Ioannis Cantacuzeni eximperatoris historiarum libri IV.: Graece et latine

251쪽

δὲ μνήστευτος τι λαμ-εται παρ τε ἀδελ p. αυτ mγουν ἐπιλεξαμενοι πρέσβεις τε τε παρακοιμωμενον Ἀνδρο- νικον τον Ἀρνικην καὶ τον ἐπι του στρατο Που ιαν τὸ Πε-5πλετ, Κυπριον μὲν οντα το γένος καὶ καθ' αἷμα προσήκοντατιο ταυτης ηπί ποτσαγμένον δὲ αυτοῖς ἀπέστειλαν εἰς Ιαβιυιαν, ia μή τινι τέρεν ἐμεμήστευτο ε κορη, εἴγε καὶ τεαδελφρ κατα γνώμην δεῖ, ξοντες συνοικμουσαν τῆ νιι βασιλε ἀφικομενοι δὲ οἱ πρέσβεις ἐκεr, τι μὲν ἀμνηστευτον P. Eria Οευρον περ ἐς Θοκ ἐκ μέντοι Φρα-ζας αδ λεροι πικρον προ αυτῶν τῆς αυτῆς ἔνεκα κον πρεσβειας ιος τε σφαιρεν

μνηστευσομενοι ἔπι o δὲ τῆς μνηστευομένης δελφος Σαμπαας κοντος μῶλλον εῖλετο τι βασιλε 'μυιπιων κοππν ησαι τηνἀδελφην, καὶ μετα φιλοφροσυνης πολλῆς καὶ τιμῆς προσδε-

σθῆναι, την τε διαιταν αὐτῆς πασαν προς το μεγαλοπρεπέ

στερον ἐνηλλαξεν ὁ ἀδελφὰς καὶ αυτος - ὁ καὶ προτερον η

αῶτῆ προσεφέρετο μοίως προτερον γαρ τῆ τε λικία προ 2νων καὶ τι ἄρχων αὐτος εἶναι, καὶ της ἀδελφῆς διὰ ταυταφετο δεῖν κρατεῖν nisi δὲ κατηγγυρ α τ βασιλεr, πρίαν ἐαυτου την ἀδελφην καὶ σύετο καὶ ἀνομαζε, καὶ προς τους 'Pωμαίων πρέσβεις τοιαυτα φιλοτιμουμενος διέMει - αυτρμὸν καὶ διὰ την ηλικιαν και τὴν cium απην προσῆκε τῶν. τζoυιὰν eoni. ED. P. Idem observat, nomen aut legi etiam

apud aeriptores Italos o correxi pro τὸ.quidem parent in principatu successisse, filiam autem a raro integram domi adhue apud fratrem diversari. o lecti Iegati Andronicus ornices magnus cubicularius, et dux militaria Ioannes de Ze-Plet Cypriota, qui regio sanguine oriundus, tum imperatoribus in obsequio erat, in Sabaudiam mittuntur, qui puellam, nisi alteri Pacta sit, et si frater approbet, iuniori imperatori nupturam addi eanti Nulli etiamnum promissam inveniunt. Ae tametsi paulo ante alii e Francia legati venerant, qui eam regi suo in connubium Poscerent, nihilo minus Sabaudiae comes sororem imperator despondere maduit. Quare humanissime et honorifieentissime acceptis Iega tis eam se missurum pollicetur simulque cum nomine, imperatriKRomanorum, quo illam indigitat, totam vitae rationem ad illustriorem ei magnificentiam instituit ne de cetero ut antea se erga ipsam gerit. Etenim ante id tempus, quod aetate antecederet esset avrinceps ipse, credebat etiam sorori suae his de ausis imperare a here. Verum ubi eam imperatori despondit, tum dominam suam et agnoseere et appellare coepit legatisque gloriabundus dixit, et aetatis et priueipatus praerogativa spectata, deeere quidem ipsum Pri

252쪽

τον στέργειν τα ἐφηφισμένα παρα θεου, και κυριαν αντουατην βασιλίδα Pωμαίων ἐγγεῖσθαι καὶ γαρ οὐ βαρβαροι μονον, αλλὰ καὶ 'μαλοὶ καὶ oso αλλο αρχουσί τινων, τὸν 'Pωμαιων5βασιλείαν καὶ ἔαυτῶν καὶ των αλλων καστος α μειγνα και

περιέφανεστέραν οιονται.

a. c. 13a uia. κατὰ δὲ τους ανσους καιρους, δευτέρα ἱσταμένου Φεβρουαρίου τῆς αυτῆς πμης ἰνδικτμῆνος, ο νέος βασιλευς παρὰ του πάππου καὶ βασιλέως ἐν φ τῆς του θεον Σοφίαςto D ἐστέφθη ναω 'Hσωου πατριαρχουντος 4 τοιαυτη δὲ βασιλικὴ

