Ioannis Cantacuzeni eximperatoris historiarum libri IV.: Graece et latine

61쪽

-- πρέσβεις χρηματισμο , κἀν ταῶ προς ἀρχεεμα ἡ

fontem ex matre villis IMohili traxit, fuitque ectera quoque nullina pretii. Nam neque illi ingenium prudentia munitum erat, neque Liberalium disciplinarum peritiam ullam, neque militaris elentiae exercitatibnem vel medioerem, neque demum quantameunque indolem ad ullum adoles titiae dem et mamentum Prae se tulit. Nihilo tamen secius vehemens libido Andronicum imperatorem invasit, ut omnimodica omni laude inopem splendidissimo et altae cuiusdam mentia indigo prineinatu Romano praeficiendum existim isti Ergo hi eonsilium expedivit, nihil morandum ratus, Michaelem

consuetudine, eonvictuque matris segregatum, domesticum suum eteonis malem Mit a latere suo nunquam via dere Passus eat, et quaecumque legitime generatis honorifiea tribuerentur, in his eumdem primas ferre volui Insuper enixe operam dedit, ut in eis sponsis ad legationes undeunde missas, et in ongressibus eum episcopis aut eum viris sapientibus, aliisve in olloquiis, quae auseultatorem semetipso predentiorem effectura viderentur, oram Mictae adesset atque attendere sin imperatore disceptante eum quopiam, forte fortuna abesset, pluribus continuo missis, ut m gnum operae Pretium laetens, eum advoeabat. At scopus quidem eius in pomem erat, ut his rationibus illi honorem auctoritatemque eompararet Romanisque velut nepotem imperatoris colendum Meritandumque e

62쪽

τοιουτοις λόγοις ἰσορα πίστις' τε του βασιλέως ἀζιωμα καὶ το διαβιου παντος αντον τῆ αληθεία προσέχειν, εἰ μὴ τὰ τῶν πραγμα- τέλη τας αρχας ἀπέδειξα ἐαυτῶν - ως ἔτυχεν soοδ' ἐκ του συμβεβνeστος, ἀλλ' ἐκ περινοίας καὶ σκώρεως -

δικαίας γεγενημένοις ' σκεπτέον δὲ ἐκ των πραγμάτων.

D ur. Ἀλως γὰρ ἐμιαραπουντος παρὰ μηκωοις, ἐπειδαν ἀπολιπα τον βιον ὁ βασιλευς, τους μιν ἐπιτροπους των ἐπαγχιῶν πταντας παραλυεσθαι τῆς ἀρχῆς, εἰ ἔν δὲ συνιέντας, io ὁρκοις βεβαιουν τὸν πιστιν τιν πολειπομένε βασιλεις εἴ γε εἷς ἐστιν ξ καὶ δυο, is αυδες, οἷς αν αντε δ εμ, τὰς αρχὰς Φχειρι ιν ἄριστο καὶ τοτε παρ - βασιλέως, μετὰ τὴν

P. u του ιου καὶ βασιλέως τελευτ, αιχαὴλ τους τε ἐν τέλει καὶ τους ἐν αkιώμασι πάντας, μέλλοντας καθίστασθαι προς ἀρχας, is ὁρκοις ἐριπεδον τὰν πίστιν τοῖς βασιλεῶσιν ἐτελουντο τοι

V. ii ο ορκοι ου κατὰ τον προτερα συνμη τυπον. τι γὰρ και

δουναι πιστωτοι βασιλευσι, προαπαριθμησάριενος τὰ ἄνια ἐν οἷς ἄμ--, ιτα στέργειν λεγε καὶ βασιλέας, προλον umo'--m ικον τον καὶ πρεσβυτερο ν τε χρό - πατέρα τῶν βασιλέων, καὶ τῆν αντον γαμετῆν, εἰτα μετ' ἐκερνον τον υἱον

- βασιλέας Vulgo βασιλέα.

