장음표시 사용
311쪽
intatem , quam naturalem cognationem sive quod ad contractum Matrimonii , sive quod pertinet ad mccessionis ius legibus suis provide direxisse, nulla superestidubitatio , ad supremum civilis Societatis Capue
etiam aetate nostra ius idem natura sua pertinere
IX. Qiiod cum huic Synodo Dioecesanae Pistoriensi persuasum sit, Regio Throno humiliter reprae-Sentat, non satis proVisum videri priuesentibus in ci cumstantiis per ea, quae ad restringenda impedimenta Matrimonii contractum dirimentia a Sancto Concilioci Tridentino cum Principum Catholicorum consensu stabilita fuere . Hoc vel ipsa necessitas probat, quae Dioecesanos frequenter impellit prae Communitatum Suarum minus populosarum angustia ab huius generis impedimentis dispensationem postulare. Quod et familias insigniter gravati et Optima matrimonia aut periculose s moratur , aut etiam interdum impedit ; ac demum minus congruum est ad debi tam legibus venerationem conciliandam ; siquidem tanto magis eas viles re constat , quanto frequentior conceditur dispensatio. Immo vero contingit non raro, Carnales homines , dum ab humanis legibus
secum facile dispensari sibi blandiuntur, ad divinas violandas audaciores fieri, pro quarum defensione , secundum Apostoli dictum, gladium Principes portant .X. Ideo REGIAM CELsITUDINEM eadem Synodus rogat, ut ipsa dignetur:
1. Omnem in sero vim sponsalibus denegare. a. Tam spiritualis cognationis, quam publicae honestatis impedimenta penitus tollere. '3. Impedimentum tam amnitatis quam cognationis a quacumque licita , aut illicita coniunctione proveniens , in linea laterali et obliqua', ad quartum
gradum iuxta civilem computationem reducere , om
312쪽
einendi, qui adhuc Matrimonii. . contraetum dirim
XI. Eadem vero Synodus a Religiosissimi sui
Principis clementia exostata , ut suam sententiam declararet de omnibus , quae ad aliquem eXi: gr. articulis ad isuae ditionis Episcopos missis referuntur , non praetereunda arbitratur incommoda , quae ex matrimoniis . tumultuarie et deprehenso inopinate. Parocho initis exoriuntur . . 'XII. Haec itaque, praeter quam quod originem habent ab effraeni animi cupiditate , quae sacra aequihsimae filiorum a genitoribus dependentiae iura non Veretur , Dotius δbsente quam praesente Pa xocho celebrata dici possunt . Is enim, quin teste noverit, qui interdum et alienis induti vestibus , et armati se sistunt, viri prae aninu perturbatione v ces contrahentium audit. Quod si insuper considere tur , pro ceterorum multo inuioris momenti actuum civilium validitate requiri, - ut tum Notarius , tum testes rogati sint; persuasa Synodus quod . pientissi, mus Princeps verum Sanguinis Iesu Christi con temptum in huiusmodi Matrimoniis conspiciat; sperat quoque futurum, ut ipse imposterum ea considerare no dedignetur Potius tanquam facinora recto ordini et publico bono adversa, quam veluti legitimos contractu quibus contrahentes disponantur ad illam gratiam Consequendam , quae gravissima Matrimonii onera illis levia et suavia reddere queat XIII. Considerans denique beadem synodus , quanti periculi res plena sit. vagos homines ad matrimonium admittere . spiritum, Sequi VolenΚSacri Concilii Tridentini , . quod in similibus casibus Magistratuum civilium auxilium implorat . hunc libellum memorialem concludit REGIAR CELSITUDINI supplicando , ut imperare dignin
313쪽
tur , ut Parochi pro neniine istoriam hominum ad proclamationes procedant, quin a loci Iudice , aut ab alio Regio Ministro ad hoc deputato eius rei Veniam obtiouerint.
314쪽
f. I. FFrequens et immodicus Iuramentorum usus , qui inter Christianos invaluit, res maximi praeter Ceteras momenti est , quae huius Sancti Concilii attemtionem meretur .