τελετο τουτον γίνεται τον τροπον τῆς προθεσμίας ἐνστάσης,

V. καθ' ἡ ἐδη τέτακται is θείου μυρεν χρίειν τὸν βασιλέα, τους ἐν ἀζα ιασι πάντας καὶ τους ἐν τέλει καὶ τηρ στρατιὰν, Ῥυμην ἀλλὰ καὶ τον τῶν ἱερῶν τῆς ἐκκλvσιας τῆς νέας ταυτησὶis 'Pώμης οἰάκων ἐπειλημμένον, τι δὲ καὶ πανδημεὶ τὴν πολιν τοῖς βασιλείοις ἄμα ει πάντας παρεῖναι δεῖ περὶ δὲ δευτέραν

- ραν μάλ- της αυτῆς ὴμέρας του μέλλοντος χρισθη νεσθαι βασιλέως ἐπ ασπιδος καθεσθέντος, ο βασιλευς καὶ πατὴρ του ἀναγορευομένου, ειγε περιεστι, καὶ ὁ πατριάρχης eo ἐμπρο- ίεον μερῶν ἐπιλαμβανοριενον τῆς ἀσπίδος των δ' ἐπιλωπων οἱ ἐν ἀξιώ μασιν περέχοντες δεσποτα τε καὶ σεβαστοκράτω P. α ρες ειπερ εἰσὶν, η οἱ ἐπιπανέστατοι μάλιστα τῶν συγκλητι- κων, καὶ μετεωρισαντες, εν μάλιστα αυτον ἄμα τῆ ἀσπιδι,8 Totum hoc caput de coronationis ritu ad verbum fere an libram suum de officiis transtulit Georgius Codinus. D. P. s. Antea Φεβρουάρου, quod ED. P. ex ItaI suxisse putatimas vindicare, quia tamen soror Dei nutu et decus et imperium maius adepta sit, in divina voluntate conquiescendum Romanorumque imperatricem dominam suam ducendam. Sane non barbari tantum, sed Itali quoque et alii, quibus imperia sunt, Romanorum regnum et suis et aliorum imperiis maius longeque larius existimanti 4 i. Per idem tempus, eadem indictione octava, quarto Non Februarias, nepos imperator ah V in aede Sophiae, sata patriarchatum obtinente, coronatus est quae quidem imperatoria initiatio tali modo peragitur. Instante die praefinita, qua constitutum est sacrato unguento imperatorem inungere, omnes, qui aliqua dignitate funguntur, et proceres et milites, qui etiam ad saera cele aiae huius novae Romae gubemacula sedentem, populum insuper universum oriente luce ad palatium convenire oportet. Sub horam diei maxime secundam, imperatore inungendo super scutum elevato, imperator parens renuntiati imperatoris, si superest, et patriarcha auterium muti apprehendentes, latera autem et Posterior . vi

253쪽

ΗISTORIARUM I. I. 97

τοῖς λή- ἐπιδεικνυουσι τον βασιλέα πάντοθεν περα- xc illas μένοις ἐπενννι αντων δὲ αὐτῶν, καταθώπες πουσιν εἰς τον ναον ενθα δεῖ τὴν τελετὴν γενέσ- οἰκίσκου δ' ἐν αδ ξυuνου τῆς τοιαυτης ἔνεκα χρείας προκατεσκευασμένον, τον 5νέον εἰσαγοωσι βαυιλέα, καὶ τὴν πορφυραν καὶ το διαδημηἐνδιδυσκουσι, προτερον τῶν πιερέων υλπονντων ἄντἀ

ἐπὶ δὲ τῆς κεφαλῆς - νενομισμένον περιτιθεταί τι, ἀλλ' ἡ

στέφανος, ο,τι ἄν αλλο δοκῆ τουτων δὲ γινομένων, η θεία Bτελειται μυσταγωγία ἐχομεν δὲ του εἰρημένου οἰκίσκου καὶ 1οαναβάθρα ἐκ ώλων προκατασκευάζεται καὶ αντι καὶ περιει λουσιν αυτὴν πάντοθεν πέπλοις Σηρικοις ἐρυθραζ' περάνωδ αυτῆς κατω ον ριθμὸν τῶν βασιλέων τι- αι θρονοι χρυσοῖ - κατα τους εἰωθυτας, ἀλλ' ἐπηρμένοι μάλιστα τρυμ ει τένταρας η καὶ πέντε εχοντες ἀναβασμους, ἐφ' ους, αμr5οντες του οἰκισκον, ἀναβο νοντες καθιζουσιν οἱ βασιλεῖς ην γε μὴ εἷς, ἀλλὰ πλείους ἀσα συναναβαίνουσαι δὲ αυτοῖς καια βασιλίδες, καθιζουσιν ἐπὶ θρόνων, αἱ μὲν προεστεμμέναι τὰ στέμματα περικείμεναι, ν μέλλουσα δε στεφανηφορουσα προήδὲ τῆς του τρισπιου θειας ωρινολπιας ἄνεισιν ἐπὶ τον αρμαοβιον ὁ πατριάρχης τῶν ἀδοτων ε ιών. συνανέρχονται δὲ ἄντρκα τῶν της ἐκκλησίας αρχον πιο επιφανέστεροι τας ιερας καὶ αυτοὶ ἐνδεδυμένοι στολάς - ἀποστέλa- προσκαλε ε

