장음표시 사용
21쪽
I8 Meum Sidni cario. Lib. III. Mearum notas esse voluerunt 0θ. Vocabulorum itaque usus in eo consistit, ut sensibilia sint ita arum signa; atque Luae , quas reserunt, sunt id , quod si-rnificant.
3. II. Vores loquentis ideas Ieramet. Um harum notarei isus sit, yel ut homines.
id as suas scriptis indant, atque ita memoriam suam exonerent, vel ut eas in aliorum quasi aspeetum adducere possint , id Φ eo voces primario Se proxime ideas tantuni ignificant , quae in illius , qui iis utitur. mente sunt, licet inimis perfecte aut negli-
bentur , rebus colligantor ' c. Cum aliquis . alterum alloquitur , solum intendit, ut sensum suum capiat, atque unicus sermonis est scopus, ut soni, a loquet te prolati, ideas sinas audientibus signent. Voces igitur iciearum, quae sunt in animo loquentis, tantulum .do snia sunt, nec quis iis proxime pro alterius cujusvis iei, quam isarum sitarum signis, uti potest . Hae
ratione enun voces homo conceptuum suorum notas
jituMMi atque aliis ideis simul easdem applica-
omi imo significare .untaria , qui his utuntuc
sεὶ Potius exi propria constitutione organorum , quae R CIF-niat oritur Secus defieeret ratio sussiciens , chir ita voluere , etsi voluntas voces fortasse excogitavit. in Verba imitativa e clade ida lunt . In quibus inter mirrh& id am tan majus legando et, quo magis verbi soniis, cujua idea sit excitanda, Rd sonum naturaum accussit. SUAVE.
ret i hoc quid aliud uiset,' irula fgna , .non signa sit de est, ac si diceret, eas Cimi voces iis signa sint vi
22쪽
non possunt ab homine voluntarie rebus imponi , quas ipsemet ignorat; hoc modo signa essent nihiliti soni inanes. Nemo efiicere potest out voces , ab ipso prolatae , signa sint aut qualitatum in rebus',
aut conce Ptuum In mente alterius, quorum sua ipsius mens penitus eli exPerS . Donec ideas aliquas in
semet persenserit , haud existimat, illas cum alterius id eis convehi re i nec fieri potest, ut, ad eas exprimendasse, signa quaedam adhibeat ; ejusmodi enim signis nihil omnino significari, peispicuuin est. Quando vero per eas, quas in se habet, aliorum ita us animo sibi essingit, satis apparet, ipsum, si modo eas iisdem , quibus aliis homines. nominibus designet ad suas, non ad aliorum ideas respicere. Hoc in Seruat nis usu necessarium adeo est , ut , in hoc respectu, eruditi, & litterarum plane expertes vocibus, quando Per quas aliquid signiticant, eOdem sensu utantur. Illae nimirum hi ore omnium eas, quas in animo habent atque aliis exprimere volunt, ideas significant. Puerulus , cum in metallo, citi auri nomen i inpositu na esse audit , non nisi rutilam savedinem videt , vocem avrtim soli coloris istiustisae tribuit ; ac proinde colorem eundem, quem mox pavonis in cauda conspicit, aurtim appellat . Alius, qui in rebus notandis diligentior est, ad rutilam istalia navedurem gravitatem adjungit; atque
ita per vocem aurum , quandocunque ea utitur, rutilae , flavae , dc ponderotae substantiae ideam com Plexam denotat. Alter qualitatibus hisce sus bilitatem adjungit : atque hic per vocem aurum corpus
rutilum , tlavum, fusibile , ti ponderosum significat.
Hlius ductilitatem addit . Hi Omnes vocem atiriam usurpant, quotiescunque ideam istam, quam animo Conceperunt. Exprimere velint. Clariis ine vero patet illos Omnes rham, quam antino tenent , non autem
Complexam quandam ideam , qualem ipsi neutiquam in te lentiunt , per vocem istam signare nosse .
