Acta eruditorum. lat. Lipsiae, Christ. Günther 16821779

31쪽

mensi saltans Peutingeri filia, uepa quatuor annorum,

Maxirruliano I. adventum in urbem Latina lingua gratulans; Maximilianus I festum inter pontificios diei circumgestationis corporis Christi eum Go gingensbus celebrans. Quanta rerum e sola sexta propositarum, si gravitas, ex his figurarum titulis perspici potest Augustana Conmsessio Sebastiani Schorti in expedulo in Comitatari Tiro

sensem Mauritius, lectoris diglutat ornatus Mutata a Carolo V. Sonatus Augustani serma. Tria aruem in hae epistola tractanda silmsit Auitor Primo enim qualis fuerit doctrinae atque artium Saeculodecimo extorati, ponit; mox Vindelicorum doΔ'inam, inde a Friderici III tempore, magna cepisse incrementa refert. Quod clita ratione factum suerit,

me monstrat. Cert Conradi Peut geri, Hieronymi Wolffii Guillelmi Xylandri, Dau: dis Hoelchelii, arquardi Fr heri, aliorumque nomina probant, lateras Saeculo decimo sexto Augustae Vindelic. Oxuine. Quidam enim horum virorum in hac urbe nati erant alii vero eam Praesentia doctrinaque sua illustirabant. Alterum quod Auctor hac epistola tractavit, eli historia civilis temporum Carol LV. In quae, quum sacrorum emendatio et Luthero suscepta inc disset, diligenter durari Auctor de rebus huc pertinentibus, Augustamque praecipue attingentibus Tertium, de quo hac

epistola agitur, est des hi morum, quibus Vindelira gens,

Saeeulo decimo sexto praedio fuerit.

Plogredimita ad Astolam septimam, in qua primuin

Philippinae miseriae vita enarratur. Erat ea parentibus Vmdelicis nata, atque ae itiniore filio Ferdinandi I ius ei et invito parente in matvimonium ducta. Quae, quum primum Ferdinando primo invisa esset, tandem deprecatione prudentiaque sua illius gratiam consecuta es Deinde hsi-uoriam duorum fratrum Baumgartiaevorum tradit Auctor, qui opulenti uiuus Vindelicis vim crati, at pol intemp. Diyilige by Orale

32쪽

rantio sua ad summam inopiam perniciemque redacti sunt. Postea tumultum inter Vindelicos, ob em iacitum Calendarium ortum, enarrat, Myliique virdotis. Calendarium recipere detreilantis, fata deseribit. Denique de nova Curia

praeterit Saeculo exstructa, et splendidi in me exornata, tradit Hace quam , de quibus in epistola sedita exponita, mus, ita figuris epistolae praemissis conspiciuntur. Appendicis loco annexa et historia artificum, qui Saeculo decbmo sexto, et dimidia parte decimi septimi Augustae Vin

delicorum floruerunt. Haec historia et varietate rerum, et

diligentia, qua conscripta est, vehementer placuit Ad funestissimum progreditur Auctor epi ola octava

temporis spatium. Etenim enumerat miserias, quibus Arugusta Vindelicorum belli tricennalis tempore obruta fuit. Conqueritur primo de ira Ferdinandi II adversus Protestam res, cum in aliis locis, tum Augustae Vindelicorum commorantes Mox celebrat Gustavi Adolphi Sueciae Regis, adventum ad Umdebeos, et liberationem defensionemque a magno hoc rege urbi praestitam. Quam tamen Vindelicorum Micitatem non diuturnam fuisse, queritur. Etenim

Suecis prope Nordtingam victis, Augusta ab hostibus Gustavi Mosphi obsessa, expugnata, misereque asium fuit. Tantis vero calamitati finem imposuit pax inphalica, quae

quatenus AugustaeVindelicorum grata et fructuosa sumit, hic ostenditur. Annexa est huic epi stolae historia artificum Vindelicorum, qui altera Saeculi decimi septimi parte vixerunt. Tabb. aen. quae in fronte epistolae apparent, sunt hae Urbs Gustavo Adolpho tradita fames durant urbis obsessione Electio Regis Roman. Ferdinandi IV Coronatio Regis Roseman Ioseph I. Restat e stola nona quae res, hoc nostro saeculo Augustae Vindelicorum gestas, recense Ae initio quidem sae- li urbs a Gallis avarisque obsessa atque expugnata, at emtua eratoris Anglorumque ab iis iterum liberata est.