τους βασιλέας οἱ δ' εοθως ἐξανιστάμενοι τῶν θρονων,

dignitate antistant despotae et sebastoeratores, si sunt, Iioqui Pri eipum nobilissimi, ipsumque eum scuto in altum quantum Possunt tollentes, undique circumfuso populo ostentan Post faustam acclamationem eum deponunt, atque in templum, in quo solenni ritu coronandus est, deducunt Ubi parvula domus, ad hunc usum e ligno praeparata, in quam introducitur novus imperator ibi eum Purpura et diademate prius per episcopos onseeratis induunti Capiti non certum quid a definitum imponitur, sed vel sertum Maliud, quod videtur Dum hae fiunt, sancta missa habetur. Proximo domunculam iam dictam pulpitum aeque e ligno paratum est, quod undique velis sericis libris circumdatur. Super illo throni eou eantur aurei pro imperatorum numero non quales alii eorum throni sunt, sed excelsi admodum cum quatuor aut quinque gradibus, quos domicilio egressi imperatores, si plures fuerint, conscendunt et in iis considunt Aseendunt tabuIatum simul imperatrices et suosatem thronos occupant quae prius coronatae fuerant, oronam e ronanda autem sertum in capite ferens. Iam vero antequam dirin trisagii hymnus decantetur, ex adytis egrediens patriarcha, amb nem siVe sacrum suggestum ascendit, cum illustrioribus ecclesia.

principibus, qui et ipsi aeris stolis cooperti sunt, quos ad imperatores ac mencio mitti Iul eonfestim e solua surgent , ad ambo

254쪽

μισται δ' αυτίκα πάντας, σοι παρεισιν ἐντος του ναου ' -

μναῖς καὶ αυτους εστάναι κεφαλαις ὁ πατριαρχης δὲ τῶν θει νμορε σταυροειδως χρίει τὴν βασιλέως κεφαλην. ἐπιλέγων μεγάλη φωνῆ' αγιος διαδεχομενοι δὲ οἱ ἐπι - αμβωνος io ἱστάμενοι τὴν φωνὴν, ἐκ Λου καὶ αυτοὶ λέγουσιν πιο ἐφεἡ δὲ καλπῶν τὸ πλῆῶς τ αυτ ἐπιφωνουσι τοσαντά

κις μετὰ τουτο των ἀδοτιον ἐντὸς παρα διακόνων τὰς ερας

ἐνδεδυμένων στολὰς κατεχόμενον τὸ στέμμα, ο γὰρ ἐπὶ τῆς

ιερας, ω τινές φασι, τραπέζης κεῖται, αγουσιν ἐπ τὸν ἄμ-rs βωνα καλειρο πάρεστι προεστεμμένος βασιλευς, αμα τε πατριάρχη τὸ στέμα λαβόντες, ἐπιτιθέασι τε κεφαλῆ του νέου P. Muβασιλέως, καὶ ἐκφωνε ὁ πατριάρχης ' ξιος διαδεχόμενοι V. is δὲ οἷ ἐπὶ τον αμβωνος ἐκ τρAου λέγουσιν αυτοί τε καὶ πῶν τὸ πλῆθος ο τροπον ἐπ - μορ- εἶτα ἐπιλέγει πάλιν mona ιαρχης ευὰς, καὶ κατέρχεται του ἄμβωνος ὁ βασιλευς, - α οἷπερ ἀνῆλθε μέρους, ἀλλ' ἐκ του πρὸς τὸν σωλέαν τετραμμένου. εἰ μὲν ὁ συριβῆ μὴ κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρον κειν γυναμα τὸν βασιλέα, εο ς ἐπ τῆν ἀναβάθραν ἀναον,

az ὁ σωλέας pars templi. De hac voce rediemis ad codinum. . . Add. Ducang. CP Christi L. III p. 64. sui soleam docet

