장음표시 사용
51쪽
nitur, inea iam dissentiemibus anioris onaiaiarita, a quo magnus domesticus eo manavitiae 3s, Pax a De a mer m eratores, σε uo quicum iunioris nuta arat soror ma Romanorum i-Peratorum . quo ibi Per matrimonia erinarum satra via rivi
ν-riare Maria solenni ea monia, retiam auctor accurate exHieae,
52쪽
intereψιiamur, at eorum Pater o ei aut admonetur. Protovesaaritialogo hetae extrema minuans, a vore eommoritur, et 'ud avum exeusarum Ambo ingratissimi inveniuntur, eorumsua instigatione bellum recrudeseit 4a . Nititur aene memoriam unioria, aeriatouere, cuius atrocinium atriaris auaeιρα 44 . -- Meam Andronteus Onatur, et araeuo dehortans, ast ad ausam disendamo art. Ora idem Par iste a magnus domesticus et in extremia terret, a monte eontem sericli I). Revo o ἄν moestus λωenia, patria hae et viaevorum fidem v euat, qui eum in avi graeiam eonamur restiauere. mittuntiar Magium ex tribus datiet ordinibis crimina ex onant, eius es ionem audiant, et iudieam 46,ue avum in odium via, sui benevolentiam iudicum eouigia, εν tuatim obieetis remonaee. Me nitur Oraetaneiaa, qua suam inno-eemiam a ersus eriminationem de Periurio in sedere violan euetur ). AH et Coeriae ιιaras contra e Profere, quibus ab ψsis Deaus violarum eonvineare eonlandi uin). Coeatae im dentia E seν damnar aee aliam verentur. Revondaris ovo , de amu in eum lineioso, raedicae, tuum, ut a 'nantia credulum, e uringis, ocem ro re tibiae orat, se subiicia, et ni bene monenti obseeundet, minatur 4s, mea caela meo renuntiae seni omnia reliqui non audiuntur Eum arriare eastigans, a iuniora se staturum rostetur cum viseo is ideire habetur sub custodiis. Maginti domestietis e moroserator a meedandum Constantino otin votem incitant: cui vom reliquam meis domesticus era a bo). Magio Bu tantium iter inaen ne Imperat ei auus, uti se ab urbe amotiatur Mare Cisa γέ eonυitium Memorat, quo olpeio in avum uerit euius ortinaeiam ac sat Sebbria rem ublieam ordinat. Riaratim nem Didinmoti iam rediit AEdronisus ornie , et Manue Lasearia actionis eum satrapis crinarum auamet et mei exaeei 5a quae motostratori eum arta viarum om- mittieur. In Maeedoniam iunior eontra hostes abie, Pheris eoa
vocat. Ita se excusantibus, quo minus Matutas Praestam, remo
vetur inda exereatis 52 . Thessa leam voeatur urbe dedita, arx ore natur, ut Pharenae eventu infelici subsidium mittuna. ni eurum sanee Demetrii mare ris in mystaeo, Ar traditur 533. Deciberatur, quo eundum. Probatur eonsilium magni dome-atiei. Massa et Berrhoea a desint. ngens occidenti defeetio. L eas senioris ad Tribatium jugientes, a Pheraeis minitatis ea ei ad ravorem ad euntur. Cum uxoribus eorum amme agistir 643. Deditio maloriae e seriata