장음표시 사용
71쪽
Vt quos remanaque non poterat, saltem virulento calamo lac raret inc audisset utinam S. Prosperum bene monentem, Si pastorem ovium sedere,is, cupres es. induat ille se licet ouina pelle, auitae religionis dicat se quam v let retinentem, nemo lanus adduci poterit Ut credat in eius pectore quidquam inesse Catholici hominis qui historiam pene
videturio solum fine texuisse, ut Bibliotheca calumniarum, seu potius armamentarium quoddam esset ex quo nefariiChristianae religionis hostes omne telorum ac maledictorum genus insu mum Ecclesiae caput reterent,
Quotic de Alcxandro Sexto sermo illi incidit, qui sane per pein temper tuus est, nisi suem in luto volutari deceret toties filium illi fui se Caesarem Borgiam, filiam Lucretiam commeminit Spurcissimi Cham soboles paterno dc decore sibi gloriam parari sperat. Leonem vero decimum quibus criminationum molibus
tentat obruere Peccatum inquis, in acria muneribus dispensandis admissum Leo mox longe rasiore cumulauit Nam eum alioqui ad omnem luentiam onte sua ferretur, me & quae in hanc rem plurima Thuanus omnes Calumniae habenas permittens. Nusquae nim facundior eius est stylus, quam cum canino more Pontisces atro dit adco naturae vitio fieri assolet, ut quod maximet alijs persuasum cupimus, in id omnes ingeni,neruos contendamus. AlIgna ibidem Thuanus Leoni in stros , qui pera fra προρ initi ait, cottidie sine pudore ualeat lusum fusique turpis. pimos potestatem extrahendi anima functorum exive expiatoris p rs- ttentes, pecuniam a credulis emunctam profundebant iisque hieat Fuisse Lutherum, qui talium conciones, inquit, refutauit. Itane vero Thuane Lutherus ergo te Iudice doctrinam Ecesesiae de extrahendis animabus ex igne expiatorio refutauit et k, num factum: quis iam se Luthero dubitet c5mittere, hoc Thuani r uissimo fretus iudicio occenum Lotcnebra tune etiam post- haec inter Catholicos mutire vel liscere audea. Vide quo te conceptum in Romanum Pontificem odium imprud cntemis puerit. Lutherus primo in quaestuarias indulgent a seu potitia in foedos abusus inuectus eli, tamen agnita Ecclesia potestate ita
Indulgentijs diuidundis ac la giendis, a uua ut est ingenium su-H. a perborum
72쪽
erborum insolens, ipsasmet Indulgentias convcllere tentauit. t breui rerum compendio sed maximo veritat s honorisque tui dispendio refutatas, ais, a Luthero conciones eorum qui Indulgentias nomine Pontificio largiebantur. Erras Thua ne erras u veritatem refutari posse putas , premitur a mendacio interdum , opprimitur nunquam Vt Solem aliquando nubes offulcant, qui tamen ubi ad hypsona suum deuenit, atque ut scriptura loquitur, In virtute suae t tum facillime eas dis pcllita
Audiamus iam de Paulo tertio quid Thuanus sentiat is
fibrietate, vultusgrauitate doctrina ae postremo corpuscntia se Pataimbecillitate profundam ambitionem diu celaverat, quam mox adepta
dignitate, manifestam omnibis fecit uanquam si Thuanus historici potius quam rabulae vel conuiciatoris partes sustinere maluisset, sepono nunc Pontificiam dignitatem, non illud e triuio maledictum temere in Paulum tortis Tet, sed expressisset planius
distinctiusque, quibus se vel prior illa dissimulatio argumentis, vel quibus indicijs posterior haec profunda hominis, ut loquitur, ambitio prodiderit. Nam si ut vere olim a Romano Senatore dictum est, accusare susisci tui quis condemnetur, ecquis erit
init ocens λ Sic tui illi maiores Thuane, Christum nonnunquam superbiae insimulabant, cum ab eo tamen vitio abesset longissime. Sed ita sumus natura comparati, ut quo animi morbo laboramus maxime, eum in carieris omnibus a nobis certissime depraehendi existimemus. Itaque velim te excutias,in conscientiam illam tuam, ut ijsdem quibus tu verbis utar, interroges, ecquid
