장음표시 사용
251쪽
dio 8 Petri Ric clardi; Commentaria
Pro qua in primit dedit ei tui ex Bald. certum est enim quod lex et uilis resistit tali testamento, ut patet in t filio praeterito, ibi, subtilitas tutis refragari videatur, de d. l.inter cateia, isde lib. 1e post h. e so non potest conualescete de multate ciuili. Ego qui nee etiam secundam hane opin. sum retentulus, respondeo, quod hae e ratio non est necessaria quia non est ab onum quod risol iviis ciuilis unius legis cotta dicat equitati alterius legis, etiam iuris eiu uis, unde dicimus, quod squitas scripta praestitur rigori, l. placuit, C de iudi c. und)non est absonum . quod una lex priori legi conira-
dieat, de illam cottigat de aequitate, quam etiam rationem prosequit ut i mola in d. l. filio praetetito,
Secundo pro communi facit nam si reconual stet et de iure ciuili, de de eius aequitate, tune daretur ea sus ex eo testamento h reditatem adire polle
institutum, de se deberet tolli primum praecedens testamentum per secundum, in quo stitia est in potestate praeteritus, ut inquit glossin l. eum in secundo is dein iussi rupto, l.3. ,.sed si state isde iniusto rupto testamento,i. paret stici. isde hqred. inst. sed hoe eli sillum pet i ex .in l. si filius qui in potestate,si. de lib. 8c post h. ergo reconualescit de qquitatu
Respond. hoc contrarium procedere, quando ex secundo testamento non pollet haereditas aditide tute civili absq; alia confirmatione, de se, quando a principio est et aliquod: sed hie ab ipso principio est nullum, nee potest aditi nisi supet ueniente constitiatione, ideo non tolli primum. ν, Tertio de ultimo alijs o millis deducitur tex. in stio praeterito, is de iniust. rupt. in quo consilit tota quaestio, dicitur enim ibi, quod si fili ut boni, paternis abstinuit lieὸt subtilitas iuris te fragati vi
deatur, attamen voluntas testatoi is ex bono de
aequo tuebitur, ergo valebit de oequitate praetoria. Respondetur, quod ille ter no probat mam non
est illi ut legis sensus talis, cui bi apud ipsum l. C,
non sint prolata verba respectu validitatis testamenti, sed ibi erat tantum dubitatio, an filio prae- tetito, legata 5e libertates deberent uti via dedistinguendo ait I. C. non debeti, si praeteritu thaereditalia patetnaea scat tibus, partem suam ab ime stilo petat, si veto ab ea se abstineat, licet iuris subtilitas
res agati videatur, iamen de aequitate voluntas testa totas tuebitur , ideit defendet de eon seruabit legata dc libertates ; de hunc intellectum sequuntur
art. in d. l. filio praeterito δe Alex. in l. posthuino,nu. S. C. de contraia b. Hune eundem intellectum
amplexi sunt Cuman. in l. si filius qui in potestate, num s. isde lib. de post h. Zucchard. in . . l. posthu.
mo. u. 8. Tobias hic, num .i de picena id. hic,
pag. 3 a. quem de ego libentissime assequor. Constitiatur ille intellemis, pondetando illi vel ba, licet subtilitas iuris videatur refragari. quae innuunt,quod ex quo ipsi instituto eompetit ben seium contrata bulandi ratione si atris p r cilii, dc
per consequens ea altenta legata non deberet, i
men de aequitate Plaetolia praestantiit , de se non quaerit ut de validitate testamenti.
Secundo consimatui optimo tesponso illius legis, in quo tantum de validitate legatorum agitur, non institutis, ergo ut in paribus terminis tectast differentia, de ut congruat quaestioni, quae elici, tur ex d. primo, dicendum est,q, ibi agatur tam uni
delegatorum validitate, argum . . pieterea infra,
de inutil. stipui. de sequentia ex praecedentibus declarantur, l. haeredes. I. si quis post, isde testam .l ssetuus plurium, is deleg. r.in sine. Augetur de tertio, nam si illi staties instituit testamenti viam elegissent, distinctio illius legis non procederet, sed omnibus legata piae starent. quamuis pr teritus partem suam auocaret, i. si duo, is de leg. praest. Nee obstant quod dicebant aliqui nouissimi,
quorum Commentaria manu scripta circunse
runtur, quod in primo responso licet saeiat I. C. mentionem de legalis de libertatibus tantum, tamen etiam de litte iis institutione intelligitur, ita. quod si fili ut in potestate pr teritus dicat nullum. erit nullum etiam quo ad institutionem: quia di sellius vitiantur legata de libertates, quam institi tio,argumento Auth Ex causa, C.de liber. prper. at per s.flio vitiatur legata ergo de institutio. Nee obst. secundum eos quod delegatis tantum in primo tesponso si facta mentio. quia dicunt ipsi hoe factum fuisse, quia de ijs erat maior dubitatio, per supradicta.
Nam respondeo, quod lite cons delatio pessima est mam si filius dicat nullum, clarum est, quod non potest intelligi respectu institutionis, sed tantum tespectu legatorum de libertatum, cum iam institutio littedis ipso iure esset an nihil ata ex de ctu fbrin , d. l. inter e tera, alias ille tex. respecta institutionis esset de indubitabili contra l. auod Labeo, de Carb. edicto, ergo dicendum est, ibi quaeri tantum de validitate legatorum. Est ergo planus de clarus iste intellectus, qui videtur magis communis ad hanc l. filio praeterito. dis Cum igitur hucusque nee Opinio communis,
nec contra communem in iure probetur e s soausus sum una cum docti stimis uiris tertiam attentare opinionem quod tale testamentum non teconualescat, nee de equitate ciuili, nee de aequitate Prettotia, sed semper. de omni tempore sit nullum; quam etiam insequuti sunt Tobias de Picenaid. hic, de ante eos illam defendit Ciuis noster Paul. Florauantius iti secunda patre Centui tali sua tum
disputationum, Conclus. Se nonnulla etiam tradidit in prima patie Conclus secunda. Probatur in primis Quod sit nullum de quitate ei uili, patet e quia
debetet Geundum testamentum in quo filius est prςieti ius tollere primum, per d. l. 3. . sed si stante. ii de iniust. rupi. sed hoe est falsum, per t. s situs qui in potestate, is de liber. de post h. ergo. Quod etiam non valeat de quitate praetorii, vltra supra deducta, probatur eae l. prima in fine.
ris de posthum. ubi propter praetetilionem si ii iapotestate, ab initio Pittor desiit bonor. posscsi
nem, Unde liberi, ab intestato emancipato, ex- hqredato.in testamento in quo si ius si aete. itus cst,
quod esse non dcberet, si ab initiu es et aliquid
252쪽
Ad Princi p. De ex haered. liber. 2
de iure praetorio, per i egulam l. antiquae, C. com Lauri. de successi ubi, qua in diu potest elle loeus sue
libris ex testamento, non habet locum ab intestato, l.quamdiu, K. de aequirenda hqred. si ergo
Moti reconualescit nee de iuris ciuilis,lice tulis Pictorii quitate, ergo nullum ei it omni iure, nee vi quam reconualescere potetit. Secundo moveor, sublato sundamento corruit super dificatum, cap. cum Paulus, i. l. i. cum similibus: at communis opinio quae vult tale testamentum reconualescete de iure Plaetolio, fundatur ind. l. filio praeterito, quc lex nihil probat, ut ait diuinis, imo potius in contrarium retorquetur, ergo corruit quoque ipsa opinio communis. Tettio moueor per lex. nostrum, cum suis simillimis iuribus, in quibus omnibus disponitur, quod ptatellio filio in potestate testamentum est nullum, ita ut ex eo haereditas adiri non pollit, ergo omni tempore, & omni iure inualidum est.
Quarto cons deto, quod si in sacultate prstetitiesset confirmare testamentum, sequeretur, quod uin eo esset instituti extranei ex hqredatis filiis, quod
ipsis iij, eripetetur ius dicendi nullum eis quaestum ex pictetitione illorum,quod ellet ablui dum. ci contra text. in l. si post mortem, s.fin.& l. illud. F. fin. & l. non putauit, , .fin. E. de contra tab.& in specie esset contra text. secundum Aretin. in Authen. ut eum de appellat. cognos. F. siue igitur, ubi dicitur, quod liberis pictet iis testamentum , quo ag institutionem non valet, & cohaereditas deuol- tui ut ad succedentes ab intestato, no videtur quod probatio pratetiti quicquam possit operati inra iudicium tertii. 3: aliorum,qui habentiusquet tum .d. l. sn. Ede lib.& posthum. Et ex his concludo contra commvn. quod i
flamentum in quo sit filius pia tetitus, licet ipse id
approbet, vel iacite vel expresse, non reconuale scat de iuris Pictorij qquitate, nee de aequitate ci- Nili, sed semper omni iure, di omni tempore sit inualidum.