Proeoveariarius eum foetis nisai-rum ad arma in im eratorem iuniorem ouieitae. Uxoris ei dem oeoω-tiarii menaeacium LMmeatis in conte tu auri argentinus 'ud Protovestiarium re ere exestius animias iam loris bene an-εια. Voluntaria armatium Albanorum deauio . Triba rum mea rum in dissuadendo suo aequitas. Viae ad jugitivos iuvandos com Gres 65). Casus sortim m. Se Missa et Meiani a Munas dedera Protost eo ad uinum Nigrum seniorem ἰncit neo ιaetatur victoriae nuntio iuniori Foedias iam Moeso senex faeis; ad urbem iunior ae die, aeem cierum iterumque etia. χεο ι beii constantino olim moretina Is Pulcrum axe rum Christiano. mansuetudinis Androniatas minori Prodiroribus raemium condignum P omittietiri Moesus ad eo Mία eo ias ad eie. Nema abire Logo incemit. Quaeriam' u rei mima equitum a Moeris 'mantis
53쪽
Moeriis quid Mi in eum exerestu. μα----us minis, ἐ-rat se foedia non m ere, nee contra im eratorem venire: dat pignus aeram emeem mittit nanem, seu Ioannem, dueem eum equitibus ex urbe revocat Maiae et alia ad eam viendam arantur με eritaeostea Logis Mogreditamur a domestia et iratore Mnen ore nationi dimonisur 5M. Extremo vite, quomodo urbs eam sit, eramnanitas ne otia erga avum et Patria Mae e monasteris liberatio deseribunatir is, In Me libro praeei--πια anima ersiona digna et tam iam misiam ea ιλλαε obal vanda: ari naturae motu in ἄν et ne ola, ae memorabiti se emplum uitia inratine odii huius in ultim observantiam deliber tione a legationes titiae, in quibus vita maeanter dictas ἄ- eis mentio et desiderium 'equens et incredi iti assentatorum Maureo antarum studium ritus Oronationis i eratorum; insulseris evenera in ea lenaea Constantinomia mira eo utatio imm-ιoria seniori in rivatum, eontra iunioris privati ruomo me extitis, in monarcham. Nil tis e chris eoaulias et nomina sum quatia v- -- teres in dialogis et epinolis Iurima Christodiatis miti Cantaetinemus eae, ut oea qui euria inustribus desurierus, ineuoiaque visam Matinas Modis honoribus, Christo sibique in mala m vacare tati eno,n εuem uam servitutem a laxus est, quae mera viri saetentia luem eas haberi debet. Nuus a tio se ad scribendum immui non m micti nomani, gutina obvium eat.
και μηδέν τι γενναῖον λοιμεν λέγειν α γε νεστι, σιαπτῆν δαμις οι- τους περιπατον ους ἐκ-οτε μετα τῶν φίλων ποιουμεθα, ἐν οἷς πολλα, τα μὲν σπουδῆ, τα δὲ παιδια προσῆ-5 κοντα λεγετα ἐν τουτοις τι- τον τῶν βασιλέων διε ιαντων Bπολεμον, πως τε τῆν αρχὴν συνέστη καὶ ἔκμασεν εἰς τοσου- τον καὶ τι το πεῖσαν τον γε-αίους ἀγνοῆσαι τὴν φυσιν, καὶ
πότερος τυτῶν μωκης ἡρξατο, καὶ τὰ προς διαλλαγας -