suaderet re autem vera, ut eum ad destinatum imperil fastigium praepararet et ad imperialium functionum experientiam evehere quam quam ipsummet post pacificationem eum iuniore Andronico, quo a se eulpam removeret, affirmare solitum serunt, quae meliaeu facta essent, non aliqua vafritie aut dolo Ho, ae incuriose, nullo Meo et eas facta esse Ae propter altitudinem quidem gradus, quem l nebat, amoremque veritatis, ut in omni anteacta vita studuerat, fimmam fidem eius reperisset oratio, nisi rerum exitus postea declarasset, earum exordia non sortuito et ineo vito, sed ex eaIlido ommento potius et insidiosis ogitationibus exstitisse id quod res ipsa demonstrabitia. Cum increbuisset apud Romanos eo uetudo, ut mortuo imperatore provinciarum praesides omnes decederent, et in unum coeuntes, imperatori superstiti, si unus esset, aut etiam duobus, fidelitatis saeramentum dicerent deinde, quos ille delegisset, iis praes tura traderet ediavit etiam tum imperator, ut extincto Hiehaele filio collega, quieunisque magistratus gererent et dignitates obtinerent, si eas sibi confise mari optarent, novo aeramento imperatoribus sese obstringerent. Iusiurandum dabatur illud quidem, neque tamen veteri ac solenni more. Nam vivo adhue Michaeis pereensius antea sanctis, quae testaba tur, tum se agnoscere et amplecti profitebantur impe inres, primum quidem Andronicum, utpote annis grandiorem imperatorumque

63쪽

τοιουτου εθυυς από τῶν χρονων ἀρξαριένου του πρωτον βεβήσιλευκοτος Παλαιολογου του Μιχαὴλ προτερον γὰρ ν δ 5se τω παιδὶ τῶ βασιλέως ορκους αποδιδονέαι, ἄλλ' ουδὲ παρήοῆμοιις κεκοσμῆσθαι βασιλικοῖς, εἰ μη, οὐ πατρος αντ- μετα-

--πος του βίου, το κρατος της βασιλείας ξδ' καθαρῶς προς

αντον μεταβαι' ὐπερ φημν τομ' - του Μιχαὴλ ζων - τος τελουριένων τῶν ὁρκων, μετα τὴν ἐκείνου τελευτον ριπιο ηομυς ομνυοντας προ μονον τον πρεσβυτερον Ἀνδρονικον πομασθαι τους ορκους κω ον αν αυτος βασιλέα 'Pωμαίων κατα- ση, ἡ του νέου βασιλέως νομα Ἀνδρονίκου παντ--εν εμβαλοντας τουτο παντας μὲν ἡνίασε τους -τωτέρους ' Cμαίων. καταστοχαζομένους ἡδη την μέλλουσαν σεσθαι τῶν 15'Pωμαικῶν πραγματων φθοραν ἐκ τῆς ανιευνομένης μεταζυτων βασιλέων στασεως καὶ διαφορας τελειε μέντοι του κρομπονντος -οντες παντες μινυον, ἐκελευ- , πλον ἔνος μονου του καν--υ που 'Aνδρονίκου, τῆ του παρακοιμωμένου -- τιμημένον αξία ' οντος γαρ χρησάμερος μορ/ησει κατα κοιρον,-α-ησιν ἔλεγεν ειναι του λου φανεραν. εἰ μη καὶ τον νέαν βασιλέα Ἀνδρωμον συμπαραλαβοι τοῖς ρκοις ' τουτον γὰρ τον τραπο- καὶ προτεραν μωμοκέναι διο καλῶ ἐπὶ τῆς πκοα Dμοσίας τεταγμένοι. συνιδ/ντες την --απιν του ανδρος ως δικαίαν, ἄκοντες μιν, Ῥμως δ' - συνεχώροσαν αυτ τον

rentem, ct imperatricem deinde filium eius iehaelem item eum coniuge tertio loco Andronicum Michael prognatum, Andronici ue-Potem hac consuetudine a temporibus ichaelis ex Palaeologis primiamperatoris introducta ante illam siquidem aetatem imperatoris filio non iurabatur neque eum insignibus imperatoriis cohonestare licebat, nisi patre iam lumine casso, imperialis ad eum potetitia citra controversiam devolveretur. Itaque iuramentis, eo modo quo diximus, Michael superante, conceptis, post eius e vita discessum lata lex est, ut Andronico seniori tantum, et quem is sibi consortem legisset, nomine Andronici iunioris penitus eiecto, iurato fides firmaretur. Quae res prudentioribus Romanorum universis, pestem et exitium in Romanam rem publicam ex suboriente inter imperatores dis-aidio distractioneque incubiturum, suspicione praecipientibus, luctuosa aeeidit. Nihilo minus dominantia timore suhaeti, omnes iuxta praeceptum iuramenti religioue a devinxerant, extra unum tantummodo Andronicum CantacuZeuum, honore praesecti sacri cubiculi insignitum. Is enim tempestiva loquendi libertate adhibita, Deum a se manifeste eontemptum iri dixit, nisi item iuuioris imperatoris Andronici iurando meminisset ad eum quippe modum etiam priris tur isse. quamobrem qui adiurabant, seu qui iuramentum deserebaut, Camaeurentis a

