Ioannis Cantacuzeni eximperatoris historiarum libri IV.: Graece et latine

발행: 1828년

분량: 631페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

HISTORIARUM I. - -

-ον ἐπιὸν παραδρα uis τῶν μετὰ τῆς βασιλίδος ἐκ Σαβαίας

ἐλθόντων ἀνδρῶν τε καὶ Μαικων οἱ πολλοι κεν εἰς τον οἰ-5κειαν ἐπανῆλθον ἔμειναν δὲ μετ' αυτῆς λιγον τινὸς καὶ πιμ-Dπέα μία τῶν γυναικῶν αμα τοῖς υἱέσι φρον- τε περιχον- σα - αΣλας, καὶ βασιλικοὶ οικοι διά τε παιδειαν καὶ τὴν ἄλλν ἐπιτηδειοτητα πρέπουσα ἐνδιατριβειν ἐκ μέντοι - αῖας - ὀλιγο των ωπατριδων εἰς τὴν ' μαίαν ἀφικνουε κενοι, ἐφ' οσον ἐβουλοντο συνῆσαν του βασιλεῖ, πολλῆς αξιου-

μενοι φιλοφροσυνης. 4σαν cio δὴ - ἀνδρεῖοι μονον και V. ioa τολμητιαι κατα τα μάχας, ἀλλὰ κα ἄλλως ἐν ταῖς παιδιαῖς

ευφυεῖς συνεῖνα κυνπεσιων καὶ γὰρ συμμετευον τῆ βασιλεῖ, καὶ τὴν λεγομένην ζωστριαν κα τα τερνυιέντα αυτοὶ i5πρῶτοι ἐδίδαξαν ' μαιους συπω προτερον περ τῶν τοιου- των εἰδοτας ουδέν. αυτῶν δε ἀnερχομένων εἰς την οἰκείανι

ἔτεροι ἔσπερ ἐκ διαδοχῆς ἐφοίτων eo βασιλέα καὶ σχεδον ἐκ Σαβιοῖας ἀεὶ, νέου βασιλεῖ συνῆσάν τινες οντω δὲ π φι- P. 12 7λοτιμίας περ τὰ τοιαυτα ς σκίμησαν - ολήγοι 'Pωμαίων, αχααλιστα ει πάντων ὁ βασιλευς ος καὐτους διαδαντας περέσχεν, eo μὴ τους ἐκ Σαβωεις ριον- την νῆτταν μολπαν, ἀλλὰ καὶ τους ἐκ Φραντζας καὶ Ἀλαμανίας καὶ Μηουργον- νίας, ἐν οἷς μάλιστα σπουδάζεται τὰ τοιαυτα, την τε του βασιλέως θαυμάζειν ευφυῖαν κα των περ τὰ τοιαυτα παρ'

Io. Ante καὶ addidi ες, a praeeedenti syllaba absorptum.

nam eoniux eius ex more oronavit. Post serias nuptiales maxima pars eorum, qui eum illa e Sabaudia venerant utriusque sexus, in patriam redierunt, paucis remanentibus, in quibus Zampe eum filiis, semina omnium prudentissima et ob eruditionem liberalem e teramque habilitatem imperatorian idonea contubernio. Ex nobilitate Sabaudica complures quamdiu voluerunt apud imperatorem Vixerunt, ab eoque perhumaniter habiti sun Erant quippe non so- Ium viri sortes et bello intrepidi, sed praeterea ad iucunde colludendum natura accommodati. Proinde et cum imperatore venationes celebrabant, et hastiludium singulare et ludos equestres Romanos, ante id temporis penitus ignaros, primi docuerunt Iis domum revertentibus, alii veluti successores indidem adveniebant, ac sere semper Sabaudi aliqui apud imperatorem erant. Sic porro honoris quodam desiderio plurimi Romanorum in his ludis excellere laborarunt, supra-mae omnes imperator, qui et magistris palmam praeripiebat, ut non dabaudi modo, e et Franei, Alamant, Burgundi, apud quas gentea potissimum harum rerum studia vigent, hi, inquam, omnes, qua tum degebant constantinopoli, olatos sese faterentur, imperatoremque,

262쪽

σιλεr συνοντες στρατιῶται ἄμα ιν τῆς δου ἐχομενοι, λεῖ- χον, ξηνον αντ-ν βασιλευς δ αμα τε μεγάλε δομεστικε καί τισιν ναριθμήτοις ἐτέροις πελιπετο κατοπιν, θηρευων αμα Io

