장음표시 사용
471쪽
τῶν διαλαβεῖν, ως - μὴ λοι--οιτο τι - τι τῆς μοριας . - 4 τῶν δοκουντων τινων παράλει- αναγκαι- ως γαρ ὁ βω-
.σιλευς -ονικος ὁ νέος, καθυπερ ἔφθημεν εἰποντες, τῆς sβασιλείας διενομη κοινωνὸν τον μέγαν δομέ- ον παρα -
παρασήμοις, καὶ πολλα πολλάκις περὶ τουτον γε υτ δι
ἐπιχειρεω στερον δὲ υ πολλλ κάππιν και βασιλεῖ, σαν τὴν ἀρχὴν κα τῆν διοικησιν τῆς ' καίων ἡγεμονίας ωσπερ καὶ - - παρέπτη ἐγχειρίσαι. -τω μυιανοηθέντι 5ἐδόκει δεῖν προάγειν καὶ εἰς προν, και τήν - λε δομεστι-.
aoνέσθαι βασιλευς, περ ἀνεβάλλετο πρὶν , και ἐδηλου aran νοει, βασιλεL. ως δ ἐκεῖνος τοιουτον μιλν πασκε ---- σθω μηδεν, πλως δ' ουτωσὶ και πανουργίας τινος πρις καλον τε οιεσθαι καὶ βουλωλα προάγειν και εἰς ἔργον, ὁ μέγα δομέ--ος πολαβών ' ἀλλ' εμοιν' εἶπεν ,- ἀνα
is E auoniam oriam mentio facta est, quae de avo imperator mente volutasset, res poscit, ut pauca de iis separatim dieamus: ne totius historiae orpus vitiosum ac mutilum reddat quorumdam, ut videtur, necessariorum praetermissio. Posteaquam, ut supra om- memoravimus, magnum domesticum imperii onsortem sibi adiungere, eumque purpura et imperatoriis mare insignibus meditatus, erebrius et pluriDus eum eo agens nihil obtinuit, et in voluntatis nunquam euendi hae in parte obduruisse vidit, ne eontra torrentemniteretur, urgere nos perrecti Non diu post totum imperium et administrationem Romani Principatus, ut et antea, avo restituere In mentem venit. Si igitur sentienti, visum ad opus proeedendum. Tamen prius eum magno domestico sententiam contulit, ut si illae edire putaret, eogitata exsequeretur. Cui statim o urrit, Se ab Imperatore tentari, qui existimaret, hac de avo deliberatione audita, sine mora saeti se ab ipso imperatorem renuntiari passurum, eontinuoque suspicionem suam aperuit. Autumante imperatore, nihil tale animo versasse sed si eandide nullaque vafritie hono id soroeensere et velle in rem deducere, magnus domesticus exeipiens, A
qui mihi, ait, Meus videtura neque quod ad me attinet, tamquam
472쪽
M Mνασθαι πραχθῆναι ἄν. εἰ δὲ σοί γε μου τοιαυτα ρὶ βασιλέως κώπαντι τροπι βουλε ἐκτελέσαι, βέλτιον ἈαρώDσοι κέκριται καλὴν του παρ' ἐμοὶ μη τοιουτου φαινομένου
το πλέον ἔχειν εἰ μενσα σαυτῆτε καὶ ωμαίοις καὶ προ-5ν -- καὶ λυσιτελουντα ἐβουλεύσω. θεος ὁ παπιναγα ἐχἔργοις ore μενος καὶ τὴν σην α μιρῆά- προς τουτω χῆν, καλουδ' εἰ παντες αγ -οι κωλυειν ἐπιχειροῖεν - σαι δύναικ α σε αποσχέσθαι εἰ δ' αρα ταυτα μὲν συμμφορα πάντη καὶ Ῥωμαιοις καὶ σαυτθ, Θελδ εδοξε τοιαυτα ros χαι ἀστε πρόφασιν πολέμων ἐμπυλίων καὶ στάσεως καὶ ταραχῆς μομαίοις ἡρεθῆναι τις οντως ν ιη πανταπασιν
- οὐδεν κέκριται παρα σοι, σαπι δὲ καὐτοῖς ἄλλοις πηκλις λυσιτελῆ τε μου καὶ δίκαια ποιεῖν ἐθέλων το πάλιν ανακαλεῖ - βασιλέα καὶ τὴν ἀρχὴν ' μαίων ἐγχειρίζειν διεσκέ- - οὐ πλῶς οτω καὶ ἀπερισκέπτως si τι τῶν μηδενος- δηίων πραττειν χρῆ- Σλὰ προτερον πολ λὰ πολλάκις κεφά-