64쪽

γνωρισας ὁ παππος καὶ βασιλευς, βαρέως μἐν ἐνεγκε τὴν του ἀνδρος παρρησιαν το δὲ μὴ τινα ταραχὴν ποιῆσαι τὴν

προς ἐκεῖνον ενστων , συνεχωρησε καὶ αυτος ' μέντοι νέος

την αρχὴν των τοιουτων πραγμάτων εἰς αυτου καταστροφὴν

ἀποβλέπουσαν ἐννοῶν ἔφερε δὲ τ αλγος σιγῆ θυμον ἔδων, καθ' 'Oμηρον, καὶ ουδε λογεν γουν ἐθέλων δοκεῖν ἀπαυθαδιο

P. 14 ζειν προς τον πάππον καὶ βασιλέα. ἐκεινος μιν υν ου καθῆστο σῆ' εἷς δέ τις τῶν ἐπ'Ἀπενειε λα-ρυνομένων, ait τας σειρὰς ἔλκοντων του γένους μητροθεν με ἐξ αἱμώ- βασιλικῶν πα- δὲ ἄν παῖς του παρὰ τοῖς Κομάνοις ευρον

στάτου, or προσεχώρησαν Βατάτζη τεῆ βασιλεῖ τῆς ' μαιων βασιλείας ἐπειλημμένην, Σττζιγὰν βαρβαρικῶς καλουμένου, ἐκ

ει το - του νου φωτι σματος αυτον ἀναδεξαμένου Συρ-rsγώ- ἐπικληθέντος τομου δὴ του Συργιάννο παῖς Συργμά-ης νυκτος τῆν ἐφ βασιλεῖ προσελθών, πάντως ηκουστα σοι, βασιλευ ' ἔφη - τὰ καινουργήματα ταυτὶ τὰ νέα καὶ B χάζεσθαι το τέλος των πραγματων ἐκ τῆς ἀρχῆς οντι συνετιν σοι προσῆκε ου ' ἐ--ειπεῖν, ως ὁ σος πάππος καὶ βασMao

α ὁ πάππος addidit N. Iliad. . D. P.

non iniuria virum acrius obniti ae repugnare ementes, ut se ex a tiqua sormula saeramento constringeret, volentes nolentesque permiserunti Id simul ex iis senior rescivit, hominis considentiam inique passus, ne tamen si illum premeret urgeretque severius, turbarum aliquid essiceretur, connivendum et ipse ensuit Nepos comperto quid ageretur, illico animum graviter vulneratus, Prooemia que huiuscemodi ad eversionem atque interitum uiam spectare auguratus, dolorem silentio dissimulat, cor suum homedetis, utra merus ait, ac ne verbis quidem tenus in avum contumax ac superhus videri studens. Atque ille quidem si tacitus sedebat, cum quidam perillustri prosapia oriundus, cui maternum genus e sanguine imperatorio, pater autem apud Comanos, qui Ioanni Batareae imperium capessenti se dediderant, nobilissimus, barbare Sytrigan nomine vero eius, qui ipsum e sacro sonte susceperat, Symiannes nuneupatus: huius itaque Syrgiannis filius patri cognominis, noctu imperatorem nepotem cum eonvenisset, istiusmodi verbis eum affatus est Credo equidem, imperator, novas hasce machinationes tibi plane auditas esse, te autem, ut minime stultum, quonam res tali exorsu evasura sit, coniectura providere decet. Illud profecto dici non potest, avum tuum dementia quadam aut imperitia rerum huc prorupisse, eum se prudentissimum experientissimumque multis antenae exemplis probaveriti iam nisi prius eo tabuisset et commuiasset, quem splendida

