장음표시 사용
81쪽
ntinciatio est quas paetum . Atqui pacta de una re tracta non porriguntur ad aliam, L 27. ante omnia. deis Eupactis neque dominium quaeritur neq;obligatio, vel actio. c . tradisionibu . Qispani. Cr L r. g. seacum num. eod. Nunc de Exceptionibus. Controuersum est an generalis omnium exceptionum renunciatio valeat Sed verius est valere, tam peremptorialium, quam dilatoriarum arg.c peremptonas;.sentent. resindi non posse.L destitisse. de te. iasuo quisque iuri potest renunciare. Excipiuntur tamen e ceptiones nondum competentes, sed futurae. His enim fa- Renunciatio non valet. videatur Baldus ad peculata ob. a. tri. de Renunciat. vers. Mod quis. 2. Eνcipiunturaliquae exceptiones, quibus renunciari non potest, ut est exceptio ςxcommunicationis, simulationis, siue sinulati ερ usurarii contractus.Bart Lmmo rI.de υνι. r. CarpoIta di uiatis contractib.praesump. r. o vlt. Ioh. Andr ad Specul. d. tis. τι excepti errarura diurnarum c. vlt.erara. isseris. LLgeia Excipitur& exceptio, seu praescriptio seri, quoad clericos.Excipium tur denique delicta siue crimina. Quaeritur an renunciatio' exceptionis doli non sit tam efficax, ut etiam excludat restμ
tutionem ob grauissimam Iasionem ' De hac quaeae plene
Corneus consil. a i . Isb. p. Ipsi enormi lassoni posse renunci ri, siquis cum alitende V. O. & Corneus Acon licet enormis issionis renunciatio non contineat maximam siue enormissimam,ut 1Moq itur Corneus.
Nunc de ipse iudicio,&primo, quia iudicia cessanem feriis, potest tamen his renunciari, sed factis in utilitatem
priuatorum, ut messium, vindemiarunt, quibus ex volu tate partium potest exerceri iudicium, ut &iupra Bart. I son adl. i. num. ast. de Feriu. Huc pertinet & renunciatio e
ceptisnum seri,de qua supra. Tertio iusiurandum calumniae non potes enunciari L a. F. edluia. C. de ruram. propter
82쪽
calumn. Quarto litis coni statio non potest remitti,quia
peream iudex causam Cognoscit r . rem nona o m.
raoni. C. de isdie. l. 1 C. deditis emtest. mare vi iudicium sine causae cognitione non, ita & sine litis contestatione esse non potessi ininto de probationibus quaerunt, an illis possit renunciarit Respondent Glossographi posse iniudicio, extra iudicium non posse. Bar. Bald. aliique in Auth. iube . C. deludia Quae distinctio mihi plane talia esse via detur, nisi intelligatur de renunciatione allegationum, de qua est L Autb. Alioquin absurdum esset renunciare probationibus, quae ad cognitionem causis iudici sunt mamme necessariae. Non enim partibus, sed ipsi iudici probandum est, L 3. δε ισώ. Plane, quod est sextum, allegationubus renunciari potest, inue deo cogi possunt litigatores iis renunciare, quaerenunciationum allegatio in iudiciis fieri sileticum in causa concluditur, ιu rem flessent vel submit-
eitur. De hac renunciat. ςst d. Auth. ex nauest. 16. Iudicii pars est non minima executio, quae fit interdum vendendis bonis debitoris condemnati, vel ςarcere eius, qui non est siluendo. Sed aduersus carcerem est commune beneficium ces- sonis,omnibus competens. nisi ei renunciarint. Quamuis Plerique distinguanti vecempnis cum duo sint effectus, 'nus ad euitandum ς merem,alter com pQtentiae, yt Vocant,
huic quidem competentiae beneficio possit renunciari, illi vero Carceris euitandi non possis, quia carcer si species seruitutis. Atqui haec distinctio non est recipienda nec inforositata. Guid. Pap. deris a tr. Capeli. Tholos deris or. C
uar. lib. a. vari Resolui. ea . r. Vasquius. de success. creatismast. num. II. Iohan. Guterius tract. de iuratis contractib.