pavimentum fuisse eminentius ante sacrarium, ubi erat altare. nem adunt populus universus altum quietissime silet Patriarcha Precationes ad imperatorum unctionem ompositas, alias summissa, alias ara voce, omnibus audientibus, ordine recitat, ac Deum ei, ori ungendus est, propitiat. Tum novus imperatori tegmen capitis quodcunque fuerit, deponit, et quotquot in templo adsunt solenni, Te nudatis verticibus, astant Patriarcha in sormam crucis Verticem imperatoris sacro unguento perlinit, et elata voce addit sanctus, quam excipientes qui in ambone stant, ter pronuntiant quod deinde populus similiter faciti Postea coronam, quam in adytis Diaconi a eras stolas ferentes tenent, nec enim, ut quidam aiunt, super mensam sacram reponitur, ad ambonem portant. Quod si adest imperam to antea coronatus, eum patriarcha novo imperatori coronam imponit, et exesamat patriarcha dignus. Idem tertium exclamant qui in rubone sunt, et post eos populus perinde, ut post unctionem e-hat. Tum rursus patriarcha preces recitat, descenditque ex ambono

Nperator, non qua parte a derat, sed versus oleain mi λαφ

255쪽

HISTORIARUM M. l. 399

κη στεφθῆναι πασα διο καὶ ἐξανι- αινον του θρόνου, δυο τῶν νησιωτάτων ὁ τέρωθεν λαβοριενοι συγγενῶν, ἡ εἰ μηBγνησίον ἔχοι, ἐκτομαι τοσουτοι τῆς ἀναβαθρας τε κατάγουσι 5καῖφέροντες ιστωσι προ τῶ σωλέου κατερχομιενος δὲ ο βασμλεος, ο δι αυτὸν ηυτρεπισμένον στέμμα λαμβάνων πο νη- σων τινῶν ἡ ἐκτομιῶν κατεχομενον, καὶ αυτο ἐπαιθησι τῆκεφαλῆ τῆς γυναικος ' η δὲ τον ανδρα καὶ βασιλέα προσκυνεῖ, δουλειαν μολογουσα. ὁ πατριάρχης δῖ παρα τον σωλέαν στλ1oμενος και αυτος, ἐπιλέγει ευχην πέρ τε του βασιλέως καὶ βασιλίδος καὶ του πηκοου παντος ουτω μὲν ουν καὶ ο βασι-

λενς τ' ἰδιαν γυναῖκα στέφει. εἰ δὲ συμβῆ προεστεμμένον εἶναι τον βασιλέα, ἐπὶ τῆς τῶν γάμων τελετῆς ο βασιλευς τὴν cuιαν σαυτως στέφει γυναῖκα. -υλ δὲ ἀμφοτεροι ἐπὶ τον i5ἀναβάθραν ἄνερχομεν , κάθηνται is τῶν θρονων, τῆς ἄλλης μυσταγωγια τελουμένης. δομένον μέντοι του τραγοιο ἐτων ἀποστολικων γραφωνή των θειων λογιων ἀναγινωσκομένων, ἀνιστανται καλαυτοι ἐζ κατέρων δὲ τῶν του ναου μερῶν ἐπὶ Dλίνων ἀναβαθρῶν εἰς αυτ τουτο πεποιημιένων οἱ πρωτο νάλται ἱστάμενοι καὶ δομωτικοι λεγομενοι, καὶ uεροετῆς ἐκκλησιαστικος ταναος αδειν ειδότες, ους ἐπὶ τῆς τοιαυτης τελετῆς κρακτας θος νομάζειν ἐστἰ, μέλη τινὰ λυσιν

ao. Dieebantur illi donisatiet eangorum ED. P.

Blo tempore earuerit uxore, recta conscenso throno , Iterum edet: si habet, omnino et illam orona insigniri necesse est. E throno itaque surgentem duo e propinquissimis dextra laevaque eam re santes, aut, si illi desint, eunuchi do anabathra deducunt, et ante soleam constituunt. Tum deseendit de ambone imperator, et paratam illi coronam a propinquis aut eunuchis, eam similiter tenentibu accipiens, uxoris capiti imponit quae maritum imperatorem adorans ita se illi subiectam profitetur Patriares vero ad soleum consistens pro imperatore, imperatrice et eorum populis preces pronuntiat. Hoc igitur modo imperator coniugem suam corona Si antea corona ipse indutus fuit, inter sacra nuptiarum id iaci Coronati ambo qua dictum est cerimonia, denuo anabathram ascendentes, in thronis residen Dum re Iiquum missae absolvitur et trisagio cantatur, aut de apostolicis litteris sacrisVe scripturis aliquid recitatur, et ipsi assurgunt. Ex utraque viro templi parte super ligneis anabathris, ad hoc ipsum comparatis, stantes Protopsaltae, qui domestici vocantur et ceteri ordinis ecclesiastici, qui cantare uomat, quos in talibus aeris clamatores appellari mos est, antica quaedam do industria ad huius diei festi celebritatem conlaeta modulantur. Quando autem in aera mystagogia iam tem-

