장음표시 사용
481쪽
μαια οδ λυσαελῆ βουλετεσθαι δοκεῖτε, κἄν τι συμβαίη τῶν ἀδοκῆτων, ἡμεῖς te κινδυνων καὶ πραγματων καταστήσαντες αυτοὐς ἄσπερ θεαταὶ καθεδουμ τῶν γινομένων.
Uta ἡ προς τὴν αkιωσιν, ου δικαί δυνησομεθα ἀντειπεῖν,ν ἐν Ουδεν MNoμεθα του λιψους eo ἀκαίρως εἰρημένους; μὴ γὰρ τι πάσης μι, προφάσεως πολέμιον ἐκ βασιλέως ζαρχῆς κεκινημένης, ἐρδίου δὲ ἄντος φυσει προς μεταβολὰς, B τῆς Ῥωμαιων δὲ Θεμονίας πολλλ τοῖς ἐμφυλίοις τετρυχω- 1οριένης πολέμοις, ἁπάντων δὲ Ουπιαν οἰσόντων 'λως τὴν μεταβολὴν, ἀλλ' εἰ πάντων μιν ἀμφοτέροις μετῆν ἐπισης, δενμηδενὶ δὲ διεν νοχεν ἄτερος τέρου, ἔδει δὲ ἐκ τῶν παρ-
χοντων μεμναμένους - προσήκοντα λέσθαι μαλλον ἄρχειν, ου σοὶ προστιθεσθυι προσῆκον πάντα - ουφου μονον διὰ
35τον 'ρροτητα καὶ μεγαλοφυλμαν, ην παρα πάντα ἐπεδείωτον του πολέμου a ρόνον. ἀλλὰ καὶ τὸν vi νοχιαν καὶ την τολμαν τὴν ἐν τοῖς πολέμοις, καὶ το μαλιστα δεῖσθαι τὰ Ῥαμμαίων πραγματα νωνι, ου ἐμπείρου καὶ δεινου μονον στένων ais τηγου, ἀλλὰ καὶ σπουδαίου καὶ τὰ πολέμια - ησκηριέν NCROHεο μ ὲν ουν ποντυοθεν ἐξετάζοντι -δεμία τις αἰτία φαίνεται ρκουσα πείθειν ως λυσιτελὲς αυτον ἀποστάντα τῆς αρχῆς τε πάππιν ἐγχειρίζειν διο καὶ συμβεβουλευκα προ - μως του κοινῆ λυσιτελουντος νεκα σὲ δὲ εἰ μὴ τα λελεγμένα πείθειν ἱκανὰ, ζεστι καὶετέροις ἄμα καὶ συνετωτέροις
dicerentque, Si vobis ea mens est de Imperatore, nobis certe iuste utiliter Iue consulere non videmini ac si quid praeter exspectatum contigerit, nos periculis nosmet subtrahentes, ut otiosi spectatores tr goediarum eatrarum sedebimus; num eorum postulato ut iniquo adversari aut eorum verba ut intempestiva vilipendere possemus ZNon solum enim, quod omnium bellorum occasio ab eo manarit et natura ait inconstanti ac mutabili, imperiumque Romanum bellis civilibus nimiopere attritum, et nemo mutationem aequo animo Passurus sit; sed si omnia in utroque essent aequalia, alterque ab altero in nullo differret, oporteretque rerum atatu considerato, aptiorem ad imperandum eligere, non esset iustitiae consentaneum, tibi quemquam anteponi non ob mansuetudinem animique altitudinem solum, quae toto belli tempore in te eluxerunt; sed etiam ob fortitudinem strenuitatemque enicam et praecipue, quod Rommana res nunc non tantum perito et acri, sed et probo etiam exercitatoque duce indiget Μihi itaque omnia perpendenti nulla causa satis idonea videtur, ob quam te ab imperio removeas et in avum illud transferas. Quare boni communis ergo id fidenter dissuadere non dubitavi. Tibi Leitum est dixi, non sum
482쪽
δ' -- Me ε μακρον ἐπι - , συνετῶς - εἰρηνθαι τους λογους, δεῖπεν ,οὐκ αν ξαρνος γενοίμνν' τι δέ μοι δοκεr- κοπα σχολην εἶναι βουλεμον περ αυτων, ειπως τι βαδπτιον Ο μεταρ χρόνος ἐξευρήσεαρο ταινέσαντος δὲ καὶ του μεγαλον δομεστίκου, το νυν μὲν χολωλυθησαν ἐς τριτ ει ημεραν πάλιν συνελθοντες, ἐπυνθανοντο ἀλλήλων Aι πλέον
εἰρηκ-ον ἐπεμνηφίσαντο την βουλην, καὶ ουτω παρ' ἐλθονio ἐλειν το βασιλέα τον πρεσβυτερο αυλ αρχοντα γενέσθαετῶν πραγματων, πο ου μεγαλο δομεστικο ἐκωλυθη. ἀνωστερον εἰς μνῆμν' ἐλθών ο βασιλευς, ἐπεὶ μυθετο---τον μονήρη βιον ἀνηρημένον ὴνιωτεσο τ μεγαλε δομεστίαν,