ρων, προς μἐν του στρατιώτας περιφε τονἈρουντ αναστρέ-Cφειν ως μαχουμένους τοῖς βαρβάροις αυτο δ αμα φ με- λιν δομεστικεν δεῖν γνωσαν μετὰ τῶν συνοντων ἐν οἷς ἐ-- θοντο τους Πέρσας εἶναι χωρίοις γενέσθαι, ἔκατέρωθεν λογι--rs σάμενοι ἐν του σφαλετώσεσθαι, ἐὰν αντον στριβῆ τοῖς βαρβαροι συντυχεῖν ἐάν τε αρ νεπινι ρη'οι φανωσι, ραον ανκατερ σε u το εργον, ἐάν τε περέχοντες φαίνωνται πολυαυτῶν ιυς ρι' ἀσφαλὰς εἶναι καθίστασθαι εἰς μάχην, κετὰ ἀδείας ἀπαλλαζεσθαι αυτῶν φιπποι οντες πεζῶν. προπέμ-

ναντες δὲ αντῶν τινας ἄστε τὰ εμπροσθεν σκοπεῖν, ἐβάδιζον αυτοὶ κατοπιν ωπλισμένοι οἱ βάρβαροι δὲ τὰς μὲν τετριμμι- νας παντάπασι ἐξέκλιναν δους δι' ἀβάτων δὲ χωρίων ἰοντες

D πως ἔλαθον παρελθόντας, ἐξαίφνης δὲ μηρτ αντο προῖ Has

agnatam quandam in iis dexteritatem elus admirati, apud suos vel laudatissimis superiorem evasisse non negarent. Ceterum non multo Post nuptias Medicens avo, cum Augusta Didymotichum profectus es Cum venisset ad locum agna carra dictum, ad montem Li-pecis appellatum, didicit, Persas pedites vicinitatem hostiliter diripere. Milites igitur imperatorem sequentes, prima luce viam capessendo, ut Poterant, pergebant, eo, quoniam cum magno domestico Paucisque aliis ad feras simu ex itinere aptandas declinaverat, a tergo relictα Verum ubi de irruptione cognovit, ad pugnam cum barbaris ineundam eos revocavit, statueruntque ipse et magnus domesticus, oportere eum flobo, quem haberent, eo, ubi Persas esse audiebant, occurrere rata, utroris modo se tutos fore. Sive namque invasu faciles reperirentur, opus nullo labore eonfectum iri sive Romanis multo numerosiores viderentur, ut ad manus cum lis venire haud

tutum esset, ipsos in quia impune Persis peditibus elabi posse. Itaque praemissi speculatoribus, armati sequenantur. At enim a hari trita itinera omnimodis fugientes per inviaque gradientes, ut in tuom lacomni Ineola involarent, et ab exploratoribus praeterit

263쪽

HISTORIARUM I. a. 207

- νον ρουν μνιλα γενομένης δὲ μάχης καρτερῶς, οἱ μὲν λα βάρβαροι μαχομνο παραβολως, πεσον πάντες οἱ βασιλικώει αὐτοὶ καὶ ι Ἀποι πλὴν ὀλιγων ἐτραυματίσθησαν πάντες, ἀπέθανε δὲ Ουδείς ππους δὲ πέβαλον ἀλους μι- δὸ5καὶ ὁ βασιλευς τον πόδα διστῆ, ο, τε Ἀπος αντον πληγεῖς επτάκις, μετὰ μικρον πέθανε τῆς Mnio ου μέρος δομέ--ικος ολιογον μησε μαχομενος πεσεῖν περισχοντες γὰρ - τον πολλοὶ τῶν βαρβαρων, τον μὲν Braro κατετραυματισαν ἐπὶ τοσουτον, ἁ μηκέτι δονασθαι κινεῖ 'αν αυτον δὲ δοληοστοῖς τε καὶ κοντας καὶ λίθοις πληξαν ποLλάαις. ουδὲν διαυτῶν δυνηθ' καθικέσθαι, τῶν ἔπλων ἀντισχόντων, καιτοι γε των μηρῶν καὶ βραχιόνων σντων γυμνωπι - τε πα- P. 123ρα τὴν ζώνην ἀκινάκην ἡρπασαν -- καὶ τὰ των ἱματίων ἄκρα διέρρχμαν ταῖς ελκυσμοῖς, αὐτος δὲ παραδοθος ἀμυνο-r5μενος διεσώθη, μηδὲ τραυματισθείς. μαά τε την νειν -λ

λους ἔλεγεν ἀγῶνας καὶ μεγάλους δε παιδικῆς ηλικίας δινα -

κέναι, Ῥοδ απαὶ δὲ ἐν χρ κινδύν- παρὰ τοσουτον γεγον, AEQσθαι. οντω ah ων οἱ βαρβαροι πάντες επεσον παρα τὴν μιλχην ὁ βαπιλευς δὲ εἰς ιδυμμειχον ἐλθων, πονηρως ἀπο τοὐα-ραυματος ἐπὶ πολυν διετέθη χρονον περὶ δὲ συγκομιδην Mynσι - μάλιστα του αυτου του ὁ των Μοσων βασιλευς α