65쪽

ἡ καλῶς ζῆν, α ρι' ἀτίμως ἀποθανεω ἐγὼ δ' ἐμαυτον παρέζω c

ooε προθυμοτατον προς ἄπαν το προσταττομενον, τοι μως

sol ἐν υπὸ τῆς σῆς προέσθαι τιμῆς ' οντων τῶν λόγων ἀ- σας ὁ βασιλενς, , τῆς ριὸν εἰς ἐμέ σου φιλίας ἔνεκα καὶ προ μιας οριολπω σοι ιν - - πολλῆν Bra δ' o μέγα δο μωτικος ὁ καντ--ζηνος Ιαγα-ης καὶ σοὶ μὲν inesseo δι κειται -- καὶ φιλικῶς, ἐμοὶ δὲ σπιδέδετοι δεσμοῖς φιλίας 16αρρηκτοις, ἐκ βρεφι Φήλικῶς ἄχρι καὶ δε ο συνηυξημένης-μῖν καλεῖς βάθος προκομώσης τοσουτον, ς δοκεῖν τὴν μιν Dἐμὴν φυ- - ἐκείνου σῶμα κινει τὴν δ' ἐκείνου ροχον ἐν ἐμοὶ κινεχ ι καὶ ταυτα καὶ λέγειν καὶ πραττειν ἄπεραν isto βουλα μαι καὶ τροπον - τας ἀμφοτέρων ανυχὰς

--τακεισας εἰς μίαν ἀμφοτερα τὰ σώματα κενεο ἐπεὶ τοίνυν συμφυῶς -τως ἐχομεν προς ἀλληλους, ου ἀνεκτον μῶμαι μονος τι βουλευσασθαι περὶ ἐμαυτου, καν ἐν ἐσχάτοις κινδυ

νοι συμβαινη περιπεσεῖν ἀλλ με - τρος - κρον ἀπέρκη τῆς ἐκεινου διάδοχος - κενος ἀρχῆς, γραμματα προ αν-

Purpura indutum est , non te eadem palam privatum ire Etenim quia aliud sit, nomen tuum sormula iurandi exelusisse, eius contra, quem ipse eooptaverit, inseruisse, ego non intelligo. Quoniam igitur non parvae et stoeci iaciendae res aguntur, sed quo pacto vel eum honestate vivas , vel citra dedecus ignominiamque pereas, tute tibiaapienter consulas atque prospicias neeesae est. De me hoc tibi polliceor, ad omnia mandata tua eo elenda, nee ad res ac facultates modo omnes, ae ad vitam quoque pro dignitate tua eontemnendam paratissimum ore Bis dictis, imperator Quod me tantopere diligis, inauit, et In mea causa tantam alamitatem prae te fers, immo talas iiD gratias ago. Ceterum quia Ioannes Cantaeugenua magnus domestieus et in intima familiaritate tua versatur et irruptis reum amicitiae ineulis eoniungitur, quae inde ab infantibus usque ad hane diem nobiseum a revit et eo aucta est, ut mea anima eius orpus videatur movere, anima autem eius in me habitare, eaque et dicere et agere, quae ego Velim, atque quodammodo animae duae in unam conflatae amborum artus regere videantur quia, inquam, nos duo ansmis usque adeo maluimus, scelus consciscerem, si de rebus meis sine illo eonsultarem, etiamsi extrema in pericula ineiderem. Sed eum tu in Thraciam pro inius sueeesaore abeas, manu mea scriptam

66쪽

συνελθεῖν, αλλως γάρ - ἐρωειεν αν, ταντ' ἐπιδος αὐ- P. 15 καὶ συνελθόντων ωριῶν εἰς ἔπι καὶ βουλευσαμένων περ των προκειριένων, απερ αν μῖν δο ν λυσιτελῆ καὶ ἀφέλιμα, ταυτεσται, συνδοκουντα καμοι πέπεισμαι γαρ κριβῶς, ιος, εἰ sitis ειὸς οἷς οιδε τροποι την μῶν σφήλειε γνωσιν, ον αν μαρτοι οὐ καλου καὶ λυσιτελουντος καὶ φελιμον, καὶ φρονήσεως ξειας ἔνεκα καὶ πείρας προσματων πολιτικῶν καὶ τῆς

περ ἐμὲ φιλιας ἄκρας καὶ συναφείας ' οντων οὐτω 'ει των, τα γραμματα λαβὼν ἐκ βασιλέως ο υργια-η. ἐχώρει io προς Θρακηπι - δὴ - μεγαλω συγγενομενος δομεστίμι, καὶ τα τε συμβαντα γνωρισας αυτιο, καὶ τα οὐ βασιλέως Β γραμματα ἐγχροουίσας, ἐβουλευοντο περὶ τῶν παροντων, καὶμ καὶ τρισὶν ἐφεζῆς ημέραις, καὶ ποικΔης καὶ πολυειδους τῆς βοολῆς γενομένης, ἐπε περὶ τῶν με στιον ὴν ο πῶν και is

