[Gr]ammatic[a] rationis; sive, Institutiones logicae

발행: 1675년

분량: 155페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

ri Institatis Logica PAR III. in eradibus remissis desinunt esse proprie contraria, nec tamen in eo statu easdem subjecti Patres Occupant In aqua enim tepida per de ac colore cineri rio, parriculae contrariis qualitatibus imbutae aequali mistura mediam quan

dam qualitatem generant. Eadem es contrariorum materia.

cit subjectunt cominu ne ex quo se Iuutuo exhellunt, nisi alterum eorum insit narura. Non necesse es imum contrarimims fit, o re-hyνum esse. si contraria spectentur in sua natura absolu- existentia unius non inserteAillentiam alterius aliter enim contrarii a contrario necessario esset dependentia quoad esse,quod re- Pugnat si sumantur vero ut Relata Roexistunt.

Si alterum contrario m est natura , etiam uJ- ter massae natura necesse es.

Contrarium hic late sumitur, ut mens Betulae sit, Natura parentem in roto rerum sub unarium cona plexu nil creat se,cui ex altera Parte contrarium non respondeat; quod etiam, quia omnis motus inde Generatio, & corruptio, & ceterat mutariones fit a contrario, in contrarium omnino necesse est. Contraria si eodem genere maxime disant. Contrariorum distantia quia oritura dimere filiis constituentibus, quae narura sua debent essit Oppositae rideo eorum Carmam resipicit; &realium discriminum ma Aimum est: nam quo ad gradum omnia contraria non allini edi.

stant quin ec sic magis distant contradictoria licet non sub eodem genere.

v myos III. De Divitis Dialectico. 213 Unum uni e contrarium. Contrarietas adaequata est solum inter duo, eaque specie diversia. Lontradictorra nee simuletera , n e simul falsa se posiunt. Vel alterim coni adictoriorum βυ-

matur, negaturae q. o lihet

Fundatur hare Regula in duabus primis, ae iisdem restrictionibus limitatur.

Oppositorum eadem es seientia. Ea relatorum natura est , ut cognito uno

cognostarur alterum ἱ ideoque oppositum, cum dicit respectum ad aliud . non potest nisi cum opposito suo collarum perfecte cognosci, Iuter eo ratactoria es difantia in ira. Indefinita indeterminatari licet enim in aliis oppositorum generibsis extrema praecise

poscuntur, tamen Contradictoriorum alterum ad limitatur aut restringitur ad certum aliquem entitatis conceptum , sed quodammodo infinite patet ut non-homo. Inter omnia contradictoria aequalis es repu-

pnantia.

De eodem simul non affirmari vel negari

omnibus contradictoriis aeque competit.

Omnis con rarietas negationem habe alterius m

Quia contraria in eodem subjecto aut eadem subjecti arte non compatiuntur sese simul existere; ideo unius existentia in subjecto aliquo alterius negationem inseri. priuatione ad habitum non datur regressus.

A privatione tonente actum potentiam simul viribus naturae ad eundem numero habitum

142쪽

tum non datur regressu his extremo, extremum non fit transtus nisi

premedia' sive anseuntem ab extremo ad extre. Mum oportet transire per omnIameaea. . Vale regula in omni motus gener : In In

stantaneis,Iter ensic non ens instans quasi ine. dium est in Augmentatione di diminutione,,gmensionum mutatio in Alteratione, partes gladuales Physicae; in motu locali distantia.

Meuia eonfiant eae contrarιu.

