장음표시 사용
341쪽
f. C7.42 ad nomina cum verbis iunita, ut: Ἀ-- αγα- Θ ες ιν, a quo longissime differt: ἡ γυνὴ γαΘημιν, vel γυ-- D αγοη vel αγο μμ η - adiectivi Artieulo semper omissis, illud bona naulier est, hoc mulier est bona item in illo: Θεωρει τον ουμον ινεομἐω, quod valde discrepat
verbiis et praepositionibus, v. c. -πολις, vel ν,
λεως vel simpliciter αν- εκ λως cuius rei ratio latet in omisi verbo Substantivo. Per hane occasionem dixit quaedam . l. de locis Rom. II, 7. et i Cor. XV, . ostenditque, in altero loco Gelae antissime adhiberi, nee posse omitti, adeo. que graviter errare viros doctos, qui σπερει τω legi velint propterea, quoniam hic usus Pronominis huius in N. T.
nuspiam occurrat. Verum omnino occurrita Thesi IU, 6. tibi male editur: τω, scribendum τω et Act. XXVII, 7. M-que etiam apud Homer Il α. v. 299. et apud Xenophomtem aliquoties, item Isocratem c. 7. in fine eiusmodi exempla de usu pronominis indefiniti reperiuntur. Est igitur etiam in illo ad Cor loco, vitiosum, omninoque scribendum τα pro hi sensuci etiam mihi, tamquam cuidam abortivo apparuit. Disputat deinde etiam de aliis eiusmodi rebus, quae hue pertinent, et ad extremum adiecit explicationem locorum quorundam difficiliuiti, Luc. II, Is Apoc. XXI, 9 et a Tim. ΙΙ, 9 de quorum ultimo iam diximus.
Haec data opera latius paullulum enarravimus, non interposito iudicio nostro, quoniam uberiorem explicationem de nonnullis arte altera expectamus, primisque sententiam ipsius de censu Luc. II. cognoscere vehementer cupimus, cum unum eundemque fuisse existimet; viros domssimos autem, Constet, descriptionem eram, quam in Iudaea
saltam esse scimus, auctore Iosepho a Quirino, Syriae praesdente, tempore, causis, et eventu Hiscrepare ab hae , de apudV Lucam est, egregie docuisse, et sententiam Sc ligeri,
342쪽
MENfI IULII A. MDCCLXIX. 33rligeri, Casauboni, Gratii, Spanhemii Norisii, agit, et alio rum, qui Impera um tempore saepe factum esse existimant, ut in provincias, in quibus Praesides suerint, tamen mitterentur qui censum ibi agerent, atque ita Quirinum, Sentio Saturnino Praeside provinciae, cuin extraordinario imperio ad censum peragendum in Syriam missum esse, insigniter refutaue, cavendumque adeo monuisse, ne duae hae descriptiones confunderentur. Nilui vero magis optaremus, quam ut latine scriptus esset hic liber, cum perpauciunt, qui linguam Bel cicam calleant, ne eorum quidem in gna pars, quorum in his rebus iudicium aliquid valet. Non ignoramus quidem, quid dicat Cl. Auct ad excusandum hoe consilium, non pati linguae latinae indolem, ut per eam graeci articuli vim et potestatem explices. Uerum haeeita universim dicere non ausi fuerimus, cum, si ita est, in paucis exemplis est, quae facillime et evidentissime alii ve bis possunt cireumferibi. Multo minus dixerimus, quemque, qui omnes ubique Grammaticos, omnes virorum doctorum observationes, senipta, et commentaxios inspiciat, facile esse animadversurum, veram et solam non intellecti hucusque articuli usus rationem in eo esse, quod lingua latina non sit ullo modo par huic muneri sustinendo. Quod ut paulo arrogantius dictum videtur, ita .est in viros graece et lati ne doctissimos paulo iniuriosus , et linguae latinae indoli non satis convenio . Si qua igitur erant quae non 'iderentur ipsi commode latine diei posse, ea vel circumscribi Poterant, vel in eorum utilitatem, qui callerent linguam Bolbgicam ex eadem illustrari. Haec non vituperandi libelli causa nos dixisse volumus , sed laudandi potius, lectoribusque pluribus, quam quos lingua Belgica scriptus habiturus