εος ,ε α προτερον ἐβουλευομεθα εἰς εργο ηκον - ου ανIs συνέβαινε τοιαυτα ' προς- ἐκεῖνος ἀπεκρίνατο, ὁ ,,το--RIειτα μὲν ον αν συνεβη, σως δ' Bερα χείρω καὶ ἀλυσιτελέστερα πολλῆ' βασιλευς δ' ἐπεὶ τῆς νοσου ξδ' ὐχλλάγη καθαρῶς, ἐκ Λιμ ιστείχου εἰς Βυζάντιον κεν ἀποδώσων τας
καὶ αντος της χαλιπῆς ἐκεινης νοσου Βυζάντιοι δὲ πανειρομε προς πάντησιν του βασιλέως ἐζελθόντες, in Misa ias . τὸ eorr. D. P. pro Tog to. τοιαύτα πρὸς Ἀκευος ἀπεκρίνατο 'sa τοιαύτα legebatur. elant, aliis item et peritioribus uti consillariis, ut a recta semita ne deelines. Adhaec imperator, more suo paulum cunctatus, Non negaverim, inquit, prudenter dicta omnia nihilo minus de iis motium deliberandum mihi videtur; si sorte mora temporis meliora suggesseriti quod cum et magnos domesticus probasset, ita dis Haum est. Post diem tertium congressi, vicissim pereunctantur, num aliud interea occurreri Cum uterque negaret, consilium ratum se-eerunt. Sic quod pene factum erat, ut imperator senior imperium meiperet, a magno domestico impeditum est. Quorum in memoriam postea rediens imperator, ubi avum monasticam vitam sectari audivit, magno domestico ea sub hoc verborum integumento signis ta voluit, Si quae prius volebamus, opere perfecta fuissent, ista nunc non evenissent. Quibus ille respondit Ista quidem non fortassis autem alia deteriora longeque magis incommoda evenire Potuisse. Imperator confirmata iam valetudine, Didymoticho Byza tium iniit, ut castissimae Deiparae vitali sonte sanitates magis quam
quas emananti, quibus et ipse lethali illo morbo levatus esset, gratias ageret Venienti frequentissimus Byzantiorem populus, et
483쪽
ρορ υκ ἐλέραστος μονον ἀλλα κα θαυματος ἀνα οσνις θ' ἄσπερ δε νεκρῶν ἐγηγερμένος, ἄχρι μὲν Ῥηπιον προῆκον,
ἀλλήλων συνωθουμενοι καὶ ησπάζοντο βασιλέα προσκυνουντες. B5ἐκεῖθεν δε δι' αυτῶν ἰών ο βασιλευς χρι του προ τῆς πο- λεως τεμένους τῆς ἀεροαου πηγῆς ἐλθε συνωλυμενος πο ου
πλήμυς ἀπομος δὲ τας ευχαραστιας ερ, ἐλθεν εἰς τα βασίλεια ἐκεῖθεν καὶ διέτρις ν ἐν Βυζαντίεν ἐξ ἐκείνης εἰς ἔζηκοστὴν ὴμέραν. ατθις δὲ ζελλον, πιρι ει τας τῆς -
κώ ' ο δὲ τοὐς αυτους χρόνως καὶ στρατιὰ Περσων cἱππικὴ τον Ἐλλήσποντον περαιωθεῖσα, ἐλη ζετο την - κvri ποθέμενος δὲ ὁ βασιλευς συνήθροιζε την στρατιὰν ὁ ἀμ- νουμενος αντους. ἐνέ δὲ ταυτα ἐτελεῖτο, οἱ μὲν πολλοὶ τῶν
35Περσῶν, ἀναστρώμαντες ἐπεραιώθησαν προς M. πεντακοσιοι
ει αττῶν καὶ Διοι λογάδες ἔμειναν ἐμὶ της Θράκης ' βασι-V aro λέως δὲ αντοῖς ἐπιστρατευσαντος, πεσον πάντες μάχη νικ' Dθέντες. - πολλαῖς δὲ στερον ὴμέραις ἐκ τῆς ἔσπέρας di. σέλθη βασιλεῖ an παρασκευάζοιτο στρατια ριβαλῶν τῆ Ἀχρι- aoδι ἐπιθέσθαι πόλει ἔσπερίεν πο την Πιερίαν το ορος κειμένη, καὶ μετα μικρον οἱ ριβαλο δηώσαντες α περ αν , περικαθῆμενοι ἐπολιορκουπι βασιλευς δὲ ἐβοηλι απὰ ταχος αἰσθομενοι δὲ ι ριβαλοὶ την πολιορκίαν ἐκλιπόντες ἀν- χωρησαν εἰς mi οἰκειαν, καὶ ο βασιλευς εἰς Ἀχρα παρε
ex Ioel ulianis atque urbibus permulti eius videndi causa obriamus lue Rhegium processerunt, erat quippe aspectus eius non ama-hilis tantum, sed admirabilis etiam, ut si ab inseris redivivus exutisset ac sese invicem comprimentes et impellentes prae multitu