το- ριεν ου ἐν καθ' δονὴν διὰ το τον ποδα ετ δε τουτρα ιατος ἀλγεῖν, μως μέντοι τῶ βασιλεr καἰ πάππε τὰ του

. Legebatur ὀλιγον. subito ac praeter opinionem suam in imperatorem incidunti dignatur summa vi barbari temere et consus dimicantes, ad unum omnea eadunt, imperatorii ipsique et equi, paucis demptis, Vulnerantur omnes, nullus ecumbit, equos multos amittunt. Imperator quoque in pede sagitta icitur, cuius equus septenis consessus VulneriDuaseeundum pugnam interliti agnus domesticus parum absuit, quin eodem proelio oppeteret Barbari enim eum frequentes eum circumdedissent, si eius equum consauciarant, ut movere se amplius nequiret: sessorem vero telis, contis et lapidibus erebris seriebant: sed armis omnia sustinentibus, nihil eorum quamvis et semora et brachia nudum laesit acinaeem modo a cingulo pendentem ei abstu- Ierunt, vestiumque oras huc illuc raptando dilacerarunt: ipse dumae strenue defendit, absque ullo vulnere admirabiliter servatus ea 'Parta letoria, multi et magnis ab adoleseentulo ertaminibus se Perfunctum narravit, sed nunquam tam prope ab exitio absuisse.

Sic barbari omnes periere Imperator Didymotich ex vulnere diu laboravi Eodem anno, rugum condendarum tempore, Michael Moesorum rex Andronicum uniorem visere voluit, ut adhue pedem propter vulnus dolenti l parum amieum a ivit et avum super ea

264쪽

νους αμα γυναικὶ ἐλθοντι τω Μιχαηλ, συνεγένετο τε καὶ συνδιέτριένεν αυτοῖς ὁ βασιλευς ἐφ' ὴμέραις κτω συνησθέντες δὲ ἀλλήλοις οἱ βασιλεις, μετὰ τουτο διελυθησαν κατερος ἐπ' οικου εἰς ιδυμοτειχον δὲ 'Aνδρονικος ὁ βασιλευς ἐλθων,sc παρα τῶν ἐν Βυζαντιε φιλων ευρε απελον ἀφ μένον, ἔτι βασιλεν ὁ πρεσβυτερος ἀπο τινων ε'ιηριων αὐλογων - δηλος ἐστι χολεμοσείων. ἀπαγγέλλοντα προ αντον. οπερ ἀκουσας ὁ βασιλευς, ζεπέπληκτο μιν εο ς τὴν ἀτοπίαν τῆς ἀπελιας, ηπιστησε δὲ μως. τοῖς δὲ φίλοις ἐκέλευεν ἀπαγ-ro γέλλειν ως αυτος μὲν πολλην ἄν αυτοῖς τῆς εἰς αντον ονοίας εἰδειε χάριν, ita δὲ τὸ σφοδρα μὴ βουλε - τω τοιαυτα τοῖς λεγομένοις ἀπιστεῖν δέον δι--ους πάνυ φιλουντας ἀκρι βεστατα βασάνιν το πρημα δουναι, καὶ ὁ τι αν φανῆ σαφὲς ἀπαγγέλλειν τοῖς μὲν ουν ἐν Βυζαντί ν φίλοις ο βασιλευς μι- is

σκηπτε τοιαυτα ἄμα δὲ δομεστίαν τε μεγάλε καὶ πραποστρώ-Dτορι συνελθοντες, ἀνηρευνων, εἰ τι συνειδεῖεν ἔαυτοῖς ἄξιον πολέμου εἰργασμιένοις, ο καὶ τον βασιλέα τὴν εἰρήνην ἄν πει--σειε καταλυσαι πολλά τε καὶ πολλάκις τον-χρι τοτε χρόνον ἔζετάσαντες ἀπο τῶν σπονδῶν του βασιλεῖ μ' Ῥυτ' ἐκ προ-2 φανους, ουτ' ἐξ ἀδήλου προφάσεως ευρισκον προσκεκρουκένααινήθησαν δὲ μως no τοιαυτης αἰτίας ἐνδέχω ι πρόφασιντον πόλεμον ἀν σχεῖν.