ANIMADVERSIONES QUIBUS XENOPHONTISMemorabilium Socratis dictorum et factorum Libri
343쪽
emendantur, illustrantur: Auctore CAROLO FRD
Graecarum litterarum, quarum amore nec vulgari, nee lemvi, Auctor teneri cognoscitur, studiosis, primum omiuia una fere cum Xenophonte familiaritatem contrahere contingit, conciliantibus magistris, qui eius scripta iuvenibus praelegere et interpretari solent. Quod restissime fieri dudum a viris doctis collaudanda argumenti gravitate, suavitateque orationis commendanda, demonstratum est Ae reue do,ctissimus Auctor, cuius in plures scriptores Graecos in Primis poetas, reliquosque Xenophontis libros, observationes, adhue scrinia premunt, fecisse putandus est, qui has ad Memorabilia Adnotationes primum edendas existimarii Podiro, quod omnibus, qui edendi cuiusdam libri consilium vel capiunt, vel prosequunturi propositiun esse debet, ut tum exbstimationi famaeque suae provideant, tum lectorum utilitati consultum velint utrumque eum et diligenter curasse, et feliciter assequutum suisse, intelligimus. Ingenuitatemqvidem modestiamque retinuisse, non ultima seriptoris laus est, nec leve existimationis bonae apud probos conciliandae delinimentum habet. Mane igitur docti . Α reddendam lindicamus. iam ingenuitatis quidem ista sunt nullius auctoritatis aut gratiae caussa sententiam sequi, sed consulere sensum aliquem suum, ad verum indagandum perspiciem
dumque disciplina quadam institutum fit cuiusque bona
agnoscere, alienis non invidere quod ab aliquo iam perspectum explicatum, demonstratumque sit, id non dissimulare, nec carpere, sed quantum fieri potest suo testimonio iuvare Modestiae autem suae aetatis conditionis e memorem, abesse procul a tumida et opinionis ventula instat admiratione sui, vanique promissoris iambunda magniloquentia,
344쪽
quae ipsa levitate sua, per inania ferri agitarique non desinat. Haec qui spee et ita coniuncta in hoc opere reperiet, ut nec iniquius quisquam se reprehensum, nec malignius laudatum conqueri possit. Ac quemadmodum lectorum utilitati, in iudicandis lectionum discriminibus, exquisis verborum potestate, dicendique sermarum elegantia commonstram da, eonsulit sic suam simul graecae linguae notitiam, tum ex fontibus, hoe est auctorum veterum Grammaticorum antiquorum lectione repetitam, tum inspiciendis subin- pervolutandis, atque adeo diligenter perlegendis claroqrum in hoc genere doctrinae virorum, quos passim comme morat, libris, et observationibus, laudabiliter auctam et e eultam commonstrati In his observationibus scribendis cinravit primum m antiquarum et principum editionum ope, verborum lectionumque veritatem constitueret. Quam in rem exemplum Stephani alterum, quod perutiles habere multas et praeclaras lectiones sciebat, cum editis contulit, et quae consilio suo profutura videret excerpsit. Proximum fuit, Stephani, Munclavit, Francisci et Aemilii Portorum, aliorumque Virorum doctorum contemaras diligenter, h, hiis semper et Graeci sermonis, et Xenophonteae cumprimis loquendi consuetudinis, ratione , quam sibi videri usu multo assiduaque lectione cognitam satis perspectamque reuedinam scribit, contulisse. Varietatem lectionis, ubi opus