dine eumque adorantes consalutarunt. Ille per medium agmen nem dens, ad templi ante urbem positi fontem perennem accessit, om-
Preflsus a turba; aetisque Deo gratiis, inde in palatium se contulit; et usque ad diem sexagesimum Bympti mansit post quem Thraciae urbes Iustravit. at Sub id tempus equestris Persarum manus Hellespontum transdueta, Thraeiam depopulabatur. Quod ubi resciri imperator, delectum ad eos propulsandos habui Interea de Persis multi in orientem renatigarunti electi, qui in Thracia remanerent, mille
quingenti quibuscum pugna congressus imperator, omnes ferro con-eidit. Diebus paucis ex oecidente affertur, Triballos ad Achridem urbem occidentalem, sub monte Pieria sitam, armis adoriundam sese comparare quam paulo post agro circumcirca devastato, obsidio circumdederunti Imperator eum subsidio adeat celeriter. Quod
Triballi sentientes, obsidione soluta domum recedunt. Imperator
484쪽
A. 33: θων πρόνοιαν τε ἐποιRσατα τῆς πόλεως σε δυνατη καὶ Aem παρακειμένων αυτῆ φρουριων τινα οντων ωποκοων ρε-
οντα, πέρι νας πρεσβειαν προ αντον, δεῖτο αυτου ἐπιθέσθω.
άλη, αὐοῦ π αμφοτέρων Ῥαδιως ἐκτριβησομένου. ἐπεὶ Mἐδοκει, καὶ βασιλεῖ καιρον ιναι δικας παρα ριβαλῶν λαβεμ ioων δίκησαν Ῥωμαίους, Μιχαὴλ μεν πεσχετο τὸν ἐκστρατείαν, προσθεὶς eo εἰ μὴ παρεκάλει καὶ αυτος, ἀλλ' αυτος B διενοεῖτο στρατια ἐπὶπριβαλους ἐλθών eo τὰ μέγιμα ἐδμοιμένος π αυτῶW αυτο δ ἀθροίσας τὴν στρατιὰν καὶ πάν-λα imo τα ἐκποριψάμενος ν ἐδειτο, διὰ Πελαγονιας ἐσέβαλεν ἐςis. τὴν γῆν των ριβαλῶν καὶ ε τεμέ τινα αυτης. καὶ Βουτζου- νιν μέν τι φρουριον προσαγορευόμενον εἷλεν ζ ἐφοδου -- ριαζαν δε καὶ ουβρουνιν καὶ Καβαλλάριον καὶ Σιδηροκα-στρον, φρουρια in αυτὰ, παρεστ iσατο μολογέε Μιχαὴλ δὲ καὶ αυτος διὰ Παιονίας πανστρατι ἐπιπτρατευσας ρι --λοῖς, ἐσηρατοπέδευσεν ἐν τοπι Βελιι διν ἐγχωριως προσαν
ρενομήν P, περιορώμενος τους πολεμους, εος - αν τολμῆ-Cσοντας προσβαλεῖν αυτῶ Στέφανος δὲ φαλης ὁ τῶν ριβαλῶν ἄρχων, ἐπεὶ κατέρωθεν συνεώρα τῆ πολεμιν πορι
urbi auantum potest providet et ex finitimis ei castellis, Triballorum ditioni subiectis, quaedam primo impetu capit reliquis item
occidentis urbibus prospiciens, Didymoticuum revertitur Michae Moesorum rex o quasdam lites riballorum principi insensus ad Bellum ei inserendum se instruebat. Cumque imperatorem quoque illi hostem esse non nesciret, per legatos rogat, ut Cratem iuvadat; ut ita amborum viribus haud aegre contereretur. Ubi imperatori maturum visum est, a Triballis iniurias Romanis irrogatas persequi, Michaeli expeditionem promisit addens, etiamsi illum ad istam societatem non invitasset, per se in Triballos, a quibus intole-hilia damna accepisset, ducturum fuisse. Imperator contracto exercitu, omnibusque necessariis comparatis, per Pelagoniam prosectu Trib illorum provinciam infestam habet partem aliquam conculcatis et succisis segetibus arboribusque deformat Butaunin oppidulum ex itinere capit, euriria, Dubrunin Caballarium, Sidero strum, et
ipsa oppidula se dedundi Michael ipse quoque per Paeoniam otia copiis in Triballos tendens, in loco quem indigenae Belmasdiu vo-
ut, castra facit, despectis hostibus, ut ei resistere non auauria.