Hoc magnum Religionis ossicium, quo creatura eum supremo suo Creatore adeo confidenter agit, ut ipsum veritatis rerum , quas amrmat , et fidei Promissionum suarum veluti testem et vadem interponat: hoc magnum Religioniis omium , quod in sacrilegam temeritatem vertitur, si ea destitutum sit circumspectione rigidisque iis honditionibus a Propheta Ier mia praescriptis , quae illud divina maiestate dignumessiciant: hoc nempe magnum ac tremendum om-cium in forensem formulam plerumque etiam inutilem Conversum est, qua nimium saepe Venerandum Altissimi nomen profanationi eXponitur. IL Iuramentum a veteribus cum quodam Sacro horrore suspiciebatur. Gentiles vel solum rationis lumen secuti illud non usurpabant nisi in summi momenti rebus, maximeque extraordinariis eventibus, et cum adeo solemnibus formulis, ut ad maximam divinitatis, quae in humanis contractibus advocari in Partes credebatur, ideam excitandam conducerent . Hebraei tantum illi fuerunt, qui imprudentissima, et maxime iuverecunda frequentia iuramento abusi sunt. t III.
315쪽
III. Carnalis iste populus , qui nisi tristi ferula
non ducebatur, nec supra legis corticem sapiebat . non aliud in Iuramento reprehendendum novit nisi periurium. Inueuit divinus Redςmptor hunc populum illa prava implicatum consuetudine, ut in omni verbo divino nomine abuteretur, et in omni sermone iuramenta Interponeret ; perque universam terram disper-εus istz populus Inter nationes religione moribusque diversas eamdem impiam consuetudinem adhuc retinet. IV. Reservatum erat legi gratiae, ut huic iudaico errori fraenum iniiceret. Etenim Iesus Christus ad rectitudinem, et simplicitatem. homines revocanS, non solum illos a periuriis abhorrere docuit , sed etiam ab omni iuramento abstinere ; docuit a principiet malo iuramenta profluere, quatenus divini nominis Contemptum aut profanationem facilem reddunt, m tuamque dissidentiam pro fundamento habent; docuit demum oportere , ut internae puritati, et sinceritati , quae christiani nominis professione digna sit, assertiones nostrae respondeant , sensus animique astirmandido, aut negando eXPrimantur.
V. Beatis Ecclesiae nascentis temporibus , cum adhuc recens divini Praeceptoris doctrinae memoria fidelibus inerat, nec adhuc aurea evangelica simpli- Citas corrupta erat, emissum sine extrema et ineluc tabili necessitate iuramentum irreligiosum prorsus, et christiano homine indignum reputatum fuisset . Constans patrum traditio demonstrat, iuramenta serme Pro vetitis habita communi sensu fuisse. o Homo Dei, is scilicet Christianus, ait Auctor Constitutionum Ap Stolicarum, neque per Solem, neque per Lunam, ,, nec per Astra iurat, quia Dominus nobis non iurare υ Praecepit o. Et S. Iustinus in secunda pro chi,
stianis apqlogia: is nos inquit non iuramus, Se perque veruta dicimul, quia b c nobis
316쪽
., illis verbis praecepit: non iurate omnino Tertutilianus in libro de Idol. subdit: se iaceo de periurio, quando nec iurare quidem licet Similia habent s. Cyprianus, S. Clemens Alexandrinus, s. Basilius S. Epiphanius , s. Io. Chrysostomus, aliique plurimi Patres, atque. Concilia , quorum testimonia proferre
superfluum foret. in Christiana rectitudo , et debitum Domino
Deo nostro obsequium, quod suadet ratio, et secum dum Decalogi praeceptum iubet, quo passim quasi Viiegis a iuramento abstinendum credebatur, non sum. per illicitum, vitioque obnoxium illud effecit. Apo stolus Paulus exemplo suo monstraverat, aliquas eSse posse occasiones, in quibus illud permissum, et ne cessarium sit. Quod vero in quibusdam circumstantiis sibi licere, credidit Paulus , licitum Christianis est; dummodo similes Caussae occurrant; et circum- Specte atque prudenter id fiat. is Non iuro , aiebat αν S. Augustinus, nisi quando ad iurandum necessitate,s compulsus: Sum ; si absque iuramenti solemnitateis fides mihi non adhibetur, multumque interest, ut o credatur mihi , tunc omnibus rite . perpensis , ple- ,, nus tamen timore atque tremore in haec verba ,, audeo Prorumpere i coram Deo vobis loqκor : testis est mihi Deus: scit Iesiis Christus , quia nou ruen-
