장음표시 사용
51쪽
sontemnendam, excitantur , praestantiam. Quod quam vere dictum sit, si quis velit intelligere , qui haec Carminieraece legere non poterit, adeat modo interpretatione pulcherrimam, quam Meisii nostro Germania nuper am pit, in qux, lottio iudice, eadem vis apparet eadem, verborum gravitas, eadem ingenii praestantia, quae grae. eo poetae omnium laudes conciliavit habetque patria, stra interpretationem, quam optimis omnium nationum i
re opponat, quamque propter has ipsas causas non potuit nonallustris Editor huic quoque editioni ad calcem adiicere. Sed age, quid in hac nova editione mutatum fuerit, et quam
augmenta nova accesserint, videamus.
Primo loeo exhibuit carmina ipsa eorumque quatuor integra et decem reliquorum stagmenta tantum, ex variis Seriptoribus graecis excerpta, cum in priori editione prim deret disputatio de Tyriam, quae vero nunc una cum ab dira de Caminibus bellicis ad finem addita est. Praeterea in illa earmen, quod in hac est tertium, disiunxerat, sed iii nova coniunctim edidit, quod iacere iam Herielius, Henr. Stephanus, Lectius, et interlonus , Londinensis nupere iam editoris auctoritate aecedente. Unumquodque caris me excipit Commentarius, is quidem, qualis a Klotetis exspectatur, elegantissimus nempe et varia amoenissimaque Octrina resertus, in quo et lectionum varietatem indicavi et eum de literatura graeca et latina, tum de antiquis riti-lms, diligentissime monuit in quibusdam etiam latius eum Deus, atque aliis Scriptoribus lucem amandere felicissime eo natus est. Hinc Homeri, Callimachi Pindari, Euripidis, Theognissis in primis, cuius insignem quandam eum poeta ubsteo similitudinem esse saepenumero obsereavit Horati Quintillani, aliorumque loca non mea, aut illustrare, aut einendare studuit, ea quidem ratione, quae ingenium ipsius re eruditionem insigniter prodit. Cuius quidem rei probandae exempla proseu non est opus, cum iam ea
52쪽
omnia ex ovillis aliis Abris, auel. V. Cel editis, et ex ipsa superiori horum Carminum editione, satis superque viris doctis cognita sinu me augmentia tantum videbimus.
Atque Commentarium permultis in locis exhibuit eo. piosiorem , eum verbosius rebus quibusdam explicitis, tum additis non paueis carminibus 'quae ex Anthologia graeca, nondum edita, beneficio Senatus Lips euius Bibliothera huius Anthologia Codicem servat, ipsi depromere licuit uuae earmina. a nemine antea vulgata, et novitatis habe-hunt gratiam, et ob venustatem valde placebunt iis, qui his studiis delectantur. Specimina dare, nimis longum reqnee desiderabunt lectores, ipsum librum perlegere eupientes Satis erit, ea praecipua indicaue. Ac prioris generia sunt pag. 6. R. m. 3. - . 34 3 37 18 41. 49. a. Ioa. a. resiqua alterius ver pag. 3 - 2 3.
Hae carmina sequuntur, ut iam diximus, dissertati ne duae, signiter in hae inditione auctae, et nova plane specie in lucem prolatae. In priori Gabriami collegit sera omnia, quae ad tempus, cui assignanda se aetas Pomtae, spectarent, de vita eius rebusque gestis a pristis S ptoribus memoriae prodita essent, ae denique ad indolem horum em minum, editiones, Versonesque pertinerent. In his quidem enarrandis non pauci operam collocavore suam, sed omnes rem leviter tantuin attigerunt, neque adeo Viromi sitissecerunt. De aetate Tyrtae magnus est dissensus im
53쪽
ter historieos, de quo docte disputat Ed CL Sequitur au. tem Pausaniam, cuius auctoritate floruisse putat poetam tempore belli secundi, inter Lacedaemonios et Messenos gesti. In patriades gnanda errat Suidas, qui Milesium aut Lacedaemonium Tyrtaeum fuisse scribit Clare ostem dunt veterum aucti um testimonia, Iussim, Pausaniae, Arbstidis, Aeliani, et Diod Sie. quorum loca ungula asseruntur, eum fuisse Atheniensem. Ex his testimoniis, praeter mliqua possunt tria disci primum , non satis viribus Tyrtaeum vigere Athenienses eredidisse, fortasse quia reis liquos prudentia superavit deinde illum altero pede ela dum fuisse, quae corporis imbecillitas Iosepho Barberio ooeasionem dedit, sat ineptum elogium in eum componendi; sapientius de claudo Tyrtae Ger Io. ossius disputat in Inst. Rhet denique, literas oeuisse Tyrtaeum Athenis. At posteaquam ad Lacedaemonios venit, eum Pausanias narrat, modo principibus, modo plebi, elegos et anapaestos decantasse Lacedaemoniosque proelio victos et valde per culsos, eum finem belli spe ent, recitatis elegia de haesententia deduxisse, eorumque animos accentasse. Cuius eo celeberrima fuit antiquis temporibus historia, a mn, pluribus auctoribus celebrata, nec ab Horatio praetermis cuius elegantissimos versus quis non recordatur Post hos insignis Homerus Tyrtaeusque mares animos in Marii bella