Intelliigitur Regula de mediis 'rmae si e participationis, ut tepor respectu calidi, fri. idi color cinereus respectu albi nigra aut

virtus coliata cum extremis utilis. Media siunt ejusdem generis cum extremu.Ejusdem Praedicamenti sive generis remota. suo nodis dicitur unum oppositorum, o cicιtur

Si opposita expendantur quoad rationem live Fundamentum oppositionis necesse enim esttit eo sensu omni opposito aliud Oppolitum respondeat Maequale sit,significationum vine rosiliem, si non etiam suppostorum. Ut substan- flavis respectu Accidentis, divis in novem

3entibus totidem modis quot substantiae innae-teant, de ea pradicentur Accidentia. Oppositorum opposita sunt consequentla. Omne necessarium consequens Oppositi quatenus rate, infert alterius Oppoliti adaequati consequen Oppositum. lyhR III. De Syllogismo Dialectico. Is D VERO ET FALs , BONO MALO PERFEcT, ET IMPERpECTO. Ab eo quod res est me non es oratio dieitur era

Enunciationis veritas in eo consistit, ut sit

rebus conformis Verum vero consonat.

Ratio Regulae petitur ab harmonia illa quae uniformi quodam nexu in niuin Arrium c Scientiarum principiara Conclusiones quasi in unam Fabricam compingit; quod speciatim etiam in propositionibus de quolibet subjecto

verum est, duo enim praedicara non possunt vereamrmari de aliquo quorum unum uestruit alterum. Includens perfectius es quolibet incluso. Valet Regula universi in , ubi includens ad inclusum labet rationem totius ad partem. Destirium boni imperfectioris usus acquisiis perfectiori. Desiderium enim imperfectius ad magis persectum refertur tanquam mediuin ad finemri acquisito autem fine cessant media : desiderium vero perfectius dicitur quod appetentis judicio licet erranti melius convenire videatur. Ex duobus malis in ιs est eligendum. Malis poenae naine inalis peccati nullum eligendum est.

Si maximum maximo praesae, eriam genera generibus praesant. Eris generasseneιιbtu praesunt, eum maximum maximo.

143쪽

, Insitatio Logica PARs IlI. Ratio Regulae est, quia specimen unius, cuiusque Narurae ab optima natura sumenclumen adesi alicujus generis spectes, aut spe ciet individua perfectilsima , auer Iu aut elusiadem generis speciei, aut speciei Individuis pnestant, tum Ipsa genera praestare verisimile est 4 vicese iis Eonum et mmum priserendim es proprast.

Idem specie bonum prout communitatem respicit, meὶius est quati si ad unius proomeratem coai ctaretur Boni enim proprium est ut iit uicqmmunicativu Bonum publicum praeferendum es ramato. Cum simul in dilcminen veniunt honum civitatisti bonum civis, priori Spollo rario ha. henda est quia commune proprio praeserendo est , crum maxime cum utrisque simul non datur locus.

NIta sunt subjecta, qualia permittuntur esse a

f L ct i ii, quo metaphorice raedicentur

sensus praedic ad sumatur a subje o a quoniamq ad nos Accidentia sunt sub)ectis π ae praedicati munus si sub ectu ineApit gre I de ejusdem mensura statusve exinde

sumendus est, unde denominatur. 'gando conditionalis est ema. us antecedem est .eessarium, etiam eonsequens es necessarιum.

Qui quid ex suppositione aliqua necessa r Ieste tum posita conditione quod.esten ly1R III. De Diiosisse Dialectico. 23

tecedens, necessario sequitur Consequens. Uni Uersim valet, ubi enectus pendet caula litate

'i IT Hielasionis δὲ praeterito aut futuro pen

M a veritate enunciationis de prHenta Vel ira, 0mnis munciati de praeterito ut luturo etera suist iu erit aliquando uera de Wrienti.

Omnis proposita de laeIerit aut ut overa non est, nisi fundetur in aliquod olim fata aut jam existetis, aut posthac extiturum

sive faciendum . . Man-

Ad meritatem proposiclionis requiritur, isto ei quodHnificatur uoce praei cara conveniat sub

ebh. hi in eo sensu quo praedicatur

Ad meritatem propositionis non requirιtur ut prae

si nifieatur aut implicatim ' ζ'' I. hereia ni ut i , se sedundis aliquid quod per vim hii ebulae est, quia in ud praedicarum de subrasti lieiter i non po t, quod coli'

, ni iusi tantum secundum quid, at vero,inu

.; Iieata licet totum subiectum denu indi

videantur, revera tamen solum partesias ul

tur sub)ecto secundum eam partem quam my'is' 'tibi fiss vi Vbromioni requiritur , ut si 'quod implic. run se ecto contem a subjecto eo tem.