te transuersum agat praefidens animus qui tibi quasi omnium hominum sapientissimo censuram deserat, eorum etiam quos audire Christi loco omnes addecet. Venio ad Iulium tertium, quo homine sceleratius nihil singi potest, si Thuano impudentissime suo more mentienti, fides adhibeatur. Refert Origenes Hebraeos historiam Susiannae apud Danielem n si uulgasse, ne si populus sacerdotum scelus resciret, vilesceret aliquando dignitas sacerdotalis. Inuentus est homo post homines natos Midacii Gimus, qui se&Catholicum esse profiteretur, matrem Christianae plebis utor S. Augustini phrasi,
sylo maledico laceraret, quo alienis a religione Catholica cu deridendum
73쪽
ridendum propinaret Denique quidquid superioris aeuiestraenis licentia Lad natum partiariis Lutheriis Caluini ingenium summo Dei in terris Sacerdoti maledicedi excogitauit, id omne quasi coelo mi illam oraculum exciperet, suamque in historiam imprudentius nescio an impudentius transfunderet. Quid pluribus pquem Thuanus probris foedissimis in Petri sedem ascendentem
excepit,cundem adfinem usq; vitariarenter est persecutus obiit. Lib. Ioinquit, Iulιπι Tertius sitemperantia vita magis quam senio effatus: Torum se voluptatibus mancipauerat. Sed an ne hoc est, quod de Nerone serunt, qui cum per altilis me&impurissime viueret,castum ense posse neminem censebat Ostendunt, aiebat S. Hieronymus de haereticis agens, quam caste luant, qui bene de aliis sentire aut loqui
nequeunt M a d a S. Gregorio Naaianaeno B.Hieronymi magistro de iisdem dictum aliquando commemini, Thuanus, homo ut vulgo ferunt, plane uxorius, quique sacris ordinibus annexum continentiae votum stimulante libidine secundis etiam nuptiis perfregit perrupitque nefarie, neque Deum timens, neque reueritus homines, quia sectaris in S. Petri succc rem stini conficta, ut credidit non aegre, ita obuiis manibus excapta transmisit ad posteros. Visamus nunc Iulii successorem Marcellum Ceruinu. Etiamin ne hominem omnium iudicio integerrimum is qui vix diebus duobus viginti in illo summo rerum sacrarum fastigio sedit: Quem tantum terris fata ostendere, nec ultra siverunt esse, coelo iam maturum Pontificem, maledica lingua carpet Thuanus Z cum L, ,nparens et Ricbardus Ait,astrologia iudiciaria cientia clarus, ei exstellarum coniunction summam in Ecclesia dignitatempraedixisset, licet a
cassandra Bencia matre ad nuptias inuitaretur, pertinaciter recusauit, xogese dictιtans clariorem longe fortunam quam bibi astra soluto ae caelibiportenderent, matrimonVrimculis commutare. Sed quibus haec autem sapiens Thuanus venditata ultrie etiam ex vanissimis Genethliacorum placitis laureolam captarervix adducor ut credam;
sed quod in famosis haereticorum libellis de Cervino repperit, homo religiosus praetermittendum non putauit. Quanquam id
ab eo peccatum est grauiter, quod Marcellum una&virum rara i sceruditione prudentia sanctitate itae antiquis comparandum, denique as
74쪽
men nobis exhibet nugacissimis aulaologCrum , aut verius circ latorum fabulis addicti stimum, quas eruditi ci tutat facile, spernit prudentia, vitae sanctitas, Patrum vel mina monimenta, Scriturae denique sacrosancta veritas detestantur. Mendacem aie- at ille, portet esse memorem; verum pestilentissima Inuidia si
boles calumnia nihil pensi habet quam consentati ea dicat, dum Ledat quam potest grauissime. Gradum facio ad Paulum Quartum Is studio quietioris
ut fatetur Thuanus, totumsepietat dederatis literi asciverater: plerosq; miros optimos qui religiosis votis ante aram Vaticanam nun sup tis, approbante clemente Septimo, Theatinorum ordinis fundamenta iecerant. mrtus istum ιa inde extractum couerat arias obire legationes