re certiorem feci Avus id ad eius arbitrium reieei inchael eum coniuge Eernomianum venit ibi dies octo cum ipsis imperator e satus est. Inde post mutuam hilaritatem laetitiamque digressis, imperator Didymotichi nuntium ab amicis Bygantio missum invenit, avum, quod e quibusdam indiciis et sermonibus eius liceret colligere, bellum ei moturum. Qua rei novitate statim obstupefactus, eredere distulit amicisque renuntiari iussit, se illis de benevolentia magnas habere gratias dietis ideo fidem noli tribuere, quod ea, quae dicerentur, vehementer nollet Decere ipsos, ut amicissimos, rem a curatissime indagare quodque haud dubie verum comperissent, super eo monere. Haec in amicis Byzantium. Congressi deinde ipsi, magnus domesticus et protostrator, scrutabantur, si culpam comm missent aliquam, quae avum, rupta pace, ad bellum iure provocareti Post Iongam et crebram inquisitionem usque a foedere composito ad illum diem ne aperta, nec occulta occasione se eius iram meruisse Inveniebant. Existimabant nihilo minus a tali eausa bellum nasci posse.

43. Michaeli primo Romanorum imperatori Palaeologo suem filii nati tres, Andronicus iste, qui post parentem imperitavit con

265쪽

HISTORIARUM I. 43. -

φορε τυλὶς καὶ Θεοδωρος τρίτος, καὶ δ γατέρες τοσαὐτοα. τοῖς μὲν ου αλλοις ἄλλοι γε--ηνται παῖδες, καλαερ ἐν ἀρ-

χη τῆς ἱστορίας ἐδήλων φθάσας ὁ λογος, τψ πορφυρογε-η 5δὲ Κωνσταντινεν ὁ Παλαιολογος Ταγιάπης μονογενος γενέ- - παῖς - Μετοχίτης ὁ μγας λογοθέτης ἐξέδωκε τὴν θυγατ

ρα ἐρ- προς γάμον, τῆ τον πα-περ βάστου προς του λι- α βασιλέως ξί τετιμημένεμ οντο δὴ --περσέβαστος - απαζ ἀλλα καὶ δὶς καὶ τρῖς Θεσσαλονικης τε καὶ Ioτῶν ἄλλων ἔσπεριων πολεων ἐπιτροπευσας, τά τε ἄλλα δυκει BDαυτήν ἐδοκει ἄριστα εἶναι, καὶ τ των ριβαλων αρροντι V. io Σαπάνιν φαράλη Μαρίαν την αντον κα προησε θυγατέρα aut γενομένου, νουν σχε - των ριβαλων ἄρχοντι προχωρῆσ- οντι κηδεστῆ, - ων τῆ ἐκεινον δυνάμι χρώμεν I5συμμαχουντος, ῶν ἐπετροπευε πολεων - αν οἷον τε ἐφρουραῖς κατασχών και ἰδιοποιησάμενος, ἰδίαν ἐαυτρ καταστήση δυναστειαν, ἀποστήσας βασιλέως ὁ μεν ουν τοιαυτώτε διενοεῖτο καὶ εἰς εργον ἐξῆγε, και πανοικεσία μὲν χώρησε προς ριβαλους καταπραξασμι δὲ ἰωρο- ὼν ἐλπισεν ---ειν αἱ γαρ π αντον πασαι πολεις την ἀποστασίαν συνεῖσαι, C

οῖα δὴ ἐχρῶντο πολεμίιν ἐκ τῆς τοιαυτης δὴ αἰτίας ταραχῆς

- φαυλης τινος - κατὰ την σπέραν ἐνεπλήσθη ν πολεις. ωπὶ δὲ τους αντον χρόνους τῶν του μεγάλου ποθέτου

s. in patet, historiae huius primum eaput assignari debuisse ad haec verba epistolae Christoduli p. 4. 'o βασιλευς τοίνυν Ἀχαιος, ὁ τὴν ἐπωνυμίαν Ἀγγελος etc. ED A a. Ita apud Tribaselos dieebatur τέφανος. D. P. stantinus Porphyrogenitus et Theodores, ac filiae item tres. Aliis igitur alii fuere liberi, id quod in vestibulo huius istoriae demonstratum est. Porphvrogenitus Ioannem habuit unigenam, cui Meto inites magnus logotheta Denen filiam matrimonio coniunxit eundem imperator patruus panhypersebasti dignitate cohonestaverat. Hic pan- hypersebastus etiam tertium Thessalonicae aliarumque urbium occidentalium praefecturam gerena, tum alia constituit, ut unumquod-gue rectissimum censuit, tum Stephano cratae Triballorum principilariam filiam uxorem dedit. Quo laeto ad generum se adiungere decrevit, cuius viribus adiutus, quotquot posset urbibus ad suam Praefecturam pertinentibus praesidia imponeret et illis sub postestatem subieetis, ab imperatore desciscens, peculiarem sibi dominatum ompararet. Talia meditabatur et iam ad rem eonferre occipiebat eum tota quippe domo ad Triballos transierat; sed eventus spem destituit. Nam omnes urbes, quibus Draeerat, desectione eius Intellecta, hostis eum Ioeo habuerunti Ex uiuscemodi igitur ausa