πολλῶν ρηθέντων παρ'Ἀριποτέρων, ἐπεὶ καὶ φρονήσεως νεκα καὶ πειρας στρατηγικῆς τοι μωλιστα πρώτοις τῶν μηκωὰν συνημιλλῶντο τέλος ὁ μέγα δομωτικος , τωάδε

ἐπὶ μεν γαρ τῶν ἄλλωἡ πραγματων βουλευομένοις ἐστὶ συνειροι ι λογισμῶν. ος, -δ με απαντησάντων, προς--

epistolam ei reddes, quo fide saeta tecum eongrediatur alioqui

enim fortasse non audebiti Quaecumque autem vobis super praesenti statu meo deliberantibus conducere et expedire videbuntur, ea mihi quoque placebunt. Prorsus enim ita sentio, nisi Deus, modo quo Ipse novit, mentibus vestris caliginem offuderit, vos, ut intelligentia pollentes, rei publicae usu praeditos mihique omnibus neeessitudinibus coniunctissimos, ab eo quod honestum, frugifertim et eo ducibile est, nequaquam discessuros. His inter se dictis, Symianneaeum litteris in Ihraciam discedens eas Cantacuaeno reddit, et in eouocutione quae Constantinopoli acciderint enuntiat Triduum dein- .ceps in conaultationem impendundi Cum diversa et multifaria in medium allata essent de negotio quippe in primis magno laborabatur et uterque non pauca dixisset prudentia enim civili, et experientia militari cum laudatissimis quibusque Romanoriu certabant tandem Canta genus sic coepit. 3. Multa ego res, amicomun optime, vel potius ipsius vitae non exiguam partem praeoptarem amittere, quam ut esset ad nos delata hu-- luscemodi consultatio, ubi, utrumvis evenerit, citra grande perieuium evenire non potes qui de aliis rebus in consilirim veniunt, iis ratioci--ndo licet concludere, tali modo rebus euntibus, bene alio male om

67쪽

σειν - εἰ δὲ τα δοκουντα βελτιω γένηται κρείττω, κακων ἐσμον προσει- ανππη τον βασιλέως γαρ ημῶν τοιαυτα βουλευωsμένου περ του ἐγγονου καὶ βασιλέως, εἰ μὲν εἰς πέρας δεθη- ριελετώμενα, -δεμαν περβολὴν ἐλλει νει κακῶν ἄνθρωπον γαρ πολλῶν ἄντάξιον ἄλλων, φρονοσει μιν τοῖς πρωτοις τῶν πρωτειων Ampωβηροουντα, ἀνδρία 'Τς πολλιν πινμέσεν - ἄλλους περνικωντα, ἐλευθερι ι δὲ γνωμης καὶ φυ- Ioσεως ἐπιτηδειότητι τῆ τοσουτ ν μεγέθει προσήκοντα τῆς αρχῆς, φιλίας δὲ εἰδοτα καὶ τηρουντα θεσμους, ολως δὲ κοινον παλμα τῆς φυσεως οντα, υτεος ἐρημ' ἐπὶ τοῖς μεγιστοις αλῶναι P. Ib

συμβαινει, καὶ ri ζῆν παντος δυνατου βαρυτέραν ζωὴν, ο χεις

καὶ πρώον eo βασιλευς καὶ προσκυνέωμενος - τιμωρανος, Is τομερον καταφρονουμενος καὶ περιυβριζόμενος καὶ των ἡ ραιων καὶ του δήμου νομιζομενος εἷς,) η τεθναναι παντος, ω καὶ δμωὴ καὶ λόγου. εἰ δὲ δυνηθείη τροπ δ' τινι τον κίν δννον ἐκφυγεῖν, τοτ έδο τραγικου τινος δεοσομεθα ποιητούτας σπιιβησομένας παρ' ἀλληλων ληιωοις ἐκτρα μήσοντος αμνιιφορας. τίς γὰρ υκ ἐννοεr, νῶν - χων ἀναιοθητότερος η, ως διασταντων πιον βασιλέων, ἀνώγκε συνδιαστῆναι, κώτην ἀρχὴν, καὶ μάχας συρραγηναι παρ' ψεφοτέρων μερῶν uis περ ἐν νυκτο κοπια συμπεσόντας ἀλλήλοις συγγενικῶν atha