7 Accipio gl .in vel bo costii erit, quae diuidi potestra duas patres, in pinna ponit limitatione ad text. aio strum, in secunda asscit limitationis rationem. secunda est ibi, nec mirum . pro expeditione primae partis dicitur in tex no- sto, ciuod testamentum in quo filius est pictetitus,nullum est etiam si filius vivo adhuc patre moriatur, quia scilicet ab initio non constiterit testa-rnentum, glo. limitat hoc dictum non procedere. quando testa metum ab initio con stitit, postea autem ruptum stetit agnatione posthumi quia si ipse post numus vivo patre moriatur, teconualescit aestamentum, εde iniusto rupio, l. post humus. in princ. ubi talis erat casus: quidam condidit te lamentum, de instituit sibi lictedem extraneumst tertio post humo sibi nascituro, qui natus est vivo testatore, & eo adhue vivo decessit, quirebatur,nunquid testamentum illud deberet valetea deito ratione dubitandi videbatur dicendum, quod non valeret quia natiuitate ipsius post humi tu plusuit, ut est tex. in l. 3. .his,s eod. tit de iniust. rupta aram licῆt decesserat vivo adhuc testatore, tamen cum semel ruptum suetit testamentum natiuitate illius videbatur quod non reconualesceret: Conistrarium tamen deciditur ibi, licet enim iuris sciu-pulositate, nimiaque subtilitate testamentum ruptum videatur,attamen de aequitate teconualescit, ct scriptus haeres obtinebit; allegat etiam glO. text. in f posthumi, ver quod & filio, su p. eod. qui text.
lsrobat solum, quod filio post humo praeterito va- et quidem testamentum ab initio, sed postea natinuitate ipsus rumpitur. In secunda pallegio. affert rationem, quare testamentum quod agnationem posis umi iuptumeli, si tamen vivo adhuc patre moriatur reconuales eat,& dieit,quia scilicet, ab initio no rumpitur, sed agnatione pos humi. ideo eo mortuo reconualescit, vult dicere glo. quod testamenium, in quo praeteritus fuit politium ut, ab initio valuit,vnde licet postea natiuitate eius rumpatur, tamen ii vivos arre moriatur,teconualescit, alii a facilius conua
datur quod ab initio quandoque valuit, quam quod semper ruptum fuit, argum. l. quae ab initio,
8 Ex qua glos i. elicitur Concluso. Post humo
praeterito qui si natus esset tempore condita testamenti suturus fuisset suus,& in potestate testantis,
testamentum ab initio valere, non autem esse nullum ipso iure quam sequuntur DD. communiter, tram hic, tum in l. posthumo, C. de contra tab. ubi
Du. . δc probatur in primis ex s. post humi, in a d. tit. nostio,ibi, prateiito, valet qui de testamentum. l.I. I. ex his, e de iniusto rupi. item probatur ea d. l. posthumo, inducendo a contrario sensu, ut notant ibi Interpretes. Ratio autem secundum D ta communiter est, quia ipse poli humus antequam nascatur, non dici t elle in potestate & per consequens non dititur suas haeres,l.s n. isside collat.La. ff. de assignat. liber. ille enim qui non est in potestate, non potest dies suus h. tes, s emancipati, insta, de haei ed.quae ab intest. deser. l.lege Cornelia, asside testam. & quod
ante natiuitatem non st suus, pater ex l. i. toties,& f. sed s incertum. E. de ventre in possinit t. l. Gallus, 3. nunc de lege Velleia, Ede libe.& post h. in
quibus dicitur, quod posthumus ante natiuitatem non est homo, 3. cu qtixti tui, infra, de lixi ed. i uae ab intest defer. l. post humus, in princ. iliae in osse. tesiam. l. posthumo, C. de collat.& non entis nullae
sunt qualitate, , s. pen. in s ne, fissis ceti. ret. & hae fuit ratio Bald. iii l. si pater, in '. opposit. C.de in- sit .& subst.quam deinde sequuti sunt omnes in d. Ipos humo. 9 Sed contra hane eommune in sari potest ratione e nam videtur si ustratorium quod dicamus ante natiuitatem non rumpi te iam emum , cum nos
habeamus quod illi qui sunt concepti, pro natis
habeantur l. qui in vitio,is de stat. homin. Ad hane dissicultatem respondet gl. in s.7. s.ex his, in ver. nas cantur, is de iniusto rupto, quae dicit od non semper conceptus habeat ut pro nato, quia potest nasci abortivus.
Sed lime solutio mihi non plaeet, quia semperesset haec dubitatio, ita, quod nunquam polli,
253쪽
11 o Petri Ricci ardi j Commentaria
Seeunda ergo suit solutio quod hic pro non nato habeatur si uore testamenti, ne id rumpatur, at gumento l. vel negate , i s. quem adna. test. aper. l. si
pars, is de mois c. ies . l. Gallus, s. quod si is, ubi
Bil. in 7. not. is de lib.& posthum. Sed lis e resolutio videtur perieulosa: nam si uorsilio tum praeponitur fauori testamenti, & magis filiorum fauor aliendi debet, i. eum quidam, st. de lib. se post h. l. ii ita facta, is dein tutio lupi. Dec. ind. l. poli humo, nulla. r. R iri l.omnia sere, is de re g.
iur. Nee obli text. in I. vel negare, cum allit supra deductis, quia respondetur, quod ibi illa iura loquuntur in casu claro, in quo constabat declara mente tellatoris, quoa silaus ex hqredaretur, unde non praesumebatur patrem sine ea usa ex haeredasse silium, ideo ibi praesumptio erat eontra filium, ita quod tenebatur probare se suisse gratum, quod cas est de iure Codicis, de quo iure pater. aut haeres tenet ut probare, l. liberi, l. omni modo, C. dei nosti. testam. Bart. in l. iusiurandi, is de Oper. liber. unde, cum hie agitur de commodo filii, eum simus iii casu clato, illo tum fauor praeponendus est saliori testamenti, ergo hae e resolutio est dubitabilis de
Tamen non est ab ea recedendum, quia ante natiuitatem post humi attenditur fauor testamenii, post natiuitatem attenditur fauor stiorum, nec objiat textus m l. cum quidam, eum aliis, quia loquuntur illa iura in iam natis. secundo respondetur, quod ibi agitur de interpretanda mente testatori . in qua st larga interpretatio, hiii testamentis, ε. Je reg. iur. cum ageretur de exclusione filiorum, seelii tamen hic ergo. Nee
nti, si non habeatur pro nato: nam ad hoc respondet Decius in d. l. post humo, num. 3. quod hoc est modicum praeiudicium, quod non habetur in consideratione, esset enim valde durum, quo testamen itum redderetur nullum piopter post humum qui riὰ non nascctur. s , Secundo eontra hane rationem facit text. in I. post humi insta eod. tit.de haerea quae ab inteli. de
fer. ubi dieitur: post humi quoque qui si vivo patre nati essent. in potestate eius sui uia solent,sui latere des sunt; Confirmatur, quia posthumus habetur
pro nato quo ad eius commodum, i qui in utero, is de statu homin. I. cum autem. supra de tutel. 3. si quis filiabus, supra qui testamento iutor. sar. post . sed hie trachatur de eius commodo, ergo habetur pto nato, ergo est suus antequam nascatur. Decius in d. l. post humo, conatur sub titi. 3. luere hane conitatietatem.& inquit, quod posthumus ante natiuitatem est suus haeres. d. , posthu- . ivi, cum l. qui in utero, nam cum lex fingat eum natum , consequenter si git eum in potestate, &esse suum: rei autem vetitate inspecta, non est suus antequam nascatur. Quam resolutionem videtur etiam sequi Atet. in s. l. lege Cornelia. fi. de tellam
. Sed haee telo lutio Dee ij improbatur ex duo primo, quod praesupponit quod g. post humi, i
quatur in nondum nato, quod est falsum, vi instadicemus; secundo, quia praesupponit, v ille qui in
ricio ιst, si ficte suus hares,quod non probamus. si Quo ad primit, quod text.ille in d. f. post humi,
loquatur de iam nato, patet, quia text. simplicitet
non inquit quod si suus , sed quod est suus heres. ergo intelligendus est delam nato, quia donec eliin utero, haeres nou est. cum conditio nihil ponat
in esse, i. si qui, sub conditione, iis si quis omit ea
sa tellam. Confirmatur ex d. l. i . f. tori es, is de ventie in posis miti ibi, inter suos haeredes suturus erit.