Quoniam probe scio te res nostras omne Velle ognoscere, etsi egregii nihil sit, quod dicamus ea quae habemus, netas est lacere. Seis quotidie una cum familiaribus ambulationes a nobis institui in intibus multi nobis sermones, partim serii, partim hilares ac iocosianeidere solent. Ibi eum nonnulli de bello imperatorum dissererent, quonam modo primitus eo atum ac tantis postea incrementis a ctum, et quid tandem generosas tuas animas ad naturam exuendam
impulisset, ab utro praeterea heu inserendi iuiuum, et hic, an illa
54쪽
Crνωκὼς τῶν ανδρῶν or παρηκολουθηκυτες τοῖς πρημασιν ααρχης, ον κατέλιπον τῆ βιοι τὴν των πεπραγμένων διέπροεκαλr Mn καὶ περὶ ἐκείνων διπλα λογιζε uι, καθαπερ καὶ περιs P. 2τα, υκλειδου φασίν αλλα - δίκαιος δν ιη απαλλαττειν
πραγματων μας, τά τε ἐπὶ τῶν βασιλέων τα τε ἐφ Τμων γανωστα διδαξας το Wαν γένοιτο. ἐπιτομωταπη χρησαμενος - τω συγγραφῆς, δἰ ἐς μον' εξεστι τἀληθες ευρεῖν. καὶ
ora γαρ τὰ κοινα διετέλεις πράττων, σωτηρια οὐ πράγμασιν οἰσθα καὶ νει σαυτου γεγονώς, ἀληθεια καὶ δικαιοσυνης παρομ δειημα τον βίαν κατέστησας τον σαυτου. ως μὲν ων τῶν γεγανόπων καὶ νομιζομενος καὶ ων αυτουργος, ου πνοήσεις ἡμ
που τὰ σάρ ως δὲ μηδεν τῆς ἄληθείας kιὰ μου προτερον ησάμενος, ἀληθες ἐρεῖς' ως δὲ ρρθομαν ἐξορίσας παντάπασι is τμναῆς , οὐ λογιῆ τον ἐπὶ τῆ πρηματι πανσλ εστ δε καὶ
C εἰς παράδε μ τὴν φιετέραν ἱκετείαν ἀνενεγκεαν αν τε γαρ τοὐς εξω ' αν τε τοὐς φιετέρους εμονας ἐνθυμηθῆς, ονδο μῶς ἀτιμάσεις τὴν ἱστορίαν. καὶ μοι γὰρ κἀκει,οι, ἐπὶ τοσυγγράφειν καθῆκαν αυτους, - μικρὰ τον ἀνθρώπινον βίον ἐκχοτοανύτων --ε οἰομενο καὶ ἁπλῶς δε εἰπεῖν, οἱ μεν ἀεθικοὶ
τῶν λογων, σοι Ἀρετὴν ἐπηνεσαν ξ καῆίαν διέβαλον, καλοί
6. Interpres eorrigit ἀπαλλἁrτειν, sed nil mutandum ED. P. Duna mutandum erat, quod ante x legebatur, ἀπαλλαττιον. ad meonciliationem eoneordiae propensior fuisset, Vum hi, nepotem mi in reprehensionem vocarunt. Qua ego disputatione comm tus, eos desidiae condemnavi, qui inde a primordio singula pereepta eum haberent, nullam eorum memoriam posteritati reliquissent Sed possunt etiam e i in utramque partem disputari, quod iuem de placitia uesidis aiunt. Tu vero idoneus sane es, qui nos hac mol sua expedias, quaeque sub imper itoribus illis, maere 'stri, evo
contigerunt, exponens, et quidem summa usus revitato scriboudi,
Irua sola Verum investigari potest. Tu enim et quamdiu publico uncisa es munere, salus imperii suisti et hodie posteaquam doeu sis honoribus tui ipsius esse coepisti, vitam et mores tuos veritati a iustitiae exemplar effecisti. Quando igitur rerum gestarum actor et iudicaris fuisse et vero suisti, quae tisi acciderunt, ea prolaeis nescire non potes. Dein, quia in omni vita nihil duxisti veritate antiquius, nihil ab ea alienum mem'rabis. Ad extremum, quia omnem de mente socordiam fugi sti, quid laboris sit ista litteris m. .