cap. rL Beatus de inope debitore creditoribus addicςndo
83쪽
Atq; haec de communi beneficio contra executionem. Proprium clerici habenti Odoardus; extra. Cuius beneficio clericus, si non soluat, licet laicus possit, non potest excommunicari Huic autem.beneficio clericus ren-ciare non potest, atq; adeo ne coniiciatur in carcerem. Canonistae enim cius c. beneficium, quod est de excommunicatione, producunt etiam ad carcerem, imo ut non cogantur cedere bonis. Eoque pertinet c.pe emt.de Fidelessor. Idque argumento militis. quasi clerici sint milites coelestes. Miles namque armatus a ludice condemnatus non cogitur
soluere,nisi quatenus facere potessi I. eremdic. Huic igitur beneficio plerique negant posse clericum renunciar Vt ne que beneficio fori, de quo esst civi deforo eo G. 6c dictum deco suprae Ratio est,quia clericis haec beneficia sunt concessa non ut singulis, sed ut uniuersis,totique ordini.Vnde cum in ordinis uniuersi prςiudicium foret,renunciare non possunt Suo enim quisque iuri non alieno, de praesertim publici cotilegii renunciare potest AccurcI.de R. I. Bari alii: que Dd. pen. C. depact. Eadem ratione inducti Hispanis pud quos nemo vir nobilis ob aes alienum in carcere coniici potest iureconsulti quidamputant, huic Nobilitatis ordini concesso priuilegio singulos renunciare non posse, ut apud
Guterium videre est.d TraeZ. . Ιαπ.37. mmm .seqq. nisi iurata sit renunciatio. Sed alii etiam iniuratam valere con
Nunc de publicis Iudiciis in quibus hoc singulare est,
quod neque Exceptionibus, neque aliis defensionibus . vi appellationi, reus xenunciare potest.De appellatione sit pio argumento Hontamui pestat. Acciaria L Ραvbidialii.Bart. quoque S Angelus. de exceptionibus, aliisq ;d sensionib' prolixe vitalism's so. HYt.Venet.qui ita distinguit. vel, inquit, constat reum habere defensiones,vel non con
84쪽
De Renunciationibus. 8Istat. Si constat,non potest renunciare, si coustat non habe . re, potest Si deniq; dubium est,etiam potesttaed ita ut poenitere possit, & renunciationem reuocare. Accurs ad i. I. de Fura. I. I. siquis vora deparnu.ctae avo tantum.de Appent. Mihi humanius videtur,ut omni casu,vel nulla sit renunciatio,vel sine effectu,hoc est ut eam reuocare liceat reo,praesertim cu' de sanguine devita hominis agitur,cuius seruadae Causa multa alioquin prohibita conceduntur. Dd. in I. transige ..C. de Transact. Quare & recte concedunt Interpretes accusatum
feriis pro se facientibus mon posse Tenunciare : contra se posse. Quia omnis ratio expediendaedalutis honesta cense.
Huc pertinet,quod de appellatione quaeritur, cui potest renunciari in causis ciuilibus,non vero in criminalibus. Ratio differentiae est mi. vis. . vis. Cis operit. i.*squis.1. qmb. Vest. non Meat. A ccurs Angel. & alii glossographi ad ae .panum. Ioh. Paponius de arresis lib. r . rit. s. Maranti par. o. ris. Bavent.-uo. sed b.Mq. infusemis aureo. Postremae Eeresis. in integri conuenit inter Dd. minorem ei non posse renunciare, tum quia minor ad renunciandum eadem facilitate, qua ad contrahendum induci possit, tum quia non minus inrenunciando quam in contrahendo laedi potest arg. aut Praetoris. restitutinae interdum es minor. Α c. s.&alii.*Iudex.eod. σ.G.deinmigrasti .mitia. d. tract. Q. 37. Quibus non assentior,d.l.si iudex&rationes in contrarium hoc suadent tantum, ut contra suam renunciat. nihil minus possit minor in integrii restitui,ut captus. I.dem n
Dem , essectu, at, Interpretatione R
Xplieatis causis,in quibus renuntiationes versantum e liquum est de earum vi explicemus. Ad vim earumPe L i tinet
85쪽
tinet. Primo renunciatione tolli ius non ipso iure, sed ope exceptionis,instar pacti, cui persimilis est renunciatio. Dopactis notum est. l. si uni . g.ρari . l. p. 3 ρdc- multi. de psori De Renunciatione est l. 3. C. de repud. hereda. quantur. 14. g. m. de adit t. eiaci. Alex. ml. Pomponi--Negat.gem Bart. l. r. C. depact. Secundo ad effemim ronunciationis pertinet causarum explicatio, ex quibus renunciationes rescindi possunt, quarum fere quatuor asseriantur. AEtas vid cet Pistor. confli. a.lib. I. a. Est ignorantia, inadoloscen- tib. militibus,mulierib. riisticis. De rustico tamen hon evitat in iure, sed de rusticitate quae de homine plane imperito accipienda, Pistoc. d lo. 3. Grauissima laesio Mynsing emiuris. ob eo. se. Hotom. consiL 7. num. δ. Sed mihi haec causa rescindecidae renunciationis non placet, ut sepra dictum. Neque etiam transactio ex hac causa enormis laesionis re, scinditur. L Lucius. ad SC. Trebell. 4. Donatio
inofficiosa, verbi gratia an donationi in ossiciosae a patre faste renunciatio a filio facta rescindi possit. l. i. de ML
Puto non posse, & proinde hanc non esse causam im firmandae renunciationis: imputet enim sibi filius,qui cum possit inofficiosam patris donationem actione rescindererit. C. de inosi donat. haec suae actioni sponte renunciarit, maxime,cum haec renunciatio sit fauorabilis,quia rescissio donationis est odiosa. Nam oc querelae inossiciosi test menti non est dubium, quin filius renunciare possit, ut 5 iuri nullum dicendi testamentum. l. filio. de imust.