144쪽

ara Iastituti Lutea. PAR III. Quia praedicari sequitur inesse. propositione Urmatima mitu ad negati iam

in nitam, is mice mersa, valit consequentia.

Ut,moino est ratio alis , ergo non est non tionalis N ratio est, quia in ratibus propositi Inibus inplicatur oppolitis contradictoria unjus ad alteram; econtradictoriis vero unum affirmatur, alterum negatur. propositione negatis finita ada muti iam rasim tam is contra, valet consequentia. Ur, Planta non est sensibilis, ergo est non sensibilis ratio autem consequentiae patet ex praecedenti. - tertii adjecti ad secundi malet eo e- untia. I. e. Quicquid praedicatur de subjecto tanquam accidens revera actu inliderens, id suppo- iiij& infert existentiam subiecti. Ut, Sol est supra Horizontelm ergo est.

YLLOGIs Mus assensium imperans, qui demonstratietus vel apodicticus appellatur Cplici sinitione ab Aristotele insignitur, qua- um pri in ab ejusidem ne desumitur 'cli. huod est sillogismus scientiam pariens. Scientia aurei est cognitio dia noetica auia syrmpter quam res est , quod illius rei sit, ieci ouit aliter se habere. Nimirum cognitio utcunque firmati in fall

bilis

propositionis alicujus ex se evidentis notitia , uuam Arso teles νουν sive Melligentiam vocat. v.

si totum e se maj sua parte, ininime hic spectantur ad ista enim appreliendenda frustra adhibetur synogistinus aut facultas animae η in nee - scintim praestat qualiscunque eat, iosius eognitio confusa enim aliquat duas de nomine notista, eidem prae requiritur ut inferius dicetur sed habitudo causis aclsuum effectum ac mυ tuus utriusque 3 indilla. lubilis nexus apprehendi debent, ut sic ire di

cimur.

Notandum quatu'r qua sim es in rerum cognoscendarum disquisitione institu pose, ε ες, πέ .m εδria, ita, , scite anset, quid sit, non sit, eur insit Harum duae Priores pertinent ad Themata simplicia 5 proinde dicuntur quaestiones simplices reliquae pertinent ad Themata complexa, Se ideo nuncupantur Quaestiones comple-κ Siccia in interrogo, an sit Lipis philosophicus, Et quid si lite lapis , sunt quaestionessimplices,

in una re terminantur'. haec indefinitione, illa in existentia mera lapisphilosopli lcneum aurem uaero utrum lapis ille metalla naeiis in rumcintertat, aut ita re mertat fiunt quaestionesct lixae, ad plures res terint l. arae. si id nominis PHρον Arso tel , Iron est quaestiolosi ea, sed Gramma ια potius, Diauctica pra cognitum labetur , neque enim

ita disceptatio institui potest, priusquam cleerminis inter dispulantes Convenerit.

145쪽

a, a Iustitisti Logica PAR III. Quia praedicari sequitur inesse.

. propositione firmatieta finita ad negatimam nitam, is mice et ersa, aut consequintia. Ut,moino est ratio talis, ergo non est non it/tionalis & ratio est, quia in talibus propositionibus implicatur Oppolitio Contradictoria unius ad alteram e contradictoriis vero unum asticinatur, alterum negdtur. propositione negati iis finita ada mutilarem nitam, is contra, valet consequentia. Ur, Planta non est sensibilis, ergo est non siensibilis ratio autem consequentiae patet ex praecedenti.

quentia.

e. Quicquid praedicatur de subjecto tannuam accidens revera actu inlia rens, id suppo, ir& infert existentiam subjecti. Ut, Sol est supra Hori Zontem ergo est.