μενον περναυτου καὶ διωeωδωνίσαντα ἀκριβῶς, ουτω χωρεῖ, δει το πραττειν, Ἀνιη πώς τι τῶν ἀδοκήτων στερον συμβαπν πολλὰ δ' ἀν γένοιτο τοιαυτα τοῖς τε αλλοις καὶ προ γε--6. ἐβούλευσα eoni. ED. P. idemque Inlpri Iegit: M ego suas Non
vine, vesim fieri. Quod si ita de illo statuisti modisque omnibus
axsequi vis, praestat vincere quod tu bonum interpretaris, quam quod mihi tale non apparet. Nam si quae tibi et Romanis decora et utilia sunt decrevisti, Deus qui omnibus egregie factis deleetatur, animum tuum ad ea aggredienda corroboret et, si omnes mortales conentur, te ab iis avertere non queant. Sin autem ad haee, tibi et Romanis prorsus incommoda, Deo tamen placuit te impellere, ut tumultus ac seditionis heliorumque civilium nasceretur e sto, quisita penitus a ratione desertus invenietur, ut se unquam dissolvere aeretexere posse confidat, quae Deus ipse texuerit circumspie igitur sollicite, et si mentem tuam omnibus veluti suffragiis eo ferri ac Propendere videris, aliorum Iudicium me exquiras. si autem tale nihil statuisti sed rem iustam tibi et sub ditione tua constitutis frugiferam emere volens, avum in imperium revocare deliberasti, haud Istue ita temere et inconsiderate, ut nugatorium aliquid, conficie dum est, sed ubi antea multum ac frequenter omnia perpenderis a curateque utinaveris, sic demum ad opus veniendum ne, si posse
473쪽
- ἡ- ω λίαν καὶ πραγμο- πη καταγινωσκειν α πιον A. Qi3as πραφασιν παρασχη. Πυτω οντως εἰρημένων, πείθετο ὁ ao5 βασιλευς καὶ ς καλως χοντα ἐπήγει, ἐπέτρεπέ τε βουλευε- σθαι περ αυτου ο μέγας δὲ δομιστικος - αἰτίας προτε-5ρον φασκε μαθεῖν ἐθέλειν, δνῶν εἰς ovi ἐναχθείη καν μὲν καὶ αυτι λογον εχ σοι δοκοῖεν καὶ πείθειν ἰσχυραὶ, τί χρη περαιτέρω πονεῖν εἰκῆ βουλευομένους το κωλυον γαρουδεν τα καλῶς δοκουντ εχειν ποιεῖν. α δ αρα μη τοιαυταφαίνοιντο, πάλιν αυτον - ἀντιστροφον era μὴ λογιζοιτο αυ- Ioτος λυσιτελεῖν τὴν πραξιν, προτιθέναι καν μεν του ρθῶς καἰ δικαιως εχοντος φαι,ντα ημμένα, πείθεσθαί τε αυτον καὶἀφίστασθαι του μὴ τα δέοντα ποιεῖν 4αν δὲ ἐνδεῶς - ωστε δυνα - σθαι πείθειν χωσι καὶ arχώμαλος si μάχη καταστῆ, τοτ αδτον της νικος αυτ προχωρεῖν, σπερ τους υμφραίους, τῆς 15 - νας προστιθεμένης νήφου λογος πομῖν τριῶν δὲ οντωνα α σε μάλιστα δυναιτο προ μεταμέλειαν τῶν γεγενημένων ἐνάγειν, του τε μη δικαέος δοκεῖν πεπραχθαι, καὶ του μῆτας πραγμασι λυσιτελουντως, καὶ τριτου του τινα των δεόν--ον γίνεσθαι ἀμελεῖσθαι διὰ το μὴ βασιλέα τοῖς πράγμασιν-ἐφεστάναι, σκε νώμεθα καστον αυτῶν καὶ πρωτον γε πάν-Dτες αν ἐμοῖ πιι αδεν, μάλιστα πέπρακται δικαιως. προ-
τερεν τε γὰρ αντος - ἐρξας πολέμου, ἀλλ' πο τῶν πραγμά--ai. δικαίως ED. P. pro δικαι. modum inopinatum quidpiam acciderit, multa autem accidere que-