Deneniendo ad posterius membrum huius ultimi capitis,de interpretatione Renunciationum, paucis nos expediςmus. Dictum est sub initio huius nostri tra ius de
86쪽
personis, quibus renunciatio prosit, vel non, quod idem de
de pactis tractatur a lC. inc rescriptum. 1o. g. et O. er seqq. depact. Noeta autem est regula in pactis ; Ea ab unofacta alterinoqueprodess,nes nocere. Culius tamen regulae aliquot sunt exceptiones, maxime quia pactum alnid in rem concipitur, aliud an persenam. ante asigam legib. Ad eundem modum & de renunciat. regula constitui potest, Eamabun actam nec rodess, nec nocere alteri Aiubemud. C. ad Vestan.g. vis. tis. o. or iit. ad.
lib. s.fudor. Sic filia, quae, ut saepe fieri solet, renunciauit bonis maternis,patre ad secunda vota transeunte,idq; in seu tem patris, an haec renunciatio patri eiusq; omnibus liberis tam ex secundo,quam ex primo matrimonio, an vero patri&. liberis tantum ex primo,hoc est fratribus filiae renunciantis prosit Magna quidem est co rone a. quam Boerius deras Ira. hydram vocat, de qua copiose Alex. ιoim consili. 9. ib. . Castren .eonsi r a. Quibusan locis ea quaest. in utramque partem agitatur. Mihi vero eorum sententia verior vis detur, qui hanc renunciationem reliquis liberis prodesse omnibus,non tantu prioris, sed etia se ridi matrimonii opinatur.ὸν l. iactio. CH pactis. Et hac ratione.Quia omnes eius- de sene patris. cui facta est renunciatio liberi. Nec obstat, ex hac opinione sequatur inaequalitas inter liberos prioris,& secundi matrimonii. Nam filia suorum bonorum maternorum Domina potest ea patridonare vel cui velit fratri,reliquis omnibus exclusis. l. inremadrra.C. . fami at. Quare curn in casu proposito patri eis bona renunciarit filia, non est, quod eius fratres germani de inaequalitate contendant, siue conqueramur. Summa de Persenis haec est, renunciati nem unius non prodesse vel nocere alteri,nisi heredi,ad exemplum aliorum contractuum. Quod ad res attinet. Regula est,renunciationem causae unius non porrigi ad alteram, visuris praesentis renum ciatio non extenditur ad futurum , sic renunciatio
87쪽
s . Huberti Giphani j Trachatus
hypothecae,in una re,non extenditur ad hypothecam in ali re. Bart. aliique in L iubem- C.ad SC. Velleram. Tiraq. δίμ.n. Io . Matth. de Amict. dens so. Ben intendus deris I . Coronidis loco tandem &hoc obseruandum est, degenerali renunciatione , eam non porrigendam ad ius postea quaesitum. l. paulo. g. r. delegat. p. Corbulus duofratres. n. IL Iason. n. ro. miae devexb. oblig. Neque ad id, quod ex noua causa adiicitur. arg. e. cum Interiextra de Rmumι-at. Semper enim Renuciatio iuris intelligenda ex Causa pr. senti,rebus se.ita stantibus.Iacin cum Tutoribus. de Transact. Illud certum etiam est,renunciationes iuris illicitas, ut hereditatis, strictissime interpretandas esse, quamuis eae moribus nostris sunt re. ceptae. l. quod vero1. de regib.
88쪽
niae, in hac Renunciationum Materia reddita responsa CoNsILIVM I.