Item , quia nec ei confertur antequam nascatur, l. post humo, eum ibi nor. C. se collat. Ulterius ostenditur ex ,. interdum, eod.tit. se haered. quae ab intest. de r. ubi interdum contingit, qliod ille qui non est in potestate, ante mortem paren iis, tilicitur suus post mortem patris. ergo datur intelligi, ex quo dicit interdum, quod superius de mallo alio
dixetat Impetator, qui non esset ante patris mo
rem in potestare, & post mortem efficiatui suus, ergo nota dixit de post humo nondum nato, quia
ille non est in potestate ante moliena patris d. l. fin. de eollat. bon. 5e tame post mortem ellicitur suus. d. 3. toties 3, de hoe etiam pacto ponderant illum text. Tucebar s. in d. l. post humo, num . . loqui autem illum tex. in I. post humi,iniam nato, dixit Ias. in s. qui se patiis, C. undelibe . nu. r. Curiti tui .ind. l. posthumo, num .a s. ubi Modet. Botio . u. I 3. Quod nee etiam ille qui est in utero, non dicatur
se e suus probatur: nam in his quς non sunt utiliatis qui in utero sunt,ipsa Don habent ut in consideratione, i. qui in utero, la prima,& norat glos.& l. qui in v teto. l. 1. is de stat homin. sed ips posthumi dum sunt in vieto, nihil utilitatis consequunturquo.l sint sui, ergo non habentur pro natis, etiam lacu. quod nihil utilitatis habeant, patet: quia si
non nascatur nihil sunt. l. qui mortui, is de verbor.
signis ii naseantur vitii, ei liciuntur sui haeredes, de retro finguntur sui, ergo nihil pote si hine sequi incommodi, si non fingant ut interim sui, ut sentit de uechat. 3e nos insta nonnulla dicemus, ergo re solutio Decii non est admittenda. a Vera igitul est ratio eommunis quod ideo testamentum non rumpatur ante post humi natiuitatem, antequam nascatur, quia non est nec vere nec
seλὰ suu . viiii l l. supta citatis. Nee habet obstare text. ind. 3 post humi, quia ut vidisti; loquit ut in iam nato, visentit etiam Coradin. s. l.qui se patris, C. unde liber. quod confirmatur quia ibi eum loquat ut de succestione ab intestato, quae non habet effectum nis post natiuitatem, intelligitur ergo loqui de posthum is natis, qui tempore mortis ei at poti humi. Item dico, v dicunt ut tui quantu ad effectum succedendi, non autem quod vet E snt sui.
Item, non obiit. text. in d. l. qui in utero, quae magis urget: nam ex traditis supra resposetur ex mente Moder. Ferra r. s. Zue chard.quod sibi locum vendi eat in his quae utilia sunt post humo, at illi non
est utile ut fingat ut suus ergo lieti ista mordere via deatur Modet. Bonon .in d. l. post humo, qui volui, quod tex. in d. l. qui in vi ero, no voluit dicere post- humum haberi pro nato, sed velit, quod propter talem dispositionem omnia stent in suspenso, vi eum Iriente natiuitate, retto fingatur natus,& consi lux xur omnes utilitates, quas eonsequutus suisset stam natus illo tempore suisset.
254쪽
Ad princi p. De ex haered. liber. 2Ii
s d hae e etiam i storum resolutio no videtur ad modum concludens, cum sit quodammodo resti inge te dispositionem illius texi generalem, dicentem eum habeii pro iam nato. Ideo ego aliter respondeo ag d. l. lui in utero,
quod illa lex non simplicitet est vera, ut qui in v tero es f. habeatur pto nato, sed vult dicere . quod in liquibus habetur pro nato,licet pollinodurn l. C. id non probet. Ego autem probo primo pertext. in
a. cum quadam, , i. is de acquir. haered. ubi ille qui est in utero, habetur pro nato quo ad hoe, ut ipse retardet aditionem licredis extranei instituit, donee nascatur. Secundo probat ut in l. antiquis, is si palsiit ted. pet .vbi post humus nasciturus ex ventre, impedit sequentes in gradu adite. Confirmatur ex d. f. cum autem, supta, de tutet .vbi ille qui est in vi Io, habetur pro nato, quo ad tuto tem recipi edum, A ideo tutor datus sitit,censetur datus etia in pol humi t. f. ii aut, si tabus, supra qui tella. tutor. dar. rois.& se illa iura declarant, quibus in casib. procedat s. l.qui in utero, fide statu ho in in. non autem
quod simplieitet ille qui est utero, habeatur pira nato. Restat ergo firma ratio communis, quod te tamentum non rumpatur, quia non est suus.
r 3 Potest etiam alia alligi viri tatio: quia circuitus sunt euitandi . l. dominus, is de eon dict. indet,. sed
per hoc euitantur circuitus, quia si tella mentum aiullii esset ab initio, polibum ut deinde abortivus nasteretur, sicuti potest euenire, i. a. C.de post h. hqred. inst. d. l. qui mortui, vel nullo modo nascet tur, prout est quado mater praegnans decederet antequam pareret, deberet denuo fieri testamentum,s ab initio esset nullum quod non est necessarium, ergo. Confirmatur: quia sex no iacit actus sis litatorio . l. qui bis idem, iis de vel b oblig. unde diei solet, lex & natura nihil nullia operantur, lex enim imitatur natu iam, minorem, supra de adopt. sed si lex faceret testamentum post humo prate cito esse nullum ab initio, deinde mater pareret abol- tum, huiusmodi actus esset frui tarcii ius cum nihil operaretur. Ampliatur modo haec concluso, ut adeo sit verum quod diximus testamentum post humo praeterito valete, ut per id rumpatur re tollat ut iestamentum validum primo loco factu, si enim testa- tot secerit testamentum in quo post humum instintuit, vel eum ex haeredauit, si pollea aliud conscit testamen tu in quo filius post humus suit praeteritus, tollitur ptimum, text. est ind. l. 3. β sed & si stante,ss de iniust. rupt. ubi dieitur, quod si stante hoe t stamento in quo post humus eii ex haeredatus, aliud
testamentum sit a quo post humus ex haeredatus nusit, utrumque luptum esse,& superius pet in serius,& in setius per posterius. a. Seeunda eii coneluso, post humo praeterito eius
natiuitate rumpi testamentum, quam sequunt ut
DD. in d. l. post humo, C.de contra tab. Probatur in primis per text.in s. post humi, insta eod. tit. n sto,ibi. sed pollea agnatione postumi sue poli humae rumpitur. Secundo pet tex in l. 3 .in prine.& in F. ex his, isde iniusto rupi. ibi, post humi instituendi vel exhae tedandi sunt, ne agnoscendo testamen tum tumpanti Tettio in l. nam de si , , . tum pendo, is eodem. ubi riam pendo testamentum post humus sibi locum saeit. Quarto probatur in l. i. C. de haered instit. vel ex liti ed abi,cum agnatione post humixel posthumae telia metitum turtum iit. Declaratui haec cones uso ut procedat, & habeat locu in posilium is sim in his scilicet qui ii nati essent tempore coditi testamen ii, sui haeredes s
iuri fuissent. sectis in alijs; unde s habeo situm iri potestate, & nepotem possiimum ex filio, si iste
nepos post humus sit praeteritus , ae deinde naseatur, non per hoc rumpit ut testamentum ut insta dicemus in s. si humi, eod. tit. nostro. Facit etiam lex in s. ita demum, infra, de haerea. quae ab intestidixit Bel l .hie. num. 6. in sine. Nun e83 Primo ampliatur in coqui ex lecto ventre mattis nascitur, l. quod dicitur, iisde lib.& positi. ita ampliant DD. in d. l. post humo, ubi Dec. num . .