YLLOGIsΜu assensium imperans, qui demonstatietus vel apodicticus appellatur iuplici ιkΡnstri ne ab Aristotele insignitur, quarum prima ab ejusdem ne desumitur. ci'. huod est sillogisenius scientiam pariens. Scientia autem est cognstio dia noetica camia 3ropter quam res est , quod illius rei sit, neci olsit aliter se habere. Nimirum cognitio utcunque firmati infalli

bilis

lis a sensu petita, v. g. solem meridie buere, vel propositionis alicujus X se evidentis notitia quam ArisOteles νουν ,sive ratelligentiam vocat. v. g totum esse magus seu parte, minime hic spectan turri ad ista ni in appreliendenda frustra adhibetur syllogi simus aut facultas animae αμ. Quin nec scimtiam praestat qualiscunque edi se ipsius eo nitro confusa enim aliqua, quasi de nomine notitia , eidem prae requiri tur, ut inferius dicetur, ted habitudo causis ad suum effectum , Minti tuus utriusique Mindissolubilis nexus apprehendi debent, ut sic ire di

camur. Notandum quatitor quiesiones in rerum cogno

scendarum disquisitione institui posse, icio, menν,οτ εω ri λοπι ἐς ν, scit anset, quid si, an insit, cur insit Harum duae Priores pertinent ad Themata implicia,&proinde dicuntur quaestiones simplices : reliquae perti irent ad Themata mplexa, Sc ideo nuncupantur quaesti ne complexae. Sic cum liuerrogo, an sit lapis 'hilosophicus, Et quid si lite t. pis , sunt quaestiones)implices, Scin una rerer minantur hec indefinitione, illa in existentia mera lapisphilosiophici; cum auremouaero utrum lapis ille me alla quietis in Auruinci mertat, aut quare an vertat fiunt quaestiola es complexae, ad plure res te tantiarat. sui nominis, et λεγι. ij teli, non est quaestiologica, sed θι lammatica potius, te in Dia sectica priae cognitum habetur , neque enim

ita disceptatio institui potest, priusquam deerminis inter disputantes Conveneri . a Notetur,

146쪽

a 34 rasituti Logiea. PAR LII. Notetur, subsantias quascunque, simplices

tantum quaestiones admittere, are dentia vero

complexas proinde de illic tu in demonstrario ne procedere, qu, aut quaestioni .eti Hec e Gesentia responde vi. aut 1. - sive de ina mediata causalitate instituuntur duplicique Lemonstrationis speciei, et & λιτ ditiae , Q cui faciunt. I. Demonstrationem diximus esse syllos Iliam uinci itaque ad illum tres termini requiruntur. I. Subjectiια, quod est minor Terminus,inde uo assectio demonstranda est ubi praeco gnoici oportet, Disi o seri nam quod non est, iri non potest , referente AElfotele, Ic piidi, non nominis modo , sed etiam rei nam sicientiae omni, quod idem Philo plaus adnotavit, praecedena aliqua cognitio praestruenda est; co-s nitio inquam confusia, licet non distincta. 2. Proximum quod succedit est . emo, sive ccidens quod de subjecto e nunciatur is estina jor terminus in demonstratione, ubi salteia suid nomini, cibet praecognosci. 3. Demum habetur principium, estque me-ilius terminus perque in assectio demonstraturii subjecto ; ubi pilae viminis est praecogno-

hendum.

Istis in antecessum positis, ad secundam Ari- Sotelis definitionem procedendum, quae a materiaberitur; sicil quod sit Bllogismus consans ex et eris, dirimis, immediatis, notioribus. pricribua, o uulta

'onclusionis.