Neaροlim, in draliam, Hispaniamque quibus omnibus cum summari ucse perfunctus, tandem ad Pontificatum euenius A. Et tamen repperit in eo Momus noster quod carperet quietem ab eo in speciem Asociatam esse Nam καρλογνω hic nouus penitissimos animi recessus vi let,&quo quid queri ne fiat nouit.Tum de eo dein Paulo; Magna ac sumptuosa admodum pompa coronam a Ioanne Beliato D sevo Ostiensisumpsit,s ita seueratas ista ex qua emendationem in Ecclesiastica disciplina quidam perabant, plιrique verebantur, cito in supra-biam vertit Profecto Thua ne si tu cum sententiam in senatu dicis tam facilevi ex levicula conicctura de capite pronuncias, qui prς tuo non malit cuiusuis etiam nutosissimi hominis stare iudicio, Quanquam te amici purganoui, stylum quidem te fatentur acriorem interdum cxcrere, etiam in optimos quosque, at certe inisententia dicenda valde incogitante nari plane infantem esse aiiit: ut vehementer non ita pridem sint demirati, quid tibi venerit in mentem aspirare ad principem senatus gradum, quem omnes vix
imo subsellio dignum iudicabant; oui Homeri cum illud crcilo
liaque ne patentem tuum Christophorum livanum recogita, a quo nulla in te transfusa seu pietatis seu sapientia haereditas est. Dementissimi fastus est ita senescire, ut cum minimis vix aequem velis omnibus anteferri. Sed haec alias forte tecum pluribus. Neque debuit Pius Quartus in donatus abire Liberalior est Thuanusquam ut ullum Pontificem maximum non aliquo ma- Iedicentis prosequatur elogio. Itaque&hunc sic ab Inauguratio, ne ipsa commeadat suo more Mox mutavit, quieti hassienud huma
75쪽
ππι patiens, munimin, gratus, mitis aepecuniae minime cupidara habitus
fuerat, alios mores induisse repente isto oti haec ille, nec quidquam profert quo tam sinistrum de Pio iudicium suum firmet.Itaque licet natantibus oculis historiam Thuani lecturi sint Magdeburgenses xGeneuenses, tamen non dubito quin liquibus in pectore Christiani salis mica est, hominis temeritatem, vel qui modestissime sentient, leuitatem vehemeter sint demiraturi, qui tantusibi arrogarit, ut crediderit quidquid in summum Ecclesiae pastore in eptu disset, pro indubitato ab om nibus excipiendum; Cui, su-s pccta iam tot argumentis fides, obtinuit apud probos omnes vlliurato etiarn in tali causa credi non debeat.
Addam denique grauissimum eiusdem de Pio Quinto iudi Lib.s
cium, cuius viri sanctitatem Roma suspexit, cum in eo cerneret vitias ex prensasque imagines Leonis Gregorij, utriusque vere Magni Ponti vicis tanta morum sanctimonia, oris grauitas, studium discipliae Christianari ut optimi rerum aestimatorcs accepta ei secudum Deum retulerint insignem illam anno septuagesimo primo supelioris seculi reportata de Turcis victoriam apud Nau. pactum. Vidit tame in eo Thuanus, adeo Lynceus est, quod alios omnes fugit Ubique, inquit, gratitudinis laudem affectauit Hoc vero est ingenium eoru qui rumusculos pic bis aucupantur, qualem Thuanum ex scriptis eius coniicere licet, ut alios praeter se omnes hac animi aenritudine laborare credant. Sed an ne quod sequit tir, huius sinistri iudicij in livano fontem aperitΘ iuras lictionem inquisitorfideianquit, ipsestueri Sime exere
magna nec toleranda alιοrum vexatione exircendam curauit. Hinc illis
lacry mati Anquircbat Pius sapientissim e seuerissime in bellulos
amiculos tuosThua ne, si qui forte Romam pestifcra doctrina in- sicere tentarent; Movit ea res tibi stomachum, non potuisti hominem lice omnibus numeris absolutum, non aliquo malevolentiae tuae icto petere. Nec dum Thuani de resorio Decimo tertio, Syxtos liato, Clemente Octauo, aliisque a Pio Quinto Pontificibus licuit videre: Erit ut spero alius, qui audacis