Sed cotra hane ampliatione Obuat tex. in l. anniculus, la i. f. iin. E. de vel b. signis. in quo tex .admodum elaborat Ias.& ante eum Alex.in d. l. quod dicitur, habet ut autem in .s.l. anniculus, , .s n. salsumelle eam peperisse cui mortuae filius extractus est. Respondebat Bald. in cons. 1O9. lib. q. ι - id ille rex. procedit in ex tanto, cui esset aliquid Alictum
sub conditione si talis mulier pepetisset; secus est
in patre vel matte d. l. quos dicitia inquam solutio rem sequitur Decius m d. l. post humo, in si eunda
lectura , in plinc. Sed haec solutio mihi videtur admodum diuinativa.
solutio etgo melior est quam ponit Bar.in l. Arethusa, is de fiat. litim. videlicet; aut vel ba re runtur ad patrum, aut reseruntur ad vel bum patere; s reseruntur ad verbum patius, tunc pioptae dicitur post humus, & ita procedat d. l. quod dicitur, isde lib. de posthum. etiam quod mulier pepererit monstrum , Bait in l. qui non liberi. ff. de liber. 3crost h. rottun .m l. Gallus, ii.de lib. N post h. s vero
reserantur ad vel bum patet e. tunc non dicitur mulier patere qua do extractus est situs exsecto velle, sed bene dicti ut natus. ut in . . l. quod gicitur. quam solutionem sequunt ut Zue chard. in d. l. post humo,
niculus. 3.s n. Secundo ampliatur ei iam quod te samentum esset factum secundum formam Praetoriam, dum dicunt Scribentes quod viroque iure ruptum est. Tertio a liatur in eo qui non si egi ius integrum animal, ut quia nascat ut sine pede, vel manu, ut in .s.l. quod dicitur. & ibi notant D D. Sed contra hanc ampliationem obstat lex. in l. 'certatum, C.de post h. haered. inst. v bi dicitur, quod requiritur,q, post humus si vivus per ficte natus. Solutio est secundum Corneum ibi, quod dicta l. quod certatum , cons derat persectionem natiuitatis, ut nihil uiui remaneat in utero, lex veto, odici iur, loquii ut de persectione membrorum, quin si natus, & se aliud est persecae nasci, aliud persectum nasci. oporter ergo quod persccte nascat uti A. l. quod certaium, sed non oportet quod persectumst animal ille qui nascitur,d. l. quod dicitur,& ideo inserebat Cottieus in d. l. quod certaium . quod si incideret ut unus pes post humo, qui no posset exi-
255쪽
M Petri Ricci ardi j Commentar a
re, quod rumperet testamentum iste post humus, cum esset persecta natus, quia nihil viuum remaneret in corpore. Quario & vltimo ampliatur ut proce lat etiam in lueeessione matris; ita cosuluit Corn. cons. t 3 vol. 1. nam cum hodie non sit diiserentia inter patrem de matrem, imo amplius prperitio matris no habetur pro ea haeredatione, nisi sit inserta causa; sed testamentum maternum est nullum non set nata sorma, ut in Auth. Vt cum de appell. cognoscis . aliud quoque capitulum, quam ampliationem sequuntur Decius, & alii in d. l. post humo . Reliqua verb quae essent dicenda circa hane conclus item dicetnus insta in s. post humi. 85 Tettia est concluso ex hac glos testamentum ruptum natiuitate post humi pta leti ii reconualesce- te, si idem post humus motiatur vivo adhuc testatore, quod secus esse in stio iam nato supra demonstrauimus a quam conclus glos nostrae tenent DD. communiter in d. l. post humo, C. de coit atab. quae piobat ut per text. in l. post humus, in plinc. K. se lib. de positi quem text. supta diximus in glos facit i. v xoris aboliv. C. de post h. hraed. in siti. Sed contra hane oppono de l. s fili ut eius qui inrotestate, is de lib. de post h. v bi s filius praeteritus
oriat ut vivo testatore, non reconualescit testa
Solutio est, quod in g. l. s si ius eius. loquit ut in
iam nato in vita testantis, nos vel 1 loquimur de
post humo nato post mortem illius, ita soluit glosilia d. l. post humus.
8 sed quaenam est ratio diuersialia. quare se ilicet
testamentum pictetito filio de nato in vita testato iatis de eo vivente mortuo non reconualescat, re tamen in post humo se, unde ob hoc valde insud
Prima ergo fuit ratio diiktetiae, de qua pet Fabr. hic, ut dicamus, quod bonum initium quoa habuit testamentum in quo posthumus praeteritus suit, ope tatut istud, quod testamentum in quo est pia
tetitus post humus, teconualescat, quod alias etiam
in multis prodest. l. qui vas. 6. si ego is defuit. l .cusliu , f. haeres, is de leg. r. Facit regula quae ab initio, F. de reniti t. at testamentum in quo fuit praete-hi tui si ius iam natus, ab initio nullum fuit, ideo noteconualescit, secui si in post humo, infra quo ab initio valuit; δe hanc rationem sequuntur DD.in l. post humus,& ind. l. posthum v. CF n. nostet & Al- Der. in d. l. uxoris abortu, C. de possit haered. instit. Ses contia insurgit Decius, in d. l.post humo, Dum . nam si vera esset, sequeretur, quod si post humus moreretur post mortem patris. testamenia conualida teriit, quod tamen est salsum ut est text. an l. uxoris abortu. C. de post h. haerea .inu. ubi praeteritus suetat post humua; de dieit ibi text. quod si natus est, licῖt illico decedat,quod tamen testamentum non reconualescit. de ille text. intelligitur petDD. communiter, quod post humus decesserit post mortem patris. Respondebat glosin d. l. uxoris abortu, quod ibi ponitur merus rigor, in l. post humus ponit ut meta aequitas. sed hae resolutio non satisfacit.
s 2 becunda isitui fuit ratio differentiae, de qua per Atei. Ze Chtistophor. de Cassii l. qui Alcebant tationem esse, quod ideo post humo praterito in vita patris decedente conualcscit testamentum, quia sup etest causa esse iens testamenti, s. ipse testator. sed hane te prehendunt Beli. 3c alii hie, cu non concludat, imb conitatium innuit: nam s testa tot superuiuii post humo, cu habeat facultatem aliua testamentum consciendi, de non faciat, in maiori est eontumacia, quam si ante deeessit ei, de per toti
sequens magis videretur iuuansa eius voluntas in hoc secudo casu εὶ primo, attenta pr dicta ratione Plaeterea infirmatur: nam si esset ver ad ratio,
sequeretur, quod tistamentum in quo est praeteritus illius, re conuales cerci s decedat vivo patre, cum supersit causa illiciens, quod tamen Alsum
est, ut in tex. nosti .s o Tettia itaque talio assignatur per Decium in Ll. post humo, num. qna iungendo utramque tatione, si ecbat, quod idcirco moriente post humo praeterito vitio patre, conualescit testamenium quia de
ab initio valuit, 3e sus ei est teliator, qui potes de
Irouo facere testamentum vndricum nullum aliud
secerit, pixsumitur velle decedere cum eo testamento, de eis e adhue in pi toti voluntate: sed secus esiquando filius iam natus decedit vivo tesatore, quiali ect superst tesator, iesia mentum tamen ab ini tio non valuit, ut hie dicitur. Sed nee et ii praedicta ratio est admittenda, Ze ei de iram et Decio in 1. lectura l. post humo,displicet. Primδ. quia non est verum quod ex quo patet non fecit aliud te si amentum, pix sumatur voluisse decedere cum illo quod natiuitate post humi ruptum fuit argum. l. oui ex liberis, , .lestamento,s se hon. poli. contra tab. secun d b, dato, quod ita pia sumeretur, debet et tamen praesumi quod volueiat decedete cum eo testamento in illosa tu in quo est, ut est tex. quem allegat Doct. in l. 3. is de inois testam .s Quacia igitui titit ratio Tobiae hic, num. I s. diis
centis, ad hoc vi iesia mentum valeat, duo tempora requiruntur, videlicet, tempus conditi te amenti, de tempus mortis testatoris, medium autem tem pus non nocet f. in extraneis,insia,delix ted. quai.