plecti, non reputabis. Nec vero primus, nulloque exemplo Deturus es, quod abs te contendimus. Etenim sive extraneos sive nostra-
ies belli duees respicis, genus o seriptionis minime eontemnes. Nam et hi, et illi non parum inde humanae oeietati consultum irim bitrantes, huc p riter ae demispmut Atque t impliciter dicam
55쪽
Emηνεσα - τον τραπον, ἁ φίλε Mnε τον σὸν ἐπαa στολῆν ἀναγνους το γαρ μαθεῖν ἐθε2ειν, τοῖς βασιλευσι POMμωων συνέβγαν ἐφ' hμων, ταληθές ἐστιν εἰδέναι πολυντος. i5παραδοξα γαρ τινα καὶ ἀλλόκοτα συνέβησαν ἐς αυτῶν καὶ ουδαμῶς προσομοια τοῖς ἐπὶ τῶν ποοτέρων βασιλέων, Ἀλλα
πολυν τινα τον παραλογον ἐστιν ευρεῖν ἐν αυτοῖς, εν τε ταῖς ehχωτροφοι τῶν πραγματων μεταβολαῖς καὶ ἐν τοῖς τῶν αὐθρώπων ἔθεσι καὶ βίοις των μὲν εἰς το αννο ευσταθες καὶ aoακώνων καὶ μηδαμως εἶκον ταῖς μεταβολαις τῶν πραγματων ἔαυτους καλλι- άρμοσάντων, τῶν δὲ τουναντιον παγχυρι-
aod entio, moriae eommentarii, quo quot aut virtutem effemnit, aut tu itatem insectantur, egregii sane sunt et admiratione dignitverem, possintne homines ad illam praecepta vitam exigere, de eo magna quaestio est; e entibus nonnullis, quae an actionem e dant, philosophorum decretia usque ad ultimum non Posse exaequarLAt quibus cordi fuit res gesta et facta ulteris persoqui undo 'ua. honesta sunt ad imitandum eligas, quae turpia, vites, contra uisa di re difficile est quod non rati inationibus, sed rebus ipsis e M adent; quas impugnare, aperta insania es Quare ut plurimum vitae humanae commodaturus, a praesentia spem seseuertat, tu ea tibi sumito, per quae et aliis benefacias, et animi ingenium eo erves.
cum legissem litteras tuas, mi Nile, praeclaram indolem tuam
amplexatus sum. Nam velle discere quae nostra aetate Romanorum imperatoribus acciderint, optantis es veri notitiam adipisci. Admirabilia siquidem et inaudita prorsus, superiorumque imperatorum easibus dissimul a via evenerunt in quibus praeter opinionem, minis obitu rerum conversionibus, tum in hominum moribus plurima..emas, quando hi aes ad penitus inconcussam o immobilem emta .lis mutationibus expugnabilem constantiam pulςerrime com ouemuιοῦ
56쪽
που ἀπρον μεταφερομένων ἀεὶ καὶ ἄστατουντων. δοκὸν ἀλλὰ
ἰσχυροτερον ουδὲ πιθανώτερον καὶ,- ἡ τὸ δυναμιν ἐγχειρεῖν, P. ταπιν βιασθεις πω ξδη προμαι λόγου ο δὲ τῆς ἄληθειας ος μὴ περιέλοι λόγον δε μεια ἐκ στοματός μου οὐ γαρ απεχθεί τιν ξ φιλῶ 3 Q ἀν - ηαυδος ἐπιπολυ τίκτεται, πρὸς
τουτους πηχθην του λόγους, - ἀληθεως νεκα καὶ προς io ἀληθεια ἐραστὴν τουτους ποιουμα ετ ει υδ ἀκοὴ ταυταπρος των παλαιοτέρων παρειλησαν ἡ φημαι προσέχων καὶ
Bμυθοις γιὲς ουδὲν εχουσιν ἐξίν συμβεβοκε ταῖς πολλαχ τῶν συγγραφέων ἀποπλανηθῆναι τῆς ἀληθειας, nae αυτος ἐφ απασι
παρών καὶ eo ενεστι μάλιστα τἀληθῆ περὶ πάντων ειπερ τις is εἰδως, ουτω δὴ ποιῆσορια την περ αυτων διι ησιν, τὴν λῆθειαν προστησάριενος καὶ πάσης αλλης αἰτιας αντον προτιει--σας. εἰ δὴ συ μὲν ἀλοθειας ἐραστὸς ἐμέ τε υδέν ἐστι τοCπεῖσον ταυτης ἀποστῆναι διὰ πάσης τῆς διπῆσεως, χεις περ