54쪽
in re et nominis immortalitatem consecutus Tyrtaeus, et optime meritus de Lacedaemo ruis praemium reportarit tus civitatis Fertur quoque triplicis chori apud Laeedaemonios auctor, tubarumque inventor, quamquam
Me aut ribus non emtissimis Plerumque autem se, mngitur Homero, ut a Theimstio re aliis, sed eo tamen insertoebesse dicitur Maxime vero nomen ipsius elar, tum est ἐμβxmesiu, de quibus docte, more suo, et copiose disputat Vir Illustr. ex qua disputatione apparet, tum ramina tibia et assa voea decantata, ad quorum numerum milites proelium ingressuri gradum moderarentur. Horum quidem ἐμ πινρίων auctorem fuisse Tyrtaeum, ibliusque carmina decantata a pugnantibus militibus, a nullo veterum seriptorum traditur nisi trahere hue velis locum quendam Athenaei, qui quidem favere videtur ei, qui Tyditae carmina ἐμβα ei suisse dicere voluerit, nee tamen ex hoe nrte eerti quid potest pronunciari. Illud, quod primo loco ediditat V. Cl. ad ea carmina referendum esse, quae ante tentorium regis recitabantur a Lacedaemoniis, bu . eulenter testari videntur verba LYcurgi, quae proxime amrecedunt hoc carmen, ab ipso sematum. Reliqua carmina Tyrtaei habent illa quidem adhortationes ad sertitudinem, atque moriem pro patria subire iubent milite, sed an susrint illa ἐμβαπέρ- atque antata a militibus pugnam in.
euntibus, haud faeli assim ndum putat Vir Illustristi Ceterum, magnam tamen nominis famam sibi comparavit camininibus praestantissimis Totacus, atque eo magis dolen-
55쪽
dum est, plurimam eorum partem deletam esse; nam praeis ter quatuor issas elegras, quae ad nostram aetatem perum nere , fragmenta extam, ab antiquis Scriptoribus servatae, quae tamen ut nummo paucarunt et magis accendunt quam minuunt sitim desideriumque resaquorum Separatim ea nunquam prodiere, lini nuper in Anglia. Antea sempelladdita luerunt aliis carmiratam Collectionibus qua diligenistissime recensetallustris lota ius. In latinam linguam translata sunt aliqiloties, ut a Camerino, nec minus in Anis glicam et Franco Gallicam inluae tamen vetaone se nou probarunt Viro Ces. Quod ni appareret, ex versione anti qua Anglica initium tertii earminis, et ex recentiori toto iri id deseripsit, quod etiam ex versione Franco Gallica secit De latinis in Commentari admonuitat
. Restat Mertatio altera, cuius ut in praeis diis, a priori editione primas tantum hMasi duxerat, de carminibus bellicis quoinmdam populorum. Illorum tria genera facie primum eorum, me ante pugnam cantabantur. Atque lue mos tui Graecis usitatus, quos ante proelium Marti proelioque commiuo, Apollini carmen demutasse legimus, quin dicebatur K Noer, quidem paean, Martiante pugnam sacratus, μάλιου Ambaruae, eoque et victoriam orabant, et militum sortitudinem excitare studebant. Contra aliorum populorum erat ingens tumultus, qui Iugmbre aliquid habebat, terroremque poterat hostibus iniicere. Sie de Gallis Diodori Sic prodidit. Curtius Persis traci u incon, Diqiligo b Corale
56쪽
isenndito clamore pugnam inline scribit. Apud Roma. nos eum em morem obtinuisse Livius multis locis, et Caesari restant. Germani proelitini ineuntes clamarunt, Herculemque celebrarunt; sed Christianis Imperatoribus, an tequam e castes quisquam egrederetur, dua exercitus, coxerique praefecti, somni iam 9υσι μέ ri acclamabant cinstris copiis egredientibus, ter quaecue eorum pars, is rabatur Deus nobis nitrum tenebant flantium , donee manum eum hostibus in verentia Eorum carmen belli eum, quod non decantatum quidem uiti sed quasi cani deberet, compositum, exhibet Morhusius, ex poetae Euiusqdam antiqui historia Henrici Aue is cuius carminis primam et ultimam strophai speciminis Ioeo repetiit arassi ut et eiusmodi earmen Polimorum ab Adalbarismum, eua subierio latine redditum. Neu carmina bellica recentis simae aetatis praetermisit. Quae sequuntur denique carmiam septemtrionalium populorum nora renus magnincentia spiritus plem, ut Scaldorum, apud Arctoas gentes uterum ea mum bellicorum genus ea complectitur, quae laniam di euntur. Haec spellarunt ad victoriam fueruntqueve, ipse vi riae tempore decantata, vel serius etiam a poetaseomposta, posteritati Antiquissimum, idque pulcherrimum liabent imbrati quo pertinet carmen aviust, post trans
57쪽
tum Israelitarum per mare rubrum, cantatum, carmen De.