hominis temerariam censuram qua decet
76쪽
Eque vero Thuanus contentus singulares Pontifices stylo maledico petere, omnem occasionem captat qua generatim uniuersos si possit dignitates authoritate spoliet. Et, prd superum fidem l quam insulse quantum homini impotentis animi furor cum fecit Anglia sub Henrico Octauo suave Christi iugum excussiit,seque Ecclesis Catholicae pri-nnim nefario schismate, tum foedissima hi ressi subtraxit: Monere uxorium Principem Pontifices N sapientissimi&patientissimi,videret ne dum libidini indulget sui, Christianissimam insulam inlustrum haereseos secum traheret. Impurum hominem fascinarant carnis voluptates, ex coe irant oculos, aures obstruxerant, eripuerant mentem post diuturnas minas tandem ad censuram
Ecclesiasticam ventum est. Quid gramirimus iudex Thuanus ad hares Si Henricus aequiores prudentiores Pontifices nactus esset, inquit haut eo rei progressa esset is sane incommode prorsus accidit quod tu in Petri Cathedra Thuane, eo aevo, hac sapientia prudentiaq praeditus non sed: sti Profecto enim ut es homo sollers acingeniosus, rationem iniisses aliquam qua contra sacrosanctas Leges Matrimonij a Deo institutas, contra iura omnia Henricus Annam Bolenam, filiam,ut aiunt, suam repudiata Catharina Austriaca coniuge, quacum plures annos concordissime vixerat, v-xorem duceret cxcogitasses modum aliquem cunctis hactenus ignotum,quore auarisiimus impune octodecim Episcopatuum nam innumera alia sacerdotia perquam opima hic non commemoro) bona fisco suo addicere, di coniugatis etiam fruenda condonare possct Itaque serius omnino quam fuit e re Christiana publica natus es Thuanes, praecipitarunt sententiam Pontifices Romani cum tu nondum Ecesesiae censuram tibi vindicasses Itaque subtracta est Ecclesiae Anglia. Quis hoc nouo Salomon clitium nodos facilius feliciusque dis luat quam plane ad fontem mali digitum intendit Z certissimamq; Anglicanae rebellionis causam indicauit. Pari fide sapientiaque Hermanni quondam Coloniensis Archie-
77쪽
HIs TORIAM TA VANI. Iehiepiscopi causam deploratissimam Liscipit contra Pontificem
Romanum quod opinor non tam praestitit hominis Germani gratia, quam ut ansam aliquam arriperet, testificandae suae in Pontificem malevolentiae. Nam si apud illum plus ratio quam liuor valuisset, quid tandem habuisset scribere in Pontificium decretu, quo, inquinatus Lutherana labe Colonicia sis Hermannus,Ecclesiastica di nitate spoliabaturΘquali nouum sit aut insolens, haereticu qui se iam sua improbitate abdica iit, Ecclesiasilico mucrone ab Ecclesiastico coetu semouere. Quis hoc ex Petri successoribus
non secit hactenus Z quis factum, modo probus & qui se Ecclesiae
filium meminisset, non probauit Nisi forte Lutherus Thuano nondum haereticus est; aut ei retractare ea placent quae in Ecum enica synodo Tride ina sunt sancita. De qua quid me referre attinet, quam contemptim ubicunq; se obtulerit occasio loquaturi cerdonum aut lanionum, vel imperitae ac tumultuantis plebeculae diceres,sephismata. Sic olim Sabinus Heracleensis sis MILLματου γ, aiebat,Concilium Nicaee primo habitum, ex hominum imperitorum fece coaluisse; quo tamen ut verissime a Mario Lib. . aduersi Victorino dicetum est conuenerant uniuersi orbis lumina.Et haut in mscio tamen an vita post Apostolorum aeuum habita synodus scientiores rerum sacrarum viros cogregatos viderit, quam ea cui tam parum Thuanus defert, homo uilicet rerum omnium intelligentissimus: Prouidentiae nimirum diuinae hoc est, ait S.Gregorius