VII. Hac veneratione atque cautela homines Dei spiritu pleni, et adeo tfemendi ossicii sanctitate et eXcellentia perculsi iuramento utebantur. Verum haec tam laudabilis agendi ratio saeculorum decursu primum debilitata, denique evanuit. Cum christian Tum PraVitas cresceret, et mores corrumperentur, ille iurandi pavor, qui fidelium animos occupabat, Cre Scenti magis magisque dissidentiae locum cessit; hinc Pro tere ordinata sancitum est , ' quod vix in ex
317쪽
Uaordinariis, et maximi momenti occasionibus per
missum fuisset. Omnes curiales actus cum iuramento
coniungi, quodlibet morale corpus , uni Veisitates, tribunalia , dignitates , contractus proprium obtinere iuramentum coeperunt ; ipsaque Curia ecclesia- stica Iurisprtidentiae laudatis normam. secuta , in in vestituris , et in sacris etiam Episcopolum ordinationibus iuramenta adoptavit.
VIII. Nimium enormis huiusmodi iuramentorum multitudo eo maxime vitio laborat , quod eademinutilia plerumque et in emcacia sint . uuae quadam
inani specie exiguntur, universim sine Caussae cognitione fiunt, aut conceptis verbis absque ulla animi attentione pronunciatis, aut manu supra libitum clauasum posita, qui quid contineat, ignoratur In Tribinalibus aut propositi tenacitas Religionis obsequio
prae let , aut aequivoca responsa aut reticentiae eXquiruntur, quae simul et veritatem tegere, et sal sam conscientiae' quietem parere possint ; rarQque evenit, ut aliqua iudiciis dirigendis accommodata asque idonea probatio' hac ratione obtineatur . Denique in contractibus, et in ceteris quibuscumque pactis nihil actus validitati, et executioni accedit; haec etenim te gum' virtute obtineri possunt, et reapse obtinentur. IX. At malum maximum, quod sine extremo dolore, Sancta Synodus percipere nequit , est iura menti contemptus , ac periculum', sive ut melius dicam certa periuriorum sequela, quae a iuramento. rum frequentia necessario fluunt. Sevipeir abundantia commveliosa in semetipsa est , ait Tertullianus ; et S. Augustinus epist. I 57. ad Hilarium . mrationem l inquit cade qiunitit)ρι potes . Melius quippe hec vermu
pe caditrir , et semper periurio propitiquatur . Quod repetit S. Doctor serm. I 8o. et aliis locis ; idem-
318쪽
que habent alii Patres; atque Mec quam recte scrIM
Serint , infelix experimentum docet. X. His igitur aequissimis sensibus tacta haec Sancta Synodus continere se nequit, quin huius ab Sionis , quae tantum animarum saluti detrimentum parit, reformationem exoptet. Videt ipsa, iuramen , tum , quod ad hominum fidem firmandam , eorumque sinceritatem obsignandam institutum est, prOp ter eum, qui invectus est , usum ad utramque deo struendam Inservire ; videt per ipsum in omnibus soc elatis ordinibus , et etiam in Clero dissimula tionem induci, calliditatem , sanctiorumque rerum ,
et quae magnam venerationem merentur , ' despectum . Cum vero potestatis Suae non esse cognOScat
huic malo remedium afferre , illi innixa fiduciae , quam Episcopis hac de re in quarto ex Articulis ad eosdem missis REGIA CELsITUDO fecit , optimum ducit, ad clementissimi ac sapientiss mi Principis pie
tatem recurrere , ut lege sua imperare dignetur, ut quae in Curiis tum Ecclesiasticis, tum Secularibu exigi solent iuramenta , qualia sunt, quae sium quis admittitur ad dignitates , ossicia, universitates, aut an alio quocumque curiali actu praestantur, omnino abolita sint; iis enim supplere poterit princeps insti tuta promissionis, testimonii , et obligationis formii la , quae omnes effectus pariat, quos iuramentum
parere hactenus creditum est . . .