erat, ut ait, commemoravit, lectionemque vulgatam, temere nonnumquam impugnatam , pluribus locis defendit, munivitque auctoritatibus ex ipse Xenophonte petitis. Sic libr. I, 3. Dia artihulum male nonnumquam librariorum oscitantia neglectum revocat, ut legatur ο ενος , ut o Σο-
non libro εν restituit. I, 6. r. ἰμό- α -το, in quo monet non excidisse particulam καὶ nam eam abesse etiam II, . 6. Eodem libro et loco διατελεκ, contra doctorum quorumdam, qui post χιμ partieipium δε excidisse putant, sententiam, locum ex vita Ages X, 4.--
345쪽
ubi α πτνπος διετελεα etiam sine participjo die lam. memdationes aliorum, exemplis idoneis afferendis confirmavit; suasque in locis potissimum in quibus nihil a Codi ibus et impressis libris variantes lectiones praestarent praesidii, eon. lessuras exercuit occurrit huiusmodi conteibira ad I i, II. ubi Xenophontem dedisse putat λεους καὶ ξυλα, κανθα τατυχοπα QSo tamen opus non est. Nam quod legitur λβους κα-τα τυχοσα recte habet. α τυχοιτα sunt res obviae, vulgares, in quibus sane sunt lapides et ligna. Porro, ad Ι,3. 9 ubi pro η τα 'ασεων tentat rescribere h-κῶν. Sed ut arbitramur frustra enim est potius aptus ad agendum, et cum essicacitate in robus agendis versatus, de qua re nunc sermo non est. II S, 3. προ πάντωαμμα- των καὶ πονων, praesert cum plurimis lectionem πορρον, et eas multis de caussis venam agnosci scribit; tandem tamen, qu si serius admonitus πον- si quis velit retinere, fructus laboris intelligendos esse suadet. Putamus et nos πο- veram e se lessionem, ac elegantius et exquisitius dictum quam πορων.
Nam ποροι non tam reditus pecuniarii, et aceestiones divitia. rum sunt, quam rerum transigendarum opportunitates; qua notione, ut arbitramur, saepius di euntur. - autem esseres labore partas auctoritate non destituitur. Vid. Abresch. Leit Aristaen p. 34. Theocrit. Id. XXI. I 4. υτος το
αλιἐυσιν τας πονος Acς ο πλεντος Alexandrini Interpretes,
praeter loca ab Abreschio laudata utuntur s. CV, 4 CIX. I. lam Lib. III. 2, 2 pro ιχμ τυ τε καἰ ματερ Homerico versu rescribit recte, ἀιχume a wervia, omissis καὶ Deinde III 6, II. pro πτεσγοι τοὶ ia iis , cta Leunelavi ratione is expungentis, insistens Stephani et Reisi ii vestigiis, quorum ille ἀρπαωθαι hic ἔγεσθου coniicit, reponendum statuit αἰ- non sine verisimilitudine. Nam et Miαν ἀπαξαι sic dicitur, v. c. apud Philonem I vit. s. p. 64O Forte tamen his paullo melliis, licet minima mutatione refingere , άπτεσΘαι - ἐκ τῆς χωρας Nam
et alarina, rapere est, siquidem saepius valet adfligere, tae
346쪽