Stephanus crate Triballorum princep cum hine et tunc hocilis a
485쪽
λομενος τὴν στρατιαν, ου εσο bαι δυνατος εnετο δὲ μαλλον τον Μυσῶν βασιλέα ἀνταγωνιστήν καὶ πανστρατιῆκαναιτο ἐλλον παρεστρατοπέδευσε μεν αυτ , ἐν ἐπικαιρω5δε χωρι, στενην χοντι την δι οδον κα σκληραν η ἐπεστησε στρατιαν πεζον φρουρεῖν eo μη τις δυναιτο δι αυτῆς ἰέναι Le αυτον ἐπιπηρυκευσαμενοι δε αλληλοις, ἐπεὶ ἀσυμβατως εἶχον καὶ ἐδοκει πολυαντέα εἶναι, ἐκεχροιρίαν πειν συνέθεντο ἐκεινην τῆν ἡ ραν os μαχουμενοι ἐς την υστεραίαν. a D 3ολοιπστος δε ξδ' -- τω στρατοπέδεν τῶν Μυσῶν ὁ βασι
λευς Μιχαὴλ εγνι δειν καθ' εν τὴν ἐκεχειρίαν θον, στρατιὰν
ἀπολεξάμενος, πέμgναι ἐπὶ σῖτον κα διεσκέδαστο τ πλεῖον τῆς στρατιας ἐπὶ τὰ παρUκειμεν χωρία ἐφ' αρπαγῆν. ρων δὲ ὁ μάλης την Μοσων διεσκεδασμένην στρατιῶν καὶ νομί- Ιωας καιρον εῖναι, ἐπιθέσθαι Μιχαηλ καταστρέπηγηθέντι ἐπ' αυτου, ὁ εἶχε ταχους, πλισμέντε τῆν στρατιὰν ἀναλαβων καὶ τριακοσίους ε Ἀλαμανων ἐπαγόμενος καταφράκτους, λιγα των συνθηκων φροντισας, ἐπὶ Μυσους ἐχωρει. Μιχαὴλ διχρῶν τὴν ριβαλῶν στρατιὰν ἐπαγομένvν, γνω μὲν ἐπατη- Ομένος, πλὴν eo εἶχε τάχους καὶ αυτος τὴν στρατιὰν δείσας, ἀζογεν ως ἐς μάχην καὶ πρὶν εἰς τάων καταστῆναι, οἱ δει--P. βαλο ἐπιπεσοντες, ἐτρέφαντό τε τους Μυσους καὶ ἐνικων κατὰ κράτος. καὶ τους με ἀπέκτειναν αυτῶν παρὰ τῆν μά
flammis circumdatum se videret, nee putaret divisis opiis utrumque regem sustinere posse , iis integris ontra Μoesum ire maluit iuxtaque eum castra fixit loco autem opportuno, ubi angustus et asper transitus, ne quis irrumperet, custodiae causa peditum glo-hum collocavit. Ceterum ultro citroque missis de pace cadueeatoribus, cum transigi nihil posset et placere eonfligere, illo die manus mutuum abstinere pacti sunt, ut postridie eoncursuri. Moesiaeommeatu iam desectis, ichael rex illo die de exercitu delegit,
quos ad victum quaerendum dimisit maiorque pars militum ad Praedas agendas per agros adiacentes se effuditi emens Crates dissipatum Moesorum exercitum, et arbitratus adesse tempus aggrediundi Michaelis eiusque astu bellico opprimendi, armato milite et eum trecentis ex Alemania gravis armaturae, pactorum securus, in Moesos graditur Michael venientes Tribanos conspicatus, situ data verba intellexit; verumtamen et ipse eeleriter ad pugnam contendit oecurrere. Triballi, priusquam ille instrueret aciem, impressionem saciunt, vi devincunt Moesorumque partem in fugam compellunt,
Parte congressi occidunt: aptos armis nudant ae dimittanti mani
486쪽
τας μοφυλους. βασιλευς δὲ ὁ Μιχαὴλ τραυματιας γενόμε - νος καιριως άλω μὲν τι ζῶν καὶ ἀπήχθη παρα το στρατοπεδον των πολεμιμον. ἐτελευτησε δε μικρον ἐπιφους το δὴ
στρατοπεδον τῶν Μυσῶν ἐπορθησαν οὶ Τριβαλοί. 4 δ' ἐπί5τον Δον διεσκεδασμένη στρατια, του σφαέρου βασιλέως πο-B μενοι τὴν ητταν, οἱ μεν αυτεμ αλλοι ἄλλοσε καταλαμβα--μνοι διεφθειροντο, οἱ πλειους δὲ ἄωτῶν φυγῆ ἐπορίσαντο τὴν σωτηρίαν. Ἀραλης δὲ μαὰ τὴν νικτε βασιλεr μὲν ουκ-στρατευσε Ῥωμαίων ἐπικειμένε ομοιως καὶ πολιορκουντιIo τὰς ἐν τοῖς μεθορίοις αυτου τε καὶ τῆς Ῥωμαίων ηγεμονίας πολεις, ἀλλ' εμεινεν ἐστρέαοπεδευμένος -κθρος εἴτε δε με ζονα συναθροιζιον στρατιάν, ως τῆς Ουσης ου ἀξιομάχον Ῥωμαίοις δοκουσης εῖναι, εχ λερον τι διανοουμενος, μεμ