praemisis demonstrationis ita debent sae erae , ut sit perpetuus& indissolubilis nexus

pΑps III. De Bllogismo Dialisleo. 23spraedicati cum subjecto, scit ut contingentia

omnis absit, id necessariae audiant. Notandum tres haberi necessitatis gradus, ae omni, per se,&quatenus ipsum. propositio de omni est duplex, vel priordiιω, scit ubi e nunciatio universialis sub temporis e X-ceptione procedit; vel poserinisica, ubi praedicatum subjecto, non modo omni lie dc lem per inest. Sic haec propositio Omma arbor υι ret, vera est prior istice , haec autem , Omnι armbor es vitiens, vera est posterioristic quI-bus vocibus hoc tantum Innuitur , Ina Olum universialia praedicata quae de omni d temper procedunt, ad demonseriuron , quam In serioribus unalyticis tradit Philosophus, esse uti

Notandum propositiones universale negamtietas dici etiam e omni nam in hac Propinsitione Νulius homo es lupis, de singulis ObiInet, quod non sit lapis imo ad affirmantes'. Ι-tem infinita sun reducibiles istiusmodi propositiones. v. g Nullud homo est lapis , ad istam, Omnis homo es non lapis. a. Secundus necessitatis gradus , live per se, est cum inter praedicatum L subiectum est ne xus essentialis. Hujus quatuor sunt modi. Vel enim praedicatum elide Donitione subjecti, idque vel explicite, ut genus proximum, diffferentia pro X tinaci, ex iis constans interigra definitio; aut implicite, ut genusac diste-'rentia reniolara perinde enim est si dixeris homo est animal est corpus est ratimulis, est animal rationali.

147쪽

r, Institutio Lutea. PAR IIJ. Vel praedicatum est proprieis consequens essentiam subjecti, ut cum Oicitur, Lynis est ca- ιs. Ubi nihil refert ex parte subjecti utrum sit primum Madaequarum, vel remotum seu inad aequatum perinde enim est si dicas, quin es ni bilis , aur orpus est mobile. Ex parte autem Maedicati suiucit si praedicatum dicatur de aliquo essentialiter, in cujus definitione continet i subjectum v g homo est qualu,quia vox qualis dicitur de risibili Ex parte utrιusique cuiuslibjecti tum praedicati, sufficit huic modo, si x praedicatum M subjectum per se conveniat adiciuifirtio quod illorum utriusque definitionem ingreditur; ut euinclicitur, Nutribiti est a menta. bile , nam utrumque per se convenit miruenti,

qj Gd pars etiam ei Definitionis utriusque. Vel xistentia praedicatur de substantia , ut

C ndicitur Socrates exsit, aut etiam, de ac

cidente , ut colores . Hujusmodi propositiones dicuntur secundi faciniis suntque ad de monstrationem inutiles, quia, ut dictum, solum accidens proprium demonstratur. Vel causa externa ei ciens scit . de finis, vel effectus externus est praedicatum propositionis. Ut cum dicitur,Eclipses est obumbratio terrae, Animatia duplicata sterit senseria, ut si alterum defecerit, superstes munia obeat, C. Notandum modos omnes per accidens 1 demonstratione excludi, quia accidentia nulla Muta communia I sunt necessariari a dicitum, d monstrationem e necessarias constare. 3. Tertius necessitatis madus, qui quatenusi sum seu universiale primum dicitur, est talis necessi-pΑκs IIJ De Siliosi'o Diamico. 23 necessitas in qua ne Xus est G1 py In Σώsubiecti; ut homo est risibilis. Vibi est' '. 'Nuandum quod secundus gradus necessita tis includit primum, tertius vero qui est perle

nissimus utrumque ampleri itur.

biis quorum utrumque in demonstratione intervenix a se oonstet ex notiori MRequitatur Insuper ut Onu 'i etiam ex prioribus siquidem eΚ illis sequitur

p. 16 s ' ehit imo hahietur , neque tantulnens ste , ut sint notiora, quod supenu requi

d urit internae , male uidit ' 'μ es

formam proprie dictam.Causa finii dii te uix qtae fiunt ob aliud ; qualia sunt me