266쪽

A. u. 13a6MUαηλ δ ο - σπαρις, Μελε κου, πόλεων Μακεδονικῶν or δι γυναικος ἀδελφοὶ κτες του πα-περσεβάστου, γραμματα πέμπουσι προς τε ἐκεῖνον καὶ τὴν ἀδελφὴν προφανῶς μεναυτῶν ποστασίαν ου κατηγορδυντα, προφασι μέντοι Ουκώρον-

νῆ τινα παρεχομεν υπος ιας λέξεών τε γαρ ευπορο- inua βολων, κα φιλιας ἀνεμιμνησκον ἀρχαίας καὶ συνδιατρε-Dὸῆς καλτο δεῖν ἀλλήλοις - ιν αλλων τε ἔνεκα πλειον

κα μάλιστα τῶν ἐκ τῆς συγγενειας ἐνεχυρων του τα τοιαν P. Iωτα τοι - γραμμο- κοριιζοντας στρατιῶται συλλαβόντες τὰ την δον, ἀβσαν ἐπ αυτ τουτο τεταγμένοι φυλάττεινI τὰς δους τον προς τον πα-περσέβαστον ενεκα πολέμεου,

καὶ τὰ γράμμιατα ἀφελομενοι, προς μεν Βυζάντιον eo βασιλέα τον πρεσβυτερον τα γράμματα κομισαι υκ γνωσαν δεῖν,

τον μέγαν λογοδέτην τὰ μέγιστα παρα βασιλε δυνάμενον δεδοικοτες, εἰς ιδυμοτειχον δεβλθον φέροντες - νέω βασιλεῖ. is ἐπαινέσας δὲ ἄοτους τῆς συνέσεως κα εοβουλιας, ἀπέλυσεν εο ποιήσας ὁ βασιλευς. τα μέντοι γραμματα εἰς Βυζάντιον τενυιπάλιν πέμφας λογοδέτη, παρήνει τε καὶ συνεβουλευσοBαυτὰ φιλικως, ω τα μὲν γράμματα ταυτὶ, κηδεστῆ πέμ-φειαν si υἱώ γέμοντα πολλῆς ποννιας, αυτον δὲ ἐκεινων τεaoοντα πατέρ καὶ τῆ 'Pωμαιων γεμονιι τὴν δυνατῆν ωφέλειανοφείλοντα εἰσφέρειν, οἷα τῶν κατ' αυτὴν πραγμάτων δε αυτ διοικουμένων, χρεων ἐκείνους τε ἀπαθεῖς κακων τηρειν καὶ τῆν προσδοκωμένην ἀπ αυτῶν προαναστέλλειν βλάβην του

occidentis oppida non mediocriter perturbata sunt Sub idem tem- Ius e filiis magni logothetae Demetrius, cognomento Angelus, Strum itetae, Michael vero Lascarismelenicomacedoniae civitatibus praesidebanti m fratres uxoris p anhypersebasti litteras ad eum sororemque mittunt, quibus illorum desectio non quidem aperte arguebatur, occasio tamen suspicandi non levis praebebatur. Erant siquidem resertae verbis ambiguis, veterisque amicitiae et consuetudinis memoriam refricabant ac de mutua benevolentia praestanda admonebant, cum aliis pluribus de causis, tum ob vinculum assinitatis videlicet. Μilites propter bellum eum anhypersebasto iis custodiendis praepositi, tabellarios intercipiunt, litteras auferunt, nec tamen ad imperatorem senem perferre audent, quod a magno logotheta , qui apud eum plurimum valebat, metuerent. Ergo Didymotichi iuniori eas reddunt quos ine, ut debuit, tamquam prudentes et consultos Iaudavit ae dimisi Epistolam vero Byzantium ad magnum logothetam transmittens, amice monuit ac suasit, ut quoniam filii eius has litteras suspieiosissimas ad amnem portandas deuissent, ipse tamquam eorum parens, omniaque summa ossicia rei publicae Romanae debens, quando per eum eius res administrarentur, et illis a malo caveret,

et imminenti huic detrimenis mature obviam ire. Id essici posse,

267쪽

HISTORIARUM I. 43. ait

μὲν ων αυτους ἀνερευνωντες πενοουν αἰτίαν εἰς τὸ πολ ριεω ι παρεσχημένους, τον μέγαν πολογιζομενοι παρώων θέντα διω ταυτα ποθέτην εἰς το πολεμεαν παρακαλέσαι τον