dere, noeere v. Abresch. Anim ad Aeschyl. p. 399. Loca dissediora et obscurioria, explicando plana et perspicua reddere tentavit, additis interdum prolixioribus disputationibus Cuiusmodi sunt quae ad IV. 3, 4 de notione vocia ωραe, deque dimetiendi diei apud veteres ratione leguntur, nec non quae ad eiusdem libri Cap. septimum, ad avertemdam a Socrate, quasi mathematicatum disciplinarum comtemtor fuisset, criminationem, contra nostri temporis do. ctorum quorundam sententias duputantur. In illum emium referenda sunt, quae ad recensendas, iudicandas, accommodandas, et confirmandas interpretum de locorum sentemtia opiniones et coniecturas pertinent, quaeque ad exquisitas vociva sorinarumque notiones illustrandas applicantur e ius suscepti laboris passim doeumenta exstanti Versionem denique vulgatam, ubi eam sorte falsam reperisse sibi visus suussiet, non semel correxit. I. I, 37 τα αλλα observat, falso verti reteras res quae iustae sunt, eum den&em tu diuersa, aliena ab iuso. II. I, 2. μματα λαπεσταμ non ut alii oculos supra modum patenter, apertos, sed Ati illis volitantes invereeundos, vertendum putat: nam deducendum existimat non ab αναπεταννυμαι, sed ab in ηH, nixus iis, quae ex Lexie regio se Ruhnkenius apud Κoenium ad regor Cor. p. 3IO enotavit ri ταμαι, λωτημι, πτακαν. επιαμαι, καὶ πλει σμήτου Π, --- Sed veremur ut verum tetigerit. Oculi aperti commode tribuum
tur iis, qui ad amores proni sunt, qui adeo ad quamcunque puleiirain speciem forte oblatam, quo profundius hauriantae recipiant pulchritudinem, latius patescunt. Si Xenophon Ephesac. I. p. s. λοις καὶ ναπεπιαμένοις τοῖ ο*θα ναρ - ,--ος δωμ- quod illustrat Abresta. Obs Mise. Vol. X. p. o 3. Sane Philo de Merc. Meretr non ree pag. 861 ad hanc sorte narrationem respiciens, Voluptati hoc attribuit, ut sit πο-- τ αγαν καὶ χλιδες σαλευουσα τωαφΘαυιω, et Silius Ital. XV, 26. Uetuaque erebras Antipiti
motu iaciem lamna fas M. Sed sunt ista coniuncta Ne-
347쪽
que enim rigidos et stupidos oculos intelligimus αναπε-ταμέ. ine, sed utique iis quae oblectamento et pabulo sutura sint invigilantes et intentos , adeoque molles et mobiles. Mox go. ὐποβαλα,-vulgo vertunt lectorum fulcra, susten ta ui potius esse Aries docet, quibus desicasuli hominessole bans spondarum pedes imponere, cum, ut mollius, ut U CL
scribit, euharent, tum, ut arbitramur, ne soli duritie et a spe .ritate inter ascendendum et surgendum offenderentur. Ad quod demonstrandum Xenophontis loco iam a Porto allat Cvrop. VIII exu utitur, ubi de Periaurum luxu tradens, scri
ἀντερεμ, το δαπιδον Caeterum attigit etiam quae ad Novi Testamenti locorum prodessent explicationem. Ut cum ad II. I, 29. similitudinis sermae ἐπαρδεις et a cum illa. .m βῆσα πεν, ab Hutchinsono quidem eontra Vorsti et Gaiaheri verissima praecepta temere assertae mentionem iacit et ad D. 7, Ia Heinsium, qui in Exercit. S. p. 2 4. ad Luc. XXIV, 7 usum vocis curi Mrος, de tristi, Hellenistis tribuerit, reprehendit. Plura excerpere non iuvat, praesertim ex huius generis doctrinae libello. Qui sua interesse putaverint, ii cum alia, tum hae etiam commendatione est ui ad eum perlegendum venient, quod praemissa dedicati no Ernestio nostro offeratur.
348쪽
ΠESYCHII LGICUM CUM NOTIS DOCTORUM
.irorum integris, vel editis antehac, nunc auctis et
emodatis, IUGI, H. STEPHAM. SCALIGERI, SALMASII, PALMERII, SOPI-II, aliorumque, velividitis VALDII, D. HEINSII, IS VOSSII et ali rum, inprimis USTERI, HEMST HUSII, BIM, praeter selectas GEWII, TRILLERI, ARNALDI,
ABRE SCHII, ex autographis partim recensuit, partim nunc primum edidit, suosque animadversones perpetuas adiecit IOANA ES ALBERTI, Theo Doctor et Proford in Acad. Lugduno atava, cum eiusdem proletomenis et adparatu Hefchiano.