νεν ἐν ἀδήλην. ριετ πικρον δὲ πέλλετο τιν βασιλεῖ, ο ML s νατο παρὰ Μυσοῖς, του σφετέρου βασιλέως Μιχαὴλ
eno νοντος, τε Στέφανον θεραπευοντες το φαλην, in 'τι ἔτερον διανοουμενοι, τὴν μὲν βασιλέως ἀδελφὴν ἀπιγλα π
ρο- των τέκνων, τῆ δὲ ἀδελφῆ Στεφάνου si πρότερον --
ενκει Μιχαὴλ ἄμα τέκνοις τά τε βασιχεια παρέδοσαν -- καὶ τὴν ἀρχην βασιλευς δὲ ἐκκλησίαν συναθροίσας μετὰ των ἐν τέλει, ο,τι δέοι ἐβουλευμ πομῖν. καὶ ἐδοκεεδεὼν τὰ ἐνταυθα μὲν καταλιπιοῦν, ω oum4 ουδὲ ειν N
a 3. τε ED. P. Pro orn quoniam homophyli sunt, inter se aptivos facere et in sem lintem redigere, moribus eorum nefas esti Michael lethali tactu vulnere et ad castra hostium perductus, brevi exspiravi Moesorem casto Triballi diripiundi vi praedae intenti vagabantur, audito, regem auum esse victum, Iti alibi comprehensi contrueidabantur plures fuga salutem adipiscebantur. Crates potitus victoria, in imperatorem manum, ipsum quoque ad urbes in eonfiniis expugnandas inte tum, nihil molitus est sed remotius astris se continuit uisura quod maiores opias eonduceret, quando quas habebat, Romanis inpares viderentur an quod aliua quiddam in pectore volutaret, cognosci non potuiti Paulo post imperatori nuntiatur dynastas Moesorum, rege illorum mortuo, seu quia Stephanum cratem hoc ossiet sibi devincire conarentur seu anua ergo Imperatoris sororem, Michaelia eoniugem, una eum liberis expulisse sorori autem Ste- Phani, quae prius eum Michael nupta fuerat, ipsi liberisque eius Tegiam Moesorum regnumque reddidisse. Imperator optimatum eo talio convomis, quid ageret, disceptare institui Iussi tum, rebus praesentibus, aut parvo aut nullo metu responsuris eum cratea
bello contra Moesos iam uber, suam provinciam vexantibus evi
487쪽
αυσους πολέμου ἀπολλαγμένου καὶ δυνηθέντος α ραδίως ἀμυνε - αντον κακουντα τῆν αυτου ' προς δὲ τὴν Μυσίαν ἀπαιρειν την ταχι-3ν, ω μάδων κεμμεγαλων πο-sφαινομένων προφασιν δὲ πολέμου εἰναι - μικραν το την Dβασιλέως ἀδελφην ἀπελαθῆναι τῆς αρχῆς, δικαιοτέραν ουσανώρχειν - 4 K ράλη ἀδελφῆς no περιοντος - ἐκβληθείσης Μιχαηλ. ἐπι δε ἐδέδοκτο ἀναχωρεῖν τοῖς τε προσχα - ρησασιν ἀρτίως πολιχνίοις φρουρας ἐγκαταστησάμενος ο βα-
Ioσιλευς των τε λοιπων πέρι τὴν ἄκραν πολεων σης ἐδέοντο
προνοιαν ποιησάμενος, καὶ στρατιὰν ἄμα στρατορ οργιάννη καὶ τῆς ἄλλης σπέρας οντι καταλιπών, ἄστε μυνε- σθαι,πὸ αυτῶν ἐπιωσιν οἱ Πιβαλοῖ τὴν αλλην στρατιὰν ἀναλαβων, εἰς Ἀδριανουπολιν ἐειαν λαπι - πολλαῖς
35δὲ ὀστερον ἡμέραις καὶ τῆν ἐπίλοιπον Ῥωμαίων στρατιὰν η ἐν συναγαγων, ἐσέβαλεν εἰς τὴν Μοσίαν, καὶ τα τε αuci P. Ita
μάλιστα την χώραν 'γώσας καὶ ἐκ των πηκοων πολεων ---ῖς τε Ἀγχίαλον καὶ Μεσημβρίαν καὶ Αετον κτένιά τε
καὶ Ῥωσοκαστρον καὶ is επολαν παραστησάμενος μολογία,
εἰς Βυζάντιον ἐπανῆκε διατρίβοντι δὲ ἐκεr, ἐπεὶ καὶ ἡ Βο-
ζαντίων ἐκκλησία χηρευουσα ἐν ρχιερέως, του πατριαρχον 'Hσα- ου πολλῆ προτερον χρόνου τετελεν κοτος, ἐδοκε, τωναναγκαίων τοῖς πατρωρχι,οῖς θρονοις τινὰ ἐγκαθιδρυσαι.