ant, id et aliis et ante alios nobismetipsis ad temeritatem inertiamque nostram condemnandam fiat occasio. Dicta approbavit imperator et negotium eonsultationi permisi At magnus domesticus momenta prius nosse desideravit, quibus motus in hanc voluntatem descendisset quae si sibi quoque haud absurda et ad fidem valida videbuntur, ultra non ore, eur in consultando opera frustra consumatur nihil enim obstaturum, quin, quae bene habere visa sint, peragantur. Si Vero talia non reperientur, tum vicissim ex altera parte se rationes, Propter quas actum non profuturum arbitretur, expositurum et qua asi a reet et iusto aptas iuvicarit, obtemperet et contra Seium committere pareati Quod si satis virium ad persuadendum non habebunt fueritarie pugna anceps, tum se victoriam illi cessurum, quomodo Athenienses solere fama est, cumminervae alculus accesserit. Cum igitur tria sint potissimum, quae te ad poenitudinem facti possint indueerea quod non iuste laetum quod non eum utilitate reipublicae; quod nonnulla necessaria negligantur, quoniam avus non imperet; unumquodque eorum, quantum valeat dispieiamus. Ac Primum quidem nemo mihi non assentietur, iustissime abs te laetum. Tu enim
henum non ineepisti sed ab illo lueeptum, coactus es gerere Es
474쪽
A. c. i3- των αὐτῶν ἐκμισθείς. καὶ τοτε μὲν ἄκων, ἀνεχ πι- δ'
ων ο ς, βασιλέως τον κωυνον ἀποδεδράσκω - στερον ἀμευνομενος ἀναγκαίως καὶ του θεου συναιρομένου, ἐπεὶ τὰ πράγματα γεγένητοι in σοι, καίτοι γε ἐον τὴν συμπασα α
χῆν χειν καὶ προσεῖναι το δικαιως διὰ τὸ ἐκεῖνον πολεμουs αρξαι, ουδεῖς γαρ ὁ κωλυων νομος τὰ των πολεμίων του νενε--κηκότας ἀθλα τῆς ρετῆς κεκτῆσθαι, - εφθασε μνησθεὶς εἰρ ς, καὶ συ τὰ δίκαια ποιων ἀπεδιδους τ' ἀρχῆ . στεRmo καὶ ε δεόν προτερον ἀπεστερου μηδεν ἀδικῶν, καὶ ἐξ eo υστερον κρατῶν τῶν ἀντιπαλών ου ἀπεστέρεις τιον δικωω'Io ομοιως σοὶ το δικω φ εῖναι περιέσται. τι δε καὶ τοῖς πρά- γμασι λυσιτελως, ονδ' ἀποδείροιο δεήσεσθαι οῖμαις τις γὰρουπιοιδε τῶν άπάντων εἰ μν των πραγμάτων ξω κατοικεῖ, τον προς τους μοφυλους πολεμον λυμην ουσαν τοῖς χρεομένοις - φειρῶν, σπερ τὴν εἰρήνην καὶ τὴν μονοιαν του-Is ναντίον απαν, φέλειαν καὶ προς το βέλτιον ἐπιδοσιν των κοινῶν ἀλλὰ μὴν τι γε υδε τῶν δεοντων ουδὲ παραλείπωμεν α μεῖς διὰ το μὴ ἐκεῖνον τῶν πραγμάτων ἐξεπεῖσθαι -- Βραπομαι ἀποδεικνυναι δυο γαρ οντων, προσήκει βασιλευ- σιν ργων του τε περὶ τὰ πολέμα διατριβειν, ἀμυνομενοπιομὸν τους ἐπιοντας πολεμίους καὶ τὴν οικ:ησιν παρέχοντα τοῖς
ωπηκοοι ἀσφαλῆ, εἰ δέ που δέοι, καὶ ἐπιστρατευοντα τοφοῦ προτερον ἐπελθουσι, καὶ του περὶ δίκας ἀσχολεῖσθω καὶ - σμον is τῆς εἰρηνης τοῖς καιροῖς καὶ τὰ οἰκεῖα ε τίθεσθ-lum quidem invitus, tamen secessisti, perientum fugiens, quod ab suo tibi impendebat et postea te necessario defendisti. Et os quam Deo opitulante omnium evasisti potens, quamvis liceret cum iustitia retinere imperium, quod ab Ilo bellum esset inchoatum, nulla quippe lex vetat, ne victores hostium bona, tamquam Virtutis praemia, possideant, non prior pacem petivit et tu iustus iniusto