de diis de in i s alienum, , in extraneis, is de t ted. in se sed ies amentum in quo praeteritus suit post humus ab initio, de se tempore eongi ii testamen ii valuit, ut sipra dictum es, de tempore quoque moratis ti statoris reperit ut habilis, cum eo tepore mo tuus si posthumus il lnd rumpens ergo non est postea mirum s telini sustineatur, de conualescat, secus autem est, quando praeteritus e si iam natui, quia licet tempore mortis testatoris reperiai ut motivus filius, 3: se mollis leuatoris tempore si haetes habilis, tamen tempus conditi testamenti erat
inhabile de inesse ax quam Tobit rationem sequit ut hie Pieenaid. pag τ . sed lixe tatio incisectu
easdem patitur disti cultates seu ti de aliae patiuntur'. Et contra ipsam ego moti it nam si esset vorum quod illud primum tempus esset habile ad toconualidandum testamentum, tunc sequetetur, id quod satim deduximus contra ptimam rationem, videlicet, quod si post humus moreretur post mortem patiis, testamentum conualidaretur, quod est contra l.vxoris abortu, ereo illud tempus non eu
256쪽
Ad Princi De exhered. liber. 2I3
trabile ad eo nitali dandum illud. Consi matur &somus. quod illa duo tempora non sussciant ad tasta menti conualidationem: finge, ego condidi testamentum cum estem talis Q habebam testamenti faetione activam,quo peracto, dedi me in arrogatio-xem, per quam meum testamentum est factum irritum & inualidum, demum sum factus mei iuris,lamen telim non reco ualescit. Casus est in s. qui ex li-hetis, s testamento, is te bon. post .fm tab. tamen se eundum ratione Tobiae deberet illud testamentumaonualidati: quia aderat primum tempus habile, scilicet tempus conditi testam eii aderat, secundum mortis testatoris,cum ellet sactus sui iuris, ergo cotauit ratio Tobiae. Nee obit si tu diceres sicuti dic bat Zuechard. iii d. l. posthumo, num . i . quod in visu d. s. testamento, l. qui ex liberis. testamentu in moneon ualidatur: quia videt ut deficere voluntas de novo, ex causa ipsius testatoris qui se dedit in atrorationem, sed secus in easu nostro. cum deficiat voluntas non de novo, sed ex causa praeteritionis post humi nam respondeo, quod licet praesumatur defectus in voluntate ea usae essieientia, ilicet testaetoris, prasumitur etiam eaJeminet voluntas reuiuiscere, ex eo quod factus est sui iuris. I Cogitabam ergo reiecta illa ratione Zucchardi,s diei posset, quod ideo non tecoualescit testamenaum in quo est praeteritus iam natus, licet vivo patre decedat, quia testamentum deficit in sotnia, de qua in Linter e tera, isde lib.& posthum. eui so mae renunciari non potest,t. nemo,de leg. I.at actus qui est nullus ex detectu formae, non potest aliquo aempore conualescere, cum ex nihilo nihil sat, e
o impossibile est quod tale testamentum de nullo at aliquid, sed secus est in post humo, in quo cum
testamentum esset aliquid, ex eo quod non desciebat in forma,ideo non est mirum, si illo mortuo reconualescat, cum res de facili reuertatur ad naturam suam, l. si unus, g. pactus ne peteret, E. de pact. eum similibus. Nee obli. si dicas, ex eo quod testa mentum non descit in forma, sequetur Φ si post- humus motiatur post molle patris, tale testamen eum reconualidabitur, quod tamen diximus esse salsum per t. uxoris abortu, C. de postli haered. in si, Nam respondetur, quod ideo filio post humo mo tuo post mortem patris testamentum non recon-Dalescis, quia ipse post humus iam est essestias haeres,& amplius non est res integra non enim potest conualidati, eum ia adita sit haereditas, alias si contiali daretur,esset tune lictes ille, qui suit institutus, quod esse non potest, i. si vi certo, s. si duobus, is coismo d.& se termini non sunt pares, ideo no mitum quamuis militet eade ratio. l.quae ab initio, deteg. iur. a contrario sensu, non tamen per hoc idem dispostum fuit, Potest ergo iudicio meo defendi prima ratio Cyni nositi, & aliorum, in d. l. r. C. de posth. haered. inst. quam deinde sequuti sunt Faber, de nonnulli alij. si sed stante modo hoe,quod testamentum reconualescat, in quo est praeteritus post humus qui vivo
testatore decessit, qu titur, anteconii alescat de iure civili, an veto de iure Praetor io. Qua in te Iasini posthumo, C.contra tab fuit in ea opin. quod de tute ciuili reconualesceret. Plo qua opin. ipse triplici modo ponderat text. in l. poli humus, st. de iniusto, i upt.tes amento. dicitui enim ibi , si humus praeteritus vivo teliato. to natus decemi, licet tutis scrupulos tale nimiaq;
subtilitate telia metum ruptum videatur: attamen.
si tignatum suetit testamentum, honorum possessonem secundum tab. accipere haeres scriptus poterit . haereditatemque obtinebit, ut Imperator iam set & Diuus Adrianus reset ipserunt. Primo con-s derat Ias verba illa, licet iuris scrupulos latenimiaque tutis subtilitate testamenium ruptum videatur lex quibus ergo datur intelligi, quod secun -
. dum iuras cauilis aequitatem , testamentum non est
ruptum, ergo testamentum sustinetur de aequitate ciuili, non pistoria. Huic considerationi respondet tenentes alteram opin. quod licet ibi dicatur testamentum videli rupiuin ex iuris serupulositate, non tamen sequii ut in ecessatili, quod non si ruptum de aequitate ciuili. Probatur: na vidimus supra. quod
quando filius praeieti iussi absit nutrit ὶ bonis p
ternis, tale leuamentum dicitur nullum ex scrupuialos tale iuris civilis, Ac tame reconualescit de aequia rate praetoria,ergo non valet consequentia est nullum de subtilitate iuris ciuilis,erso valebit ex aequitate iuris ciuilis. seeundo tamen Ias ponderat eundem ter. in illis vel bis. & scriptus hales haereditatem obtinebit; at haereditas est de iure ciuili, ergo & tesia mentum ieconualescit de tute ei ulli. Respondent Alex. Dec. I mola & alij. o licet scriptus hae tes Obtineat haereditatem, non tamen dicii ut suecedete de iure ciuili: nam & praetor etiam voeat ad haereditatem, s. quos autem. infra, se hon. poss. h teditas enim conuenit successoni praetorici ut est tex. in l. sn. C. qui admitti. & maximὰ, quia scriptus h tes ibi consequetur hereditatem pet b notum possessionem secundum tab. quae est de tute
Tertio ponderabat Ias. d.l. post humus, in illi, vel bis ita Imperator nos et & Diuus Adrianus roseripserunt, haeredem scriptum succedere, sed Roseripta Principum faciunt ius ciuile , g sed quod Principi, supra detur.nat.gentiae ciuili,ergo valesbit de aequitate ciuili. Respondet Dee. q, Principum Rescripta iaciuntius ciuile quando apparet eos veste ius nouu inducere, sed Imperatores ibi per illud Rescriptum non
sectiunt ius ei uile de nouo. sed ius tantum Plato. rium retulerunt, ita Decius in Lemancipata, C. qui admitti in l. I. C. quando non petent. pari. sequutur Modet ni Bonon. in d. l. post humo, num. II. Quarto & vltimo ego ponderabam tex. in ε. sed eum paulatim, supra detestam. v bisacta est communio iuris ei uilis & tutis Pixto iij; id idem sicit L 1. C. de secund.tabul. ergo potest dici quod conualidetur de iure ciuili. Respondetur, quod communio fuit sacta in ea
sbus ex prellis, non autem in omnibus: quia cita intestamento discrepant hac duo iura, cum data contiatabulas, non annulletur testamentum de iure ciuili,L& si eomia, s de vulg.& pup.alias emancipati & cognati suillent successibiles de iure ciuili, quod est contra Leetium, C. unci cognati vi etiam
257쪽
et in Petri Ricci ardi; Commentaria
an ina aduertunt Mod. Bononiens in d. l. poli humo. Contrariam igitur Opin. quod testamentum re- conualestat de iure Praetorio, de non ciuili. tenta sunt B it t. lmola,& Paul. Castr. in a. posthum ut, Alex. in d. l. post humo,in 3. not. Deci .ibi, in r. lectura, ilia m. i. α est communis opimo prout de communi iellatur Mod. Ferar. in .s. l. post humo, nil. 19.& Mosser. Bonon. ibidem, num. 2i . di Tobias hic,
ium. ι 6. Quae probaturpi imo, ex l. ii iestamentum, si de testam .dum dicit, quod testamentum valet utroque iure ergo pristipponit tex. quod aliquando reconualescat de m- re Platorio, dc node iure ciuili & ratione est, quia per aperturam non desinit esse testimentum, neq; iure ciuili, neque iure Praetorio, ergo utroque m lenon reconualdicerit, sed tantum Plaetorio.