λῆς δὲ ζητήσεως περὶ τουτου γινομένης καὶ αλλων λλους
opera posset obsistere supersedendum et in Moesiam, ubi magnaeve ostentarentur, quamprimum discedendum. Oceasionem bellima em offerri sororem scilicet imperatoris regno depulsam, quae sustius imperaret, quum soror cratis amichaei adhuc vivente ma-- trimonio multata sueri Postquam igitur recedere complacitum fuit, tum oppidulis, quae recens in eius e Potestatem tradiderant, praesidiis impositis tum reliquis urbibus in eonfiniis, eum quanta egebant curatis, parteque exercitu cum Syrsiaan etiam, reliqui oecidentis duce religis, ut illas adversus Triballorum vim tueretur, eum altera parte Adrianopolin redii Diebus aliquot praeterlapsis, .ueetis quantae erant opiis, In Moesiam irrumpit, et eum etera Tegionem vastat maxime tum Anchialum, Mesembriam, Aeton, Clenia, Mosoeastrum et Diampolin ivitates per deditionem aeeipit rixantiumque revertitur. Quia vero tum ecclesia Byzantina episeopo suo viduata erat, quod Esaias patriarcha nuper de vita exierat, Visum omnino faciendum, ut alius in eius throno locaretur. Cum lotur diutius controversando alii alium nominarent, magnus dom sum imperator auetor fuit, ut Ioannem presbyteriam designaret:
quem quam Mun apud Apro obae is ortum natalibus, tamen ut
488쪽
A. Qi33οπροβαλλομένων, ὁ μέγας δοριωτικος σπιεβούλετε βασιur, τον πρεσβυτερον Τωάρον ἀποδειξαι πατριαρχην, ὁ τῆς Ἀπρια νBμὲν οντα πολεως πολων καὶ ἐξώσημων, περὶ δὲ τῆν ιερατι κὴν λειτουργιαν μαλιστα δοκουντα set ιν εοφυῶς, ὁ μέγας δωριέστικος ἐνέγραφε τοῖς οἰκειοι καὶ περὶ τὴν ἱερα ἐχρῆτοs ταυτην λειτουργιαν. στερον δε ο πολλε χρειας γενομένης , τψ βασιλικω ἐνέγραφε κλήρω μηδὲν των παρ' αὐτον χορ vaia γουμένων προσοδων ἀποστερήσας, ἀλλ' ἐκείναις τὰς βασιλικας προσλις καὶ διετέλεσέ γε κἀκεr περὶ τὰ τοιαυτα μαλιστα ευδοκιμων καὶ διὰ τουτ' ἀπέλαυε της βασιλέως ευμενεια ro βασιλευς δὲ ἐπήνει τε τον λογον καὶ ἐπιχειρητέα ἔλεγεν ιναε, cειν ἀνυσθῆναι δυνατον. ἡ δὲ τοῖς λοιποῖς ἀρχιερευσι τον περὶ τουτου προσῆγον λογον, οἱ μὲν εο ς ἔσπερ ἀπο συνθη-
ματος πάντες ἀπωλωντο καὶ ουδὲ ηνείχοντο των περ του- του λόγω βασιλευς δὲ αυτους -τω παν ορῶν ἐνισταμ Is
νοος, τψ με λιν δομεστικεν τὴν περὶ τουτου ἐπιχείρησιν ἐπ τρεπεν. ὁ δὲ νειν μελλήσας ἐκκλησίαν συνηθροιζεν ἐκ τῶν
ἀρχιερέων ἐν τῆ τῶν θειων ἀποστολων χριστου νεω, καὶ καταστὰς εἰς λογους, ἐπεχειρει πείθειν, eo δεῖτο πρεσβύτερον Ιωἀ-ην ἐπὶ το πατριαρχην δέχεσθαι His3 εs o οἱ δ' ἀντ ao πεχείρουν eo ουτε δικαιον ουτ λυσιτελὲς ἀν ii ἐκκλησιαειν του λου πολλῶν δὲ ἐξ κατέρου μέρους λογων εἰρημέ-D νων, τέλος ἀνέ-7σαν ἀσυμφαγνοι ταῖς γνωμαις των μὲν ου -