imperium reddebas. Itaque dum neque propter ea quibus antea Privatus es, quidquam eontra fas egistici neque propter eam, quam postmodum de adversariis consecutus es victoriam, quemquam spoliasti, utrinque iustitia tibi superati Quod autem et cum utilitate reipublieae, demonstrandum non opinor. Quis enim nescit Hai sorte extra mundum habitet, hellum civit e adem et perniciem esse civibus sicut eoutra pacem et concordiam norunt omnes esse utiu-tatem et incrementum reipublicae. Porro nos nullum ossicii munxisPraetermittere, quamvis ipse non moderetur imperium, eonabor ostendere. Cum enim duo sint imperatorum munera, unum, rebus hellicis occupari, praedones arcendo et subiectis habitationem in- tam praestando et, si erro opus ait, hostibus cum exerest occurrendor alterum, tempore pacis iuri et Iegibus intendero
475쪽
A Gδαιρε τὸ πλέον - ημῶν ἐκεῖνος ἄν φανεε, μῶλλον A. c. 33as δὲ τῆ μὲν ουδαμῶς λειπεσθαι βασιλέως, την τέρεν δέ σοι
συμβέβηκε νικα παραπολυ τῆς γαρ ἄλλης τῶν πραγμάτων διοικήσεως ουδὲν ἔλαττον ἡ προτερον eo προσῆκον γινομένης, 5ἐν τοῖς πολέμοις κα ταῖς στρατειαι πολυ προέχεις, αυτος ἐφ' c
ασι παρών καὶ τραπvγροῖς χρώμενος βελτιοσιν ἡ ἐκεῖνος,
ως ελαωτῶν τῶν πων ἐγένετο καταφανὲς, αυτου ταπολλακα προτερον οἰκουρουντος ἄσπερ ἀν' Ἐτι δὲ τον λογον βουλομένου του μεγαλου συνειρειν δομεστήκου καὶ δια πολλῶν V. inroἀποδεικνυμι μη ον λυσιτελὲς προς τῶν πραγμάτων τὸν αρχὴν ἄδεις ἐπανάγειν τον πρεσβυτερον Ἀνδρον - ο νέος ἐπι--ππων βασιλευς, ταυτα μεν εφη καὶ αυτος οἰεσθω πως ἔχειν, και τουτων ἔλεκα ουδενος του παππε ἐθέλειν ἐγχειρί ζειν τὸν χ η' Ἀλλα πρωτου μιν, του μὴ τους παντα εὐ-
I5χειρεις - φαυλους καὶ διεφθοροτα eo ἐκ προνοίας αυτος καὶ σκώνειος ἐπιβουλου τὴν ἄρχὴν παρειληιν , βασιλέως μ iδεμίαν πρ απιν προς τον πολεμον παρεσχημένου, δυνασθαι λογοποιεῖν κω πείθειν του πολλους δευτέρου δὲ, του κα-
λιστα βουλεσθαι καὶ δια σπουδῆς πειν, ἄντα αν ῆ μαλιστα - ος δονὴν καὶ τιμὴν τλβοισι εr, ταυτα καταπράξασθαs
ἐμέ. οἰομαι δε μηδὲ βασιλέα προ - αρχειν τῶν πραγμέ- των Βερον τι μντε βουλεσθαι μηττε πειν.
Urbanaque recte administrare, In neutro ipse nobis superlor videri queat imo vero in altero nihil in cedere, in altero longo intervallo illum antegredi eontigit. Nam eum civilis tua administratio aeqiae proba sit, ut illius ante fuit virtute prudentiaque militari multum antecellis, ipse praesens omnibus et praestantiores duces habens, quam ille habuit id quod rebus ipsis patuit, eum ipse, quemadmodum nune, ita antea domi plerumque delituerit. Volebat domesticus sermonem continuare ac pluribus docere, incommodum fore, seniori Andronico imperium reddere, cum interpellans iunior, se his astipulari dixit ob nuuam tamen harum causarum avo decrevisse imPerium restituere sed primum, ne levissimi, improbissimi atque eorruptissimi homines ipsum velut de industria et cum insidiosa machinatione avum insontem imperio exuisse comminisci et aliis commentum suum persuadere possint. Deinde quia impense concum Piεcat et studiose eonetur, ut quae illi iucunditati et honori sint, ea praestet credat autem, eum nihil neque malle, neque melius dueere, quam imperare.