148쪽

dia citastrumenta iraturalia , item actiones 8chahitus siqui demonstra i possunt in ceteris adhibetur causa fliniens. ccidit aliquando, ut causia proxima iniciens sit etiam forma autinateria subjefit, unde dicit Aristotelis omnesciuias medium Demonstrarionis eiIe posse, mu-Drialter sicit . at non formaliter' Dicendum itaque demonstrationem propter qift' eam esse in qua fectus sive passo demonstratur inesse subiecto per caulam proximauare'mque vel esseiensem vel finalem. Ut

omne quantum est in loco omne corpus est quantum, Ergo omne corpus est in loco,

Id quod se ijcitati maxime conducit est plurimi faciendum,

pietas felicitati maxime conducir, Ergo pietas plurimi est facienda. Demonstrario quod, quae analogicerantum est demonstratio, atque huinani ingenii imbecillitatem arguit, est in qua praedicatum Conclusioliis probatur inesse vel non inesse subjecto, id

alitem per caustam non proximam au per esse. iii ni proxi inuisa Scit Guplici meato uti ruri e-mhnstrati olim, P per causam remotum iistituitur, sed noli reciprocam I ut omne animatumni tritur, stellae non nutriuntur, ergo non sun ranimarae. Huic accensseatur, adjunctum aut s-gnum necessarium licet eausalitas non inter-veiὶis.

2. Per fectum proximum nee furtum. Quod illi iminatur per incrementa sphaerica est rorun 'um, luna illuminatur per incrementa sphaeri

pARs III. De Sylio is Diati rια. 239ca , erae luna est rotunda. Notandum demonstrationem ab legia posse esse assarmati m. ' negativam demonstrati

ne in vero a causa remota semper esse negativam dc concludere in Camo res Enectus quidem reciprocatur cum causa proXima, adeoqtie posito effectu ponitur causa proxima, eoque sublato tonitura at causa remora sublata, tolliri r quidem effectus, at ea posita minime necessi est enectum pluri, quia non reciprocantur. Recte colligi illus L nta et itere quia rescunν8 nutrio

tu , 5 Iuli. non vivere quia nee rese ni nee

mitriuntur Sequitur et tam nullam plantam resi,iriira, quia destituitur anima senstitia, at non ne quitur omne animal respirare quia habet animam sensitivam.

STRATIONIS.

Tres recensentur Demonstrationis assectiones. I. Analysis, 2. Regressus, . Conversio indefinitionem. I. Anahsis est resblutio essectus in causas suas proximas atque indemonstrabiles, ut re rum nexus ti dependentiae distincte cognoscantur. Sic dicimus omne ivens augeri quia nutritur, nutriri quia stet facultatem nutrittiam, habere facultatem nutritivam quia hahet Animam hic autem istitur, quia potentiae fluunt immediate a forma.

a. Regresus est reciproca demonstratio; quia

post

149쪽

Insitutis Logi . PAR su I. postquam per effectum confuse cognitum de .imonstravinius causam, Quod sit regredimur per eandem causam distincte cognitam , ad de-imonstrandum effectum propter Quid sit . .

Fit hujusmodi Regrellas simpliciter convertiendo ma orem , 8c transponendo minoreminconclusionem.

Differt a circula vitiosae argumentationis suecies quia in illo quaeritur talis reciproca Demonstrario quae sit utrobique propter Ruid: desidem sere est cum eo quod Arisiste es petitio-xiem principii vocat, de qua infra agetur Ex inplores clarior futura est; scit. Omnis cujus pulsus est concitatus , is febre

laborat, Titii pulsius est concitatus , Ergo Titius febre laborat. Hoc ita demonstrato scit Regressus, Omnis febre laborans hahet pulsum con citatum , ritim sebre laborat, EG Titius habet pulsum concitatum. Fieri omnino potest ut quis ex inaequalideo irat pulsu colligat aliquem laborare febra, qui nondum novit Iebrem esse causam inaequalis concitati pulsus non enim necesse est ut si quo perpetuo connexa sint , eorum alterum sit causia alterius cum plura effecta ejusdem causae, possint esse perpetuo conneXa ut inaequalita3 pulsus, stu, Meuior praeternaturalis &c. in febre pariter contingunt. 3. Conet resto demonstrationis, in definition maffectionis Scit ex hac demonstratione, Onine rationale est risibile. Omnis PAR III. Dllosim Dialictico. 2 Iomnis homo est rationalis, Eigo omnis homo est risibilis, Resultat haec definitio Risibilitas est Affectioliominis orta ex rationalitate.