UNIVERSITATIS IN GOL STADIENSIS. D quo casis controuersis discutitur, tenuralia ad bona renunciata re essum ha
a V.quinq; habuit liberos,nempe mlhelmum. Christopnorum, Margaretham,Appoloniam,& Κunigundam. De quibus Margarethamnu--ptui dedit B. G. cum dote mille quingentorum florenorum: ea tamcn lege in pactis dotalibus adiecta, ut dicta Margaretha renunciet hereditati paterna , maternae,fraternae in haec formalia verba, quae si uuntur. 99nbhierauis
89쪽
hetselobii aucte hrde. 6 am renunciatione Margaret Laactualiter, &medio iuramento indeputato iudicio praestitie. Mortuus est deinde E. pater, relictis post se quinq; liberis. Et fili; eius masculi hereditatc adiuerunt, ac quiete possederu t. Posteaffectus est Christophorus in militiam, in eaq; occubuit. cuius portio quoq; ad fratre sis stite milhelmu rediit,et
ea in s annu pacincc tenuit,ac possedit. Et cu cetteris duabus sororibus earumq; Maritis,de uniuerso iure ad hereditate paterna,materna,staterna, illis Copctente.data certa quantitate pecuniae,& recepta earunde Renunciatione, composuitat transegit. Succedente tempore &superstite adhuc Nil
helmo decessit etia Margaretha qin suprascriptu motare- nunclauit,relicta filia Anna nomine, nupta I. ab H. & h citi prcsenti chusa fuit Actrix.Tando moritur & ipse ilhelmvs.condito testamento in 'uo filia sua Maria uniuersale setipsit heredε, ex quo testarncto dicta Mai iahereditate paternam adluit,&debita patris coepit dissbluere. verum postra venit dicta Anna filia Margaretnς renunciatς,&a Maria filiamilhelmi petiit portione competentε ex hereditate auita,quasipet mortem Oilhelmi auunculi sui extiterit casus reseruaἀtionis memoratae,in que apertus fit ei regressias ad bona Aui. Sed m. Maria conmenta hoc negat ex quo dicta Margaretha decesscrixanteconditionis euentum, Ac ex quo ipsa sit proaxima heres patris sui, & quadem ex testamento,prout latius continotur in articulis hinc indefactis, & dedussionibus ad
Christi Redemptotis nostri clementissimi diuinoirmiplorato auxilio,resblutio quςstionis propositet potissimsi dei pendet ab intellectu reseruationis circa renunciationem iu-
90쪽
Vniuersitatis Ingo Istadiensis. 2
ratam perdictam Margarethamannexae. Atq; videtur sane prima facie Actricem in hac causa obtinere non posse, nec debere. Primo quod cx conceptione dictae reseruationis apparet, quod cogitatum iuerit tantu de illo casu , quando vel ambo fili, dicti E. morerentur , uiuentibus parentibus, vel si post mortem eorum sine prole decederent. Quod euiden--ter ostendunt illa verba: Sopoli der uicuenannis enargar
non euenit. Nam ipsa Margaretha destincta est longe ante fratrem suum milhelmum , ita quod respectu istius Actricis non possit dici hereditas paterna materna. vel fraterna , sed aesta,vel verius auunculi,de qua verba reseruatiopis non loquuntur, Λ inter tales hereditates multum interest,ut patet in L Iur consistitu grad. assisit. Ergo Actrici filiae dictae Margarethae ad illa bona non competit regressus. Quia in dubio verbis inhaerendum est, ex quo voluntas bominis non praesumitur a verbis aliena. Tubera, desuesct M.LNepos de HS. Iasen inc anci .m .delgat.ADecius in Esemperis stipulamnib.ns.de R.I. Et virtus sermonis non porrigitur ad id, quod verbum non sonat,ut tradit Balae in conss. ψρo. coca. bb.I. & Crauet. U.ao.n.a. in reon. Vnde cum verba rese uationis senant ad hereditatem paternam, maternam, fi tertiam, non porriguntur ad hiredit inm auitam, upi auunculi.
Secundo verba dictς reseruationis concepta sunt singulari numero: Ibi. etBM sit Serechtigmt-ltem per pronomen Stesid est ipsa Margaretha, dispositionemprςcedit.
GIIn giuerat ve .eum i a. Institutiae Aetionib.5c Zalius in est .Ln.ad ι.I. Et est pronomen demonstrativum, propter is comventio & reseruatio illa dici per natissima, α plonas, ite ca-- ω nominatos no egrςditur, pes textis Lapuiobem. .hις veis.