Magnus, ut quo propius ab orbis fine absumus, plures Ecclesiae suae doctiores' summittat viros qui densissimam callidarum haereseon caliginem dissipent ac dispellant. Et mihi subolet Thuani in sanctam sedem malevolentiam, quod spiam apud eum lego,
Summi Pontificis suas Carolum Quintum ententiam muta se crarma Lib. Min Tuream parata, vertisse in Germanos,psim seu Iο-at,inquit,cr ,sitat Pontificib-vmanis consilio, qui eos e christianu qui nimiam ipsorum potentiam in dubium vocant, evitatiori odio quam ipse christiani nominis hostes semper hactenus suntpersecuti. Non diffiteor haec Thuanum dicere a Protestantibus iactata Sed protestetur ipse dum volet synceram suam in historia scribenda mentem, sat nota est ipsius phrasis, ut quod maxime vult a se dictum, id haeretico . rum specioso scilicet vel et nomine. Quod si aliter ac scripsit, sen sit Thuanus, quin vanissimas illas criminationes vera responsio
78쪽
61 Nor χTION p Nne retudit An homini in veterum historiis exercitatissimo nihilsu petebat, quo contra malevolos illos primae sedis calumniatores impudentissimos diceret Quasi cuiqua ignota sint, quae Pontificum Maximo tu exiciat amoris&ieueuolentiae erga Germanos morai menta Aut vero quem qiua fugiat quoties&quales viria sede Apostolica mussit ad eos sint religionis Catholicae vel propa-3andae vel propugnadae causaZQu't tota passim Germania, adeoque in ipsis Romae visceribus Germanicae iuuetutis seminaria eorundem Pontificum munificentia sint instituta Quod si bona fide historiam sui teporis Thuanus texere voluisset, ecquid improborum rumusculos in Iulium Tertium collegisset, ac non potius nobilissimum illud ab eo Romae ad S. Apollinaris stabilitum nationis Germanicae seminarium commemorasset tam fuisset vecors amens, ut Protestatibus de Romano Pontifice fidem adhibendam censeret 'ac non potius anquirendum quot & quibus
Germaniae locis a Gregorio Decimotertio Pontifice Maximo altisq; fundata fuerint Collegia eidem iuuentuti instituend quasi
firmissima patritae religionis crecta propugnacula, contra furentes ac insano Nouatorum assultusZHaec tam oscitanter, ne dicam mala fide praetermissi ab eo qui haereticorum scholas percurrit omnes, ipsosque adeo haereseos magistros laudibus effert, quantis potest maximis, qui nouarum opinionum alumnos publicis Bernatum sumptibus ad praeclara illa nouae Theologiae inidia missos,&in ipso pene vestibulo Lugduni a Catholicis oppressis tragice deplorat, haec inquam quis terat' aut ab animo in primam sedem malevolo profecta esse dubitetὶNam qud tandem spectant isthaee de Capitali Pontificum in Germanos odi, nisi ut quasi unguem, quod aiunt, in vicere figat, & nobilissimae optimaeque nationis animos penitus a sancta sede alienet. Bellissime hostis humani generi sol scium facis Thuane, Tu potes unanimes armare in praelia fiatres,
nec est quod malle te ostendas quam ut rursus Henriciani Romam infestis armis petant,d Guel fae ac Gibellini res in Italia nouas moliantur. At aberras mihi crede tota diametro a pietatis sco. L . . psy, I po: Nihil enim dolentius deplorauit olim sanctus Theodor'Studita, quam quod se Graeci a Romano Pontifice Ecclesiae capite seis
parasten, Nihil grauius imperio suo regnoque Galliae timuit Ca
79쪽
HIsTORIAM TII VANI. 3rolus ille Magnusquam ne quo casu ab unione sedis Apostolicae
Via quam auellerentur. Itaque Mipse nullos non vltro suscepit labores,ut suam in eam obseruantiam testaretur,& quater Nomam profectus est, ut Nomano Pontifices a Longobardorum iniuriis vindicaret, di haec suo testamento cauit sanctissime: Super omnia autem imbemus, ut ipsi tres fratres filios suos Imperita regnorum