Secundo mouentur DD. nam ad probandum 'hodie bonorum possessio sit necessaria, allegat lex. in d. l. post humus l. i. 3.s sub conditione, E. secun dum tab. de β. non iam eo, qui b. mod test. inst. ubi dantur iter casus, in quibus etiam hodie est necensa ita bonorum possc illis quae iura allegat glos in l. sn. C. unde cogia. ergo sequitur, quod in casu no-ito testamentum te conualescat de tute Plaetorio non ciuili. Tettio consi matur ex d. l. post humus, ponderando iba. quod seriptus hales obtinebit pro bono .rum pol l .haei editatem, at bonorum pollessio est de iure Platotio, ergo de tute Plaetorio icconuelesco. . Confirmatur de viii mo, ponderando ibi, quod squa sunt inducta de iure Praei otio, ut sup .in plin. de tellam. creto de iuris Praetori j aequitate. Declarat saee coneluso vi procedat non solum in testamento in scii piis, sed etiam in teli amento nuneo patiuo, ut pet Bal 3. Bar. di caeteros DD. communiter, in d. l. post humus. Villitas autem humi inspectionis maxima est se eun Aia Aret .hie & DD. in s. posthia in o. quia cum aestamentum de iure Praetorio conualescat, tunchaetes scriptus debet agno ere bonorum posses.sonem insta tempora a Praetore statuta, videlicet, intra annum si est de libetis, si transuet salibus, ii fia eenium dies, argum. l. i. f. largius, is de successi. edicto . quod non egit s de iure ciuili reconualesceret . quia haberet spacium 3 o. ann. ad ad ei damhaetc ditatem, ut est i ex .cum glos .m Uicci, C.de m-ie deliber. Secunda est viilitat, stestamentum valebit de iure praetorio. debebit hi res scriptus agnoscere bonorum possessionem coram ludicri l. sia C. qui admitti, s. si .insta de bon. posses. quod secus solet de
iure ciuili, quia iure ciuili haetc ditas sola animi declaratione ac nuda volutate additur,l.pto haerede, i. gerit, is de acquiren .haria. I. sin insta, de haered. qua l. de different. Sunt & aliae quam plures utilitates , quas prosequuntur DD. vatu in locis, quibus omissis, una tantum resero, cuius supra meminimus, quod hodie in O etiam die tres repetiuntur casus in quibus est necessaria bono tum possessio. Vnu est in d. l. post humus. seeudus in l. 1. s. ii sub conditione, file secundum tab. Tertius est in I. non tamen', insaqu: b. mod.test in inst. Ei hac quo ad hane illoc so omissa glosin vetb. sed non ita, qur nihil sit
me habet, deuenio ad glos in vel l . non infirma, bat quc licet bicuis sit, diuidi tamen potest in duas palter, prout in prima opponit, in secunda lolint. Pro illius explicatione dicitur in tex. quod si sorini, nae sint praeteritae, id est non instituta nee ex haeredatae, non infirmat ut testamentum, sed datur ea ius aecrescendi ad certam portionem. Oppono una cum flos. de tex .in s. posthumi in vel sed foeminini. m. ira eod. ubi dicitur, quos adhoe vi teli amentum valeat, necesse est ut filiae sceminae nominatim, valinter caeteros exhaledentur, dum tamen si inter c , ictos ex lixit daten iur, aliquid eis legaretur, ne videreium pigicitiae per obliti oti tui, eigo si aliquid
eis non legatur, non valcbii testamenium,& sic io sit mentur; cuius conitarium deciditur in thxt. n
sto. Glos. non soluit, ut videte potuistis sed deso. lutione se rem iiiii ad ea qui ipsc mei dixit in d. vere sed fixminini, in vel bo, person ς. ubi concordando
texi. nostilina cum alio textu, dixit illum texi pro
cedete in s liabus poli humis, text. vero nolit uni in iam natis, quibus non est necesse aliquis legati. . 97 Ex hac glo habetis disseientiam esse inter posui, unias filias, & stias iam natas, cum stitiam coit pisieritς non vitient 'testimentum, licet eis aliquid non s t legatum. Post humς veth sicci concordat te: t. in l. maximum vitium, C. delibet. pr eriti sed quaeio ego diuerstatis rationem: cum a -- iotitate rationis videatur dicendum contra itum ,
cum magis peccet pater exli tegando vel pipe-Ieundo la innatum . quam post humum qui nihil est, sed tantum poli o viscerum. ut supra diximum Vnde dicere possumus. hoc fictum esse, quia posthures cum iam non essent in humanis facilius poterani pi xtetiti.& omitti pet obliuionem, quam
Iam natae & cuca eas cadebat maior ratio dubitaridi, quod esseni praeteriis pet obliuionem, cum iam natatum veris militet testator non debuerit Oblitii . sci, cu in eis caderet assectio vel odium. vi et go aparere possit non suisse omissas per Obliuionem, oe suit inductum, vi omne dubium tolleretur: quς ratio non militat in iam natis ; & hanc rati nem licet aliqui si bi attribuant, est in effectu las in insta in additio. ad Poti.in g. pos humi, in i .addat.
quam sequit ut talion. super dicta glos in vel ,
Glos in verbo, ad portionem certam, quq br Dius est, unde non diuiditur,vi noti Bald. iii l. petes,
C.de paei. dicitur enim in tex. quod desere denter per vitilem sexum,& sh scem in habebant ius aecrescendi ad certam potiionem bonorum ipsius tesia totis consequendam glos. nunc declarat qualis esset hic Potito, dicens dimidiam eius quod ab intestato habitu ii cssent; ad quod probandum deducit glos text. in d. l. maximum vitium, C deliberipi terit.
Ex hac glossa colligitur primo quam portionem haberent si is prxtetitae pet obliuionem, scilicet dimidia eius quod ab intestato essent habitur . xt supra. nonnulla dixi miit in teitio notabili. Qiis coetuso falsa est, ut colligit ut ex Cato in lib. a. lnstitui. cap. 3. quem rescit Tobias in η. notab.nu. 1.
xam istic sti irrctetiit.& alij de quibus in texi. si
258쪽
Ad Princi p. De exhaered. liber. 2ls
arant stat res, di se sui haerede, instituti, habebanteolum portionem, sicui de alis fratres: si autem e aranei haredes in testamento seri pii erant. uncti xedes scripti habebant partem dimidiam haeredi talis, reliquam velli dimidiam filiae praeteritae, siue una esset, iue pluris; ita inquit Caius loco praealt
gato. Nec Obii. d. l. maximum vitium, quoniam in
tellisti debet,quando extranei hcredes instituti erat, α filiae foenam e praeter ira , tunc enim stiae debent consequi se millem , non quod ab intellato essent habitur ut dicebat flos . de potius et edendum elli ps Cato, cum dire glossii hil dedusant,argumento eorum quae tradit glositi t. sed licet, in fue Η.decis praelid.& per Leon .in Rubr. e. te vel b.Oblig. Mum. i a s. & erubescendum est quoi te, sine lege loquimul, l. illam metito, C de collat. 3. consideremus, in Auis. de triente & semiis. y secundo colligit Oret. hie,num. 13. ex hac glos. Iod appellatione poti ionis venit dimndia, ad id sdi Oicini.s in rem, in verbo totam ii .de rei venis.&est tot in s. nomen filiarum, s. portionis, inline, sis de uel b. san. ubi expresse. sed domini animaduertatis, quod hae e concluso non colligitur ex glos. quia text. noster se refert
ad text. in l. maximum uitium, tum etiam, quia ititext. nulla si mentio de simplici potiione, sed do
Qui equi 3 tamen sit, concluso vera est, sed eam declaretis de limitetis procedere in dubio, ut in ii. l. nomen filiatum, ubi dicitur, quod si non suetit portio adiecta, scilicet tertia, vel quatia,& de portione seu pat te si sacta mentio, dimidia pars habetur, unde ii quoia esset adiecta, secus esset, quia tuς
de ea intellis itur quae expressa est. Secundo Imitatur, ut non proeedat, s de ceti rortione sit sacta mentio, tunc siue parua sue minima esset, semper de ea intelligitur, ut per Bari iii I. r. C. quando & quibus,lib. t o. & per Alciat in .s i. nomen filiatum. Tettio limitatur & vltimo vi quandoque appellatione partis, seu portionis non veniat dimidia, sed totum, vi per Coisset tum in singulati suo, incipient licet appellatione in verbo pars.tradit Casnol. in lan toto in s ne, Ede res. iur. unde ad plut inserunt D D. ut per Alcia. in d. l.nomen filiarum, cd quam vos reijcio. Glos in vetb. inter exteros, secundum quosdam dinidit ut in tres patres, ego ver , comodius in duas diuidi posse existimo, cuna prima etiam tertia contineat , in prima ergo ponit exemplum exli redita, tionis inter e teros, in secunda ponit aliud exemplum . Secunda est ibi, vel uno praeterit O. Pro expeditione primae partis dicitur in text. Q miliae, de alii per vitilem frium descendentes liberi, exceptis filiis, poterant inter cateros ex haeredati; quaero una cum glos .exemplum huius exsae redationis inter caeteros plos dicit,quod fit hoc modo, videlicet, unum de flijs meis ex haeredo, vel vi in s n.dicit, stium meum ex haeredo, cum plures filios habet et, de ista ex haeredatio inter caeteros hoc modo concepta non valet, vi inquit glos quia ne Ino exi credatus videtur, vi F. de liber.& post h.l. r.