2o. Exeipiens magnus domestiens ale ait L Benevolentiam atque studium meum erga imperatorem avum, et quomodo nihil optarim
476쪽
A. Qi3as και ὁ ἐμωώμην περὶ πλείστου μὴ ριέ - - κεστον ἐδωB εἰς αὐτον ἰδεῖν ἐλθὸν, αλλὼ καὶ τῆς αρχῆς κρα- και παρα
παπι καὶ θαυμαζεσθαι καὶ ἐπαινεῖ uι -δένα ρι- μαλaον ἡ σι ιομαι συνειδέναι - οτε γὰρ του προς ἀλλήλους - μῶν μάλιστα φυομένου πολέμου ἐβουλευομεθα περ τοτ fis χρῆ τον πολεμον διαθώ ι, τῶν ἄλλων παραινουντων ψ-γειν, ἡ και ἀποκτι ναι, καὶ λιγε νό v πολλων ἀπαλλά--σθαι πραγμάτων, οἶσθα ποσα φιλάνθρωπα αυτος τε βουλευμ περ αυτον, κἀγὼ συνεῖπον προθυμος καὶ τὸ μέρος συγκατειργασάμην. καὶ ἐμειδη προς το πολεμον καταστάν-io τε περιεγενομεθα αυτου αὐαπαξ καὶ ως οἰσθα σχη - δειξάμεθα περ αντον καὶ την υνοιαν καὶ mi αἰδῶ ἐκ --οσων ἐξαρπάσαντες τῶν κινδυνων καὶ - μονον ἐν σφα λεία καταστησαντες, ἀλλὰ καὶ τρον πρὶν ευδαιμονιαν, οσα γε L , φυλά4αντες αυτρ των cinooην ἁπάντων βουλευομένων ἀναν-rs τια καὶ δεομένων πειθε πι αυτοῖς δε με υδὲ ιε-ιχρη - α ἀπεχλια τῆ προ αυτὸν του λογους ποιεῖσθαι --τουσὶ, ἀλλὰ - κοιντ προσέχοντα λυσιτελε αλλως τ' ουδὲ τῆ μάλιστα τους τροπους συκοφαντικἐν διαβολὰς δυσται πτειν eo ἐμαυτ περιποιουμενος τὴν βασιλειαν κωλυω τουχομ' ἐγχειρι ιν ἐκείνου τῶν πραγμάτων την αρχὴν προτερον τε γὰρ Ise, ειπερ ἐβουλο ινν, καὶ νυν τι κεῖται ἐπ' ἐμώ, I σου παρασχοντος ἄν προθυμως εἰ πληθείηw-- ουδὲ του
s. Interpres βούλευσα su er eo disseruerim. ardentius, quam eum ridere non solum nihil immane perpeti sed etiam tenere imperium esseque in ore et admiratione omnium, nemo melius te uno iuxta mecum novi Nam et eum maxime bello inter vos exorto, quo pacto illud gereretur, consilia conferebamus, hoditarenturque nonnulli, ut eum arcere auderemus, aut etiam nec remus et brevi tempore multi nos molestiis eximeremus, scis quam multa humanitatis plena et ipse super eo disserueris; et ego tibique Perlibens assenserim teque pro Parte quoque adiuverim. Bello grante, cum semel iterumque vicissemus, recordaris quanta in ipsum inclinatio atque observantia nostra fuerit quando e mediis ereptum Periculis, non tutum modo praestitimus, verumetiam pristinam, quantum licuit, elicitatem ex conservavimus, ceteris omnibus helamantibus, et ut ipsis in contrarium obsequeremur, flagitantibu Quod cum ita sit, non me odio aliquo timulatum, e communes utilitates intuentem, hae effari existimandum est, praesertim amne eallidissimus calumniator hoe in me eo uere possit mendacium,
ideo me impedire, ne ei tradatur imperium, quia id mihi studeam aequirere. Nam et prius copia erat, si libuisset; et adhue mei arbitrii est sumere quod tu evide mecum communieatum es.