6. τούre coni. D. P. 3. προσεγε In r. 8. Ἀποστόλων i. e. Petri et Pauli. Templum illud Constantini opus, in eoque, ut et Helena mater, sepultus est de eo saepius Zonaras lib. 3. ED. P. In sacerdotali ministerio dexterrimum et ad id accommodatissimum, idem domesticus inter suos domesticos adscripserat, qui sibi a saeris esset. Non diu post, cum ita usus posceret, in elerum imperatoris eumdem cooptavit, pensionem suam ei relinquens et insuper imperatoria pensione cumulans. Ibi quoque semper bene audiit et Imperatoris gratiam est consecutus qui consilium probavit et ita faciundum dixit, si modo perfici possit. Ubi ad episcopos super eo retulit, illi statim quasi conspirassent, ad unum omnes reniuneque audire velle Imperator usque adeo repugnantes emens, negotium magno domestico committit, qui nihil unctatus, episeo- Porum in sanctorum apostolorum templo conventum agit ibi exoraua loqui, impetrare ab illis laborat, ut Ioannem pro patriarcta suseipiendum decernant uti contra asserere, id neque iustum neque e lesiae Dei frugiferum ore. Multis ab utraque parte dictis, tandem surgunt, discrepantibus sententiis, dum hi nequaquam ferendum existimant, vitae curi lmplieitum, uxori et filiis cohabitantem, in excelsissimam magisterii casiodram evehere ille si eos
refellites Si alioqui ad hane stinetionem idoneus et habilia sit, hoe
489쪽
μῶς οἰ-- εἶναι νεκτον, τον ι - τολμον αγμασα .c.433o συνισχημένον καὶ γυναικὶ κω τέκνοις συνομουντα, ἐς τονω νηλότατον τῆς διδασκαDας ἀνάγειν θρόνον του δ' -- χειρουντος, ω ουδιν αν ει' τουτο κώλυμα, καθάπαξ αποστη- ωομένου, αν ταλλα ἱκανος τε καλαρμοζων προς το εργον L. τέλος δὲ Ο μεγα δομιστικος τὴν ἐκκλησιαν διαλυων, νον μὲν λαστον ἐκέλευεν οικαδε ἀπελθῶντα, ἀναπαυλης τυχεῖν -κἀλων πόνον πομειναντας αυδις δε συνελθοντας περ τῶναυτῶν ποιήσεσθαι τους λόγους. ia κεν δν καστος ἐπ' οἴκου
θῶν, - τε λεξαι τοὐς ἀρχιερέας πειλιν ἐπιχειρῶν καιῶν παρ' αυτων ἀκουσειεν ἀντιλεγιντων, καὶ τέλος, ως συντεθει, καὶ δευτέραν ἐκκλησιαν συναθροισαι τουτου νεκα.
μετὰ δεκάτην δε ὴμέραν ανθις ἐκέλευεν ἀθροιζεσθαι ἐν του p. i5αυτρ ναρ καἰ ἐπειδὴ πάντες θροισμένοι ἐσαν, ουκέτι μεν ἐκ τῶν μοιων ἐπεχειρει πειθειν, δει γὰρ οὐ πείσων, ἀλPQ ων μάλιστα ρετο ποδεώρει τὴν πειθώ αντοῖς. φη γὰρ το μὲν περὶ μάννου του πρεσβυτέρου πείθειν εἰς τὸν πατριαρχικὸν ἀνάγειν θρόνον, ουδ αντε δοκεῖν εἶναι δεῖν, μάλι- οστα βουλομένι τὰ κατὰ γνώμην αυτοῖς ποιεῖν καὶ μηδενί δὸς μηpe ἀβοιλ pro προσαναγκάζειν ' τέρας δὲ ἐκκλησίας σκέφω- α ειγε δίκαιον προστάττε ἀποδες αι πάντως δὲ ιδ ανειν του τοιουτου κώλυμα, εως ἄν mi&i αυτ λεχη περὶ τῆς Ηἰερωσονος εγκλημα ἐπενεγκεῖν. οἱ δὲ μηδὲν τῶν μελλόντων 25υποπτευσαντες, μηδι τουτο ἐννοήσαντες - τοῖς σφετέροις
e Impedimento non suturum, quandoquidem illo se penitus extr4 hit. Tandem coetu soluto, quemque redire domum et non aram defatigatos, corpus recreare iussit. iterumque super eadem deliberatione concilium indixit. Illi domos redeunt. agnus domesticus imperatori exponit et quae ipse, ut episcopis persuaderet, dixerit et quomodo illi contradixerint postremoque eonvenerit, ut Iter coetu super eadem quaestione coarenti Post decimum itaque diem in eodem templo omnibus iam eius iussu congregatis, non iisdem usu est argumentis, cum se nihil consecuturum seiret; sed unde Potiεsimum velut per uniculum eorum animis obreperet sic enim aiebat Suadere quemquam Ioannem presbyterum in sedem Pa triarchicam extollendum, ne sibi quidem placere, qui ipsis summo pere gratifieari vellet, et ad nihil quod quidem eorum animis iniucundum esset quodque nouent, cogere. Considerandum Vero, an is alius ecclesiae pastor merito creetur, quod, quo minus fiat, nihil omnino vetare, quamdiu in sacerdotium ommissum piaculum nemo illi obiectare possiti At episcopi non praevidentes quorsum ille Ilimaret, meque hoe cogitantes suis se Iaqueis irretitum iri, Cantasugenum as