33쪽

NOVA ACTA ERUDITORUM

Quod posteaquam Auctor fuse commeinoravit, ad recenda ea progreditur, quae sub Iolepli I. Caroli I. Caroli UII. et Francileia imperio, di urbe indelicorum aeciderunt. Tabulae huius epistolae sequentes sunt: Nuptiae vestitu Augustano celebratae urbs a Gallis Bavaris me obsessa iudieium Uieariatus imperiali, Carolus VII. festum circumgestationis corporis Cliristi diem cum pontificiis Augustanis celebrans Adiecti ei huic epistolae historia artifim qui vel Augustae Vindelicorum hoc saeculo vixerunt, vel adhue supersunt. Quam quidem historiam eum propter inubtitudinem, tum propter dexteritatem artifieum, urbi Aug. stae Vindelicorum honorificentissimam esse arbitramur.

DE VITIS PATRUM NOR IMBERGAE

I I. vulgatis, Commentariolus O CHRISTOPH. REMERGII earum Auctores simul expiscati. Collectio, quae ita Sanctorum, vulgo Vi a Patrum.

complectitur, et per Antonium Coburger, serma chartae densioris maxima usum , edita atque publicata est anno 3478. id habet eximii, quod non solum sui generis est prima, sed raritate etiam excellit. In fine operia liaec leguntur Anno Chrsi nativitatis Misismo quoctingenti se. ptuagesimo octavo, nonas voma ob beator profectum vitam heremitieam degentium 4Ura quor Uraud immerito membriter sunt praemendanda inus Vita patrum oppellatumhissigne aquam plurimis excerptum codicibus, persacrarumscripturar. viros admodum periti mos ornatum In oppido Nuraberen ν Autonium ciburge oppidi asoti incolam quam compte -- presum Finu feliciter. Heribertus Rosweydus, Societatis Iesu Presbyter, blas hasce edidit, eum notationibus, Antwerpiae 628 typis Plantinianis. memorabilem hanc editionem Auberius i

raeua

34쪽

raeus, ad aleem Hieronymi de Viris illa ribus, indicavit, praetermittens oburgeriam, sibi quippe ignotam. Ros-weydus secutus est distributionem operis in libros de in . Mitio Coburgeri habet distributionem in quatuor partes.

Parti tamen quartae subiunctum adparet opusculum, duodeviginti capita complectens , de virtutum laude et estenti. Enumerare libet partitionis oburgeriae rationem, et expiscari, quoad eius fieri ex illa potest, autores et scriptores operum ipsos, ex ipso Codice quem oburgerus fuit sedulus. Opus omne latino sermone gaudet, in quem potissimae vit, rum partes sunt conversae. Prima pars in duas partes mi. nores dispeseitur. In priori adparent vitae Eremitarum et Monachorum Aegypti, Ioannis, sancti Hor Abbatis, Ammo. ni Abbatis, Benonis Abbatis, Theonis per 3O. annos ac, turni, Apollonii remitae et confestaris, lancti Copretis presbyteri et eremitae. Hos omnes vidit autor seu Seriptorgraecus. Sequuntur deinde narrationes de Abbate Syro, iunctisque ei actis Iesaiae et Pauli, et Sancto Heleno. Eos, quos deinde memorat, se conspexin tradidit, scilicet sanctum Eliam, seu potius Helyam, Pithirionem, Eulogium, Apellen, Paphuncium, Isidorum, Serapionem presbyterum, eumque

multorum monasteriorum patrem Apollonium monachum et marinem, non additur tempus et persecutor, ea fama

deseripsit. Vidit vero Dioscorum presbyterum, qui in Thebaide erat monasterii antistes Vidit Nitriae monasteria, eaque breviter laudavit. Addidit nonnihil deseremit, rum cellulis mille pessus inde disiunctis, ibique vidit Ammonium Abbatem Didymum, Cronium, Antonium ori-

genis discipuluin, Evagrium discipulum beati Macarii, de quoresati sibi intexuit, non omittens deinde Macarium iuniorem Alexandrinum. De Ammone primo, Nitriae monactio, ex

fama nonnihil adtulit. yamonem, presbyterum in eremo prope urbem Diolcon vidit et notum ha imit ipse. Subiunxit hisce autor narratiunculam de alio sancto Ioanne, suaque et foetorum itineris septem pericula, iuxta ereinosine'ypti