σι ος ὁ νέος πῆρξε, διηγήσασθαι διὰ βραχέων, ως ἄν προς

ριος -τοσὶ Παλαιολογος Ἀνδρονικος, τῆς οὐ πρεσβυτέρου βασιλέως Ἀνδρονίκου - - ἀδελφῆς τῆς A-ης ν συνερο

κει Μιχαὴλ ii μυκὶ τα, Πατρας ἀρχοντιον εν καὶ τῆς

καπ αυτην Θεσσαλίας, - πινοο διαφορας προς το μιγαν 25 λογοδέτην ἀπεχθῶς διατεθεὶς, χρος τον νέον βασιλέα,

si iis, ab amni urbium procuratione meatis, alias praefecturas ut expedire videbitur committat e nune alios non suspectos aure get. Sibi visum, has litteras imperatori exhiberi non expedire sed Ipsi patri duntaxat, ut cum ruder tia praestet, quae rei publieae rationes postulent, ea provideat atque administret et filiorum saluti det operam. Istaec imperator iunior magno logothetae suasit quem cum auscultare ac pro filiorum sollicitudine gratias agare oportitasset, omnino secus egit aspere enim et acerbe respondens, in extremo adi est etiam hoc Iuxta proverbium licere et asellis mutuum scabere. Hanc itaque, in semet inquirentes, causam bello renovando se attulisse auspicabantur reputantes, hinc irritatum magnum logothetam, imperatorem ad arma soIlicitasse nihil tamen certum scire poteranti operae pretium est porro paucis attingere, quae beneficia iunior imperator in Andronicum Palaeologum Protovestiarium et in magnum logothetam Ionge praecipuos huius tertii belli auctores ultro contulerit ut in qualem quantumque bene merentem ingrati exstiterint, eo-zoscere possimus Protovestiarius matrem habuit Annam sororemidronici senioris, quae mesinen duei, uni ex principibus Patrae et Thessaliae cireumiectae, nuptii; qui nescio ob quam eontroversiam

268쪽

A. is ἀων nou τι καὶ κωμα διεώει κατ' ἄλου, και 'in ταῖον προσετίθει, eo ξδ' προς τὴν προ αντον πέμ- ἀπ- ρηκως, βουλοιτ' ἄν αὐτὸν συγκοπιειν πολλαῖς αὐ πλπMAP. I3Iκαν δέη διὰ τουτο καὶ ἀπολ ήσκει-δι' ο καὶ ἀρκυνειν αυρο, εἴ τι μετὰ ταυτα διὰ το ολ- μα ἐπιοι δεινον, ἐδεῖτο ---sσας δὲ ὁ βασιλιος λογοι τε πολλοῖς καὶ παραινέσεσε τον πρωτοβεστιαριον ἀπάγειν - τολμηματος ἐπεχειρει' ως διοδ επειθε, καὶ διαθήσειν πεaησε τὰ χαλεπώτατα, εἰ μὴ παυσοιτο τοιουτως ἐπιχειρῶν ἔφη γὰρ, εἰ μεν πρὶν μηδὲν

προ αντον τοιουταν ἐπεδε τι εἰργαζετο τῶν ἀτοπων, δειν-a

ρὰν κατέστησε την γνωμην, ἀδυνατον εἰς ερρον τον βουλὴν B οαγαγεῖν τὴν γὰρ εἰς τον μέγαν λοροθέτην παροινίαν, διομκητῆν τῶν βασιλέως οντα πραγματων, εἰς ἐκεινον αγειν τιμω ιν ει μη δέον αὐτον συγχωρεῖν τουτοις μεν οδ ὁ πρω-rs

τοβωτιάριος ἐπείθετο δείσας, καὶ ἀπέσχετο του τοι μέγαν λ νοθέτην - αισχιστα διαθεῖνα ολίγαις δὲ υστερον ἡμέραις βασιλευ ο πρεσβυτερος ειτ' ἐκ δια - - καὶ ἄλλως, τοσο-- ἐξωργιστο κατὰ πρ-οβεστιαρίου, ῶς - εἶρξαι θελῆσα πέρι νας τοιγαρον προς βασιλέα τὸν νέον τον μέγαν-

λογοειτην, ἄλλα τε πολλα του πραποβεστιαριο κατηγορει, καὶ ἔτι λοιδορουμενος αυτόν ου παυεται καὶ διασυρων, δι'