490쪽
A. C. 133otivm αλώσονται βροχοις, αυτοὶ δέως σεδ ano os 1 γους οἰηκ ενοι κεκραι γέναι καὶ ἐπεφηφωντο προθυμως, - - σαλονίκης ἱεράρχην ἀποδε αι τον Ιωα- ν. ἐπεὶ δὲ εἰς ἔν συνῆλθον παντες ταῖς γνωμιαις, ἐκέλευε γραμμασι τα δνοφισμένα ἐπιβεβαιουν ' ο δ εγραφον ὁ νήφισμα αυτικα ἐπει5 δ' ἐν χερσὶ τουτο εἶχεν ο μέγα δομέ--ος λαβὼν, τούτο μὲν '
εῖπε ,καλῶς καὶ si προσῆκεν ἐγεγονει, - χάριν ἄν - εἰ-
cδειην και αυτος τουτου ἔνεκα πολλὴν ποθέσθαι δὲ ἡμῶν βουλομαι ἐκεῖνο αν ρηται Ῥασιλεος οτι, εἰ τοῖς ἀρχα-
ρευσι πολλα σκες μένοις κα τα δικαια ποιουσιν εδοξε τον xo
πρεσβυτερον μάννην νηφισασθαι. αρχιερέα καὶ ουδεμ τις ἐφάνη αἰτία κωλυσαι δυνατὴ ἀλλα πασιν δοξεν ὁμου νηποινη τη ιερας αξιος λειτουργίας ταυτησὶν, ἄνω του μὴ κώ προς το πατριαρχικὸν , ἐμου βουλομένου, ἀναχθείη θρόνον; αν ταντα λέγη, τί ἐρουμεν ἡ τίνα εὐπροσωπον απολογίαν is ἀποδωμεν ἄν διδάξατε αυτοί'' ων δὲ φαμένων, τε επε va13 δὴ τὸ ν φισμα - τουτοις ἐποιησάμεθα, ἔτι Θεσσαλονίκης μὲν ἡ τινος ἄλλης λαλημίας ἡγεμόνα δέχεσθαι τοὐγωά-ην , D πατριάρχην δὲ κη'' ,,ουκουν Me ειπε ,καὶ ἀνάγκην τινα προσεῖναι τλλογιν εἰ μὰν γαρ ἄλλην τινὰ χάριν φειν amo ἄνωθεν ἐκ ταμίου δωρεῶν δυσαι πατριάρχης, ' ον εν- στι λαμβάνειν καὶ τοῖς ἄλλοις ράρχαις, ἔχοι ἄν τινα προφα- σιν λογος εἰ δὲ τουτο μεν ουκεστι, πῶσι δὲ ἐπίσης καὶ της μείζονος καὶ τῆς ἐλασσονος πολεως ἐπισκοποις μέτεστι
Iibenter Istue audierunt, at se iam leuae augrigiaque extemplo inierunt, ut Ioannes me Monicensis hierarina rearetur. Ut omnes sententia congruerunt, etiam hirographo decretum suum eos Oonfirmare voluit mi decretum statim eonscripserunt. Quod simul in manibus habuit, Pulere, inquit, decenterque factum et obia idcirco amplas ago gratias Velim autem mihi dicatis, si imperatorale loquatur: Si episcopis, re diligenter perpensa et praestito uoadebent ossicio visum est Ioannem presbyterum in eoilegium Pase Porum sciscere, nullaque causa apparuit, quae impedire posset: ae ab omnibus oneorditer aera liturgia dignus est iudicatus, Naenon etiam me volente ad patriarchicum thronum aseendat Si hoc, inquam, dixerit, quid respondebimus, quaeso, aut quod Velum honeste obtendemus Doceatis licet. Cum illi, satis esse, quod ρο- oreto suo effecissent, ut Ioannes Thessalonicensis, aut alterius Messeriae episeopus, non autem patriarcha, institui posaei Hoe, inquit domesticus, demonstrare oportet. Si enim patria in aliquam Mingratiam virtutemve ex eaelestium donorum promptuario amPit, quam aliis antistitibus aeeipere non Iieet, valeret aliquid oratio αδ autem secus est, omnesque et maiorum et minorum urbium eri- aevi aequaliter gratiae participes sunt honor autem ac splendoae