uino eventu s. In hac Vero ausa aliam doterior vicerit, moriendum erit; sin quae apparet melior, quas non calamitatum Iliadas subire o Hisbit Etenim si exitum sortita suerint, quae imperator noster adversus nePotem eoquit, nullum malarum genus ireliquum facie Hominem namque Pluribus aequiparandum, prudentia cum prudentissimis de palma contendentem, sortitudine animi post se alios longe relinquentem. ingenuitate et naturae habilitate ad tantam imperii molem sustinendam

idoneum, amicitiae et scientem et conservantem legea, et, ut universe dicam, commune humani generis mamentum, si indicta aeua gravissimorum criminum damnari, atque aut Vitam omni morte acerbio

rem exigere qui enim heri et nudiustertius ut imperato adorabatur et colebatur ab omnibus, hodie despicitur es iniurioso tractatur, atque unus de circumforaneis seu ex infima Hobe habetur aut pra ter tua rationemque ad mortem mitti eonti M. Quod si qua via discrimen capitis effugerit, tum iam poeta quopiam tragico indigebimus, qui clades et aerumnas a Romanis vicissim importandas miserabiliter iecantet. Quis enim vel stipite stupidior non videt, inter imperatores sagrante discordia necessario seditionem tu imperio orituram, arma

nrmis concursura , ae velut inito por noctis tenebras proelio, M s

68쪽

A.c.43αοτων ἐμπλησθῆναι - φιλικῶν - ἐῶ λεηλασίας καὶ πραγμα

των φθορας, ὸν αἷς δμιυθερουιαν τῶν οἰκείαν ως πολεμουν. τί ia αν τις βουλε πσαμ πρὸς τοσαυτην ανα--ουσαν βλήστην κακῶν - πιν - τον νέον βασιλέα περαδεῖν ουτως ζουδεμιας αἰτίας προπηλακισθέντα καὶ τὴν βασιλείαν φαέ sθέντα, σως δὲ καὶ περὶ το ζῆν κινδυνευσοντα, οὐδὲν ἔριοσο εττον θανατου τὐδ' - παλιν προ του προσηκοντος χρονον προς πολεμον τοι μους φθῆναι eo δοκεῖν καὶ τοῖς --οαυτους εμα ἐξεπιτηδες τον βασιλέα παρορμῆν προ αποστασίαν του - του καὶ βασιλέως, αβουλίας εἶναί μοι δοκεr τῆς io ἐσχατης. ἐν γαρ τοσουτου δέω προ αποστασιαν του λέως τον προνον αυτου καὶ βασιλέα παρακινεῖν, στε, καί τοι τουτον -- φιλῶν καὶ ἁ ορῶς, λοιμος ἄν καὶ τvν --χὸν ἄντην - αντον προωθαι, νωθι σαφως, - αν νή

μουμενον αποστερῆσαι τον μοι λέα χρησαμενον πλεονεξιρο καὶ παγῆ. ὴν γαρ - ἐκεῖνος μὲν ουδὲν διαφέρων Ἀβεσσαλ- D Ἀχιτόφελ δ' ἐγώ. τοιγαροων ἐπειδὴπερ εἰς τοι-την συνηλάθημεν --πην πραγματων, δεῖν εἶναι - ώζω τὸ μέσον ἔλομένους,εκατέρων ποσχέσθαι - κρων, καὶ ιν αριελως πάνυ καὶao ἐαθυμως διάγειν eo μηδενος προσδοκωμένου δεινου, μιμ' - ναδ πάλιν απερισκέπτως υτο καὶ θρασέως - δοκουντα συμμφέροντα πράττειν. τουτο δὲ γένοιτ' αν, Ἀθε τὴν μὲν προ

Vastristes, quibus temm nostram perinde ut hostilem regionem de a m lmus. Quid ergo adversus enaseentem tam multorem incommodorum propaginem remedi exeogitabimus 'Mihi sane iuniorem imperat rem nulla sua culpa tam ignominiose habitum, et cum imperio vitam quoque ipsam fortasse amissurum negligere, mortis instar est. Rursum ante tempus ad bellum comparatos apparere, ut ab exteris quoque doeompaeto nepotem ad desectionem ab avo sollieitare existimemur, id ego in summa temeritate numero, et ab ea mente tantum absum, ut quamvis adolescentem valde amem et, ut vides ipsum insuper corpus meum elus causa prolicere non reensem, tamen, mihi crede, non et me uspiam adiutorem ac socium praeberem, si ad avum principatu per avaritiam et rapinas depellendum ineumbere animadverterem. Sic enim ipse Ah- salonem, ego Achitophelem induerem. Quoniam igitur in istam necessitatem deurnimus, ad officium pertinere ludico, vitatis extremis in medio consistere, et neque secure ae desidiose vitam transire, quasi nihil grave brmidandum sit, neque Ita ineonsiderate et audacter, P aeutilia Videantur persequi. Id eonsequemur, si imminenti tentationum flammae eonsili prudentia, quantum in nobis est, occurrerimus, luvenemque imperatorem in tuto portu constituerimus, ut licet Vastis