C δὴ - μονα δίκαιος εἶναι την ἐσχάτην δουναι δίκη - ταυτα δὲ μονον, ἀλλ' οτι κα ἀποστασίαν ἀ -οτων ἐννοει

magnum logothetam exosus, apud imperatorem iuniorem multa adversus illum confusius effudit eum ac clausula, se iam eius odio fessum, velle homiuem plagis multis concidere, etiamsi propterea sibi moriendum sit. Quare eum rogabat, ut si propter tam audax facinus quippiam gravius sibi impenderet, opem afferre Imperator Iongo sermone admonitum a tam praeeipiti consilio abducere nite-hatur. Cum surdo loqueretur, inclementissime illum se eeepturum minatus est, nisi tali conatu desistere Et addebat Si me elasses et interim vetitum aliquid in ipsum designasses, grave id quidem fuisset, mea autem nihil retulisset: at iam quia mentem tuam mihi aperuisti, nae vis opere compleri neutiquam possunt. Quod enim in magnum logothetam imperatoris avi vaearium petulantius eommittetur, id illum contumelia incit, quod quidem mihi patiundum nun est. His commotus prolovestiarius, timuit et in magnum Iogothetam exemplum pessimum moliri essavi Paucis diebus in

termissis, senior imperator an calumnia, an alia ratione inductris,aie in protovestiarium exarsit, ut eum in carcerem compingere cogita

re Mittit igitur magnum logothetam ad nepotem et hominem eum de aliis criminilina multis aeensat, tum quod sibi maIediea ingua obtree te non desinat ob quae sola extremum supplicium merea-

269쪽

BISTORIARUM I. 43. 2I3

δειν τε καὶ ἄντος ἄρεα καὶ συνεπιλαμβάνοιτο προς το ἔργον. ος -- ο νέος ἀπεκρίνατο βω-ιευς τοιαμα , απιτοπασι ν το μὲν πρωτοβεστιάγον τον ἐμον θεῖ, ἀκολαστον

τε ναι - την γλῶτταν και προ λοιδορίας εὐχ η, -

αντος συνομολογήσαιμ αν δῶ καὶ αντος συνεπιν φῆομαι τιμωρίας ανον εἶναι τῆς προ 'κουσης τους --τιφανεστ ρους μῶλον τῶν ἀνδρων - προσήκαντας βασιλευσι τά τε Davἄλλα συνετοὐς καὶ κωμίους εἶναι δε καὶ προς πασαν ἀρ- τῆς ἰδέαν ἐπιτηδείους, καὶ τὴν γλῶτταν προ γε τῶν Lλ νεοφήμους, οἷ δὴ τοῖς ἐποδεεστέροις ως τινα παραδεδματα

κοινὰ καὶ τυπους κειμένους, προς ους ορῶντες οἰ πολλοι --δ ζοιντ α προς το βέλτιον ἀποστασίαν μέντοι υτ αδτος Isκατέγνων αντον ποτε, υτ παρ' ἄλλου σαφῶς ἀκηκοα εἰδοτος

ου δὴ δίκαιον λογοις ἁμαρτοντα ἔπι την 'λασιν ποσχεῖν, ἀλλὰ μαλλον ἐφ' οἷς ἡμαρτε τυχοντα συγγνωμης, ποι σι

φρονιζειν του λοιπον καὶ ἀπειλει, εἰ μὴ πανοιτο τοιαυτα ἁμαρτανιον, ἁ κα ἀν ἀφίεται νυν μου πάντων ἐν έ του-οφέροντα τὰς δικας ' χυτε γὰρ πρ-ψεστιώριον τε ἄν σ-P. Iaa φρονέστερον γενέσθαι, αυτον τε δ ζημιώσεσθαι ἄνδρα τῶν ἐπιφανων καὶ καθ' αἷμα προσηκόντων τοιαυτα συμβουλευων

tur praeterea quod ab ipsis deficere meditetur. Ob hae erastimareae, illum coniiciendum in ustodiam et hane sentcntiam suam ipsi indicare Vesulase, ut pariter sciret seque ad eum omprimendum adiuvaret Nepos ita respondit, se quoquo protovestiarium magnae amitae suae filium intemperanti lingua et ad convitia facilem esse, libenter confiterit quocirca et suo iudicio poenae commeritae subiiciendum. Etenim ceteris illustriores et imperatoribus cognatione devinctos, inquit, etiam prudentes ac modesto et ad omne genus virtutis habiles et lingua prae aliis bene ominata esse condecet, inferioribus velut eommunia quaedam exemplaria formasque Propositos, in quas plebeii intuentes, vitam ac more suos quasi ad ertos numeros componanti Verumtamen desectionem illum agitare animo, neque ego unquam iudicavi, neque ab alio, cui id constaret, audivi. Non itaque iustum est, qui verbis duntaxat emavit, eum rebus poenam luere immo potius erratorum veniam dare et verbis in viam reducere eum oportere. Ninae quoque intentandae, nisi talibus modum fecerit, simul omnium, etiam quae nune illi dimittuntur, in futuro uppliei subiturum. Si protovestiarium Probiorem sore, et virum nobilitate conspicuum ac sanguine imperatori coniunctum haud male multatum iri. Hoc consilium nepos dabat, et ut audiretur iraque poneretur rogabat Sin ad veniam α'