rae, nec minus illud quo Davidem Goliatho oeciso populus prosecutus est. Huc et reserendum putant nonnulli librum Iustorum, cuius fit mentio in Ioseae libro Grameis primum k--- cecinisse videbatur Apollo, qui Saturino pulso Iovis victoriam celebraverit. Habitum ementis deseribit Catullus, Luculentum eiusmodi carminis exemplum servavit Pausania. quale etiam Callimaehus in hono rem Sosibii seripsisse fertur Latina lingua nullum extat, nisi velis huc referro Horat carmen IV. L IV. praeterversiculos, a Flavio Vopita in Vita Aureliani servatos V iustum earmen Theotiscum Schillem exhibet, cuius quoque aliquat partem dedit Vir Illustris Ultimo loco eol.
loeat ea carmina , auibus olim res bellicas praeclaraque fucta heroum et maiorum seorum celebrabant Graeci, Galli; et Romani me refert ea carmina, quae iam appellabantur; ad quorum illumarionem multa docte disputavi quae non possumus omnia afferre. Ceterum iam ex his intelligere putamus lectores, quam vere dixerit Vir Illustris, ver m se dedisse, ut Tyriae carmina eo habitu apparerent, qui deceret poetae, nos vero addimus, et Κlotali, ingenium et famam.
58쪽
laeuit summo litterarum Fautori a Nutritori, celsisssem S. R. I. Principi ac Domino, Domino IOSEPHO ALEXANDRO IABLONOUD, Palariso Novogrod. -- rei nigeris et orae S. Spiri qu. ων reliqua, cuius in rempublicam litterariam merita omni nostra laude superi ra sunt, pro liberali eius instituto, proponere et m hune
armum varis eruditis quaestiones tres eorumque seperis ru-
dicia requirere. Sunt vero delumiae quaestiones istae hac
vice omnes ex historia, huius sententiae:
1 Oua ratione in historia Moloniae Leelus tam ara se a
m sine iux, etiamstarem coaevi, servari, is traintis auctoritate, postis γα Quinamsunt in Moraria, inque Morariae eo rius, ver sis IIungariam, degentes Hoeti Hanathanetly Slavine, et sidera eum Veneau 3 Cuius sum originis istises in Bosphoro reges Saurom tae ciuius in Chersoneso orsi et quo tempora stirps
Iam quieunque doctorum ho num super horum argumenis
torum aliquo commentari Oret, commentaraonem Iuam Ia
tine, distinctisque bene characteribus conscriptam, ante
59쪽
mensem diobrem huius anni LI. Bella, Sepe . Elest SamConsiliario ut in Aeademia Iaps Prosessori ubi perserendam curabidi adiuntio simul aliquo, tuo cuti Mi placu in lambulo, et ob mira subsola, in qua ins t runa jdem sumbolum, tum nomen auctoris et locus domicilii. . D mandatum est a Gy mo Principe viris qivbusdam huius urbis eruditis, ut, quamcunque perlatarum ad se commem
Qxionum, super sint ulis quaestionibus, praestantissimam cem
suerint, eidem praemu loco adiudicent aureum numum, tro
giata Aureorum 3 Ducati pondus aequantem. Neque cenegabitur ossicium, dissertationum earum, quae praemium obtinuerint, una eum nominibus auctorum, in diuinis re lationibus , novisque litterariis, indicandarum. Iapsia
60쪽
Cadendis Februarii Anno MDCCLXIX. M. DAN AB HOVEN, CAMPENSIA, SEU SPArilegia Critico-Antiquaria etc. FASCIC. II.
Amst et Campis, 766 4tο.Ρergit Vir Cl. bene mereri de republica litteraria, et a
xime de antiquitate Christiana, cuius potissimum ausa laborem hunc, et suscepit, et hoc Fasciculo continuat; quo quid contineatur, iam brevissime indicabimus Ae do dictione quidem, non reperimus facile , cur nuperum iudicium matrum magnopere mutemus. Sed tanto magis placuere nobis res eae, quas hoc volumine proposuit. Constat Fasciculus numeris seu capitibus sex, quorum primum est Sertum inservationum Critim Antiquariarum, maximam paratem ad illustrationem S litterarum et erae incorum scriptorum tonsertum. ad habet rursus Observationes sex, quarum prima est de Paradiso hortis, lucis, sepultarisque, ubi multa occurrunt notatu dignissima inter alia etiam obiter nova lo et vexatissiini lautinim Corinth. XV, 29 de baptismo υπερ των νεμων interpretatio. Existimat Vir. Cl. βα- Φογιαι hoe loe sumendum esse illa notione, qua alias toties in N. . occurrat, assigi, angi sollicitum esse, nec Subiectum, de quo Paulus agat, esse Christianos, ut perperam hucusque Cre-