeculi nostro Liuio, haec posteritas omnia sciet, Te m gistro cum ridere volent Epicuri de grege porci in suis illis putentibus gurgustijs, habebunt ad manum scommata quae in veritatem Catholicae religionis euoment Cumque Tullius historiam dixerit esse Magistram vitae, noua tuae nobis definitio quaerenda erit Excogitabut alias alij, haec mihi certe optima videtur, si quis eam historiam dicat, Magistram improbitatis, calumniarum oss-cinam, armarium atheis morum: Si cui non videor satis expressisse quidquid in ea est aut vanitatis aut nequitiae, addat sane quod volet, per me licebit. . , Iam excutiendum illud quod de Cardinali Carasn memoras ra. Is eum Lutetiam tranquam Pontificis legam ingrederetur , ais, Et signum crucis, Uti ederer, erborum uae proferrimos Illoco, erato securo
38쪽
hecur de numine animo, summu religionis derisor, eccursantepagira populo,c in genua ad ipsius co ectu procumbente, vivssecreta mu-- muratione haec verba ingeminabat, in andoquidem populus iste vult doeipi decipiatur. At tu ipse Thua ne nisi fuisses summus religionis derisor,in parum certo de Deo animo, haec scripsisses λ haec in odium Pontificis, Cardinalium, sacraeque benedictionis formulae commentus esses' non maluisses aeterno haec omnia silentio obuoluere, ut verissima essent, nec a te, ut apparet, conficta, quam litteris in contemptum religionis consignare Nam cui tandem bono haec omnis narrati, non placebat tibi tuisque Pontificio legato delatus honor: satis intelligo nec illa ratio benedictionis Ecclesiastico more impartiendae, quam ne nominasti uidem, satis probabatur; ideone petulanti illo maledicto concienda fuit grauissimi Principis ad Christianissimum Regem missi
existimati, Certe interdum venit mihi in mentem subuereri, ne Lutheranus quispiam amicus tuus aut Caluinista,eiusmodi seu
historia, seu dicteria tuae historiae quasi plagulas, aut lemniscos addiderit Nam quis credat a Catholico talia proficisci potuisses Tamen cum stylum tuum aequabilem videam, ridem maledicentiae virus tuis omnibus libellis offusium de praehendam, dubitare non possum quin tu horum sis omnium artifex. Ac vide quaeso quantum in ea re profeceris.Memini quendam Principem senatus tibi perquam simillimum, seu linguae petulantiam dicas, seu laxiorem religionis disciplinam, cum de re pia& ad Ecclesiae
utilitatem pertinente in illo senatu ageretur, obluctaretur porro pene solus ille omnibus, ubi se suffragiorum numero vidit obrui, exclamasse illud tuum, seu Carassae mavis, Si populus iste vult decipi decipiatur. Ita enim sumus iam usu naturaeque vitio comparati, ut id genus dicteria longetcnacius haereant animis quam quae ad mores formandos recte a sapientibus viris dicta sunt. Nec omittenda mihi videntur quae Thuanus noster de Claudio Espencaeo doctore Theologo refert Oscdum fuerat, inquit, Romae de eo in Cardinalium Collegium cooptavito, sed ab aemulis apud
Pontisicem delatum est quod iste quaedam perperam inter concionandum, de aurea, quam ut appellant, egenda loeutus, cum Ferream potius ocandam esse 5tenderet,quare postea publice recantare coactusfuisset: Atque ut id ne temere abs te dictum putetur, grauem autorem laudas Ioannem Steidanum Caluin istam. At ne nos doce quaeso
Thuane, quas quam graues ob causas Espencaeo alioqui docto
39쪽
viro clausus ille fuerit ad sacros honores aditus Nec enim sola illa causa quam tu pinexis calumniose, nec bellula illa quam taquas filiblam tuam dissuaviaris allusio Legendae aureae seu potius ferrearit dicebat, ei obfuit Multa peccarat alia homo quidem alitteris humanioribus satis instructus,sed in Theologi is pcnerudis quiq; destitutus ijs adiumentis, quae Scholastica quam vocant Theologia solet at ferre ad dissiciliores scripturae4 sanctorui trum nodos explicandos, impegit non semel. sane magno'
norum omnium moerore grauiter. Conueniemus eum in seque
