장음표시 사용
91쪽
Eiusdem eum anteeedente amamenti.
. c. XXXVm. Legitur in Antholi Brod. i. citi oἔm 3. με x , et v. 3. εs Οιχρι, scriptum est.
c. XXXVIII v. a. υπεσκελὶστα , non, Vt in Anthol. Brod. expositum est: in terram est deiectus; imo: titubat.
92쪽
. c An Μ IN A. 6s . XXXIX. . Inferiptio forte columnae, quae ad turbidae aquaeritiam posta erat, et viatores mouere debebat, ne ex hoe fonte hiberent, imo paulo ultra progressi haurirent.
ευρήσεις κελαρυζον ἐυκρηνου διὰ πετρης γαμοι , Βορει ει ψυχροτερον νιφάδος.
C. XXXIX. Secundum interpretem in Anthol. Brodaei, Pan loquitur, s Mercurius. In erant autem huic aquae duo vitia; alterum, quod luti e set plena, alterum, quod Θερμον το υωρ. N. q. ποιμενια πιτυi, sub qua recubare pastores solebant.
93쪽
Thespiis PRAXITELκs formauit Cupidsuem, , quem ille Thespiae Phrynae, quam amabat, dederat, λυτρον amoris erga illam sui. ἰ -τον ''Eρωτα μονον Θεον eκ ΚυΘερε-ς
AT. De Praxitelis Amore multa apud veteres mentio. In Analectis cs praeter caetera: --
Dag. N. XII. Aemilians II. T. II. p. 27s. Tyllii Gemiui I. u. T. II. p. 279. alia. - Pausanr in
94쪽
Vene , e mari emergentem, Apelles tam egregie pinxerat, ut, poeta iudice, iam i a Pallas et Iuno, quando in tabula illius e tem eonspira- ,rent, ipsi palmam praeripere miserint. TL εκφυγουσαν μαπρος εκ κολπων ετι,
ctura Brunckii, qui antea expresserat, ον περι ωρυγη δέροποι vos, quae non intelligere se fatetur. Ante quam munckιι notam lugerem, horum Verborum interpretatio haec venit in mentem: Quem, Amorem Praxiteles δερκη vos Videns περι ωρυγη nempe quasi vigentem et circum volitantem; i. e. cuius imaginem animo conciperet, eum Phrynen amaret; Er ab abirte με, - er ine μυ- ne liebre, Aas BiM Dines Amor. Sed coniectura Eruuekii dein mihi visa est ita vera, ut eam recipiendam facile a me impetrarem. Recte vir doctissimus addit: MNon uno in loco περι et πυρι sunt permutata. Cf. Apollon. Et os. DI. 29r. ADDag. c. XVII. περιβλη6υs, leg. Ysυs. Supra Carm. VII. ωρυγιins πυρικακεos, Vbi Reisk. περικωεOs. In αεθομενos autem, si prima litera A malo pieta a librario pro Δ aecepta fuerit, tantillum hoc vocis corruptelae occasionem dare potuit. εC. XLI. Legitur in Anthol. Brod. IV. p. 666. et seor-- sim Commentarius. .
ειτο λC. XLI. Inter elegantissima hoc carmeo poematia numerandum est. Plures quoque poetae in Anthologia idem argumentum tractarunt: cs DL
iii Gemini VI. T. II. p. aD. Democriti epigri
95쪽
m. 't. p. 26o. Arniae XIII. ib. p. 93. Iuliani ἡ-grypt. XXXII. p. 6 , ibid. Gemmae Anadyom. v. in Lim. Dactylioth. Mill. I. n. 239-248. Suppl.
N. Ig3. I 44. I 47. 16T. Cf. Reynium ira: Samn Iung antiquar. A Detze' St. I. Venerem e mari ortam plures perhibuerunt, et hinc nomina Ag ρο. Arar, Aφρογενεια, Αναδυο αενη; et talem artifices et sculptam et pictam exhibuerunt, ut h. l. Apelles , qui solus eam in tabula pictam proposuisse di- eitur. Vnum superioribus addo epigramma, quod h. l. adscribam. Est autem Antipatri Sidov. XXXII. Τ. II. Anal. p. I s.
Quod Ausonius c. IC6. elegantisti me ita vertit: ' Emersam pelagi nuper genitalibus undis Cypria sellei cerne- laboris πus: Vt complexa mauu madidos falis aequore crines Hismidulis ovinas stringit inraque comis. Iam tibi nos, Cypri. Iuno inquit, et innuba Pallas, Cedimus, et formae praemia deferimus.
v. I. ετι de actione nondum absoluta capiendum, cum adhuc emergeret. - ν. a. ευλεχ' simplicitereXpono, cum qua sane cubare velis, Fulchram.