ἐπόθεις αδιον δε μικρον ανωθεν ἀναλαμιν τὴν σειραν του γέ-aoνους τῶν βασιλέων, ὁ ἄν εἰδειημεν, τις ἐκ τινος ἀφυ, τινας τε
civeto τετοκὼς τινα προέστησε βασιλευειν, 'ους αλλους κατ στωας τελεῖν π αυτον. 8. μὴ περιέλοι Psalati a M. P. alii plane secus ontinenter hne iuue Euripi instar fluitarunti vinetiam si quis diligenter his rebus attendere animum voluerit, divinorum quo e iuuictoriam profunda deprehendet. Quare cum Propositae narrationis multiplicem varietatem ob oculos ponerem, ecquid me ad scribendum darem, diu in incerto habui. Tamen quia nihil amicitia potentius, nec ad suscipienda vel maiora viribus onera quidquam efficacius, ideo ego quoque ad seribendum accedo, Deum V ritatis antea comprecatus, ne verbum veritatis auferat de ore meo. Non enim odio aut gratia, mendaciorum plerumque Parentibus, a ductus sed veritatis studio et veritatis amantibus scribere me pro-nteor. Ad hoe non ista a maioribus natu didici, aut famae auscultans sabulisve ineptis, quibus decepti plerique seriptores a recto iti- aere aberrarunt: sed ipse ego praesens omnibus interfui, singuiaque, si quisquam alius, perspectissima habens, ut potero, ea ommemorabo: Veritatemque, tamquam scopum intuens, quacunque alia cau a potiorem ducam. QuamoDrem si tu, Nile, veri emoscendi ea cupidus nihil autem erit quod me per totam narrationem ab eo v set siet profecto quod concupisti. Verum paulo supra genealogiam domus imperatoriae iuvat repetere, ut intelligamus, quis a quo Pr creatus, et auorum ex se ipso natorum quem imperio admoνuri
liquis finia uic parere ausa a.
57쪽
τα δευτερεῖα φερομενον Bia πω . Aera τῆς πρὸς δευτερον γάρι- ομιλησασης -- Εἰρήνης, τῆς θυγατρὸς μαρκισηπιοπι -- αρχοντος - απαρδίας, ἐγέννησεν υἱως τρει 'I--π' CSεοδωρον καὶ μήτριον - προτέρα μίαν τὴν Σιμωνι . δέ γε βασιλευς Μιχαὴλ του προρρηθέντος Ἀνδρονίκου βασιλέως παῖς, εἰς γάμον -- συναρμόσας τηρο θυγατέρο τον τῆς Ἀρμενίας ρηγὸς, παπας ἀσχεν - αυτῆς τον τε βασιλέα
as zonam et alii δοριαν appellanti Idam. Alexius igitur imperator cognomento Anselus, filia Theodoro
Laseari thalamo foetata, summum quoque principatum ad eu demtransmisit. Lasearis sobole virili carens , Ioanni Balatrae, ex ordine Procerum, Irenen ex se natam eouocavit, generumque imperatorem
nominavit Ioannis sat Theodorus editur, qui et ipse Romanis imperatari Is Ioannem creat, in quo intercisa propagatione impera toria, ad tehaelem palaeologum regnum transiit Hic liberos sustunt mares tres, Andronicum , qui etiam in imperium successit Con stantinum Porphyrogenitum a tertium Theodorum filiasque totidem, Ireneh, Eudociam et Annam Andronico igitur Michaelis imperatoris filio duae deIneve uxores suerunt, quarum Prior Anna, u Earorum regis filia, duos mares ei peperit Michaelem, qui eum Patro imperium tenuit, et Constantinum despotam cognominatum, ut qui Post fratrem imperatorem generatus, per euneta proinde secundas ob tineret. Ex altera, nempe Irena, marinioni Montis reati Lombardi Principis filia, trium filiorum laetus est parens, Ioannia, Theodori, Demetrii et unius puellae nomine Simonidis Iam vero Michael imp