tibus agentem de sacris maginib' tollendis e sacris locis, omni cultu ac veneratione spoliandis. In quo errore quamuis tenuiorem partiarium habeat, euincet tamen Catholica veritas totic stata sacrorum Conciliorum contra vos dccretis.Et sane id fere vobis cotingit, et a Poetis vel Accursio ad sacras litteras illotis manib sae peto uolatis Aut si parta nonnulla graeci latiniue sermonis cognitione, confestim sacraria omniam teriores fidei vobis p tere vultis, Manice veteru qui vobis & aetate: scientia ela utoritate praeierut sententias rogetis, imo ne audita quide sacrosancta Ecclesia decisione de abstrusissimis reb pronunciatis, ut in reculis illis vestris di negotij quotidianis cum arbitri iudicesue sedetis, nundageretis. Quamobrem desine Thuane iudicium Pontificis de Elpencaeo criminari,noli vanissima causam artirre plerit illius hominis in legendo Caidinalium Senatu: Qui sibi priuato tantuattribuit,ut leges Ecclesiae nouas praescriberet,abrogaret veteres,
quid faceret in illo summo dignitatis gradu constitutus λQuanquam no nescimus Thuane quam multa in Legcnda illa aurea seu ferrea cum Espencaeo mauis, perperam conscripta sint: audiuimus haec ab illis qui rerum Ecclesiasticarum quam tu scientiores sunt. Neq; tu solus fidem illius libri eleuas faciunt id tecum qui de Lutheri caluini schola sunt, i in eo praeter illa quae vel ab imperitis vel a malevolis aspersa sunt, pleraq; inueniatur,quq te tuiq; similes mordeat,qualia sunt, delatus a Christianis omnibus primae scili honor, frequentes ad beatoruis Apostolorulimina ex orbe toto peregrinationes; religiosa vitae institutu,st titsummopere quodam carmine detestaris; Excomunicationi , quae
neruus est disciplinae Christianae, quanta semper vis fuerit hediretiacos quantum semper maiores nostri sint Auersati: Eae sunt cauta mi Thuane, si veri amantes sumus, cur legenda illa ferrca non se
renda vobis esse videatur Pactuantii tibi iucundior est, sat stio, ID a Iectio;
40쪽
lectio Protestantium libelli quoru nundinae Francosortienses se-racissimae sunt, tibi plus voluptat Pasterunt Ex ijs in historiam tuam deriuas plurima, illi tibi a tritim sussciunt quae in Romanu Pontificem, Cardinales, Episcopo religiosi instituti sectatores, probos deniq; omnes quasi ex plaustro maledicta deoneras. Et miramur cam a Romano Pontilice anno superiore inter libros damnata, improbatae lectionis esse recensitiam 3 At illud quo tandem loco reponemus cpetu vis rescire posteros, Annam Burgum apostatam omnium teterrimum, quem tutamen quasi unum de priscis martyrib oblique commendas, cum scopi Parisiensis iussu Sacerdotali charactere, cui loqueris imperitissime' tanquam indignus ritu recepto priuaretur, testatum se ituram hane libet ac lato animo pari quod ita signo a bestia, cuius in spocalypsi sit mentio, inquam Pontificem Romansi interpretabatur deleto,nihilsibi porro erantichristo e3munefutur esse. Quid ergo iam restatThua- ne nisi, ut omnia Caluini Berae Lutheri alioruq improbissimorii hominum in res sacras conuicia percenseas Nam ijs te mirifice delectari satis significas,adcis studiose omnia quq a nefario homine infelicem animam exhalante,&a temporarijs ignibus ad perpetuos duce harresilperante dicta sunt collegisti, verbis' elegalibus exornasti. Quaerat qui volet in illo bene magno historiae tuae volumine, si quid iaci sit praeclare a doctissimis viris dictum scriptumve ad confutandas haereses istas nuperas: Mirum de ijs apud te silentiu Quasi tu Gene uae aut Magdeburgi natus&educatus nunci Christiant lac institutionis laxit ses, ita tibi inaudita&incomperta illa omnia. Siquid improbissimus quispiam perfuga in summos Pontifices, Cardinales,Prat latos, Religiosa vita sectato res commentus est,si quid Marsacus,aut Burgus,aut Colinius cecinisse ferunt in morte ob haeresim obita, id tu quasi trophatum
quoddam in aede memoria vis consecratum. Nam quod tu Sacerdotalem characterem vocas attoniam illam in Sacerdotum apice comam,insulse deliras. erras tuo more sacrarum rerum ignorantia Veros Theologos consuluisses, non illos nuperos Me lapide emptos, quorum legendis comentis
potius quam commentarijs plus aequo te addixisti scires quid character, ubi 'uibus Sacramentis imprimatur, quam nullaeum temporis intercapedo sit oblitteratura Aldum bonas horas legendis malis libris Chytratis aliorum Caluinistarum, de bestia, de Antichristo,eius nomine, numero, charactere impendis, non