minique auctibus mare agitetur, omnis periculi umore vaee Quod si

69쪽

HETORIARUM I. a. 23

ae iam φλόγα τῶν πειρασμῶν σβενννομεν, σε δώναμις, A. i3ta. συνέσει χρώμενοι καὶ - ολια τον νέον δὲ βασιλέα κατε-LP. II σομεν ἐν ἄσφαλείρ, ὁ μηδένα κωφον φορῶσθαι, ν τῆς θαλασσης παραμίσης το κλυδώνιον ἡπερζέση εἰ μὲν ουν - μετέρας τε καὶ πάντων 'Pωμαίων μαρπιας περιδων

αος ἄν- κατασβέσει τὴν προσδοκωμένην φλογα των πεμρασμων, πιτν καρδίαν του βασιλέως ενδειαν απεργασαμενος, ρος βασιλέα τον νέον, σινας αυτεῆ προσήκει χαριτας ομ

λογεῖν ρυσαμένεν τῶν συμφορῶν εἰ δ' ἄδ, ο μὴ γένοιτο ista Ioniatiῖν -- πεῖραν ' μαμ λαβωσιν. - σκληρον - του βασιλέως ἀνῆκεστόν τι βουλευσεται περὶ του - νου, τότ' ὁδη τῆ προκατασκευασθειση ἀσφαλεί ν τον νέον θέμενοι βασα.

λέω, -- 'γρησομεν προς το πράττειν, τον θεον προσπι --

μενοι μαρτυρα τῆς ἀδικίας καὶ των πραττομένων δ μαπτῆν.' ais Oυτι του μεγάλου δομεστίκου διαλυμέντος, πάντα μὲν μησεν ὁ Συρροάθης προς γνώμης ὐτό ειρῆσθαι καὶ πασιν C

λογοις ἐλλῖν προς πέρας δεῖν γαρ ἔζευρεῖν, οπως ποτὲ καὶ ἐτις ἔσται - του βασιλέως ἀσφάλεια. δὲ συνδιασκε μαμένοις,οπερὶ τουτον, δοξεν ἀμ ροτέροις αιρεσιν προθεῖναι τὰ νέφ siare των δυο τουτωνὶ ἔτέρου ἡ προς τὸν Ἀδριανου μεταβῆναι πολιν, ατ ραγάλην οδσαν καὶ πολυάνθραπιον καὶ τρήτιῶν - ευκαταφρονη7ταν χουσαν ἐδρυμέννη ἐν aurit, ἄλλως θ' - καὶ του βασιλεως Μιχαὴλ του πατρος αντιν χραναν ἐκεr Ddis ιπρίφαντος μάλα συνών, πολλοὶ προσεγένοντο αυτε οἰκειοι

a8. δειν x, δε vulgo M. ἀτμ Ita saepius pro αὐτσυ, ut infra EnP. Deus nostra Romanoremque omnium admissa despieiens formidatumhoe malorum ineendium aesitus compresserit, animummae senis erga nepotem rectum et sedatum praestiterit erebras ei gratias pro eat mitatum amolitione debebimus. Sin eontra, quod idem Deus averruncet, ad Romanos multis malis atterendos animus regis obduruerit, et immanius in nepotem consuluerit, tum iam eo in parata loe se- euritate eouocato, divinum numen iniuriae testem saetorumque iudi--m nobis proponentes, opori a ingemur.