haeredes intelligit curam findefensionemsancti Papae simulsiuscipiant, seu quondam ab auo nostro Carolo, beata Memoriae genitore' inorue, rea nobis postea 'secepta ess Aueo scire quid tibi Thuane haec di similia antiquae pietatis monimenta legenti veniat in mentem: Ecquid etiam tum conscientiam tuam illa religiosam interroges, quod te saepe facere,in historiae tuae vestibulo praedicas: Ea te sane. nisi aut surda aut elinguis penitus sit monet, nihil tibi iam cum veteribus illis Christianis esse coinmune, cum tu eam sedem omni calumniarum genere dedecores, pro qua illi ornanda&lificanda nullis laboribus sumptibusue pepercerunt. Quid Z quod non obscure prae te ser quam tibi sint in amoribus quotquot unquam in summos Pontifices calamum strinxerunt λ Eorum enim Mnomina refers in tabulas studiosissime&querimonias de Romanae Ecclesiet corruptis moribus ad nauseam ingeris. Imbqud suavior fluat oratio, artificiose tuo more Germanos Principes, Palatinum Comitem Saxoniae Ducem Marchionem Brandeburgicum, aliosque his similes inducis accurate commemorantes quae Nicolaus Clem angius Ioannes Gerson,
Guilhelmus Parisiensis sine temoneri vir sapientissime, a thatum voluisti dicere de ea re olim expostularunt: Prorsus id ingeniose abs te fictiim. Nam cui dubium esse possit quin libri illi
nobis vix cogniti, hominum militarium & Germanorum terantur manibus nisi hoc forte dicas, eos te Nomenclatore usos esse. Quare nihil iam est quod oratione non conficias, qui tam argute sabulas concinnes.
Sed bona fide die Thuane, unde tibi tantum in Romanos Pontifices innatum odium λ Dicam enim tibi quod Parmeniano Donatistat quondam Optatus Mileuitanus. Quid tibi sedes Petti fecit Te sane ut audio Carnotensi Episcopo patruo itio successorem nominarat; opimis beneficiis auxerat cum tu Clero sacris ordinibus illigatus nomen dedissus.Tuorum ne librorum censuram 1 Romae
80쪽
Romae factam causaberis hinc auctum fateor, non ortum d lates; cum tu iam ante tot annos versiculis pestilentissimis, historiis odiivirus in sedem Apostolicam euomuisses. Sed opinor, ut in natura quaedam cernimus occulta quadam ἰντ: Θεια dissidere, sic impietatis ille succus quem a teneris hausisti, sanctitatem &auctoritatem primae sedi a Deo collatam ferre nullo modo potest. Ac ne me quis putet tui odio rem in maius augere, exserssiam hic versiculos aliquot tuos effusos eo tempore quo res Catholicorum in Gallia nutare videbantur, cum necdum Henricus ille Magnus inter Catholicos profiteretur: tu tempus illud tibi optatissimum obuenisse credens quo Gallia diuortium perpetuum ab Apostolica sede faceret, Deus Immortalis quae quamque nefariatum effuti isti Miror tam tibi parum frontis fuisse, vitali abs te impietatis professione palam emissa,auderes adhuc in Catholicorum coetu locum tenere. Ecquid enim versus illos tuos agnoscis Caesa roduni Turonum primum, tum Lutetiae, denique apud Batavos praelo datos λ In iis quid de Romana Ecclesia, eiusque fide &, doctrina censes
tuimus notentis crimina Amae, Improbos mores,c adulterinos Numinis cultus, Tragicasque fraudes odit, e totum Deus stor armis
Duae verb Regi Henrico nondum eierat Caluini persdia dat praecepta Prorsus ea quae a Mezentio quopiam diuini numinis ML,L, QRxςmpwro,aut a Caluino Bezaue dari potuissenti
Licet inuida contra Bellua Haticanafremat.
Quid unquam effra natius ae irreligiosius siue a temulentis Lu- therai,s, aut a spurcis Caluinistis,aut a fanaticis Anabaptistis in sanctam Petri sedem dictum estὸPergis monere Regem optimum ne se Catholicae submittat, Romam potius infestis signis perat,
excommunicationis fulmen negligat, Tu septifrontis cornua bessuae Et quidquid audent, hincsocer, hincgener, Huitisque a bellaresecti Monstra piis inimica natu3.