ubi dicitur, quod si exhaeredatio suerit hoe moduconcepta, slius meus ex haeres esto, uni , si filius exsti edatio eli rite i ictae, si vero plures sui filii, dioiit testator, stium incum ex haeredo, talis ex lictedatio nulla est, de nemo exheredatus xlia det ut vult ergo glo.quod in si ijs masculis talis e hare latio non valeat, quod patet, dum in foedicit, secus erit in illit: nam bene valet, vult dicere, a
licet exl, te latro eo modo concepta non valeat ira
sitis tamen valet in filiabus, de in aliis per vitilem
sexum lescendentibus labetis, de quibus in io .no-ilio dicitur. in secunda parte glo. ponit aliud exemplum ex-la redationis inter c teros, ut si tectator uno stio itistituto se dicat teliquos ves c teros exti redo, unde in hae secunda palle sentit glos. quod illud ex pluin cxli redat sontis contineat etiam filios, qui hi licit possunt eo modo ex lici edati, quod tamen an verum sit, statim dicemus. δe iste videtur iudicio meo sensus istius flos non nego tamen quod ipsa est multum consilia,&obscura, ita,vi vix petes-pi possit quid sibi voluerit Acciiis.& in quibusdam
Codicibus quos vidi, non adsunt illa verba post xiii fine, ibi, sed secisis que sequitur. itii Colligitur primo ex hac qios. quod exhaeredatio inter ceteros diei tui, si si dictum, unu ex si ij, meis cxlici edo, quando scilicet suis plures habet filios, extraneum instituit. ita intelligunt D Darati e locquam conclusionem sequitur fas in addit ad Port. in vivina addit. Sed leprobatur per D D communiter, vi animadueriit Uigli. hic, nam teste eo, ex-
lictesatio inter c teros dicitur illa, in qua plures
una exh tedatione continentur, de si per verba quibus significatur una ex hqredatione plures contineri, ut denotat dictio intes c teros, quet de pluri-hus 3icitur, argum. l. ubi numerus, i . de leuib. de
non solum no est exi, redatio tot et e letos, sed nee nominatim facta probat ut, cum plures pater habeat illios, ne lue rapi esserit nomen eius quem exhale lauit. Beli. tamen contrarium sequitur, nu.s. xt ibi per eum.
Secundo colligitur ex glos ex hiregationem inier c ero , esse, si sit dictum, Titium situm meum instituo,& reliquos seu octetos exi, redo. amconclusione sequutut D D coni munitet. Probatur:
quia se eundum Theophilum hie, illa dicitur e
hqredatio inter c teros, quando quibusdam institutis, tectator subdit, ceteri cxli redes sunto, ut ea tex. in pi dicto exemplo, de quo per glos. Ampli iur hic concluso vi procedat, sue limplicii et di- ictum sit c tutos exit tedo nulla facta mentione dest ij, , neque de liberis, siue etiam si dictum citeri
liberi exheredes sunto: nam in viroq; casu elii ex-h redatio inter ceteros, secus s dictu fuerit. reo filio instituto, citeri fili j cxl, tedes snt, na tunc erit ex litte latio nominatim facta, , ut per glosin l.Tr. tiua, in princ. s. de lib.& posthum. 3or Tettio collieitur, quod s quia habens plures filios, dixerit, situm meum exli redo, quod lige.
hctedatio non valet. 5e nemo censetur ex haered tus probatur per text.lo d. l. 2. quam supra induximus, per text.etiam in princ. tit nostri. in fine, ubi
dicitur, quod exi, redatio nominatim facta valet,
si qui, dixerit, filium inuis ea ciedo, di habeat
259쪽
:16 Petri Ricci ardi j Commentaria
uni eum , ergo; contrario sensu, s plures habeat,
non valet exti credatio, hoc modo concepta. to 3 Qsario & vltimo colligitur ex hae glos exhaer dationem intit caeteros,valere in scemini . quae colligi iur ex illi, vel bis finalibu , sed secus erit in istis, dummodo si facta eo modo quo in secundo dici tui exemplo, secus autem s sit dictum unam de fi
liabiit meis eae haeredo: nam huiuimodi ex haeredatio non dicit ut nee nominatim, nec inter caeteros, nee etiam valebit in Deminis, talione, incertitudinis, argum. l. duo sunt Titii, is de tellam. tutet . ita inquit las in ultima addit hic. de sequi Nut Toolas,
de alii hie. Et ex his sit euplicatum hoe Principium tituliquem inter pictandum suscepimus
s Digerentia ali conssiluatur in his Hibis, liberos
meos exharedo, caeteros ioberos meos exhaeredo.
1 Eibire satio ηοm; tim facta quae dicatur . a. t Exhi edationis nominata exempla. Exhaeredatis inter caeteros qua su declara ar.
4 Ex biri datio facta per hie uerba, omnis liberi mei sui ex oduli , an d eatur nominatim facta, cidici vitis quod non, quod tamen dictum limitaris
3 clos. unica in ve 5s. non extet, eaplicatur. et stivi maritim huius f. mi iar. E et Y v s iste proptet sui breui
tatem non diuiditur, cum unica
verborum petioso claudatur, iuxta tradita per Cynum nostrum,et per Bal. m l. petens, C.
Summati etiam minime potest, tum breuiter duo tantum exheredationis nominatim si hi ponantur exempla, i 3circo nec etiancti species effingi potest . iuxta notata per Cyn. nolitum, iti Lex hoe iure, Ede iust. de iure. Ex illo text. nobis adnotate licet duo ex haerecla tionis nominatae exempla. Primum est, si testator dixerit , Titius filius meiat Ghrtes esto. expresso proprio nomino, de in hoc nullum est dubium, Mi tonat expreste text. in l. i. f. deliber.& politi. ubi nominatim ex haeredatio facta dicitur, quoties timmen , & pronomen. & cognomen expiessum est, sed hie expressumeth nomen, ergo dicitur nominatim sacta. de valet. secundum est exemplum , quando pater unueum habet filium te instituto extraneo dicit: si ius meus ex haeres esto, non expresto proprio nomine, M in i lici etiam casu dicitur ex haeredatio nominati in facta: Sed videbatur quod ista non debet et Giei ex limsedatio nominatim facta, tune enim quis, dicitur nominatim ex haeredati, ut statim diximus eum nomen, pronomen, vel cognomen eius in ex hae tedatione exprimitur, d. Li.si de lib.& positi sed nulluet illii suit expressum merito videbatur, quod nonribet et dici nominati in facta. a Conitatium tamen verius est, ut hie dicitur, reprobatur ex l. 1. E. te lib.& posthum. ubi nomina lini ea haeredatus filii, , videi ut hoe modo: situ, meus exi, res esto; de se,nec nome expressum est. dummodo unicus si stius ratio est quia ex quo rater non habet nisi uni eum filium, illud appellatiuum nomen si ij, fungit ut vice nominis proprii, cu viti soli in propolito conueniat. de haec sunt queta iliotari pollunt ex ilio reatu. Quibus recensitis. 3 Capio glos. unicam in verbo, non extet, quae inites dis tabuitur partes . an si ima ponti exempla ex haeredationis nominatim lacta. ln secunda ponit dissereni iam inier dictionem omneues de dicti
nem soletor in tertia & vltima parte ponit exemplum ex haeredationis inter caretos saetae. Secunda .stibi, sed se tui, Te illa & vltima ibi, nam dico. Pro ex placatione primi partis posta suerunt intex. duo exempla exti tedationis nominat aut sta rim retulimus; unde dicit Accurs quod et aam ali jamodis his aere latio nominatim satia dicitur. & si si v nux tantum filius vi K. de lib.& poli h. l. Titius, in plinc. ubi Titiut tella mento h credem instituit, se filium hibent se ex lictedationem posuit. Cit ri omnes filii mei sti eque exi crede, sumo. Paulus responset, filium rectit ex hii aium videri. Item subiungit glos. ex licte satio dicitur nominatim simia, si dixerit tellator alia verbaqueeutique dum modo certa, vi K. s ceri .pei l .cet tu in , 5 s. de initii l.