256쪽

ui τῆς timea σίας ἐπιφανέστεροι τῶν διακονων ἐρρομενοι προ--λουνται τον βασιλέα ὁ δε εἰς mi λπομέν ' προθεσιν, - τα αγια κεῖται, Ἀρχεται μετ' αυτῶν. εω δὲ ἱσταμενος τῆς

προθέσεως, περιβαλ λεται μανδυαν χρυσου ἐπὶ το διάδημα5- την πορφυραν. αὐτῆ ρειν δεξια χειρὶ κατέχει σταυρον, δν ἔθυς κατέχειν σον αν χρονον το στέμμα φορῆ, τῆ δὲ λαιῶνάρθηκα φέροντες ἐγχειρ ουσιν , ωστε τάξιν ἐκκλησιαστικὴν τὴν του δεποτατου λεγομένου ἐπέχειν' - ἀμφοτέραις χων, τῆς εἰσοδου πάσης γεῖται τῆς ιερας ἐξ ἱκατέρων δ αιτου ro ιερῶν κατὰ τα πλάγια si τε του πελέκεις εχοντες ΒάραγγοεPara προσαγορευομενοι, καὶ νέοι τῶν εὐπατριδῶ περὶ ἔκατον ἀπλισμένοι διαπρεπῶς παρέποnαι ἡ καλανοπλον κατ' ευθεῖαν δὲ me αυτον vir τε διάκονοι ἐφεξῆς μονται καὶ οἱ ιερεῖς, πιπλά

τε καὶ σκευ' τῶν ιερῶν καὶ αντα αἰγιωτατα ἐnιφερομενοι. is τον δὲ ναον περιελθόντες κατα το θος, ἐπειδὰν γένοιντο ἐν τῆ σωλέρ, ο μὰν αλλοι πάντες στασιν ἐκτος, αντος δὲ μονος εἰσερχόμενος τον σωλέαν τον πατράπην ἐπὶ ταῖς εραῖς κιγκλίσιν στηκοτα ευρι σκεα προσαγορευσαντες δὲ ἀλλήλους,

πατριάρχης πιν ἐσωτέρω, ζω δ' ὁ βασιλευς περιμένουσινaoεμωτες ευθυς δὲ ὁ μιετα τον βασιλέα τῶν ἄλλων ἡγουμενος B διακονιον, τῆ δεζια μιν κατέχων θυμιαπον, τῆ δ' τέρα τὸ

ω Al. διποτἀτου et δαιποτάτου. D. P. Vid. Ducang. Glossari Graec P. Io8. r. arangi milites praetoriani ex Anglia, ut Patet ex libro de aulae P. ossiciis. D. P. Vid. Reiskius ad Constanti Porph. p. 34s. q. s. κιγκλισιν eni. D. P. Pris-γκλισιν Ducang. P. Christi L. III p. 6rutur, qua panis et Vinum consecranda ad altare deseruntur,' noratiores echlesiae diaconi accedentes, imperatorem vocant, et is eum illis ad loeum, quae prothesis dicitur, ubi res ad aera fincienda necessariae sunt positae, accedit. Stans autem adhuc foris, paulum circulis aureis depictum supra diadema et purpuram induitur: ac dextra quidem gestat crucem, quam gestare solet quamdiu coronam gestat sinistrae ferulam tradunt, ut munere fungatureMesiastico eius, 'ui deputatus appellatur. Hae manibus tenens, tota pompa praecedit. Ad utrumque latus Barangi cum securibus, et Maro sanguine iuvenes armati aut etiam inermes ireiter centum eomposite sequuntur, rectaque post ipsum linea diaconi et saeerdo-tes ordine incedunt, sacra Vasa et instrumenta cum reliquiis et ipsam eucharistiam serentes. Templo de more circuito, ubi ad soleam v niunt, alii quidem omnes foris manent, imperator solus ingressus, patriarcham ad sanetas fores stantem inveniti Postquam eonsalutarunt, patriarcha tutus, imperator foris stantes, exspeetanti Protinus

- pone imperatorem alios diaconos antecedit. dextra tenens inu-

257쪽

mὁ πατρωπον λεπρο- μαφιρα , τον βασιλέα παρα---xcisas μιῆ κλιναντος δὲ αντον την κεφαλὴν ὁ διαπονος εἰς ἐπηκοον παντων is μνησθειν κυριος ὁ θεος ' λέγει ,,του κρατον τῆς βασιλείας μῶν ἐν τῆ βασιλειρ αντον πάντοτε, νυν καὶ ἀει5καὶ εἰς τους αἰωνας τῶν αἰώνων,' ἐπιλέγων καὶ το μην. viso

ἐφεξῆς δὲ καὶ οἱ λοιποὶ διακονοι παριοντες καὶ ἱερα λέγουσιτο αυτο τουτο δὲ τελεσθέντος, ὁ βασιλευς τον πατριάρροππροσαγορευσας , ἀπομεται τον μανειαν καὶ τον μὲν ὁ τῆς