tolerata, enumeravit. . Finitis

35쪽

NOVA ACTA ERUDITORUM

Fihitis hi e narrationibus subiecta sunt haec: Filiuia vita et conversatio sanitorum presbyterorum Aegyptio. Arum, et qui in scith et thebaida morabantur quemadmo- , dum beatus Hieronymus multo labore conspexit et rei, sita a fide dignis audivit et diligenter conscripsit. Incipiunt gesta sanctorum presbyterorum Aegyptiorum scillite et Athebaido que beatus Hieronimus autentie conscripta - , erit immo etiam ab aliis translata in unum collegit.

De Hieronymo Stridoniens haec esse intelligenda, nul- is comprobari potest argumentis. Fuerunt enim plures, iboue recentiores Hieronymi haud secus ac vetustiores. Sed de hisce postea. Sunt, qui Evagrio Pontico ea, quae ex Vitis Patrum dederpsimus, tribuunt. At haec ipsa opinio, ad

examen revocata, in auras abit.

Sequitur in Coburgeri oditione vi a Pauli eremitae, a

HieronymoeStridoniensi sie scripta latine, ut elogium orat re dignum, et originem vitae monasticae, ex evitata crucia- uum in Christianos a Valeriano et Decio expromtorum, atrocitate derivandam ostentet Uitamiauli exeipit Lita Antonii Abbatis sancto Athanasio graece exarata, et ab Evagrio presbytero, posthac Episcopo Antiochiae, in latinum conversa. Testem cito Hieronymum de Viris illustribus c. ras. Varie tamen hanc vitam in graeco et latino se m. ne olim interpolatam, nisi potius supposititialia esse, animadverterunt docti censores Excipit eam vita beati Hilarionis, Anachoretae et monachorum conditoris, ab Hieronymo Stri-doniensi scripta, cuius diligentiae debemus peraeque vitasMalelii monachi captivi, Fabiolae, Paulae, et Marcellae. Id ipsum in eodem libro iam memorato e. 3s testatus est idem Serapionem sequitur in codie Coburgeri ipsa MaLehi uita. Exeip t hane vita sanin Patili S litis, ad acta vitae Antonii potius reserenda. uelia ignoratur. Sequitur

eam Hieronymi Stridoniensis libellus de Dira Ianctas P sic

36쪽

ouisibiectus est libellus Iacobi, qui diaconus erat Edessas, et mentionem piseopi sui Antiochen Nonni acieba de vita sanctae Pelagiae, antea meretricis Inter ipsa Ioannis Chrysostomi opera lectoribus obvium est meletem quo huius Pelagiae reditus ad salutis sempiternae viam praedio tur Hanc vero in Vitis Patrum lectam de Pelagia vitam, esse disersam et a Iacob diacono Edosseno scriptam, contendit Herbertus Rosweydus Quis latine eam fuerit egraeco interpretatus, adhuc non habemus compertum. mogrediendum est ad vitam Mariae A*ν istae, quae in erem vitam exegit Scripst ehis vitam Paulus, diaconus Ne polis Palaestinae Quis vero auctor fuerit latinae interpretationis, mihi haud constata Anonymis debentur vitae virginis Marinae, Euphrosynes ex Paphnutio natae, et Frontonii Abbatis Simeonis vero S litae senioris vitam, quae illas sequitur, graece contexuit eiusdem discipulus et servus, . Antonius Latinus interpres ignoratur. Hieronymus Stridoniensis certe is non fuit, qui interpretationem elaboravit latinam. Nam Simeon ille e vita exceuit anno demum

87 a , . Ian. ad quem diem Bollandus acta, ab Antonio scripta, p. 264. et alia ex Manuscriptis latinis edidit p. 296. Alta Simeonis Stylitae ex chaldaicis manuscriptis cdidit Evodi essemani, et subiecit Actorum S S. Martyrum orienullum et ouidentatium , P. L Romae I 8. l. publicatae. Inde ad notitiam venit annus ille emortualis. Ῥrogredimur ad Ein phrasiam, Antigoni Senatoris sub Theodosio Imperatore filiam, cuius vitam quis composuerit, indicavit nemo Huam Macarii Romani in litteras redegerunt Theophilus, Sergius, et Hyginus, vulgo incogniti Fabulis certe non abstinu runci Mnu'hri eremitae vitam Paphnuinas dicitur, vir iam ctus, scripsisse et anonymus quidam, hortante sancto Gregorio, e graeco vertine in latinum. Turonensem Epist Sum Gregorium, qui anno s9s. Obiit, designari vix dubito.