270쪽

V. io6 κυριον οντα παντων ὁ τι α, μέλη ἐξεῖναι ἐχπε πομῖν --ήρατο δ' ἄν καὶ αυτος προς το τιμωρήσασθ- τον βρωτῆν,εινε μεα τῆς δοναρκως ωρα τὴν βουλησιν κεκτημένον- ἐπεὶ δὲ ἴσα αν - βουλομένιν καὶ δονατος ἐστι καταπραξασθαι,5Bπεραινέτω mi βουλην. αυτ τον μεγάλου Ἀροθέτου προς βασιλέα τον πρεσβυτερον ἄπαγγειλαντος, με - βεβουλευμένοις eo λυσιτελέσιν ὁ βασιλευς πεπιθεὶς, ειτε τὴν του -

καλοκἀγαθιαν αἰδεσθεὶς του κακως ποιεῖν τον προπομμι

ριον ἀπέστη. υτι μὲν ἀμ πτέροις ο νέος βασιλενς, ιν μὲνro του μη πληπαῖς προς τόν ἄτιμασθῆναι συγκοπῆναι, - δὲ τοὐμη διὰ βίου δεσμιπήριον οἰκεῖν, αἰτ-τατος ἐγεγονε αυτώει μετα - ον ἐκ του ἄκρως ἀ--ολεμωσθαι εἰς φιλίαν συγ- ελθαντες καὶ ορκοις ἐμπεδώσαντες ἀλύληλους et μὴν φρονησε

ταντα, προ τον κατὰ του νέου βασιλέως πολεμον αυτοί τε isc ρ--το καὶ τον βασιλέα παρεκάλουν, παταις χρώμε-εκα διαβολαῖς καἰ τῆς ευεργεσίας ἀπεδίδοσαν χάριν τὰ μέχρι

θανατου πολεμεῖν. εω ἐκεῖνοι μὲν ουτω βασιλευς ει o πρεσβυτερος το πρωτοβε πιάριον ἄρχοντα--αστήσας Βαλαρο διον, προεν'νῶς τε καὶ 4 κέρως ομιλησας καὶ πολλὰ ἐπαγροι-- λάμενος εο ποιήσειν, ἔ-μφεν, σων α δέοι προς το πολεμον ινιμ παρεσκευωμένον παραγγείλας, ως -- ρ δέξασαι γράμματα παρ' αυτου βασιλεῖ τε νέην τὴν ἐκ τῆς ψώ-4. Sic scripsi ex coniectura antpr. eum antea esset ἐνδε τειβουλήσεως ἐώρα τὸν δύναμιν κεκτημένον. exorabilis maneret, ipsi ut rerum omnium domino lieere facere quod

liberet. Se quoque ad iniuriosum illum puniendum idiutorem ess voluisse, si videret deesse saeuitatem et , cui voluntas non deesset. Nunc quia quaecunque Vellet, praestare posset, faceret quod vellet. Haec postquam magnus logotheta seni renuntiavit, ille sive eo consilio tamquam utili persuasus, sive nepotis probitatem reveritus, in protovestiarium animadvertere supersediti Ita iunior imperator Mmaxime prosuit, ne eum infamia verberibus contunderetur, alteri, ne aeternis vinculis manda etur: qui non diu post ex infestissimis odiis in gratiam redinunt. Cumque ad idem sentiendum iusiurandum eo firmationis ergo adhibuissent, ipsi bellum instruxerunt dolisque et ea- Iumniis senem incenderunt, et beneficia bene meritum usque ad mortem oppugnando pensaverunti Atque hi quidem ita se gesserunt. --Rerator avus protovestiarium Balagradorum praesidem ereavit, benigne tractatum eum multorum beneficiorum pollicitatione emisit cum Praecepisset, ut quibuscunque ad bellum opus esset parat, habe Tet, quo statim atque a se litteras aceepisset, ex occidente eopias

in nepotem ducere Cul seriptum est ab amieis Byrantio , avum propalam bellum domare Quamobrem ei et magno domestico, nec

SEARCH

MENU NAVIGATION