rator Pr edisti Andronici filius, ducta regi Armeniorum filia , --
58쪽
πέπαι, ὴ - μισουμενον καθυβρισαι τῆς δ' ἄληθεια μη B φροντίσαντες ἐξ --- ο βασιλ- αιχαὴλ τῶν Παλαιολα- γων ο δευτερος δηλαδὴ, του παραντος απέστη βίον, ἡ ουδεῖς σ-πρω νατο - τοῖν βασιλέων ζειργασμένα εν τε τας εἰρήνηςas καιροῖς καὶ ἐν οἷς περὶ τῆς αρχος ἐπολέμιγα προ αλλήλους si εἴγε καὶ συνεγρα-- - αν οἶμαι καθαρως τῆς ἄληθείας ἄ-- ἐφάπτεσμι, -- - των πραγματων ἀκριβῆ γνωσιν οὐκ ἐσχηκστο, πολλων ἐν λθεν χρωε κώ- κιχων συνεν Cama ori διο - τε καλως ἐποίησας παρὰ του σαφως εἰδοτος- ελπας μαθεῖν, θω τευ ηδεν ριελλήσας, τὰν μνησιν ἐκ ποριαε των πραγμάτων, της ἀληθείας προτιμήσας μηδέν.
drontemn imperatorem, et Manuelem despotam, muliebris autem a xus Annam et Theodoram ex ea suscenit. Quae autem temporibus Imperatorum, quos supra dixi, a Theoctor Lascari usque ad Micha Iem ex Palaeologis seeundum acta sunt, in iis describendis complures diligentissime elaborarunt unde e tu, et quibus lihebit, accuratam rerum cognitionem possitis parare, nisi sorte etiam illi, ea dictorum rei criminum, veritatem valere iusserunt, et prout erga eos erant animati, de quibus exponebant, ita rerum nobis memoriam tradiderunt, satis magnam suis laboribus mercedem intuentes vel immodice commendare quos diligerent, vel despicabiles reddere quos odia aent, veritatis rationem habentes nullam. Ab excessu autem Michaeus Palaeologi secundi aut nemo quisquam quae ab utroque imperatore et pacis temporibus et bello, in quo de imperio dimicarunt, gesta sunt, Conscripsit aut si etiam, non eum arbitror incorruptam veritatem attigisse D utpote accurata gestorum cognitione destitutum, quando-xidem haud ita longo intervallo multa et varia contigerunt ouo-rca cum tu prudente saeis, ab eo cespere illa desiderans, qui ea certissime novit tum ego nihil procrastinans , eadem quam veras imo explinare cesPiam.
59쪽
λέως τῆ Ἀδριανο πόλει ἐνδιατριβειν καὶ διέτριφεν δε-
r3 αδ--μου et lis san'liis infra M. P. Ῥαι post αλφGe. I. Bblichael imperator, senioris Androniel et patris in imperio sorius
et ollega eum generasset, sicut antea demonstravimus, filios duo filias item duas, Annam quidem filiarum alteram Thomae despota Nieephori despotae filio, princivi Acarnaniae, tu eoniugium tradidit. Theodoram autem Sphentisthlano mesorum regi connubio invinite puerosque amia, Andronicum imperatorem et Manuelem despotam avo regali diseiplina edueandos coneredens, ipse in orientem transemisit, ut qui nite in Romanoriam ditione erant et a Perias vexabantur, ita pro copia auxilium portaret. Ubi cum non ita diu eorum ratus esset, constantinopolin revenit, et a patre Adrianopolin