37쪽

Hitam S. Abrahae eremitae, es Variae meretricis eius neptis,

fertur scripsisse Ephrae Syrus, celeberrimus Diaconus Messenus, cuius opera Oxoniae sunt editari 9 melius, que et copiosius Voluminibus quinque annis i 73 - IT 3. Romae. An Volumen postremuin, quod exspectatum fuit, postea in lucem prodieris, iam non recordor. Scripsit Ephraem Syriace, graeea nescius b). Ea propter scripta

eius, quae habemus in latinum versa e graeco, et e Syriarco in graecum antea sunt traducta. Abrahae vitam sequitur vita Pachomi Abbatis Tabennensis in Aegypto, e graeco in latinum conversa a Dionysio Exiguo, Abbate Romano, cuius exstant seripta varia, et qui floruit circa medium Saeculi Exti Excipit hi me vitam ista Damis Hermonis Epy-sbopi Alexam rivi, serrpta graeco a Leontio Episcopo Neapoleos in insula Cypro. nonymus, hortante Pam unie' eam ressit ita Latinam Ioannis illius vitam dedit Ioannes Baptista Sollerius in Actis Sanctorum Tomo V Iunii et Eu- hsus Renandotus in Historia Patriarinarunt Auxan trivis rum edita Parisiis 677 Ia. Ioannem Eleemonem Saeculo XII veneratus est ordo Hospitalariorum in Palaestina, veluti patronum sirum Eodem circiter tempore natus sui ibi prologus novus huius interpretationis, a mirum apae Romani, et ipsa vitae graece scripta multis coepit interpol tionibus Latere. Utraque transiit in collactionem, quae V, tas Patrum barbare adpellabatur. Codices certe manusci pti collectionum eiusmodi mane breviores sunt, nune dii finsiores. Vntam Eugenies, doli rerum et historicis undamentis prorsias repugnantem, procreavit homo imperitus, quit Commodum Imperatorem eredidit confinem, pauli nn-que imperio priorati fuisse Valeriano et Gallieno. Succedit Eugeniae inta Ba ibi magni opus Amphibiadi, Episcopi Doui sis, paullo pol annum 394 defuniti. Interpres latinus docto um notitiam effugit Sequitur vita beati utris EF fum, uti titulus habet, re ipsa vero confabulatio Basilium im

38쪽

MENNI IANUARII A. MDCCLXIX. y

ter et Ephrae fabulosa, barbare seripta. Dieitur ibi Ephraem per iniraculum coepisse graeeo sermone loqui, et a Basilio ordinatus esse Presbyter Histo dictis subiecta sunt hae in odire Finit vita beati patri rem, et per eonsequen liber primus vitas patrum. Pars hae prima hi finem habet, plures eremitas, monachos monachosque, quameeeleliarum lacerdotes, comprehensa. Sunt Codices, in quibus adsuta Parti huic adparet Ioannis Damasem libellua de Vita SS. Baruami et Iosaphati Mirum sine est, quod aret, item adsutarum accessionum ad titulum Parti primae praemissum, non respexerint. Instar tituli hoe est: Incipit prologus sans Hieron , mi Cardinalis presbi eri in libros Vitas patrum sancto. simi Egiptiorum, viam eorum qui in Scithia Thebaida, atque Mesopotamia morati sunt: non solum quos oculis, vidit maximoque labore conspexit verum et quamplura a, fide dignis relata conscripsit notabili diligentia. Denique, aliorum etiam autenticorum libellos doliter e graeco in latinum transtulit, et ab aliis translata pro sui persemon. hhuic operi inserania Prologi initium est Benedictus Deus qui vis omnes fio. mines salsos feri, et ad agnitionem veritatis venire, qui etiam Afrum iter direxerat ad Egiptum, et senes nobis miratilia mugna ad posteritatis memoriam profuturo, ex quibus non solum nobis ea asalutis oriretur verum et soria salutaris atquaad doctrinam pietatis aptissmo conderetur, que virtutis iter agere volent.bus forum precedentium de amplis um framitem pandat. Quamvis ad tantarum rerum narrationern mi nus idoneismus, ne dignum videatur ingentium rerum ex diuosae parvos seri oviores,irecelsaque virtutes humili narrare sermone tamen quoniam fratrum carisas eorum qui in montesan .cto oliveti eommanent, hoc a nobis frequenter ev fit, ut 'Mytiorum monachorum vitam virtutesque animi, et eustum pia.

