Acta et decreta synodi dioecesanae Pistoriensis an. 1786. Pars 1. 2. Pars 1. complectens acta et decreta. 1

발행: 1789년

분량: 368페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

321쪽

bsonida , quae universam Ecclesiam bievissime ocella paverunt , approbationem , aut ConCessionem su ripuit.

III. Uerum apposite Canonicis Lugdunensibus ι occasione novae festivitatis Conceptionis Η. Μariae Virginis, S. Bernardus dicebat epist. I74. festorum pluralitatem non exsulibus Evae filiis, miserix lacrymarum vallis habitatoribus , sed Caeli Civibus con

venire. Et revera , cum novortim sestorum Institutio ex veteribus non observatis, et ex falsis notionibus naturae , et finis earumdem solemnitatum originem duxerit, mirum non est, si populus omnium contemptor evaserit. Gentilis enim licentia , et ii, daictum otium ad christiana festa profananda conitinuere vires; hincque tantum abest, ut festa ad fidelmum charitatem excitandam inser viant , ut potius augendae concupiscentiae, quae peccati Adae maximenbominanda fistia est occasionem praebeant. Hinc

populus, qui maxime doceri' indiget , dum diebus festis religionis suae scholas 'frequentare deberet. comessationibus , ebrietati , ac ludo vacat. Hinc denique dum fidelium spiritus diebus sanctorum meis

moriae consecratis saucia quadam laetitia commovemdus esset , 'dum unica eotum fiducia misericosdia Dei, qui Servos suos sanctificavit , roboranda esset, veterum bacchantium furores 'et crimina in rudi qui dem populo ' profana ebrietas renovat , divites autem inter nuditatem , calamitates, atque miseriam fratrum suorum luxurians fastus et ostentatio ad vanitatem, superbiam, et immisericordiam exercendam sollicitat. Uno verbo talis est in hac saeculorum faece festorum abusio, ut proprie loquendo non ni si peccatis multiplicandis , et aggravandis inset viant.

322쪽

ai 6 SESSIO VI.'

poralia coniunguntur s quare non minus Reipublcae, quam Ecclesiae interest, ut hisce malis prom Pium atque efficax remedium adhibeatur. Abstinentia ab operibus servilibus, quae eo tantum fine diebus festis praecepta est, ut ipsorum sanctificatio prinmOVeatur , tantum abest, ut in hodierna morum relaxatione , et nimia festorum Christianorum multi plieatione finem suum consequatur , ut potius ipSO-rum profanationi materiam subministret, et non Parvum privatae publicaeque oeconomiae afferat detrimentum . Cum humani spiritus ignorantia non sineret, ut populus probe cognosceret, servilium operum prohibitionem eo tendere , ut in icharitatis operibus magis se exerceret, in huius praecepti cortice stetit, .et ab operibus abstinens satis adeptum credidit finem Praecepti; per quod tamen sanctificationi sestorum obstaculum removetur, non adiumentum suppeditatur.

Hinc cum servilium operum abstinentiam veluti praecipuam divini cultus partem accepisset, ridicula atque digna lacrymis iudaicae interpretationis consectaria in christiano populo renoVata Sunt. U. Diebus festis otium aeque sterile ac perniciosum laboriosis exercitiis succedit, et dum omni quae ab ipso inseparabilia sunt , mala producit, Ecclesiam dierum sacrorum profanationem Plangere , et de suorum civium damnis atque miseria Princia Parum dolere conspicimus . Adeo evidenter festa

cum publica oeconomia ex hac parte conneXa sunt, quantum evidens est, omnium regnorum vim atque

felicitatem ab annuae reproductionis quantitate d Pendere , sive ab operum laborumque hominum Summa , qui artibus, Commercio, et agrorum Cultinrae Vacant. Donec festa intra prudentiae, et char tatis limites restricta fuere, damnum quidem pati

datur Principatus , sed tQluabile, utpote necvssaria

323쪽

um aut saltem' utile ad aequilibrium' inter homi populi spirituale et temporale servandum . Verum statim ac ' inordinatae , devotionis spiritus undi cum festis dissipationis et inertiae dies pro artificibus inubtiplicavit ;i industriae iura manifeste laesit, fructus. atque divitias tum privatas tum publicas imminuit; atque inutiliter, immo cum ' divini cultus detrimento, et Ecclesiae, lore bono publico ' detrimentum: attiniit. Ad hoc politicum vinculum inter festabet Prin cipatum ' alludere voluit Pius IV. 'populo Romanore ondens, qui de novo ab eon Pontifice imposito pro frumento' vectigali querebatur: mos' longo iustissis Paulo IV. de orare pari est qiti solidum vobis di em et labori , Iiastinatum rubtraxis , instituta Caria.