96쪽
v. 3. καλλος ιμεροπτατον,' pulchritudinem , quae
amorem suadet, et desiderium inspirat. - v. q. Non pictam, sed vivam eXhibuit. εκαασσειν et εκ ισσεψη de iis dictum, qui ex massa coacta, e cera et gypso aliquid formant. CL Syanhem. ad Callim. Hymn. in Del. v. Iq. - v. S., Ouid. ex Ponto IV. I. 29.
Vt I nus artifcis labor est et gloria Gn, '
Aequorei madidas quae premit. i
97쪽
nM cvillas Phtiouenio c. A1X. l. l. dicitur : - - συνετης αγγελος ηλμ' N. κυδ ιριν est mali Cydonii L Cotonei formam or ferre. i Hinc μαλ κυδι ια mamilla erat mali Cydonii instar rotunda et: turgidula. ; Vid. supra ad
C. XLV Nobilitatum hoc opus,. ut ab aliis veteribus, ita pluries ab epigrammatistis: cf. Carmina αδεσπ. Τ. III. c. et I 8 . et a9. Dio eorta. XVIII. XIX. T. I. . D. 407. Demetrii I. II. T. II. p. 63. T- Gem. VI. T. I l. p. am. Marci Argentar.
XXV. ib. p. 272. Aufou. LVIII . LXVIII.
98쪽
x LIII., Simulacrum Cupidinis, e ture sculptum, aliquis in ignem coniecerat. Iam, inquit ille, tangeris Vulcano, qui ipse alios inflammara solitus
C. XLIII v. I. a. Poeta interrogat, σίς αεσεν . - ΤοDβολον Ερωτα,: τον ποτε μησ αυτον Ζηνος Αποσχο αενον et his summa vis Amoris et potentia declaratur, quo magis sentiatur cippositum: et hic potens Deus et iaculator, ipse eraιοπος κειτ
Sensus: Hie Cupido flammis obnoxius iacet, et his flammis est dignus. ' Commisius h. e. ita vertit . . . 'Thure pharetratum sculpto quis finxit Amo
99쪽
έπρεπεν ουκ αλλως, ἡ πυρὶ τυφομενον.
XLIV. . Pirus plantata rufico rationem reddis, quara Iemper in i ci immaturos fructus deprehendat. Maturia enim se per alior privari. Ideo sibi condonandum esse.
c. XLlV. In eadem Amb. I. P. 3P. Vbi v. 3. non im . probabili lectione 4 pελκει. In eodem versu coniicere in Promtu erat: πεπαινομεν', αλλυ - quia πενταενω in a ii-uo non lignificare videtur ι inMuresco; at in huius aetatis Poeta tamen ferendum videtur.
, Commentari 1. C. XLIV. v. 3. εφελκει ad se trahit. Vertithoe carmen Commisius ita:
100쪽
XLV. Heus, fructibus quidem ornata, sed breui arida futura, viatorem alioquitur, Democrito domi. no illius qui dicat, DL a saluo adhuc ramo, ad deeerpendos fructus 1 aturet. . Teν φιλοπωρι στην Δηιλοκριτον ην που ἐφευρης ω 'νθρωπ', ἀγγειλον τοῖ7ο το κρῖφον επος, ως η λευκοοπωρος Uyω κοψ εφωριος ἡ κείτορ συκοφορω τοις απυρους ἀκολους' Ἀσπευ τατω, ουκ c υρ - γαρ εχου στάσιν ερ
c. XLV. est in Anthoi. Od. I. p. an Commentariu S. i.
Nos, a quod immites ineuruent brachia fetus, Symesrem indignans parce vocare pisum. Nam fur continuo quicquid maturuit auferer i Et se sola manent vipera poma mihi. 'C. XLV. φιλοπωρι στης, qui auctumnalibus pomis gaudet; vox Leonidea, ut deinde λευκοοπωρος. v. a. κουφον επος, haec pauca. v. q. συκοφορω τας απυρους ακολους, ficus ipsi sero, ossas igne non adustas. Forte cogitauit de prouerbio: ακολω τα χει- λη, ου συκω βυσμ, ubi vid. Eram. in Adag. p. 3ω. v. 6. Cf. XIll. supra v. 4. κρου τουτο Λωρον συκον αποκραδιον. ubi vid. notata.