mi sus, diutius ibidem aetatem habuit. Ab eodem denuo iussus, Thessalonieam proficiatatur, quo illi tristes nuntii afferantur, Annam filiam, eum Thoma de pota coniunctam lueis usuram reddidisse, parvo intervallo alii prioribus etiam tristiores,manuelem despotam iuniorem filium vivere desiisse. Sive autem morbum quempiam intestinum et acutum dolo ae plus veluti stamina sumensum exaggeravit sive i a Per se laetus immensitas tantum valuit dies Laeceptum de filii morte
60쪽
- ντων, ἀπέλiεται τε βασιλήων ο reri ρ οε τετελεο-5τηκοτος πατρὶ ἡ του βασιλέως καὶ υἱου τε λ mi, καὶ πόνον μέν τινα συνον ἐπένθησεν ἐμὶ τ βασιλεr καὶ παιδι- ο ναρ ἄκρας δεναυσεν αὐτου καρδίας ἡ τοὐ καλου παιδος τελευτή - δαίμονος τινος τῶν χασμένων ἐμὶ φθορῆ, βαρυ καὶ γρι-Cκαπατῆς Ρωμαίων πνευσαντος -- ας, ἡ τἀληθέστερον καλ- ro
λον εἰπεῖν, αυτον τουτα παντα οἰκονομουντο θεου προ εκπι-
σιν των ἐπὶ πλήθει καὶ κπέθει το μέτροκυπερβαινοντων /μετέρων σφαλμιάτων - τοιαλ α παραχωρουντος, ἐπὶ νουν σε ται ρ βασιλεr Ἀνδρονι φ, τον μὰν καθοστῶτα βασιλέα τον προνον αυτο τον νέον Ἀνδρονικον ἀποστερῆσαι τῆς βασιλείαςis καὶ εἰς ἐδειπτον μεταστῆσαι σχῆμα τον υἱον δι--ουτον κω σταντῖνον δεσπότην οντα τε διαδήματι 'ς βασιλείας κοσμῆσαι. ου μῶλλον αυτου τουτου γε ἔλεκα διανοηθεῖς τουτο οὐ κω W-am,ov, 3 ωστε το της βασιλείας ἀξίωμα καὶ εἰς τον ἐκ παλλακῆς αυτε δῆ τε Κωνσταντινε προσπντα παῖδα με Maoβῆναι τον Μιχαὴλ ἁ παπροθεν καὶ Ἀρμονίας αυτ προ ἀμον, ς δὴ καὶ καθαρος ἀνομαστο, μην ποθεν λαχὼν την κλαρσιν οἶτος δὴ ο Μιχαὴλ εῖλκε μὲν καὶ τοσοῦτον γένους πχπὰς - φαυλης καὶ ἀσημου μ' oci ην δὲ καὶ τἄλλα ἄξιος ουδενος.
V. io ουτ γαρ φυσεως τυχεν ευρώστου προς το φρονεῖν, ουτ masi . . C. 3a in margine ed. P., male. 5. ἔγγονον Vulgo ἔκγονον. nuntium octavo ipse similiter apud Thessalonicam naturae concedit, annum agens tertium ultra quaaragesimum, ab orbe condito sexies millesimo elingentesimo vicesimo nono, quarto Idus Octobres, primo die hebdomadis. Cum hae ad istunc modum evenissent, Anaroniens senior de eius obitu ertior faetus , in diutum moerore iacuit; in pectus enim suam altissime tam boni filii oecasus deseenderat. Exta quopiam malo daemone de iis qui in exitio hominibus machinando sunt exercitati, adversus Romanoriam felicia tempora dirum et immane spirante, quinimo, ut verius loquar, ipso universam naturam procurante Deo ad delictorum nostrorum, qua multitudine qua gravitat infinitorum, poenas expetendas permittente Andronicus decretum tam imperatorem nepotem suum Andronicum uniorem, imperio spoliatum, in ordinem privati hominis redigere, ac pro eo constantinum filium despotam imperiali diademate exomare meditatur; neque id tam insitis Constantini causa, quam ut amplitudo imperatoria etiam ad lenaelem pueriim , ipsi constantino ex cathara pellice natum, a qua et Catharus cognomen invenit, tamquam debita a patre
et per eosnationis incutiam veniret. Ille igitur Hiehae genem sua