23쪽
Voces saepe Ham referuntur primo ad ideas in aliorum mentibus. Viamsi autem Voces, prout vulgo usurpantur , proprie & proxime lolas in animo sermocinari tis ita as significent; illi tamen , in cogitationibus suis, illas ad alias res duas clanculum referunt. Primo , perhibent, voces fuas signa esse idearum in aliorum etiam animis , quibuscum sermones conferunt e alioqui nugas agerent , nec intelligi quidem Dossent, si sonos, quos ipsi uni, auditores vero diveris isae applicarent , id quod est duabus loquilinouis. In hoc vero homines haud diligenter examinare solent utrum ipsi mei, atque' illi, quibulcum sermocinantur, eandem in mente edeam habeant, necne Id vero satis esse credunt, si voce utantur, Prout in familiari colloquio homines ea uti solent; atuue ita existimant , eam, quae ab ipsis lignatur , ipsam eam ideam esse , cui omnes melioris notae homines vocabulum illud attribuunt.
Leundo ad sesam rerum veritatem. Mundo , ne homines de meris animi figmentis , N non de rebus, prout re ipsa existunt, loqui VI-deantur; perhibent ispissime, voces , a se prolatas ,
sam etiam rerum verilarem denorare . Quoniam Ue-- hoe ad Subsantias, & illarum nomina, magis vroprie, prout illud, de quo in proxime praeceden-2 Parao rapho diximus, ad implices sorsan adeas &re kr , de duplici hoc modo vocum di me usurpandarum fusius mox dicemus , cum Μικ-
rerum Modorum , & substantiarum nomina sigi: ζ
24쪽
cop. II. Uocvm Molascario. grtim tractabimus. In praesentia saltem mihi obiter dicere liceat ,. vocabulorum usum inverti, atque ii lorum obscurari coniundique significationem , qψο- tiescunque ad aliud quoddam signi hcandum, praete eas, quae insunt in animo nostro, Lia 3 adbitantia r.
Ex crebro usu vocra promte idos excitor. DE vocibus etiam ulterius confinrandum est . Primo, cum figna proxima sunt idearum, a que eo pacto instrumenta, quorum 4dminiculo ho In ines conceptus, & cogitationes suas cum aliis coinis municant, 7γ hinc vis venire , ut ratis inder sonos suos Arm, . ictra , quaa asserunt, connexis inreric Hat, ut Dominibus auditis, certae quaedam ideae percinde sere excitentur , ac si illarum objecta sensibuaen revera perciperentur. Atque hoc ita plane sit bet in omnibus qualitatibus, quae sensibus sunt o viae, M substantiis omnibes, qua' in quotidiano ucommuni 1 unt usu. '
f. VII. Voces saepe usurpansvr sine ulla suns casione . SE ' o, Etsi propria & proxima vocabulorum fio
gia incatio sit id e in mente loquentis ; quonias vero ab ineunte aetate , communi consuetudine, a simcidit, ut sonos quosdam articulatos perfecte disca, mus, quos Ore Proserre, Si in memoriam re Vocavre , in Proin tu habemus. quorum tamen de propria significatione examinanda haudquaquam sollici Ii sumus,
25쪽
aa Vocum seni scatio. Lib. III.
hinc tapissime accidit', ut homines, eo etiam tem-POre , quouaeclaratam ipsartari 1eium c8nsidera: ionein int edi volunt, in vocibus magis, quam rebus, cc gi retrones quas d Pant . l ni O, qt Oniam Plurimae voces prius saepe dii cuntur, qtiam Grae illarum innotescunt : idcirco plui imi , iique non solum pueruli , verum aetate etiam provectitores , psittacor uni ritu , voces quas dan non alia Iatione edi ni, quam quod ita fuere instituti . atque ita loqui consuevere . Qua tenus vero Lst. s aliquis aut significatio vocibus inest, eat emis inter soncmi, Meam constans est & perpetua connaxio, atque despnatio, alteium pro altera poni .'AtqLe sine ejusmodi vocum applicatione, nora nisi soni inanes essent.
Simi scatio illarum plane ab arbitrio dependet.