ἐκκλησιας ἐαιφερενδάριος ἀποφέρεται, ουτα γαρ ἔθος ὁ βα- cioσιλευς δ' ἐπὶ τὴν ἀναβάθραν ἀνερχομενος, ἐπ του θρόνου

κάθ'τ αι πάλιν, του συμβολου της πίστεως τῆς τε προσευχῆς του πάτερ ημῶν λεγομένων, καὶ τῆς φώσεως γινομιένης τον δε-αικου αὐαγίου σώματος, ἀνιστάμενος τῆς ἡμ-σεως δὲ τελεσθείσης, εἰ μὲν νεπιτηδειως προς τὴν τῶν αγιασμάτων Isκοινωνίαν ὁ βασιλευς εχει, μέχρι συριπληρώσεως τῆς λιαε μυσταγωγιας κάθ'ται ἐπὶ του θρον- εἰ δ παρεσκευασταε

προς τουτο, πάλιν αὐτον οἱ διάκονοι ἐρχομενοι προσκαλον , ταα κα μετ' αυτῶν εο ς ει ισιν εἰς τὰ α τα, καὶ θυμια- του αντε διδοριένου, την ιεραν τράπεζαν πρῶτα με κατὰ

2oἀνατολῶς θυμια, εἶτα προ αρκτον καὶ μετὰ τουτο προς ἐσπέ- ρον κα τέταρτον προς μεσημβριαν βλέπων πάλιν δὲ προςI ἀνατολὰς θυμιάσας, θυμια καὶ τον πατριάρχην προσαγορε-

σας δὲ ἄοτον ὁ πατριάρχει κώ τῆς χειρος αντον λαβὼν τον

I. ἀμοαδριον coni. Intpr. sed D. P. recte nihil mutandum diei id. Dumno ad Alexiadem p. 3as. 3. λέγε - seripsi pro λέγειν. ulum, sinistra humerale patriarehae quod dieitur, aecedens imp

ratorem thure vaporati Quo caput inclinante, diaconus sublata oee Inquit, emor sit dominus Deus potentiae imperii vestri in regno suo ubique, nunc et semper et in saecula saeculorum addens Amen. Deinceps et reliqui diaconi ac sacerdotes adeuntes, idem comprecantur. Hoc persecto imperator rursus salutato patriarcha, penulam deponit, quam pro consuetudine ecclesiae reserendarius aufert denuoque anabathram ascendens, in throno considit, sub symbolo fidei, oratione dominica et elevatione dominici et sacri corporis exsurgens. Facta elevatione, imperator si ad aeram communionem paratus non est, usque ad finem sacra mystagogiae in throno sedet; si paratus, venientes diaconi eum rursus accersunt quibuscum statim in adyta ingreditur, traditoque sibi thuribrito, sacrae mensae sumtum saeit, primum quidem ad orientem, tum ad septemtrionem, post ad oeeidentem, et tandem ad meridiem respiciens. Dumque iterum ad orientem thuris fumum spargit, in ipsum quoque patri diesiam id faeit; qui imperatorem salutans deque eius manu thuribulam eapiens. illum vicissim sumtu honorat. Post hae eoronam de

258쪽

νοι - δ πατριαρχ ης εἰς Ἀεψας αυτόν του δεσποτικουσώματος ἐπιδίδωσι, μερίδα μετασχὼν μαυτῆς, καὶ του ζω

ποιου αῖμαπος ---r, οὐ λαβιδι, καθαπι οἱ πολλοὶ, ἀλλ'5ἄοτρ κρατῆρι τὸν των ρωμένων τροπ- το, τε στέμμα -- ριθέμενος αυθις ερεισι τῶν δντων τελεσθεισης δὲ τῆς μυσταγωνας, του διαδιδομένου τοῖς πλη σι αγιασματος - ας μετασπῶν, καἰ παρὰ του πατριαρχου καὶ τῶν παρο- P. II5των ἀρχιπέων πλοροθεὶς, καὶ ταριπτυξάμενος αυτῶν τὰς . χεῖρας ἄνεισιν εἰς τὰ λεγομεν κατηχουμεν - αν ξ ἀπο--ον παρὰ πάντων ρωμενος εὐφημηθειν1. τελεσθέντος δὲ κομποντον, κατελθων ἐκεῖθεν αυτος καὶ 4 βασιλὰ μονοι, των Dam ἁπάντων πομένων πεζῆ, φιμοι aeoρουσι προς τὰ βασίλεια τραπέζης δὲ et τοιμασμένης ἐκεῖ στεφηφορουντες καθομιε-1s- ευωχουνταν διακανεῖται--τοῖς ὁ μέγας δοριωτικος τὰ