TOMUS SECUNDUS.Lugduni Batav. apud Sam et Io Luchimans, Acade. miae typographos MDCCLXVI. sol max. Tandem ergo literae graecae adiumento hoc insigni ve I re gloriari possitnt, nostraque aetas ceteris iure se prae ferre, quae multo faciliorem graecae linguae discendae r tionem ad posteros transmittit. Saepe quidem Hesychius et a multis tentatus est atuue tractatus sed ab Agberiora Uu
349쪽
mum et Rufin emo ita constitutus ut innumeris bonis locupletatΗs, inhibus multo plures fructus, eosque cum minore quaerendi colligendique labore, offerat . Non parva fuit virorum doctorum exspectatio, ab eo inde tempore, quo prior tomus prodii. adeo multa. ibi bene fuerant et memdἰua et explicataci nec ea quemquam sesellisse videbitur, qui huius alterius tomi percisti endi operam sumserit; qui autem saepius voluerit et Oonsuluerit, is ita se ubique re periet adiutum, ut in eo commune quoddam esse literarum graecarum, inprimisque interiorum, praesidium faterutum, sed tanto nunc praestantius, quanto nainus superest obscuritatis, erroris, ambiguitatis, quantoque copioso animadversonum thesaurus accessit.
Non ita milito post, quam prior tomus absolutus erat,
Alb/rtus indefesse laborando ad literam Lambda pervenerat, cum gravi morbo ita oppressus est, ut et articulorum doloribus, et itineris ad aquas salubres necessitate, penitus avoeatus ab uselio videretur Tamen pergere pselaicus- ως ad verbum φαιλο ης, sed tum accessione alius mali victus rebusque humanis a. a. d. g. Augusti exemtus est. Interea, dum in posteriore tomo elaboraret, nactus est a
Petro Burmanno Seiuniis emendationes Iacobi Tollit et ι-
dolphi us/ri a Sallier, Ruserus enim, etsi ad verbum λι is substitisse visus erat Alberto, tamen exemplo cuidam Hesycho in bibl. reg. Paris notulas in reliquam Hesychitia tem adscripserat, non ad priorum quidem illorum modum elaboratas, quas editioni Hesychianae institutae destinaverat, utiles tamen, et tales, quales postulabat Hesychianum opus, scripserantque Bentisius et serhufus, qui essetium interduin ipsum reprehenderunt, nec quidquid ille scripsit, probarunt Haec itaque Tolliana et Eusteriana locis suis in hoc posteriori tomo adiecta sunt Sed mortuo Affri omnium consensus Cel Rufintini finiendi operis i
borem detulit, praesolim ciun Albinus ipse in inero tomo
350쪽
eonscribendo eum sere socium habuisset. Nec erat qui quam facile magis idoneus Eubulento, qui dudum in hoc genere literarum excelluisset. Nos quidem ei ingentes agimus gratias, quod ne propter muneris publici necessitate nec operum iam institutorum amorem, Myriuo, hoe est. Alberto, literisque graecis, defuit. Hic ergo Vir doctissimus, qui ea omnia, quae nunc narramus, in praefatione se cundi huius Tomi expositit, inde a liter TyμDη solus in re sythio laboravit, et Uertum ita imitatus est, ut raro textum ipsum mutaret, e schedis Iberti, non admodum copiosis iblis, optima seligeret, aliorum denique animadversiones solem adiungeret quod ipsum in altero tomo placuerat ALberto, cum in priore omnia promiscue congessisset. De Auctario einenaruio . um Rulinheniano infra separatim dicemus. Verum aliud detexit, quovis pretio carius futurum iis, qui de libris veterum recte iudicare cupiunt intellexit nimirum, adiutus Lexico S rhetorico in Bibl. Sange manensi, si chium, quem nunc quidem legimus, e maiori opere in angustius contractum esse. Nam qui micon imiud rhetoricum seripsit, is saepe etiam Hesychi glossis usus est, sed multo uberioribus, quam quae nunc exstanti Adscripsimus, ut hdem faceremus, quae Euanimius in Auctario in v. Αὐτοβοε ex illo Lexico notavit: υτ οβοῶ παραχρημα
κατα ατος. Conserantur cum his, quae vulgo apud Hesychium leguntur. Similiter in Δεκα συειν discrimen Hesychil nostri et illius Lexie insigne est in lexim enim verbo κατευο igiae adscripta sunt: τελωνῆrem κάτην εἰς'οστω -
sinem ρ ,-- μευ χεο ον Hactenus Lexico,simi, leost Hesychiano loco sed alia sequuntur καὶ το δεκαζειν Δ -