Voces ex diuturno & familiari usu, ut superius
dictum est , certas quasdam ideas constanti adeo confestimque in hominibus excitant, ut, quoci exinde consequitur, has inter se naturali vinculo cohaerere ho in mes arbitrentur. Voces vero cujusque proprias ideas. id ae ex hominum arbitrio & insti- uitione, signiti are e inde patet, quod saepe in aliis qui eodem sermone utuntur j non easdem isas excitant, quarum eas signa esse. arbitramur. Atque unusquisque adeo sanrtum jus habet , vocibus , qua cunque voluerit tis is exprimendi , ut nemo emcere possit, ut alii eaciem , quas ipsemet, ideas in mente habeant, cum iisdem vocibus utuntur . Cesar itaque Augustis, cujus imperis omnia tenebantur,confitebatur se novum vocabulum Romana civitate donare non
Potuisse: quod perinde erat . ac s dixisset, haud ipsi liberum fuisse, statuere. cujus nain id ae sonus aliquisio civium suorum ore & sermone Quotidiano signum este
26쪽
esse lebeat. Fateor equidem communem consuetudinen . tacito quodam consensu , in omnibus gentium ore mura linguis certos quosdam sonos certarum de rvm Meo proprios ac peculiares facere, ut voce ista abuteae tur, si quis alteri ideae illain adjungeret: Sed addo etiam , haud sensum illius capi 'posse , cujus verba non easdem in audiente Meas excitant, quas sermone illo exprimunt . Quicquid vero absurdi illud sit, quod ex eo sequitur . quod quis vicibus utatur secus, ac usus communis, aut illius sensus fert, cum cuo sermocinatur, hoc fertissatum est , eas illius tmtum ideas , qui . Vocibus utitur , Sc non aliud
CAP. III. Do Terminis Universalibus.
tioni forsan consentaneum videri posset, ut Vo-ees, quae rebus conformes esse debent, ita se etiam in s gnilicatio: te habeant i rem vero aliter se habere Patet. Maxima pars'.sictionum , e quibus gentium omnium seri constat, jura termini renerales . Neque hoc ab hominum incuria, aut casu , sed ratione, & aeceuitate prosectum est.
27쪽
Fieri non potes, ve rei cuique particular
P Rimo, Flari non potest, ut rei cuique setvlari
ssi pineium ac pectiliare nomen imponeretur . Cuiuetiam stria uicatio & Lsus vocum e connexiore ista Pendeant , quam mens essicit inter id as suas, & sonos istos , quibus ideartim signis utitur, nec elarium est , ut mens, cum nomina rebus'tribuit , dis inctas rerum ideas habeM , D nomen sngulare retiaeat , quod uniuscujusque proprium est. Transcendit enim vires humani ingenii, rerum. inium, qilae se pas-s ini nobis offerunt, distinctas effingere & consevare ideas: Haud volucres, & bestiae tingulae, haud irbores plantaeque , quae sensibus ubique objiciuntur , in mente vel capacissima locum reperiremit. Si proiigios mile videatur, imperatores quisdam memoria adeo valuisse, ut singulos milites suis nominibus appellare potuerint : 1 ratio in promptu est , cur hora ines cudes singulas in gregibus suis, quemlibet coimuiri capita ipsorum circumvolitantem. ; multo minus plantarum folia , aut arenae grana omnia peculiari nomine signare haud aggressi unquam suerint . f. III.
Supervacaneum insuper essSEcu o , quod s etiam fieri posset, supervacaneum
ramen foret cussa haud conducat ad illud consequendum, quod sermo praecipue spectat . Frustra homines rerum sngularium nomina congererent, quae cogitationibus inter se communicandis modo nullo inis servirent. Nomina discimus. eaque in familiari eum aliis colloquioqdeo tantum usurpamus, ut quod dicimus
28쪽
ab iis intelligatur. Quod tantummodo fit, quanda ex communi consuetudine aut .consensu, sonus ille . qui organis loquendi a me essicitur, in audientis animo eandem liaeam excitat, quam ipse in me habeo, cum
tantum evias in mentem habeam , illarum nomina
haud ab alio intell; gi' possinit, qui istarum rerum omnium, quae mihi notae sitiat, nullam cognitionem unquam habuit . f. IV. Tertio, At si demus hoc fieri posse. quod mihi contra videtur haud permuni tamen illuImomenia foret aa rerum cognitionem promovea iam, si rei unietiique distinctum nomen imponeretur e ea enim cognitio, etsi in rebus singularibus fundatur, ampli ficatur tamen di latius extenditur per rerum genera lium c templationem; ad hoc proprie conducit , ut sub nominibus communibus Entia in classes digerantur. Res istae generales & illarum nomina. celtos intra terminos continentur, neque siligulis momentis
multiplicantur, sitra quam mens capere Potest , aut usus postulat. Homines itaque maxima ex pacte in hisce substiterunt ; non ita tamen, ut, quando i commodum videtur , res singulares nominibuβ pro priis nullo modo designandas esse arbitrentur. Proin de in propria ipsorum specie , cum qua maxime con suescunt, & in qua hominum singularium mentio crebra fieri necessario debet; nominibus Propriis utuntur, atque distinctis Individuis distinctae denom,
29쪽
si Te Ini Universales. Lib. III.