UL His publici boni , considerationibus praecupue impulsus Augustissimus gloriosae memoriae P rens, et Decessor REGIAE CELSITUDINIS Iege dis i LSeptembk arm. I74 promulgata adi aliquam festorum reformationem processit. Plura sterioribus saeculis invecta ad solum missam audiendi, praeeeptum t re dacta 'sunt, et .ssera Omne genus sicuti in ahis: prifestis diebus permissa Quamvis haec Constitutio maximi tunc temporis momenti esse videretur, et suisiciens putidicis malis remedium , . nihilominus .Pishoriensis Synodus continere se nequit , quin supremae R. C. prudentiae humiliter , dubiiciat considerationes et vota sua hac supetre, minis ex aequo interest Ecclesiae, et Reipublicae . . m ' ii et VII. Quamvis lex anni: IZ49. praesertim respiaceret. dierum augmentum , quibus operari licitum e set , proprio tamen ipsius reformationis vito, totum finem suum consecuta non est. Subsistens enim adhuc

prae pium missae sacrificio assistendi his diebus festis reformatis, non solum falia in in populi mentibua

324쪽

opinionem roborat; qua creditur sanetissem festa per solam divino Sacrifico assistentiam sed 'etiam combri ad alias non minus falsas persqasiones confirmam

das, quibus bi dissicum festis integri praecepti con .

funduntur. Cum enim populus natura sua. ad otium

magis, quam ad laborem sit proclivis; dus occasi nibus libenter utitus , i ut Religionis uiuis: Ipigritiam auam contogat .ψ Η dies , quos se=m os: :Vulgus aUpellat, artificum uisetus more suo, idest otio et li heriore animi relaxatione sanctificandos. larbitratur. Qui prae ceteri L moderati sunt ossicinas suas Per dimidiatam diem apertas retinent, quod reliquum est. sestivitati , nempe ,quietis iudaicae, aut 'gentili fere

laetitiae consecraturi. Rusticorum vero genus , et eorum m Xime , qui non muItum ab Urbel distant: dies omnes festos sive, reformatos ,i sive mominico

nulla Ascrimino eodemque loco habet ι et praWxtu a quiendi Missam turmatim in Civitatem Venit , ed ab operibus suis distrahitur i Generatim. autem, quamvis ut praecepto Μissam audiendi satisfiat ; brevissimum tempus sumia , tamen eum de iis praesertim agam iqui rura incolunt, ubi parochialis, Ecclesia i domi

liis . remota est ό matutino tempori prorsu, insumendo praeceptum hoc inservire certissimum est , quod quisbusdam tempest tibias: est opportunius , cimmo unis Cum, quo rusticanis laboribus vacare possint. Ad Cives vero quod spectat .iquibus implead, praecepti Commodum maius irat , occasionem tameta hoc ipsum foeminis praesertim suppeditat per urbem Vagandi Cum operum suorum et eius , quam domibus suis IHatres. - familias debent. assistentiae , detriment . Leπigitur huiusmodi, quin plenum effectum suum obtuneret , malae eerte instructionis causa plurimum Contulit iustificandae in praxi scandalo ae laxorum C mi inrum opinioru , qui Datorum sanctificationem ad

325쪽

stringunt. -

VIII. His serio expensis , Sancta Synodus illius

providae legis consilio et fini obsecundare, cupiens'. et a christianis festis omnem profanationis causam removere , REGIAE CELSITUDINI supplici et proponere deliberavit haec quae Sequuntur. I. Cum pullus dies festus; i sit praeter diem D minicam quae veteris legis. Sabbatho successit, certa et indubitata gaudens apostolico - divina institutione , ad venerationem huius magnae diei procinrandam valde utile videretur, ad ipsam dumtaxat praeceptum festi . restringere, ac libertatem populo restituere suam ceteris omnibus anni diebus industriam exercendi , Dominicis exclusis , ad quas aliae D mini Solemnitates transferri Commode possent. en a. Persuasa Synodus Episcopos . qui in , Di ceci sua e lesiasticum. noVorum festorum praece tisin instituerunt , eo quo pollent iure in ecclesi sticam disciplinam mere spiritualem , illud abrogare posse, RE IAM CELSITUDINE N deprecari statuit, ut

assensione sua probet , quod Episcopi praeceptum tollant audiendi Missam iis diebus, qui in articulo primoe laudatae, legis diei 18. Septemb. I 49. festi non declisantur, atque imperet i ut deinceps post

hanc reformationem memorati dies nullatenus notentur , aut ab aliis profestis distinguantuc. g. Itaque cum hisce diebus omne publicaci festivitatis vestigium ac praeceptum Cessa erit, Vigiliae vem provide fuerint institutae veluti pra parationes ad festa per sensuum mortificationem.