προς χρει α' ἀν δὲ ut μέγα δομέ-μος, ο δεσποτης τὰς δ' ἐφεζης ὴμέρας δέκα πλείους ἡ ἐλάττους. οὐ γαρ αριθμος νενο-Bμισται τῶν τῆς ορτῆς ἡμερων, ἀλλ οπως ἄν βασιλει δοκῆδ το

μεν διάδημα καὶ το στέμμα καὶ την πορφυραν ἐν τοῖς βασιλι--ποῖς ἀποτιθενται ταριμίοις, ἐσθητα δε ἐτέρας περιβεβλημένοι

λαμπρὰς καὶ βασιλικὰς επτώέουσι λαμπρως αριστων τε παρασκευαζομένων πολυτελῶν, οι συγκλητικοὶ πάντες καθήμενοευριστῶσιν, ορώντων τῶν βασιλέων καὶ εὐωχουμένων καὶ αυ-

των ἐν ἰδι τραπέζη διακονειται δε αυτοῖ ο ἐπὶ τῆς βασιλικῆς

eapite suo auferens imperator diaeonis tradit eu patriarcha In manum dat partem eo oris dominiet factusque eius particeps, etiam de sanguine vivifico communicat, non quomodo vulgus e cochleario, sed ipso calice sacerdotum more Corona in caput repo8ita, Radytis progreditur. ystagogia finita, distributae populo sanctificationis rursum particeps effectus, et a patriarcha praesentibusque episcopis benedictione impertitus, et dextras eorum apprehensas osculatus, in locum, qui Catechumena voeatur, ascendit, ut ab omni bus e longinquo conspectus, faustis acclamationibus excipiatur. Hoc etiam consummato, descendit, ipseque et Augusta soli equis in i dentes, eteri omnibus pone ambulantibus, in palatium portantur. Ibi instructa mensa, magno domestico, aut si ille non est, eapoin ministrante, coronati epulantur. Per dies item consequentes, Iu minus decem neque enim numerus dierum festorum lege praeseri' Bitur, sed in arbitrio imperatoris est diademate, orona et Purpur in regi vestiario depositis, pretioso nihilo minus. et regali cultu splendide ferias agunt. Prandiis sumptuose apparatis, Proeero omum comtu unperatoribus convivantur. ipsis quoque separatim,

259쪽

κοντι, τοπε τοῖς λοις συνανακέκλιται συγκλητικοῖς. αξιον δὸκαὶ ο παρελιπομεν τῆς τελετῆς ταντ' ἐπιμνησθῆναι. Hi γαρ ἡμιρρ, καθ' ri ὁ βασιλευς χρισειὰ ξεισι του ναου, παρά csτινος τῶν σπῶ πικων ον ἄν ο βασιλευς ἐθέλη, εἰς τον MDριον ἐιπτονται, λέγουσιν ἐπικομμα δυναται δὲ τουτο απο- δέσμιους τινας εἶναι ἐν ὀθονίων τμῆμασι δεδεμένους, ενδονεχοντας προυσματα χρυσῶ τῶν βασιλικῶν τρία και δ αρρο ρου τοσαυτα ἰ καὶ πλείω, καὶ ὀβολους ἀπο ζαλκου τοσου- 3μους ψι πονται δὲ ἀποδεσμοι τοιουτοι χιλιάδων λαττον ηπλεῖον δέκα ἐν τοῖς προαυλίοις μάλιστα του ναου. ἡπο δὲ

τὴν αυτὴν ἡμέραν ἐν τοῖς βασιλείοις του δῆμον συνηθροισμένου παντος, παρα του αντου πάλιν σπῶντικου τά ν προ- V. otτέρων ἶσοι καὶ πλείους --ται ἀποδεσμοι. εἰς την - i5ραίαν δὲ των δημοτικων με παρεισιν οὐδένες του στρατια τμου δὲ καὶ του περὶ τὴν βασιλικὴν πηρεσίαν τεταγμένου Dπαροντος παντος, ἐν ταῖς των βασιλειων αυλαῖς ἐζερχομεν ο βασιλευς, του τῶν βασιλικῶν ταμίου παρεστωτος, χρωά-