477쪽
ειν παρα φαυλων ἀνθρώπων καὶ διεφθορότων, κα του μάλιστα βουλεσθαι τῶν προς ἐω καὶ ταιῆν - 4δονὴν ἐσω. μνων βασιλεῖ, ο,τι ἄν si ποιεῖν το μιν δν πραπινειν βασιλέα, δίκαιον τε φαιἘν - καὶ αυτος καὶ σο προσῆκον P. 2583οεξεστι δε πολλοῖς τροποι ἐπιδεικνυσθαι τὴν ραπείαν το, τε γὰρ τυιαν ἡ πατέρα ἀναγκαῖον καὶ το προνοιαν αυτουτην δυνατὴν ποιεῖ-αι - αυτον τε καὶ οἰκετικον διωγειν
ἐν ἀφθονοις. εἰ δὴ τὰ ἀποτεταγμένα χρήματα αὐή τῆς πεί-
ας δοκεῖ ἐλάσσω ειναι, φθονος ουδεὶς καὶ ἔτερα τοσαυτ ξ35κα διπλασίω προστιθέναι καὶ τερ αττα α αυτε ριὸν ἀν
ἀποδεικνυνα των πραγμάτων, ουτ ει αυτος πεισθείν των κοινῆ λυσιτελοωντων εἰναι, ουν τέρεν συμβουλευσαι - των κακων δὲ Ουδένα λογον οιηιαι ποιεῖ-αι δεῖν. ἡ σχέτλιον ἄν ει', εἰ τοὐν με ἀγαθων ουδένα ποιησομεθα λογον, τοῖς BD κακοῖς τοσουτον , αριουμεθα, Ἀστε καὶ δ λυσιτελῆ καὶ δικαια δοκουμεν εῖναι, 'αυν ἱκοντες ντες προησομεθα αυ- τοῖς φέρε γαρ προς θεού εἴ γε πάντες οἱ τον τρ4πους
ἀγαθοὶ ἐκκλησίαν συναθροίσαντες, μας ἐπι δώο προκαλαντο,
Non igitur ut inde privata ad me redeat utilitas, hoe dabo eonsilium. Et quia ex rebus ipsis liquet, me neque mihi ad gratiam, neque illi ad invidiam verba facere, aequum est, si frugifera consulere iudicabor, mihi auscultare. Aiebas, duabus potissimum de causiste ad hoc incitari, et ne male tibi dictitarent improbi corruptique
mortales et quod maximopere praestare Velles, quantum quidem Posses, quae ad reverentiam, honorem et laetitiam avi pertinerent. Colere igitur et observare illum ego quoque et iustum et ex ossicio tuo esse assirmarim. Sed cultum istum et observationem multis aliis rationibus declarare eoneeditur. Nam et illum honorare ut serentem oportet et providere quamdiligentissime, ut eum ipsi, tum eius familiae res a vitam sustentandam neeessariae affatim suppeditenti Ergo si separatim ei decreta pecunia eius necessitates explere non utatur, haud recusandum, quin alterum tantum, aut etiam plus duplum tribuatur; et aditetantur alia, quae illi voluptati, ceteris nullo detrimento suerint. At vero rerum dominum illum instituere, hoc est, quod reipublicae interesse nec quisquam mihi persuaserit, nec ego euiquam suadere velim. Improhorum autem Oeeseontemnendas opinor aut rem nefariam designabimus, a bonorum
478쪽
άχοις ἐπεγείροντες εὐθυς τε γὰρ ἐξ ἀρχῆς, ἄμι is βασιλεν
καθ' ωμων τον πολεμον κεκινηκέναι, ορῶντες ὁ αδικα πα-
σχετε μεις, συνηλγησαμών τε μάλιστα μῖν καὶ συνηγωνι- σαμεθα προ μως καὶ ἐπειδὴ θεον συναιρομένον ρῆστα -οκρατήκαμεν τῶν πολεμώων, δέον απελαυνειν καὶ κακως ποιεῖν
του προτέρους αρξαντας τῆς αδιπιας καὶ φιας πραγματωναπαλλάττειν, ου μελησατε υμεῖς, ἀλλ' ἄσπερ κακῶν ἐπιθυ- μουντες, βασιλέως μέτρια αἰτουντος κά σώζεσθαι μονον δεομένου, μεῖς - κακ τῶν ἡ 'κοων καὶ ωμων αυτῶν -1 τοπα φιλοτιμουμενοι, τῆς αρχῆς λιγου δεω πάσης παρ-
χωρ'σατε αντῆ, 4ριῶν ἀπανα πιώνων καὶ τὴν ἀβουλίαν ἐπ μαρτυρομέναν ὁ δ' - πολλου χρὀ- παρεψρυηκότος, αλεις ἐπεχείρησε τοῖς ἴσοις, σπερ ἐπιλελησμένος εἰς ὁσον λασε κινδυνον, καὶ πολεμον ἀκηρυκτον ἐπήνεγκεν ὴμῖν ὁρῶν- s
o δὲ ἡμεῖς οἷ κακῶν τὰ πράγματα χωρήσει καὶ ς αρδη
Dαπολεῖται τὰ Ῥωμαικον, πρεσβειαν ου ἰδίε μονον, ἀλλὰ καὶ κοινὴν μῖν ἐποιησάμεθα προ βασιλέα, δεομενοι, μὴ περιωδεῖν κυιας οπ του προς ἀλλήλους πολέμου διαφθαρησομέν-ς ἀλλ' εἴ τι καὶ ἐγκαλεῖν Uan εχει, δίκη διαλυεσθαι. ου'ao