Qtis res propriis nominibus Amatae sunt. NPRaeter personas , retionibus etiam, ursibus , si
viis , montibus atque locorum aliis ejusmodi ditiinctionibus , ob eandem rationem peculiaria nomina tribuuntur'; cum res sint, ' quas homines crebris inter se sermonibus usurpare necessum habent. Atquentinus dubito , quin, si singularium equorum mentio aeque necessaria esset , ac virorum, nomina profria
non minus familiariter illis qua is hominibus tribuerentur ; nec Alexandri magis in usu foret, quam Bucephali nomen . Idcirco videmus, haud usitatius esse equisonibus , famulos suos, quani , quos a se invicem discerni volunt, equos propriis nominibus appellare: quoniam inter illos hujus aut istius singularis equi, quando procul est a conspecta, mentioispe necessario cincidit.
PROxime quaerendum est, quomori ν res onerales fiant. Cum enim omnia quae existunt, singularia sint, undenam voces universabes nanciscimur, aut condmunes istae naturae reperiendae sunt, quas hae voces 1 nincant λ voces idet, communes sunt, quod signa fiunt idearum pene altam : atque Meae fiunt gener Ies, si ab iis circumstantias temporis, aut loci, aut alias omnes ideas, quae determinant illas ad hanc aut illam existentiam singularem, separamus . Rhujusmodi abstraetionein plura smul individua r Praesentare possunt , quorum singula , cum in se ad
abstractam istam ideam conformentur, sunt ut dicimus) generis istius. in s. vII.
30쪽
Cop. III. Termisi Uniuersales. MIVII. Ut vero hoc exquisitius paulo indagemus, haud fortasse alienum erit , nostrae iei cognitionis , atque nominum illarum originem sontemque ipsum aperire , atque ita gradus & progressus an an advertere , quibus a tenera aetate Ideas nostras amplificamus. Nihil ex Picratius e se potest , quam , ideas, quas puetoli tabide iis, quibuscum conluescunt, hominibus formant , ut ab iis solis exempli, in retam ) hc minatus convenire ipsis , Sc emetantum singulares. Ideae nutricis de matris in illorum animo recte seimantur. atque, haud secus , quam picturae illarum, ibi illa tantum Invidua re- piae sciri. Di. No i a , qCae primum iis tribuunt, Individua ilia spectant, atque nomina Nurrix & Mamma , quibus Pue ulus utitur , ad istas tantum ideas reseruntur. Postea cum temporis progressa & diuturna condueridine, vident. plurimas esse res alias inmupdo, quae in communi quadam convenientia formae externae, atque aliarum quarundam qualitatum,
patri ipsorum di matri similes sunt , nec non aliis ii iis, quibcscum coiὶicq re; Meum eiungunt, cujus illos omnes participes e Iie comperiunt, quam ipsi , prout alii , hominis nomine simant. Hoc modo fit,
tir nomen generale , atque isam communem jadipi scantur . Qua ratione nihil novi essiciunt, verum ex
ea, quam habuere, idea compleaea P rri &.Iacobi , Marii Se Eli feethae, quud singulis peculiare est , rejiciunt, atque illud tantum retinent, quod coinmu-no, est omnibus .
g. VIII. Ende Π modo, quo commune nomen a que ideam hominis nanciscuntur , adino nuna'& c gnitionem manis Heue alem lacile Aroerediuntur. Aniam advertentes enim , res Plurimas, qu e ab ipsorum,
quam habent , hominis i seu differunt, & proinde no mi nexisto comprehendi nequeunt, quasdam tamen qualitates habere . in quibus. cum homine conveniunt, illas tantum qualitates, retinentes, easque, in idea una