pl. l. post humi, , .nominatim, et is de lib.et politi. la I. de r. in l. certum, dicitur, cetium est illud e ius speei et vel quantitat quae in obligatione vellatur, aut nomine suo, aut ea demonstratione que nona init vice iungitur ostenditur, nihil enim rei et i, Ptoptio nomine tes appelletur, an digito demonia litetur, an vocabulis quibusda ostendatur. Ecce,
quod ibi probatur, quod licet alicuius res no sit ex pressinu proprium nome, sed per qui pollens hoe
ostendatur vel aliis de ea cetrai sit, sicit ut res certa ala in li redatione, lieet non si it expressio nominis
proprij filii, ii tamen per qui pollens hoc pateat,
puta, qui aiestator eum disito Oileiadit, vel quihusdam vocabulis demonstrauit, dicitur nihil minus nominatim facta exscredatio. ln l. posthus dieitur, in , .nominatim, nominatim autem --
L tedatus post humus videtur, siue ita dixerit quicumque mihi nascetur, siue ita dixe titti ex scia, fi ueha dixeiit ventet exl, rex esto, in l. a. ff. deliber de post h. dieii ut , quod sullicit ad hoe ut exi credatio nominatim facta dieatur quod si expressum iu hqredatione nomen propitum , vel cognomen, icit. 1.3icitur, quod licet nomen filii no si expressum in exti redatione, dicitur tamen ex lictedalio nominatim facta, quando est unicus si ius. sum modo in secuda parte in qua pl. vult quod licet quando iecta tot dixit omnes liberos meos ex-Iςtedo , dicatur exsiste latio nominatim facta, t men secus est si dicatur, stium meum instituo. e teros liberos ex lipedo. & ita ponit glo differetiam inter dictionem omnes & dictionem c teros. vel fidixerit tellator, seium extraneum insituo, liberos autem editi redo,& se non dicit omnes, inquit Ae- curis vi non contradicat principio, &ita vult si quod etiam si digetes vitum dicat testator, o a
260쪽
Adf. Nominatim, De ex haeredas ber. alg
ees libi tot meo ex haeredo, vel simpliciter absque Aictione omne in liberos ex haeredo, quia in primo
casu dicitur ex haeredatio nominatim heti quando svrib dixit e teros liberos ex haeredo , vel simplici- tersi beros ex haeredo, diei tui nominatim sera.
sum in lettia parte & vlii a glos. in qua vult, quod in istii duobui eas bur, quando sego dixi, cetaeros liberos ex haeredo, vel liberos exii credo, dicor ex haeredat psilos inter ecteros, & ita vult, quod in illis casibus dieat ut ex haeredatio inter e teros; de addueit rationem: quia c. sit mixtio eum ectetis in remotioribus gradibut constitutis, unde, non valet, cum debeat exii aeredati nominatim, ut hie dieitum, vult dicere glos quod cum libetorum appellacione vel appellatione c telorum liberotu veniant omnes desten dei es in infinitum. l. liberorum, E de vel b. siqn. quando ex haeredatio fuit eo modo concepta, si mixtio, cum ectetis remotioribus gladi-hus exi stentibut non magis videt ut testatorex haeredate filios existentes in primo gradu , sedecianacsteros existentes in remotioribus gradibus; undὰ.eum ex haeredatio non dicatur facta nominatim, sed inter ecteros, idcirco non valet .
. Colligit ut ex hae glos in i . parte,quod ex haeredatio ista omnea libeii mei sint ex haeredati,dicit ut sacta nominatim, ita dicit glos hic, quam sequun-
aut DD. communitet. Contrarium tenuit glossin
I. Titius, in ptine.in verbo, rectὰ, & ibi DD. E. de Iib. de post h. Ioan. Fab. de alii hie, de mouetur haeratione: quia exhet tedatio illa diei tui nominatim
facta, quae unum tantum destendentium gradum inplectitur, quae veto plutes complectitur, non nominatim, se3 in tet cctetos dicitur facta, ut etiam
voluit glossie, in fine. Vbi dicemus 1 sed ex haeredatio haec, Omne, liberi mei ex littedes sint, hae et lutea complectitur deseendentium gradus, cumlibetotum appellatione non solum si ij, sed etiam
nepotes Ac pronepotes de caeteri destendentes eo mauehendatur, l. liberorum appellatione, is deverb.
aignis ergo ex haeredatio ista non nominatim, sed anter exteros Acta diretur. Ista tamen DD. communis Concluso contra vlos nolitam limitatur nonnullis modis. a Primo limitatur non procedere, quando testator nnn habeat nis filias, nepotes velli de eari ros deseendentes nullos, quia tune stestator ἀixerit, omnes liberi mei ex lxx redati tint, dicetur exis haeredatio facta nominatim ut dicebat Bellon .hie, de est etiam de mente vigiij, quicquid tenuerit Ioan. Fab. 3c ratio est: quia ex quo in illo casu liberorum appellatio non potest cona plecti plures gladus destendentium, cum non adstit. ideo non potest dici ex haeredatio inter emeros facta per ea que diximus supra; de pro hae limitatione facit in argumentum text. in l. 1. F. de lib. de posthum. secundo limitatur non procedere, quando te
sarot demonstra rei liberos quos ex haeredat velutis dixisset; Hos libetot exheredo, ostendens quos dicat, ut inquit Bald. Je post Imola in d. l. Titius in princi de Bel l .hie de probatur limitatio haec argumento text. iii l. certum. per glos deducti T. si certi
pet. sed ista exhaei edalio fuit sacta per cor potis doli rationem, cum dixerit testator, Loi libet os exi, redo ostendens quos significabat,ergo nominatim facta esse dieitur. Seeunda colligitur Concluso ex glos disserenita
hanc, esse inter ex haerclationem libet os meos ex- haeredo, de illam , c retos liberos meos ex haeredo: nam pruna verboria conceptio denotat ex hare latione nominatim ficta, secunda vero in tet ceteros.
Sed lixe disset etia uno omnium ore est reprobata: quia nulla differentia est inter dictionem lomnes)de dictione caeteros arg. l. teros, si . de verb.sgn. ubi tero tu appellatione etiam oes continemur. Tertia de ultima colligit ut Concluso, quod tune dicit ut inter eaetetos exhaei edatio cum plutes egentiu gradus complectitur, vi s dicat testator. Rietus libetos meos ex haeredo vel simpliciter liberos meos ex haeredo, cu appellati e libet otii comprehedantur non solii sti . sed et nepotes, et alij de sceletes in infinitis, d. l. libero tu,st. de vel b.sq. sentit ergo glo. Q secus esset, si exhil edatio hoe modo cepta fuisset,slios meos ex haeredor quia tisie diceret ut nominatim facta, ex quo appellatione fili
tia liberi primi gladus pio priὰ continentur, s.fin.
supra qui testamen. tutor. dat. poli. de hanc glos. Conclusionem sequuntur DD. communiter, tum
hie, tum in d. l. Titius, in ptinc. s. de lib.de post h. Contra quam Conclutionem Ias hie, in addit. ad poti.itia obiicit. Priim2 est detex in l. 1. Ede lib. de possiti ubi dixit testator; stium meu exhaeredo,
de in ex haeredatio no valet, ergo non videtur veruer, si testator dixerit,filio meos ex lix redo, dicace haeredatio nominatam facta, sed dicet inter c steros. Huic textui respo dei ut, exhaeredatio ibi non valet, ex eo quia iit inter teros, sed cia in cella el illa exh tedatio, cuincertii si in eo casti quos voluerit testator ex haeredare, cu plures habetet filios.
Seeundo Opponit lac. de text.l. 3. . Nominatim,
s. de iniust lupi. de s.fin. supta qui testamento tui. dari post dicit ut in d. s. nominatim,quod si testator dixerit, post humus meus ex haereae isto, ista dicitur ex haeredatio notatim facta, dc tamen ex haeredatio ista complectitur plures gradus libetotum, iri d. f. s. supta qui testam. Dat .dar. Dil .dicitur. s testator feeetiti mentionem de politium is, dando ipsis tui rem, tam filis positi umi, quam caeteri liberi continebuntur, unde, non videtur vetum, quod quando haeredatio coplectitur plures destenderi rus ra
dus dicatur inter cateros, non autem nominatim .
Huie obiectioni respondebat Bhil sic, quod licet post humi appellatione fili j re citeri aes cedentes comprehendatur, hoc inest secussum facti coat ingentiam, non aut Q simul comprehendani ut, si enim si in utero filius, de des tutot post humo, vel ex haeredetur post humus, solum comprchendit ut stiti, ille s V etd sit in utero nepol, de detur tutortost humo, vel post humus exti teJetur, tu eo pisendit ut nepos, de se post humi appellatio uno Aceodem tepote non coprςliendit plutes descendentium gradus, sed eum solum qui in utero est, licEt secundu contingentiam facti. st apta ad omnes descendentes continendos : in rei in veritate, quando fit mentio de Iost humo, non comprehenditur nisunus glagus liberotu, de descendem iii, is sui invicto est; de iis etiam intestistitur tert. in d. f. su. si