των καὶ τὴν ἄκραν τῆς ἐσθῆμος πληρη φέροντος νομισμάτων απρυσῶν is τῶν βασιλικῶν, δραττομενος ὁ βασιλευς κυκλε δια σκεδάζει κενωθέντων δὲ ὁ ταμας αυδις τὴν ἐσθῆτιν ἀναπληροῖ καὶ τουτο γίνεται - τρις καὶ τετράκις μονον, ἀλλὰ καὶ πλεονάκις αιτιον δὲ τῆς τοιαυτ ς διαδοσεως του χρυσοντο πάντας βουλεσθαι τον βασιλέα ἐκ των αυτο δαπανωντας α5α-ρ--ευφραίνεσθαι καὶ συμπανηγυρι ιν τοι-τη μὸν ηPraefecto regiae mensae ministrante aecumbentibus Magnus domaticus locum albi convenientem tenens, eum iisdem init epulas. Sed memorabile est In hac erimonia quod omisimus. Die quo imper tor unctus e templo exit, ab aliquo eius optimatium, quem ad hoc delegerit, in populum iaciuntur quae vocant epicombia. Sunt autem fasciculi segmentis linteis illigata habentes numismata aurea imperatoria tria, totidem argentea aut plura, et obolos aereos totidem. Sparguntur huiusmodi fasciculi circiter decies mille, in vestibulo tempa praecipue Sub ipsum vero diem in palatio populo toto congregato, ab eodem ex optimatibus tot pluresve iaciuntur fasciculi Postero die de populo adest nemo, adest autem quiqquid est militum et ministrorum aulicorum. Tum in atrium palatii descendens, astante quaestore suo gerenteque Iaeiniam vestis plenam imperatoria Pecunia eaque aurea, manu plena sumens, in orbem dispergi Qua tota dispersa, quaestor laciniam itertim et tertium et quartum et saepius imple causa huius distributionis auri haec est, quod imperator de suo sumptum faciens, omnes secum laetari unali festum

dis selebrare cupit. i. ritus igitur in oronatione imperatoriam e

260쪽

Β ἀνδρων ομοιως καὶ γυναικῶν. - τε γαρ τῶν παρὰ απίνοις καβαλλαρίων καὶ κουερίων λεγομένων ἐν πολλους καὶ τῶν δελως παρ' υτοις ευπατριδων καὶ τα ἐν τέροις χρονοις

εἰς τὴν ' μαίων ἐν ἀλλοδαπῶν Ἀσικνουμένας βασιλίδαςro

ωπερευε πολυτελεία προσεδέχθη τε μοίως παρὰ του βασι λέως καὶ κηδεστου βασιλικως τε καἰ μεγαλοπρεπῶς καἰ ἀσπερ

ἐν εἰκος ii βασιλέως καὶ ἰου γαμετse. συμβέβηκε δὲ καιβασιλέα τον νέον τῆ Βυζαντίφ κατὰ τον αυτον καιρον ἐνδι-

τρίβειν λει βασιλῖς - τῆ τε κατὰ τον πλουν ταλαιπo Isc ρία καὶ τη των ἀέρων ἐναλλαγῆ το σῶμα πεπονηκυῖα ἐνοσησεν ολήγοις μέραις στερον τῆς ἀφιγως αυτῆς ὁ τε νέος --δρονικος τουτο μὲν καὶ διὰ τον τῆς βασιλίδος νοσον, τολοδ ἔτι κα χρεία τις ἀπαραίτητος ἐκάλει, προς τὰς ἐπὶ Θρα- πολεις, καὶ διέτριφεν ἄχρι φθινοπωρον ἐν ἐκείναις. 'Οκτωβρίου δὲ ισταμένου τῆς δεκάτης ἰνδικτιωνος, εἰς Βυζάντιον ἐπανῆκε. καὶ et γαμηλιος ἐτελεῖτο ἔορτὴ λαμπρα καὶ π ριφανῆς ωσπερ δὲ θος τοῖς βασιλευσι, μετὰ το ἐπὶ τοῖς

8. In Graeco σκουερίων, et ita etiam Iegebatur in eodice Interpri Corrigit autem σκονταριων, sed nihil opus, cum potuerit elidi ex seudiere Italorum aut eseurer Gallorum; nam utrique, ut se iam Alamant, Latini promiscve dicuntur apud Graecos inseriores. ED. P. vari sontus talis est et sereatus est etiam in Andronim iuniore lase Peratore Indictione octava, ineunte mense Februario. a. Anni sequentis mense item Februario , Indictione nona, Sabaudia Byzantium venit Anna imperatrix requenti et regio Vir rum feminarumque comitato. Nam et ex aballariis et scutariis, ut apud Latinos dicuntur, multi sequebantur aliique domi suae no-hiles luxuque et magnificentia alias e locis externis tu Romanum solum adductas nuptum imperatoribus reginas superabati A socer Imperatore perinde, et ut imperatoris a filii sponsam eonveniebat, regali apparatu accepta es Belle autem cecidit ut is eodem tempore Byganti moraretur. Anna ex insolentia navigationis et melimutatione amictata, paucis ab adventu diebus aegrotavi Iunior Andronicus partim propter eius morbum, partim propter quoddam negotium prorsus necessarium ad urbes Phraeiae exeurrit, in quibus usque ad autumnnm haesit, et initio Octobris, Indictione decima,

'Mntium revertati Nuptiis singulari et illustri apparatu peractis,