οὐδ' ἄκροις ηνέσχετο ἀσὶ τῶν περ της εἰρηνη λθ λ πάντοθεν δὴ ἡ μεῖς ἀπορί συσχεθέντες, αδ θις ἐνεβάλλομεν --τους εἰς τοὐς κινδυνους καὶ πόλεμον αράμενοι δευτερον προς 4. μω pro ἐμω ore ED. P. legitque In rispreto iudieio, malis tantopere gratis bimur, ut etiam quae e moda et iusta numeramus, ea volentes propter ipsos abiiciamus. Age enim, per Deum immortalem, si honi omnes coeant nosque dii dicium vocatos accusent hune in modum: Iniuste et violenter agitis, dum nobis bellum civile excitatis. ox enim a Principio, simul atque senior imperator arma in vos movit, iniquam conditi nem Vestram ementes, mirifie vobiscum doluimus, alacriterque auxiliati sumus. Ubi autem, Deo favente, hostium labore nullo Potiti sumus, eum gradu depellendi et puniendi essent, qui faceraeeoepissent iniuriam, nosque molestiis exsolvendi, vos noluistis e sed quasi malorum sitientea, imperatore medioeria petente et vitam tantummodo orante, Vos eum subiectorum vestroque ipsorum damno, stulta quadam gloriam cupiditate totum serme imperium nobis de- Irecantibus et amentiam vestram testantihus ei dedistis. Ille non ong Post tempore eadem tentavit, ae veluti oblitus, in quod se antea Periculum obieessset, hellum non ante indietum nobis intulit. Tum no Perspiesentes, quo malorum res procederet a Romanorum rempublicam unditus perituram, legationem non pro vobis dum-
-at privatim, sed pro ommuni quoque ad imperatorem sum μ
479쪽
συνηλασαμεν απορίαν. ρῶν δὲ ἐκεινος ω ον απιυ κινδυνων P. 259
πολεμος αλι τελεο-σει, δοις ἐπρεσβευem suae περὶ εἰ- ρηνης, ὁ μηδὲ ιχνος προτερον ἀνεχομενος αυτῆς. μεῖς δὴ 5ου - ο, τι παθοντες, δέον ἐκ τῶν προτέρων διδαχθέντας σωφρονεῖν, μεῖς δὲ ταναντία τῶν δεοντων ἐποιεῖτε, καὶ τὴν απὸν παρεδίδοτε αντε πασαν καὶ τὸν πεμονίαν τῶν πραγμάτων καὶ προσέτι φέροντες τριας αυτους, ἐῶ ναρ λέγε
καὶ 1μας τους πηκοους, πολλὰ δυσανασχα-ντας καὶ μονον- romi τὴν ἀδικίαν δυρομένους,y αδικοι καὶ προδοται σχεδον περὶ et μας γεγενημένοι, Ῥώμενοι καν Ῥυτω πῶσαν πολέμουταιμπροφασιν περιαιρήσειν ου' σπερ στενὴν υτιν τῆς γῆς τὴν Βοικησιν παρεχουσης εἰ ταυτν οἰκείη μεν μων, αυθις ἐπολι- μησε, καὶ τρίτον μηδὲν χων ἐγκαλεῖν, ουκέν ἄσπερ προτε-
xsρον ἀπαρασκευως καὶ δ ἐφοδου, ἀλλὰ πολλὰ προτερον συν
εσκευασμένος περὶ τὸν σπέραν, κα στρατιὰν ἐπαγαγων φ ais πληθε - ολίγον περέχουσαν μων - ἐξ Ἐλληνων ρε νον τῶν αυτοθι κατοικουντων, ἀλλὰ καὶ τῶν προσοίκων βαρ
βάρων συμμα δα. ὁρῶντες δὲ ταυρο μεῖς, ἐλθοντες εἰς
αoΒυζάντιον, ἐδεῖσθε βασιλέως περ ειρηνης ora ουδὲν πτον ηπροτερον - ἀδυνατος πεισθῆναι, καὶ διὰ τουτο ἀναγκαίως προς τον πολεμον καὶ τρίταν ἐχωρησατε μεῖς καὶ ἡμεῖς τὴν περ- cmuη, suppliciter rogantes, ne nos mutuis aedibus interire pateretur. Sed si quod etiam crimen vobis intentaret, in iudicio dias Iuturos. Is mentionem pacis nee ad summas aures admisit. Nos undique difficultatibus coaretati, rursus discrimen adimus et altero aversus illum bello iterum vineimus et ad priores eum, aut ma-,iores etiam angustias redigimus. Qui bellum itra summum periculum suum haud finitum iri animadvertens, de pace vos per legatos appellat: cum alias ne nomen quidem eius sustinuisset. Vobis autem nescio quid mali mala obiectum est