nere in aliud genus migrare. a Demonstratio non est rerum sortuitarum. a. Demonstratio non est reruin ub sensum

ea sentium. q. In Demonstratione non datur infinitus

Syllogismus Sophistic is sive litigiosius, aut fu

lux est , qui ex iis quae vi ur probabatia , noII sunt autem, in errorem perducit.

Quanquam rectum sui Mobliqui normasr,1 praecep ta construmonis fimsiste superius tradita, paralogismos otianes aliquatenus detegant, , redargviai. supervacuum non erit reeitiosiophisticas habet enim vel error suato ei seorsim perlustrare. Fanacia sunt aut in ictione, aut extra Tictionem. Fallacia india lone est, quae causam aP- parentiae habet in dictione, seu oce. Fallaciarum indictione ab Aristotele sex re censentur species: Quarum tamen aliqua ita sunt Obviae,ut non inultum inelueodum fit ne in

frauden

150쪽

, et Institati, Logica ΡΑRs III.

fraudem perducant.'Biamonymia, amphibolia, e .positio , dixistio, prosodia, sive accentus f-

i Sophismahonummiae oritur ex unius clittiis o is ambiguitate. Ut omnis canis latrat, siclus coeleste est canis , ergo sidus coeleste latrat. Mus est monas0llabum D mus Odi caueum ero monasyliabum odit caseum. cuius o. lus videt, oculus solus est mortuus, γε o all-Quod mortuum videt. Finis rei est iustis bonum Mors est finis vitae, ergo ors est vitae bonum. Quod non amisisti habes, ornua non amisisti, ergo cornua habes. Quod ego sum tu nones ego sum homo, ergo tu non es. Quantatas non est iubstantia, corpuS est quantitas, ergo corpus non est substantia. Quod est rorundum caretorincipio ine, mundus est rotundus ergo ca- et oriticipio & fine. Omne coloratum non est album, nix est colorata , ergo ni non est alba. Homo quatenus rationalis tantum, non est Phi-Iosophus, Ari telis est homo quarenus rationalis tantum ergo Ariinotetis non est Philosophus. Ista di similia solvuntur distri uenab determino aequi ise , c Ostendendo ambiguitatem. Quin notandum peccare in forma syllogistica, Nouatuor terminis Constare. .

sophisma A phiboliae est, quod Oritur ex bi uo sensu orationis, cujus singulae dictisonester se homonymia carent. Ut quod quvidet videt, sed parietem quis videt se aries videt. Qui surdo canit voce modulatu et riui monet indocilem surdo canit, IOAEL:6 indocilem voce modulatur. Qui librui.

PLas III. De S Ilusi'ο Dialectico. 243 in lucem mittit vult eum ab omnibus est, qui librum in ignem comici in lucem mittit, Tqui librum nignem conjicit via: eum ab O' inibus legi. Nulla assertio tua est falsa, ergo O

tionem esse fallam , neque ad lacundam assertionem esse falsam, sequitur omnem assertionem eis falsam , dc sic de ceteris ergo dnuuam assertionem esse falsam, sequitur a. ne assertionem esse fallam. Haec eodem mo

3. Sophisma eo Oimii est qu*MVyrti . conjunpione eorum quae dividenda sunt Ut,

ductis tria sunt par ec impar, qu B lv ' πεc tria, ergo quinque sunt 3 It 'p'

bile est omnem parietem 2 vir ':

quis paries est niger , em possibile et siquoa nigrum ess e album. Hic servus est paye , te

Omnes planetae sunt septem, sol c ui3alunt planetr ergo sols luna sunt septem.

Quinciue ero duo dc tria non sunt pars im

SEARCH

MENU NAVIGATION