a talis

39쪽

NOVA ACTA ERUDITORUM

talis atque abs nisi robur quod tu bis coram vidimus explie mus precibus Horum qu Me imperant adiuvandum me re, dos aggrediar, non tam exsit laudem requirens, quam ex nar ratione rerum ediscationem futuram Mentibus θιrans Significat deinde prooemii autor, se vidi . pud Aegypti monachos et multos patres, coelestem vitam in terra agentes, et prophetas et thaumaturgos Monachos, coenobiis utemtes, Auto non vidit in Aegypto, scripsit enim haec: Com- manent per heremum diois et separati cellulis dirimum tur bita lis . E. quo testimonio intelligitur, hunc prologuin specllare ad temporae, quo Aegyptii Monachi, seu Anachoretae, nondum in domos communes seu coenobia ierant, eumque prologum olim graeco scriptore Virisi trum Aegyptiorum fuisse praemissum. Diaconorum enim, Episcoporum, et Monacliorum regi is cuiuscunque alius non meminit ipse Hieromyamis Stridoniensis ham non convertit in latinum, quippe purior et ad sensum accommodatior interpres Autor regionem Thebaidis peragravit. Unde intelligitur Hieronymum illum prologi prouisiis non suis se autorem. Hi enim brevi temporis spatio oram Aogypti maritimam ad Nitriae usque coenobia attigit monachos ibi aversatus Origenis sectatores, confestim rediit c ii Palaestinam. Posthaec Aegyptum non revisit. Hieronymus succincte Loravi monasteria Natriae, et ister Sunctoruinuhs. rosaspide laure perforet. Protinus conciso gradu Bethlehem meam reversius sum. Thebaidem numquam adiit. Seythiam potuit vidisse. Haec enim erat praefectura ad alveum Bu, hastieum ab occidente iuxta mare, ut ex his itis Patrum Moonstat. Exat in ea eremus, anachoretarum sedes, haud

40쪽

Episcopo Antiocheno ea conditione presbyter fuit dinatus, ut vitam continuaret monasticam, nec ulli ecclesiae seu parochiae esset adstrictus Quum vero Cardinas, presbyter sit urbi vel e celesiae primarius presbyter, seu archipresbyter, ceteros antecedens Hieronymus certe non itieardinalis presbyter, ideoque in titulo prologi non designatur. arti utique primae et secundae insunt varia, quao post obitum Hieronymi demum tu litteras redacta sunt. Inito partis secundae haec sunt praernis. itidem Incipiunt alfiortationes sint orum patrum, profectionesque monachorum ἰὰγ rari quoque subsequentes libelli, quos de graeco in lauinum trans- ιι Iunctus Hieronymus Cari asis prest, er. In Parte secunda excipiunt Exhortationes adespotas varii libelli, deprosectu Patrum, de quieto, de compunctione, de continentia, semicatione de nihil possidendo, de patientia sive sorti,tudine, de vitanda ostentatione de vitando in alis iudicio, de discretione, de sobrietate deprecum continuatione, e. hospitalitate et misericordia, de obedientia, de humilitate, de poenitentia, de caritate, de praevidentia et contemplatio- M. Ante possiem huius libelli finem adhuc intra tracta tionem, in conspectum haec verba veniunt: Hucusque ograeco in latinum transtulit Pelagius iaconus romanderes sis. Et ab hine deorsiam Iohannes iun&m celsae subdiatonus. Tum Vero continuatur idem libellus. Utriusque

Nitur interpretatio ad hunc modo spectat libellum Eum sequuntur possea alii libelli de anciis senioribus, qui signa

iaciebant de conversatione optima divorsorum sanctoruin:

et optem capitula, quae milit Abbas Moyses Abbati Pir-

minis. Partem terciam inseriptam de regula is conversatione Ae v tDirum monachorum, et eorum vi degunt apud Haesimo vel Mesopotamiam explent capita sq, quae complectu itur peregrinationem monachi Gallici, Narbone navi tantis Alexandriam illic ob ervatur rationem vita mona, D s chor Li