manu. Nam eum debuissetis ex antegressis sapere, desipuistis imperiumque totum et administrationem rerum et vosmetipsos insuper ei in manus tradidiatis, omitto enim dicere, et nos subditos, aegre admodum istuc Patientes et iniuriam tantum non lamentantes, iniusti et Propemo dum proditores nostri effecti, dum saltem ista via omnem vos belli occasionem amputaturos reditis. At ille perinde ae si tellus ei non sussiceret, si hanc vobiscum habitaret, de integro ac tertium ad arma Venit, eum nihil esset quod loco eriminis obiectaret Nec iam imparatus et velut ex itinere ut alias, sed multo ante i struetus in occidente, exereitumque contra nos non ex Graecis o
Ium illic incolentibus, sed ex vicinis quoque barbaris auxiliarium, nostro non Paulo numerosiorem adduxit. Quo comperto, Byzantium Prosecti, pacem rogavisus, eum postulata aeque ut ante reiecta
480쪽
A. - iras βολὴν βδελυξάμενοι τῆς ἀδικιας, προ μως συνηράριε υρέην
καὶ πολλους κινδυνους πεμειναμεν καὶ πονους. ε, αυθις
μετα τὴν μακρὰν ἐκειντ πλάνην καὶ τους περιδρομους τους πολλους καὶ τῆν ἐκ τῆς χρονίου κακοπάθειαν στρατείας, καἰ τῆς κρειττονος δυνάμεως λὶμ τον πολεμον συγκατεργαζομένης sτῶν τε πολεμ ων κεκρατήκαμεν ἐδη καθαρῶς καὶ την Ῥω -
ων Θεμονιαν συγκατεκτησάμ- μῖν νυν δ', ἐς των πολέμων πεπαυμένων - ειρήνης τὰ Ῥωμαιων κατεχουσει πράγματα, ορῶντες μας τῶν προτέρων μειζοσι κακοῖς ἐπιχειρου-
1 τας ημα ἐμβάλλειν, παραγγέλλομεν μῖν μὴ αυθις καινῶ δια- Io νοεῖσθαι, μηδ' ἀφορμὰς παρέχειν τβ κάκιστ' ἀπολουμένεν πολέμου
μεταβάλλεσθαι καὶ μικρας νεκα ἡ καὶ ουδεμιας αἰτιας πολέμου ἄρχειν, τί δεῖ τῶ τοιουτιν ἀφορμὰς ταραχῆς και τάσεως ἐπὶ λυμη καὶ φθορα του κοινου παρέχειν. εἰ δ' τέροις πείθεται συκοφάνταις καὶ διεφθορωι καὶ ουδεν ἀμείν ao P. σιν ἀνθρώποις ἀνδραποδων, Ουδ ουτα δίκαιον οὐδε λυσιτελες τοῖς λως ἔκροσιν, ἐν μοιρε Mὸς ὴμας ποτάττειν ἔαυτους Ἀλλ' εἰ προσέθηκαν τοῖς λογοι ἐκεῖνο μονον, τι,
sunt; unde vos ad bellum tertium ompulsi descendiatis, nosqueseeleri magnitudinem execrati, per uita diaerimina laboresque impigre Vobis succurrimus. Postmodum denuo post longam illam agationem Variasque ambages et amictionem diuturnae expediti nis, cum etiam divina nos virtus adiutaret, iam de hostibus e secte triumphavimus et Romanum principatum vobiscum recuperaVimus. Nunc hostibus quiescentibus, pacemque agitante republica eum cernamus Vos iterum laborare, ut in mala prioribus graviora Praecipitetis, iubemus, ne rursus nova meditemini, neve bello infelicissimo, hoc est, civili, materiam suggeratis. Si haec dicerent, inquam, et tamquam oronidem adderent haec: Si quidem propter has rationes dicta nostra admittitis et approbatis, bene est: in autem, Videte, ne vobis potius, quam nobis perniciem accersatia. Quod si adderent etiam non dicam tale quid Si imperator eo ait ingenio, ut in utramque partem facile mutetur et Propter causam vel parvam vel nullam bellum ineipiat, quid huic perturbationis ac seditionis ad pestem et interitum reipublicae opportunitatem Porrigere opus est Si autem sycophantis perversisque homiuibus ac nihilo melioribus mancipiis pessimis obsequitur, nec sic iustum atque utile censemus, sic assectis ut Cares nos subiicere, Non dicam, si istuc, sed si orationi suae illud unum modo adiuusMunt