atqας ieiunium , has parim ab Episcopis prorsus

abolendas .esse Consequitur eti)Uerum considerans Sancta Synodus impense commendatam a Concilio Tria dentino sententiam a 4. de Sacri tr. Unct. λ

326쪽

tota christiana vita perpetis poenitentia' esse ιδ se adduci non potuit, ut vel minimam in vero christi vae pomitentiae spiritu relaxati onem inveheret . Hinc pluribus Patribus opportunum visum est, Si pietas et auctoritas ipsa Principis exhortaretur Epi scopos, ut ieiunii et abstinentiae a 'earnibus praeceptum ab iis vigiliis ad feriam quartam' et sextam quatuor. . hebdomadarum Adventus transvreehtundo ieiunium , quod antea disponendis ad SDotorum fecsta/ christianis inserviebat, deinceps 'efficax adminicu. tum sit, quo ad Christi adventum ' omnis sanctifica tionis auctorem et fontem ii se praeparent. 4. Quoniam vero contingere posset, ut Populus relinquere nolens consuetudinem vitiorum, quae in antiqua festivitatum inertia contraxit, providae huius Constitutionis fini non, obsecundaret, ideo Synodus M CELsITUDINI audet proponere, di artiCulum septimum laudatae tegis anni a 749; petistae atque promptae executioni vestituat, in quo 'scilicet aerticulo multa utiliter pro ullis provisa sunt i qui integris

diebus sestis abolitis sitie legitim, eatis tofficinas suas

apertas non tenerent. ' ' Κ

s. At sa charitas, quae semper Ecclesiam moiavit in suorum fidelium regimine, ea est . quae huiuSynodo persuasit praecepta sua sie temperare, ut aliquibus diebus cuiuslibet festivi apparatus aboliti nem proponeret, eosque dies ex integro restitueret illorum hominum fabori et industriae, qui in sudore vultus sui sibi victum comparant; domus Domini zelus, iustitia , et charitas hanc Synodum pariterericitant, ut perfectam dierum festonim sanctificationem promoveat, omnemque tollat occasionem, qua fideles ab Ecclesiis absine, animoque a re Sacra d. strahantur. Ad hunc finemi, quem REO IA CELSITUDO in tam multis legibus. provide ac sapientem prae oculis

327쪽

habuit, eidem sancta Synodus humiliter supplicat, ut potestate a Deo Sibi concredita opportune et emcaciter

utatur ad maiorem christianorum festorum cultum, et sanctitatem procurandam . Postrema R. CELSITUDINIS lex circa exercitium Contractuum , et qUarUm

dam artium, quae diebus festis tolerantur, ad debitam publico bono servitutem cum praeceptorum re- Iigionis observantia conciliandam sapienter est ordinata. Sed REGIAE CELSITUDINI sub oculos ponere Synodus cogitur , ex data quasdam ossicinas . quae publico commodo necessariae visae sunt, apertas retinendi venia id consequi, quod artifices, et mercatores iis addicti nedum publicis institutionibus interesse hegligunt, quial negotia sua deserere non POMsunt . sed .etiam , ne alii intersint, occasionem prae-hent . Ainc frequenter magno cum scandalo , quod a bonis omnibus lacrymas exprimit , otiosis hominibus refertae conspiciuntur tabernae vulgo di C se adique tonsorum , qui in Societate artem prae ceteris luxui inservientem exercent, cum interim Ecclesiae parochiales , dum Evangelium explicatur , non Pamcis auditoribus destituuntur. IX. Ut asseratur huic malo remedium ipsaque eius caussa tollatur, opportunum Sancta Synodus a bitratur , R. CELSITUDINIS pietatem per Dei viscera obsecrare , ni iubere dignetur, omnes tum Civitatis , tum ruris ossicinas sine ulla exceptione clam dendas esse, et Omnibus cuiuscumque generis Venditoribus , qui in plateis , aut in foris determinato

loco consistunt, sive qui Civitatem aut rura Circumeunt, omnino prohibitum esse eo tempore quidquam vendere, aut vendendum monstrare, quo ossicia ecclesiastica celebrantur. Ueriam ut pravae interpret

soni , quae legem destrueret, locus eripiatur, decla

rare R. CELSITUDO posset, in quibuscumque Oppidis X et

328쪽

3a a SESSIO VI.