319쪽
esta tu sicclesia Iesu Christi instituta sunt, ut divinarum misericordiarum recordatione, et illustri bus Sanctorum exemplis fidelium charitas. excitetur , i ut doctrina religionis imbuantur, atque ut in ediercutiis pietatis, quae interno et externo illius cultui , qui in spiritu et veritate se adorari praecipit, magis con . formis sit , ex integro occupentur . . Νoluit quidem Ecclesia divini cultus. instructionis , et Operum cha ritatis necessitatem diebus non festis excludere i im mo vero generale pro singulis diebus praeceptum conservans , idem praecipue pro iis inculcavit , qui per anni cursum magis memorandas epochaS., m gisque gloripsos Sponsae Iesu Christi triumphos re. ducunt. Haec igitur christiana Festa pro nostri spiritus utilitate norminue instituta , proprio sineaeque distant a licentia carnali , et tumultuosa laetitia , qua gentilium orgia celebrabantur , et ab ineditia sabbatica, .a Iudaei steriles rituum et legis ad iustificationem ineptae observatores detinebantur. . Quantum ergo istorum festorum observantia a sarmcto institutionis eorumdem fine recedit, tantum ipsa in gentilem , aut iudaicam observantiam continuo
II. Ut huius pessimae rerum conversionis causas ab hominibuξ rudibui et carnalibu . remo'ret , - isti alb
320쪽
aliud in Evangelio Christus effecit, quam ut an
liquum sanctificationis Sabbati praeceptum innovaret ιAlagna porro moderatione in diebus festis multipli candis usi sunt Ap stoli, fideles doctrinae executo res , quam ipsis divinus Praeceptor tradiderat, eo rumque Successorei Episcopi primorum quinque Saeculorum decursu paucis3imos de novo instituerunt. Probe enim ipsi noverant, eo magis venerabiliora esse festa, quo rariora sunt, nec Ecclesiae christialiae splendorem aut sanctitatem in festorum multiplicitate , sed potius in. bonorum fidelium numero reponendam es Se . Hinc numquam maior dierum festorum cultus enituit quia numquam rarius recurrerunt; neque
magis decora fuit Ecclesia, quia numquam meliores christiani extitere. Verum violenta barbarorum in occidentalem Europam et in meridiem irruptio discipli
nam Ecclesiae depravatis ipsorum moribus corrum- Pens, neque festorum christianorum systema intactu ima communi depravatione reliquit. Hinc enim Episcopi Teputantes in melius mores esse vertendos, Si populus Ecclesias saepius frequentare cogeretur , dies festos multiplicarunt, et simul etiam inutilem pro ipsorum observantia rigorem auxerunt . Inde vero Populus externum potius quam internum cultum prinsecutus paulatim sibi persuasit, ut Deo placeret , ipsum pluribus institutis festis coli oportere , quin te propriis moribus resormandis iuxta charitatis re gulas cogitaret. Hoc permotus errore , quem ignin Tantia peperit; et deinceps Cleri cupiditas sevit, in ordinatae devotioni . totum sese dedit , brevique eo ductus est , ut dies sestos propria auctoritate decerneret . quos festos devotionis, voti,' et PopuIaris consuetudinis appellarunt. Horum pseud devotorum importunitas opinione suffultae, quam