4. Postquam magnus domesticos ita disseruit, Syroannes omnia de sua palus sententia victa esse signis vit eaue omnibus, ut probe dictis, astipulari. Sed adhue paulum ad deliberationis finem desiderari excogitandum Me quomodo et ubi Andronicus iunior tuto se teneat. Super quo communiter anquirentibus, visum ambobus, alterius horum regi iuniori faeere optionem, sive ut Adrianopoli, -- plae urbi et frequenti, praeterea militare agmen haud modi-- Denti, se rederet, Prataeriam eum et parena eius minaei imperator,

ulte diu degens, plurimorem amicitiam familiaritatemque adeptus e et,

70쪽

A. e. isaoκαὶ φίλοι καὶ βουλησομενοι μάλα προθυμεος ὐπὸ του παιδος αττου διακινδυνευειν ξ εἰ μη τουτο βουλοιτο, δεδιως ως, εἰ μὴ προς συμβασεις ὁ βασιλευς καὶ παππος αυτθ, αλλὰ προς πολεμον si ἄλλον περ τὸ δέαν οῦ ω λήσει παροεινδεῖς ραδίως et σων στρατιας συχνας ἐκπέμπειν προς μάχην, οἷ δὴ πλη-5

σί- ουσης τῆς κωνσταντινου, προς το τῆς Muno πολεως φρουριο αφιαμ ι, αμα μεν en ον καρτερον - τε τῆς φυσεως τῆς κατασκευῆς, τουτο που καὶ τῶν τειχῶν, ἄμα δ' υτι καὶ ωσπερεί τι κλε - κεῖται τῶν κλιμάτιον κατέρων μέσον, P. Is V δυτικὴν στρατια πολλον τινα ουσαν καὶ προς μαχα ἐδη-ro σκημένην τῆς ἐκ τῆς ho καὶ τῆς Θρακ ης διεῖργον καὶ τριτον, οτι παράλιον ον καὶ τψν ἐκ θαλάττης θεν ποθεν ευκωρως αν παρασχοιτο συμμαχίαν δευτο πέρας ἐπιθέμενοι τῆ βουλῆ, ἀλλήλοις τε σονταξάμενοι, ὁ μὲν ηιεινεν ἐν Θρακη, ταυτης ἐπι- V. 5τροπετευν, καντακου πο δ' ὁ μέγα δομωτικος τῆς προς τὴν is

πων ἐν τῆ Κωλλιου πολεν ἐν ταυτα γαρ διέτριβε το πλεῖστον

του χρονον, τοντο μὲν ως ἐπικαιρως εχοντος του χωριον προς τὰς ἐφόδου ανθέστασθοι των βαρβαρων, τουτο δ οτι καὶ του ναυτικου παντος ἐν ταυτη κατωκισμένου, πολλῶν οντων τρι--αο ρεων πληρουιάτων, τους ἐγχωριον συνέβαινεν αρπαγὰς πομένειν καὶ φους, που φοβουντος - οντος καὶ τα ορμὰς ἐπέχοντος ναυτικη γὰρ ἀναρχια κρείσπων, τὰ ' η, πυρός. κατέλιπε δ' ἐκεrτην γυναῖκα τω δοκεῖν μεν ως - ραδίως χων ἐπισυ- ρεσθαι τὴν γυναικωνῖτιν τῆ δ' ἀληθεια, πως αδτε προφασιν

S. σχήσει oui. r. s. ὁσπερε τε emend. r. pro Uig. ἀσπερ- rel. O. τριηρικων coni. N. 23. in Eurip. Hec M. P. D pro in filio summa voluntate dimicaturi viderentur: sive, si id minus probaret metuens, ne, si mus spreta pietate exacerbatus hellum quam pacem mallet, alidam manum ad se oppugnandum emitteret, quod propter Constantinopolis vicinitatem facile posset, Christopolin igitur se conferret, oppidum simul natura loci et muris firmum ac munitum, simul velut quoddam claustriam in medio utriusque climatis. oeeldentales copias ingentes et praeliis assuesaetas, ab orientalibusae Threieiis secludens, adhaec maritimrim et ad auxilia undecumquo mar aeeipienda situ ommodum. Si demum finita deliberatione, valeque invicem dicto Symiannes in Thracia, ut eam administraret, remansit, Canta genus Constantinopolin iter intendit, uxore Calliopoli relicta, in qua urbe plurimum commorabatur, Partim quod ea ad barbarorum irreptiones prohibendas idonea, partim quod cum tota classis ibidem staret essentque triremes et classiarii multi, indigenae reg onis RPollabantur ae premebantur, nemine eos terrenteoorumque impetus cohibente. Nantie quippe licentia violentior estisne ut dixit quiapiam. Reliquit autem illic uxorem cum feminis holtu,