et locis unica est Ecclesia parochialis, ibi vigere

prohibitionem huiusmodi toto sacrorum ossiciorum tempore , quae mane ad missam parochialem, et post prandium ad Institutionem Christianam, ad Uesperas, Catechismum, et benedictionem cum Euch ristico Sacramento reducuntur. In Civitate autem, ubi plures Paroeciae habentur, eadem haec prohibi. tio constanter as hora nona matutina ad undecimam, ut ab hora secunda pomeridiana ad quartam proten di deberet autumnalibus et hibernis mensibus, Vernis autem atque aestivis ab hora quarta ad sextam. Sic Terum , quae necessariae sunt, ossicinae quatuor inestum diei horis clausae manerent, ideoque nullu' 'inde publico commodo detrimentum obveni t , tum quia hoc intervallum cum integra die comparatum Valde exiguum est, tum quia- populus hac lege in RStructus se se opportune disponeret, ut propriis ne cessitatibus provideret. -

329쪽

PRO NOVO PAROECIARUM, CIRCUITU.

f. I.

Ut in dierum . sestorum sanctificatione fideles qui

dum cum proprio ac legitimo Pastore facilius aduhentur, Pastores autem spiritualibus fidelium necessiatatibus diligentius atque impensius af,Sistant, Campestrium Paroeciarum circuitus non est a nobis prae

termittendus.

II. Minus accurata populorum 'divisio ab initio instituta , agriculturae progressus , per quos familiae et domicilia multiplicata sunt, lariaeque vicissitudives, quae Plurimorum i saeculorum decursu contige--runt , irregularibus t paroeciarum finibus causam cerih dederunt, atque ne inde natis tu commodis pro iide-Tetur , ObStiterunt. III. In hac sane Dioecesi quasdam Paroec Ias adeo videmus amplas, et populosas, Ut earum ministerio unius Parochi duorumque Coadiutorum opera interdum non sussiciat. Alias quoque videre est, quae licet angustae sint, et ParUO animarum numero Constent, Ecclesiam in extremis oppidi finibus aedificatam habent, propter quam plures etiam alterius pa-roeciae familiae commorantur . I inc propter longarum ac dissicilium viarum incommoda Parochorum solli- Citudo retardatur , eademque de causa pii fideles detinentur , ne ad publicas preces sub Pastoribus sibi a Deo datis accedant. Inde igitur fit , ut non

tantum negligentia , sed veris dissicultatibus impedi . X a ti

330쪽

li pi tires proprii Pastoris vocem rarisSime audiant , festisque diebus audita tantum missa contenti sint . aut semper ad Ecclesias minus distantes accurrant, Religionis muneribus satisfacturi. IV. Itaque sancta Synodus renovare satagenuantiquam ac venerabilem disciplinam, fidelibus praescribentem , ut proprias Paroecias frequentent, huius. modi inspectis incommodis sperat ab Episcopo o portune consultum iri iis Paroeciis, quarum amplutudo in causa est , ut et propter modum loci, et propter populi multitudinem diligens animarum cubtura nimium difficilis existat; ad alias vero , quod pertinet, quae in extremis potius finibus , quam in so oppido sitae sunt, Sancta, Synodus id iunice: Provideri posse existimat, ut novus cuiuslibet Paro oiae ambitus determinetur, quo domus et familiae Ecclesiae paroeciali viciniores eidem aggregentur. V. Quapropter Synodus regium i Principem humiliter supplicare statuit, ut hoc negotium dignetur

eXpendere, et ea decernere , quae magis opPortu na Videbuntur . tum ut hic novus ambitus determinetur , tum ut occurratur incommodis , quae Per eos fortasse oriri possent, qui ab alicuius Paro Ciae ambitu excluderentur , in qua antea variis ch

vitatis subsidiis, dotibus nempe , distributione panis. aliisque similibus commodis fruebantur.

SEARCH

MENU NAVIGATION